Chapter Seven: I almost Fall
“Friend, saan ka ba galing? Kanina ka pa hinihintay ng mga kamusic members mo. Oh! Anong nangyari at bakit rubber shoes na yang suot mo?”
“Nothing, I should go to them.”
“Nothing ka dyan? Where’s your Prada? Palitan mo yan, so baduy hindi bagay to your dress, magsusuot ka ng chuchu branded.” Inabot ko sa kanya yung paper bag na naglalaman ng high heels.
“Ito na lang ang susuotin ko.”
“What?! Are you serious?” I walk ahead and leave her this sentence…
“Ang sabi niya kahit anong suot kong sapatos bagay sa akin.”
O___O???
[A/N: seriously guys ang hirap magPOV ng lalaki but I’ll try (bawi-bawi) I’ll do my hardest for you readers]
---Eugene----
“magsisimula na yung play bakit ngayon ka lang bumalik Mr. Director?” hinihingal akong nakarating sa auditorium dahil tinakbo ko yung kahabaan ng second at main building.
“pasensya na, may nangyari lang. Ano ready na ba yung sa technical incharge?”
“Oo, nga pala ito yung lines transition. Kaso may problema…” inabot niya sakin yung script.
“Problema?”
Parang nag-aalangan siyang sabihin kung ano yun.
“What is it? Tell me.”
“Ano… kasi…. Ano… ano…ano….ano…”
“Ano ka ng ano! Ano ngang ano?! We are running out of time for that ‘ANO’”
“WAL A TAYONG BIDA NA GAGANAP FOR BASTY!!!”
“WHAT?!?!” Nganga ako dun. “Teka… teka… pakiulit nga yung sinabi mo.” Lumapit siya sa akin at itinapat ang bunganga niya sa tenga ko.
“WAL A TAYONG BIDA NA GAGANAP FOR BASTY!!!”
“WHAT?!?!” laglag panga na sa lupa. “Sakit sa tenga nung sigaw mo aa! Pwede mo namang sabihin ng maayos.”
“EE laughtrip yung reaction mo sarap ulitin.” Gawin daw akong clown?
“TUngaw!” binatukan ko siya. “asan ba si Ivan?”
“Hindi siya nakapasok dahil sa emergency. Isinugod yung mom niya sa hospital dahil sa heart attack.”
“Ganun ba, we don’t have other options.” Nagdesisyon ako agad. “I’ll play the role of Basty.”
“WHAT?!?!” : [] nganga din siya. As in nganga.
“Ano? Magngangangahan na lang ba tayo dito. Let’s head on the backstage na.”
---Louise---
TAMA BA YUNG NARINIG KO?!?! >__< ???. inimagine ko yung mukha ng bespren ko ganito oh (^___^) habang sinasabi niya ito…
“Ang sabi niya kahit anong suot kong sapatos bagay sa akin.”
Napaganto tuloy ako *..*
Ano ito katapusan na ng mundo? Kumukulog at kumikidlat sa labas infairness. In just a second ngumiti for the very first time sa dumaan na anim na chapter si Iyana Regina Estrella Nadine Evangelica. Ang walang kaemoemosyon, walang kabuhaybuhay, walang kakulaykulay, walang kakwentakwaentang (peace may madagdag lang) at isang two dimensional character sa isip ng awtor na si IRENE gumanito (^___^) Joke? Bwisit kang awtor ka sa hinabahaba ng panahon ngayon mo lang pinangiti yung FRIEND ko!!!
[A/N: oy LOUISA MAGBAKOL PALENZUELA hindi ako ang nagpangiti sa kanya for your information]
At nagsaside comment ka pa! mabanggit banggit mo pa yung buong pangalan ko!!! Ehem ehem… education, education.
“Halos malaglag yung panga ko sa lupa at matabunan ng bato sa sinabi niya aa. At kanino naman nanggaling yun?”
Isang malaking KWESTYUN MARK sa aking tiny little feeling bigger brain. Idagdag niyo pang magsusuot ng rubber shoes si friend sa ganitong occasion. Siyang nagsumpa sa salitang BADUY ang mismong nagmodel ng KABADUYAN! ERKKK!!! Nasusuka ako. I can’t take this
“Makapasok na nga sa loob.” WHEW! Napabuga ako ng hininga dun aa. Eww! Amoy imburnal! Echoss!
“Mas gugustuhin ko pang makitang nagdedelirio si Friend kaysa ngumiti na parang nakakita ng Santo. I need refreshment gusto kong makita si Eugene.”
Come to mama my papa Eugene…
[A/N: balikan natin ang nangyari kanina at bakit parang “nakakita ng santo as Louisa magbakol Palenzuela definition” mode si Irene.]
LOUISE: Banggitin mo pa yan aa…
[A/N: Dahil busy ang mga karakter natin sa paghahanda for their performance, ang magandang awtor na lang muna ang magpi-POV. Sisingit ka pa LOUISE?!]
New portion of this story
*THe REWIND
“Wait!”
pinigilan ni Eugene sa paglalakad si Irene kaya napahinto siya. Tapos tumingin ng ganito si Irene…
>___> ‘
“WHAT?”
Sa isip-isip ni Eugene, may ginawa ba siyang napakabigat na kasalanan at parang binuhos sa kanya lahat ng sama ng loob ni Irene. Sa malaAVAH Maldita na pagsasalita pa lang nito ee napapailing na siya sa gagawin niya. Pero hindi siya nagdalawang isip.
O___O
“I’ll take you wherever you will go.”
AIKEEEES! Maka-say ng I’ll take you wherever you will go feeling THE CALLING.
Binuhat ni Eugene si Irene ng tulad sa mga bagong kasal but guess what our Bida kontrabida said…
“Feeling mo SuperMAN? Kung hindi SpiderMAN? Baka gusto mo pang isama si BatMAN? Ibaba mo nga ako kung ayaw mong matuloy ka sa MAN hole.” With matching super terrifying vicious eyes pa talaga. ‘--..—‘
Wala talaga. Walang kakilig-kilig sa katawan itong si Irene. Masyado niya atang kinuskos nung naligo siya.
“Ano hindi mo pa ako ibababa?” taray the.
siyempre papatalo ba naman si Concern-man-parang wala lang ang dating. Ito na humanda ka Irene.
“I’ll take you down after I make sure that you are fine. Since I’m not any MAN to you can I just be Eugene for awhile?”
ANSABEEH? Nahahawa tuloy ako kay Louise. Akalain mong nakuha niya pang bumanat sa katarayan ni Irene aa. KILIG ako dun!
WAAH wala nang mailinya si Ateng I-RE-NE. Akalain mong nabklangko ang Genius. Ano sya dun? THREE points EUGENE HEAT… taob si IRENE SPURS. [pasensya na sa mga San Antonio’s fans… MIAMI ako ee >.<]
>.>
<.<
>.>
<.<’
“uhmm…” brineak ni Eugene yung awkward and silent scene between him and Irene with an UHMMM!
“DO WHAT YOU WANT?” at yun na nga. Yun lang ang nasabi ng Genius. Juskopurmiyo ewan ko rin kung anong nasa utak ng babaeitang ito.
Anong nangyari? Ayoko ng ikwento.
JOWK! Minsan lang magjoke pagbigyan. Kayo naman… Pagkatapos ng 1st game ni Irene at Eugene sa Halllway, mapunta naman tayo ngayon sa likod ng 2nd building kung saan nakaupo sila sa grassy ground. Don’t expect something romantic between the two dahil manhid nga ang Genius natin. Pero malay niyo Tao lang din siya may puso reeeen.
“Upo ka muna.” Aya ni Eugene kay Irene. Pero ang ate niyo naglatag pa ng panyo bago maupo. Ano ito picnic lang?
“What the heck are you doing?!” Inabot kasi ni Eugene yung binti niya akala niya siguro rape. “Will you stop touching me.” Grabe highblood agad laging may mens.
Wala lang imik si Eugene pero napansin ni Irene na may ginagawa ito. What the? Anong ginagawa niya? Pati ako hindi pa ready sa ganitong scene aa… yung ano tapos may ano at aano tapos magbubunga ng ano. EWE… Rated G.
“Relax your feet, first.”
BLUSH? ASA PA KAYO! Ganito oh… --__--
Ayun naman pala… tinanggal lang ni Eugene yung sapatos ni genius. Akala ko naman.
“magpapaalam na ako sa susunod. Now can I borrow your feet for awhile?” Di nga BORROW?
“And again what?”
May inilabas na papel sa bulsa si Eugene. ANo na namang paurat yan? di yan tatalab. I’m sure taga ko pa sa asero ng tatay ko.
“Pasensya na wala akong dalang kahit anong medical kit o band aid man lang tulad sa mga drama. Ang tanging laman lang kasi ng bulsa ko tss.. yung papel na sinulatan ko ng number ni uncle. Nakakahiya sayo.” Habang nilalagay niya sa parte ng paa ni Irene na may paltos. “Pero sana may naitulong ito para hindi na sumakit pa iyang sugat mo.” Tapos hinawakan niya yung parteng yun at nagkatitigan sila. Echoss ulit.
Pero NAGKATITIGAN talaga SILA!!! For REAL.
Teka lang bawiin ko na walang asero ang tatay ko.
Sarangigayo ohh…. [wahh miss ko na yung song nay un]
SILENCE!!!!!!! LONG! LONG! LONG! SILENCE na TINATAMAD AKONG MAGLAGAY NG SPACE dito sa pages. Ni wala akong kaideideya kung anong tumatakbo sa utak nila sa mahabang katihimikan na Yun. Kayo? comment nga dyan.
5
<.<
4
>.>
3
<.<
2
>.>
1
“Kapal ng mukha mong makipagtitigan sa akin. Che!” HUH?! AS IN BIG HUH?!
Pagkatapos ng malaspace consuming na titigang yun wala pa ring effect kay IRENE. Bilib na talaga ako. Isa siyang DAKILANG MANHID!!! Meron ng asero ang ama ko tatagaan ko na lang mamaya.
“teka lang sandali.” Tumayo na kasi si Irene sa kinauupuan nila at gusto niya ng umalis sa Earth at solohin ang kanyang tumataginting na kadramahan sa Ibang dimension. Mabuti pa nga at nang mabawasan ang bitter sa mundo or should I say BATO sa mundo as in ROCK! Type: Sedimentary.
“Teka lang.”
“Nakakailan ka na.”
>..>
hinawakan na naman kasi ni Eugene sa braso si Irene
^.^
“Okay.” Tinaas niya yung dalawang braso niya. “Bago ka umalis.” Yumuko si Eugene. “Suotin mo muna ito.”
Taray ng galing sa lahi ng mga Genius (let’s be friends), sinuotan pa siya ng sapatos ni Papa Eugene. SIYA NA.
“Alam kong hindi ito kasya sayo at pangit tignan para sa suot mo.” Sino nga naman bang magsusuot ng rubber shoes na chuchu ang tatak habang nakadress? Ano ito Yeng Constantino ang PEG?(pero fairness bagay kay Yeng) Tapos tumayo na siya mula sa pagsuot ng sapatos kay Irene. Pamigay daw ba ang sarili niyang shoes. Ayy mayaman!
“PERO KAHIT ANONG ISUOT MONG SAPATOS, BAGAY SAYO.”
Weh? Di nga. Pasensya na panira lang ako ng moment.
“MAGANDA KA PA RIN.”
LagLag din panga ko dun aa. Sa nagdaang history ng buhay ni Irene ngayon lang may naglakas loob na sabihan siyang maganda! Alamin niyo na lang kung bakit sa mga darating pang chapters.
“…AS ALWAYS”
Nakanaks may ganun pa palang linya ee kaya pala kung makangiti ang LOLA niyo for the very first time tinalo pa si MCDonald. Pero hindi siya ngumiti sa harap ni Eugene at sa halip nagtuloytuloy na lang siya sa paglalakad.
Pero napahinto siya at habang nakatalikod nag-iwan siya ng isang salita….
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-end of chapter 7-
[A/N: hehe hulaan niyo. Tapos na POV ko for this chapter nag-enjoy ako na halos mabaliw baliw sa pagdidescribe ng mga nangyari. Bakit di na lang sila ang pagkwentuhin natin after School festival pag di na sila busy. Haixt! hirap magtype. EEE wala namang pumipilit sayo. Lakas kasi niyang imahinasyon mo. Tungaw lang kinakausap sarili! Thanks nga pala sa mga walang sawang nagbabasa nitong FBSB and For the coming chapters marami ng rebelasyon ang magaganap so wait for it. Pakihulaan na rin yung sinabi ni Irene before I update . Busy in school again. WHEW]