Κεφάλαιο 23
ΜΑΡΙΑ
Ο βλάκας! Πως μπόρεσε να το κάνει αυτό στην Άλις! Δεν την είδα πουθενά και έτσι αποφάσισα να πάω σπίτι, μήπως ήταν εκεί.
Όντως η μυρωδιά της ήταν αχνή αλλά και πάλι υπήρχε.
Πάλι καλά. Δεν ξέρω τι θα γίνει αν φύγει. Η αγέλη θα καταρρεύσει. Τα παιδιά την αγαπάνε πάρα πολύ, εγώ και ο Άνταμ τη βλέπουμε σαν αδερφή μας. Οι φύλακες, οι έφηβοι γαμώτο μέχρι και οι πιο αυστηρές μαμάδες την αγαπάνε.
Δεν με νοιάζει που χάνω το μεσημεριανό, πρέπει να βρω την Άλις. Όλοι έχουμε αρχίσει να ανησυχούμε.
Μπήκα στο δωμάτιο του Έιντεν και της Άλις αλλά δεν ήταν εκεί. Τα ρούχα έλειπαν από την ντουλάπα και δεν υπήρχε σημάδι της μέσα στο δωμάτιο. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά δέκα φορές πιο γρήγορα και έτρεξα σε όλα τα δωμάτια αλλά δεν ήταν πουθενά.
«ΑΛΙΣ;» φώναξα
«ΑΛΙΣ;» τίποτα
Μπήκα στο δωμάτιό μου και άρπαξα το κινητό μου από το γραφείο για να πάρω τον Άνταμ. Κανένας δεν θα τολμούσε να μας δώσει τιμωρία που έχουμε το κινητό του ανοιχτό γιατί ψάχνουμε το Άλφα θηλυκό. Κάτω από το κινητό υπήρχε ένα χαρτί.
Αγαπητοί μου Μαρία και Άνταμ,
Για να το διαβάζετε αυτό σημαίνει ότι δεν με βρήκατε πουθενά στο σπίτι.
Είδα τι έγινε στη καφετέρια με τον Έιντεν και την ξανθιά και δεν άντεξα.
Ξέρετε ακόμα και τα βαμπίρ έχουν καρδιά, και ο Έιντεν την κομμάτιασε αλλά δεν πειράζει χαλάλι του. Ας μείνει με την ξανθιά, σίγουρα έχει κάτι παραπάνω να προσφέρει από ότι εγώ. Δεν του κρατάω κακία, απλά ήταν πολύ βαρύ να βλέπεις το άτομο που υποτίθεται ότι πρέπει να σε αγαπάει να σε προδώνει μπροστά στα μάτια σου. Ελάτε στη θέση μου.
Άνταμ, έχω φτιάξει το αγαπημένο σου παγωτό, Μαρία υπάρχει η σαλάτα που ήθελες να σου ξαναφτιάξω στο ψυγείο. Για τα παιδιά υπάρχουν σοκολατάκια που είχα φτιάξει την προηγούμενη φορά μαζί με τα μπισκότα.
Μην με ψάξετε, δεν ξέρω πότε θα γυρίσω-αν γυρίσω. Ελπίζω να μείνετε καλά. Μην τηλεφωνήσετε και μην με ψάξετε. Δεν είμαι καν στη χώρα.
Σας φιλώ, Άλις
Ο αδερφός μου πρόκειται να πεθάνει.
Έτρεξα πίσω στο σχολείο σε λίγα λεπτά. Είμαι τόσο θυμωμένη που θα του σπάσω τα μούτρα. Μπήκα στην καφετέρια και έτρεξα στο τραπέζι που καθόταν ο Άνταμ και έκανε μίλαγε στον Έιντεν.
Τον έπιασα από τον ώμο τόσο δυνατά που αν δεν ήταν λύκος θα του τον είχα σπάει.
Γύρισε απότομα και σηκώθηκε.
«Βρήκες την Άλις; Που-»
«Μην μπεις καν στον κόπο.» του λέω και κοπανάω το γράμμα στο στήθος του.
«Έφυγε.» λέω αρκετά δυνατά για να το ακούσουν όλοι. Πολλοί άρχισαν να κοιτάνε την ξανθιά και τον Έιντεν με ματιές γεμάτες θυμό και λύπηση.
Σχεδόν όλοι άρχισαν να κλαψουρίζουν με τα νέα.
«Να σε δω να λες στα παιδιά τι έγινε.» του λέω με φωνή που στάζει δηλητήριο.
Ο Έιντεν δεν μίλαγε, δεν είπε λέξη απλά συνέχιζε να κρατά το γράμμα της πάνω στο στήθος του.
Μάτια ορθάνοιχτα, χείλια μισάνοιχτα, άρχισε να λέει μόνο μια λέξη.
«Όχι, όχι, όχι, όχι.»
Του έριξα μια λυπημένη ματιά και με δάκρυα στα μάτια τράβηξα τον Άνταμ προς την έξοδο.
Τέλος.
Η Άλις έφυγε.
bwV"
Σκατούλες μπλε!! :'(
Ψηφίστε και σχολιάστε Σ.Α.
#καλή σχολική χρονιά σε όλους!!