Esme gözlerini açtı. Kendini Yahya tarafından tutsak edilmiş bir şekilde buldu. Bacağının birini üstüne atmış koluyla belini sıkıca sarmış başını da göğsünün üstüne koymuştu. Esme ellerini Yahya'nın kuzgun karası saçlarının arasından geçirdi. Aradığı her şeyi bulduğu adam vücudunu yastık olarak kullanıyor huzur içinde uyuyordu.
Esme gözlerini kapatarak sevdiğinin verdiği huzuru solumaya devam etti. Biraz sonra kalkacak dünün bütün can sıkıcı olayları beynine üşüşecekti. Daha fazla oyalanmadan Yahya'yı üstünden atmaya çalıştı. Tabi bu onun için zor oldu. Esme her uzaklaşmaya çalıştığında Yahya onu daha çok esir alıyordu. En sonunda kurtulamayacağını anladı. Dudaklarını Yahya'nın alnına bastırdı "Sevgilim hadi uyan" dedi yumuşacık sesle. Yahya biraz kıpırdanıp burnunu Esme'nin göğüslerinin arasına soktu. Esme onun kokusunu içine çektiğini farketti. Gece sadece iç çamaşırlarıyla yattıkları için Yahya'nın yanağı Esme'nin sütyeninden taşan yumuşak kısma sürtüyordu. Esme'nin vücudunda mahmurluk arzu ateşiyle körüklendi. Yahya sanki arzusunun kokusunu almış gibi boğazından hafif bir "hımm" sesiyle karşılık verdi.
Esme onu istediğini anlatmak için uzun tırnaklarını omurga çizgisine sürttü yavaşça. Karşılığında Yahya sütyeninden taşan kısmı ağzına alıp bebek gibi emmeye başladı. Esme farkında olmadan inledi. Yahya bir hamlede üstüne çıkıp gözlerini Esme'nin gözlerine dikti. Esme hemen bacaklarını açıp onun kendisine dayanmasını sağladı. Yahya erkekliğini ona bastırıp biraz hareket etti. Esme bacaklarını beline doladı ve kendine daha çok abanmasını sağladı. Bu davete daha fazla dayanamayan Yahya hırlayarak Esme'nin dudaklarına yapıştı.
Yahya Esme'nin adını haykırarak boşaldı. Esme onun ağırlığını sevgiyle kucakladı. Yahya boynuna derin soluklarını verirken Esme terli alnına sıcak bir öpücük kondurdu. Yahya başını kaldırıp Esme'ye baktı. " Günaydın bebeğim " dedi Esme derin bir nefes aldı kısık sesle cevap verdi " Günaydın"
Esme Yahya'nın saçlarını sevgiyle okşarken konuştu " hadi sen duş al ben de kahvaltı hazırlayayım." Yahya Esme'nin burnunu ısırdı. Yana yuvarlandı Esme yüzünü ona çevirdi ve gülümsedi. Yahya'nın gözleri onun dudaklarına takıldı. Esme yavaşça yataktan kalktı. Çıplak vücudunu Yahya'ya sergilemekte hiç çekinmeden Yahya'nın dolabından bir tişört alıp üstüne geçirdi. Kendi çekmecesinden bir kilot çıkarıp bacaklarından yukarı çekti. Yahya gözleri parlayarak yataktan onu izledi. Esme cazibesine dayanamayarak Yahya'nın üstüne koştu. Ata biner gibi üstüne oturup yanaklarını elleriyle kavradı. Dudaklarına gözlerine burnuna alnına yüzünün her yerine öpücük kondurdu. Gözlerini kapatıp Yahya'nın saçlarını kokladı. Yahya ellerini Esme'nin beline sararken güldü. Esme gözlerini Yahya'nın gözlerine dikti. Kısık sesle " Sen benim herşeyim herkesim ailemsin seni seviyorum" dedi. Yahya'nın gözleri bir çok duygu barındırıyordu. Esme hiç birini çözemedi ama çok güzel bakıyordu. Söyleyemediği şeyleri dudaklarını Esme'nin dudaklarına bastırarak gösterdi. Öpmüyordu sadece dudaklarını dudaklarına bastırmıştı. Aitlik vardı bunda sahiplik güven güvenlik sevgi. Saf bir sevgi. Esme kendini geriye çekti. Yoksa ağlamaya başlayacaktı. Yahya'nın gözlerine bakmadan banyoya girdi. Elini yüzünü yıkadıktan sonra mutfağa ilerledi. Önce çayı koydu sonrada kahvaltılıkları masaya yerleştirdi. Sucuklu yumurta yapmaya karar verdi. Tavayı masaya koyduğunda Yahya altında sadece kot pantolonunuyla mutfağa girdi. Esme'nin yanından geçerken kalçasını sıvazladı. Esme gülerek Yahya'nın bardağına çay koydu. Masaya oturup sessizlik içinde kahvaltı yapmaya başladılar.
Kahvaltı faslı bitip çaylarını içerken Yahya konuşmaya başladı " Bugün taşınıyoruz sadece kıyafetlerimizi alacağız" dedi
" Tamam ben toparlarım" dedi Esme " Istersen arayım bir yardımcı getirsinler" " Yok gerek yok hem oyalanırım hayatım sen ne yapacaksın? " diye sordu Esme. " Şirkete uğramam lazım ama fazla işim yok 2 saate evde olurum" dedi Yahya. Esme başıyla onayladı. " Arzu'yla görüşme işini ne yapacağız?" Yahya cevap vermeden ayağa kalktı ve oturma odasına geçti elinde telefonla geri döndü.
" Alo Arda koçum şu dün gece Mert piçinin yanında olan kızı takibe aldınız mı? "
". ........."
" Tamam aferin şimdi kızı çaktırmadan getirin yengen konuşmak istiyor"
" Ben şirkete geçiyorum ararsın beni ona göre hareket ederiz"
Telefonu kapatıp Esme'ye döndü " Takip ettiriyordum alışveriş merkezinde fink atıyormuş getirecekler ama bizim evimize giremez o yüzden şirkete getirmelerini söylerim sende oraya gelirsin" dedi
Esme masadan kalktı Yahya'nın önünde durup kollarını beline doladı. Göğsünün üstüne koklayarak bir öpücük bıraktı. " Teşekkür ederim" Yahya da ona sarıldı. " Rica ederim bebeğim. Ben giyinip çıkıyorum sende eşyalarımızı toplamaya başla ama sakın kendini yorma valizleri kaldırma yavaş yavaş tamam mı? " Esme bıkkınlıkla offladı. " Tamam yormam merak etme sen" dedi
Yahya alnına bir öpücük kondurup Esme'yi mutfakta yalnız bıraktı. Yahya giyinirken Esme de kahvaltı masasını topladı bulaşıkları makinaya atıp çalıştırdı. Ellerini kurularken Yahya mis gibi kokusunu etrafa yayarak geldi.
" Dediklerimi unutma ağır kaldırma kendini yorma ve telefonunu yanına al."
" Tamam sevgilim hadi git"
"Bir de kapıda iki koruma daha bekliyor görürsen korkma dışarı da çıkma"
" Offf bunalttın beni Yahya hadi gazla" dedi Esme
Yahya Esme'nin burnunu sıktı. Birlikte kapıya yöneldiler. Yahya kapıdan çıkmadan evvel eğilip Esme'nin dudaklarını öptü. " Görüşürüz bebeğim" dedi Esme de gülerek " Görüşürüz hayatım haber alınca beni ara" diyerek cevap verdi. Yahya başıyla onaylandıktan sonra kapıdan çıktı.
Esme derin bir nefes aldı. İşe başlamadan önce Ceren'i aramaya karar verdi. Telefonu eline alınca yabancı bir numaradan 2 kez 3 kez de Cihan aramıştı. Önce Cihan'ı aramaya karar verdi. İkinci çalışta Cihan telefonu açtı.
"Şükür aklına geldim" dedi sitemle
"Haklısın kusura bakma lütfen aramışsın duymadım"
" Her neyse ne yapıyorsun nerdesin? " diye sordu Cihan
" Şu an Yahya'dayım " Esme sözünü bitirmeden Cihan öfkeyle bağırdı. " Esme uzak dur ondan sağlam pabuç değilim allah aşkına sen bayıldığında adam beni telle boğuyordu" Esme içini çekti. " Bir dakika ne yaptı dedin? " " Adam benim boğazıma teli doladı. " Esme bir süre sessiz kaldı. Yahya kıskançtı evet ama bu kadar ileri gitmesini beklemiyordu. Cihan da onun gibi sessizleşti.
Esme " Ben çok özür dilerim Cihan çok şaşırdım gerçekten"
" Şaşırma canım adam mafya ne bekliyorsun kanat falan mı"
" Onun iyi biri olduğunu biliyorum onu tanıyorum Cihan tekrar özür dilerim böyle bir şey yaşamanı istemezdim"
" Ben önemli değilim Esme sana zarar gelmesini istemiyorum lütfen iyi düşün"
" Teşekkür ederim şimdi kapatmam lazım yine konuşuruz olur mu? "
" Pekala ara beni canım ne zaman istersen her zaman yanındayım unutma"
" Bende. Görüşürüz"
" Görüşürüz canım"
Esme olduğu yerde durdu bir süre durdukça öfkesi alev aldı. Öfkesi daha fazla alevlenmeden hızlı adımlarla yatak odasına gitti. Dolaptan önce kendi valizini aldı. Zaten bütün kıyafetleri burda değildi. Bir kısmı hala Ceren'in evinde duruyordu. Ağır ağır bütün giysilerini ve çamaşırlarını valize yerleştirdi. Dışarı çıkarken giymek için kendine siyah bir yün elbise ayırdı. Neredeyse iki saat olmuştu. Telefonu çaldığında Yahya'nın dolabına dik dik bakıyordu.
" Efendim"
" Bebeğim nasılsın? "
" Sana aşırı derece öfkeliyim Yahya onun haricinde iyiyim sen? "
" Bana niye öfkelisin anlamadım ama gelince konuşuruz kızı getiriyorlar yarım saat sonra burda olur hazırlanıp çık korumalar arkandan gelecek"
" Tamam duş alıp çıkıyorum hemen görüşürüz"
" Görüşürüz"
Esme hemen duşa girdi. Kısa bir duşun ardından hemen üstünü giydi. Nedense oraya şık ve güzel bir şekilde gitmek istiyordu. Saçlarını kurutup salık bıraktı. Gözlerine siyah likit çekti rimelde sürünce işi bitmişti. Elbisesi biraz kısaydı ama kalın opak çorapla sorun olmayacağını düşündü. Çizmelerini de giydikten sonra hazırdı. Arabanın anahtarını alıp evden çıktı. Kapıda bekleyen korumara başıyla selam verip arabaya bindi.
Yol boyunca arkada onu takip eden korumaların varlığını unutmaya çalıştı. Şirketin önüne geldiğinde arabayı durdurmasıyla kapının açılması bir oldu
" Esme Hanım biz arabanızı otoparka alırız Arda bey sizi kapıda bekliyor" dedi koruma
Esme çantasını alarak arabadan inerken teşekkür etti. Kaldırıma adımını attığında Arda yanına geldi.
"Hoşgeldin yenge abim seni bekliyor"
Esme
"Hoşbuldum geç kaldım di mi? "
" Sorun yok 15 dakika falan oldu"
Asansöre binerken aralarında sessizlik oldu. Esme sessizliği doldurmak biraz da heyecanını yatıştırmak için Arda'ya
"Nasılsın? " diye sordu
" İyiyim yenge sağol" dedi Arda
Esme onun yardımcı olamayacağını anlayınca gözlerini asansör kapısına çevirdi. Kapılar açıldı. Esme Yahya'yı daha önce yemek yeme girişiminde bulundukları Ayça'yla ayakta dikilirken buldu. Ayça ona birşeyler söylüyordu ama Yahya onu dinliyor gibi değildi. Esme adımlarını hızlandırdı. Yahya kafasını kaldırdı Esme'yle göz göze geldi. Ayça konuşmaya devam ederken Yahya onu orda bırakıp Esme'yle yarı yolda buluştu.
Esme'yi kolunun altına aldı ve şakağına bir öpücük kondurdu. " Hoşgeldin bebeğim "
" Hoşbuldum kusura bakma geciktim" dedi Esme
" Önemli değil benim odamda bekliyor sen gelmeden yanında durmak istemedim" Esme başıyla onayladı kolunu Yahya'nın beline doladı. Odaya doğru giderken " Aslında yalnız görüşsem daha iyi olur" dedi
Yahya sert taviz vermeyen bir sesle " Hayır" dedi Esme bu savaşı kazanamayacağını bildiği için sesini çıkartmadı. Kapının önüne geldiklerinde Esme derin bir nefes alarak Yahya'nın kolunun altından çıktı. Önde Esme arkada Yahya odaya girdiler.
Arzu Yahya'nın masanın önündeki deri koltuklardan birine oturmuş kahve içiyordu. Onların geldiğini görünce yerinden kalkma zahmetine girmeden yapmacık bir şekilde gülümsedi. Esme'yi baştan aşağı süzdü. Sonra da Yahya'yı.
Esme onun gözlerinden geçen kıskançlığı yakaladı. Daha fazla uzatmadan konuşmaya başladı.
" Kusura bakma Arzu biraz emrivaki oldu ama seninle görüşmek istedim"
" Evet biraz öyle oldu napalım. "
Esme gelen cevapla hüsrana uğradı. Arzu çok değişmişti.
" O zaman seni mühim olan alışverişinden daha fazla mahrum etmeyelim hemen konuya girelim" dedi Yahya buz gibi sesiyle. Esme'nin arkasına geçip dirseklerini koltuğa dayadı.
Esme " Mert'le uzun süredir mi birliktesin?" Diye sordu
Arzu " Pek sayılmaz neden soruyorsun?"
" Çünkü geçmişten tanışıyoruz merak ettim" dedi Esme sadece Arzu'nun olaya ne kadar dahil olduğunu öğrenmek istiyordu ve ne bildiğini. Arzu'nun bir anda yüzü allak bullak oldu.
"Öyle mi hiç bahsetmedi. Önemsiz geldiği için belkide" dedi Esme'yi aşağılamaya çalışarak. Esme Yahya'nın arkasından bir an hırladığını duydu.
Gülümseyerek cevap verdi.
"Sorun değil ben de onu önemsemem zaten. Sadece geçmişte seni tanıdığım için uyarmak istedim" dedi. Esme Arzu'nun hiç bir şey bilmediğini anlamıştı.
" Hangi konuda uyarmak istedin? " diye sordu Arzu
" Ayrıntıya girip uzatmak istemiyorum sadece ondan ayrıl hayatına devam et o iyi biri değil" dedi Esme
Arzu yapmacık bir kahkaha attı.
" Ayrılayım? Canım sen beni kıskanıyor musun ha ?"
Esme afalladı
" Ne münasebet neden kıskanayım?"
Arzu ayağa kalktı
" Evet kıskanmazsın tabi taş gibi adamı kafeslemişsin bok gibi parası var. Nal kadar yüzüğü de takmışsın parmağına"
Esme " Nasıl laflar bunlar Arzu sana ne oldu böyle biri değildin sen" dedi sesi kısık çıkmıştı. Yahya'nın kendini zor tuttuğunu biliyordu.
Arzu daha ılımlı bir sesle konuşmaya devam etti.
" Ne mi oldu? Okula devam edemedim 18 yaşında yurttan atıldım. Başımı sokacak bir evim yoktu. Barlarda garsonluk yapıyordum ben pis sarhoşların arasında. Mert geldi beni ordan çıkardı. Cebime parayı koydu istediğim rahat hayatı yaşıyorum benim senden ne eksiğim var. O yüzden canım bana yok kötü biri yok bilmem ne bunlarla gelme. İsterse katil olsun" dedi ve çantasını alarak odadan çıktı.
Yahya'yla yalnız kaldığında ayağa kalktı. Yahya'nın karşısına geçti. O da en az onun kadar şok olmuş gözüküyordu.
Esme diyecek laf bulamadı. Sonuda başını sallayarak " Evet" dedi.