Κεφάλαιο 05
Υπέγραφα κάποια χαρτιά όταν χτύπησε η πόρτα.
«Περάστε.» ήξερα ήδη ποιος ήταν
«Έιντεν;» ρωτά η ξανθιά
«Μπέθανι, κάτσε.» Με βήματα όλο αυτοπεποίθηση έσπρωξε την καρέκλα και κάθισε με το πάσο της. Με τα ροζ της νύχια έξυσε την άκρη του γραφείου μου κάνοντας ένα εκνευριστικό θόρυβο. Σταύρωσε τα πόδια της και η φούστα-σαν ζώνη ήταν- σηκώθηκε κι άλλο.
Η εκνευριστική της φωνή μου τρύπησε τα αυτιά.
«Τι με θέλεις Έιντεν; Μήπως είσαι τόσο απελπισμένος που με θες επιτέλους;»
Σήκωσα ο ένα μου φρύδι και εκείνη γέλασε. Σηκώθηκε από την καρέκλα της και εγώ έμεινα ακίνητος. Περπάτησε νωχελικά μέχρι που βρέθηκε πίσω από την δική μου καρέκλα. Έβαλε τα χέρια της στους ώμους μου και τα ροζ λιμαρισμένα νύχια της χώθηκαν στην μπλούζα μου. Τα χείλια της κόλλαγαν από το λιπ-κλος και εκείνη τα κόλλησε στο αυτί μου.
«Είσαι δικός μου Έιντεν, και τώρα που έφυγε η χαζή η καστανούλα και δεν είναι πια μια σκύλα πριγκίπισσα μπορείς να κάνεις εμένα βασίλισσά σου και εγώ θα σε ευχαριστώ όπως θέλεις.» λέει με φωνή που απέτυχε να είναι ελκυστική.
«Θα υποστηρίξω μόνο ένα από αυτά που είπες, και για να με ευχαριστήσεις θα πρέπει να κάτσεις στη καρέκλα σου.»
«Δεν θα μου πεις τι υποστηρίζεις;»
Γέλασα «Μα φυσικά καλή μου.»
Συνέχισα με τον ίδιο παιχνιδιάρικο τόνο. «Η Άλις δεν ήταν πριγκίπισσα ήταν η βασίλισσά μου και πάντα θα είναι.» πριν προλάβει να μιλήσει «Τζάκσον αλυσόδεσε την και πάρτη στα κελιά.»
Βγήκε από την ντουλάπα με τους φακέλους και με μια κίνηση την παγίδευσε.
«ΘΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΤΕΝ! ΕΙΣΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ!» ούρλιαξε με δάκρυα να πέφτουν από τα μάτια της και να παραμορφώνουν το μακιγιάζ της. Ο Τζάκσον την έβγαλε έξω από το γραφείο μου αλλά τα ουρλιαχτά της έφταναν ακόμα στα αυτιά μου. Δεν την λυπάμαι καθόλου.
Η Μαρία έβαλε το χέρι της στον ώμο και αναστέναξα.
«Έκανες το σωστό Έιντεν, μας πρόδωσε.»
«Δίκιο έχεις.»
Η πόρτα άνοιξε ξανά και ο Τζάκσον μπήκε μέσα με κόκκινες χαρακιές σε όλο του το πρόσωπο.
Αυτή η κοπέλα και τα νύχια της!
«Πάμε για την Άλις;» ρωτά και μας κοιτάζει με ένα σοβαρό βλέμμα, ήθελε και εκείνος την Άλις πίσω.
Όλοι μας την χρειαζόμασταν.
«Θα ανακοινώσω τα σχέδιά μου στην αγέλη και θα αποφασίσουμε μαζί να θα λειτουργήσουμε με βάση το δικό μου σχέδιο.»
Μα κοίταξαν και οι δύο με θαυμασμό, τα Άλφα αρσενικά δεν παίρνουν την σύνεση της αγέλης απλά κάνουν ότι θέλουν. Η Άλις όμως είναι όλης της αγέλης και πιο πάνω δικιά μου. Η αγέλη θα πολεμήσει για εκείνη, σκοπεύει να πεθάνει, όπως σκοπεύω και εγώ.