Dedicated kay irish isa sa mga admins ng page ng CCR sa facebook. Sobrang thank you! For supporting CCR all the way. Grabe! I love you teh alam mo yan! Hihi. Keep it up! Wag niyong papabayaan yung page ah. Waaaah! Salamat talaga! God Bless! :*
Chapter 47: I wanna go home!
[one week matapos ang announcement tungkol sa pageant.]
Fretzie’s POV
[4:30 am]
=_____=
Bakit ba kasi ako pumayag?!
Narinig ko lang na kasama si Anya napapayag agad ako!
Eeesh! (_ _ )7
Dapat pala hindi na lang ako pumayag!!! Gusto ko ulit matulog eh!!! +___+
Ngayon kasi yung flight namin papuntang Palawan. Pageant na nga lang may tour pa! Tsk!
Bising-busy naman yung mga tao dito sa bahay, especially yung mga maids. May nagluluto ng almusal, may naglilinis, may nagaayos ng mga bagahe ko (Siyempre ako yung naglagay ng mga dapat dalhin) Nilalagay lang nila sa sasakyan, may nagliligpit ng mga kung ano ano. Siyempre ako nakaupo lang sa sala, pinapanuod ko lang sila. Nakaayos na ako eh.
Argh! Ang lamiiiig! Ayoko na talagang pumunta!!! >3<
Sumilip ako sa bintana, ang dilim pa. Yung tipong mahihirapan kang iadjust yung vision mo kasi sa loob ng bahay sobrang liwanag.
Waaaaah!!! >0<
Matutulog pa ulit ako kahit nakaligo na ko. Mas presko kaya yun! Bahala silang magpageant at magtour dun. Matutulog na lang ulit ak---
“Good Morning BEY!!! ^___^V”
O.O
>.<
“EWWWW! Impakto ka! Anong ginagawa mo rito?!” Sigaw ko. Sobrang feel at home, humiga pa sa sofa!
“Makikisabay! Wala yung driver namin eh.”
“Nakakainis! Wala ka bang perang pangtaxi hanggang NAIA?!”
“Ang damot nito. TITA OHHHH!” Ay! Bwisit! Isusumbong pa ko kay mama! Sinugod ko nga tapos tinakpan ko yung bibig niya.
“Fine! Sumama ka na. Tulog pa sila mama!”
“Sayang! Dapat pala mas nilakasan ko pa! Haha. Hmmm~ Mukhang masarap almusal niyo ah, pakain!” Sabi niya habang sumisilip sa kusina.
“Napaka-kapal talaga niyang mukha mo anoh?! Diyan na nga lang yung bahay niyo, dito ka pa magaalmusal!” Ay grabeee! Hindi na ako makapagpigil! Ang kulit kulit ng isang to!
“Oh Miko. Ikaw pala yan. Akala ko naman sino nang kaaway nitong si Fretzie” Sabi ni Dad habang bumababa ng hagdan.
“Eh kasi tito, yang anak niyo ayaw akong pakainin dito!” Lumaki yung butas ng ilong ko, tinignan ko si Miko ng masama. Impaktong lalaking to, ang lakas ng loob isumbong ako sa daddy ko! >__<
“Fretzie talaga! Sige, Miko dito ka na magalmusal. Teka, sabay na kaya kayo ni Fretzie papuntang NAIA?”
“Sure po tito. ^__^”
“Sige. Oy Fretzie, magpaka-ate ka naman sa pinsan mo ha?”
“What?! Magka-age lang kami Dad!!!”
“I know, but you’re still 3 days older.” Tinignan ko ng masama si Miko tawa kasi ng tawa. -___-
“And you Miko, Sayo ko ibibilin tong prinsesa namin. Ingatan mo tong pinsan mo dun ah”
“Yes po tito.” Sabi ni Miko medyo serious naman siya dun. Oo medyo lang! Hahaha! Charr!
Ayun, 5:13 na medyo madilim pa rin. Ang tanging naririnig ko na lang eh yung makina nung sasakyan. Nakaayos na lahat, tapos na rin kaming mag-almusal netong hinayupak kong pinsan. Ready to go na! Ako yung nakaupo sa harap, siya naman nandun sa likod. Hahaha! Loner! >:)
6:20 am nasa NAIA terminal 3 na kami. Hinahanap namin si Ma’am Rica, yung adviser namin. Kasama namin siya sa tour! ^___^
Sinalubong niya agad kami sa may entrance pagkakita niya samin. Hanep, ayos porma si Ma’am! Akala mo hindi Palawan pupuntahan, parang mag-kokorea! Haha!
“Here, eto yung tickets niyo.” Abot niya samin ng transparent na envelope. May mga papel sa loob at…
“BENTE PESOS?!” Sabi ni Miko.
“Oo pang transportation fee yan. San na yung mga maleta niyo? Tara na… Nandun na yung iba sa departure area” Pagkapasok namin, pinalamon namin yung mga maleta namin dun sa makina. HAHA. The term. XD
[Departure Area]
Feel na feel ko naman yung suot ko. I’m wearing a pink jacket na walang zipper sa harap, yung medyo maluwag tapos sa harap may bulsang malaki. Para akong kangaroo! ^0^ Hindi to fit ah, medyo loose ng onti. Tapos naka white shorts ako and bonnet na black tapos may cute na design and naka-converse ako na black. Ang cute cute ko talaga! ^0^ Ang cute din nung backpack ko, color white na suuuuper cute at fluffy na rabbit. Yung MGA maleta ko? Wala pinanakaw ko na. Joke. Hiniwalay na samin. ^___^
“Nandito na rin po ba yung ibang schools?” Tanong ni Miko.
“Hindi makakasama eh….
Pero yung students at faculties nung dalawang schools nandito. ^___^”
PFFFFFFT!
BWAHAHAHAHAHAHA!!!! XD
Pinagtawanan naming dalawa ni Ma’am si Miko. Ang cool talagang bumanat ni Ma’am Rica. HAHAHAHA!
“Ganyan ka naman maam!” Reklamo nito. Woot wooot. Ang pogi pa rin kahit nakasimangot! Anong sabi ng ibang contestants sa pinsan ko? Panigurado ako siya mananalo!
“Haha. Joke lang. Masyado ka kasing seryoso Flores. Chill.” Tapos bumaba kami ng napakahabang hagdan! Grabehan lang! =____=
Pagkababa namin, nakita agad namin yung mga ibang passengers na nakaupo sa may departure area. Siyempre hinahanap ko agad si Anya. LOL. Kakamiss yung palakang yun eh.
Pero instead na si Anya yung makita ko…
I saw Ethan. Tumalikod agad ako kasi papunta yung tingin niya sa pwesto ko.
>______<
AIGOOO~ BAKIT HINDI KO NAISIP NA PWEDE NGA PA LANG SUMALI TO GWAPON---ehem! Take 2! Tong panget na to! Nakakainis! Gusto ko na ulit umuwiiiii! TT______TT
Ano ba ang nagawa ko at pinaparusahan ako ng ganito???
Nagmomove on na nga ako dun sa sinabi niya, naaalala ko nanaman!
‘Wala akong gusto diyan!’
TT_____TT
UUWI NA AKO!!! UUWI NA AKO!!!
“Hoy! Alam ko kung ano yang nasa isip mo, hindi ka pwedeng umuwi!” Sabi ni Miko, maka-asta to akala mo kuya ko!
“Hmp! Sinong may sabing uuwi ako? Mag-CCR ako!” TT____TT Naiiyak pa rin ako. Hindi ko maimagine na makakasama ko siya sa tour na to. Imagine! 3 days and 2 nights kami sa Palawan hindi pa kasama yung mismong pageant! ARGHHHHH! <(>___<)> MABABALIW NA AKOOO!!!
Napagdesisyunan muna ng pagkatao ko ang magpunta ng banyo at mag-ayos. Fretzie nagiging vain ka na!! T^T
UWAAAAH! Ang vain ko na nga! Hindi… Normal lang sa babae ang mag-ayos. Tama! Para magmukhang presentable at hindi mukhang dinaanan ng bagyo. Nagaayos ako para magmukhang maayos! Hindi para sa unggoy na yun! Hah! Asa naman siya! -___-
Pabalik na sana ako kila Miko ng sa hindi inaasang pagkakataon eh may bwisit na bumangga sakin. Na-out of balance tuloy ako! Waaah! I’m gonna fall! I’m gonna faaaaaall! TT^TT
Bago ko pa tuluyan gawing kama yung sahig, nakaramdam agad ako ng kamay sa likod ko. Dahan-dahan kong minulat yung mga mata ko at….
O___O;
Nakita ko kung gaano kalapit yung mukha ni Ethan sa mukha ko at kung gaano kaworried yung expression niya. Take note: Ang cool niya pa ring tignan. Bat ganuuuun? :|
“BITAWAN MO NGA AKO!” Sigaw ko rito. Umayos ako ng tayo, aba! Eksena kami ng mayabang na to.
“That’s how you say thank you?” Sabi ng magiting na Ethan. How I hate this guy! >___<
“Thank you? Joke ka ba? You’re the one who should say sorry! Hindi ka tumitingin sa dinadaanan mo!”
“Tawag mo sayo? Kung tumitingin ka din, eh di sana hindi tayo magbubunggo.”
“Really?! You’re such a---GRRRR!” NAKAKAINIS! NAKAKAINIS! Bat ba palagi na lang akong taob sa kanya? Explain to meeeeeee! >___< Napapadyak na lang ako sa sobrang inis! Gusto ko siyang sabunutan!
“Where are you going?!” Tumingin ulit ako sa likod kung nasaan siya tapos dun sa pupuntahan ko, AISH! Wrong way! Nandun pala sila sa kabila! Nakakainis! Sayang naman yung walk-out ko #MedyoFail
=____=a
Tinaasan ko lang siya ng kilay tapos tumingin ako dun sa harap ko, may trash can! Kinuha ko yung victoria’s secret kong lipstick mula sa bag ko tapos dahan dahan kong tinapon sa basurahan. Nakita kong nakatingin pa rin siya sakin.
“Masamang magtapon?” Sabi ko ng magkatapat kami. Inirapan ko lang siya tapos sinadya kong ihampas yung backpack ko sakanya tapos walk-out ulit papunta kila Miko.
Argh! Nakakainis! Baka hindi ko maenjoy tong tour na to, hindi pa nga nagsisimula, sumasakit na yung ulo ko. Lord, wala po sanang mangayayaring hindi kanais-nais. TT^TT
“Uy san ka galing! Ang tagal mo namang mag-CR! Haysss! Naglalakad na sila oh!” Turo ni Miko dun sa mga kasama namin. Palabas na sila! Pumila na agad kami, tapos sumakay dun sa shuttle bus na maghahatid samin dun sa mga eroplano.
“Wuy BEY! Naaalala mo pa ba yung trip ko?” Tinignan ko siya ng masama.
“HINDING-HINDI KO MAKAKALIMUTAN YUNG TIME NA NAKIPAGLANDIAN AKO SA MISMONG PINSAN KO!”
“Boses mo naman! Kitang malapit lang satin sila Ethan.” Agad akong napatingin dun kila Ethan, katabi niya si Anya. Pake ko? TSS.
“Wala akong pakielam kahit marinig ni Ethan! Nabuking na tayo!”
“Weh? Di nga??”
“Oo nga! Hanggang ngayon hindi ko pa din alam kung kelan pa at kung papaano. Kaya kung anuman yang binabalak mo. Ples lang. Wag nang ituloy. Wala na rin akong paki sa lalaking yan. Ano pang use yang pagiging cupid mo?! PSH!”
Naubo bigla si Miko para bang may naalala.
Hmmm?
Bayaan na nga!
Eto na!!! Paakyat na kami ng eroplano!!! Yipeee! ^0^
Not my first time pero iba pa rin yung feeling! Haha!
“Fretzie anong upuan mo?!” Sabi ni Miko habang naakyat dun sa hagdan ng eroplano. Di ko alam tawag eh. Tinignan ko yung nakalagay sa ticket ko, aha!
“21B!” Airphil lang sinakyan namin kasi biglaan yung tour eh eto lang yung naoffer nung travel agency. Atleast solo namin tong eroplano. :))
“Ayos, magkatabi tayo. 21C ako!” Tigtatatlong upuan kasi sa isang side. Yung number yung nadedetermine kung saang row ka tapos yung letter naman kung saang upuan ka dun sa row.
Kada side may tig-tatlong upuan lang. ABC sa left side DEF naman dun sa kabila. Since ako, 21B that means ako yung nakaupo sa gitna at si Miko yung malapit sa aisle.
Sino kaya yung nasa 21A? Yung katabi ng bintana? Sana si ma’am na lang para makipagpalit ako. Pwede naman kasi yun. Haha.
Umupo na kami ni Miko. Bakante pa rin yung upuan malapit sa bintana.
“Bubble gum?” Tanong sakin ni Miko.
“Excited lang? Hindi pa nga umaandar eh. -___-” Natrauma na kasi siya dati, nung pumunta kami sa Singapore binibigyan ko siya ng bubble gum kasi maglalanding na yung eroplano. ABA! Ayaw niya tanggapin. In the end, Inis na inis sakin bakit hindi ko daw sinabi kung para saan yung bubble gum. Sumakit tuloy yung tenga niya. Haha! Masakit kasi sa tenga yung pressure everytime na maglalanding yung eroplano lalo na kung di ka pa ganun kasanay. Ako, I always make sure to chew a bubble gum everytime na maglalanding yung eroplano. Ohmy! I’m so conyo! HAHA. XD
“Dali na kasi!”
“Eh mamaya pa naman maglalanding. Bat ka ba atat masyad----”
“Excuse me.”
O_____O
Literal na nalalaglag yung panga ko dun! I may look like a dumb right now.
Hinga. Kalma~
TT________TT
FUUUUUUU~
Worst trip ever!
UWAAAAAAH! UUWI NA TALAGA AKOOO! >0<
Tahimik lang siyang umupo sa tabi ko. Ang awkward na tuloy! Bwichit!
Paano ako makikipagpalit ng upuan? Gusto ko dun sa may bintana ehh!!! T^T
Nagstrecth siya tapos sinalpak yung earphones sabay pikit. Yung totoo?! Tutulugan niya lang yung breathtaking view sa labas, samantalang ako nangangarap makaupo katabi ng bintana! Esh!
“Hoy!” Sabi ko kay Ethan. Aba’t hindi man lang ako pinansin! >3< Nice talking without even bothering!
Pabagsak akong sumandal sa upuan ko. Nakakainis! Dedmahin daw ba ang beauty ko?
Napatingin ulit ako kay Ethan. Hindi ko maiwasang humanga sa mukha niya. Dagdagan mo pa yung lakas ng dating niya. I hate to admit pero, ang lakas talaga ng sex appeal ng lalaking to.
Halos tumigil naman yung tibok ng puso ko ng bigla siyang dumilat.
O_____O
“Enjoying the view?” Mapang-asar na tanong niya. Lalaking to!
“AY MAY LAMOK!”
*PAAAAAAAAAKKK*
“The heck----NABABALIW KA NA BA?!” Sigaw nito.
“S-Sorry. Akala ko kasi lamok, alikabok lang pala. Hehe” Pa-sincere na sabi ko.
“Lamok lamok. Gusto lang makachansing. Tss.”
“EXCUSE ME?!” Now it’s my turn to shout. He’s unbelievable!
“Oh bakit? Hindi ba?”
“H-Hindi noh…Asa ka naman”
“Psh. Sabi mo eh” Kinindatan niya ako tapos pumikit siya habang nakasmirk. Hindi pwede! Lilipad na yung eroplano wala pa ako sa tabi ng bintanaaaaa! >.<
“Hoy Ethan” Sabi ko with matching tapik. Hoy hindi ko siya chinachansingan ha! Baka kasi isnabin nanaman ako. =___=
“Anong problema mo miss sungit?” Sabi niya habang nakapikit.
“P-Pwedeng makipagpalit ng upuan?”
“Ano ka sinuswerte?”
“Uyy sige na… *poke poke*”
“Pilitin mo pa ako” Hindi pa rin siya dumidilat. Anak ng toknanay ay tokneneng!
NAKOOOOO! ISA TALAGA SIYANG HALIMAW!
“Ethan…please?” I said using a sweet tone. Yuck! Humanda ka talaga sakin halimaw ka.
“Not even convincing. Bahala ka, aandar na to oh”
“ANO BANG GUSTO MONG GAWIN KO?!” Argh! Para akong sasabog sa konsumisyon!
“Kiss me”
O____________O
“Ehem!” Ubo ni Miko.
“NASISIRAAN KA NA BA?!”
“Biro lang, wag mo naman ipahalata sakin na naeexcite ka. Onting pakipot naman please!”
Napabuga ako ng hangin. ANG KAPAL NG MUKHA!
“Kilabutan ka nga! Kung ayaw mong makipagpalit. Eh di wag!” Singhal ko rito.
“ Pikon mo. Oo na papayag na. Tss” Sabi ni Ethan habang inaayos yung gamit niya. Hindi ko na lang pinansin yung huli niyang sinabi. Tss.
Tumayo na ako at patayo na rin si Ethan ng biglang umandar yung eroplano.
Naout of balance ako at sa hindi inaasahan pangyayari…
UWAAAAAAAAAAAAAAA!!!!! Napakandong ako kay Ethan!!!!
The fudge! >____<
********************
A/N: Mas maaga kesa sa promise ko. Yun nga lang bitin. Take this as an appetizer. Haha! Grabe I am so overwhelmed. Mabasa ko ba naman yung mahahabang comments with matching message pa! Mga bolero at bolerang bata! Hahaha. Pero I have to admit, kinikilig ako while reading your comments. GRABE! One chapter ganun karaming comments? Gulaaaay! Paano kayo dumami bigla? Saan kayo nanggaling?! HAHAHA! I welcome all the new clashers! Pati yung mga silent readers na lumalantad. Sama sama tayong maexcite sa mga mangyayari. Hihi. ^____^
PS: About sa dedications, closed po muna. Yung mga nasabihan ko dati except sa admins. Sad to say nawala po yung listahan ko. Mianhe~ BTW, May plano kaming mga admins na magpacontest na lang sa page for the dedic. Ayun. Haha!
COMMENT GUYSSS! :*