Starting Over Again | Complet...

By BAEryl

25K 356 15

Longtime couple Thomas and Ara are practically inseparable, so when they split up, it's not very surprising h... More

Starting Over Again
f o r e w o r d
Part 1
1
2
3
Part 2
1
2
Part 3
1
2
Part 4
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11 [ 0 8 / 1 8 ]
12
13
15
Part 5
-ˏˋ alternate ending ˎˊ-
<3

14

575 11 1
By BAEryl


dedicated to unknown818 for being such a sweetheart and voting on every chapter of this story <3

ARA

Nagpunta ako sa bahay nila Thomas para ayusin yung mga kailangan gawin sa bahay. Habang nag-aayos kami sa bahay, biglang pumunta dito si Arra.

Arra: Hi Vicky! How are you? I brought some miryenda oh, tara kain tayo! Alam ko pagod ka na. *smiles*

Bakit ba sobrang bait sa'kin ni Arra? Bakit hindi niya ako nakikita as a threat sa boyfriend niya?

//

3RD PERSON

Pumunta si Arra sa kitchen kung saan nakita niya si Thomas na nagbbake.

Thomas: Oh, hi Love! Nice haircut!

Niyakap ni Arra si Thomas at nag-thank you.

Arra: What are you doing?

Thomas: I'm baking a cake. Patapos na nga eh, kukunin ko na.

Nung kukunin na ni Thomas yung cake, nagulat siya nung hindi umalsa yung cake.

Thomas: Urgh. Bakit hindi umalsa? Ginawa ko naman lahat ng procedures eh. Lahat ng measurements tama naman.

Arra: You checked on it too often, am I right?

Thomas: Yes. *pouts*

Arra: I noticed the toothpicks kase eh. Paubos na. *laughs*

Thomas: Sorry, Love. Di ako makapag-bake ng cake.

Arra: Aww. What matters is that you baked the cake with love, right?

Tumango na lang si Thomas at hinalikan niya si Arra. Nakita sila ni Ara pero hindi niya pinahalata na nagseselos siya.

//

a week after

ARA

Gumising ako nang maaga para pumunta sa restaurant ni Thomas para i-check kung ano yung ginagawa niya. Ngayon na lang yung chance ko, alam ko na na kahit wala nang namamagitan saming dalawa, sana, may pag-asa pa.

Thomas: Oh, ba't ka nandito? Ang aga pa ah.

Ako: Naisip ko kase na baka wala ka pang kasama dito sa resto, eh wala naman akong gagawin kaya pumunta na lang ako dito.

Tinuloy niya lang yung ginagawa niya tapos hiniwa ko naman yung mga gulay. Tinulungan ko na si Thomas sa pagluto ng mga dishes hanggang sa dumating na yung ibang mga chefs.

Prince: Oh, hi Ara! Ano ginagawa mo dito?

Ako: Ah, wala. Tinutulungan ko lang si Thomas sa pagluto, wala kase siyang kasama eh. *smiles*

Nagluto na sila at naghanda sa pag-open ng restaurant.

Nung natapos na si Thomas sa pagluluto, kumain na siya ng lunch sa likod ng kitchen. Sinamahan ko naman siya dun.

Thomas: Oh, alam kong gutom ka na.

Aakma siyang subuan ako ng pagkain niya pero lumayo ako.

Ako: A-ah, hindi, Thomas. Wag na. Nakakahiya naman makita pa tayo ng ibang tao baka kung ano pang isipin.

Thomas: Sige na, kumain ka na. Alam kong pagod ka na kakatulong sakin.

Well, Thomas, if you insist, how can I resist? Gusto ko sanang sabihin yan ngayon kaso iba na pala kami, hindi na kami tulad ng dati na pwede ko pa siya sabihan ng ganon. Hehe harot ko.

Kinain ko naman yung pagkain. Choosy pa ba ako, eh si Thomas na nga yon?

Ako: In fairness, masarap ha.

Thomas: *smiles* Ako pa ba, hindi sasarap luto ko? Imposible naman yata.

Ako: Yabang naman neto, kala mo kung sinong chef.

Nagkaron ng awkward na silence pagkatapos kong sabihin yun. Siguro masyado kaming naging komportable sa isa't isa for a moment. Pero alam niya na yung boundaries at limitations niya ngayon. Tulad nga ng sabi ko, hindi na kami tulad ng dati.

Ako: *clears throat* Uhm, yung sa baking place pala ni Arra,--

Thomas: Arra?

Ako: A-arra, y-yung girlf-friend mo.

Thomas: Ahh. Hindi mo na kailangan asikasuhin yun.

Ako: Huh? Bakit naman?

Thomas: Arra asked me to move out. She wanted us to live in New York.

Ako: Ahh, so hindi na tuloy yung resto?

Thomas: I refused to go with her. I'll just stay here in the Philippines and continue our business. Hindi naman pwedeng basta-basta ko na lang iwan yung resto na to. Eto na rin yung buhay ko eh.

Ako: So pano yan? Si Arra lang yung aalis?

Thomas: Oo. Di ko rin alam kung itutuloy pa namin yung relationship namin. Ang gulo niya eh.

Hindi ko alam kung matutuwa ako o malulungkot sa sitwasyon ni Thomas ngayon. Oo, magkakaron ako ng pag-asa sa kanya. Pero malungkot naman siya dahil iiwan siya ni Arra. Hay, ewan.

Ilang araw din yung lumipas na mas lalo kami naging close ni Thomas. Nandito ako sa ancestral house nila ngayon para i-measure na at ayusin na yung mga gagawin sa bahay nila. Nasa kwarto pa si Thomas dahil maaga pa. Kasama ko yung engineer at yung ibang mga tao na gagawa dito.

Manang Rosing: Ma'am Ara, gising na po si Sir Thomas. Pababa na po siya. Breakfast na po kayo. *smiles*

Ako: Ay sige po, thank you Manang.

Sakto, nasa ladder ako ngayon at sinusukat yung ceiling sa sala nila. Nasa tapat lang ng hagdan yung sala kaya makikita ko si Thomas bumaba.

Inayos ko yung damit ko at yung buhok ko bago bumaba si Thomas. Nasa hagdan na si Thomas habang kinukusot yung mata niya. "Good morning," HUWAAAT OMG ANG GWAPO NG BOSES NIYA. Okay kalma. (a/n probably lahat ng tao ganon reaction pag nakita si thom bagong gising amirite hahahaha kbye)

Ako: *smiles* Hi, good morning.

Dumaan siya sa likod ko pero pagka-hakbang ko pababa sa ladder, nadulas ako at nasalo ako ni Thomas.

Nagkatitigan kami nang matagal hanggang sa tinawag kami ni Manang.

Manang Rosing: Ma'am, Sir, ready na po yung breakfast. Punta na lang po kayo sa kusina.

Thomas: O-okay, Manang. Susunod na lang po kami.

Binitawan na ako ni Thomas at pumunta na siya sa kitchen para mag-breakfast. Shems. Kainis naman! Sinampal-sampal ko yung sarili ko para bumalik sa katinuan.

Ako: Victonara, behave. Behave lang.

Dumiretso na ako sa kitchen at sumabay na ako kay Thomas kumain.

Thomas: Homecoming na mamaya, sabay na tayo. Wala akong partner eh.

Ako: Ahh, sige. Wala din naman akong partner.

hours later...

Nagr-ready na ako para sa homecoming mamaya. Naka-braid yung buhok ko patagilid, hindi naman kaya yung full braid sa buhok ko. Naka-black na dress ako at naka-heels. Seryoso, di talaga ako komportable pag naka-heels. Feeling ko madadapa ako anytime.

Narinig ko may kumatok sa pintuan ng condo ko kaya binuksan ko yon at nakita ko si Thomas na naka-tuxedo. Ang gwapo niya shet.

Nagpunta na kami sa homecoming which is sa Alma Mater namin, sa DLSU. Maraming tao ang nandon, mga ka-batch namin, MBT, MVT, mga prof namin, at yung dean namin. Binati kami ng maraming tao.

Nakita naman kami ni Cienne at Arnold na magkasama ni Thomas. Mahaba yung pagtitig namin pero ngumiti na lang si Cienne. Siguro yun na yung sign na nagka-ayos na kami?

Ricci: Hi kuya Thom! Hi ate Ara! Kayo pa pala no? Ang tagal niyo na ah!

Siniko si Ricci ni Aljun. At nilakihan siya ng mata.

Aljun: Ay Ricci nakita mo na ba yung mga chicks dun? Tara dun tayo!

Ricci: Sige ate, kuya, dun muna kame! Next time na lang po! *smiles*

Naging awkward yung atmosphere kaya dumiretso kami ni Thomas sa pagkain. Medyo late na rin naman na kasi kame.

Mika: Hoy daks! Bat ngayon lang...kayo?

Nakita ko si Mika papalapit sakin at niyakap ako. Kinurot niya naman ako at binigyan ng tingin na may message na anong-nangyayari-bakit-di-ko-alam-to at kinurot niya ako sa braso habang ngumingiti. Naka-red na maxi dress siya at bagay sa figure niya. Beauty queen talaga tong babaitang to.

Ako: Ah, naka-sabay ko lang si Thomas kase wala siyang partner eh.

Mika: Hi Thom? San si Arra?

kroo kroo

Mika: I mean, Arra San Agustin siyempre! Tatanungin ko ba naman si Ara na bestfriend ko eh nandito na siya?

Thomas: Uhm, wala siya eh. May inaasikaso.

Mika: So yung isang Ara yung kukunin mo pag wala yung present na Arra?

Ako: Alam mo Miks, kumain ka na lang. Dyan ka na nga.

Hinila ko si Thomas at kumain na kami sa table namin. Madaming mga MBT na kumausap kay Thomas at ayoko naman umepal kaya shut up na lang ako. Bigla naman akong nagulat nunv may kumalabit sakin.

Ako: Sir Salvador! Eto naman ginugulat ako!

Mr. Salvador: Ara! I didn't expect na I would live long enough ro see you again! Come here, ipapakilala kita sa ibang mga professors dito.

Sinama ako ni Sir Salvador sa grupo ng mga professors na hindi pamilyar ang mukha sakin.

Mr. Salvador: Everybody, I'd like you to meet Architect Ara Galang, she's the one I've been telling you na mag-ddesign ng Architecture Building ng school naten!

Binati nila ako at nakipag-shake hands ako.

Prof1: So, are yoi really going to design the Archi Building? That's really great!

Prof2: Plus, maganda na isang Alumni ng school na to ang mag-design ng building na yon. It means that we really excel in everything!

Ako: Ay, thank you po. Hindi naman po ako ganun kagaling. *smiles*

Nung natapos na yung party, hinatak ako ni Mika palabas at nag-usap kame.

Mika: Parang may hindi ka yata kinekwento sakin, Daks.

Ako: Ehh. Sorry na. Wala lang talaga akong time. Eh kanina lang naman niya ako niyaya. Ang bilis ng pangyayari!

Mika: Eh ano nga kasi yung nangyari?!

Ako: Lilipat na si Arra ng Amerika. Iiwan niya na si Thom dito!

Mika: Seryoso?!

Ako: Shh! Diba bes, si Arra lang naman yung problema namin? Siya lang naman yung pilit na naghihiwalay samin? Daks, baka eto na yung nagpapahiwatig na kami talaga ang para sa---

Thomas: Hey Ara, you ready to go?

Nagulat kami ni Mika kay Thomas nung nakita namin siya. Baka kase narinig niya yung pinagsasasabi ko.

Ako: A-ah, sige, Thomas. Let's go.

Mika: Huy bes! Sabay tayo uwi diba?

Ako: Ay diba sasabay ka kila Cienne? Sige na bye daks! Lashyou!

Naglakad na kami ni Thomas papunta sa parking lot. Habang naglalakad, kinausap niya ako.

Thomas: So ikaw pala yung kinukuhang architect ng school natin ah.

Ako: Hmm, di ko naman tatanggapin yun.

Thomas: Huh? Bakit naman? Experience mo rin yun pati recognition sa iba.

Ako: Mas gugustuhin ko pa na tulungan ka na lang sa resto kesa sa ganyan. Alam ko naman na kailangan mo ng tulong ko.

Tumigil ako sa paglalakad at tinignan siya. Hinawakan ko yung kamay niya. Alam ko eto na yung time. Ngayon ko na sasabihin sa kanya.

Ako: Thomas, siguro para sayo nagmamadali na ako. Pero desperado na talaga ako eh. Ayokong matulad na tayo sa parents ko, na tuluyan nang nagkahiwalay dahil sa pride. Ibababa ko na yung pride ko para sayo. Thomas, sorry kung naging duwag ako. Pero believe me, pinagsisihan ko yun. Up until now, nagsisisi pa rin ako kung bakit kita pinakawalan. Pero ayoko na taasan pa yung pride ko. Ipaglalaban ko kung anong meron tayo. Sana ready ka na para i-accept yung love ko sayo. For the second time.

boom panes hahahahhahaha. salamat po nang marami sa 9k reads, mahal ko po kayo. tinapos ko na yung chapter bc im so sleepy na. medyo mahaba ba yung chapter ngayon? comment what you think! message me if you want to suggest anything. also, i need a book cover maker. let's be frens lmao.

CHAPTER PREVIEW:

"Oh hi Ara! Long time, no see!"

"Anong ginagawa mo dito?"

"I'm guessing Thom told you everything? Did you actually fall for it?"

Tumawa lang siya at nagtuloy sa pagluluto.

vote. comment. share.

Continue Reading

You'll Also Like

1M 40K 93
𝗟𝗼𝘃𝗶𝗻𝗴 𝗵𝗲𝗿 𝘄𝗮𝘀 𝗹𝗶𝗸𝗲 𝗽𝗹𝗮𝘆𝗶𝗻𝗴 𝘄𝗶𝘁𝗵 𝗳𝗶𝗿𝗲, 𝗹𝘂𝗰𝗸𝗶𝗹𝘆 𝗳𝗼𝗿 𝗵𝗲𝗿, 𝗔𝗻𝘁𝗮𝗿𝗲𝘀 𝗹𝗼𝘃𝗲 𝗽𝗹𝗮𝘆𝗶𝗻𝗴 𝘄𝗶𝘁𝗵 �...
868K 19.7K 48
In wich a one night stand turns out to be a lot more than that.
30K 186 32
e p i s t o l a r y s e r i e s II Saint Prios Leviscus Del Real Roberta Anais Villamor
1.2K 229 143
*·˚ An Epistolary ༊ Celestial Series #2 "May ritmo pala ang langit?" Dionysus, a swimmer, a BS Civil Engineering student of DLSU who started having...