Paolline's P.O.V
I can't understand of what's happening now. I just felt that someone's carrying me and then next, laid me in something like a lounge. I don't know. I can't see clearly. It's all blurry. Maybe because I know I'm still crying right now.
I'M SO WEAK! I can't even be strong. I'M SO PATHETIC! I can't even stand for my own.
Then, i just closed my eyes and sleep. So that I have nothing to hear, nothing to see.
***********
"Hmm" Sabi ko while stretching my arms.
'Grabe ang sarap ng tulog ko a! ^_^'
Iminulat ko ang aking mga magagandang mga mata--
'HOLLY SHIT DOLLPIG!' O.O
Nalusaw ata ang mga mata ko sa aking mga nakikita! WHAT IS THIS PLACE?! Where am I?
WAIT! Look sa damit----Ok suo--- WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!
IBA NA ANG SUOT KONG DAMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIT!
WAIT!. Ang nakakapagtaka lang, bakit pajama? o.O. Siguro naman hindi ako nagahasa no? E, sa pajama ang pinasuot sa'kin imbes na nakahubad ako diba?!
Ano ba naman ang mga pinag-iiisip ko -_-.
'Ok I need to get out of this room now!.'
Bumangon na ako sa kama .Sinuot ko muna 'yong slipper na nandoon sa ilalim ng kama. Arbor muna, HAHAHA. Dahan-dahan akong naglalakad papalapit sa pintuan. Then when I get there nagpunas pa muna ako ng pawis sa noo ko (kahit wala naman). Bakit ba?! Trip ko e! pfft. Then hinawakan ko ang door knob at---
*BOOG!*
"Put*-peteng asong walang hiyang modong dinuradong saing na bangus na tao"
Ok ang dami non a?
Nakita ko na lang ang sarili ko na naka-upo sa sahig habang nagkakamot ng noo. OO, NOO! Bwiset na-*sabay tingin sa lalaking nakatayo sa harapan ko*-gwapong nilalang na nagkakamot ng ulo na nakatingin sa'kin concernly. O.O what did I just said?!
Napatulala ako sa lalaki. "Anghel ka ba?"
"H-ha?" kumunot ang noo nito't nag-squat. Nanatiling nakatitig siya sa'kin kaya't hindi ko rin maiwasang hindi mapatitig sa kaniya.
"Ah--HA?!" buti nalang natauhan ako agad "Ah, e wala hehe" napa-iwas na lang ako ng tingin.
'WHAT THE ELF KORONA IS THIS?! Why am I shaking as I see a handsome guy in front of me?'
HA?! What the ef is happening to me T^T. Oh wait---
"Ouch, grabe naman makabukas ng pintuan itong impaktong gwapong lalaking 'to, chakit e" pabulong mode again :3
"Ha? Anong sabi mo, Miss? masyado ka bang na-impack ng pagkakabukas ko ng door?" Ey? Ang galing! Parang magkatunog lang 'yong mga sinabi ko sa kanya, HAHAHA!.
"Uh-huh" nagpatango-tango pa ako, kaysa naman sa umamin ako sa sinabi ko tungkol sa kaniya? -_-
"Oh" saglit na napatigil ito, sabay tayo nito't---
"HEY! PUT ME DOWN!" sigaw ko sa kanya habang nagpupumiglas akong makababa mula sa kaniya.
"Easy. I'm just gonna check if you're ok, and I just want to ask you something"
"YES I'M FINE! YOU DON'T NEED TO CARRY ME LIKE I'M A NEW MARRIED GIRL! "
O.O
'A-anong sinabi mo pao?!'
"HAHAHA you're so funny. Don't worry I'll take good care of you" he even wink at me. And when he said that. I think I'm blushing? OH WHAT A MEN?! -_-
Nanahimik na lang ako nang hiniga niya ako ulit sa kama at siya naman ay lumuhod sa gilid ng kama at tumitig ULIT sa'kin.
"What's your name?" sabay patong ng dalawa niyang braso sa kama na pinampatong niya naman sa baba niya. Nakatitig lamang siya sa'kin.
'OK DON'T LOOK AT ME LIKE THAT!' >/////<
"Uh. a-I'm Paolline Michelle " nauutal kong sagot.
Nag-indian seat na lang ako sa kama niya kaysa naman sa humiga ako dito. Ang hirap kaya makipag-usap nang nasa gano'ng sitwasyon, try niyo -_-.
"Ah. Ako naman si Jansen Adrian" sabi niya na hindi man lang inaalis ang tingin sa'kin. At ginaya niya pa ako ha? Hindi niya rin kasi sinabi surname niya. Hehe.
"Ah" nagpatango-tango na lamang ako "Teka--pwede ako naman ang magtanong?"
Tumayo siya't tumabi sa'kin sa kama. Humarap ulit siya sa akin at nag-indian seat din. Ako naman humarap din sa kanya.
"Sige go"
I lick my lip as I'm thinking of the right words to say "How--Uh. Why am I here or let's just say, how did I came up here lying in your bed? Aaaaaand in your room, huh?"
Ngumiti muna siya sa'kin,
"Ah 'yon ba? Kasi kaka-uwi ko lang ngayon e. I'm from callifornia. Kabababa ko pa lang ng airplane nang bigla kitang nakita na..." Bigla siyang napakamot sa batok niya, and I find it cute, hahaha.
"You're staring at an airplane na kakalipad lang. Then any minute, you cried. I'm so concern about you. Ayoko lang kasing nakakakita ng babaeng umiiyak. So I approached you then, nang makalapit na ako sa'yo bigla ka naman nawalan ng malay. Hindi naman kita pwedeng iwanan na lang do'n. Naawa ako sa'yo kaya binuhat kita at sinakay sa kotse ko. Then got here and lay you in my bed para naman makapagpahinga ka. Baka kasi pagod ka na kakahabol " at ngumiti ulit siya. Ako? SHOCK! Bakit? Dahil PAANO NIYA NALAMAN NA PAGOD NA AKO KAKAHABOL?
"O----kay. Nevermind the earlier. Um. Thanks for the help I guess?. Yeah thanks a lot " then I smiled too.
"Welcome. And oh, the dinner is ready. Sumunod ka na lang sa'kin sa baba pag maayos ka na ha? Baka kasi mag-aayos ka pa ng sarili mo. You know, girl stuff" then he smiled again! Why do he loves smiling anyway? Oh well, at least nakaka-smile pa rin AKO kahit nasasaktan pa rin ako ngayon. Syempre hindi naman gano'n kadaling maka move on,
Kung gaano lang sana kadaling sabihin ang salitang 'move on' ay gano'n din siyang kadaling gawin, edi wala ng nasasaktan.
Lumabas na siya ng kwarto. Syempre ako naman si kilos papuntang salamin para mag-ayos. He's so nice naman e. Kitams niyo naman talagang may awa sa babae diba?. And rare nalang ngayon ang lalaking gentleman katulad niya. Though inisipan ko siya agad ng masama kanina na may ginawa siya sa'kin, pero he remains kind and nice even though sinisigawan ko na siya kanina.
I laughed at that thought.
I combed my hair at syempre nagpolbo and cologne. ALL HIS STUFF!. Ok lang e siya naman ang nagkusang tumulong sa'kin, hahaha.
Lumabas na ako ng kwarto at---HOLY MIGHTY GUN! Nasa heaven na ba ako?! Why his house is so big?!
Ghad. Nasa langit na po ba ako?.
Tumingin ako sa paligid.
Kaliwa
Kanan
Harap
Grabe! Prinsesa na ba ako? E PAANO BA NAMAN KASI PAGKALABAS KO PA LANG NG KWARTO E ANG UNANG BUBUNGAD SA'KIN AY ANG NAPAKAHABANG HAGDAN! Bakit kasi nasa gitna ang kwarto niya?!. Sinisi pa 'yong kwarto, hahaha.
No choice. Bumaba na lang ako acting normal. Pero sa isip? RAMBOL! Grabe kung nakikita niyo lang?. Mukha nga akong taga-bundok gawa ngayon lang ako nakakita ng ganitong kalaking bahay. 'Yong feeling na bagong silang ka lang sa mundo? HAHAHa. Double nga ata ang laki ng bahay niya kaysa sa bahay ko. SA ISIP LANG 'YON SYEMPRE! Alangan namang gawin ko 'yon sa personal?!. Aba. A-B-normal na ako no'n!
Nakaka-kalahati pa lang ako ng hagdan nang makita ko si--Ano nga ulit ang pangalan niya? Oh! Ian! Ian nga ang name niya!
E, sa gusto kong gano'n ang 'tawag ko sa kanya e! PAKE NIYO BA?! :P, HAHAHA. Chill lang tayo mga dude \m/.
Nakarating na ako sa dulo ng hagdan. Grabe gusto kong huminga ng malalim ngayon. GRABE! NAPAGOD AKO DO'N! WOOOOO!.
Lumapit ako kay Ian. Umupo ako sa harapan niya at tumingin sa mga pagkain na nakahanda sa lamesa.
Pwede magtanong? ANONG KLASENG MGA PAGKAIN ANG NAKAHANDA SA TABLE?! Grabe ngayon lang ako nakakita ng mga gan'yang klase ng mga pagkain. Alam niyo kasi, simpleng tao lang din naman ako kahit na may kaya ang pamilya namin. Kumakain ako ng mga normal na pagkaing kinakain ng normal na tao. Pero sa nakikita ko ngayon sa long table ni Ian, hindi basta normal na tao ang kakain nito, MAYAMAN KAMO TALAGA. Grabe gutom na talaga ako ;-; . E, paano naman ako kakain?!. ABA WALA NA 'TONG HIYA-HIYA! GUTOM NA TALAGA AKO!
"Um, Jansen"
Jansen na lang muna ang tinawag ko sa kanya para naman hindi ako magmukang feeling close kapag tinawag ko kaagad siyang ian. Hindi ko nga rin alam kung bakit ian ang gusto kong itawag sa kanya.
Grabe alam niyo ba kung paano kumain si ian? Sige idi-describe ko para sa inyong mga fans ko! HAHAHA.
He's sitting straightly on his chair. Kung kumain siya walang kaingay-ingay. Tapos kung ngumuya ang slow. Maghiwa parang walang sound-effect! .Tapos kung humawak ng spoon and fork (para sosyal ang tawag, HAHAHA) e, ingat na ingat! Alam niyo kung bakit? E, parang dalawang daliri lang niya ata ang nakahawak e! Diri ba siya?
"Yes?" tanong niya sabay subo ng ulam. Grabe o! Hindi man lang nadikit ang labi sa spoon niya! Parang kinagat lang, e!. Mahirap talaga kapag mayaman. Nahihiya tuloy akong magtanong! T^T. Hindi naman kasi kami mayaman, may kaya lang.
'HINDI PAO! KAYA NATIN 'YAN! PARA SA KAGUTOMAN!'
Ok. birth in--ESTE! BREATH IN! Ano ka ba naman PAO! >3<. Ok. WOOOOO!
"Um, Jansen. Pu-pwedeng magrequest?"
'Oo tama pao! Magrequest ka na lang! '
"Uh? Sige ano ba 'yon?" tanong niya habang nagpupunas ng labi niya gamit ang tissue. Grabe naman 'tong lalaking 'to. Kung magpunas parang ayaw magasgas ang labi e.
"Um. You don't mind if--MAGPADELIVER AKO NG JOLLIBEE?" nahihiya kong tanong kay Ian.
Paano ba naman. Nakapikit ako tapos nakapeace sign ang dalawa kong kamay sa tapat ng mukha ko habang sinasabi ko 'yon.
Minulat ko ng kaunti ang isang mata ko and----Nakita kong NAKASMILE SIYA! YIIIIIIIEEEE~ Mahilig talaga siyang mag-smile! ^_^
"SURE! Teka--bakit?" bigla niyang tanong.
Ano ba 'yan! Mag-ye-yehey na sana ako e. SHOUT OF JOY! hehehe. E, kasi hindi naman ako iiyak. Sisigaw ako ng yehey. E, shout 'yon diba? Kaya SHOUT of joy, imbes na TEARS of joy, hahahaha ^_^
"Ano--Kasi" tumungo ako't napapikit ang isa kong mata.
Ano ba 'yan! Nakakahiya naman kung sasabihin ko sa kanya no!
'Ok. Pao Calm down. Kaya mo 'yan! FIGHTING!'
"Pao? May problem ka ba? You can tell me" then NAGSMILE NA NAMAN SIYA! T^T Kainis ka Ian! Pinapakilig mo ako! HAHAHA. Ang lande ng lola niyo :3 .
Nanatili akong nakatungo't--
"HINDI KO KASI ALAM 'YANG MGA KINAKAIN MO E " sabi ko sabay pout.
'NAKU PO PAO! Ang tongeks mo talaga! Bakit mo naman sinabi? Kitams mapapahiya ka lang!. E, sabi naman niya sabihin ko lang diba?'
"HA-HAHAHAHA! YOU'RE SO FUNNY PAO! HAHAHAHA! OH GHAD--I CAN'T--HAHAHAHAHAHA. GRABE NA! HAHAHAHAHA!. KAKATAWA KA PAO--HAHAHAHAHAHA!"
Osige na binabawi ko na 'yong sinabi ko-_-. EEEEEEEEEEEEE! Napahiya ako T^T. Paano na ang secret identity ko!?. Ay? May ganon? HAHAHA.
"Hehe e kasi...naman--IAAAAAAN!" napatigil siya bigla sa kakatawa ng sumigaw ako. Bigla siyang nag-STARE SA'KIN na parang nagtataka. Oh, ano na naman ang ginawa ko?
'Kanina tawa ng tawa, ngayon parang pinaghihinalaan ako kung makatingin sa'kin . -_- '
"B-bakit?" Hindi pa rin siya kumikibo. Nakatingin lamang siya sa'kin ng seryoso.
Ok? Ngayon ko lang siya nakitang gan'yan ka-seryoso ha. Kanina naman panay ang ngiti niya a?. HALA!?. HINDI KAYA KAININ AKO NI IAN?!--WAAAAAAAAAAAAAAAAAAA! ---hindi naman siguro -_-.
"What did you just called me?" tanong niya. Ngayon seryosong-seryoso na talaga siya. Ano ba'ng nangyayari sa lalaking 'to? Mayro'n ba siya ngayon?, lakas ng mood swing niya e.
"Ian. I called you Ian. Why? Is there something wrong ? Did I say something bad? Bawal-- " hindi pa ako tapos magsalita sumabat na bigla siya.
"NO! a-i mean. No..I-its ok. Uh. Ne-nevermind" then nagpatuloy siya sa pag-kain.
Ok? What's his problem? Mayro'n nga siguro talaga siya ngayon :O . Oh well, hindi rin naman ako makakakain e! T^T.
Pinapanood ko lang si ian na kumakain sa harapan ko ng biglang--
*Buuuuuuuuuuuuuur*
OH MENTAL HOSPITAL NAMAN! Bakit ngayon pa?!. (_ _+). Wala na hiyang-hiya na ako! T^T.
Napatingin bigla sa'kin si Ian. Dapat kasi isusubo na niya 'yong spoon niya na may lamang kanin ng bigla akong--hindi pala ako ---'YONG TIYAN KO! TIYAN KO 'YON HINDI AKO! Well. Nagugutom na kasi siya kaya ayan, sumigaw na siya ng food! T^T.
"Is that.. your tummy?" tanong niya sa'kin. WAAAAAA! Nakakahiya na talaga ako sa kanya!
"Uh. A-a. o-oo e. hehe so-sorry "sabi ko sabay peace sign sa kanya. Hindi ko na alam kung paano pa ako titingin sa kaniya sa sobrang kahihiyan na nararamdaman ko.
Siya naman NAGSMILE ULIT--YEHEY! NAGSMILE NA ULIT SI MR. SMILEY! ^_^
I'm now watching him giggle. Na-amuse ako sa kung paano siya nagiging cute and manly at the same time, "I almost forgot, sorry. Ayaw mo nga pala ng pagkain ko no? Sige papa-deliver na lang tayo ng jollibee mo" then once again, NAG-SMILE ULIT SIYA!~ WOOOOOO!~. Ok OA ko na no?
"Thanks" 'yon nalang ang nasabi ko sabay hawak sa tiyan kong nag-aalburato na para sa pagkain! T^T
'Please tummy maya-maya na! Malapit na si food! '
~Abangan..
================================
Wahahahaha! Grabe habang sinusulat ko ito natatawa na rin ako sa sarili ko, HAHAHA. GRABE! For the first time! Talagang 'yong nararamdaman ko ngayon ang sinusulat ko :3. GUTOM NA KASI AKO E! T^T.
Keep supporting guys~
Don't forget to leave a comment :)