CHAPTER FOURTY FIVE
CLYDE’S POV
Isang linggo na ang nakalipas simula nung umalis nanaman si Selena. Ganyan ba talaga ang mga babae? Mang-iiwan na lang ng basta-basta? Nandito lang ako sa condo, nagpapaka-lasing sa alak. Hindi ko naman pwedeng sundan si Selena ng agad-agad dun. T*ngina talaga buhay. Lagi na lang.
“Naglalasing ka nanaman pre!” Agad akong napatingin kay Mike na kakapasok lang ng apartment.
“Pake mo?”
“Iniwan ka lang ni Selena. Hindi ka namatayan. Umayos ka.”
“Hindi kasi ikaw ang iniwan.”
“Alam ko. Pero naranasan ko na rin ang maiwan. Kaya pwede ba pre? Umayos ka nga. Hindi bagay sayo ang mag drama.”
“Hindi ako nag dra-drama.”
“Nagpapaka-emo lang? Tss. Pre, sundan mo na lang kasi!”
“Sa tingin mo ba ganun ganun lang yon?” tanong ko sa kanya at tinungga ang isang beer. Putcha. Ilang beses na ba kong iniwan nun?!
“Pre, pano pag iniwan ka ni Selena dahil buntis siya?” Agad akong napatigil sa sinabi niya. Buntis nga ba si Selena?! Pero wala naman siyang sinasabi sakin.
“Hindi siya buntis.”
“Alam ko. Malay mo may magandang rason naman siya.”
“Walang magandang rason para sakin. Iniwan niya ko pero mahal na mahal ko pa rin siya! Putcha talaga!”
“Sundan mo. Mahirap pero kung mahal mo, kakayanin mo. Ge, alis na ko.” Sabi niya at lumabas na. Naiwan lang akong nakatanga. Malapit na ang next sem kaya paano pa ko aalis?! Isa pa, kailangan ako ni papa ngayon dahil tuturuan na niya ko sa mga bagay tungkol sa kompanya.
Kailangan nanaman bang mamili?
Kailangan bang may piliin nanaman ako? T*ngna!
*..Kiss me slowly..♪♪*
“Hello?”
[Hi babe.. puntahan mo ko dito sa condo ko.]
“Trixie, wala akong oras para sayo.”
[Come on, wag ka ng pakipot. Alam ko namang mahal mo ko. At ngayong wala na si Selena, pwede na ulit tayo.]
“Kilabutan ka sa mga pinagsasabi mo.” Sabi ko at agad na inend ang call. Higit sa lahat ayoko sa mga babaeng sobrang clingy na akala mo, sawa. Tss.
Trixie's POV
Ugh! I hate you, Selena! Puro na lang ikaw! Ikaw! Ikaw! Kung baket kasi hindi ka pa nawala?! Umalis ka nga pero lahat ng atensyon sayo pa rin! Ugh! Clyde is being cold and horrendous at me at the same time. This is all Selena's fault! She should burn seven circles of hell! Ugh. I know i'm being ravenous and such, pero mahal ko lang talaga si Keiden..
I just love him to the extinct..
Hinding-hindi ako titigil hangga’t hindi nagiging kami ulit ni Keiden. Tama lang naman na kunin ko kung ano ang akin diba? Hah. Kaya, humanda ka Selena. Madami kang pagbabayaran at madami akong kukunin sayo.. Selena, if you don't have the capacity to give, you shouldn't have the audacity to take! Stick that on your pipe, and smoke it.
I'm ravenous. I want you to myself, Keiden. And i can't help it. Be a little selfish; it's healthy.
Agad akong tumayo sa sosyal kong sofa at diretsong lumabas ng condo ko. Bwisit na Keiden hindi man lang nadaan sa ganda at karisma ko.
“ARAY! ANO BA?!”
“Sorry miss.” Agad namang nilahad ng isang lalake ang kamay niya sa harap ko para tulungan akong itayo.
“Sorry?! Eh kung ipalamon ko sayo yang sahig na yan?!"
“You’re so loud. Nag sorry na nga eh. Tss.”
“So?” taas kilay kong tanong sa kanya. Wag niya lang ibalandra ang katawan niya sakin dahil hindi ako natitinag sa abs na bakat sa polo niya. Ugh!
“Tss. Taray.”
“Sir Drey!” Sigaw ng isang babae. Agad naman siyang lumapit sa lalakeng hambog at may inabot na papel. So, Drey ang pangalan niya?
“Ge miss una na ko. Sorry ulit. Don't frown, sayang ganda mo!” sigaw niya habang hindi nakatingin sakin at naglalakad na paalis.
*lubdub..lubdub..*
Napabalikwas naman ako ng mag ring yung phone ko kaya agad ko ring sinagot.
“Oh?”
[Hoy bruha!]
“Punyeta. Sino ka?!”
[Sabrina.]
“Ba’t ka napatawag? Di naman tayo close. Kadiri ka.”
[Sinabi kong close tayo? Asa ka. Nandito ako para sabihin sayo na..]
“What?!”
[Let’s meet. School gazebo. I’ll tell you my plan.] Fck. Walanghiyang babae. Tatawag-tawag tapos bababaan ako?! At ano naman kayang plano niya? She should be sure that it's a plan paid in the long-run or else, ipapakat ko siya sa abs nung Drey!
Hindi ako na-amaze sa abs nun! NEVER.
Clyde's POV
Agad akong nagpunta sa bahay para kausapin si Mama. Kailangan ko talagang sundan si Selena. Putcha. Bahala na talaga kung anong mangyayare.
“Kuya!”
“Si mama?”
“Sa loob. Baket ka nandito?”
“Basta.”
“Si ate Selena?”
“Basta.”
“Bwisit ka!” Nag dire-diretso lang ako sa loob ng bahay namin. Ang tahimik kaya ayokong tumira dito eh.
“Ma!”
“Anong problema mo?”
“Ano kasi ma..” Ay putcha ngayon pa talaga ako kinabahan? Sasabihin ko lang naman na susundan ko yung babaeng mahal ko!
“Ano? Hoy Keiden, umayos ka! Muka kang tanga!”
“Ma naman eh! Tss.”
“Ano ba kasing problema mo?”
“PUPUNTA AKO NG CALI!”
“Ano?! Anong gagawin mo dun?”
“Ano kasi—“
“Yes Clyde. Anong gagawin mo sa cali.?” Agad akong napatingin sa likod ko ng makita ko si Papa. Sht. Wrong timing! Alam kong pipigilan ako niyan. Pero sht bahala na pero susundan ko si Se! Kung si Se, ayaw magpaka-selfish, pwes ako ang magdadamot ngayon.
“Pa, pupunta ako ng cali. and you can’t stop me.”
“Sino ba kasing nagsabing pipigilan kita?” Halos mapa-nganga ako sa narinig ko. First time naging matino ang pag-iisip ni Papa.
“Pa..”
“Hindi kita pipigilan. Matanda ka na. Kelan mo ba gustong umalis?”
“Ngayon na—ARAY! MAMA NAMAN!” Putcha yung ulo ko. Ang brutal ng mga babae sa buhay ko. Tss.
“Umayos ka nga! Anong ngayon na?! Baka patayin kita!”
“Ma naman! Wag mong sabihin ikaw ang hahadlang sakin?!”
“Shut up. Bukas ka na umalis. Malanding bata ‘to.” Sabi ni mama. Alam ko namang nagtatampo yan dahil first time kong aalis ng bansa. Pero kasi, kelangan ko lang talaga sundan si Selena..
Para maging ayos naman na lahat.. sana..
“Pa, thank you.”
“One week lang ang ibibigay ko sayo, Clyde.”
“Ayos lang pa! Sisiguraduhin kong pagbalik ko dito, kasama ko na ulit si Selena.”
“Goodluck, Son.” Unang beses gumanyan ni Papa kaya agad ko siyang niyakap. Manly hug kasi! Sinunod kong yakapin si Mama.
“Happy Mother’s Day, Ma.”
“Akala ko kinalimutan mo na!” Sabi pa niya habang hinahampas ako.
“Ang brutal mo ma! I love you!”
“Heh! Malanding bata ka talaga. Umuwi ka na ng makapag-pahinga ka na!”
“Tama ang mama mo. Ipapa-dala ko na lang sa apartment mo yung passport at lahat ng kailangan mo.”
“Thank you, Pa.” Sabi ko at lumakad na paalis. Agad ko namang nakita si Nia. Yung kapatid ko. May kausap sa cellphone at akala mong bulate na nabuhusan ng asin.
“HOY NIA!”
“K-kuya!”
“Sino yang kausap mo?”
“W-wala!”
“Bawal ka pang mag boyfriend! Tigilan mo yan.”
“Kuya naman!”
“Ano? Bawal nga!”
“Sabi ni Papa, pwede!”
“Si Papa yun, hindi ako. Pumasok ka sa loob. Akin na yang cellphone mo.” Wala naman siyang nagawa at binigay niya na sakin. Agad kong binalibag sa kabilang bakod.
“OMG. KUYAAAAAAAA!!”
“Oh? Pasok na.” Inis na inis lang siyang pumasok sa loob habang lumabas na ko ng gate. Tss. Kabata-bata pa ng kapatid ko kaya bawal muna lalake dun. Baka mapatay ko lang.
Maglalakad na lang ako pa-uwi. Alam kong malayo pero trip ko lang maglakad.. gusto kong mag-isip isip. Kung gaano ba kalayo yung narating namin ni Selena.. at hindi ito ang oras para bumitaw at sumuko ako..
Bibitaw lang naman ako pag sinabi niya..
At pag sinabi niya ang tatlong salita sa iba..
Dun. Dun lang ako bibitaw at titigil..
“Hoy!”
“Ayputa!” Agad akong napatingin kay Parker na wala nanamang emosyon ang mukha.
“Baket ka naglalakad?”
“Malamang. Anong gusto mo gumapang ako? Adik ka ba, pre?” tanong ko sa kanya. Naglalakad din naman siya. napaka-may sense talaga ng tanong. Tss.
“Lul! Mukha kang tanga.” Sabi niya at dire-diretsong lumakad.
“Teka lang!”
“Oh?”
“Hoy poker peys, samahan mo ko!”
“Saan?”
“Sa may playground lang.” Lumakad na ko at alam kong sumunod din siya. Kailangan ko lang talagang kausapin ‘tong misteryosong bulok na’to. Parang masyadong madaming nalalaman eh.
Pagkarating sa playground agad lang akong umupo sa isang bench.
“Pre, mag-usap tayo.”
“Anong ka-kornihan ‘to, Keiden?”
“Baket parang ang dami mong alam sa mga bawat mangyayare?”
“Kasi gwapo ko.”
“Putcha. Seryoso. Di ‘to joke time.”
“G*go!”
“Dali na kasi. T*ngina. Bakla ka ba? Umayos ka!”
“Ulol. Sabihin na lang natin na, mas matalino lang talaga ako sayo.”
“Di ka ba sasagot ng matino?"
“Sumasagot ako. At matino ako.”
“Tss. Alam mo bang aalis si Selena?”
“Oo. Alam ko ngang exchange student ka eh.” simpleng sagot niya habang nakatayo pa din at nakasandal sa isang malaking poste.
“Pano mo nalaman?”
“Uulitin ko lang yung sinabi ko sayo kanina. Sadyang mas matalino ako sayo.”
“Alam mo palang aalis siya, baket hindi mo ko sinabihan?” medyo naiinis din ako dahil kaibigan niya ko pero ni hindi man lang niya sinabi sakin samantalang alam pala niya. Tss.
“Desisyon ni Selena yon. Isa pa, masyado ng madaming bagay ang nagbibigay babala sayo pero hindi mo napapansin.”
“Hindi kita maintindihan.”
“Nung araw na wala pa si Selena. Kinausap mo ko sa may campus gazebo. Sabi ko nga sayo, wag kang magpaka-tanga sa mga desisyon mo..”
“Anong koneksyon nun sa nangyayare ngayon?” Tanong ko na naguguluhan. Tss. Ang dami talagang alam ng lokong ‘to eh.
“Malaki..” sabi niya at lumakad palayo.
“Katulad ng ginawa mong desisyon ngayon..
..wrong move.”