Tahimik na nakaupo si Vice sa Sofa (inside their room) habang nakapatong ang mga kamay sa lamesitang nasa harap. He was holding a paper and a pencil na tila ba may balak isulat. Malamlam ang mga matang nakatitig sa mahimbing na natutulog na si Karylle who faces the side kung nasaan siya. He suddenly lifts the pencil up and plays it with his fingers. Nang tila mahanap na niya ang eksaktong salita ay bahagya itong yumuko at nagsulat.
While writing his feelings out, panay parin ang sulyap ni Vice sa mala-anghel na mukha ni Karylle na para bang doon niya nakukuha ang bawat salitang tumatakbo sa isip niya.
After filling almost ten lines of his paper with random words, saglit siyang napahinto. Muli niyang binasa ang isinulat at bandang huli ay napangiti na lamang siya ng mapait. Why is he doing this? He should be sleeping by now. Alam naman niyang malabong maappreciate ni Karylle ang ginagawa niya.
After finishing what he's doing, he starts to read it again from the beginning. He smiled to show na sobrang kuntento na siya sa kinalabasan ng ginawa niya.
"Ano bang meron ka? Ngayon ko lang ginawa 'to... sa buong buhay ko," he grumbled while keeping the paper on his sling bag.
Isinuot nito ang cap na iniregalo sa kaniya ni Anne bago dahan-dahang maglakad palabas ng kwarto. Mabilis nitong tinawagan ang isa sa pinakamalapit niyang kaibigan to help him.
"Hello, Chits?" pabulong na sabi ni Vice while starting the engine of his car. "Sorry sa abala ha? I really need your help,"
"What happened?"
"Uhh... katatapos ko lang kasi mag-compose ng isang kanta. I just want to record the song so that I could perform it tommorow morning sa Showtime... if you could just help me?"
"It's almost 1 in the morning and you rang me just to ask if I could help you record your newly composed song? Seriously?" napa-pout naman si Vice dahil sa sinabi ng kaibigan.
"Chits, I'm actually on my way to meet you."
"What the fuck!"
"You have no other choice but to come and see me. Thank you,"
"Vi--"
Nakangiting ibinaba ni Vice ang cellphone and continued driving papunta sa recording studio ng kaibigan.
-.-.-.-.-
"Mommy, wake up! Mommy!" paggising ni Klang while tapping Karylle's legs gently.
"Baby?" idinilat ni Karylle ang isang mata upang makita ang anak. "Why?"
"Daddy went to Showtime early and he didn't even prepare bweakfast for us," nakapout na sabi nito.
Napangiti naman si Karylle before turning her head paharal sa wall clock. Her brows furrowed nang makita na alas otso palang naman ng umaga. It's too early for a 'Vice Ganda' to go on Showtine this early.
"Owkeeey. Ba't ang aga pumasok ng Daddy mo?" nag-shrug lang naman ang anak na halatang walang alam. "Sige na. Wash your face muna. Aayusin lang ni Mommy 'tong bed."
"Okay,"
Dumiretso si Klang sa shower room para makapaghilamos at makapagbrush ng teeth. Si Karylle naman ay itinali nalang ang buhok into bun before fixing their bed... until she noticed a paper na nasa lapag. Kinuha niya ito at ichineck.
"Pagkakataon lang naman ang hinihingi ko. Ganon na ba kahirap ibigay yon?
Siguro...
Ang laki ko rin naman kasing gago para gawin yung mga bagay na ginawa ko noon.
Si Karylle na 'yun oh! Si Karylle na 'yun tas pinakawalan ko pa?!
Ang labo din kasi ng pagkatao ko. Minsan lalake... madalas babae. Na-beastmode tuloy sa 'kin si Sir Modesto.
Pero nung mga oras na nagdelikado ang buhay ng mag-ina ko, ipinangako ko sa sarili kong ako mismo ang kikitil sa buhay ko kung sakali man na mawala silang pareho sa 'kin.
Hindi ko kaya eh. Sobrang hindi ko kaya na mawala sila sakin.
Bakla ako, pero ayokong mawala sa 'kin si Karylle. Isama mo na pati yung kulot at matakaw niyang anak na gustong gusto matulog sa ibabaw ko.
If she would just give me another chance? Kaya ko namang patunayan lahat ng gusto kong patunayan eh.
Kailan kaya ako mapapatawad nung kulot na 'yon?
Nakakatawa lang isipin no? Noon, ako ang sumusuyo sa mga lalaki.
Ngayon... ako parin naman ang sumusuyo. Ang pinagkaiba nga lang, babae na yung kailangan kong suyuin.
Hoy kulot! Patawarin mo naman na 'ko.
Mahal na mahal kita!"
Matapos mabasa ang nakasulat, hindi alam ni Karylle kung ano ba ang dapat niyang maramdaman. Alam niyang kahit paano ay nabawasan ang sakit at galit na nararamdaman niya kay Vice dahil sa nabasa. Pero ano bang dapat niyang gawin? Is she ready to forgive and forget?
"Vice..." she grumbles with guilt.
"Mommy! C'mon! I'm hungwy!" sigaw ni Klang na nakalabas na ng kwarto.
"Yes. Susunod na po,"
Karylle pleats the paper at inipit sa ilalim ng lampshade. Malalim itong napabuntong hininga as she looks on Vice's pillow. There's a part of her who really wants to forgive him... pero tila mas malaki paring parte ng pagkatao niya ang nagsasabing 'walang kapatawaran ang dapat ibigay sa ginawa ni Vice'
"Mommy!!!!"
"Eto na po!"
-.-.-.-.-
"Vice, I'm sorry pero hindi talaga natin maisisingit yung prod mo ngayon," Direk Bobet informed him. "I thought we could find a way pero sobrang siksik tayo ng segments ngayong araw,"
"I understand, Direk. Sa susunod nalang po," malungkot nitong sabi. Ihinanda na niya ang sarili para sana sa nasabing prod, pero wala. Nganga! "Direk, kailangan ko nga po palang umalis ng maaga. Urgent shoot for the movie. Mawawala kasi si Direk Wenn ng ilang araw,"
"Tutal hindi naman kita napagbigyan para sa hiling mong prod, okay... you can go before showtime ends."
Napangiti na lamang si Vice while nodding. Agad namang nagpaalam amg Direktor bago tuluyang lumabas sa Dressing Room ng binata. Vice buried his face on his palms. Nanghihinayang siya sa ilang oras na inilaan para sa rehearsal tapos mawawala lang din sa lahat.
Pagkaraan ng ilang minuto ay kinuha niya ang cellphone upang tawagan ang mag-ina to check them. Ilang ring lang naman ay sumagot na si Karylle(?)
"Daddy Bays!" sagot ng nilalang sa kabilang linya. Ang kaninang busangot na mukha ay nag-turn into smile. "Daddy Bays!"
"Panget!"
"Makla!"
"HAHAHA! Kumain na ba ang baby ko?" malambing na sabi ni Vice while using his baby-voice-talk.
"Yes po. I'm done with my pancakes," sagot nito. "Daddy Bays, ba't di mo ako nigising po?"
"Eh kasi anak, Daddy's in a hurry eh. I can't be late. Sorry huh?"
"Okay po," pansin ni Vice ang pagnguya ng anak habang kausap niya ito sa cellphone.
"What are you eating? Thought you're already done with your pancakes?" nagtatakang tanong nito.
"Baboy gum, Daddy Bays! Nikuha ko po yung na-left na sisigang sa wef!" bibo nitong sagot. Napangiti naman si Vice sa sinabi ng anak.
"Sinigang. Anong sisigang?" tumatawang tanong nito. "Wait, where's mommy?"
"Nimimiss mo na po?"
"Eh keshi nemen eh!"
"Nibabakla nanaman siya, mommy oh!" sigaw ni Klang. Rinig naman ni Vice mula sa kabilang linya ang pagtawa ni Karylle.
"Sumbungera! Tse! Ano ngang ginagawa ng mommy mo?"
"She's washing dishes!"
/someone knocks on the door/
"Ah, sige baby. Daddy's gonna work na ha? See you later. Love you." paalam ni Vice.
"Alavyuu! Daddy Bays, kain ikaw ng mawami ha pawa di ka sasakit?" napangiti at natouch naman si Vice sa sinabi ng anak.
"Opo, sige." mabilis nitong sagot bago i-end ang call. He opened the door and saw the staff outside.
"Ma'am V-- ay Sir-- ay Ma'am..."
"Hahaha! Just call me, Vice."
-.-.-.-.-
Umalis si Vice sa studio around 2 in the afternoon at dumiretso sa set ng Beauty and The Beki. He was with Buern, Archie and Aaron dahil kakailanganin din naman niya ng taga-ayos bilang pagirl ang character niya sa nasabing movie.
They do the photoshoot first before the real shoot. Sa sobrang hectic ng schedule ay hindi na naisingit pa ni Vice ang kumain. He ate his Lasagna at 10 am in the morning at hanggang ngayon ay iyon parin ang laman ng tiyan niya.
Direk Wenn told them to rest bandang alas sais. Vice was busy browsing his twitter nang makaramdam siya ng kakaibang sakit ng sikmura. He thought it was just a simple pain na mawawala din agad ngunit habang tumatagal ay lumalala at tumintindi ang sakit. Diniinan niya ang tiyan and called, Buern.
"Ruben!" pag-ingit ni Vice habang namimilipit sa sakit.
"Te?"
"Ang sakit ng tiyan ko," mahinang sambit nito.
"Natatae ka, 'te?"
"Aray ko," nang maramdaman ni Vice na hindi na simpleng sakit ang nararamdaman niya ay hindi na nito napigilan ang maiyak. "Buern, ang sakit!"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
A/N: Tadaaaaa! I am so sorry for the long wait. Nangarag kasi talaga ako sa schedule plus yung script na kailangan kong tapusin. This coming few weeks will be more tiring as fvck! Dalawang araw nalang ang magiging pahinga ko and I don't really know kung maisisingit ko pa bang mag-update.
Pero itatry ko ha? Love you guys!