ေနာက္ဆံုးေသာ ရိုမီယို (နောက်ဆုံးသော ရိုမီယို)

ယံုၾကည္မႈ

(Z)

"အေမ့ ။ "

" sorry ေနာ္ ။ "

ကြၽန္ေတာ္နွင့္ kyungsoo အသံလာရာဘက္ကို လွည့္ျကည့္လိုက္သည္ ။ ဆိုင္အဝင္နားေလာက္တြင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပ်ံ႕က်ဲေနေသာ စာအုပ္မ်ားကို ေကာက္ေနသည့္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္နွင့္ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ ။ ထိုေကာင္မေလး အနားတြင္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္ ရပ္ေနသည္ ။

" ဟိုေကာင္ ဘာျဖစ္ျပန္ျပီလဲ ။ "

ကြၽန္ေတာ့္ အေရွ႕တြင္ ထိုင္ေနသည့္ သူ႔ဆီက စကားသံ ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ ၾကမ္းျပင္ေပၚရွိ စာအုပ္မ်ားကို ေကာက္ယူေနသည့္ baekhyun ကို ၾကည့္ရင္း ။

" ဝင္တိုက္မိတာ ေနမွာေပါ့ ။ "

အၿမဲ နေမာ္နမဲ့ နိုင္လွသည့္ ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း baekhyun တစ္ေယာက္ အခုလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔နွင့္ ခ်ိန္းထားသည့္ ဆိုင္ထဲ ဝင္လာရင္း ဆိုင္အျပင္ ထြက္ဖို႔ လာသည့္ ေကာင္မေလးနွင့္ ဝင္ တိုက္မိသည္ ထင္သည္ ။ တစ္ေန႔ တစ္ႀကိမ္ေလာက္မွ ခုလုပ္မတိုက္မိရင္ baekhyun မဟုတ္ဘူး ဆိုသည့္ စာဆိုေတာ္အတိုင္း ေကာင္မေလးကို စာအုပ္မ်ားေကာက္ေပးရင္း ပါးစပ္ကလည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္ကို ေရပါတ္မဝင္ ေျပာေနသည္ ။ ေကာင္မေလး လက္ထဲ စာအုပ္မ်ားကို ထည့္ေပးရင္း ထိုေကာင္မေလးကို ေငးျကည့္ေနသည့္ baekhyun မ်က္နာကို ကြၽန္ေတာ္ ျမင္လိုက္ရေတာ့ ။ ဒီေကာင္ေတာ့ ျဖစ္ရျပန္ျပီ ဟု ေတြးကာ အလိုလို ျပံဳးလိုက္မိၿပီး အေရွ႕က သူ႔ကို တစ္ခ်က္ ၾကည့္ကာ ။

" လာ ။ ဒီဘက္ ေျပာင္းလာထိုင္ ။ "

ကြၽန္ေတာ့္ ရဲ့ ေဘးရွိ ထိုင္ခံု ေနရာကို လက္ျဖင့္ ပုတ္ကာ ေျပာလိုက္သည့္ စကားေျကာင့္ သူက ထိုင္ေနရာမွ ထကာ ကြၽန္ေတာ့္ ေဘးတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ေစာေစာက သူ႔ရဲ့ ေသာက္လက္စ ေဖ်ာ္ရည္ခြက္ကို ဆြဲယူရင္း ေဘးတြင္ထိုင္ေနသည့္ သူ႔ ေရွ႕ ေနရာခ်လိုက္စဥ္ ။ baekhyun က ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေရွ႕တြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ။

" မင္း ျမင္လိုက္လား ။ yeollie "

" ဘာလဲ။ "

အားသက္တေရာ ေမးလာသည့္ အဆက္အစပ္ မရွိ baekhyun စကားကို ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ေပမယ့္ မသိသလို ေခါင္းခါျပန္ေမးလိုက္သည္ ။ သူကေတာ့ စားပြဲေပၚရွိ မီနူူးစာအုပ္ကို baekhyun အေရွ႕ တိုးေပးလိုက္သည္ ။ baekhyun က တိုးလာသည့္ မီနူး စာအုပ္ကို ယူေပမယ့္ ဒီေကာင္ မ်က္လံုးက စာအုပ္မွာ မဟုတ္ေသးေခ် ။ ေစာေစာက ေကာင္မေလး တစ္သိုက္ ထြက္သြားသည့္ ဆိုင္အေပါက္ဖက္တြင္သာ ေရာက္ရွိေနသည္ ။

" ေစာေစာက ငါ ဝင္တိုက္ခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလးကို ျမင္လိုက္လား ။"

ကြၽန္ေတာ္ ဒီစကားျကားရမည္ဆိုတာကို သိေနေပမယ့္ စိတ္ထဲတြင္သာ ျကိတ္ရီေမာလိုက္ျပီး အျပင္ဘက္တြင္ေတာ့ အေရွ႕က ေဖ်ာ္ရည္ကို တစ္ငံု႔ေသာက္လ်ွက္ပင္ ။

" မျမင္ပါဘူး ။ ငါတို႔ကို ေက်ာေပးထားတာ။ "

ကြၽန္ေတာ့္ စကားေျကာင့္ baekhyun မ်က္လံုးက စိတ္ပ်က္သလို ျဖစ္သြားၿပီး ခ်က္ခ်င္းပင္ ကြၽန္ေတာ့္ ေဘးရွိ သူ႔ဆီ အၾကည့္ေရာက္ကာ ။

" kyungsoo ။ မင္းေရာ ျမင္လိုက္ရလား ။ "

သူကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ လိုပင္ ေခါင္းခါျပလိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ အနီးရွိ စားပြဲထိုးကို လွမ္းေခၚလိုက္ေတာ့ baekhyun တစ္ေယာက္ စကားေျပာပ်က္သြားကာ မီနူးစာအုပ္ကို လွန္ေလွာျပီး စားစရာတစ္ခု မွာလိုက္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ baekhyun ပံုစံကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲ ရီခ်င္မိသလိုပင္ ျဖစ္ေနသည္ ။ စားပြဲထိုး ကြၽန္ေတာ့္ တို႔ အနားမွ ထြက္သြားသည္နွင့္ ။

" ေတာ္ေတာ္ ေခ်ာတယ္ကြ ။ "

"......"

" ငါ့ ဘဝမွာ ဒီေလာက္ ေခ်ာတဲ့ မိန္းကေလး တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးဘူး ။ "

ကြၽန္ေတာ္ အပိုေတြ ဟု စိတ္ထဲ ႀကိတ္ၿပီး ေျပာကာ ကြၽန္ေတာ့္ အတြက္ သူ ဖဲ့ေပးထားသည့္ မုန္႔ကို တစ္ကိုက္ယူစားလိုက္သည္ ။ သူကေတာ့ ေဖ်ာ္ရည္ခြက္ကို ကိုင္လ်ွက္ baekhyun စကားကို အာ႐ံုစိုက္ကာ နားေထာင္လ်ွက္ပင္ ။

" အသားအေရေလးက ပုလဲေလးလိုပဲ ေဖြးဥေနတာပဲဟ ။ ႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္း ငါထင္တယ္ သဘာဝအတိုင္းေနလည္း ပန္းေရာင္သန္းေနမွာ ။ ဒါေပမဲ့ အခုျမင္လိုက္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းနီေရာင္နဲ႔လည္း လိုက္တာပဲ ။ "

မ်က္နာကို ပင့္ကာ ေျခဟန္လက္ဟန္မ်ားျဖင့္ ေျပာေနသည့္ baekhyun ကို စိတ္ထဲ နည္းနည္းေတာ့ အခ်ဥ္ေပါက္မိလာသည္ ။ ဘယ္နဲ႔ ။ မိန္းမ တစ္ေယာက္ အလွကို စာဖြဲ႕ျပေနတာ ။ မၿပီးနိုင္ေသးဘူး ။

" အလွဆံုးကေတာ့ ။ ငါ ဝင္တိုက္လိုက္လို႔ အံ့ဩသြားတဲ့ သူ႔ရဲ့ မ်က္လံုးေလးကြ ။ "

အားတက္တေရာ ေျပာေနသည့္ baekhyun ကို ကြၽန္ေတာ္ မ်က္ခံုး နွစ္ဖက္ က်ဳံ႕လ်ွက္ ၾကည့္ေနလိုက္သည္ ။ ဒီေကာင္ကေတာ့ ဘာမွ မသိေသး ။ ခံစားလို႔ ေကာင္းေနတုန္းပင္ ။

" သမင္မ်က္လံုးဆိုတာ သူ႔ မ်က္လံုးကို ေျပာတယ္ထင္တယ္ ။ တကယ္ လွတယ္ကြာ ။ "

" မင္း တကယ္ ေျကြသြားတာလား baekhyun "

ကြၽန္ေတာ့္ ေဘးရွိ သူ႔ရဲ့ စကားကို baekhyun တစ္ေယာက္ ေခါင္းကို ျပဳတ္ထြက္မတတ္ညိမ့္ျပကာ မ်က္နာက မိႈရသလို ျဖီးေနသည္ ။

" ငါ တကယ္ ေျကြတာကြ ။ အဲ့ေကာင္မေလးကို ျမင္တာနဲ႔ ဒီေနရာက အသံေတြ က်ယ္လာတယ္ ။ "

ဘယ္ဘက္ရက္ဘက္ကို လက္ျဖင့္ ပုတ္ကာ ေျပာေနသည့္ baekhyun စကားေျကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ ေဘးရွိ သူ႔ရဲ့ နားရြက္အျဖားေလးကို ထိေဆာ့ေနရင္း ။

" ဒါဆိုရင္ ေၾကာက္စရာေကာင္းလို႔ေပါ့ ။ "

" park chanyeol ငါ့ ခံစားခ်က္ကို ဟာသ မလုပ္နဲ႔ "

အနည္းငယ္ မာလာသည့္ baekhyun စကားသံေျကာင့္ သူက ကြၽန္ေတာ့္ ဘက္လွည့္ကာ မစရန္ မ်က္စပစ္ျပလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဆူထြက္လာသည့္ သူ႔ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးကို အခ်ိန္မီ အနမ္းတစ္ပြင့္ ေျခြလိုက္သည္ ။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ အနမ္းပန္းတစ္ပြင့္ေျကာင့္ ေခါင္းငံု႔ၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကို မရဲတရဲ ခိုးျကည့္ကာ သူ႔ နားရြက္ကို ကိုင္ထားသည့္ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ကို ဆြဲယူကာ စားပြဲေအာက္တြင္ ဆြဲဆိတ္လိုက္သည္ ။ ဒါေပမဲ့ မနာပါဘူး ။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို နာက်င္ေအာင္ မလုပ္ဘူးေလ ။ ကြၽန္ေတာ္ မွတ္မိေနသည့္ နာက်င္ျခင္းေတြ ေမ့ေပ်ာက္ေစဖို႔ သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ နာက်င္ေအာင္ လုပ္မည္မဟုတ္ပါ ။

ကြၽန္ေတာ့္ အျပဳအမူေၾကာင့္ baekhyun တစ္ေယာက္ကေတာ့ အသံတိတ္ က်ိန္ဆဲလာျပီး ။

" ငါ့ ေရွ႕ လာမကဲျကနဲ႔ကြ ။ "

" မင္းက အဲ့ေကာင္မေလး ကို ေျကြတယ္ေျပာရေအာင္ ဘယ္ကမွန္းေရာ သိရဲ့လား ။ "

ကြၽန္ေတာ့္ ေမးခြန္းမွ မဆံုးေသး ေမးေစ့ကို ပြတ္ကာ ေက်ေက်နပ္နပ္ျကီး ျပံဳးေနသည့္ baekhyun မ်က္နာကို ၾကည့္ၿပီး ဇာတ္လမ္းတြဲေတြထဲမွ ဗီလိန္ေတြ အေကာက္ျကံမည့္ ပံုစံကို ေျပးကာ ျမင္ေယာင္လာမိသည္ ။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အေတြးနွင့္ ကိုယ္ ျပံဳးလိုက္မိျပန္သည္ ။

" ဟားဟားဟား ။ ငါပါကြ ။ baekhyun ပါ ။ မင္း သူငယ္ခ်င္းႀကီးပါကြ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ ဒီေကာင့္အေျပာကို ၾကည့္မရကာ ႏႈတ္ခမ္းကို တစ္ခ်က္မဲ့လိုက္သည္ ။ သူကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ အျဖစ္အပ်က္ကို ၾကည့္ၿပီး ျပံဳးေနသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ထင္မိသည္ ။ ဘယ္လိုအရာေတြ ေျပာင္းလဲေစခဲ့သည့္ ဆိုလၽႇင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္နွင့္ baekhyun ရဲ့ ခင္မင္မူ ပံုစံကေတာ့ မေျပာင္းလဲဘဲ ရွိေနမည္ဆိုတာပင္ ။ ကြၽန္ေတာ္ မမွတ္မိသည့္ အခ်ိန္မ်ားနွင့္ မွတ္မိသည့္ အခ်ိန္မ်ားအတြင္း ကြၽန္ေတာ္နွင့္ baekhyun ကေတာ့ အခုလိုပဲ ေျပာမနာဆိုမနာ သူငယ္ခ်င္း အျဖစ္ရွိေနမွာပင္ ။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ baekhyun က သူငယ္ခ်င္းဆိုတာထက္ ညီအစ္ကို တစ္ဦးလိုလည္း ျဖစ္သည္ ။ ေမာင္ႏွမေတြမရွိသည့္ တစ္ဦးတည္းေသာသား ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ baekhyun က ေသြးသားရင္းခ်ာ ညီအစ္ကိုတစ္ေယာက္လိုပင္ ျဖစ္သည္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို စတင္ သေဘာက်ျပီး ခံစားေနမိေတာ့ ပထမဆံုး ဖြင့္ေျပာျဖစ္ခဲ့သည္ကလည္း baekhyun ပင္ ျဖစ္ခဲ့သည္ မဟုတ္လား ။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လို အေနအထားပဲ ေရာက္ေရာက္ ကြၽန္ေတာ့္ကို အစဉ္အၿမဲ နားလည္ေပးနိုင္သူမွာ baekhyun ပင္ ျဖစ္သည္ဆိုတာပင္ ။

" ငါ သူ႔ ျပဳတ္က်တဲ့ စာအုပ္ေတြကို ေသခ်ာၾကည့္ခဲ့တာပါကြ ။ သူက ေဆးေက်ာင္းသူ ။ "

မိုးျပာေရာင္ အက်ႌေကာ္လံကို ပင့္ကိုင္ကာ ေျမွာက္ျကြေျမွာက္ျကြ ေျပာလာသည့္ baekhyun ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ ဒီေကာင္ကို ျပံဳးျကည့္ေနလိုက္သည္ ။ သူက baekhyun စကားကို အံ့ဩကာ နားေထာင္ရင္း ။

" နာမည္မသိပဲ ေဆးေက်ာင္းမွာ ဘယ္လိုရွာမလဲ ။ "

" ဒါက လြယ္ပါတယ္ ။ သူ႔လို သမင္မ်က္လံုးနဲ႔ ေကာင္မေလးက ဘယ္နွစ္ေယာက္ ရွိနိုင္မွာ မို႔လို႔လဲ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ သူ႔လက္ကို ေနာက္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ လက္နွစ္ဖက္ျကားထဲ ထည့္ကာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ျပီး အသံထြက္ တစ္ခ်က္ ရီေမာလိုက္သည္ ။ အျကံျကီးပါေပ့ ငါ့ သူငယ္ခ်င္းႀကီးရယ္ ။ ေဆးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းလံုး သမင္မ်က္လံုးကို ေတြ႔မိလားလို႔ လိုက္ေမးမယ္ေပါ့ ။ အရူးဆိုျပီး ေဆးဝိုင္း မကုတာပင္ ကံေကာင္းဆိုရမည္ ။ တစ္ခါတေလ baekhyun ရဲ့ အခုလို ရူးေျကာင္ေျကာငိ အေတြးမ်ားလည္း ရွိတတ္သူေလ ။

baekhyun က စားပြဲထိုးလာခ်ေပးသည့္ မုန္႔ကို စားရင္း တစ္စံုတစ္ခုကို သတိရဟန္ျဖင့္ ။

" ေအာ္ ။ မင္းတို႔ ငါ့ကို ေျပာစရာ ရွိတယ္ဆိုတာ ဘာလဲ ။ "

ကြၽန္ေတာ္လည္း baekhyun အေမးေျကာင့္ သူ႔ဘက္ကို တစ္ခ်က္ လွည့္ျကည့္လိုက္သည္ ။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ပုခံုးျဖင့္ တိုက္ကာ ေျပာလိုက္ဆိုသည့္ ပံုစံျဖင့္ ေမးေငါ့ျပေလသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို baekhyun က မုန္႔စားရင္း နားမလည္စြာ ၾကည့္ေနသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ ။

" ငါတို႔ နွစ္ေယာက္ လက္ထပ္ထားခ်င္လို႔ ။ "

" ဘာ။။ "

ကြၽန္ေတာ့္ စကားအဆံုးတြင္ baekhyun က စားလက္စ မုန္႔ေတာင္ ရပ္ကာ တအံ့တျသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို တစ္လွည့္ ။ သူ႔ကို တစ္လွည့္ ၾကည့္လာသည္ ။ မယံုၾကည္နိုင္မူနွင့္ နားမလည္မူေတြ က baekhyun မ်က္လံုးမ်ား ပံုရိပ္ေတြ ထင္ေနသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အံ့ဩတႀကီး ျဖစ္ေနေသာ baekhyun ကို တည္ၿငိမ္စြာ ၾကည့္ရင္း ေဖ်ာ္ရည္ကို တစ္ငံု႔ေသာက္လိုက္သည္ ။

" ေနစမ္းပါဦး ။ လက္ထပ္မယ္ ။ ဟုတ္လား ။ "

ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ သူက ေခါင္းေလး ငံု႔ၿပီး ၿငိမ္သက္ေနသည္ ။ baekhyun က ထိုင္ခံုကို ေနာက္မွီလိုက္ျပီး ။

" kyungsoo မိဘေတြက သေဘာတူမယ္ ထင္လို႔လား ။ "

ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းခါလိုက္ေတာ့ ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ သူ႔ လက္ဖဝါးက ေခ်ြးမ်ားေျကာင့္ ေအးစက္လာသည္ထင္သည္ ။

" သေဘာမတူေပမယ့္ ငါတို႔ လက္ထပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီ ။ "

baekhyun ဆီမွ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ သက္ျပင္းခ်သံ က်ယ္က်ယ္ ထြက္က်လာသည္ ။ အင္းေပါ့ေလ ။ ရုတ္တရက္ ၾကားေနရသည့္ ကြၽန္ေတာ့္ စကားေတြက စိတ္ေပ်ာ္စရာတစ္ခုမွ မရွိပဲ ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မျပင္ခ်င္ပါ ။ ကြၽန္ေတာ့္ အတြက္က မိဘမ်ားမရွိသျဖင့္ အိမ္ေထာင္ေရးကို ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္သာ ဖန္တီးခြင့္ရေပမယ့္ ။ သူကေတာ့ ထိုကဲ့သို႔ မဟုတ္ဘူးေလ ။ သူ႔ မိဘေတြက ေနာက္ထပ္ ဘယ္နွျကိမ္မ်ွ သူ႔ကို အိမ္ေထာင္ဖက္ ထပ္ေတြ႔ခိုင္းမလဲ မသိေခ် ။ သူကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နွင့္ ျပန္လည္ အဆင္ေျပျပီး ျပန္တြဲျပီဆိုတာကို မိဘမ်ားကို ေျပာျပထားေသာ္လည္း ဟိုတစ္ေန႔ကမွ သူ႔ကို အိမ္ေထာင္ဖက္ ထပ္ေတြ႔ခိုင္းသျဖင့္ သူနွင့္ ကြၽန္ေတာ္ ထိုေန႔ကေတာင္ စကားမ်ားခဲ့ေသးျပန္သည္ ။ သူကေတာ့ သူ ဘာမွမသိဘူး ဆိုသည့္ စကားကိုသာ ထပ္တလဲလဲ ေျပာေနေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႔ကို ထိုေန႔က ေတာ္ေတာ္နွင့္ စိတ္ဆိုးမေျပခဲ့ပါ ။ ေက်ာင္းတြင္လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပန္တြဲျဖစ္သည္ကို ေက်ာင္းသားမ်ားက သိေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ့္အနားတြင္ေတာ့ ဘယ္မိန္းကေလးမွ ကပ္မလာျကပါ ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔အနားတြင္ေတာ့ အရင္ကထက္ ပိုၿပီး စြဲလမ္းသူေတြ ေပါမ်ားလာသည္ ။

" မင္းကေရာ သူ ေျပာတာကို လက္ခံမွာလား ။ "

အနည္းငယ္မ်ွ စိတ္မရွည္သလိုျဖစ္ေနသည့္ baekhyun စကားေျကာင့္ ငံု႔ထားသည့္ သူ႔ေခါင္းေလး ေမာ့လာကာ ကြၽန္ေတာ့္ကို တစ္ခ်က္လွည့္ျကည့္လာသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ရဲ့ ပန္းဆီေရာင္ ပါးျပင္နုနုေလးကို တစ္ခ်က္ဆြဲကိုင္လိုက္ေတာ့ သူ႔ ႏႈတ္ခမ္းက အသည္းပံုဆန္ဆန္ လွပစြာ ျပံဳးျပလာသည္ ။ ကြၽန္ေတာ့္ ခ်စ္သူ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းလွသည္လဲေနာ္ ။

" ငါလည္း သူ႔ကို လက္ထပ္ခ်င္တယ္ baekhyun "

baekhyun ပံုစံက အရာအားလံုးကို လက္လွန္သြားသလို ပံုစံပင္ ျဖစ္သည္ ။ မနိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုသည့္ အၾကည့္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေငးျကည့္ေနသည္ ။ ၿပီးေတာ့ ပင့္သက္တစ္ခ်က္ခ်ကာ ။

" အဲဒီေတာ့ ။ မင္းတို႔က ဘယ္လို လက္ထပ္မွာလဲ ။ ဘယ္မွာ လက္ထပ္မွာလဲ ။ ဘယ္လို ေနၾကမွာလဲ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ရဲ့ လက္ေသးေသးေလးကို တစ္ခ်က္ ျဖစ္ညစ္လိုက္ကာ သူ႔ကို တစ္ခ်က္ ျပံဳးျပလိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ baekhyun ကို ယံုၾကည္ခ်က္ အျပည့္ မ်က္ဝန္းျဖင့္ စိုက္ျကည့္လိုက္သည္ ။

" ဘယ္လို လက္ထပ္မွာလဲဆိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္း မဟုတ္ပါဘူး ။ ေနာက္ သံုးလေက်ာ္ ေက်ာင္းျပီးခ်ိန္ေပါ့ ။ ဘယ္မွာလဲဆိုေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုခုမွာေပါ့ ။ အင္း ။။ ဘယ္လိုေနမလဲ ဆိုေတာ့ ငါအခုေနတဲ့ တိုက္ခန္းမွာပဲေနမွာေပါ့ ။ ၿပီးေတာ့ ငါက ေက်ာင္းျပီးတာနဲ႔ ေဖေဖ့ ကုမၸဏီကို တာဝန္လြဲယူရမွာဆိုေတာ့ အလုပ္အတြက္လည္း မပူရဘူး ။ "

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ ရွည္လွသည့္ စကားမ်ားကို နားေထာင္ရင္း baekhyun တစ္ေယာက္ ေခါင္းရႈပ္ေနသည္ထင္ ဆံပင္ေတြထဲ လက္ထိုးထည့္ေနသည္ ။

" အဲေတာ့ ။ မင္း ေတာင္းခ်င္တဲ့ အကူအညီက "

ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခ်က္ ျပံဳးလိုက္သည္ ။

" ငါတို႔ အတြက္ အဆင္ေျပနိုင္မယ့္ ဘုရားေက်ာင္းကို မင္း စံုစမ္းေပး ။ ၿပီးေတာ့ ငါ သူ႔မိဘေတြဆီ သြားေျပာရင္ မင္း လိုက္ခဲ့ေပး ။ "

baekhyun တစ္ေယာက္ မ်က္နာႀကီး မဲ့ကာ တစ္ခုခု ေျပာရန္ ဟန္ျပင္လိုက္ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္း ေရွ႕ဆက္မေျပာရန္ လက္တားလိုက္သည္ ။

" ေနဦး ။ က်န္ေသးတယ္ ။ ဝတ္ျပဳေပးမဲ့ တရားေဟာ္ဆရာနဲ႔ ဂုဏ္ျပဳေပးနိုင္မဲ့ အသိသက္ေသ သူငယ္ခ်င္း ေတြကိုလည္း မင္း ေသခ်ာ စာရင္းလုပ္ထား ။ လက္ထပ္မွတ္ပံုတင္ဖို႔ကေတာ့ ဒီနိုင္ငံမွာ အဆင္မေျပေသးဘူးထင္တယ္ ။ "

" ေနစမ္းပါဦး ။ ခဏ ေနပါဦး ။ "

ကြၽန္ေတာ္နွင့္ သူ baekhyun ကို အတူတူ ၾကည့္ေနမိသည္ ။

" အခုက ငါ့ လက္ထပ္ပြဲလား ။ မင္းတို႔ လက္ထပ္ပြဲလား ။ ဘာ ကိစၥ ငါကပဲ အစအဆံုး လုပ္ေပးရမွာလဲ ။ "

" မင္းက ငါ့ အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းေလ ။ "

ကြၽန္ေတာ့္ စကားအဆံုး baekhyun စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ တစ္ခ်က္ ထရီလိုက္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ baekhyun ကို ၾကည့္ရင္း ။

" မင္း ေစာေစာက ေကာင္မေလး နာမည္ သိခ်င္လား ။ "

" ဘယ္ ေကာင္မေလးလဲ "

" မင္းေျပာတဲ့ သမင္မေလးေလ ။ "

ကြၽန္ေတာ့္ စကားေျကာင့္ baekhyun တစ္ေယာက္ မ်က္နာတစ္ခုလံုး ဝင္းလဲ့သြားျပန္သည္ ။ ေဘးရွိ သူကေတာ့ ဘာမွ နားမလည္နိုင္စြာ ျဖစ္ေနသည္ ။

" ေျပာေလကြာ ။ မင္း နာမည္ ဘယ္လို သိတာလဲ ။ "

" သူတို႔က မင္းေနာက္က စားပြဲဝိုင္းက ထထြက္သြားတာေလ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ baekhyun အေနာက္သို႔ ေမးေငါ့ကာ ေျပာလိုက္သည္ ။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနသည္ကို ကြၽန္ေတာ္ ခံစားေနမိရင္း ။

" သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလး သူ႔ နာမည္ေခၚတာ ငါ ၾကားတယ္ ။ "

" ေသခ်ာလို႔လား ။ "

ကြၽန္ေတာ္ တည္ၿငိမ္စြာ ေခါင္းကိုညိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ baekhyun ရဲ့ မ်က္ဝန္းေတြက အေရာင္ေတာက္လာသည္ ။ ဒီေကာင္ တကယ္ ေကာင္မေလးကို ေျကြေနတာလား ။ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ထဲ နည္းနည္းေတာ့ baekhyun ခံစားမႈကို သံသယဝင္လာမိသည္ ။ baekhyun က ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေနတတ္ျပီး ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာမ်ားကို ေတြ႔ရင္ လူငယ္တို႔ သဘာဝ စေနာက္ေပမယ့္ အခုလို မ်က္ႏွာနွင့္ ခံစားခ်က္ေတြကိုေတာ့ ဘယ္ေကာင္မေလးနွင့္မွ မျဖစ္ေပၚခဲ့ပါ ။

ရုတ္တရက္ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ေမာင္းကို လာထိုးလိုက္သည့္ သူ႔ လက္သီးေသးေသးေလးေျကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို အံ့ဩကာ ၾကည့္လိုက္မိသည္ ။ သူက မ်က္ခံုးနွစ္ဖက္ကို က်ဳပ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းကိုက္လ်ွက္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနသည္ ။

" မင္းက ဘာ ကိစၥ သူ႔နာမည္ကို သိေနရတာလဲ ။ "

" မဟုတ္ပါဘူး ။ မင္း ေနာက္မွာ ထိုင္ေနေတာ့ ျမင္ေနရတယ္ေလ။ "

" ငါ့ကို ၾကည့္ေနတာေရာ ေသခ်ာရဲ့လား ။ "

ကြၽန္ေတာ္ သေဘာက်စြာ ေအာ္ရီလိုက္သည္ ။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ ရီေမာသံေျကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို မ်က္ေစာင္းထိုးလာသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ မ်က္နာနား ကပ္ကာ ။

" ဘာလဲ ။ ဒါက သဝန္တိုတာလား ။ "

" ငါက ။ "

ကြၽန္ေတာ္ သေဘာက်ဖြယ္ ေခါင္းျငိမ့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ မ်က္နာက နီးဲလာျပီး ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္နာကို မၾကည့္ဘဲ တစ္ဖက္သို႔ မ်က္နာလွည့္လိုက္သည္ ။

" ဘာမွ သဝန္တိုစရာမရွိပါဘူးေနာ္ ။ "

" ငါလည္း သဝန္မတိုေစခ်င္ပါဘူး ။ စိတ္ခ် ။ ငါ့ မ်က္လံုးထဲ မင္းေလာက္ ဘယ္ေကာင္မေလးမွ မလွဘူး ။ "

ကြၽန္ေတာ့္ စကားအဆံုးေတာ့ သူ ကြၽန္ေတာ့္ ဘက္ကို လွည့္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ ခါးကို လက္သီးျဖင့္ ခပ္ဖြဖြ ထိုးေနသည္ ။ သူက မိန္းကေလးမ်ားနွင့္ ယွဉ္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ မႀကိဳက္တတ္ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို အရမ္းႀကီးေတာ့ စိတ္မတိုျပတတ္ပါ ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါက ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က သူ႔ကို မိန္းကေလးနွင့္ ယွဉ္ေျပာေတာ့ သူက ထိုေကာင္ကို ရန္ျဖစ္ျပီး ထိုးလြတ္လိုက္သည္ေလ ။ ထိုအခ်ိန္က ရန္ျဖစ္တုန္း ေသြးပူေနေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ ေဆးထည့္ေပးခ်ိန္ေတာ့ နာလို႔ မ်က္ရည္က်သည္အထိ ငိုခဲ့သည္ေလ ။

" ကဲ ။ မင္းတို႔ ငါ့ကို စကားေျပာဦးမွာလား ။ "

ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ လက္သီးဆုပ္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ကာ baekhyun ကို ၾကည့္လိုက္သည္ ။ စိတ္မရွည္သလို ပံုစံနွင့္ baekhyun က ။

" မင္း နာမည္သိတယ္ဆိုရင္ ေျပာေလကြာ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ ေက်နပ္စြာ တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္သည္ ။

" lulu တဲ့ "

" ဘာ။ lulu ေသခ်ာလို႔လား ။ "

ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွ ထပ္မေျပာပဲ ဘုျကည့္သာ ၾကည့္ေပးလိုက္သည္ ။

" နာမည္ေလးက ခ်စ္စရာေလးကြ ။ "

တစ္ေယာက္တည္း ေက်နပ္စြာ ေျပာေနသည့္ baekhyun ကို ၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းယမ္းေနမိသည္ ။ ဒီေကာင္ တကယ္ ခံစားေနရတာပဲ ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ။ အခ်စ္ကို ေတြ႔ရွိရတာက ေကာင္းမြန္တဲ့ ကိစၥ တစ္ခုပင္ မဟုတ္လား ။ လူတိုင္း အခ်စ္ကို တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေလာက္ေတာ့ ေတြ႕ဆံုသင့္ပါတယ္ ။ ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း baekhyun တစ္ေယာက္လည္း ရင္ခုန္စရာအခ်စ္ကို ေတြ႕ဆံုျပီ ထင္ပါရဲ့ ။

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ကြၽန္ေတာ္ ရထားဆိုက္သည္နွင့္ သူ႔လက္ကို ဆြဲကိုင္ကာ မီးရထားထဲ ဝင္လိုက္သည္ ။ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ ၊ အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ ျဖစ္သျဖင့္ ေျမေအာက္ရထားထဲ လူမ်ား မ်ားျပားေနေပမဲ့ သိပ္ၿပီးေတာ့ ဆိုးဝါးစြာ ျကပ္သပ္မေနမပါ ။ ကြၽန္ေတာ္ နွင့္ သူ ရထားထဲ ဝင္ေတာ့ ထိုင္စရာ ထိုင္ခံု အလြတ္ကို လိုက္ရွာျကည့္မိသည္ ။ တစ္ေနရာမ်ွ လြတ္ေနသည့္ ေနရာတစ္ခုကို ေတြ႔ေပမယ့္ သြားထိုင္ဖို႔ သူေရာ ကြၽန္ေတာ္ေရာ စိတ္မကူးခဲ့ပါ ။ တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ရမည္ကို သူေရာ ၊ ကြၽန္ေတာ္ ေရာ သေဘာမက်သည္ကို သိသည္ ။

ဒီေန႔ ကြၽန္ေတာ့္ ကားပ်က္ေနသျဖင့္ ကားကို ျပင္ရန္ ဝပ္ေလ်ွာ့ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ဘက္စ္ကားျဖင့္ အိမ္ျပန္ရန္ စိတ္ကူးျကေသာ္လည္း နွစ္ေယာက္ စလံုး ေျမေအာက္ရထား အတူတူ မစီးဖူးသည့္ အေၾကာင္းေျပာရင္း ေျမေအာက္ရထားစီးရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္ ။ သူကေတာ့ ငယ္ငယ္တုန္းက ေျမေအာက္ရထားကို စီးခဲ့ဖူးေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေျမေအာက္ရထားကို အခုမွ ပထမဆံုးအႀကိမ္ စီးဖူးျခင္းပင္ ျဖစ္သည္ ။ စီးပြားရွာေတာ္သည့္ ေဖေဖ့ေျကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ သိတတ္စကတည္းက ျပည့္စံုစြာ ေနထိုင္ခဲ့ရသည္ေလ ။ ဒါေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ ဘယ္ ပစၥည္းမဆို ေနာက္ဆံုးေပၚ ဒီဇိုင္း မွန္သမၽႇ က်ြန္ေတာ္ သံုးခဲ့ရသည္ ။

စည္းကမ္းႀကီးသည့္ မိဘမ်ားနွင့္ ေနထိုင္သည့္ သူ႔အတြက္ေတာ့ ဘိုးဘြားစဥ္ဆက္ ခ်မ္းသာျကေပမယ့္ ဘယ္အရာမွ လြယ္ကူစြာ သံုးျဖံဳးသည္ကို မလိုလားျကပါ ။ အရာရာတိုင္းကို စည္းကမ္းေဘာင္ထဲမွာပင္ ေနထိုင္ျပဳမူျကသည္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကို သိေတာ့ အဆိပ္ပုလင္းျပသည္အထိ တင္းမာခဲ့ျကသည္တဲ့ ။ ထိုအခ်ိန္က သူက စိတ္ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ ကြၽန္ေတာ့္ကို လမ္းခြဲဖို႔ အႀကိမ္တစ္ရာမက ဆံုးျဖတ္ဖူးသည္တဲ့ ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ အခ်စ္ေတြေၾကာင့္ သူ အခုလို သတၱိရွိလာကာ အရာရာကို ရင္ဆိုင္ရဲခဲ့သည္တဲ့ ။ ထိုအေျကာင္းအရာကို ေျပစဥ္က သူ႔ မ်က္ဝန္းေတြက ထိုအခ်ိန္က သူ တကယ္ကို စိတ္ပင္ပန္းခဲ့သည္ကို ကြၽန္ေတာ္ ခံစားမိသည္ ။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရထား ဘူတာတစ္ခုေရာက္ေတာ့ ခရီးသည္နွစ္ဦး ထြက္သြားသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔လက္ကို ဆြဲယူကာ လြတ္သြားသည့္ ထိုင္ခံုတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ့္ ရပ္ကြက္ေရာက္ဖို႔က အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ျကာဦးမည္ေလ ။ တစ္လမ္းလံုး မတ္တပ္ရပ္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ေလာက္ပါ ။

" ဒီည ငါတိုက္ခန္းမွာ အိပ္ပါလား ။ "

" မရေလာက္ဘူး ။ ေဖေဖက ေျပာေတာ့မယ္ ။ ဟိုတစ္ေန႔က မင္း စာေမးပြဲရွိလို႔ ေျပာၿပီး ညအိပ္တာ မေျပာေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ထပ္ေျပာရင္ ငါ့ကို ဆူေတာ့မယ္ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ ႏႈတ္ခမ္းကို ရြဲ႕ကာ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္ ။ ေက်ာင္းျမန္ျမန္ျပီးခ်င္ျပီ ။ ေက်ာင္းျပီးရင္ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ့္အနား ဘယ္မွ မသြားနိုင္ေအာင္ ေခၚထားေတာ့မည္ကို ေတြးမိရင္ ကြၽန္ေတာ္ အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ပဲ ရင္ခုန္ေနမိသည္ ။ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိသည္ ။ အေတြးတစ္ခုနဲ႔တင္ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစသည္ကို ကြၽန္ေတာ္ တစ္ေျဖးေျဖး သိရွိရသည္ ။ နာက်င္သည့္ အတိတ္မ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ကို အရင္ကေလာက္ေတာ့ မနာက်င္ေစေတာ့ပါ ။ သူ ကြၽန္ေတာ့္နားရွိေနသည္က နာက်င္ရသည္ထက္ ထိုက္တန္သည္ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ ခပ္ေစာေစာသာ သိျမင္ခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြက အခုထပ္ ေစာေစာ ကြၽန္ေတာ့္ဆီ ေရာက္လာမည္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးလိုက္မိလ်ွင္ေတာ့ အသံုးမက်သည့္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ ကြၽန္ေတာ္သာ အျပစ္တင္မိသည္ ။ ဘယ္အေျကာင္းအရာေတြေျကာင့္ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ လမ္းခြဲဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါလိမ့္ ။ ဒါေပမယ့္ ေဝးကြာမွ လိုအပ္သည္ကို သိျမင္မိေတာ့လည္း ထိုလမ္းခြဲျခင္းကို သေဘာက်သလို ျဖစ္မိျပန္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို လိုအပ္သည္ ။ နာက်င္ေစခဲ့ငည္ဆိုေစဦးေတာ့ သူ႔ဆီက အၾကင္နာကို ကြၽန္ေတာ္ လိုအပ္သည္ ။

" ေနာက္ နွစ္ရက္ေနရင္ ငါ့ ေမြးေန႔ ေရာက္ေတာ့မွာေနာ္ ။ "

" အင္း ။ "

" မင္း ငါ့ကို ဘာလက္ေဆာင္ေပးမွာလဲ ။ "

" မင္း ဘာလိုခ်င္လဲ ။ "

" မင္းကို ။ "

ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ နားရြက္နားကပ္ကာ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္ေတာ့ သူ ေခါင္းေလးငံု႔ကာ ျငိမ္သက္သြားသည္ ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ ႏုတ္ခမ္းဖူးဖူးက ျပံဳးေနမည္ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အလိုလို ခံစားမိသည္ ။ အနည္းငယ္တိုးကပ္လာသည့္ ကြၽန္ေတာ့္ ကိုယ္ေလးေျကာင့္ စူက ကြၽန္ေတာ့္ ကိုယ္ကို တံေတာင္ဆစ္ျဖင့္ ထိုးကာ ။

" ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေလ ။ ရထားေပၚမွာ လူေတြနဲ႔ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ အခုမွ အနည္းငယ္ ကိုယ္ကို မတ္ကာ အေနအထားကို ျပန္ထိန္းလိုက္သည္ ။ အသက္အရြယ္ ေပါင္းစံု လူမ်ားက ရထားေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနသူက အိပ္ေပ်ာ္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ စံုတြဲမ်ားက တီးတိုးစကားေျပာကာ ရီေမာသူက ရီေမာျပီး ။ ကြၽန္ေတာ့္ ေဘးက အသက္၃၀ အရြယ္ လူႀကီးကေတာ့ အားကစားစာေစာင္ကို သည္းျကီးမည္းျကီးကို ဖတ္ေနကာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေနသည္ထင္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ဘယ္ဘက္ လက္တစ္ဖက္ကို မသိမသာ ဆြဲယူျပီး ကြၽန္ေတာ့္ ေပါင္ေပၚရွိ ေက်ာပိုးအိတ္ေအာက္တြင္ ဝွက္ကာ ဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္ ။ တစ္ခါတေလ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း နားမလည္ပါ ။ သူ ေျပာသလို စားရသည့္ ကေလးပိုငတ္သာ္ဆိုသလို အခ်ိန္တိုင္း သူ႔ဆီက အျပဳအစု အယုအယေတြကို အျပည့္အဝ ရေနပါလ်ွက္ ဘယ္ေသာ္အခါမွ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲနိုင္မူမရွိပါ ။ အခုလို ခိုးေျကာင္ခိုးဝွက္ ခ်စ္ေနရသည္ကိုလည္း တစ္ခါတေလ မက္ေမာခ်င္ျပန္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ့္တို႔ ေက်ာင္းနွင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ေတာ့ သူနွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်စ္သူစံုတြဲမွန္း ကေလးကအစ ေခြးကအဆံုး သိနွင့္ေနျကျပီ ျဖစ္သည္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေနအထားကို စိတ္ထဲ သေဘာမက်ျဖစ္ၾကေပမယ့္ ေပၚတင္ေျပာဆိုျခင္း မဟုတ္ဘဲ ကြယ္ရာတြင္ေတာ့ ေျပာဆိုေနျကလိမ့္မည္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေနအထားကို နားလည္လက္ခံေပးျပီး စာနာစြာ ျကင္နာေပးျကသည္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ဘာမွ ေသခ်ာမသိပဲ အျပစ္တင္ဖို႔သာ ဆႏၵရွိေနၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရွ႕တြင္ပင္ မ်က္နာ မဲ့သြားျကသည္ ။ ဒါေပမယ့္ ။ ကြၽန္ေတာ္နွင့္ သူေရာ ထိုအေျခအေနမ်ားကို လစ္လ်ွဴ ရႈထားလိုက္ျကသည္ ။ ခြဲခြာျပီး မေနနိုင္မဲ့ျခင္းအတူတူ ဒီေလာက္မ်ွ ထိခိုက္မူအနည္းငယ္ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လက္ခံနိုင္ရမွာေပါ့ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သဘာဝကို လြန္ဆန္ခံစားမူကို ျဖစ္ေပၚခဲ့မိသည္မဟုတ္လား ။ ဒါက အခ်စ္မဟုတ္ဘူး ။ ဒါက မိုက္မဲမႈ တစ္ခုသာလို႔ ေျပာျကသည့္ လူမ်ားကို ျပန္လည္ ေခ်ပေျပာဆိုဖို႔ စကားလံုးမ်ား ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ မရွိဘူးေလ ။

" မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္ေတာ့လည္း ခရီးေတြ မထြက္ျဖစ္ဖူးလား ။ "

ကြၽန္ေတာ့္ကို မ်က္လံုးေလးဝိုင္းကာ နားမလည္သလို ၾကည့္ေနသည္ ။ အဲဒီအခ်ိန္ ရထားက ဘူတာတစ္ခုဆိုက္၍ ခဏမ်ွ ရပ္တန္႔သြားကာ ရထားထဲမွ လူမ်ား အဝင္အထြက္နွင့္ ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနသည္ ။

" ဘာကို ေျပာတာလဲ"

ကြၽန္ေတာ္ ရထားထဲ ဝင္လာသည့္ အထက္တန္းေက်ာင္းသူ အုပ္စုကို တစ္ခ်က္လွမ္းျကည့္ကာ ေက်ာပိုးအိတ္ေအာက္က သူ႔လက္ကို လႈပ္ေနလိုက္သည္ ။

" ေအာ္ ။ ငါတို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း ခရီးမထြက္ဖူးဘူးလား ။ "

သူက ေစာေစာက ဝင္လာျကသည့္ ေက်ာင္းသူတစ္သိုက္ကို တစ္ခ်က္မၽႇ လွည့္ျကည့္ျပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပံဳးျပလာသည္ ။

" ဟင့္အင္း ။ မထြက္ဖူးဘူး ။ "

ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္ ။ ေက်ာင္းသူတစ္သိုက္က ကြၽန္ေတာ္နွင့္ သူ႔ကို စူးစမ္းျကည့္ေနျကသည္ကို ကြၽန္ေတာ္ လွမ္းျမင္ေနမိျပန္သည္ ။

" ငါတို႔က ခရီးထြက္စရာလိုလို႔လား ။ မဟုတ္လည္း မင္း တိုက္ခန္းမွာ ႏွစ္ေယာက္တည္း အခ်ိန္ကုန္ေနျကပဲကို ။ "

ကြၽန္ေတာ္ ကဗ်ာမဆန္လွသည့္ ခ်စ္သူေလးကို စိတ္ပ်က္စြာ ၾကည့္ေနမိသည္ ။ သူကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ အျဖစ္အပ်က္ကို နားမလည္စြာ ျဖစ္ေနဆဲ ။ ခရီးထြက္တာနဲ႔ တိုက္ခန္းမွာ ႏွစ္ေယာက္တည္းေနတာနဲ႔ကို အတူတူပဲလို႔ ထင္ေနတဲ့ သူ႔ကို ရိုးသားသူလို႔ဆိုရမလား ။ ရိုးအသူလို႔ ေျပာရမလား ။ ခရီးထြက္ၿပီး လြတ္လပ္မႈကို ရွာေဖြတဲ့ အရသာကို သူ မခံစားတတ္ဘူး ထင္ပါ့ ။

" တူမလား ။ ခရီးအတူတူထြက္ၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပ်ာ္ရႊင္တာနဲ႔ ပံုမွန္ တိုက္ခန္းမွာ ေနတာနဲ႔ တူမလား ။ "

မ်က္လံုးေလး ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္နွင့္ ၾကည့္ေနသည့္ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ အသည္းယားလာမိသည္ ။ အထက္တန္းေက်ာင္းသားစိတ္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာင္ အခ်စ္ကို ကဗ်ာဆန္ဆန္ေတြးေတာတတ္ေသးသည္ ။ အသက္ ၂၃ နွစ္အရြယ္ သူက အခ်စ္ကို လွပစြာ မဖြဲ႔ဆိုတတ္ဘူးလား ။ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္လံုးေလး ဝိုင္းၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလး ဟကာ ျဖစ္ေနသည့္ သူ႔ကို အသည္းယားကာ သူ႔ရဲ့ ႏွာေခါင္းထိပ္လံုးလံုးေလးကို ျဖစ္ညစ္လိုက္ေတာ့ သူ မ်က္နာရႈံ႕ကာ တစ္ခ်က္ ေအာ္လိုက္သည္ ။

" အ့ "

သူ႔ ေဘးက သတင္းစာ ဖတ္ေနသည့္ လူက သူ႔ အသံေျကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ခဏ ေျကာင္ျကည့္လာသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ရီေနသည့္ မ်က္နာကို တည္ကာ တစ္ဖက္သို႔ လွည့္လိုက္ေတာ့ သူလည္း နီရဲသြားသည့္ ႏွာေခါင္းေလးကို လက္ျဖင့္ ပြတ္ကာ ေခါင္းငံု႔ၿပီး ၿငိမ္ေနသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ဖက္သို႔ လွည့္ကာ အလိုလို ရီေမာခ်င္စိတ္ေျကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းကို ပိတ္ျပီး ေကြးကာ ျပံဳးေနမိသည္ ။ ေက်ာင္းသူတစ္သိုက္ကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို စိုက္ၾကည့္ျပီး ဖုန္းကို နိုပ္ကာ အလုပ္ရႈပ္ေနျကသည္ ။

" ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါနဲ႔ အတူတူ ေနရတာပဲ မဟုတ္လား ။ ဘာကြာလို႔လဲ ။ "

ၾကည့္ ။ အခုထိ အားမေလ်ာ့ေသးသည့္ သူ႔ စကားကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကားေတာ့ ကိုယ္ကို သူ႔ဘက္သို႔ အနည္းငယ္ တိုးကပ္ျပီး ေနေတာ့ သူကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ ဘက္ အနည္းငယ္မ်ွ ေစာင္းၾကည့္လာသည္ ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းက သူ႔ရဲ့ နားရြက္နားက နားသံစပ္နား ဆံပင္ေလးေတြ နားမွာပင္ ။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ကြၽန္ေတာ့္ အသက္ရႈသည့္ ေလေၾကာင့္ သူ႔ရဲ့ ဆံပင္သားေပ်ာ့ေပ်ာ့မ်ား လြင့္ပ်ံေနသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ရဲ့ ပန္းႏုေရာင္ ပါးျပင္က ေသြးေၾကာစိမ္းစိမ္းေလးေတြကို ၾကည့္ကာ ရင္ခုန္သံျမန္ျမန္ျကား တံေတြးတစ္ခ်က္ ျမိဳခ်လိုက္မိသည္ ။

" ငါ မင္းကို မလုပ္ဖူးတဲ့ ပံုစံေတြမ်ား ရွိေနသလားလို႔ ။ "

သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို မ်က္လံုး ျပဴးကာ ေနာက္ထပ္ တစ္ေခါက္ ထပ္ျကည့္လာျပန္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ထို ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို ဖက္နမ္းခ်င္စိတ္အား ႀကိဳးစားထိန္းခ်ဳပ္ေနရသည္ ။ ထိုအခ်ိန္ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ အနား တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္ျဖင့္ ေလၽႇာက္လာသည္ ။ က်န္ေက်ာင္းသူမ်ားကလည္း ထို ေက်ာင္းသူကို ေရွ႕ဆက္သြားရန္ မ်က္နာျဖင့္ ေျပာေနၾကသည္ ။ သူက ေခါင္းေလးငံု႔ၿပီး ။

" မင္းက ငါ့ကို ဘယ္လို ေနေစခ်င္ျပန္တာလဲ ။ "

စကားသံ တိုးတိုးေလးက လိုက္ေလ်ာျခင္းေတြ ကပ္ျငိေနသည္ေလ ။ ဘာမဆို လက္ခံေပးဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနတတ္သည့္ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ ပိုပိုၿပီး ခ်စ္မိတာ အျပစ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး မဟုတ္လား ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ နားရြက္နားကပ္ေတာ့ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရွ႕ ေျခစံုရပ္လာသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္နွင့္ သူ ထို ေက်ာင္းသူကို နားမလည္စြာ ၾကည့္ေနမိသည္ ။

" ဟိုေလ ။ ဟို ။ "

ေက်ာင္းသူက စကားကို မေျပာရဲပဲ ျဖစ္ေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္မျကည္စြာ မ်က္ခံုး နွစ္ဖက္ ရႈံ႕လိုက္သည္ ။ ဘာလဲဟ ။ ဘာလာေျကာင္တာလဲ ။ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ထဲ သိပ္ေတာ့ မျကည္ပါ ။ ဒါ သူ႔ကို လာေျကာင္သည့္ ေက်ာင္းသူသာ ျဖစ္လိမ့္မည္ ။ သူက အခုလို အထက္တန္းေက်ာင္းသူေလးေတြ စိတ္ဝင္တစား ခံရသည့္ သူပဲေလ ။ ဟိုတစ္ေလာကလည္း ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ သူ႔ကို ခ်စ္ခြင့္ပန္လာေသးသည္ေလ ။ ဘယ္ေလာက္ ရူးေျကာင္ေျကာင္ နိုင္လွသည့္ အခုေခတ္ ေကာင္မေလးေတြလဲေနာ္ ။

" အစ္ကိုတို႔က အခု နာမည္ႀကီးေနတဲ့ ဟိုမိုစံုတြဲလားဟင္ ။ "

" ဗ်ာ ။ "

အံ့ဩလြန္း၍ ကြၽန္ေတာ့္ဆီက အာေမဋိတ္အသံထြက္လာေပမယ့္ သူကေတာ့ အံ့ဩလြန္းကာ အသံေတာင္ မထြက္နိုင္ ပါးစပ္ေလး ဟကာ ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္ ။

" ဒီမွာေလ ။ ဒီ ဗီဒီယိုထဲက အစ္ကိုတို႔မဟုတ္လား ။ "

ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ မ်က္လံုးေရွ႕ ေရာက္လာသည့္ ဖုန္းထဲမွ ဗီဒီယိုတစ္ခု ။ ကြၽန္ေတာ္ အသက္ရႈဖို႔ကိုေတာင္ ေမ့ေလ်ာ႕ေနမိသည္ ။ ဒါက လြန္ခဲ့သည့္ တစ္လေက်ာ္ခန္႔က သူ အိမ္ေထာင္ဖက္ ေတြ႕ဆံုစဥ္က ကြၽန္ေတာ္ သူ႔အား နမ္းခဲ့သည့္ ဗီဒီယိုပင္ ျဖစ္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ အံ့ဩေနမိကာ ဖုန္းကိုသာ ေျကာင္ျကည့္ေနမိသည္ ။ ဒါကို အလိုက္မသိသည့္ ေက်ာင္းသူက ။

" ဟုတ္တယ္မဟုတ္လားဟင္ ။ အစ္ကိုတို႔ ႏွစ္ေယာက္ မဟုတ္လား ။ "

ကြၽန္ေတာ္ စူးစမ္းၾကည့္ေနျကသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္က လူမ်ားရဲ့ အၾကည့္ကို မသိသလို ဟန္ေဆာင္ကာ ေက်ာပိုးအိတ္ျဖင့္ ကြယ္ကာ ကိုင္ထားသည့္ သူ႔ လက္ကို တင္းျကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္ ။ အားလံုးေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ ေခါင္းျငိမ့္မည့္ အေျဖကို ေစာင့္ေမၽႇာ္ေနျကသလိုပင္ ။ ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ သူ႔လက္က ေခ်ြးမ်ားေျကာင့္ ေအးစက္ေနသည္ ။ သူ ထိတ္လန္႔ေတသည္ ထင္သည္ ။ မရင္းနွီးသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္ အေနအထားမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေျခအေနက အက်ိဳးဆက္ ဘာျဖစ္လာမလဲ သူ ေၾကာက္လန္႔ေနသည္ထင္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း စိတ္ရိမ္ျခင္းကို ထိန္းကာ တံေတြးတစ္ခ်က္ျမိဳခ်လိုက္သည္ ။ ထိုအတူ ရထားရပ္တန္႔ျပီး လူမ်ား ဝင္ေရာက္လာသည္နွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ လက္ကို ဆြဲကာ ရထားထဲမွ ေျပးထြက္လာခဲ့သည္ ။

" လာ ။ kyungsoo ။ "

ကြၽန္ေတာ္ ဆြဲေခၚရာေနာက္ သူ ပါလာျပီး ေစာေစာက ေက်ာင္းသူ တစ္သိုက္ကလည္း ေအာ္သံမ်ားနွင့္အတူ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေနာက္မွ လိုက္ပါလာသည္ ။ လူမ်ား ႐ႈပ္ေထြးေနသည့္ ေျမေအာက္ ဘူတာ႐ံုအတြင္း ခ်က္ခ်င္းပင္ ရုတိရုတ္နွင့္ ျဖင့္ကာ ေျပးထြက္လာခဲ့သည့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ေနာက္ လိုက္ပါလာသည့္ လူအုပ္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနသည္ ။

" လာ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ ေျမေအာက္ ဘူတာ႐ံုမွ ေျပးထြက္လာခဲ့ျပီး လမ္းေပၚရွိ အေဆာက္အအံု မ်ားျကား ဦးတည္ေျပးလိုက္သည္ ။ ဘယ္ျမိဳ႕နယ္ ။ ဘယ္ရပ္ကြက္ေရာက္လို႔ ေရာက္ေနမွန္း မသိေတာ့ေခ် ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဆင္းမည့္ ရပ္ကြက္ မဟုတ္တာနွင့္ အနည္းငယ္မၽႇ ေမွာင္ေနျပီဆိုတာပင္ ။ ေဆာင္းရာသီဝင္ေရာက္၍လားမသိ ။ ရာသီဥတုက အရင္ကထက္ ပိုၿပီး ညေရာက္မွန္လာသည္ ။ အေနာက္ဘက္က ေျခသံမ်ားနွင့္ ေအာ္ဟစ္သံမ်ားလည္း ကပ္ပါလာသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ဆက္ေျပးရန္ မစဥ္းစားေတာ့ပဲ အနည္းငယ္ အေမွာင္က်ေနသည့္ အေဆာက္အဦး ျကားထဲ ဝင္ပံုးလိုက္သည္ ။ စြန္႔ပစ္ထားသည့္ ပ်ဥ္ျပားကိုကြယ္ကာ သူ႔ကိုယ္အား နံရံနွင့္ ကပ္ကာ အတတ္နိုင္ဆံုး ကြၽန္ေတာ့္ နွင့္သူ ပူးကပ္ေနလိုက္သည္ ။ ေျခသံမ်ားက ကြၽန္ေတာ္တို႔ အနားမွာ ။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ ရင္ခြင္ထဲ ေျပးလာ၍ ေမာပန္းစြာ ေနေပမဲ့ ခပ္က်ယ္က်ယ္ အသက္မရႈရဲ ။

" သူတို႔ ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ ။ "

" မသိဘူးေလ ။ "

" ငါတို႔က သူတို႔ကို အရမ္း သေဘာက်ပါတယ္ဆိုမွ ။ "

" ဟဲ့ ။ အျပင္မွာ အရမ္း ေခ်ာတယ္ေနာ္ ။ အရမ္းလည္း လိုက္တယ္ ။ "

အနားတြင္ ေျပာဆိုေနၾကသည့္ ေက်ာင္းသူေလးမ်ားရဲ့ စကားကို နားစြင့္ရင္း အံ့ဩေနမိျပန္သည္ ။ ဘာကို သေဘာက်ေနျကသည္လဲ ။ ေလာကႀကီးတြင္ ေကာင္ေလး နွစ္ေယာက္ ခ်စ္ျကိုက္ျကတာကို လက္ခုပ္တီး အားေပးသည့္ မိန္းကေလးေတြ ရွိၾကသည္လား ။ အံ့ဩစရာေတာ့ ေကာင္းလြန္းလွသည္ေနာ္ ။ ေက်ာင္းသူေလးမ်ားက ကြၽန္ေတာ္တို႔ အနားမွ တစ္ေျဖးေျဖးထြက္ခြာသြားမွ သူေရာ ကြၽန္ေတာ္ေရာ သက္ျပင္းခ်နိုင္ေတာ့သည္ ။ သူက ျငိမ္သကိေနရာမွ ။

" အဒါက ဘာေတြလဲ ။ "

"ငါလည္း ဘယ္သိမလဲ "

ကြၽန္ေတာ္ ေျပာၿပီး အျပင္ဖက္ကို အနည္းငယ္မ်ွ ေခ်ာင္းျကည့္လိုက္သည္ ။ ေက်ာင္းသူေလးမ်ားက တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေျပာဆိုၿပီး အေဝးကို ေရာက္ေနၿပီ ။ ကြၽန္ေတာ္ လူအရိပ္အေယာင္ မေတြ႕ရေတာ့မွ သူ႔ လက္ကို ဆြဲကိုင္ျပီး ပုန္းေနရာမွ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္ ။ ၿပီးေတာ့ တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးသည့္ ရပ္ကြက္ထဲ ဘယ္လို ျပန္ထြက္ရမလဲ စဉ္းစားေနရျပန္သည္ ။ အခုလို အေနအထားမ်ိဳး ကြၽန္ေတာ္တို႔ မျကံုခဲ့ဖူးဘူးေလ ။ တစ္ေယာက္ မ်က္နာ တစ္ေယာက္ ၾကည့္ၿပီး ရီေမာလိုက္မိျပန္သည္ ။ ေတာ္ေတာ္ကို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နိုင္လွသည့္ အျဖစ္အပ်က္ပဲေနာ္ ။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ အိမ္ျပန္ရန္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ baekhyun ဆီ ဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္ရသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္နွင့္ သူ ရပ္ကြက္ထဲမွ စတိုးဆိုင္တြင္ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ထိုင္စားရင္း baekhyun အလာကို ေစာင့္ေနလိုက္သည္ ။ အခ်ိန္နာရီဝတ္ေလာက္ျကာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီ baekhyun ေရာက္လာသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ baekhyun ကားေနာက္ခန္းထဲ ဝင္ထိုင္သည္နွင့္ ။

" ေရာ့ ။ "

ရုတ္တရက္ ကားအေရွ႕ခန္းမွ အေနာက္ခန္းတြင္ ထိုင္ေနသည့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီ လာေပးသည့္ baekhyun လက္ထဲမွ ဖုန္းကို ကြၽန္ေတာ္ လွမ္းယူျကည့္လိုက္သည္ ။

" မင္းတို႔ေတာ့ နာမည္ႀကီးျပီ ။ "

" ဘာကိုလဲ ။ "

သူ႔ ဆီက စကားသံပါ ။ ကြၽန္ေတာ္ baekhyun ေပးသည့္ ဖုန္းထဲမွ ဗီဒီယိုဖိုင္ကို ဖြင့္ျကည့္လိုက္သည္ ။ ဒီေန႔တစ္ေန႔လံုး ဗီဒီယိုပဲ ဖြင့္ေနရတယ္ ။

ကြၽန္ေတာ္ေရာ သူေရာ ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားရျပန္သည္ ။ ျမတ္စြာဘုရား ။ ေစာေစာကမွ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေျမေအာက္ရထားထဲ အျဖစ္အပ်က္ေတြက အင္တာနက္ဝတ္ဆိုဒ္တစ္ခုေပၚေရာက္ေနျပန္သည္ ။ လ်င္ျမန္လြန္းသည့္ ေခတ္ကာလကပဲ အံ့ဩစရာလား ။ ဘာမဟုတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေၾကာင္းကို အခုလို ဝတ္ဆိုဒ္တင္တဲ့ သူေတြကိုပဲ အံ့ဩရမည္လား ။ baekhyun က ကားစက္နႈိးျပီး ကားကို ေမာင္းထြက္သည္အထိ ကြၽန္ေတာ္နွင့္သူ ဖုန္းကို ေငးေမာျကည့္ေနဆဲ ။

" ငါ lu နဲ႔ ဖုန္းေျပာေနရင္း ဗီဒီယိုတက္လာေတာ့ အံ့ဩသြားတာ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ နွင့္ သူ တစ္ေယာက္မ်က္နာ တစ္ေယာက္ ၾကည့္ကာ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိျပန္သည္ ။ လက္ခံျကသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေပ်ာ္ရမည္လား ။ ငိုရမည္လား မသိေတာ့ေခ် ။ သူ႔ဆီက ငါ့အေဖ သိရင္ ငါ ဘာျဖစ္မလဲမသိဘူး ဆိုသည့္ စကားျကားေတာ့လည္း စိတ္ေမာမိျပန္သည္ ။ ေက်ာင္းျပီးသည္အထိ ျအသနာ မျဖစ္ပဲ ေနခ်င္သည့္ အိပ္မက္ေတြ ပ်က္စီးရင္ေတာ့ ဒုကၡျဖစ္ၿပီ ။ အနည္းငယ္ ခန္႔မွန္းရခက္သည့္ သူ႔အေဖစိတ္ေျကာင့္ အခုအေနအထားက ေကာင္းသည္လား ။ ဆိုးသည္လား ကြၽန္ေတာ္ မေျပာတတ္ေတာ့ ။

baekhyun က ကားေမာင္းေနရင္း တစ္စံုတစ္ရာကို သတိရဟန္ျဖင့္ အေနာက္သို႔ တစ္ခ်က္ လွည့္ျကည့္လာသည္ ။

" ဒါနဲ႔ ။ မင္းတို႔ စံုတြဲက ဒီနွစ္ရဲ့ အလိုက္ဖက္ဆံုး ဟိုမိုစံုတြဲအျဖစ္ မဲအမ်ားဆံုး ျဖစ္ေနတယ္ ။ "

" ဘာ ။ "

" ဘာ ။ "

ကြၽန္ေတာ္နွင့္ သူ႔ အသံက ကားထဲ ဟိန္းထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္ ။ ေနစမ္းပါဦး ။ လူေတြ လုပ္စရာ အလုပ္ဒီေလာက္ရွားေနျကသည္လား ။ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ဟိုမိုေထာက္ခံသူ ဤမၽႇေလာက္ မ်ားျပားလာခဲ့သည္လဲ ။ ကြၽန္ေတာ္ အထက္တန္းဒုတိယနွစ္တုန္းက ထိုကဲ့သို႔ လိင္တူ ခ်စ္သူနွစ္ဦးကို ပတ္ဝန္းက်င္က ဝိုင္းဝန္းကဲ့ရဲ့ျကသျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အဆံုးစီရင္ခဲ့ျကသည္ ျကားဖူးသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ေမ့ေနသည့္ အခ်ိန္ကာလအတြင္း လူေတြရဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြက ဤမၽႇ က်ယ္ျပန္႔လာခဲ့သည္လား ။ ကြၽန္ေတာ္ ထူးဆန္းလြန္းသည့္ ေလာကႀကီးကို နားမလည္စြာ ခံစားေနမိေတာ့သည္ ။

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ေနာက္ဆံုးေတာ့ chansoo couple ဆိုသည့္ ကြၽန္ေတာ္နွင့္ သူ႔အား သတ္မွတ္ေပးခဲ့သည့္ နာမည္က လူမႈကြန္ယက္ဝတ္ဆိုဒ္ေတြမ်ား နာမည္ႀကီးလာၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ မသိလိုက္ခင္မွာပင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ တစ္ေန႔သာ လႈပ္ရွားမႈမ်ားက ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနခဲ့ျပန္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ ၂၀၁၅ ခုနစ္ရဲ့ အလိုက္ဖက္ဆံုး ဟိုမိုစံုတြဲအျဖစ္ ဟိုမိုဝက္ဆိုဒ္မ်ားက ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျကျပန္သည္ ။ အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြ ။ အားေပးစာေတြက ကြၽန္ေတာ္နွင့္ သူ႔ အိမ္ေရွ႕ အၿမဲ ေရာက္ေနတတ္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ လိုက္မမီတဲ့ ေျပာင္းလဲမူကို baekhyun ကေတာ့ အံ့ဩကာျဖစ္ေနခဲ့သည္ ။ baekhyun ဆိုမွ ။ ဒီေကာင္ ။ အခုတေလာ ေဆးေက်ာင္းသူကို လိုက္ေနသည္အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔နွင့္ ေန႔တိုင္း မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့ပါ ။

နာမည္ႀကီးလာျခင္းရဲ့ ဆိုးက်ိဳးကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ အသက္ ၂၄ နွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ကို သူ ေရာက္မလားခဲ့ရျခင္းပင္ ။ အစက ကြၽန္ေတာ္တို႔ အတန္းရဲ့ ေလ့လာေရး ခရီးစဉ္တြင္ သူပါ အတူတူ လိုက္ရန္ စီစဉ္ထားခဲ့ၿပီး ။ တကယ္တမ္းေတာ့ သူ လိုက္မလာနိုင္ခဲ့ပါ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေၾကာင္းကို သူ႔ အေဖမွ သိရွိျပီး သူ႔အား ခရီးမထြက္ရန္ ေျပာဆိုလိုက္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ့္ေမြးေန႔ က်ေရာက္သည့္ ေလ့လာေရး ခရီးတြင္ပင္ သူနွင့္က်ြန္ေတာ္ ေမြးေန႔ပြဲကို က်င္းမမည္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျပတာ ။ အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေလ့လာေရးခရီးစဥ္ ၄ ရက္ေျမာက္ေန႔ ျဖစ္ၿပီး ။ ကြၽန္ေတာ့္ေမြးေန႔ေက်ာ္ ၃ ရက္ေျမာက္ေန႔ပင္ ျဖစ္ေနၿပီ ။ သူကေတာ့ ေရာက္မလာေသးပါ ။ မနက္ျဖန္ မနက္ေစာေစာပင္ ျပန္ရေတာ့မည္ ။ ေရွးေဟာင္းရြာနွင့္ ေရွးေဟာင္း အလွအပမ်ား ျပည့္ေနသည့္ ေလ့လာေရးလုပ္သည့္ ဒီေဒသမွာ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ေယာက္သာ အလွအပကို မခံစားရဘဲ ျဖစ္ေနသည္ ။

ကြၽန္ေတာ္ ေက်ာင္းသားမ်ားတည္းခိုျကသည့္ ရြာသူႀကီးအိမ္မွ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ လမ္းေလၽႇာက္ထြက္လာခဲ့သည္ ။ ရြာလူျကီးအိမ္ ၿခံဝန္းအတြင္းေတာ့ မနက္ျဖန္ ျပန္မည္ဆိုသျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္မီးပံုပြဲေလးနွင့္ ေက်ာင္းသား ။ ေက်ာင္းသူ နွင့္ ေဒသခံမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ကခုန္ေနျကသည္ ။ ေဒသခံေတြအေနျဖင့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ လာေရာက္ျကသည္ကို ေပ်ာ္ရႊင္မဆံုးျဖစ္ေနျကသည္ ။ ဒီေဒသက ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္လြန္းျကသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရာက္လာသည့္ ၄ ရက္အတြင္း ရြာသားမ်ား တစ္အိမ္ ဟင္းတစ္မ်ိဳး လာပို႔ေပးျကသည္ ။ အားလံုးရဲ့ ေစတနာက ထိုလာပို႔သည့္ ဟင္းအတြင္း ပါဝင္သည္ထင္ စားေနျက ေခတ္မီအစားအေသာက္မ်ားထက္ ပိုၿပီး အရသာရွိလွသည္ ။

ကြၽန္ေတာ္ မိနွစ္ပိုင္းမ်ွ လမ္းေလၽႇာက္ေတာ့ အိမ္မ်ားနွင့္ အနည္းငယ္မ်ွ အလွမ္းေဝးလြန္းသည့္ လယ္ကြင္း ေျမလမ္းေလးကိုေတာင္ ေရာက္လာသည္ ။ ေဆာင္းရာသီဆိုေတာ့ လယ္ခင္းမွ တိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလက ေအးစိမ့္ေနသျဖင့္ ဝတ္ထားသည့္ အေႏြးထည္ထူထူကို အေပၚထိ ဇစ္ဆြဲတင္လိုက္သည္ ။ မိုးေကာင္းကင္ကို ေမာ္ျကည့္ေတာ့ တစ္ဖ်က္ဖ်က္လင္းေနသည့္ ၾကယ္ေလးမ်ား ။ ဒီလိုအခ်ိန္ သူရွိေနရင္ ဂီတာတစ္လက္နဲ႔ သံဇဥ္ရွာျပီး ၾကယ္ပြင့္ေတြကို ေရတြက္ေနမိမည္ထင္ ။ သူကလည္း ကြၽန္ေတာ္ ရွာေဖြသည့္ သံဇဥ္မ်ားမွာ လွပေသာစာသားမ်ား ျဖည့္စြက္ကာ ေလေျပေလးလို ခ်ိဳသာစြာ သီဆိုျပမည္ထင္သည္ ။

စိတ္ထဲ သူ႔ကို လြမ္းေဆြးလာမိေတာ့ ေဒါသျကီးသည့္ ေယာကၡထီးကို စိတ္တိုမိသည္ ။ ဘာေၾကာင့္မ်ား သူ႔သားကို ကြၽန္ေတာ္နွင့္ မထည့္လိုက္ရသည္လဲ ။ ဒီေလာက္ တစ္ကမၻာလံုးသိေနျပီးမွ လူျမင္မေကာင္းဘူးဆိုကာ ပိတ္ပင္ခ်င္ေနဆဲပင္ ။ ဒီေလာက္ အားေပးသူမ်ားသည့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အခ်စ္ကို ကေလးေတြ အရူးထျပီး လုပ္ေနတာကို ဘဝထင္မေနနဲ႔ဟု ေျပာခ်င္ျပန္သည္ ။ အရင္က ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႔အေဖအား မည္ကဲ့သို႔ ေတြးမိသည္လဲ မသိေပမဲ့ အခု ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႔အေဖအား လူ႔အခြင့္အေရးကို ပိတ္ပင္သူဟု စြပ္စြဲခ်င္သည္ ။ ကမၻာႀကီး ပ်က္စီးလို႔ လူေတြ က်င့္ဝတ္ပ်က္ျပားသည္လို႔ ေျပာေျပာ ။ လူေတြ က်င့္ဝတ္ ပ်က္ျပားလို႔ ကမၻာႀကီး ပ်က္စီးသည္ဟု ဆိုဆို ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေနထိုင္ရာ ဒီ ကမၻာက ပ်က္စီးရမွာပဲေလ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လို ခံစားမႈမ်ားက ကမၻာဦးအစကတည္းက ရွိေနၾကသည္ပဲေလ ။ ေျပာင္းလဲလာသည့္ ေခတ္မ်ားအလိုက္ တိုးတက္မူေတြေျကာင့္ လူေတြက ပြင့္လင္းျမင္သာမူပိုရွိလာသည္ပဲ ရွိျကသည္သာ ။ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးေတာမိသည္ ။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ။ မျဖစ္သင့္ဘူး ။ လက္မခံနိုင္ဘူး ။ ေရွ႕မဆက္ဘူး ။ ဆိုသည့္ အေတြးမ်ားနွင့္ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ ခံစားမႈကို ျမိဳသိပ္ကာ ဘဝကို အဓိပၸာယ္မဲ့ ကုန္ဆံုးခဲ့သည့္ လူေတြ မည္မၽႇ ရွိေနၿပီလဲ ။ ၿပီးေတာ့ မည္မၽႇေလာက္ ရွိေနဦးမည္လဲ ။ ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စားတာပဲ ဆိုၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဂရုမစိုက္လို႔လဲ မရဘူးေလ ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဂရုစိုက္သည့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကေရာ ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စားျပီး သူမ်ား ထမင္းကို ပုတ္ထုတ္ဖို႔ အက်င့္ရွိသူမ်ား ျဖစ္သည္လား ။ တကယ္ေတာ့ အားလံုးက အသက္ရွင္ေနသည့္ အခိုက္အတန္႔မွာ ဘဝကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ျဖတ္သန္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနျကသူမ်ားသာ ျဖစ္သည္ ။

" တီ ။ တီ ။ တီ။ "

ကြၽန္ေတာ္ အေနာက္က ကားဟြန္းတီးသံေျကာင့္ လန္႔ျဖန္႔ကာ အေနာက္သို႔ လွည့္ျကည့္လိုက္သည္ ။ စူးရွသည့္ ကားမီးေရာင္ေျကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္လံုးကို လက္ျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းကာလိုက္ရသည္ ။ ဒီအခ်ိန္ ဒီရြာမွာ ဘယ္သူက ကားလာေမာင္းေနသည္လဲ ။ ထိုအခ်ိန္ ကားတခါးဖြင့္ကာ ကားေပၚမွ ထြက္လာသည့္ လူေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ ႏႈတ္ခမ္းက အျပံဳး ကပ္ျငိမျပီးခင္ ကြၽန္ေတာ့္ ေျခလွမ္းမ်ားက ထို အမည္းေရာင္အေႏြးထည္နွင့္ အမည္းေရာင္ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ဝတ္ထားသည့္ အသားျဖဴျဖူဴေပၚရွိ ပန္းႏုေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးကို မက္ေမာျခင္းျဖင့္ နမ္းလိုက္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ေႏြးေထြးေသာအနမ္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏႈတ္ခမ္းမွတစ္ဆင့္ အေငြ႕မ်ားေတာင္ ထြက္ေပၚေစသည္ ။ ေစာေစာက ေအးစက္ေနသည့္ ခံစားမႈက သူ႔ ႏႈတ္ခမ္းေၾကာင့္ ေႏြးေထြးသြားသည္ ။

" ဟိတ္ေကာင္ေတြ ။ ေတာ္ျကေတာ့ ။ "

ကားတခါးတစ္ဖက္မွ ဆင္းလာကာ ေျပာလိုက္သည့္ baekhyun ရဲ့ စကားသံ က်ယ္က်ယ္ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔အနမ္းကို ရပ္တန္႔လိုက္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို ေပြ႔ဖက္ထားလ်ွက္ ။

" ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ ။ "

" အိမ္က ခိုးထြက္လာတာ ။ barkhyun လာေခၚေပးတာ ။ ဒီေရာက္ေတာ့ မင္း အျပင္ထြက္တယ္ေျပာလို႔ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ baekhyun ကို ျပံဳးျပီး ေက်းဇူးပဲေျပာေတာ့ baekhyun က ကြၽန္ေတာ့္ကို မ်က္ႏွာရြဲ႕ျပလာသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ရဲ့ နဖူးျပင္ကို တစ္ခ်က္ နမ္းကာ baekhyun ဘက္သို႔ သြားကာ baekhyun ကိုင္ထားေသာ ကားတခါးကို ဆြဲကိုင္ကာ baekhyun ကိုယ္ကို ဖယ္လိုက္သည္ ။ baekhyun က ကြၽန္ေတာ့္ အျပဳအမူကို နားမလည္စြာ ၾကည့္ရင္း ။

" ဘာလုပ္တာလဲ ။ "

" မင္း ဟိုျပန္ၿပီး အိပ္နွင့္ေတာ့ ။ "

" ဘာ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ မီးပံုပြဲရွိရာ ေမးေငါ့ျပေတာ့ baekhyun တစ္ေယာက္ ေဒါသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္လာသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွ ဆက္မေျပာပဲ ကားထဲဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ တစ္ဖက္က သူ႔ကို ကားထဲဝင္ရန္ မ်က္နာရိပ္ျပလိုကိေတာ့ သူကလည္း ကားထဲဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ။ baekhyun က ကြၽန္ေတာ္ရွိရာ ကားတခါးမွန္ကို လက္ျဖင့္ထုကာ ။

" yaaa ။။။ park chanyeol ။ ငါက တစ္ေယာက္တည္း ျပန္ရမွာလား ။ ေအးတယ္ကြ ။ %%%%####$$$$"

ကြၽန္ေတာ္ ဆဲနည္းေပါင္းစံုထြက္လာသည့္ baekhyun ကို လက္ျပကာ ကားကို ေမာင္းထြက္လာခဲ့သည္ ။ ေအးလည္း ခဏပါ ။ ဟိုေရာက္ရင္ ျပန္ေႏြးသြားမွာကို ။

" မင္းက ဘယ္ေမာင္းမလို႔လဲ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ အေမးကို ျပံဳးရင္း ေခါင္းခါကာ ။

" မသိဘူး ။ ဟိုျပန္ရင္ မင္းနဲ႔ငါ စကားေသခ်ာ ေျပာရမွာ မဟုတ္ဘူးေလ ။ "

သူ ဘာမွ မေျပာေတာ့ပဲ ေခါင္းျငိမ့္ကာ ေနျပန္သည္ ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရင္ဆိုင္နိုင္သည္ဆိုေစဦးေတာ့ တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေရာ သူေရာ ထိတ္လန္႔ေနတတ္သည္ ။ အခုလို ပတ္ဝန္းက်င္ အသစ္တစ္ခုမွ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေနအထားကို ပြင့္လင္းစြာ ခ်ျပဖို႔ကလည္း မိုက္မဲလြန္းသည္ဆိုရမည္ေလ ။ တစ္ခါတေလေတာ့လည္း အခုလို ခိုးေျကာင္ခိုးဝွက္ အေနအထားကို မုန္းမိျပန္သည္ ။ ေရွးဆန္သည့္ အယူအဆေတြကို မပ်က္ကြယ္ေစခ်င္ေပမယ့္ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔လို သဘာဝကို ဆန္႔က်င္သည့္ ခံစားမႈေတြကိုလည္း လက္ခံေစခ်င္ျပန္သည္ ။ လူေတြ နားလည္ေစခ်င္သည္ ။ တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ နွစ္ေယာက္ ရင္ဆိုင္ရမည့္ အတားအဆီးေတြက ထင္ထားသည္ထက္ မ်ားျပားလြန္းလွပါသည္ ။ ထာဝရအတြက္ မေသခ်ာေပမယ့္ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ အခိုက္အတန္႔မွာကို ထိုအခ်စ္ဆိုတာကို အေကာင္းဆံုး ပံုေဖာ္ခ်င္သည္ ။ ထို ခံစားမႈကို အလွအပဆံုး ဖန္တီးခ်င္သည္ ။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ေနာင္တရခဲ့သည္ဆိုရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လက္မေလ်ာ့ပဲ ႀကိဳးစားခဲ့သဘ္ဆိုတာကို ဂုဏ္ယူခ်င္သည္ ။

" ေမြးေန႔မွာ ငါမရွိေပးနိုင္တာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။ "

ကြၽန္ေတာ့္ လက္တစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ေျပာလာသည့္ သူ႔ စကားေျကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို ျကင္နာစြာ ျပံဳးျပလိုက္သည္ ။ ကားက ေျမလမ္းမွာ တစ္ေျဖးေျဖး ေမာင္းနွင္ေနသည္ ။

" မင္း ေရာက္လာၿပီပဲ ။ ေနာက္က်တတ္တာ မင္း အက်င့္ပဲကို ။ "

သူ သေဘာက်စြာ ရီေမာလိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးက ေကြးညြတ္သြားကာ ျဖဴေဖြးသည့္ သြားက လွပစြာ ေပၚလာသည္ ။ ၿပီးေတာ့ အေရာင္လတ္ေနတတ္သည့္ သူ႔ မ်က္လံုးက အျပံဳးမ်ားေျကာင့္ ညက ပိုၿပီး လင္းလတ္ေနသလိုပင္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ရဲ့ ျမင္ေနက်အျပံဳးကိုပဲ ေငးေမာျကည့္ေနမိျပန္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္အခ်ိန္မဆို ရင္ခုန္ေစနိုင္သည့္ အျပံဳးမ်ိဳးကို သူ ျပံဳးတတ္သည္လား ။ ကြၽန္ေတာ္ကပင္ သူ႔အျပံဳးတိုင္းကို ရင္ခုန္တတ္ခဲ့တာလား ။ ကြၽန္ေတာ္ ရင္ခုန္သံမ်ားျကား ကားကို လယ္ကြင္းနားရွိ သစ္ပင္ျကီးေအာက္ ထိုးရပ္လိုက္သည္ ။

" ဘာျဖစ္။ "

သူ႔ စကားလံုးေတြက ကြၽန္ေတာ့္ အနမ္းေတြေအာက္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားျပန္သည္ ။ လြမ္းေမာလြန္းလွသည့္ သူ႔ ႏႈတ္ခမ္းကို ကြၽန္ေတာ္ မက္ေမာစြာ နမ္းရႈိက္ေနသည္ ။ ခ်ိဳျမိန္လြန္းသည့္ အရသာက စားသံုးျခင္းေျကာင့္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ ႏႈတ္ခမ္းကို စားသံုးရသည္ကို သေဘာက်သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ အခ်ိန္ခဏမ်ွ နမ္းျပီး ရပ္လိုက္ေတာ့ သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို မ်က္လံုးေလး ပုတ္ခတ္ျပီး ၾကည့္ေနသည္ ။ ပန္းႏုေရာင္ ပါးျပင္ေၾကာင့္ သူ ရွက္ေနသည္ကို ခံစားရျပီး ထိုရွက္ရြံ႕ေနသည့္ သူ႔ကို ရင္ခြင္ထဲ နစ္ျမဳပ္ေအာင္ ဖက္ထားခ်င္စိတ္က အတိုင္းအဆမရွိ ဝင္ေရာက္လာသည္ ။

" ဒီေဒသက ေကာင္မေလးေတြက ေခ်ာတယ္ဆို ။ "

" အင္း ။ "

သူ အသံ တိတ္သြားျပန္သည္ ။ တကယ္ေတာ့ သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္မခ်ျဖစ္ကာ ေရာက္လာသည္က အခုလို အေၾကာင္းအရာေျကာင့္လည္း ပါေလာက္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ ဟိုတစ္ေန႔က သူနွင့္ ဖုန္းေျပာစဥ္ အေနာက္က ေကာင္မေလးအသံေျကာင့္ သူ စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနသည္ေလ ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို မေမးပဲ ။ စိတ္ထဲ အေတြးမ်ားေနပံု ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မသိသလို ေနလိုက္သည္ ။ တစ္ခါတေလ သူ႔ရဲ့ အခုလို သဝန္တိုသည့္ ပံုစံကို ျမင္ခ်င္မိသည္ေလ ။ ကားမီးေရာင္မွတစ္ဆင့္ ျမင္ေနရသည့္ လယ္ကြင္းမ်ားမွ စပါးပင္မ်ားက ေလနွင့္အတူ ယိမ္းႏြဲ႔ေနသည္ ။

" ဟိုတစ္ေန႔က မင္းနဲ႔ ဖုန္းေျပာေတာ့ အေနာက္က မိန္းကေလး အသံျကားရတယ္ ။ "

" အင္း ။ "

" ဘယ္သူလဲ ။ "

" ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဟင္းလာပို႔တဲ့ ေကာင္မေလး ။ "

" ........."

" ဘာလဲ ။ သဝန္တိုတာလား ။ "

" ........."

" ဟင္ ။ kyungsoo yaa ။ "

" ........."

" kyungsoo yahh ။ "

" ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ ယူမလား ။ "

ကြၽန္ေတာ္ အံ့ဩကာ ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္ ။ လက္ေဆာင္ ။ ဟုတ္လား ။

" လက္ေဆာင္ ။ ဘယ္မွာလဲ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ ကားအေနာက္ခန္းကို လွည့္ကာ ရွာေဖြေနမိသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ရွာေနစဥ္မွာပင္ ကြၽန္ေတာ့္ထိုင္ခံုက အေနာက္သို႔ လဲက်သြားျပီး ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ အနည္းငယ္ လဲသြားသည့္ ကိုယ္ေပၚ တက္ခြလာသည့္ သူ႔အျပဳအမူေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္လံုးျပဴးသြားရသည္ ။

" kyung ... kyungsoo ... ဘာ ... ဘာလုပ္တာလဲ ။ "

သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို စိုက္ျကည့္ေနသည္ ။ အၿမဲ ရွက္ရြံ႕ေနတတ္သည့္ သူ႔ မ်က္ဝန္းေတြက အခုအခါေတာ့ အရမ္းကို ရဲဝံ့လြန္းေနသလို ျဖစ္သည္ ။ အၿမဲ တည္ျငိမ္လြန္းသည့္ သူ႔ အျပံဳးက အခုအခါမွာေတာ့ ျပတ္သားလြန္းလွသည္ ။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ ပါးျပင္နွစ္ဖက္ကို ကိုင္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းကို တစ္ခ်က္ နမ္းရႈိက္လိုက္သည္ ။ ဘယ္ေတာ့မွ စတင္ နမ္းဖို႔ မဆိုထားနွင့္ ကြၽန္ေတာ္ နမ္းရင္ေတာင္ အၿမဲ တြန္႔ဆုတ္တတ္သည့္ သူက အခုလို အနမ္းေျကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္လံုးမွိတ္ထားဖို႔ေတာင္ ေမ့ေလ်ာ႕ေနမိသည္ ။ သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပံဳးျကည့္ေနသည္ ။

" မင္း အတြက္ ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္က ငါေလ ။ "

" ဘာ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ အသံက်ယ္သြားသည္ ။ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ ။ အနည္းငယ္မ်ွ ကဗ်ာဆန္သည့္ အေနအထားဆိုေပမယ့္ ထိုလူက Do kyungsoo ျဖစ္ေနျခင္းမွာေတာ့ အံ့ဖြယ္ရာတစ္ခုပင္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ေငးေမာေနစဥ္မွာပင္ သူက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ ထူထဲလွသည့္ အေႏြးထည္နွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ အတြင္းအဝတ္ ၾကယ္သီးကိုေတာင္ ျဖဳတ္ၿပီးေနျပီ။ ဘယ္အခ်ိန္က သူ ဤမၽႇေလာက္ ကြၽမ္းက်င္သြားသည္ ကြၽန္ေတာ္ မသိပါ ။ ဒါေပမယ့္ သူ လ်င္ျမန္စြာ လုပ္ေဆာင္တတ္သည္ကေတာ့ ေသခ်သည္ ။ သူက ကြၽန္ေတာ္ ရင္ဘတ္နွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ လည္တိုင္ကို နမ္းလိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေသြးပူလာသလို ခံစားမႈမ်ားေျကာင့္ အသက္ရႈသံက ျမန္လာျပန္သည္ ။ သူ႔ရဲ့ ျပင္းျပင္းျပျပ အနမ္းအခ်ိဳ႕ရဲ့ ဆြဲေဆာင္မႈေၾကာင့္ လူက အလိုလို သူ႔ အဝတ္အစားမ်ားကို ဆြဲခ်ြတ္ေနမိသည္ ။ သူ႔ လက္က ကြၽန္ေတာ့္ ေဘာင္းဘီကို ထိလာေတာ့ ။

" ခဏခဏ။ "

" ဘာျဖစ္လို႔လဲ ။ "

သူ ကြၽန္ေတာ့္ ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ကိုင္ရင္း စိတ္မရွည္စြာ ေျပာလာသည္ ။ ဘုရားေရ ။ ဒီေကာင္ ေဆးမွားေသာက္လာသည္လား ။ ဦးေနွာက္မ်ား ပ်က္သြားျပီလား ။ သူ႔ကို အံ့ဩကာ ၾကည့္ေနရင္းပင္ သူ႔ လက္ေအာက္က ကြၽန္ေတာ့္ ခံစားမႈက ဆႏၵျပေနျပန္သည္ ။ ဒုကၡပဲ ။ မထိန္းႏိုင္မသိမ္းနိုင္ဒီအရာကလည္း ။ သူ႔ရဲ့ အသက္ရႈသံက ကြၽန္ေတာ့္ ခံစားမႈကို မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ဘူးေလ ။

" မီးပိတ္လိုက္ ။ "

ကြၽန္ေတာ့္ စကားေျကာင့္ သူ ခဏမ်ွ ေျကာင္သြားေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္း ကားမီးကို ပိတ္လိုက္သည္ ။ အခုေတာ့ ေဆာင္းရာသီ လယ္ကြင္းျပင္ထဲ ။ ေလအလိုက္ ယိမ္းေနသည့္ သစ္ပင္ႀကီးေအာက္ အနက္ေရာင္ ကားေပၚမွာ အဝတ္အစား ဖ႐ိုဖရဲနွင့္ သူက ကြၽန္ေတာ့္ အေပၚ ခြလ်ွက္ ထိုင္ေနသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ရဲ့ လက္ကိုဆြဲကာ သူ႔ ႏႈတ္ခမ္းကို ၾကမ္းတမ္းစြာ နမ္းရႈိက္လိုက္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ အျပဳအမူေၾကာင့္ ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားသည့္ သူက လက္နစ္ဖက္က ကြၽန္ေတာ့္ ရင္ဘတ္နွင့္ညွပ္ေနျပီး က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ကားမွန္ကို ေထာင့္ကာ ထိန္းလိုက္ရသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ရဲ့ အိစက္ေနသည့္ႏႈတ္ခမ္းကို အတြင္းထိပါ လ်ွာဖ်ားျဖင့္ သိမ္းပိုက္လိုက္ေတာ့ ရင္ဘတ္က သူ႔ လက္က ကြၽန္ေတာ့္ အက်ႌစကို ဆုပ္ကိုင္လာသည္ ။ ကြၽန္ေတာ့္ လက္နွစ္ဖက္က သူ႔ရဲ့ ခပ္လံုးလံုးတင္သားနွစ္ဖက္ကို ဖိေခ်လိုက္ေတာ့ သူ ျငိမ္သက္ေနရာမွ ျငီးျငဴကာ ခႏၶာကိုယ္ေလးေတာင္ တြန္႔သြားသည္ ။ တကယ္ေတာ့ ခံစားမႈ လြယ္ကူလြန္းသူက သူပင္ ျဖစ္သည္ ။ ဘယ္ေတာ့မဆို သူ ကြၽန္ေတာ့္ အထိအေတြ႕ကို ရုန္းမထြက္နိုင္ခဲ့ဘူးေလ ။ အၿမဲ မ်က္ရည္က်ကာ နာက်င္ရသည္ဆိုေပမယ့္ ေနာက္ဆံုး သူ လိုခ်င္စြာ ေတာင္းတျမဲပင္ ျဖစ္သည္ ။

" chanyeol "

" ဟင္ ။ "

" ငါ့ကို ခ်စ္လား ။ "

ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ လည္တိုငိမွ အနမ္းကို ခြာကာ သူ႔ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမၽႇာ္လင့္စြာ ၾကည့္ေနသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ရဲ့ နဖူးျပင္ေပၚရွိ ဆံပင္မ်ားကို ထိကိုင္ကာ ။

" ေျပာေနရဦးမွာလား ။ မင္းကေရာ ။ အရင္က ငါ့ကို ပိုခ်စ္လား ။ အခု ငါ့ကို ပိုခ်စ္လား ။ "

သူ လွပလြန္းစြာ ျပံဳးလာသည္ ။ သူ႔ အျပံဳးက မွိန္တုတ္တုတ္ ညအလင္းထက္ ပိုၿပီး ေတာက္ပလြန္းသည္ ။ သူ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဆြဲျဖဳတ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခ်ြတ္ေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္ သူ ခ်ြတ္ရလြယ္ေစရန္ သူ႔ ခါးကို ပင့္ျပီး ကိုယ္ကို ေဖာ့လိုက္သည္ ။ ေဘာင္းဘီက က်ြတ္မသြားေပမယ့္ ေအာက္တြင္ ပံုက်သြားသည္ ။ အရပ္ရွည္၍ ေျခဆန္႔မရသည့္ ကြၽန္ေတာ့္ အေနအထားအရ ေဘာင္းဘီအဆံုးထိ ခ်ြတ္မရတာ သူ သိသည္ ။

ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခ်ြတ္ေတာ့ ကားေခါင္းမိုးနွင့္ သိပ္မလြတ္သည့္ သူ႔ ေခါင္းေျကာင့္ သူ ထိုင္ခံုတြင္ ျပန္လဲခ်ျပီး သူ႔ ေဘာင္းဘီကို အဆံုးထိခ်ြတ္ခ်လိုက္သည္ ။ သူကေတာ့ အလံုးစံု က်ြတ္ဖို႔လိုတာ သူ သိသည္ေလ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ သူ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ ျပန္ခြထိုင္လိုက္သည္ ။

" ငါက မင္းကို အခ်စ္ဆံုးေလ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ နွင့္ သူ အတူတူ ျပံဳးလိုက္မိသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ရဲ့ ခါးကို ဖက္ကာ သူ႔ ရင္ဘတ္ကို နမ္းလိုက္သည္ ။ နမ္းေနရင္း သူက ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ကို အသားခ်င္း ပြတ္တိုက္ကာ နိႈးဆြေနသည္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ ပုခံုးကို ဖြဖြနမ္းလ်ွက္ ကြၽန္ေတာ့္ ခါးေပၚက သူ႔ရဲ့ ေက်ာျပင္ကို ကေလးေခ်ာ့သလို ပြတ္သပ္ကာ သူ႔ ကိုယ္ထဲ ကြၽန္ေတာ္ ေနရာယူရန္ တိုးဝင္လိုက္သည္ ။

" ahh "

သူ႔ဆီက ျငီးသံနွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ အသက္ရႈသံက ၿပိဳင္တူထြက္လာသည္ ။

" ခဏပဲ သည္းခံေနာ္ ။ "

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ သူ႔အထဲ အားလံုးေနရာယူလိုက္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားဖူးေနက် က်င္းက်ပ္မူက ကြၽန္ေတာ့္ ခံစားခ်က္ကို ပူေႏြးေစျမဲ ။ ကြၽန္ေတာ္ ၾကားေနျက သူ႔ရဲ့ နာက်င္ျခင္းကို ျမိဳသိပ္ေနသည့္ အသံရႈသံက ကြၽန္ေတာ့္ မက္ေမာျခင္းကို အရွိန္ျမင့္ေစသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ေနက် သူ႔ မ်က္ရည္ေတြကေတာ့ ဒီတစ္ခါ ကြၽန္ေတာ့္ ပုခံုးေပၚ ပူေလာင္စြာ စီးက်ေနသည္ ။

အဆင္မပ်က္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ လႈပ္ရွားမႈမ်ားေၾကာင့္ အစက သူ နာက်င္ေနေပမဲ့ ခဏျကာေတာ့ သူ ခံစားတတ္သြားျပီထင္ သူပါ ကြၽန္ေတာ့္ လႈပ္ရွားမႈကို ပံ့ပိုးလာသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ျပီး ခံစားမႈကို အရွိန္တင္ေတာ့ သူကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ကာ ျငီးျငဴသံမ်ား အဆက္မပ်က္ ထြက္လာသည္ ။ သူ႔ကိုယ္ထဲက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ ပူေလာင္ျခင္းခံစားမႈနွင့္ ကြၽန္ေတာ္ဗိုက္ကျကြက္သားနွွင့္သူ႔ ဗိုက္ျကြက္သားျကား ပြတ္တိုက္ပူေလာင္ေနသည့္ သူ႔ ခံစားမႈကလည္း ကြၽန္ေတာ္နွင့္အတူ အခ်ိန္ကိုက္ စီးေမ်ာ္ေနသည္ ။

ကားထဲ ေမာပန္းမူနွင့္အတူ ျပင္းပသည့္ အထိအေတြ႕မ်ားျကား ကားအျပင္က ေအးစက္မူကိုေတာင္ မခံစားနိုင္ခဲ့ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ နွစ္ေယာက္က အေသြးအသားမ်ားျဖင့္ ပူေလာင္ေနသည္ေလ ။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဆႏၵေတြ ၿပီးေျမာက္သြားကာ သူ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ ထပ္လ်က္ ေမာပန္းျခင္းကို ေျဖေဖ်ာက္ေနသည္ ။

" ခ်စ္တယ္ ။ "

" ......"

" မင္းကို ငါ အရမ္း ခ်စ္တယ္ kyungsoo ။ "

သူ ကြၽန္ေတာ့္ လည္တိုင္ကို တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားျပီး ကြၽန္ေတာ့္ ဆံပင္ျကား မ်က္နာကြယ္ကာ ျငိမ္သက္ေနေတာ့သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ ကိုယ္ေလးကို လြတ္ထြက္မတတ္ ဖက္ထားလိုက္ေတာ့သည္ ။

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ဒီရက္ပိုင္း မအားလို႔ပါေနာ္ ။ ေနာက္တစ္ပိုင္း ပိုေကာင္းေအာင္ ေရးေပးပါ့မယ္ေနာ္ ။

(Un)

" အမေ့ ။ "

" sorry နော် ။ "

ကျွန်တော်နှင့် kyungsoo အသံလာရာဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည် ။ ဆိုင်အဝင်နားလောက်တွင် ကြမ်းပြင်ပေါ် ပျံ့ကျဲနေသော စာအုပ်များကို ကောက်နေသည့် ကောင်မလေး တစ်ယောက်နှင့် ကောင်လေး တစ်ယောက် ။ ထိုကောင်မလေး အနားတွင်တော့ နောက်ထပ် ကောင်မလေး နှစ်ယောက် ရပ်နေသည် ။

" ဟိုကောင် ဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲ ။ "

ကျွန်တော့် အရှေ့တွင် ထိုင်နေသည့် သူ့ဆီက စကားသံ ကြောင့် ကျွန်တော် ကြမ်းပြင်ပေါ်ရှိ စာအုပ်များကို ကောက်ယူနေသည့် baekhyun ကို ကြည့်ရင်း ။

" ဝင်တိုက်မိတာ နေမှာပေါ့ ။ "

အမြဲ နမော်နမဲ့ နိုင်လှသည့် ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်း baekhyun တစ်ယောက် အခုလည်း ကျွန်တော်တို့နှင့် ချိန်းထားသည့် ဆိုင်ထဲ ဝင်လာရင်း ဆိုင်အပြင် ထွက်ဖို့ လာသည့် ကောင်မလေးနှင့် ဝင် တိုက်မိသည် ထင်သည် ။ တစ်နေ့ တစ်ကြိမ်လောက်မှ ခုလုပ်မတိုက်မိရင် baekhyun မဟုတ်ဘူး ဆိုသည့် စာဆိုတော်အတိုင်း ကောင်မလေးကို စာအုပ်များကောက်ပေးရင်း ပါးစပ်ကလည်း တောင်းပန်ပါတယ်ကို ရေပါတ်မဝင် ပြောနေသည် ။ ကောင်မလေး လက်ထဲ စာအုပ်များကို ထည့်ပေးရင်း ထိုကောင်မလေးကို ငေးကြည့်နေသည့် baekhyun မျက်နာကို ကျွန်တော် မြင်လိုက်ရတော့ ။ ဒီကောင်တော့ ဖြစ်ရပြန်ပြီ ဟု တွေးကာ အလိုလို ပြုံးလိုက်မိပြီး အရှေ့က သူ့ကို တစ်ချက် ကြည့်ကာ ။

" လာ ။ ဒီဘက် ပြောင်းလာထိုင် ။ "

ကျွန်တော့် ရဲ့ ဘေးရှိ ထိုင်ခုံ နေရာကို လက်ဖြင့် ပုတ်ကာ ပြောလိုက်သည့် စကားကြောင့် သူက ထိုင်နေရာမှ ထကာ ကျွန်တော့် ဘေးတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။ ကျွန်တော် စောစောက သူ့ရဲ့ သောက်လက်စ ဖျော်ရည်ခွက်ကို ဆွဲယူရင်း ဘေးတွင်ထိုင်နေသည့် သူ့ ရှေ့ နေရာချလိုက်စဉ် ။ baekhyun က ကျွန်တော်တို့ အရှေ့တွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။

" မင်း မြင်လိုက်လား ။ yeollie "

" ဘာလဲ။ "

အားသက်တရော မေးလာသည့် အဆက်အစပ် မရှိ baekhyun စကားကို ကျွန်တော် နားလည်ပေမယ့် မသိသလို ခေါင်းခါပြန်မေးလိုက်သည် ။ သူကတော့ စားပွဲပေါ်ရှိ မီနူူးစာအုပ်ကို baekhyun အရှေ့ တိုးပေးလိုက်သည် ။ baekhyun က တိုးလာသည့် မီနူး စာအုပ်ကို ယူပေမယ့် ဒီကောင် မျက်လုံးက စာအုပ်မှာ မဟုတ်သေးချေ ။ စောစောက ကောင်မလေး တစ်သိုက် ထွက်သွားသည့် ဆိုင်အပေါက်ဖက်တွင်သာ ရောက်ရှိနေသည် ။

" စောစောက ငါ ဝင်တိုက်ခဲ့တဲ့ ကောင်မလေးကို မြင်လိုက်လား ။"

ကျွန်တော် ဒီစကားကြားရမည်ဆိုတာကို သိနေပေမယ့် စိတ်ထဲတွင်သာ ကြိတ်ရီမောလိုက်ပြီး အပြင်ဘက်တွင်တော့ အရှေ့က ဖျော်ရည်ကို တစ်ငုံ့သောက်လျှက်ပင် ။

" မမြင်ပါဘူး ။ ငါတို့ကို ကျောပေးထားတာ။ "

ကျွန်တော့် စကားကြောင့် baekhyun မျက်လုံးက စိတ်ပျက်သလို ဖြစ်သွားပြီး ချက်ချင်းပင် ကျွန်တော့် ဘေးရှိ သူ့ဆီ အကြည့်ရောက်ကာ ။

" kyungsoo ။ မင်းရော မြင်လိုက်ရလား ။ "

သူကလည်း ကျွန်တော့် လိုပင် ခေါင်းခါပြလိုက်သည် ။ ပြီးတော့ အနီးရှိ စားပွဲထိုးကို လှမ်းခေါ်လိုက်တော့ baekhyun တစ်ယောက် စကားပြောပျက်သွားကာ မီနူးစာအုပ်ကို လှန်လှောပြီး စားစရာတစ်ခု မှာလိုက်သည် ။ ကျွန်တော်ကတော့ ဖြစ်ပျက်နေတဲ့ baekhyun ပုံစံကို ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ ရီချင်မိသလိုပင် ဖြစ်နေသည် ။ စားပွဲထိုး ကျွန်တော့် တို့ အနားမှ ထွက်သွားသည်နှင့် ။

" တော်တော် ချောတယ်ကွ ။ "

"......"

" ငါ့ ဘဝမှာ ဒီလောက် ချောတဲ့ မိန်းကလေး တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး ။ "

ကျွန်တော် အပိုတွေ ဟု စိတ်ထဲ ကြိတ်ပြီး ပြောကာ ကျွန်တော့် အတွက် သူ ဖဲ့ပေးထားသည့် မုန့်ကို တစ်ကိုက်ယူစားလိုက်သည် ။ သူကတော့ ဖျော်ရည်ခွက်ကို ကိုင်လျှက် baekhyun စကားကို အာရုံစိုက်ကာ နားထောင်လျှက်ပင် ။

" အသားအရေလေးက ပုလဲလေးလိုပဲ ဖွေးဥနေတာပဲဟ ။ နှုတ်ခမ်းလေးကလည်း ငါထင်တယ် သဘာဝအတိုင်းနေလည်း ပန်းရောင်သန်းနေမှာ ။ ဒါပေမဲ့ အခုမြင်လိုက်တဲ့ နှုတ်ခမ်းနီရောင်နဲ့လည်း လိုက်တာပဲ ။ "

မျက်နာကို ပင့်ကာ ခြေဟန်လက်ဟန်များဖြင့် ပြောနေသည့် baekhyun ကို စိတ်ထဲ နည်းနည်းတော့ အချဉ်ပေါက်မိလာသည် ။ ဘယ်နဲ့ ။ မိန်းမ တစ်ယောက် အလှကို စာဖွဲ့ပြနေတာ ။ မပြီးနိုင်သေးဘူး ။

" အလှဆုံးကတော့ ။ ငါ ဝင်တိုက်လိုက်လို့ အံ့ဩသွားတဲ့ သူ့ရဲ့ မျက်လုံးလေးကွ ။ "

အားတက်တရော ပြောနေသည့် baekhyun ကို ကျွန်တော် မျက်ခုံး နှစ်ဖက် ကျုံ့လျှက် ကြည့်နေလိုက်သည် ။ ဒီကောင်ကတော့ ဘာမှ မသိသေး ။ ခံစားလို့ ကောင်းနေတုန်းပင် ။

" သမင်မျက်လုံးဆိုတာ သူ့ မျက်လုံးကို ပြောတယ်ထင်တယ် ။ တကယ် လှတယ်ကွာ ။ "

" မင်း တကယ် ကြွေသွားတာလား baekhyun "

ကျွန်တော့် ဘေးရှိ သူ့ရဲ့ စကားကို baekhyun တစ်ယောက် ခေါင်းကို ပြုတ်ထွက်မတတ်ညိမ့်ပြကာ မျက်နာက မှိုရသလို ဖြီးနေသည် ။

" ငါ တကယ် ကြွေတာကွ ။ အဲ့ကောင်မလေးကို မြင်တာနဲ့ ဒီနေရာက အသံတွေ ကျယ်လာတယ် ။ "

ဘယ်ဘက်ရက်ဘက်ကို လက်ဖြင့် ပုတ်ကာ ပြောနေသည့် baekhyun စကားကြောင့် ကျွန်တော် ဘေးရှိ သူ့ရဲ့ နားရွက်အဖြားလေးကို ထိဆော့နေရင်း ။

" ဒါဆိုရင် ကြောက်စရာကောင်းလို့ပေါ့ ။ "

" park chanyeol ငါ့ ခံစားချက်ကို ဟာသ မလုပ်နဲ့ "

အနည်းငယ် မာလာသည့် baekhyun စကားသံကြောင့် သူက ကျွန်တော့် ဘက်လှည့်ကာ မစရန် မျက်စပစ်ပြလာတော့ ကျွန်တော် ဆူထွက်လာသည့် သူ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးကို အချိန်မီ အနမ်းတစ်ပွင့် ခြွေလိုက်သည် ။ သူက ကျွန်တော့် အနမ်းပန်းတစ်ပွင့်ကြောင့် ခေါင်းငုံ့ပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို မရဲတရဲ ခိုးကြည့်ကာ သူ့ နားရွက်ကို ကိုင်ထားသည့် ကျွန်တော့် လက်ကို ဆွဲယူကာ စားပွဲအောက်တွင် ဆွဲဆိတ်လိုက်သည် ။ ဒါပေမဲ့ မနာပါဘူး ။ သူက ကျွန်တော့်ကို နာကျင်အောင် မလုပ်ဘူးလေ ။ ကျွန်တော် မှတ်မိနေသည့် နာကျင်ခြင်းတွေ မေ့ပျောက်စေဖို့ သူ ကျွန်တော့်ကို ဘယ်တော့မှ နာကျင်အောင် လုပ်မည်မဟုတ်ပါ ။

ကျွန်တော့် အပြုအမူကြောင့် baekhyun တစ်ယောက်ကတော့ အသံတိတ် ကျိန်ဆဲလာပြီး ။

" ငါ့ ရှေ့ လာမကဲကြနဲ့ကွ ။ "

" မင်းက အဲ့ကောင်မလေး ကို ကြွေတယ်ပြောရအောင် ဘယ်ကမှန်းရော သိရဲ့လား ။ "

ကျွန်တော့် မေးခွန်းမှ မဆုံးသေး မေးစေ့ကို ပွတ်ကာ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ပြုံးနေသည့် baekhyun မျက်နာကို ကြည့်ပြီး ဇာတ်လမ်းတွဲတွေထဲမှ ဗီလိန်တွေ အကောက်ကြံမည့် ပုံစံကို ပြေးကာ မြင်ယောင်လာမိသည် ။ ပြီးတော့ ကိုယ့်အတွေးနှင့် ကိုယ် ပြုံးလိုက်မိပြန်သည် ။

" ဟားဟားဟား ။ ငါပါကွ ။ baekhyun ပါ ။ မင်း သူငယ်ချင်းကြီးပါကွ ။ "

ကျွန်တော် ဒီကောင့်အပြောကို ကြည့်မရကာ နှုတ်ခမ်းကို တစ်ချက်မဲ့လိုက်သည် ။ သူကတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် အဖြစ်အပျက်ကို ကြည့်ပြီး ပြုံးနေသည် ။ ကျွန်တော် ထင်မိသည် ။ ဘယ်လိုအရာတွေ ပြောင်းလဲစေခဲ့သည့် ဆိုလျှင်တောင် ကျွန်တော်နှင့် baekhyun ရဲ့ ခင်မင်မူ ပုံစံကတော့ မပြောင်းလဲဘဲ ရှိနေမည်ဆိုတာပင် ။ ကျွန်တော် မမှတ်မိသည့် အချိန်များနှင့် မှတ်မိသည့် အချိန်များအတွင်း ကျွန်တော်နှင့် baekhyun ကတော့ အခုလိုပဲ ပြောမနာဆိုမနာ သူငယ်ချင်း အဖြစ်ရှိနေမှာပင် ။ ကျွန်တော့်အတွက် baekhyun က သူငယ်ချင်းဆိုတာထက် ညီအစ်ကို တစ်ဦးလိုလည်း ဖြစ်သည် ။ မောင်နှမတွေမရှိသည့် တစ်ဦးတည်းသောသား ကျွန်တော့်အတွက် baekhyun က သွေးသားရင်းချာ ညီအစ်ကိုတစ်ယောက်လိုပင် ဖြစ်သည် ။ ဒါကြောင့်လည်း ကျွန်တော် သူ့ကို စတင် သဘောကျပြီး ခံစားနေမိတော့ ပထမဆုံး ဖွင့်ပြောဖြစ်ခဲ့သည်ကလည်း baekhyun ပင် ဖြစ်ခဲ့သည် မဟုတ်လား ။ ကျွန်တော် ဘယ်လို အနေအထားပဲ ရောက်ရောက် ကျွန်တော့်ကို အစဉ်အမြဲ နားလည်ပေးနိုင်သူမှာ baekhyun ပင် ဖြစ်သည်ဆိုတာပင် ။

" ငါ သူ့ ပြုတ်ကျတဲ့ စာအုပ်တွေကို သေချာကြည့်ခဲ့တာပါကွ ။ သူက ဆေးကျောင်းသူ ။ "

မိုးပြာရောင် အင်္ကျီကော်လံကို ပင့်ကိုင်ကာ မြှောက်ကြွမြှောက်ကြွ ပြောလာသည့် baekhyun ကြောင့် ကျွန်တော် ဒီကောင်ကို ပြုံးကြည့်နေလိုက်သည် ။ သူက baekhyun စကားကို အံ့ဩကာ နားထောင်ရင်း ။

" နာမည်မသိပဲ ဆေးကျောင်းမှာ ဘယ်လိုရှာမလဲ ။ "

" ဒါက လွယ်ပါတယ် ။ သူ့လို သမင်မျက်လုံးနဲ့ ကောင်မလေးက ဘယ်နှစ်ယောက် ရှိနိုင်မှာ မို့လို့လဲ ။ "

ကျွန်တော် ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် သူ့လက်ကို နောက်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် လက်နှစ်ဖက်ကြားထဲ ထည့်ကာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး အသံထွက် တစ်ချက် ရီမောလိုက်သည် ။ အကြံကြီးပါပေ့ ငါ့ သူငယ်ချင်းကြီးရယ် ။ ဆေးကျောင်းတစ်ကျောင်းလုံး သမင်မျက်လုံးကို တွေ့မိလားလို့ လိုက်မေးမယ်ပေါ့ ။ အရူးဆိုပြီး ဆေးဝိုင်း မကုတာပင် ကံကောင်းဆိုရမည် ။ တစ်ခါတလေ baekhyun ရဲ့ အခုလို ရူးကြောင်ကြောငိ အတွေးများလည်း ရှိတတ်သူလေ ။

baekhyun က စားပွဲထိုးလာချပေးသည့် မုန့်ကို စားရင်း တစ်စုံတစ်ခုကို သတိရဟန်ဖြင့် ။

" အော် ။ မင်းတို့ ငါ့ကို ပြောစရာ ရှိတယ်ဆိုတာ ဘာလဲ ။ "

ကျွန်တော်လည်း baekhyun အမေးကြောင့် သူ့ဘက်ကို တစ်ချက် လှည့်ကြည့်လိုက်သည် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို ပုခုံးဖြင့် တိုက်ကာ ပြောလိုက်ဆိုသည့် ပုံစံဖြင့် မေးငေါ့ပြလေသည် ။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ကို baekhyun က မုန့်စားရင်း နားမလည်စွာ ကြည့်နေသည် ။ ကျွန်တော် သက်ပြင်းတစ်ချက်ချကာ ။

" ငါတို့ နှစ်ယောက် လက်ထပ်ထားချင်လို့ ။ "

" ဘာ။။ "

ကျွန်တော့် စကားအဆုံးတွင် baekhyun က စားလက်စ မုန့်တောင် ရပ်ကာ တအံ့တသြဖြင့် ကျွန်တော့်ကို တစ်လှည့် ။ သူ့ကို တစ်လှည့် ကြည့်လာသည် ။ မယုံကြည်နိုင်မူနှင့် နားမလည်မူတွေ က baekhyun မျက်လုံးများ ပုံရိပ်တွေ ထင်နေသည် ။ ကျွန်တော်ကတော့ အံ့ဩတကြီး ဖြစ်နေသော baekhyun ကို တည်ငြိမ်စွာ ကြည့်ရင်း ဖျော်ရည်ကို တစ်ငုံ့သောက်လိုက်သည် ။

" နေစမ်းပါဦး ။ လက်ထပ်မယ် ။ ဟုတ်လား ။ "

ကျွန်တော် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ သူက ခေါင်းလေး ငုံ့ပြီး ငြိမ်သက်နေသည် ။ baekhyun က ထိုင်ခုံကို နောက်မှီလိုက်ပြီး ။

" kyungsoo မိဘတွေက သဘောတူမယ် ထင်လို့လား ။ "

ကျွန်တော် ခေါင်းခါလိုက်တော့ ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် သူ့ လက်ဖဝါးက ချွေးများကြောင့် အေးစက်လာသည်ထင်သည် ။

" သဘောမတူပေမယ့် ငါတို့ လက်ထပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ ။ "

baekhyun ဆီမှ စိတ်ပျက်ဖွယ် သက်ပြင်းချသံ ကျယ်ကျယ် ထွက်ကျလာသည် ။ အင်းပေါ့လေ ။ ရုတ်တရက် ကြားနေရသည့် ကျွန်တော့် စကားတွေက စိတ်ပျော်စရာတစ်ခုမှ မရှိပဲ ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် ထိုဆုံးဖြတ်ချက်ကို မပြင်ချင်ပါ ။ ကျွန်တော့် အတွက်က မိဘများမရှိသဖြင့် အိမ်ထောင်ရေးကို ကိုယ့်စိတ်ကြိုက်သာ ဖန်တီးခွင့်ရပေမယ့် ။ သူကတော့ ထိုကဲ့သို့ မဟုတ်ဘူးလေ ။ သူ့ မိဘတွေက နောက်ထပ် ဘယ်နှကြိမ်မျှ သူ့ကို အိမ်ထောင်ဖက် ထပ်တွေ့ခိုင်းမလဲ မသိချေ ။ သူကတော့ ကျွန်တော်နှင့် ပြန်လည် အဆင်ပြေပြီး ပြန်တွဲပြီဆိုတာကို မိဘများကို ပြောပြထားသော်လည်း ဟိုတစ်နေ့ကမှ သူ့ကို အိမ်ထောင်ဖက် ထပ်တွေ့ခိုင်းသဖြင့် သူနှင့် ကျွန်တော် ထိုနေ့ကတောင် စကားများခဲ့သေးပြန်သည် ။ သူကတော့ သူ ဘာမှမသိဘူး ဆိုသည့် စကားကိုသာ ထပ်တလဲလဲ ပြောနေပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ သူ့ကို ထိုနေ့က တော်တော်နှင့် စိတ်ဆိုးမပြေခဲ့ပါ ။ ကျောင်းတွင်လည်း ကျွန်တော်တို့ ပြန်တွဲဖြစ်သည်ကို ကျောင်းသားများက သိသော်လည်း ကျွန်တော့်အနားတွင်တော့ ဘယ်မိန်းကလေးမှ ကပ်မလာကြပါ ။ ဒါပေမဲ့ သူ့အနားတွင်တော့ အရင်ကထက် ပိုပြီး စွဲလမ်းသူတွေ ပေါများလာသည် ။

" မင်းကရော သူ ပြောတာကို လက်ခံမှာလား ။ "

အနည်းငယ်မျှ စိတ်မရှည်သလိုဖြစ်နေသည့် baekhyun စကားကြောင့် ငုံ့ထားသည့် သူ့ခေါင်းလေး မော့လာကာ ကျွန်တော့်ကို တစ်ချက်လှည့်ကြည့်လာသည် ။ ကျွန်တော် သူ့ရဲ့ ပန်းဆီရောင် ပါးပြင်နုနုလေးကို တစ်ချက်ဆွဲကိုင်လိုက်တော့ သူ့ နှုတ်ခမ်းက အသည်းပုံဆန်ဆန် လှပစွာ ပြုံးပြလာသည် ။ ကျွန်တော့် ချစ်သူ ဘာဖြစ်လို့ ဒီလောက် ချစ်စရာကောင်းလွန်းလှသည်လဲနော် ။

" ငါလည်း သူ့ကို လက်ထပ်ချင်တယ် baekhyun "

baekhyun ပုံစံက အရာအားလုံးကို လက်လှန်သွားသလို ပုံစံပင် ဖြစ်သည် ။ မနိုင်တော့ဘူး ဆိုသည့် အကြည့်ဖြင့် ကျွန်တော်တို့ကို ငေးကြည့်နေသည် ။ ပြီးတော့ ပင့်သက်တစ်ချက်ချကာ ။

" အဲဒီတော့ ။ မင်းတို့က ဘယ်လို လက်ထပ်မှာလဲ ။ ဘယ်မှာ လက်ထပ်မှာလဲ ။ ဘယ်လို နေကြမှာလဲ ။ "

ကျွန်တော် သူ့ရဲ့ လက်သေးသေးလေးကို တစ်ချက် ဖြစ်ညစ်လိုက်ကာ သူ့ကို တစ်ချက် ပြုံးပြလိုက်သည် ။ ပြီးတော့ baekhyun ကို ယုံကြည်ချက် အပြည့် မျက်ဝန်းဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်သည် ။

" ဘယ်လို လက်ထပ်မှာလဲဆိုတော့ ချက်ချင်း မဟုတ်ပါဘူး ။ နောက် သုံးလကျော် ကျောင်းပြီးချိန်ပေါ့ ။ ဘယ်မှာလဲဆိုတော့ ဘုရားကျောင်းတစ်ခုခုမှာပေါ့ ။ အင်း ။။ ဘယ်လိုနေမလဲ ဆိုတော့ ငါအခုနေတဲ့ တိုက်ခန်းမှာပဲနေမှာပေါ့ ။ ပြီးတော့ ငါက ကျောင်းပြီးတာနဲ့ ဖေဖေ့ ကုမ္ပဏီကို တာဝန်လွဲယူရမှာဆိုတော့ အလုပ်အတွက်လည်း မပူရဘူး ။ "

ကျွန်တော့်ရဲ့ ရှည်လှသည့် စကားများကို နားထောင်ရင်း baekhyun တစ်ယောက် ခေါင်းရှုပ်နေသည်ထင် ဆံပင်တွေထဲ လက်ထိုးထည့်နေသည် ။

" အဲတော့ ။ မင်း တောင်းချင်တဲ့ အကူအညီက "

ကျွန်တော် တစ်ချက် ပြုံးလိုက်သည် ။

" ငါတို့ အတွက် အဆင်ပြေနိုင်မယ့် ဘုရားကျောင်းကို မင်း စုံစမ်းပေး ။ ပြီးတော့ ငါ သူ့မိဘတွေဆီ သွားပြောရင် မင်း လိုက်ခဲ့ပေး ။ "

baekhyun တစ်ယောက် မျက်နာကြီး မဲ့ကာ တစ်ခုခု ပြောရန် ဟန်ပြင်လိုက်ပေမယ့် ကျွန်တော် ချက်ချင်း ရှေ့ဆက်မပြောရန် လက်တားလိုက်သည် ။

" နေဦး ။ ကျန်သေးတယ် ။ ဝတ်ပြုပေးမဲ့ တရားဟော်ဆရာနဲ့ ဂုဏ်ပြုပေးနိုင်မဲ့ အသိသက်သေ သူငယ်ချင်း တွေကိုလည်း မင်း သေချာ စာရင်းလုပ်ထား ။ လက်ထပ်မှတ်ပုံတင်ဖို့ကတော့ ဒီနိုင်ငံမှာ အဆင်မပြေသေးဘူးထင်တယ် ။ "

" နေစမ်းပါဦး ။ ခဏ နေပါဦး ။ "

ကျွန်တော်နှင့် သူ baekhyun ကို အတူတူ ကြည့်နေမိသည် ။

" အခုက ငါ့ လက်ထပ်ပွဲလား ။ မင်းတို့ လက်ထပ်ပွဲလား ။ ဘာ ကိစ္စ ငါကပဲ အစအဆုံး လုပ်ပေးရမှာလဲ ။ "

" မင်းက ငါ့ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းလေ ။ "

ကျွန်တော့် စကားအဆုံး baekhyun စိတ်ပျက်လက်ပျက် တစ်ချက် ထရီလိုက်သည် ။ ကျွန်တော် baekhyun ကို ကြည့်ရင်း ။

" မင်း စောစောက ကောင်မလေး နာမည် သိချင်လား ။ "

" ဘယ် ကောင်မလေးလဲ "

" မင်းပြောတဲ့ သမင်မလေးလေ ။ "

ကျွန်တော့် စကားကြောင့် baekhyun တစ်ယောက် မျက်နာတစ်ခုလုံး ဝင်းလဲ့သွားပြန်သည် ။ ဘေးရှိ သူကတော့ ဘာမှ နားမလည်နိုင်စွာ ဖြစ်နေသည် ။

" ပြောလေကွာ ။ မင်း နာမည် ဘယ်လို သိတာလဲ ။ "

" သူတို့က မင်းနောက်က စားပွဲဝိုင်းက ထထွက်သွားတာလေ ။ "

ကျွန်တော် baekhyun အနောက်သို့ မေးငေါ့ကာ ပြောလိုက်သည် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို ကြည့်နေသည်ကို ကျွန်တော် ခံစားနေမိရင်း ။

" သူ့ သူငယ်ချင်းကောင်မလေး သူ့ နာမည်ခေါ်တာ ငါ ကြားတယ် ။ "

" သေချာလို့လား ။ "

ကျွန်တော် တည်ငြိမ်စွာ ခေါင်းကိုညိမ့်ပြလိုက်တော့ baekhyun ရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက အရောင်တောက်လာသည် ။ ဒီကောင် တကယ် ကောင်မလေးကို ကြွေနေတာလား ။ ကျွန်တော် စိတ်ထဲ နည်းနည်းတော့ baekhyun ခံစားမှုကို သံသယဝင်လာမိသည် ။ baekhyun က ပျော်ပျော်ပါးပါးနေတတ်ပြီး ကောင်မလေးချောချောများကို တွေ့ရင် လူငယ်တို့ သဘာဝ စနောက်ပေမယ့် အခုလို မျက်နှာနှင့် ခံစားချက်တွေကိုတော့ ဘယ်ကောင်မလေးနှင့်မှ မဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပါ ။

ရုတ်တရက် ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို လာထိုးလိုက်သည့် သူ့ လက်သီးသေးသေးလေးကြောင့် ကျွန်တော် သူ့ကို အံ့ဩကာ ကြည့်လိုက်မိသည် ။ သူက မျက်ခုံးနှစ်ဖက်ကို ကျုပ်ကာ နှုတ်ခမ်းကိုက်လျှက် ကျွန်တော့်ကို ကြည့်နေသည် ။

" မင်းက ဘာ ကိစ္စ သူ့နာမည်ကို သိနေရတာလဲ ။ "

" မဟုတ်ပါဘူး ။ မင်း နောက်မှာ ထိုင်နေတော့ မြင်နေရတယ်လေ။ "

" ငါ့ကို ကြည့်နေတာရော သေချာရဲ့လား ။ "

ကျွန်တော် သဘောကျစွာ အော်ရီလိုက်သည် ။ သူက ကျွန်တော့် ရီမောသံကြောင့် ကျွန်တော့်ကို မျက်စောင်းထိုးလာသည် ။ ကျွန်တော် သူ့ မျက်နာနား ကပ်ကာ ။

" ဘာလဲ ။ ဒါက သဝန်တိုတာလား ။ "

" ငါက ။ "

ကျွန်တော် သဘောကျဖွယ် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်တော့ သူ့ မျက်နာက နီးဲလာပြီး ကျွန်တော့် မျက်နာကို မကြည့်ဘဲ တစ်ဖက်သို့ မျက်နာလှည့်လိုက်သည် ။

" ဘာမှ သဝန်တိုစရာမရှိပါဘူးနော် ။ "

" ငါလည်း သဝန်မတိုစေချင်ပါဘူး ။ စိတ်ချ ။ ငါ့ မျက်လုံးထဲ မင်းလောက် ဘယ်ကောင်မလေးမှ မလှဘူး ။ "

ကျွန်တော့် စကားအဆုံးတော့ သူ ကျွန်တော့် ဘက်ကို လှည့်ကာ ကျွန်တော့် ခါးကို လက်သီးဖြင့် ခပ်ဖွဖွ ထိုးနေသည် ။ သူက မိန်းကလေးများနှင့် ယှဉ်ရင် ဘယ်တော့မှ မကြိုက်တတ်ပေမယ့် ကျွန်တော့်ကို အရမ်းကြီးတော့ စိတ်မတိုပြတတ်ပါ ။ ဒါပေမယ့် တစ်ခါက ကျောင်းမှာ ကျောင်းသားတစ်ယောက်က သူ့ကို မိန်းကလေးနှင့် ယှဉ်ပြောတော့ သူက ထိုကောင်ကို ရန်ဖြစ်ပြီး ထိုးလွတ်လိုက်သည်လေ ။ ထိုအချိန်က ရန်ဖြစ်တုန်း သွေးပူနေတော့ ဘာမှ မဖြစ်ပေမယ့် ကျွန်တော် ဆေးထည့်ပေးချိန်တော့ နာလို့ မျက်ရည်ကျသည်အထိ ငိုခဲ့သည်လေ ။

" ကဲ ။ မင်းတို့ ငါ့ကို စကားပြောဦးမှာလား ။ "

ကျွန်တော် သူ့ လက်သီးဆုပ်ကို ချုပ်ကိုင်ကာ baekhyun ကို ကြည့်လိုက်သည် ။ စိတ်မရှည်သလို ပုံစံနှင့် baekhyun က ။

" မင်း နာမည်သိတယ်ဆိုရင် ပြောလေကွာ ။ "

ကျွန်တော် ကျေနပ်စွာ တစ်ချက်ပြုံးလိုက်သည် ။

" lulu တဲ့ "

" ဘာ။ lulu သေချာလို့လား ။ "

ကျွန်တော် ဘာမှ ထပ်မပြောပဲ ဘုကြည့်သာ ကြည့်ပေးလိုက်သည် ။

" နာမည်လေးက ချစ်စရာလေးကွ ။ "

တစ်ယောက်တည်း ကျေနပ်စွာ ပြောနေသည့် baekhyun ကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော် ခေါင်းယမ်းနေမိသည် ။ ဒီကောင် တကယ် ခံစားနေရတာပဲ ။ ဘာပဲပြောပြော ။ အချစ်ကို တွေ့ရှိရတာက ကောင်းမွန်တဲ့ ကိစ္စ တစ်ခုပင် မဟုတ်လား ။ လူတိုင်း အချစ်ကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါလောက်တော့ တွေ့ဆုံသင့်ပါတယ် ။ ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်း baekhyun တစ်ယောက်လည်း ရင်ခုန်စရာအချစ်ကို တွေ့ဆုံပြီ ထင်ပါရဲ့ ။

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ကျွန်တော် ရထားဆိုက်သည်နှင့် သူ့လက်ကို ဆွဲကိုင်ကာ မီးရထားထဲ ဝင်လိုက်သည် ။ ကျောင်းဆင်းချိန် ၊ အလုပ်ဆင်းချိန် ဖြစ်သဖြင့် မြေအောက်ရထားထဲ လူများ များပြားနေပေမဲ့ သိပ်ပြီးတော့ ဆိုးဝါးစွာ ကြပ်သပ်မနေမပါ ။ ကျွန်တော် နှင့် သူ ရထားထဲ ဝင်တော့ ထိုင်စရာ ထိုင်ခုံ အလွတ်ကို လိုက်ရှာကြည့်မိသည် ။ တစ်နေရာမျှ လွတ်နေသည့် နေရာတစ်ခုကို တွေ့ပေမယ့် သွားထိုင်ဖို့ သူရော ကျွန်တော်ရော စိတ်မကူးခဲ့ပါ ။ တစ်ယောက်တည်း ထိုင်ရမည်ကို သူရော ၊ ကျွန်တော် ရော သဘောမကျသည်ကို သိသည် ။

ဒီနေ့ ကျွန်တော့် ကားပျက်နေသဖြင့် ကားကို ပြင်ရန် ဝပ်လျှော့ကို ဖုန်းဆက်ပြီး ဘက်စ်ကားဖြင့် အိမ်ပြန်ရန် စိတ်ကူးကြသော်လည်း နှစ်ယောက် စလုံး မြေအောက်ရထား အတူတူ မစီးဖူးသည့် အကြောင်းပြောရင်း မြေအောက်ရထားစီးရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ သူကတော့ ငယ်ငယ်တုန်းက မြေအောက်ရထားကို စီးခဲ့ဖူးပေမယ့် ကျွန်တော့်အတွက် မြေအောက်ရထားကို အခုမှ ပထမဆုံးအကြိမ် စီးဖူးခြင်းပင် ဖြစ်သည် ။ စီးပွားရှာတော်သည့် ဖေဖေ့ကြောင့် ကျွန်တော် သိတတ်စကတည်းက ပြည့်စုံစွာ နေထိုင်ခဲ့ရသည်လေ ။ ဒါကြောင့် ချက်ချင်းတော့ မဟုတ်ပေမယ့် ဘယ် ပစ္စည်းမဆို နောက်ဆုံးပေါ် ဒီဇိုင်း မှန်သမျှ ကျွန်တော် သုံးခဲ့ရသည် ။

စည်းကမ်းကြီးသည့် မိဘများနှင့် နေထိုင်သည့် သူ့အတွက်တော့ ဘိုးဘွားစဉ်ဆက် ချမ်းသာကြပေမယ့် ဘယ်အရာမှ လွယ်ကူစွာ သုံးဖြုံးသည်ကို မလိုလားကြပါ ။ အရာရာတိုင်းကို စည်းကမ်းဘောင်ထဲမှာပင် နေထိုင်ပြုမူကြသည် ။ ဒါကြောင့်လည်း ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် အကြောင်းကို သိတော့ အဆိပ်ပုလင်းပြသည်အထိ တင်းမာခဲ့ကြသည်တဲ့ ။ ထိုအချိန်က သူက စိတ်ပင်ပန်းဆင်းရဲစွာ ကျွန်တော့်ကို လမ်းခွဲဖို့ အကြိမ်တစ်ရာမက ဆုံးဖြတ်ဖူးသည်တဲ့ ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ရဲ့ အချစ်တွေကြောင့် သူ အခုလို သတ္တိရှိလာကာ အရာရာကို ရင်ဆိုင်ရဲခဲ့သည်တဲ့ ။ ထိုအကြောင်းအရာကို ပြေစဉ်က သူ့ မျက်ဝန်းတွေက ထိုအချိန်က သူ တကယ်ကို စိတ်ပင်ပန်းခဲ့သည်ကို ကျွန်တော် ခံစားမိသည် ။

ကျွန်တော်တို့ ရထား ဘူတာတစ်ခုရောက်တော့ ခရီးသည်နှစ်ဦး ထွက်သွားသည် ။ ကျွန်တော် သူ့လက်ကို ဆွဲယူကာ လွတ်သွားသည့် ထိုင်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။ ကျွန်တော့် ရပ်ကွက်ရောက်ဖို့က အချိန်တော်တော် ကြာဦးမည်လေ ။ တစ်လမ်းလုံး မတ်တပ်ရပ်ဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်လောက်ပါ ။

" ဒီည ငါတိုက်ခန်းမှာ အိပ်ပါလား ။ "

" မရလောက်ဘူး ။ ဖေဖေက ပြောတော့မယ် ။ ဟိုတစ်နေ့က မင်း စာမေးပွဲရှိလို့ ပြောပြီး ညအိပ်တာ မပြောပေမယ့် နောက်ထပ် အကြောင်းပြချက်တွေ ထပ်ပြောရင် ငါ့ကို ဆူတော့မယ် ။ "

ကျွန်တော် နှုတ်ခမ်းကို ရွဲ့ကာ သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်သည် ။ ကျောင်းမြန်မြန်ပြီးချင်ပြီ ။ ကျောင်းပြီးရင် သူ့ကို ကျွန်တော့်အနား ဘယ်မှ မသွားနိုင်အောင် ခေါ်ထားတော့မည်ကို တွေးမိရင် ကျွန်တော် အိပ်မပျော်နိုင်ပဲ ရင်ခုန်နေမိသည် ။ ပျော်ရွှင်နေမိသည် ။ အတွေးတစ်ခုနဲ့တင် သူက ကျွန်တော့်ကို ပျော်ရွှင်စေသည်ကို ကျွန်တော် တစ်ဖြေးဖြေး သိရှိရသည် ။ နာကျင်သည့် အတိတ်များက ကျွန်တော့်ကို အရင်ကလောက်တော့ မနာကျင်စေတော့ပါ ။ သူ ကျွန်တော့်နားရှိနေသည်က နာကျင်ရသည်ထက် ထိုက်တန်သည်ဆိုတာကို ကျွန်တော် ခပ်စောစောသာ သိမြင်ခဲ့ရင် ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ပျော်ရွှင်မှုတွေက အခုထပ် စောစော ကျွန်တော့်ဆီ ရောက်လာမည်လို့ ကျွန်တော် တွေးလိုက်မိလျှင်တော့ အသုံးမကျသည့် ကျွန်တော့်ကိုယ် ကျွန်တော်သာ အပြစ်တင်မိသည် ။ ဘယ်အကြောင်းအရာတွေကြောင့် သူ့ကို ကျွန်တော် လမ်းခွဲဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပါလိမ့် ။ ဒါပေမယ့် ဝေးကွာမှ လိုအပ်သည်ကို သိမြင်မိတော့လည်း ထိုလမ်းခွဲခြင်းကို သဘောကျသလို ဖြစ်မိပြန်သည် ။ ကျွန်တော် သူ့ကို လိုအပ်သည် ။ နာကျင်စေခဲ့ငည်ဆိုစေဦးတော့ သူ့ဆီက အကြင်နာကို ကျွန်တော် လိုအပ်သည် ။

" နောက် နှစ်ရက်နေရင် ငါ့ မွေးနေ့ ရောက်တော့မှာနော် ။ "

" အင်း ။ "

" မင်း ငါ့ကို ဘာလက်ဆောင်ပေးမှာလဲ ။ "

" မင်း ဘာလိုချင်လဲ ။ "

" မင်းကို ။ "

ကျွန်တော် သူ့ နားရွက်နားကပ်ကာ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တော့ သူ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ငြိမ်သက်သွားသည် ။ ဒါပေမယ့် သူ့ နုတ်ခမ်းဖူးဖူးက ပြုံးနေမည်ကိုတော့ ကျွန်တော် အလိုလို ခံစားမိသည် ။ အနည်းငယ်တိုးကပ်လာသည့် ကျွန်တော့် ကိုယ်လေးကြောင့် စူက ကျွန်တော့် ကိုယ်ကို တံတောင်ဆစ်ဖြင့် ထိုးကာ ။

" ငြိမ်ငြိမ်လေးနေလေ ။ ရထားပေါ်မှာ လူတွေနဲ့ ။ "

ကျွန်တော် အခုမှ အနည်းငယ် ကိုယ်ကို မတ်ကာ အနေအထားကို ပြန်ထိန်းလိုက်သည် ။ အသက်အရွယ် ပေါင်းစုံ လူများက ရထားပေါ်မှာ အိပ်ပျော်နေသူက အိပ်ပျော် ။ တစ်ချို့ စုံတွဲများက တီးတိုးစကားပြောကာ ရီမောသူက ရီမောပြီး ။ ကျွန်တော့် ဘေးက အသက်၃၀ အရွယ် လူကြီးကတော့ အားကစားစာစောင်ကို သည်းကြီးမည်းကြီးကို ဖတ်နေကာ ပတ်ဝန်းကျင်ကို မေ့လျော့နေသည်ထင် ။ ကျွန်တော် သူ့ဘယ်ဘက် လက်တစ်ဖက်ကို မသိမသာ ဆွဲယူပြီး ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ်ရှိ ကျောပိုးအိတ်အောက်တွင် ဝှက်ကာ ဆုပ်ကိုင်ထားမိသည် ။ တစ်ခါတလေ ကျွန်တော် ကိုယ်တိုင်လည်း နားမလည်ပါ ။ သူ ပြောသလို စားရသည့် ကလေးပိုငတ်သာ်ဆိုသလို အချိန်တိုင်း သူ့ဆီက အပြုအစု အယုအယတွေကို အပြည့်အဝ ရနေပါလျှက် ဘယ်သော်အခါမှ တင်းတိမ်ရောင့်ရဲနိုင်မူမရှိပါ ။ အခုလို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ချစ်နေရသည်ကိုလည်း တစ်ခါတလေ မက်မောချင်ပြန်သည် ။ ကျွန်တော့်တို့ ကျောင်းနှင့် ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ပတ်ဝန်းကျင်တွင်တော့ သူနှင့် ကျွန်တော့်ကို ချစ်သူစုံတွဲမှန်း ကလေးကအစ ခွေးကအဆုံး သိနှင့်နေကြပြီ ဖြစ်သည် ။ တစ်ချို့ကတော့ ကျွန်တော်တို့ အနေအထားကို စိတ်ထဲ သဘောမကျဖြစ်ကြပေမယ့် ပေါ်တင်ပြောဆိုခြင်း မဟုတ်ဘဲ ကွယ်ရာတွင်တော့ ပြောဆိုနေကြလိမ့်မည် ။ တစ်ချို့ကလည်း ကျွန်တော်တို့ အနေအထားကို နားလည်လက်ခံပေးပြီး စာနာစွာ ကြင်နာပေးကြသည် ။ တစ်ချို့ကလည်း ဘာမှ သေချာမသိပဲ အပြစ်တင်ဖို့သာ ဆန္ဒရှိနေပြီး ကျွန်တော်တို့ ရှေ့တွင်ပင် မျက်နာ မဲ့သွားကြသည် ။ ဒါပေမယ့် ။ ကျွန်တော်နှင့် သူရော ထိုအခြေအနေများကို လစ်လျှူ ရှုထားလိုက်ကြသည် ။ ခွဲခွာပြီး မနေနိုင်မဲ့ခြင်းအတူတူ ဒီလောက်မျှ ထိခိုက်မူအနည်းငယ်ကိုတော့ ကျွန်တော်တို့ လက်ခံနိုင်ရမှာပေါ့ ။ ကျွန်တော်တို့က သဘာဝကို လွန်ဆန်ခံစားမူကို ဖြစ်ပေါ်ခဲ့မိသည်မဟုတ်လား ။ ဒါက အချစ်မဟုတ်ဘူး ။ ဒါက မိုက်မဲမှု တစ်ခုသာလို့ ပြောကြသည့် လူများကို ပြန်လည် ချေပပြောဆိုဖို့ စကားလုံးများ ကျွန်တော်တို့မှာ မရှိဘူးလေ ။

" မင်းနဲ့ငါနဲ့ ချစ်သူဖြစ်တော့လည်း ခရီးတွေ မထွက်ဖြစ်ဖူးလား ။ "

ကျွန်တော့်ကို မျက်လုံးလေးဝိုင်းကာ နားမလည်သလို ကြည့်နေသည် ။ အဲဒီအချိန် ရထားက ဘူတာတစ်ခုဆိုက်၍ ခဏမျှ ရပ်တန့်သွားကာ ရထားထဲမှ လူများ အဝင်အထွက်နှင့် ရှုပ်ယှက်ခတ်နေသည် ။

" ဘာကို ပြောတာလဲ"

ကျွန်တော် ရထားထဲ ဝင်လာသည့် အထက်တန်းကျောင်းသူ အုပ်စုကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်ကာ ကျောပိုးအိတ်အောက်က သူ့လက်ကို လှုပ်နေလိုက်သည် ။

" အော် ။ ငါတို့ နှစ်ယောက်တည်း ခရီးမထွက်ဖူးဘူးလား ။ "

သူက စောစောက ဝင်လာကြသည့် ကျောင်းသူတစ်သိုက်ကို တစ်ချက်မျှ လှည့်ကြည့်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြလာသည် ။

" ဟင့်အင်း ။ မထွက်ဖူးဘူး ။ "

ကျွန်တော် စိတ်ပျက်လက်ပျက် သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်သည် ။ ကျောင်းသူတစ်သိုက်က ကျွန်တော်နှင့် သူ့ကို စူးစမ်းကြည့်နေကြသည်ကို ကျွန်တော် လှမ်းမြင်နေမိပြန်သည် ။

" ငါတို့က ခရီးထွက်စရာလိုလို့လား ။ မဟုတ်လည်း မင်း တိုက်ခန်းမှာ နှစ်ယောက်တည်း အချိန်ကုန်နေကြပဲကို ။ "

ကျွန်တော် ကဗျာမဆန်လှသည့် ချစ်သူလေးကို စိတ်ပျက်စွာ ကြည့်နေမိသည် ။ သူကတော့ ကျွန်တော့် အဖြစ်အပျက်ကို နားမလည်စွာ ဖြစ်နေဆဲ ။ ခရီးထွက်တာနဲ့ တိုက်ခန်းမှာ နှစ်ယောက်တည်းနေတာနဲ့ကို အတူတူပဲလို့ ထင်နေတဲ့ သူ့ကို ရိုးသားသူလို့ဆိုရမလား ။ ရိုးအသူလို့ ပြောရမလား ။ ခရီးထွက်ပြီး လွတ်လပ်မှုကို ရှာဖွေတဲ့ အရသာကို သူ မခံစားတတ်ဘူး ထင်ပါ့ ။

" တူမလား ။ ခရီးအတူတူထွက်ပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပျော်ရွှင်တာနဲ့ ပုံမှန် တိုက်ခန်းမှာ နေတာနဲ့ တူမလား ။ "

မျက်လုံးလေး ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်နှင့် ကြည့်နေသည့် သူ့ကို ကျွန်တော် အသည်းယားလာမိသည် ။ အထက်တန်းကျောင်းသားစိတ် ကျွန်တော်ကတောင် အချစ်ကို ကဗျာဆန်ဆန်တွေးတောတတ်သေးသည် ။ အသက် ၂၃ နှစ်အရွယ် သူက အချစ်ကို လှပစွာ မဖွဲ့ဆိုတတ်ဘူးလား ။ ကျွန်တော် မျက်လုံးလေး ဝိုင်းပြီး နှုတ်ခမ်းလေး ဟကာ ဖြစ်နေသည့် သူ့ကို အသည်းယားကာ သူ့ရဲ့ နှာခေါင်းထိပ်လုံးလုံးလေးကို ဖြစ်ညစ်လိုက်တော့ သူ မျက်နာရှုံ့ကာ တစ်ချက် အော်လိုက်သည် ။

" အ့ "

သူ့ ဘေးက သတင်းစာ ဖတ်နေသည့် လူက သူ့ အသံကြောင့် ကျွန်တော်တို့ကို ခဏ ကြောင်ကြည့်လာသည် ။ ကျွန်တော် ချက်ချင်းပင် ရီနေသည့် မျက်နာကို တည်ကာ တစ်ဖက်သို့ လှည့်လိုက်တော့ သူလည်း နီရဲသွားသည့် နှာခေါင်းလေးကို လက်ဖြင့် ပွတ်ကာ ခေါင်းငုံ့ပြီး ငြိမ်နေသည် ။ ကျွန်တော် တစ်ဖက်သို့ လှည့်ကာ အလိုလို ရီမောချင်စိတ်ကြောင့် နှုတ်ခမ်းကို ပိတ်ပြီး ကွေးကာ ပြုံးနေမိသည် ။ ကျောင်းသူတစ်သိုက်ကလည်း ကျွန်တော်တို့ကို စိုက်ကြည့်ပြီး ဖုန်းကို နိုပ်ကာ အလုပ်ရှုပ်နေကြသည် ။

" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါနဲ့ အတူတူ နေရတာပဲ မဟုတ်လား ။ ဘာကွာလို့လဲ ။ "

ကြည့် ။ အခုထိ အားမလျော့သေးသည့် သူ့ စကားကို ကျွန်တော် ကြားတော့ ကိုယ်ကို သူ့ဘက်သို့ အနည်းငယ် တိုးကပ်ပြီး နေတော့ သူကလည်း ကျွန်တော့် ဘက် အနည်းငယ်မျှ စောင်းကြည့်လာသည် ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းက သူ့ရဲ့ နားရွက်နားက နားသံစပ်နား ဆံပင်လေးတွေ နားမှာပင် ။ တစ်ချက်တစ်ချက် ကျွန်တော့် အသက်ရှုသည့် လေကြောင့် သူ့ရဲ့ ဆံပင်သားပျော့ပျော့များ လွင့်ပျံနေသည် ။ ကျွန်တော် သူ့ရဲ့ ပန်းနုရောင် ပါးပြင်က သွေးကြောစိမ်းစိမ်းလေးတွေကို ကြည့်ကာ ရင်ခုန်သံမြန်မြန်ကြား တံတွေးတစ်ချက် မြိုချလိုက်မိသည် ။

" ငါ မင်းကို မလုပ်ဖူးတဲ့ ပုံစံတွေများ ရှိနေသလားလို့ ။ "

သူ ကျွန်တော့်ကို မျက်လုံး ပြူးကာ နောက်ထပ် တစ်ခေါက် ထပ်ကြည့်လာပြန်သည် ။ ကျွန်တော်လည်း ထို နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ဖက်နမ်းချင်စိတ်အား ကြိုးစားထိန်းချုပ်နေရသည် ။ ထိုအချိန် ကျောင်းသူတစ်ယောက်က ကျွန်တော်တို့ အနား တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ်ဖြင့် လျှောက်လာသည် ။ ကျန်ကျောင်းသူများကလည်း ထို ကျောင်းသူကို ရှေ့ဆက်သွားရန် မျက်နာဖြင့် ပြောနေကြသည် ။ သူက ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး ။

" မင်းက ငါ့ကို ဘယ်လို နေစေချင်ပြန်တာလဲ ။ "

စကားသံ တိုးတိုးလေးက လိုက်လျောခြင်းတွေ ကပ်ငြိနေသည်လေ ။ ဘာမဆို လက်ခံပေးဖို့ အဆင်သင့် ဖြစ်နေတတ်သည့် သူ့ကို ကျွန်တော် ပိုပိုပြီး ချစ်မိတာ အပြစ်တော့ မဟုတ်ဘူး မဟုတ်လား ။ ကျွန်တော် သူ့ နားရွက်နားကပ်တော့ ကျောင်းသူတစ်ယောက်က ကျွန်တော်တို့ရှေ့ ခြေစုံရပ်လာသည် ။ ကျွန်တော်နှင့် သူ ထို ကျောင်းသူကို နားမလည်စွာ ကြည့်နေမိသည် ။

" ဟိုလေ ။ ဟို ။ "

ကျောင်းသူက စကားကို မပြောရဲပဲ ဖြစ်နေတော့ ကျွန်တော် စိတ်မကြည်စွာ မျက်ခုံး နှစ်ဖက် ရှုံ့လိုက်သည် ။ ဘာလဲဟ ။ ဘာလာကြောင်တာလဲ ။ ကျွန်တော် စိတ်ထဲ သိပ်တော့ မကြည်ပါ ။ ဒါ သူ့ကို လာကြောင်သည့် ကျောင်းသူသာ ဖြစ်လိမ့်မည် ။ သူက အခုလို အထက်တန်းကျောင်းသူလေးတွေ စိတ်ဝင်တစား ခံရသည့် သူပဲလေ ။ ဟိုတစ်လောကလည်း ကျောင်းသူတစ်ယောက် သူ့ကို ချစ်ခွင့်ပန်လာသေးသည်လေ ။ ဘယ်လောက် ရူးကြောင်ကြောင် နိုင်လှသည့် အခုခေတ် ကောင်မလေးတွေလဲနော် ။

" အစ်ကိုတို့က အခု နာမည်ကြီးနေတဲ့ ဟိုမိုစုံတွဲလားဟင် ။ "

" ဗျာ ။ "

အံ့ဩလွန်း၍ ကျွန်တော့်ဆီက အာမေဋိတ်အသံထွက်လာပေမယ့် သူကတော့ အံ့ဩလွန်းကာ အသံတောင် မထွက်နိုင် ပါးစပ်လေး ဟကာ ကြောင်ကြည့်နေမိသည် ။

" ဒီမှာလေ ။ ဒီ ဗီဒီယိုထဲက အစ်ကိုတို့မဟုတ်လား ။ "

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် မျက်လုံးရှေ့ ရောက်လာသည့် ဖုန်းထဲမှ ဗီဒီယိုတစ်ခု ။ ကျွန်တော် အသက်ရှုဖို့ကိုတောင် မေ့လျော့နေမိသည် ။ ဒါက လွန်ခဲ့သည့် တစ်လကျော်ခန့်က သူ အိမ်ထောင်ဖက် တွေ့ဆုံစဉ်က ကျွန်တော် သူ့အား နမ်းခဲ့သည့် ဗီဒီယိုပင် ဖြစ်သည် ။ ကျွန်တော် အံ့ဩနေမိကာ ဖုန်းကိုသာ ကြောင်ကြည့်နေမိသည် ။ ဒါကို အလိုက်မသိသည့် ကျောင်းသူက ။

" ဟုတ်တယ်မဟုတ်လားဟင် ။ အစ်ကိုတို့ နှစ်ယောက် မဟုတ်လား ။ "

ကျွန်တော် စူးစမ်းကြည့်နေကြသည့် ပတ်ဝန်းကျင်က လူများရဲ့ အကြည့်ကို မသိသလို ဟန်ဆောင်ကာ ကျောပိုးအိတ်ဖြင့် ကွယ်ကာ ကိုင်ထားသည့် သူ့ လက်ကို တင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ထားသည် ။ အားလုံးသော မျက်ဝန်းများက ကျွန်တော့် ခေါင်းငြိမ့်မည့် အဖြေကို စောင့်မျှော်နေကြသလိုပင် ။ ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် သူ့လက်က ချွေးများကြောင့် အေးစက်နေသည် ။ သူ ထိတ်လန့်တေသည် ထင်သည် ။ မရင်းနှီးသည့် ပတ်ဝန်းကျင် အနေအထားမှာ ကျွန်တော်တို့ အခြေအနေက အကျိုးဆက် ဘာဖြစ်လာမလဲ သူ ကြောက်လန့်နေသည်ထင်သည် ။ ကျွန်တော်လည်း စိတ်ရိမ်ခြင်းကို ထိန်းကာ တံတွေးတစ်ချက်မြိုချလိုက်သည် ။ ထိုအတူ ရထားရပ်တန့်ပြီး လူများ ဝင်ရောက်လာသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ကျွန်တော် သူ့ လက်ကို ဆွဲကာ ရထားထဲမှ ပြေးထွက်လာခဲ့သည် ။

" လာ ။ kyungsoo ။ "

ကျွန်တော် ဆွဲခေါ်ရာနောက် သူ ပါလာပြီး စောစောက ကျောင်းသူ တစ်သိုက်ကလည်း အော်သံများနှင့်အတူ ကျွန်တော်တို့ အနောက်မှ လိုက်ပါလာသည် ။ လူများ ရှုပ်ထွေးနေသည့် မြေအောက် ဘူတာရုံအတွင်း ချက်ချင်းပင် ရုတိရုတ်နှင့် ဖြင့်ကာ ပြေးထွက်လာခဲ့သည့် ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်နောက် လိုက်ပါလာသည့် လူအုပ်တောင် တော်တော်များနေသည် ။

" လာ ။ "

ကျွန်တော် မြေအောက် ဘူတာရုံမှ ပြေးထွက်လာခဲ့ပြီး လမ်းပေါ်ရှိ အဆောက်အအုံ များကြား ဦးတည်ပြေးလိုက်သည် ။ ဘယ်မြို့နယ် ။ ဘယ်ရပ်ကွက်ရောက်လို့ ရောက်နေမှန်း မသိတော့ချေ ။ သေချာတာကတော့ ကျွန်တော်တို့ ဆင်းမည့် ရပ်ကွက် မဟုတ်တာနှင့် အနည်းငယ်မျှ မှောင်နေပြီဆိုတာပင် ။ ဆောင်းရာသီဝင်ရောက်၍လားမသိ ။ ရာသီဥတုက အရင်ကထက် ပိုပြီး ညရောက်မှန်လာသည် ။ အနောက်ဘက်က ခြေသံများနှင့် အော်ဟစ်သံများလည်း ကပ်ပါလာသည် ။ ကျွန်တော် ဆက်ပြေးရန် မစဉ်းစားတော့ပဲ အနည်းငယ် အမှောင်ကျနေသည့် အဆောက်အဦး ကြားထဲ ဝင်ပုံးလိုက်သည် ။ စွန့်ပစ်ထားသည့် ပျဉ်ပြားကိုကွယ်ကာ သူ့ကိုယ်အား နံရံနှင့် ကပ်ကာ အတတ်နိုင်ဆုံး ကျွန်တော့် နှင့်သူ ပူးကပ်နေလိုက်သည် ။ ခြေသံများက ကျွန်တော်တို့ အနားမှာ ။ သူက ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ ပြေးလာ၍ မောပန်းစွာ နေပေမဲ့ ခပ်ကျယ်ကျယ် အသက်မရှုရဲ ။

" သူတို့ ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ ။ "

" မသိဘူးလေ ။ "

" ငါတို့က သူတို့ကို အရမ်း သဘောကျပါတယ်ဆိုမှ ။ "

" ဟဲ့ ။ အပြင်မှာ အရမ်း ချောတယ်နော် ။ အရမ်းလည်း လိုက်တယ် ။ "

အနားတွင် ပြောဆိုနေကြသည့် ကျောင်းသူလေးများရဲ့ စကားကို နားစွင့်ရင်း အံ့ဩနေမိပြန်သည် ။ ဘာကို သဘောကျနေကြသည်လဲ ။ လောကကြီးတွင် ကောင်လေး နှစ်ယောက် ချစ်ကြိုက်ကြတာကို လက်ခုပ်တီး အားပေးသည့် မိန်းကလေးတွေ ရှိကြသည်လား ။ အံ့ဩစရာတော့ ကောင်းလွန်းလှသည်နော် ။ ကျောင်းသူလေးများက ကျွန်တော်တို့ အနားမှ တစ်ဖြေးဖြေးထွက်ခွာသွားမှ သူရော ကျွန်တော်ရော သက်ပြင်းချနိုင်တော့သည် ။ သူက ငြိမ်သကိနေရာမှ ။

" အဒါက ဘာတွေလဲ ။ "

"ငါလည်း ဘယ်သိမလဲ "

ကျွန်တော် ပြောပြီး အပြင်ဖက်ကို အနည်းငယ်မျှ ချောင်းကြည့်လိုက်သည် ။ ကျောင်းသူလေးများက တစ်ယောက်တစ်ပေါက် ပြောဆိုပြီး အဝေးကို ရောက်နေပြီ ။ ကျွန်တော် လူအရိပ်အယောင် မတွေ့ရတော့မှ သူ့ လက်ကို ဆွဲကိုင်ပြီး ပုန်းနေရာမှ ထွက်လာခဲ့ကြသည် ။ ပြီးတော့ တစ်ခါမှ မရောက်ဖူးသည့် ရပ်ကွက်ထဲ ဘယ်လို ပြန်ထွက်ရမလဲ စဉ်းစားနေရပြန်သည် ။ အခုလို အနေအထားမျိုး ကျွန်တော်တို့ မကြုံခဲ့ဖူးဘူးလေ ။ တစ်ယောက် မျက်နာ တစ်ယောက် ကြည့်ပြီး ရီမောလိုက်မိပြန်သည် ။ တော်တော်ကို ကြောင်တောင်တောင်နိုင်လှသည့် အဖြစ်အပျက်ပဲနော် ။

နောက်ဆုံးတော့ အိမ်ပြန်ရန် ကျွန်တော်တို့ baekhyun ဆီ ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်ရသည် ။ ကျွန်တော်နှင့် သူ ရပ်ကွက်ထဲမှ စတိုးဆိုင်တွင် ခေါက်ဆွဲပြုတ်ထိုင်စားရင်း baekhyun အလာကို စောင့်နေလိုက်သည် ။ အချိန်နာရီဝတ်လောက်ကြာတော့ ကျွန်တော်တို့ဆီ baekhyun ရောက်လာသည် ။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် baekhyun ကားနောက်ခန်းထဲ ဝင်ထိုင်သည်နှင့် ။

" ရော့ ။ "

ရုတ်တရက် ကားအရှေ့ခန်းမှ အနောက်ခန်းတွင် ထိုင်နေသည့် ကျွန်တော်တို့ဆီ လာပေးသည့် baekhyun လက်ထဲမှ ဖုန်းကို ကျွန်တော် လှမ်းယူကြည့်လိုက်သည် ။

" မင်းတို့တော့ နာမည်ကြီးပြီ ။ "

" ဘာကိုလဲ ။ "

သူ့ ဆီက စကားသံပါ ။ ကျွန်တော် baekhyun ပေးသည့် ဖုန်းထဲမှ ဗီဒီယိုဖိုင်ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည် ။ ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး ဗီဒီယိုပဲ ဖွင့်နေရတယ် ။

ကျွန်တော်ရော သူရော နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားရပြန်သည် ။ မြတ်စွာဘုရား ။ စောစောကမှ ကျွန်တော်တို့ မြေအောက်ရထားထဲ အဖြစ်အပျက်တွေက အင်တာနက်ဝတ်ဆိုဒ်တစ်ခုပေါ်ရောက်နေပြန်သည် ။ လျင်မြန်လွန်းသည့် ခေတ်ကာလကပဲ အံ့ဩစရာလား ။ ဘာမဟုတ်တဲ့ ကျွန်တော်တို့ အကြောင်းကို အခုလို ဝတ်ဆိုဒ်တင်တဲ့ သူတွေကိုပဲ အံ့ဩရမည်လား ။ baekhyun က ကားစက်နှိုးပြီး ကားကို မောင်းထွက်သည်အထိ ကျွန်တော်နှင့်သူ ဖုန်းကို ငေးမောကြည့်နေဆဲ ။

" ငါ lu နဲ့ ဖုန်းပြောနေရင်း ဗီဒီယိုတက်လာတော့ အံ့ဩသွားတာ ။ "

ကျွန်တော် နှင့် သူ တစ်ယောက်မျက်နာ တစ်ယောက် ကြည့်ကာ သက်ပြင်းချလိုက်မိပြန်သည် ။ လက်ခံကြသည့် ပတ်ဝန်းကျင်အတွက် ကျွန်တော်တို့ ပျော်ရမည်လား ။ ငိုရမည်လား မသိတော့ချေ ။ သူ့ဆီက ငါ့အဖေ သိရင် ငါ ဘာဖြစ်မလဲမသိဘူး ဆိုသည့် စကားကြားတော့လည်း စိတ်မောမိပြန်သည် ။ ကျောင်းပြီးသည်အထိ အြသနာ မဖြစ်ပဲ နေချင်သည့် အိပ်မက်တွေ ပျက်စီးရင်တော့ ဒုက္ခဖြစ်ပြီ ။ အနည်းငယ် ခန့်မှန်းရခက်သည့် သူ့အဖေစိတ်ကြောင့် အခုအနေအထားက ကောင်းသည်လား ။ ဆိုးသည်လား ကျွန်တော် မပြောတတ်တော့ ။

baekhyun က ကားမောင်းနေရင်း တစ်စုံတစ်ရာကို သတိရဟန်ဖြင့် အနောက်သို့ တစ်ချက် လှည့်ကြည့်လာသည် ။

" ဒါနဲ့ ။ မင်းတို့ စုံတွဲက ဒီနှစ်ရဲ့ အလိုက်ဖက်ဆုံး ဟိုမိုစုံတွဲအဖြစ် မဲအများဆုံး ဖြစ်နေတယ် ။ "

" ဘာ ။ "

" ဘာ ။ "

ကျွန်တော်နှင့် သူ့ အသံက ကားထဲ ဟိန်းထွက်လာခဲ့တော့သည် ။ နေစမ်းပါဦး ။ လူတွေ လုပ်စရာ အလုပ်ဒီလောက်ရှားနေကြသည်လား ။ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ဟိုမိုထောက်ခံသူ ဤမျှလောက် များပြားလာခဲ့သည်လဲ ။ ကျွန်တော် အထက်တန်းဒုတိယနှစ်တုန်းက ထိုကဲ့သို့ လိင်တူ ချစ်သူနှစ်ဦးကို ပတ်ဝန်းကျင်က ဝိုင်းဝန်းကဲ့ရဲ့ကြသဖြင့် နှစ်ယောက်စလုံး အဆုံးစီရင်ခဲ့ကြသည် ကြားဖူးသည် ။ ကျွန်တော် မေ့နေသည့် အချိန်ကာလအတွင်း လူတွေရဲ့ လုပ်ပိုင်ခွင့်တွေက ဤမျှ ကျယ်ပြန့်လာခဲ့သည်လား ။ ကျွန်တော် ထူးဆန်းလွန်းသည့် လောကကြီးကို နားမလည်စွာ ခံစားနေမိတော့သည် ။

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

နောက်ဆုံးတော့ chansoo couple ဆိုသည့် ကျွန်တော်နှင့် သူ့အား သတ်မှတ်ပေးခဲ့သည့် နာမည်က လူမှုကွန်ယက်ဝတ်ဆိုဒ်တွေများ နာမည်ကြီးလာပြီး ကျွန်တော်တို့ မသိလိုက်ခင်မှာပင် ကျွန်တော်တို့ရဲ့ တစ်နေ့သာ လှုပ်ရှားမှုများက ပျံ့နှံ့နေခဲ့ပြန်သည် ။ ပြီးတော့ ၂၀၁၅ ခုနစ်ရဲ့ အလိုက်ဖက်ဆုံး ဟိုမိုစုံတွဲအဖြစ် ဟိုမိုဝက်ဆိုဒ်များက ရွေးချယ်ခဲ့ကြပြန်သည် ။ အမှတ်တရ လက်ဆောင်ပစ္စည်းတွေ ။ အားပေးစာတွေက ကျွန်တော်နှင့် သူ့ အိမ်ရှေ့ အမြဲ ရောက်နေတတ်သည် ။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ လိုက်မမီတဲ့ ပြောင်းလဲမူကို baekhyun ကတော့ အံ့ဩကာဖြစ်နေခဲ့သည် ။ baekhyun ဆိုမှ ။ ဒီကောင် ။ အခုတလော ဆေးကျောင်းသူကို လိုက်နေသည်အတွက် ကျွန်တော်တို့နှင့် နေ့တိုင်း မတွေ့ဖြစ်တော့ပါ ။

နာမည်ကြီးလာခြင်းရဲ့ ဆိုးကျိုးကတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ အသက် ၂၄ နှစ်ပြည့် မွေးနေ့ကို သူ ရောက်မလားခဲ့ရခြင်းပင် ။ အစက ကျွန်တော်တို့ အတန်းရဲ့ လေ့လာရေး ခရီးစဉ်တွင် သူပါ အတူတူ လိုက်ရန် စီစဉ်ထားခဲ့ပြီး ။ တကယ်တမ်းတော့ သူ လိုက်မလာနိုင်ခဲ့ပါ ။ ကျွန်တော်တို့ အကြောင်းကို သူ့ အဖေမှ သိရှိပြီး သူ့အား ခရီးမထွက်ရန် ပြောဆိုလိုက်သည် ။ ကျွန်တော့်မွေးနေ့ ကျရောက်သည့် လေ့လာရေး ခရီးတွင်ပင် သူနှင့်ကျွန်တော် မွေးနေ့ပွဲကို ကျင်းမမည် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြတာ ။ အခုတော့ ကျွန်တော် လေ့လာရေးခရီးစဉ် ၄ ရက်မြောက်နေ့ ဖြစ်ပြီး ။ ကျွန်တော့်မွေးနေ့ကျော် ၃ ရက်မြောက်နေ့ပင် ဖြစ်နေပြီ ။ သူကတော့ ရောက်မလာသေးပါ ။ မနက်ဖြန် မနက်စောစောပင် ပြန်ရတော့မည် ။ ရှေးဟောင်းရွာနှင့် ရှေးဟောင်း အလှအပများ ပြည့်နေသည့် လေ့လာရေးလုပ်သည့် ဒီဒေသမှာ ကျွန်တော် တစ်ယောက်သာ အလှအပကို မခံစားရဘဲ ဖြစ်နေသည် ။

ကျွန်တော် ကျောင်းသားများတည်းခိုကြသည့် ရွာသူကြီးအိမ်မှ စိတ်ပြေလက်ပျောက် လမ်းလျှောက်ထွက်လာခဲ့သည် ။ ရွာလူကြီးအိမ် ခြံဝန်းအတွင်းတော့ မနက်ဖြန် ပြန်မည်ဆိုသဖြင့် နှုတ်ဆက်မီးပုံပွဲလေးနှင့် ကျောင်းသား ။ ကျောင်းသူ နှင့် ဒေသခံများ ပျော်ရွှင်စွာ ကခုန်နေကြသည် ။ ဒေသခံတွေအနေဖြင့်တော့ ကျွန်တော်တို့တွေ လာရောက်ကြသည်ကို ပျော်ရွှင်မဆုံးဖြစ်နေကြသည် ။ ဒီဒေသက ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်လွန်းကြသည် ။ ကျွန်တော်တို့ ရောက်လာသည့် ၄ ရက်အတွင်း ရွာသားများ တစ်အိမ် ဟင်းတစ်မျိုး လာပို့ပေးကြသည် ။ အားလုံးရဲ့ စေတနာက ထိုလာပို့သည့် ဟင်းအတွင်း ပါဝင်သည်ထင် စားနေကြ ခေတ်မီအစားအသောက်များထက် ပိုပြီး အရသာရှိလှသည် ။

ကျွန်တော် မိနှစ်ပိုင်းမျှ လမ်းလျှောက်တော့ အိမ်များနှင့် အနည်းငယ်မျှ အလှမ်းဝေးလွန်းသည့် လယ်ကွင်း မြေလမ်းလေးကိုတောင် ရောက်လာသည် ။ ဆောင်းရာသီဆိုတော့ လယ်ခင်းမှ တိုက်ခတ်လာတဲ့ လေက အေးစိမ့်နေသဖြင့် ဝတ်ထားသည့် အနွေးထည်ထူထူကို အပေါ်ထိ ဇစ်ဆွဲတင်လိုက်သည် ။ မိုးကောင်းကင်ကို မော်ကြည့်တော့ တစ်ဖျက်ဖျက်လင်းနေသည့် ကြယ်လေးများ ။ ဒီလိုအချိန် သူရှိနေရင် ဂီတာတစ်လက်နဲ့ သံဇဉ်ရှာပြီး ကြယ်ပွင့်တွေကို ရေတွက်နေမိမည်ထင် ။ သူကလည်း ကျွန်တော် ရှာဖွေသည့် သံဇဉ်များမှာ လှပသောစာသားများ ဖြည့်စွက်ကာ လေပြေလေးလို ချိုသာစွာ သီဆိုပြမည်ထင်သည် ။

စိတ်ထဲ သူ့ကို လွမ်းဆွေးလာမိတော့ ဒေါသကြီးသည့် ယောက္ခထီးကို စိတ်တိုမိသည် ။ ဘာကြောင့်များ သူ့သားကို ကျွန်တော်နှင့် မထည့်လိုက်ရသည်လဲ ။ ဒီလောက် တစ်ကမ္ဘာလုံးသိနေပြီးမှ လူမြင်မကောင်းဘူးဆိုကာ ပိတ်ပင်ချင်နေဆဲပင် ။ ဒီလောက် အားပေးသူများသည့် ကျွန်တော်တို့ အချစ်ကို ကလေးတွေ အရူးထပြီး လုပ်နေတာကို ဘဝထင်မနေနဲ့ဟု ပြောချင်ပြန်သည် ။ အရင်က ကျွန်တော်ကတော့ သူ့အဖေအား မည်ကဲ့သို့ တွေးမိသည်လဲ မသိပေမဲ့ အခု ကျွန်တော်ကတော့ သူ့အဖေအား လူ့အခွင့်အရေးကို ပိတ်ပင်သူဟု စွပ်စွဲချင်သည် ။ ကမ္ဘာကြီး ပျက်စီးလို့ လူတွေ ကျင့်ဝတ်ပျက်ပြားသည်လို့ ပြောပြော ။ လူတွေ ကျင့်ဝတ် ပျက်ပြားလို့ ကမ္ဘာကြီး ပျက်စီးသည်ဟု ဆိုဆို ။ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော်တို့ နေထိုင်ရာ ဒီ ကမ္ဘာက ပျက်စီးရမှာပဲလေ ။ ကျွန်တော်တို့လို ခံစားမှုများက ကမ္ဘာဦးအစကတည်းက ရှိနေကြသည်ပဲလေ ။ ပြောင်းလဲလာသည့် ခေတ်များအလိုက် တိုးတက်မူတွေကြောင့် လူတွေက ပွင့်လင်းမြင်သာမူပိုရှိလာသည်ပဲ ရှိကြသည်သာ ။ ကျွန်တော် တွေးတောမိသည် ။ မဖြစ်နိုင်ဘူး ။ မဖြစ်သင့်ဘူး ။ လက်မခံနိုင်ဘူး ။ ရှေ့မဆက်ဘူး ။ ဆိုသည့် အတွေးများနှင့် ဖြစ်ပေါ်နေသည့် ခံစားမှုကို မြိုသိပ်ကာ ဘဝကို အဓိပ္ပာယ်မဲ့ ကုန်ဆုံးခဲ့သည့် လူတွေ မည်မျှ ရှိနေပြီလဲ ။ ပြီးတော့ မည်မျှလောက် ရှိနေဦးမည်လဲ ။ ကိုယ့်ထမင်းကိုယ်စားတာပဲ ဆိုပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဂရုမစိုက်လို့လဲ မရဘူးလေ ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်တို့ ဂရုစိုက်သည့် ပတ်ဝန်းကျင်ကရော ကိုယ့်ထမင်းကိုယ်စားပြီး သူများ ထမင်းကို ပုတ်ထုတ်ဖို့ အကျင့်ရှိသူများ ဖြစ်သည်လား ။ တကယ်တော့ အားလုံးက အသက်ရှင်နေသည့် အခိုက်အတန့်မှာ ဘဝကို ပျော်ရွှင်စွာ ဖြတ်သန်းဖို့ ကြိုးစားနေကြသူများသာ ဖြစ်သည် ။

" တီ ။ တီ ။ တီ။ "

ကျွန်တော် အနောက်က ကားဟွန်းတီးသံကြောင့် လန့်ဖြန့်ကာ အနောက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည် ။ စူးရှသည့် ကားမီးရောင်ကြောင့် ကျွန်တော့် မျက်လုံးကို လက်ဖြင့် ချက်ချင်းကာလိုက်ရသည် ။ ဒီအချိန် ဒီရွာမှာ ဘယ်သူက ကားလာမောင်းနေသည်လဲ ။ ထိုအချိန် ကားတခါးဖွင့်ကာ ကားပေါ်မှ ထွက်လာသည့် လူကြောင့် ကျွန်တော် နှုတ်ခမ်းက အပြုံး ကပ်ငြိမပြီးခင် ကျွန်တော့် ခြေလှမ်းများက ထို အမည်းရောင်အနွေးထည်နှင့် အမည်းရောင်ဂျင်းဘောင်းဘီ ဝတ်ထားသည့် အသားဖြူဖြူူပေါ်ရှိ ပန်းနုရောင် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးကို မက်မောခြင်းဖြင့် နမ်းလိုက်သည် ။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ နွေးထွေးသောအနမ်းက ကျွန်တော်တို့ နှုတ်ခမ်းမှတစ်ဆင့် အငွေ့များတောင် ထွက်ပေါ်စေသည် ။ စောစောက အေးစက်နေသည့် ခံစားမှုက သူ့ နှုတ်ခမ်းကြောင့် နွေးထွေးသွားသည် ။

" ဟိတ်ကောင်တွေ ။ တော်ကြတော့ ။ "

ကားတခါးတစ်ဖက်မှ ဆင်းလာကာ ပြောလိုက်သည့် baekhyun ရဲ့ စကားသံ ကျယ်ကျယ်ကြောင့် ကျွန်တော်တို့အနမ်းကို ရပ်တန့်လိုက်သည် ။ ကျွန်တော် သူ့ကို ပွေ့ဖက်ထားလျှက် ။

" ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ ။ "

" အိမ်က ခိုးထွက်လာတာ ။ barkhyun လာခေါ်ပေးတာ ။ ဒီရောက်တော့ မင်း အပြင်ထွက်တယ်ပြောလို့ ။ "

ကျွန်တော် baekhyun ကို ပြုံးပြီး ကျေးဇူးပဲပြောတော့ baekhyun က ကျွန်တော့်ကို မျက်နှာရွဲ့ပြလာသည် ။ ကျွန်တော် သူ့ရဲ့ နဖူးပြင်ကို တစ်ချက် နမ်းကာ baekhyun ဘက်သို့ သွားကာ baekhyun ကိုင်ထားသော ကားတခါးကို ဆွဲကိုင်ကာ baekhyun ကိုယ်ကို ဖယ်လိုက်သည် ။ baekhyun က ကျွန်တော့် အပြုအမူကို နားမလည်စွာ ကြည့်ရင်း ။

" ဘာလုပ်တာလဲ ။ "

" မင်း ဟိုပြန်ပြီး အိပ်နှင့်တော့ ။ "

" ဘာ ။ "

ကျွန်တော် မီးပုံပွဲရှိရာ မေးငေါ့ပြတော့ baekhyun တစ်ယောက် ဒေါသဖြင့် ကျွန်တော့်ကို ကြည့်လာသည် ။ ကျွန်တော် ဘာမှ ဆက်မပြောပဲ ကားထဲဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။ ပြီးတော့ တစ်ဖက်က သူ့ကို ကားထဲဝင်ရန် မျက်နာရိပ်ပြလိုကိတော့ သူကလည်း ကားထဲဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။ baekhyun က ကျွန်တော်ရှိရာ ကားတခါးမှန်ကို လက်ဖြင့်ထုကာ ။

" yaaa ။။။ park chanyeol ။ ငါက တစ်ယောက်တည်း ပြန်ရမှာလား ။ အေးတယ်ကွ ။ %%%%####$$$$"

ကျွန်တော် ဆဲနည်းပေါင်းစုံထွက်လာသည့် baekhyun ကို လက်ပြကာ ကားကို မောင်းထွက်လာခဲ့သည် ။ အေးလည်း ခဏပါ ။ ဟိုရောက်ရင် ပြန်နွေးသွားမှာကို ။

" မင်းက ဘယ်မောင်းမလို့လဲ ။ "

ကျွန်တော် သူ့ အမေးကို ပြုံးရင်း ခေါင်းခါကာ ။

" မသိဘူး ။ ဟိုပြန်ရင် မင်းနဲ့ငါ စကားသေချာ ပြောရမှာ မဟုတ်ဘူးလေ ။ "

သူ ဘာမှ မပြောတော့ပဲ ခေါင်းငြိမ့်ကာ နေပြန်သည် ။ ဘယ်လောက်ပဲ ကျွန်တော်တို့ ရင်ဆိုင်နိုင်သည်ဆိုစေဦးတော့ တကယ်တော့ ကျွန်တော်ရော သူရော ထိတ်လန့်နေတတ်သည် ။ အခုလို ပတ်ဝန်းကျင် အသစ်တစ်ခုမှ ကျွန်တော်တို့ အနေအထားကို ပွင့်လင်းစွာ ချပြဖို့ကလည်း မိုက်မဲလွန်းသည်ဆိုရမည်လေ ။ တစ်ခါတလေတော့လည်း အခုလို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် အနေအထားကို မုန်းမိပြန်သည် ။ ရှေးဆန်သည့် အယူအဆတွေကို မပျက်ကွယ်စေချင်ပေမယ့် ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ကျွန်တော်တို့လို သဘာဝကို ဆန့်ကျင်သည့် ခံစားမှုတွေကိုလည်း လက်ခံစေချင်ပြန်သည် ။ လူတွေ နားလည်စေချင်သည် ။ တကယ်တော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ရင်ဆိုင်ရမည့် အတားအဆီးတွေက ထင်ထားသည်ထက် များပြားလွန်းလှပါသည် ။ ထာဝရအတွက် မသေချာပေမယ့် ဖြစ်ပေါ်နေသည့် အခိုက်အတန့်မှာကို ထိုအချစ်ဆိုတာကို အကောင်းဆုံး ပုံဖော်ချင်သည် ။ ထို ခံစားမှုကို အလှအပဆုံး ဖန်တီးချင်သည် ။ နောင်တစ်ချိန် နောင်တရခဲ့သည်ဆိုရင်တောင် ကျွန်တော်တို့ လက်မလျော့ပဲ ကြိုးစားခဲ့သဘ်ဆိုတာကို ဂုဏ်ယူချင်သည် ။

" မွေးနေ့မှာ ငါမရှိပေးနိုင်တာ တောင်းပန်ပါတယ် ။ "

ကျွန်တော့် လက်တစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ပြောလာသည့် သူ့ စကားကြောင့် ကျွန်တော် သူ့ကို ကြင်နာစွာ ပြုံးပြလိုက်သည် ။ ကားက မြေလမ်းမှာ တစ်ဖြေးဖြေး မောင်းနှင်နေသည် ။

" မင်း ရောက်လာပြီပဲ ။ နောက်ကျတတ်တာ မင်း အကျင့်ပဲကို ။ "

သူ သဘောကျစွာ ရီမောလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးက ကွေးညွတ်သွားကာ ဖြူဖွေးသည့် သွားက လှပစွာ ပေါ်လာသည် ။ ပြီးတော့ အရောင်လတ်နေတတ်သည့် သူ့ မျက်လုံးက အပြုံးများကြောင့် ညက ပိုပြီး လင်းလတ်နေသလိုပင် ။ ကျွန်တော် သူ့ရဲ့ မြင်နေကျအပြုံးကိုပဲ ငေးမောကြည့်နေမိပြန်သည် ။ ကျွန်တော့်ကို ဘယ်အချိန်မဆို ရင်ခုန်စေနိုင်သည့် အပြုံးမျိုးကို သူ ပြုံးတတ်သည်လား ။ ကျွန်တော်ကပင် သူ့အပြုံးတိုင်းကို ရင်ခုန်တတ်ခဲ့တာလား ။ ကျွန်တော် ရင်ခုန်သံများကြား ကားကို လယ်ကွင်းနားရှိ သစ်ပင်ကြီးအောက် ထိုးရပ်လိုက်သည် ။

" ဘာဖြစ်။ "

သူ့ စကားလုံးတွေက ကျွန်တော့် အနမ်းတွေအောက် ကွယ်ပျောက်သွားပြန်သည် ။ လွမ်းမောလွန်းလှသည့် သူ့ နှုတ်ခမ်းကို ကျွန်တော် မက်မောစွာ နမ်းရှိုက်နေသည် ။ ချိုမြိန်လွန်းသည့် အရသာက စားသုံးခြင်းကြောင့်ဆိုရင် ကျွန်တော် သူ့ နှုတ်ခမ်းကို စားသုံးရသည်ကို သဘောကျသည် ။ ကျွန်တော် အချိန်ခဏမျှ နမ်းပြီး ရပ်လိုက်တော့ သူ ကျွန်တော့်ကို မျက်လုံးလေး ပုတ်ခတ်ပြီး ကြည့်နေသည် ။ ပန်းနုရောင် ပါးပြင်ကြောင့် သူ ရှက်နေသည်ကို ခံစားရပြီး ထိုရှက်ရွံ့နေသည့် သူ့ကို ရင်ခွင်ထဲ နစ်မြုပ်အောင် ဖက်ထားချင်စိတ်က အတိုင်းအဆမရှိ ဝင်ရောက်လာသည် ။

" ဒီဒေသက ကောင်မလေးတွေက ချောတယ်ဆို ။ "

" အင်း ။ "

သူ အသံ တိတ်သွားပြန်သည် ။ တကယ်တော့ သူ ကျွန်တော့်ကို စိတ်မချဖြစ်ကာ ရောက်လာသည်က အခုလို အကြောင်းအရာကြောင့်လည်း ပါလောက်သည် ။ ပြီးတော့ ဟိုတစ်နေ့က သူနှင့် ဖုန်းပြောစဉ် အနောက်က ကောင်မလေးအသံကြောင့် သူ စိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်နေသည်လေ ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ကို မမေးပဲ ။ စိတ်ထဲ အတွေးများနေပုံ ။ ကျွန်တော်လည်း မသိသလို နေလိုက်သည် ။ တစ်ခါတလေ သူ့ရဲ့ အခုလို သဝန်တိုသည့် ပုံစံကို မြင်ချင်မိသည်လေ ။ ကားမီးရောင်မှတစ်ဆင့် မြင်နေရသည့် လယ်ကွင်းများမှ စပါးပင်များက လေနှင့်အတူ ယိမ်းနွဲ့နေသည် ။

" ဟိုတစ်နေ့က မင်းနဲ့ ဖုန်းပြောတော့ အနောက်က မိန်းကလေး အသံကြားရတယ် ။ "

" အင်း ။ "

" ဘယ်သူလဲ ။ "

" ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး ။ ဟင်းလာပို့တဲ့ ကောင်မလေး ။ "

" ........."

" ဘာလဲ ။ သဝန်တိုတာလား ။ "

" ........."

" ဟင် ။ kyungsoo yaa ။ "

" ........."

" kyungsoo yahh ။ "

" မွေးနေ့ လက်ဆောင် ယူမလား ။ "

ကျွန်တော် အံ့ဩကာ ကြောင်ကြည့်နေမိသည် ။ လက်ဆောင် ။ ဟုတ်လား ။

" လက်ဆောင် ။ ဘယ်မှာလဲ ။ "

ကျွန်တော် ကားအနောက်ခန်းကို လှည့်ကာ ရှာဖွေနေမိသည် ။ ကျွန်တော် ရှာနေစဉ်မှာပင် ကျွန်တော့်ထိုင်ခုံက အနောက်သို့ လဲကျသွားပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ အနည်းငယ် လဲသွားသည့် ကိုယ်ပေါ် တက်ခွလာသည့် သူ့အပြုအမူကြောင့် ကျွန်တော် မျက်လုံးပြူးသွားရသည် ။

" kyung ... kyungsoo ... ဘာ ... ဘာလုပ်တာလဲ ။ "

သူက ကျွန်တော့်ကို စိုက်ကြည့်နေသည် ။ အမြဲ ရှက်ရွံ့နေတတ်သည့် သူ့ မျက်ဝန်းတွေက အခုအခါတော့ အရမ်းကို ရဲဝံ့လွန်းနေသလို ဖြစ်သည် ။ အမြဲ တည်ငြိမ်လွန်းသည့် သူ့ အပြုံးက အခုအခါမှာတော့ ပြတ်သားလွန်းလှသည် ။ သူက ကျွန်တော့် ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ရင်း ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းကို တစ်ချက် နမ်းရှိုက်လိုက်သည် ။ ဘယ်တော့မှ စတင် နမ်းဖို့ မဆိုထားနှင့် ကျွန်တော် နမ်းရင်တောင် အမြဲ တွန့်ဆုတ်တတ်သည့် သူက အခုလို အနမ်းကြောင့် ကျွန်တော် မျက်လုံးမှိတ်ထားဖို့တောင် မေ့လျော့နေမိသည် ။ သူ ကျွန်တော့်ကို ပြုံးကြည့်နေသည် ။

" မင်း အတွက် မွေးနေ့ လက်ဆောင်က ငါလေ ။ "

" ဘာ ။ "

ကျွန်တော် အသံကျယ်သွားသည် ။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ ။ အနည်းငယ်မျှ ကဗျာဆန်သည့် အနေအထားဆိုပေမယ့် ထိုလူက Do kyungsoo ဖြစ်နေခြင်းမှာတော့ အံ့ဖွယ်ရာတစ်ခုပင် ။ ကျွန်တော် ငေးမောနေစဉ်မှာပင် သူက ကျွန်တော့်ရဲ့ ထူထဲလှသည့် အနွေးထည်နှင့် ကျွန်တော့်ရဲ့ အတွင်းအဝတ် ကြယ်သီးကိုတောင် ဖြုတ်ပြီးနေပြီ။ ဘယ်အချိန်က သူ ဤမျှလောက် ကျွမ်းကျင်သွားသည် ကျွန်တော် မသိပါ ။ ဒါပေမယ့် သူ လျင်မြန်စွာ လုပ်ဆောင်တတ်သည်ကတော့ သေချသည် ။ သူက ကျွန်တော် ရင်ဘတ်နှင့် ကျွန်တော့် လည်တိုင်ကို နမ်းလိုက်တော့ ကျွန်တော် သွေးပူလာသလို ခံစားမှုများကြောင့် အသက်ရှုသံက မြန်လာပြန်သည် ။ သူ့ရဲ့ ပြင်းပြင်းပြပြ အနမ်းအချို့ရဲ့ ဆွဲဆောင်မှုကြောင့် လူက အလိုလို သူ့ အဝတ်အစားများကို ဆွဲချွတ်နေမိသည် ။ သူ့ လက်က ကျွန်တော့် ဘောင်းဘီကို ထိလာတော့ ။

" ခဏခဏ။ "

" ဘာဖြစ်လို့လဲ ။ "

သူ ကျွန်တော့် ဘောင်းဘီဇစ်ကို ကိုင်ရင်း စိတ်မရှည်စွာ ပြောလာသည် ။ ဘုရားရေ ။ ဒီကောင် ဆေးမှားသောက်လာသည်လား ။ ဦးနှောက်များ ပျက်သွားပြီလား ။ သူ့ကို အံ့ဩကာ ကြည့်နေရင်းပင် သူ့ လက်အောက်က ကျွန်တော့် ခံစားမှုက ဆန္ဒပြနေပြန်သည် ။ ဒုက္ခပဲ ။ မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ဒီအရာကလည်း ။ သူ့ရဲ့ အသက်ရှုသံက ကျွန်တော့် ခံစားမှုကို မထိန်းချုပ်နိုင်ဘူးလေ ။

" မီးပိတ်လိုက် ။ "

ကျွန်တော့် စကားကြောင့် သူ ခဏမျှ ကြောင်သွားပေမယ့် ချက်ချင်း ကားမီးကို ပိတ်လိုက်သည် ။ အခုတော့ ဆောင်းရာသီ လယ်ကွင်းပြင်ထဲ ။ လေအလိုက် ယိမ်းနေသည့် သစ်ပင်ကြီးအောက် အနက်ရောင် ကားပေါ်မှာ အဝတ်အစား ဖရိုဖရဲနှင့် သူက ကျွန်တော့် အပေါ် ခွလျှက် ထိုင်နေသည် ။ ကျွန်တော် သူ့ရဲ့ လက်ကိုဆွဲကာ သူ့ နှုတ်ခမ်းကို ကြမ်းတမ်းစွာ နမ်းရှိုက်လိုက်သည် ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ အပြုအမူကြောင့် ဟန်ချက်ပျက်သွားသည့် သူက လက်နစ်ဖက်က ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်နှင့်ညှပ်နေပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကားမှန်ကို ထောင့်ကာ ထိန်းလိုက်ရသည် ။ ကျွန်တော် သူ့ရဲ့ အိစက်နေသည့်နှုတ်ခမ်းကို အတွင်းထိပါ လျှာဖျားဖြင့် သိမ်းပိုက်လိုက်တော့ ရင်ဘတ်က သူ့ လက်က ကျွန်တော့် အင်္ကျီစကို ဆုပ်ကိုင်လာသည် ။ ကျွန်တော့် လက်နှစ်ဖက်က သူ့ရဲ့ ခပ်လုံးလုံးတင်သားနှစ်ဖက်ကို ဖိချေလိုက်တော့ သူ ငြိမ်သက်နေရာမှ ငြီးငြူကာ ခန္ဓာကိုယ်လေးတောင် တွန့်သွားသည် ။ တကယ်တော့ ခံစားမှု လွယ်ကူလွန်းသူက သူပင် ဖြစ်သည် ။ ဘယ်တော့မဆို သူ ကျွန်တော့် အထိအတွေ့ကို ရုန်းမထွက်နိုင်ခဲ့ဘူးလေ ။ အမြဲ မျက်ရည်ကျကာ နာကျင်ရသည်ဆိုပေမယ့် နောက်ဆုံး သူ လိုချင်စွာ တောင်းတမြဲပင် ဖြစ်သည် ။

" chanyeol "

" ဟင် ။ "

" ငါ့ကို ချစ်လား ။ "

ကျွန်တော် သူ့ လည်တိုငိမှ အနမ်းကို ခွာကာ သူ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူက ကျွန်တော့်ကို မျှော်လင့်စွာ ကြည့်နေသည် ။ ကျွန်တော် သူ့ရဲ့ နဖူးပြင်ပေါ်ရှိ ဆံပင်များကို ထိကိုင်ကာ ။

" ပြောနေရဦးမှာလား ။ မင်းကရော ။ အရင်က ငါ့ကို ပိုချစ်လား ။ အခု ငါ့ကို ပိုချစ်လား ။ "

သူ လှပလွန်းစွာ ပြုံးလာသည် ။ သူ့ အပြုံးက မှိန်တုတ်တုတ် ညအလင်းထက် ပိုပြီး တောက်ပလွန်းသည် ။ သူ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲဖြုတ်ကာ ကျွန်တော့် ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်နေသည်။ ကျွန်တော် သူ ချွတ်ရလွယ်စေရန် သူ့ ခါးကို ပင့်ပြီး ကိုယ်ကို ဖော့လိုက်သည် ။ ဘောင်းဘီက ကျွတ်မသွားပေမယ့် အောက်တွင် ပုံကျသွားသည် ။ အရပ်ရှည်၍ ခြေဆန့်မရသည့် ကျွန်တော့် အနေအထားအရ ဘောင်းဘီအဆုံးထိ ချွတ်မရတာ သူ သိသည် ။

ကျွန်တော် သူ့ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်တော့ ကားခေါင်းမိုးနှင့် သိပ်မလွတ်သည့် သူ့ ခေါင်းကြောင့် သူ ထိုင်ခုံတွင် ပြန်လဲချပြီး သူ့ ဘောင်းဘီကို အဆုံးထိချွတ်ချလိုက်သည် ။ သူကတော့ အလုံးစုံ ကျွတ်ဖို့လိုတာ သူ သိသည်လေ။ နောက်တစ်ကြိမ် သူ ကျွန်တော့်အပေါ် ပြန်ခွထိုင်လိုက်သည် ။

" ငါက မင်းကို အချစ်ဆုံးလေ ။ "

ကျွန်တော် နှင့် သူ အတူတူ ပြုံးလိုက်မိသည် ။ ကျွန်တော် သူ့ရဲ့ ခါးကို ဖက်ကာ သူ့ ရင်ဘတ်ကို နမ်းလိုက်သည် ။ နမ်းနေရင်း သူက ကျွန်တော့် စိတ်ကို အသားချင်း ပွတ်တိုက်ကာ နှိုးဆွနေသည် ။ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော် သူ့ ပုခုံးကို ဖွဖွနမ်းလျှက် ကျွန်တော့် ခါးပေါ်က သူ့ရဲ့ ကျောပြင်ကို ကလေးချော့သလို ပွတ်သပ်ကာ သူ့ ကိုယ်ထဲ ကျွန်တော် နေရာယူရန် တိုးဝင်လိုက်သည် ။

" ahh "

သူ့ဆီက ငြီးသံနှင့် ကျွန်တော့် အသက်ရှုသံက ပြိုင်တူထွက်လာသည် ။

" ခဏပဲ သည်းခံနော် ။ "

နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော့် သူ့အထဲ အားလုံးနေရာယူလိုက်သည် ။ ကျွန်တော် ခံစားဖူးနေကျ ကျင်းကျပ်မူက ကျွန်တော့် ခံစားချက်ကို ပူနွေးစေမြဲ ။ ကျွန်တော် ကြားနေကြ သူ့ရဲ့ နာကျင်ခြင်းကို မြိုသိပ်နေသည့် အသံရှုသံက ကျွန်တော့် မက်မောခြင်းကို အရှိန်မြင့်စေသည် ။ ကျွန်တော် မြင်နေကျ သူ့ မျက်ရည်တွေကတော့ ဒီတစ်ခါ ကျွန်တော့် ပုခုံးပေါ် ပူလောင်စွာ စီးကျနေသည် ။

အဆင်မပျက် ကျွန်တော့်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုများကြောင့် အစက သူ နာကျင်နေပေမဲ့ ခဏကြာတော့ သူ ခံစားတတ်သွားပြီထင် သူပါ ကျွန်တော့် လှုပ်ရှားမှုကို ပံ့ပိုးလာသည် ။ ကျွန်တော် သူ့ကို တင်းကျပ်စွာ ဖက်ပြီး ခံစားမှုကို အရှိန်တင်တော့ သူကလည်း ကျွန်တော့် လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ကာ ငြီးငြူသံများ အဆက်မပျက် ထွက်လာသည် ။ သူ့ကိုယ်ထဲက ကျွန်တော့်ရဲ့ ပူလောင်ခြင်းခံစားမှုနှင့် ကျွန်တော်ဗိုက်ကကြွက်သားနှင့်သူ့ ဗိုက်ကြွက်သားကြား ပွတ်တိုက်ပူလောင်နေသည့် သူ့ ခံစားမှုကလည်း ကျွန်တော်နှင့်အတူ အချိန်ကိုက် စီးမျော်နေသည် ။

ကားထဲ မောပန်းမူနှင့်အတူ ပြင်းပသည့် အထိအတွေ့များကြား ကားအပြင်က အေးစက်မူကိုတောင် မခံစားနိုင်ခဲ့ ။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်က အသွေးအသားများဖြင့် ပူလောင်နေသည်လေ ။

နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော်တို့ ဆန္ဒတွေ ပြီးမြောက်သွားကာ သူ ကျွန်တော့်အပေါ် ထပ်လျက် မောပန်းခြင်းကို ဖြေဖျောက်နေသည် ။

" ချစ်တယ် ။ "

" ......"

" မင်းကို ငါ အရမ်း ချစ်တယ် kyungsoo ။ "

သူ ကျွန်တော့် လည်တိုင်ကို တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားပြီး ကျွန်တော့် ဆံပင်ကြား မျက်နာကွယ်ကာ ငြိမ်သက်နေတော့သည် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ ကိုယ်လေးကို လွတ်ထွက်မတတ် ဖက်ထားလိုက်တော့သည် ။

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ဒီရက်ပိုင်း မအားလို့ပါနော် ။ နောက်တစ်ပိုင်း ပိုကောင်းအောင် ရေးပေးပါ့မယ်နော် ။