Chapter 34
KYO
"K-Kyo, where are you? Our wedding is about to start." Mari's voice was shivering.
I was in the middle of packing my things when he made the call.
"I'm not coming."
"B-But Kyo, how will - "
"I hate repeating myself, Mari, you know me."
"So you're really going to marry her..."
"That's my plan since the beginning." Then I dropped the line. I continued loading my luggage for my flight in Cebu.
I needed to see Ruby. I will take advantage of the situation while she's a submissive to me.
I feel so nervous of the thought that she might refuse to accept my proposal again. Because tonight, I am planning to move in with her. I know this is going to be a major issue in my career but I really don't care.
I went to my console and gently picked a small box. Maingat ko iyong binuksan para lang masilaw sa isang singsing na kumikinang sa loob niyon. I bought this ring in Columbia. I know it's hard to imagine that Ruby will smile when I wear this to her finger, after all I've done to her, yet I was hoping.
I want to marry her. I still want to marry her after all these years.
Kahit sobra akong nasaktan sa pagtalikod niya sa akin matapos ko siyang piliin, I still love her. Minahal ko pa rin siya kahit namatay ang anak namin nang hindi ko man lang nasisilayan.
Pero tama na. Ang dami ko nang tiniis at ganoon din siya. Kailangan na naming tumigil. Kailangan ko na siyang itali nang panghabang-buhay. At habang sumusunod siya sa lahat ng sinasabi ko, sasamantalahin ko iyon para mapaoo siya. After that, saka ako babawi sa lahat-lahat.
Tatanggapin ko ang mga parusa niya sa lahat ng kagaguhan ko.
Kung kinakailangan, I will woo her even if it takes forever. I will make her fall in love with me again.
Kinuha ko ang phone ko para tawagan si Rom. Kahit malabo pa sa tubig-kanal ang samahan namin, he's still my goddamn adoptive brother. Montenegro pa rin siya kahit sa papel lang.
He reached out to me at inungkat niya ang tungkol kay Erika. I met Erika nang nasa Pilipinas na ako. Si Erika na unang dahilan kung bakit karibal ang tingin ni Rom sa akin noon. Erika was my father's favorite adoptive child. Sa akin unang gustong ipakasal ni Ybarra si Erika. I was okay with it before, until I learned that Rom loves Erika. I asked Ybarra na si Rom na lang ang ipakasal kay Erika... at iyon nga ang nangyari sa huli.
Pinaayos ang mga papel para mawalan ng bisa ang pagiging adoptive sibling nila sa isat-isa.
But after the wedding, Erika confessed to me. She told me that it's me that she truly love. Na natakot lang siya kay Ybarra kaya niya sinunod ang utos nito.
Ayoko ng gulo kaya pinili kong umalis. Pero humabol si Erika. Sa paghabol niya sa akin ay napasama siya sa mga passengers ng eroplanong nag-crash. Erika died because of me...
Nagalit si Rom sa akin dahil doon. Ilang taon niya akong sinisi. I couldn't blame him dahil sinisi ko rin naman ang sarili ko sa nangyari. Erika was a good woman. She's my adoptive sister and I loved her.
Kinailangan pang dumaan ang ilang taon bago kami nakalimot...
Though Ruby really looks like Erika, hindi pa rin iisa ang dalawang babae. And finally, tanggap na ni Rom ang katotohanang iyon ngayon. Tanggap niya nang si Ruby ay akin.
Umamin siya sa akin na wala talagang nangyayari sa kanila ni Ruby kahit sa kanya ito umuuwi. Na hindi totoong he was fucking her, na pinagseselos niya lang ako kaya niya iyon sinabi. He also said to me na ako ang mahal ni Ruby. Na ako lang. Na ako pa rin kaya tigilan ko na ang pagpapahirap sa babae.
Sinabi niya rin ang sitwasyon ni Ruby tungkol sa gumigipit ditong miyembro ng triad. Ngayon alam ko na kung bakit niya ako iniwan noong gabi sa labas ng bahay nila. Hindi totoo na iniwan niya ako dahil kailangan siya ni Rom, iniwan niya ako dahil kailangan siya ng mama niya sa ospital.
How I wanted to punch myself after hearing everything she's been going through. Nabasag ako nang malaman ko ang lahat-lahat. And I made an oath na pagbabayarin ko ang buong triad na pinangalanan ni Rom.
"Where are you now, Rom?" I asked him because I was worried. I wanna make sure that Ruby was safe.
"I'm on the way to her place, brother," he answered.
"Good. Please take care of her."
Matapos niya akong kausapin tungkol sa tunay na kalagayan ni Ruby, nagpresinta siya na siya na rin ang susundo kay Ruby para matiyak ang safety ng babae. Magkikita kami sa mansion ko sa Cebu mamayang hapon.
"I'll call you when she's with me."
I cleared my throat. "Keep me posted."
I tap my screen to drop the line. I grabbed my things. I slid the ring inside my pocket as I walked out of the room.
Paalis na ako nang biglang may magsalita sa likod ko.
"I was once in love with a girl." The voice said.
I faced to the silhouette of an old man.
It was Ybarra.
Why is he here?!
"And you know what's her name?" He looked like drunk. "Her name si Ruby, too. Funny, right?"
Dammit! What the hell was he talking about?
He made steps to get near me. "I'm not kidding, son. I had a girlfriend with the same name as yours, when I was at your age."
"I should head out." I turned my back at him.
Ilang hakbang pa lamang ang aking nagagawa nang magsalita muli sya.
"My biological father who was against us, made me choose too between my mother and the love of my life, Ruby."
Ybarra's biological father was Phyton West. Isang leader ng American Mafia noong nabubuhay ito. Naanakan nito ang half Spanish and half Filipinang haciendera na si Ysabella Montenegro. Noong kinuha siya ng kanyang ama ay doon na nagsimula ang pagkakagulo ng angkan ng mga Montenegro.
At nang magbalik sa Pilipinas si Ybarra ay tuluyan na nga siyang bumukod at bumuo ng sarili niyang emperyo... Isang madilim at masalimuot na emperyo.
Matapos niyang kaming buuhin ni Lander via In Vitro Fertilization with a help of a Mexican-American mother, inampon niya naman sina Rom at Erika na kapwa sampung taong gulang na noong ampunin.
"Kyo, son..." he called me. "Like me, my dad was a heartless monster, too."
I paused, hesitated to walk again. It's either I will listen to his story or he will make my life complicated again. And so I chose to turn my face on him.
"It's whether I choose my mother... or my girlfriend Ruby..."
And for the first time, nakitaan ko ng emosyon ang mga mata ni Ybarra Montenegro.
"I chose the same as you chose five years ago." bumalatay ang sakit sa kanyang mukha. "I chose my love... over my mother..."
I was just listening to him.
He took steps again and when he got near to me, he tapped me on my shoulder. "Then my father killed... my mother."
It's brutal and cruel, I know. But these awful things was normal to me. Baka nakakalimutan niya, pinalaki niya akong walang puso at damdamin. Kung meron man akong kahinaan ngayon, si Ruby lang iyon.
Bata pa lang ako, inilayo niya na ako sa mga tao. I was raised in a private island. Walang TV, radio o kahit ano na magpapakilala sa akin kung ano ang mundo. I was home-schooled. Magagaling ang mga private foreign teachers ko, pero hindi lang basta academics ang pinag-aaralan ko, kundi pati ang ibat-ibang klase ng kutsilyo, baril at bomba.
Nang dumating na ako sa Pilipinas ay akala ko magiging okay na ang lahat. I was enrolled in a normal school. Nag-aral ako ng isang taon pero panandalian lang iyon. Pinatikim lang ako. Pinaasa.
Ikinulong ako ni Yabrra sa isang kwartong may tatlong sulok. Everyday, for almost a year, someone's whipped me ten times a day. I only ate twice in a week. Akala ko nga noon ay mamatay na ako sa hirap. But for him, it was just part of the training. For me to be stronger.
Itinatatak niya lang sa isip ko na ipinanganak ako para mamuno. Para pumalit sa kanya sa emperyong minana niya sa kanyang ama, na ipapamana niya rin sa akin.
Wala akong pakiramdam matapos niyang palayain. Then, nagsimula ang training ko ng ibat-ibang uri ng martial arts.
Kaya wag niyang asahang makakaramdam ako ng simpatya sa mga pinagsasasabi niya ngayon.
"You know what made me broken?" nagpatuloy si Ybarra. "When Ruby was given a choice... between me... and her family..." his voice cracked. "She chose her family..."
History repeat itself and he made it happened to us. Kaya ba ganoon na lang ang pagtutol niya kay Ruby Castillo? Gusto niya rin bang maranasan namin ang naranasan nila noon kaya niya ginawa ito?
My life became miserable when Ruby left me. It felt I died everday of the thought I never be with her again. But then, Terrence was right. Kung nauuhaw ka ay uminom ka ng tubig. Kung nagugutom ka ay kumain ka ng pagkain.
Kaya noong mga times na nagungulila ako kay Ruby ay lihim ko syang pinuntahan sa Cebu. Ako rin ang nagdala kay Terrence noon sa kanila, noong mga panahong nagkasakit ito sa utak, para sabay ko silang mabantayan. Wala syang kaalam-alam na sinusubaybayan ko sya hanggang sa lumaki ang kanyang anak.
He didn't even know that I paid the hospital bills everytime na magkakasakit si baby Quiro. I always bribed her father's contender in cockfighting kaya lagi itong panalo. Ang akala ng mother nya ay free ang space sa palengke para makapagtinda pero ang totoo ay ako ang nagbabayad ng renta nito.
But one day, pinakitaan ako ng ebidensya ni Ybarra na ako talaga ang ama ng ipinagbuntis ni Ruby. I was so happy when I learned about that. Kaya ko agad pinapunta si Ruby sa airport. Pero roon ko rin natuklasan na hindi ko pala anak si Baby Quiro dahil hindi niya rin naman pala ito tunay na anak.
Hindi ko alam kung paano nakalusot sa akin na ang tunay na mga magulang pala ni Baby Quiro ay sina Rosenda at si Terrence. Pinalabas lang pala ng pamilya nila na si Ruby ang ina ng bata para makaiwas si Rosenda matinding issue at komplikasyon. Napaniwala ako sa maling akala.
Nang sabihin na sa akin ni Ruby na namatay ang tunay naming anak noong mismong pagkapanganak niya ay halos mabaliw ako sa galit. Galit na galit ako dahil wala akong kamalay-malay na nagkaanak pala ako. Wala akong kamalay-malay na namatayan na pala ako ng anak. Inalisan niya ako ng karapatan na makasama ang anak ko kahit sa huling pagkakataon.
I was so mad at her. Umabot na sa punto na pinagbantaan ko ang kanyang pamilya. Sarado na ang isip ko nang mga sandaling iyon na nagmamakaawa siya sa akin kaya kung anu-ano ng masasakit na salita ang nasabi ko sa kanya.
How I wanted to kill her pero mahal na mahal ko pa rin sya. So I decided to forgive her. Alam ko ang paghihirap nya noong iniluwal nya ang anak namin kaya pinili ko na patawarin na lang sya.
Pero nagbago ang lahat nang may ipakita si Ybarra sa akin na mga pictures. Kuha iyon ng pagpunta ni Ruby sa condo ni Rom sa kailaliman ng gabi.
What the fuck were they doing that night? Pilit ko mang isiping naglalaro lang sila ng baraha ay hindi ko maiwasang isiping may ginagawa silang kakaiba. I know Rom. He's a scumbag. At alam kong nakikita ni Rom si Erika kay Ruby. I was paranoid and the paranoia turned me into a monster.
Ibinalik ko kay Ruby ang lahat ng sakit. Pinasakitan ko siya.
It was hard. Ang isipin pa lang na makita ang kanyang pagluha dahil nahihirapan na siya ay parang pinipiga na ang aking puso.
Kaya binigyan ko sya ng rule na bawal syang lumuha ay upang hindi ako mahirapan na saktan sya.
Pero gusto ko pa rin siyang makitang masaktan. Baka kasi pag nagselos siya, marealized niya na ako pa rin pala ang mahal niya. Kaya hinarap ko sa kanya si Mari...
Until I realized na hindi ko siya kayang makitang nasasaktan. But that was before I discovered that she was already living with Rom. Kay Ybarra ko nalaman na talagang nakatira na si Ruby sa building ni Rom. Halos mabaliw na naman ako. Hindi na siya akin.
Pinababa ko si Ruby sa tapat ng pag-aaring gusali ni Rom. At nang balikan ko siya after half an hour ay kitang-kita ko kung paano sila magyakapan. Naubos na ang pasensiya ko kaya kinaladkad ko na paalis si Ruby. Kahit ayaw niya na sa akin, kahit galit ako sa kanya, I still wanted to keep her. I still wanted her to be mine.
Kaya nagpa-panic agad ako kapag hindi sumasagot si Ruby sa mga texts at tawag ko. Iniisip ko agad na baka may ginagawa sila ni Rom na lingid sa kaalaman ko.
Damn! I was being paranoid! And this paranoia turned into a monster.
Pero tapos na ang lahat ng iyon ngayon. Nagkaliwanagan na. Inamin na ni Rom ang totoo sa akin kaya kailangan ko nang bumalik sa Cebu. Kailangan ko nang makuha si Ruby para makabawi sa kanya at maprotektahan siya.
"Why are you telling me all these?" malamig na tanong ko kay Ybarra. Bakit bigla siyang nagkukwento sa akin tungkol sa past lover niya? Gusto niya bang hindi ako agad makauwi sa Cebu?
I was about to leave him nang magsalita ulit siya. "I had a daughter with her."
Natigilan ako at tulalang napatitig sa kanya. May anak pa siyang iba maliban sa amin ni Lander?
"Hindi ko alam na buntis siya nang umalis at iwan ako..."
I was lost of words.
His eyes avoided mine. "My father abducted our daughter. Nakilala ko lang ang aking anak nang magdalaga na siya."
Napakurap ako. "Really? Then who the hell is she? Did you find her?"
"Really? Then who the hell is she? Did you find her?"
"Yes I did." He slowly nodded. "She. Is. Erika Montenegro."
What the fuck?! Erika was his real daughter? His own flesh and blood?!
And Erika was my real sister!
I pushed him down sanhi para mapaupo siya sa lupa. "You're a terrible liar!"
Tumayo siya at humugot sa kanyang coat, a folder. "Papers could prove it."
"Kung anak mo siya, bakit gusto mo siyang ipakasal noon sa akin?!" Gigil na sigaw ko. Dahil kung hindi ko iniwasan si Erika because of Rom, baka sa akin nga naipakasal noon ang sariling kapatid ko!
And to think na walang alam si Erika sa katotohanan! Wala siyang alam na kapatid niya ako!
"Wala akong balak ipakasal si Erika sa 'yo. Pinalabas ko lang na ipapakasal ko siya sa 'yo para walang magsuspetya na tunay ko siyang anak. Na tunay mo siyang kapatid." Nagpakawala siya nang malalim na paghinga. "Kailangan ng press release about it, Kyo. Kailangang malaman ng lahat noon na ikakasal kayo ni Erika."
Kwinelyuhan ko siya. "At bakit kailangang mangyari iyon?!" halos maglabasan ang mga litid ko sa leeg sa pagsigaw.
"Dahil target ng mafia si Erika! Dahil ibinilin ng ama ko sa mga naiwan niyang tauhan bago siya mamatay na hanapin ang naging anak ko noon! He wants my daughter dead! Dahil iniisip ng ama ko na makaka-apekto si Erika sa emosyon ko dahil anak siya ng babaeng minahal ko noon!" Gumaralgal ang boses ni Ybarra. "At kahit hindi ko kilala kung sino ang mga tauhan na iyon ng ama ko ay hindi ko pa rin sila hahayaang patayin ang anak ko! Kaya pinalabas kong ampon ko lang talaga si Erika!"
Nabitiwan ko siya.
"Luckily, Rom fell in love with Erika. Kunwari ay inunawa ko si Rom kaya imbes sa 'yo ay sa kanya ko na lang ipinakasal si Erika. At least kahit paano, alam ng mga tao na sa 'yo dapat ikakasal si Erika."
"Tell me, ang place crash niya... aksidente ba iyon?" Nanghihinang tanong ko.
Marahan siyang umiling. "Natuklasan pa rin nilang anak ko si Erika... Sila ang may gawa ng pagsabog ng eroplano..."
"Who are they?" I asked through clenched teeth.
"Don't worry about them... Natuklasan ko na rin naman kung sino ang mga tauhang iyon. Naparusahan at nailigpit ko na sila." Mapakla siyang tumawa. "Pero hindi na mababago ang katotohanang patay na si Erika... Patay na ang kapatid mo..."
"You and your father..." Napailing ako habang umaatras. "You are insane..."
"I'm sorry for being an evil father. Akala ko talaga ay wala na akong emosyon kaya nga hindi na ako naghanap ng babaeng mamahalin. I am sorry at ginagawa ko rin sa 'yo ang mga ginawa ng ama ko sa akin noon. I am sorry for not realizing it sooner, na ayoko palang maging miserable ka na katulad ko... Kaya sana, mapatawad mo ako sa nagawa ko sa inyo ni Ruby..."
Kumunot ang noo ko dahil may nahihimigan akong kakaiba mula sa sinasabi niya.
"I made history happened again..."
My eyes widened. Suddenly, I get what he's talking.
Pumamulsa sya. "I abducted your daughter, too. I know you wouldn't believe me kaya dinala ko sa'yo ang dokumentong iyan."
Nanginginig akong dinampot ang folder sa paanan ko. Ngayon lang yata ako kinabahan ng ganito.
"Nagkataon lang na sa hospital ko napadpad si Ruby noong mga panahong nagbubuntis sya. Kaya naman pinalabas ko na may sakit sya para madali ko syang mapapaniwala na mamamatay ang anak nya."
I opened the folder, my hands was shaking. Isang pangalan ang nabasa ko sa loob nito.
"Pinapalitan ko ng patay na katawan ng sanggol ang anak niya. And your real daughter is also in Cebu now."
I whispered as I read the name. "Kia Montenegro..."
JAMILLEFUMAH