A/N: Hi guys. Keep an open mind, please. *wink wink
ARA
Cienne: Araaaaa. Nakakainis naaa!
Ako: Ano daw ba sabi ni Thomas?
Arnold: Wala. Ayaw niya pa rin daw nung proposal.
Cienne: Hanggang kalian ka pa ba mag-aadjust nang mag aadjust, Ara? Nasasayang lang 'yung oras mo dyan eh.
Napatigil ako. Lahat ng effort ko binuhos ko para sa project na yon tapos ayaw niya pa? Ano ba kasi yung problema niya? Binigay ko naman lahat.
Cienne: Teka Ara san ka pupunta----
Ako: Kay Thomas.
Cienne: Ara naman!
Hindi na nila ako mapipigilan. Pupunta na ako kay Thomas.
3RD PERSON
*Torres residence*
Ara: Hindi mo ba talaga nagustuhan, ha?!
Thomas: Ikaw na mismo nagsabi na kung ayaw ko---
Ara: So hindi mo talaga nagustuhan?
Thomas: Sa paanong paraan ko pa ba sasabihin yun, ha?
Ara: Sa paraang totoo!
Thomas: Hindi ko nagustuhan. Okay na? Masaya ka na ba?
Ara: Hindi ako naniniwala.
Thomas: You know what, Ara? I don't care kung hindi ka naniniwala. I said what I said.
Tumalikod siya kay Ara tapos umakyat sa 2nd floor nila pero sinundan siya ni Ara.
Thomas: Pwede ba, umalis ka na lang? Wala naman tayong papag-usapan. The deal is off.
Ara: Tama nga si Cienne. Wala ka talagang balak ituloy tong project na to. Kaya mo lang to ginagawa, para gantihan ako.
Thomas: San naman nanggaling yan? Naririnig mo ba yung sarili mo, ha?
Ara: Either that or gusto mo talaga yung plano pero ayaw mo lang dahil kasama ako sa planong 'yon.
Thomas: Oh c'mon Ara. Ganun ba talaga katas tingin mo sa sarili mo para isipin yan?
Ara: O baka naman ayaw mo lang aminin dahil hanggang ngayon ako pa rin ang gusto mo.
Thomas: Wow, really? News flash Ara, the world doesn't revolve around you.
Hinila ni Ara yung braso ni Thomas para humarap siya.
Ara: Eh bakit nga?! Sabihin mo sa'kin para naman hindi ako nagmumukhang tanga! I deserve an explanation!
Biglang hinagis ni Thomas yung backpack niya sa sahig.
Thomas: Anong sabi mo?
Halatang halata na sa mukha ni Thomas na galit siya kay Ara.
Ara: I need an acceptable reason.
Thomas: Bakit?
Ara: Dahil tinrabaho ko 'yon. Pinaghirapan ko 'yon. I invested my time and effort.
Thomas: Kaya kailangan mong malaman---
Ara: Oo! Dahil kung may problema, gagawan ko ng paraan.
Thomas: Dahil hindi lang pawis at dugo mo yung pinuhunan mo, diba? Pati puso't kaluluwa mo, diba?
Natahimik si Ara.
Thomas: Dahil ginawa mo yon, para sa isang tao na may tiwala at paniniwala sa'yo, diba? Na kung magkakamali ka man, iniisip mo na bibigyan ka niya ng pagkakataon na itama 'yon. Kase pinaniwala ka niyang mahal ka niya. Na mahalaga ka sa kanya. Na iisa ang pangarap niyo. Na pareho kayo ng tinatanaw na buhay, diba?
Ara: T-thomas---
Thomas: Kailangan mong malaman. Kung bakit isang umaga bigla na lang nagbago ang lahat, diba? Bakit wala na siya? Bakit mag-isa ka na lang? Kailangan mo ng dahilan, diba? Kailangan mo ng mapanghahawakan. Kailangan mong tiisin na magmukha kang tanga. Na magmukha kang basura sa paningin ng ibang tao. Sa paningin mo sa sarili mo. Kase hindi mo alam eh. Hindi mo alam kung pano, hindi mo alam kung kailan. Kung anong mali sa'yo? bakit ka niya iniwan?
Ara: Thomas----
Hindi napigilan ni Ara na umiyak. Sobrang sakit.
Thomas: Anong karapatan mong hingin ang isang bagay na ipinagdamot mong ibigay?
Hinawakan ni Ara yug kamay ni Thomas habang umiiyak siya pero tinaggal ito ni Thomas.
Thomas: I deserved an explanation. I deserved an acceptable reason!
Ara: Thomas, I'm sorry. *sobs*
Umiyak si Ara at umakmang hawakan yung kamay ni Thomas pero tinanggal niya yun.
Thomas: So bakit nga? Bakit di mo sinabi sa'kin yung totoo?
Ara: Natakot kasi ako.
Thomas: Huh. And you expect me to believe it? Sa tapang mong 'yan, Ara?
Ara: Hindi kita ginustong saktan, Thomas. Wala akong intension na masama sa'yo.
Thomas: Tinanggalan mo ako ng will to live. I almost died, Ara. And everyday...I wished I did.
"TELL ME!" Sigaw ni Thomas.
Ara: I was beginning to see my father in you. Talunan, mababa ang pangarap. Thomas, pano ko sasabihin sayo yun? Na unti-unti nang nawawala 'yung paghanga ko sa'yo. 'Yung respeto ko. Thomas...hindi ko kayang sabihin sayo yun. Natakot akong maging katulad tayo ng parents ko.
Thomas: Kahit masakit, dapat sinabi mo. Mas tatanggapin ko pa sana yung honesty mo. Ara, kaya ko naman sanang magbago eh. Sinabi ko sayo na gagawin ko lahat para makasama mo ako sa future mo. Alam mo kung anong namatay sakin, Ara?
Huminto si Thomas at huminga ng malalim. Mas lalong lumakas ang paghikbi ni Ara.
Thomas: Trust. Hindi na ako pwedeng magtiwala sa'yo.
Tumalikod si Thomas at dumiretso sa kwarto niya.
Ara: Thomas...Thomas wait.
Pinigilan siya ni Ara. Niyakap siya ni Ara mula sa likod niya.
Ara: I'm sorry. *sobs* Paulit-ulit kong aaminin na napakatanga ko at napaka-immature ko. *sobs* Please, patawarin mo na ako, Thomas. Araw araw kong pagsisisihan yung ginawa ko. Give me another chance, please.
Thomas: You're four years too late, Ara.
Umalis si Thomas sa pagkakayakap sa kanya ni Ara.
Ara: Thomas, pero nagkita tayo ulit.
Thomas: Kung 'di mo na-receive yung email ko, kung 'di tinawagan ni Jeron si Cienne, hindi tayo magkikita ulit.
Ara: Pero nagkita tayo ulit. Lagi kong tinatanong kung para saan. Kung bakit. Thomas, may rason kung bakit tayo nagkita ulit. *sobs*
Thomas: Pwede ba, umalis ka na. Matagal na tayong tapos, Ara.
Ara: Ayoko! Please naman, Thomas. Patawarin mo na ako *sobs*
Niyakap ulit ni Ara si Thomas.
Ara: May second chance pa tayo, Thomas. Please.
ARA
Hindi ko hahayaan na mawala siya sakin. Hindi pwede. Kaya kahit nanghihina na ako, hinila ko siya papunta sa'kin. At dun ko siya hinalikan.
Thomas: Ayan ba 'yung gusto mo, ha?
Huminga siya nang malalim at dun ako sinimulang halikan. Nung gumalaw siya para kumalas, niyakap ko pa siya lalo at hinila papunta sa'kin, habang hinahalikan siya. Mas sabik; mas masigasig; mas masugid; mas masidhi. Mas mabangis sa ginawa ko dati.
At nang yakapin niya rin ako papunta sa kanya, nawala ako sa lahat ng bagay na totoo. Lahat ng bagay lahat ng bagay na maganda, lahat ng bagay na buhay.
At higit sa lahat, lahat ng bagay na si Thomas ang nagpapaalala.
Thomas
Thomas
Thomas
Thomas
Thomas
Napatigil kame nang biglang may tumawag sa cellphone niya.
-Incoming call-
Love
Si Arra.
•••••
HI GUYS! OH MY GODS. I'M SO SORRY FOR THE LONG WAIT. I LOVE YOU ALL.
So school schedule is very tight so even if this isn't on hold, the updates would still take VERY long.
Thank you for continuing to read my story. Please vote and comment. 'Till next time.
-B