WILL YOU BE HIS BABY MAKER IS ALREADY PUBLISHED UNDER LIB/PHR.
BOOK 1 of 3 worth : P109.50
You can grab your copies now. Available at Precious Pages Stores nationwide.
-
MIYU POV
Hindi ako mapakali sa upuan ko. Waaaa! Konting-konting sandali na lang mababaliw na ko. >__<
"o-oy bakulaw."
"o?"
"kailangan bang ngayon na?"
Nasa taxi kaming dalawa at papunta sa ASYLVIAR.
Ahhh grabeee. Kinakabahan ako.
"gusto mo bang mag-back out?"
"h-hindi naman kase ano. . .kase . . .ARGH!" napafacepalm na ko.
Maiihi na ko sa kaba.
"relax,Miyu. Sabi ko naman sayo sasamahan kita di ba?" hinawakan nya ang kamay ko.
*dub dub dub dub dub*
O___O
>___<
>//o//<
Gusto ko magmura ng malutong!
Bakit imbis na. . .imbis na ma-comfort ako lalo akong kinakabahan.
Takteng bakulaw 'to!
Nakangiti pa sya saken simula kaninang umaga.
WHAT'S WRONG WITH HIM ?! >///<
Haist.
Hindi ako makapag-isip ng maayos. Lutang na lutang ang utak ko ngayon.
Bwisit kasi ba't may pahawak-hawak pa sya ng kamay?!
"nanginginig ka? Kabado talaga?"
"s-sino bang di kakabahan?" >__>
Sa labas ng bintana ako bumaling ng tingin.
"hey,Miyu? Mamaya magcollapse ka na lang sa sobrang kaba. Okay ka lang ba talaga?"
"okay lang ako! Wag mo na lang akong pansinin!"
"shit. Namumula ka.Okay ka lang ba talaga?"
"KABADO LANG AKO,OK?! MANAHIMIK KA NA LANG JAN!"
"manahimik e kung manginig yung kamay mo para kang kinukuryente!"
"e di bitawan mo!"
"sabihin mo lang kung ayaw mo pa. Pwede namang bukas na lang."
"psh. Di ako duwag,de Vera." pero yung totoo? Gusto kong mabangga na lang yung taxi na sinasakyan namin bago kami makarating ng ASYLVIAR.
Ang sama ko. -__-
Kalma ,Miyu. CALM DOWN!
Sinubukan kong mag-isip kahit distracted ako.
Hindi ko pa din kasi alam kung anong sasabihin ko kay Daddy.
Nag-decide ako agad-agad ng hindi inaalam kung anong magiging consequence sa part ko.
Hindi ko alam kung anong magiging resulta.
Kapag nakita ko ba sya ,anong unang mararamdaman ko?
Anong unang lalabas sa bibig ko?
Susumbatan ko ba ulit sya?
Ngayon ko lang narealize na napaka-stupid ko.
Hindi ko naman kayang sabihin kay Xandrei na ayoko ng tumuloy. Lalabas na duwag ako at hindi ko kayang harapin ang bagay na kinatatakutan ko.
Bakit nga ba ito ang pinili kong desisyon?
Napatingin ako sa kamay kong hawak ni Xandrei.
Inisip ko din kasing may tao talagang dapat balikan ang lalaking 'to.
. . .at hindi talaga kamay ko ang dapat na hawak nya ngayon.
Andito sya para kontestahin ang addendum.
Parehas kaming against sa kasal.
Tama lang na makawala sya saken di ba? Hindi ko din naman gustong ma-trap sya saken at ma-trap din ako sa kanya.
Isa pa, may utang na loob ako sa taong 'to.
Minsan ko lang syang napasalamatan sa mga bagay na nagawa nya para saken. Maliit man o malaki.
Aminado naman akong mapride ako at hindi ko gustong magpatalo sa kanya tuwing may away kaming dalawa.
But now, I want to return the favor.
Para di ko na kailangang magsabi ng 'salamat ng marami'. This is my way of saying thanks to him,showing my gratitude.
Oo,alam kong unique ang pagte-thank you ko. =__=
Kahit papano, marunong akong tumanaw ng utang na loob.
Binalik ko ang tingin ko sa bintana.
Ngayon, di ko alam kung advantage o disadvantage ko ba ang bagay na 'to.
Sya,masaya pagtapos. . .
E ako?
Anong mangyayari saken?
"we're here." binayaran ni Xan ang driver at lumabas na kami ng taxi.
So. . .
Eto pala ang ASYLVIAR.
O____O
H-how. . .
"Miyu? Are you ok?"
Matagal akong nakatitig sa building na nasa harap ko.
This is my. . .
"Miyu?"
Napatingin ako kay Xandrei. His eyes shows worriedness.
"you're crying. Why?"
Hindi ko namalayang umiiyak napala ako.
Umiling-iling lang ako.
"kung di mo kayang harapin sya ngayon,sa ibang araw na lang. I can understand,Miyu.Alam kong hindi madali 'to para sayo."
Back out? No. Not after I saw my masterpiece.
"I won't go back." mahinang sabi ko.
"Are you sure? Namumutla ka na."
"let's go inside." sabi ko.
Kumunot lang ang noo ni Xan pero di nagtanong.
Nakita kong binati ng ibang empleyado si Xandrei.
Kahapon lang sya nag-start pero kilala na agad sya?
Well,it's not my business anymore.
Kinakabahan ako pero madaming tanong na gumugulo sa utak ko at gusto kong malaman agad ang sagot.
I need to know. . .everything.
Huminto kami sa harap ng isang pinto.
"nasa loob sya,Miyu. Are you ready to face him?"
Tumango ako.
Akmang hahawakan nya ang doorknob ng pigilan ko sya.
"ako na. . .ako na lang mag-isa. . ." sabi ko.
Lalong nangunot ang noo nya.
"no. Sasamahan kita."
"I want to face him alone,de Vera. I-I can handle this."
"but-"
"leave it to me."
Matagal nya akong tinitigan . After a few seconds, he gave up a long sigh and nod at me.
"okay. Hihintayin kita dito sa labas."
Tumango ako.
I open the door.
Inside this door is the problem I need to face. . .a person I need to talk to. . .my Father.
I saw him in his deck signing some papers.
Parang ganto din dati.
When I was still a teenager, kadalasan ko syang nakikitang nakayuko sa mesa at gumagawa ng mga trabaho. He won't even lift up his head to talk to me.
pero ngayon. . .
Inangat nya ang ulo nya ng makita nyang may pumasok.
His eyes went wide when he saw me. Hininto nya ang ginagawa nya.
"Musume. . ." [japanese word : daughter]
"Dad. . ."
HEIRA POV
Wala na si Anne. Umalis na sya papuntang US. Kasama kami kanina sa airport ni Rhea. Nandoon din si Ren at Luke.
Nakakalungkot. Kanina di ko talaga napigilang umiyak.
Dalawa na lang kami ni Rhea na naiwan.
Nakasakay ako ngayon sa taxi at pauwi na ng mansion.
Pumara na ko kahit medyo malayo pa ang lalakarin.
Well,gusto ko kasi mag-isip. Emote na emote na naman ako ngayon.
Sana tawagan ako ulit ni Xan para medyo gumanda ang pakiramdam ko.
Kaninang umaga hapon tumawag sya saken.
Naguilty naman ako kagabi kasi di ko nasagot ang mga tawag nya dahil nga kasama ko sila Anne at Rhea.
Ang saya ng boses nya kanina,e. Parang kakaiba.
Napahinto ako sa paglalakad ng may makita akong lalaking pasuray-suray na naglalakad.
Si Cyfer yon ah!
Dali-dali akong tumakbo sa direksyon nya.
"Cy!"
Hindi sya lumingon. Hindi nya ba ako naririnig.
Hinawakan ko sya sa braso para tumigil sya sa paglalakad.
Napatigil nga sya at lumingon saken. Naaamoy ko na naman ang alak sa kanya.
Hays. Uminom na naman sya!
HEIRA POV
Wala na si Anne. Umalis na sya papuntang US. Kasama kami kanina sa airport ni Rhea. Nandoon din si Ren at Luke.
Nakakalungkot. Kanina di ko talaga napigilang umiyak.
Dalawa na lang kami ni Rhea na naiwan.
Nakasakay ako ngayon sa taxi at pauwi na ng mansion.
Pumara na ko kahit medyo malayo pa ang lalakarin.
Well,gusto ko kasi mag-isip. Emote na emote na naman ako ngayon.
Sana tawagan ako ulit ni Xan para medyo gumanda ang pakiramdam ko.
Kaninang hapon tumawag sya saken.
Naguilty naman ako kagabi kasi di ko nasagot ang mga tawag nya dahil nga kasama ko sila Anne at Rhea.
Ang saya ng boses nya kanina,e. Parang may kakaiba.
Napahinto ako sa paglalakad ng may makita akong lalaking pasuray-suray na naglalakad.
Si Cyfer yon ah!
Dali-dali akong tumakbo sa direksyon nya.
"Cy!"
Hindi sya lumingon. Hindi nya ba ako naririnig.
Hinawakan ko sya sa braso para tumigil sya sa paglalakad.
Napatigil nga sya at lumingon saken.
Naaamoy ko na naman ang alak sa kanya.
"oy! Uminom ka na naman no?"
Hindi sya sumagot . Nakatitig lang sya saken.
Gusto kong magtanong kung bakit nagkakaganon sya but it would be foolish to ask something that is obvious.
"Cy,alam mo naman na aalis na ngayon si Anne pero bakit di ka nagpaalam sa kanya?"
Hanggang sa huli kasi hindi sya nagpaalam o nagpakita kay Anne.
Hindi na naman sumagot si Cy.
"Cy,kung minahal o mahal mo talaga si Anne, magpapaalam ka sa kanya. May pinagsamahan naman kayo di ba? Pero bakit ganyan ka? Hindi mo man lang nagawang humarap sa kanya kahit sa huling pagkakataon." mahinang sabi ko.
". . ."
"Cyfer. . .dapat pinuntahan mo sya. Kasi kahit di sinabi samen ni Anne, alam kong may hinihintay sya kanina . . .at ikaw yon. . ."
Nakatitig pa din sya saken pero di pa din sumasagot.
Yung mga mata nya. . .sobrang lamig. Ganto na ba ka-bato si Cy? Wala na kong makitang kahit anong emosyon.
It's either manhid na ang kaharap ko ngayon o magaling lang sya magtago.
"Heira. . ."
Sa wakas nagsalita na sya.
Akala ko sasagutin na nya kahit isa man lang sa mga tanong ko pero hindi.
Ang sumunod na mga ginawa nya ay hindi ko inaasahan.
Hinila nya ko palapit sa kanya at hinagkan.
Yes,he's kissing me. . .torridly!
Hindi ako makagalaw. Hindi ko magawang magreact agad dahil sa pagkabigla.
Cyfer. . .anong ginagawa mo?
JEN POV
Shock.
Hindi ko alam kung paano ako makakarecover sa pagkabigla.
Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko ngayon.
Cyfer is. . .KISSING HEIRA!
OH MY GOD.
Gusto kong sumugod at suntukin si Cyfer. Alam ba nya ang ginagawa nya? Fiancee yan ng kuya nya!
Mygod Heira, anong gagawin mo? Bakit di mo itulak?
Hindi ko na matake ang nakikita ko.
Tumakbo ako palayo.
Alam kong wala akong kinalaman dito pero sobrang nagi-guilty ako.
Huminto ako sa pagtakbo nang mapagod ako. Malayo na ko sa kanila. Humihingal akong napaupo sa gilid ng kalsada.
Napahigpit ang hawak ko sa hawak kong camera.
I. . .I took a picture of them.
Yung eksena kanina.
Nandoon ako kasi sinundan kona naman si Heira.
Hindi ko na ata kaya 'to.
Ano ba 'tong pinasok ko.
Masyado ko na bang pinakikialaman ang pribadong buhay nila?
Masyado na ba akong pakialamera? Stalker?
Naihilamos ko ang kamay ko mukha sa mukha ko.
ANG GULO!
SOBRANG GULO!
To be CONTINUED. . .
A/N : HAPPY OR SHOCKING?
For XEIRA - happy ba for Xandrei and Heira?
For CYRA - disappointed or Happy?
XEIRA OR CYRA?
HAHAY. WAR NA BA? Djk.
Comment belooooow !
I LOVE YOU ALL,READERS!
GODBLESS!
KHIRA1112♥