"Mommy .." Mom cupped my face.
"Everything's gonna be alright my princess." Then she smiled at me.
I returned a smile of relief then bumalik na kami sa table namin.We're having dinner with 'his' parents.They offered our marriage and mom accepted it ofcourse for my sake.
A week has already passed since I lost that special thing.Mabuti nalang at natandaan nila Claire ang itsura nung guy pero ang masaklap is that he doesn't even seem to care at all.Parang wala lang sa kaniya that we made a mistake,na ..may nangyari sa amin ng gabing iyon.
Hanggang ngayon hindi ko pa rin yun matanggap.I lost my virginity,the only thing a girl could ever give as a present to the man she loves.I heaved out a sigh.I've been drowned with this thought ever since that day and Im glad I didn't gone mad.My mom was there and my friends didn't left me.Im still lucky though.
Pero dahil sa nangyari,pakiramdam ko ay lalo akong nagkaroon ng mas malaking problema.Natakasan ko nga ang maipakasal kay Lance Fukuda,but now I am engaged to a man,whom I don't love,I don't like and the strange fact is that I don't even know.Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari,sana pala tinanggap ko na yung arranged marriage namin ni Lance.Atleast I know him,and I trust him,hindi malabong magustuhan ko rin siya.But its too late,it's too late ..
"Aine?Anak?Are you listening?"
I returned back at my senses when I felt mom's hand on my back.I saw worry in her eyes and I don't like that.Ayokong masyadong mag-alala si mommy sa akin.That's why I tried to reach out for a smile."What is it mom?" I asked.
"I was actually asking you where would you like to spend your honeymoon hija." His mom answered,she's tita Sandra.
They wanted to give me the formal wedding in exchange of what happened.Hindi naman ako tumanggi dahil iyon na rin naman ang payo ng manager ko.And I know that's the best thing to do to settle what happened.
We checked the CCTV records of the Fiasco bar and we found out that the guy was Seije Park.Kilala siya ng mga crew sa bar dahil madalas daw ito doon and because of some reasons that they didn't ellaborate well.Nung una hindi ko alam kung paano ko sasabihin kay mommy.I lost my senses at the world at hindi ako maka-move on sa nangyari.I just cried for the past few nights and totally lost my appetite.Mom got worried that's why she talked to me at hindi ko na nagawang ilihim pa sa kaniya.
She cried with me.Being a mom,ofcourse masakit din para sa kaniya but she encouraged me to find solution.Kinausap niya sila Misty and even my manager.Nagtulungan sila to locate the guy and they found out Park family's residence.We even discovered na naging magkasosyo na rin pala sila nila mommy sa business.
His parents got shocked too.Hindi ko na alam ang ibang details dahil kinailangan kong magpahinga.Sila mommy ang nag-asikaso ng lahat.And now,we're up for a wedding.
"We're actually done talking about the wedding and everything a while ago hija." His dad said.He's Mr.Ed Park,a business tycoon."The wedding is scheduled the day after tomorrow."
Actually,wala akong kagustuhan sa mga nangyayari ngayon.Pakiramdam ko,ang isang bahagi ng pagkatao ko ay nawala na rin sa akin dahil sa nangyari nung gabing iyon.Tumatango nalang ako sa mga desisyon nila.Im not happy about these stuff but I'm doing this to settle things.
Nung una,plinano ni mommy na magsampa ng kaso pero sadyang may mga bagay na nakapag-pabago sa isip niya.Wala kasing maidudulot na mabuti yun sa akin at ayoko ring magsampa ng kaso dahil alam kong pareho kaming lasing ng gabing iyon.I just want to try if this wedding will work out and maybe ..matututunan ko rin naman siguro siyang mahalin.
"We're doing this for the sake of your name Lorraine,your mom told us about your modeling career." Tita Sandra flashed a smile at me.Hindi ko naman mapigilang hindi humanga sa itsura niya.She's beautiful and witty,ganun din si Tito Ed na half Korean.Kaya pala Park ang surname nila.
"So,back to the question darling ..where do you want to spend the honeymoon?"I suddenly thought of my dream wedding at parang gusto ko nanamang maiyak.Maybe I don't really deserve to get married with the guy I love.
"Ayoko sa labas ng bansa."Nagkatinginan kami nila mommy at ng parents niya nang magsalita siya.Tita Sandra shot me an apologetic look.Mukhang wala rin silang magagawa sa anak nila kaya naintindihan ko naman agad na ako nalang ang dapat mag-adjust.Tinanguan ko nalang sila atsaka ako ngumiti.
"Ariara Island,Palawan?My friends told me na maganda raw ang ambiance doon" Mom suggested.Okay naman ang place na yun,dun kasi kami nag-pictorial last time nung nag-guest ako sa isang magazine.
Tumango lang siya bago nagpaalam sa amin.He seems in a hurry. "I have to go mom,dad." Tumango nalang ang mommy niya at kapagkuwan ay hinalikan niya ito sa pisngi.Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa makalabas na siya ng tuluyan sa restaurant.
"Hija,pasensya kana talaga sa ugali ni Seije.He's not used with this kind of gatherings." Pag-eexplain ng mommy niya.Si mommy na ang sumagot para sakin."It's okay Sandra.Mas okay na ito.Atleast pumayag siyang pakasalan ang anak ko."
They both looked at me.Tita Sandra held my hand."Lorraine,I know walang magagawa ang sorry.The damage has been done pero gusto ko lang malaman mo na sobra sobra ang guilt ko for my son.He ruined your future.I know na engaged kana pero nangyari iyon." Sincerity is written all over her eyes."I admit na hindi kami mabuting magulang.Seije is so distant.Hindi namin nasubaybayan ang paglaki niya because of business.Maraming sakit ng ulo na ang naibigay niya sa amin but I didn't expect na aabot sa ganito.But still,Im hoping na magbabago siya.Lalo pa ngayon na ikakasal na siya.I know you're a good person and I wish na masettle niyo 'to."
I gave her a genuine smile.I can feel her sincerity at alam kong mahal na mahal niya ang anak niya kahit na ganun si Seije.Siguro nga matututunan ko rin siyang mahalin.I know God has a reason for everything.
*
The wedding was approached by media and some VIP's from my modeling management.Everything went so smooth,akala nila nagpakasal kami because of the thing called love.Hindi lang nila alam kung ano ang totoong nangyari.
Mabuti nalang at nagagawa kong pagtakpan ang kaartehan ng lalaking ito sa harap ng camera.Imagine?He's not even smiling!Napakaseryoso niya ang hindi ko makapa ang humor niya sa katawan.Ikamamatay niya ba ang pag-ngiti?
We went to Ariara Island in Palawan for our so called honeymoon.Pero dapat hindi nalang kami naghoneymoon,pagkarating kasi namin ay natulog lang siya.
Nauuna rin siyang kumain sa akin,naaaliw kasi akong manood ng sunset.Hindi ko naman siya mayaya dahil natatakot ako sa kaniya.How ironic right?I'm afraid of my husband.Pero hindi ko rin kasi maiwasang hindi matakot sa kaniya.He looks like he belong to those gangsters I read from fictional books.His eyes are deep and his features are just so strong na parang mahihiya ka nalang titigan siya dahil napaka-manly niyang tignan.
Hindi rin natapos ang napag-usapang one week stay namin dahil after three days ay bumalik na kami ng Manila.Mukhang nainip lang siya doon.Paano ba namang hindi siya maiinip eh total package ng pagiging kill joy ang pinairal niya.Hindi yata talaga uso sa kaniya ang salitang smile!
Pagdating namin sa Manila,dumiretso na kami sa bahay namin.Magsasama na kami sa isang bahay pero hiwalay pa rin naman ang mga kwarto namin.Ang sabi ng parents niya ay dapat siguro magsimula kami sa pinaka-umpisa which I barely understand.Like,anong pinaka-umpisa ang sinasabi nila?Hindi ko nalang din masyadong inisip ang mga ibinilin nila dahil pagod na pagod ako sa biyahe.
Kinabukasan ay maaga akong gumising para magprepare ng breakfast.Kahit papano ay alam ko namang may mga duties na ako ngayon bilang maybahay.My mom had me oriented about my responsibilities as a wife at paulit-ulit niya akong niremind na kahit hindi namin mahal ang isa't isa,we should find ways to make this relationship good.
Dahil hindi ko alam kung anong gusto niyang kainin,nagluto nalang ako ng simpleng almusal.Hotdogs,egg and bacon and I even brew a cup of coffee for him.Pagkatapos kong magluto ay sakto namang bumaba siya.Bihis na bihis siya kaya naisip kong baka aalis siya.
Hindi ko pa alam ang sasabihin ko nang tignan niya ako kaya binati ko nalang siya."Goodmorning.Uhm,nagluto ako ng --"Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil nilagpasan niya lang ako at dirediretso na siyang lumabas ng bahay.
Naiwan akong mag-isa na nakatingin sa pintong nilabasan niya.
Drake's POV
"Tol,hindi ka pa ba uuwi?Baka hinihintay kana ng asa--"
"Shut the fvck up Tyler!" Asik nito kay Tyl.(Pronounced as Tile)
Nagkatinginan nalang kaming apat at saka tumahimik.Masama pa rin siguro ang loob niya sa kasalang naganap.I understand him pero it's the consequence for his carelessness.Seije is a man who doesn't care about how many girls are there on his bed.Ang mahalaga,makalimot siya.He keeps on doing things to forget about the past.
That night,nung may mangyari sa kanila nung babae,lasing na lasing kaming lahat.It was the second death anniversary of the girl he loves,the reason behind his foolishness now.Kaya siguro hindi na rin niya alam ang nagawa niya.Mapili rin kahit papaano sa babae si Seije at alam niya kung sinu-sino ang dapat at hindi dapat isama sa mga babaeng dinadala niya sa kung saan man.
His parents knew all of his shits.Ilang beses na silang gumawa ng paraan just to keep him away from all of these pero lahat naman yun ay nonsense.They can't keep him away from womanizing,fighting,drinking and all of his stupid stuffs.And we're not like the type of friends who'll push him to the light.We'll go wherever it takes us to be together.It's a brother's code.
Maya maya biglang tumahimik sa loob ng bar,dahilan para mapatingin kami sa kung sino ang dumating.Hindi na kami nagulat nang makita namin sila.Parte na ng sistema namin ang makita ang mga nakakabwisit nilang mukha na akala mo naman ay kung sino silang magaling.
Pinanood lang namin ang leader nila nang lumapit ito kay Seije at tumayo sa harapan niya.Hinihintay lang namin ang mga sumusunod na mangyayari na para bang nanonood kami ng sine.
Maya maya ay bigla nang nagsalita si Shaw. "Kamusta ang bagong kasal?" Tanong nito kay Seije na abala sa pakikipaghalikan sa babae niya.Tumigil naman ito sandali at tinignan si Shaw,isang naka-iinsultong tingin.
Ganun lang pero hindi sumagot si Seije.Tahimik lang ang mga tao sa barat walang may gustong gumawa ng ingay dahil lahat sila takot mapagbalingan ng dalawang grupo.
"Pasensya na kung hindi ako nakarating sa araw ng kasal mo.May mahalagang bagay lang akong ginawa.Wag kang mag-alala kapatid,babawi ako sa inyo ng asawa mo."
Walang kabuhay buhay na tinapunan namin siya ng tingin.Siraulo talaga 'tong kuya ni Seije.Palagay ba niya matatakot niya si Seije sa ganiyan lang?Hindi ko alam kung paano ba sila naging magkapatid e.Pero oo nga pala,magkapatid sila but it's an entirely different case.
"Wala akong pakialam." Simpleng sagot ni Seije bago bumalik sa ginagawa niya.Parang tanga namang ngumiti si Shaw."Alright.Sinabi mo yan ha." And then they stormed out.
Napailing nalang ako.
**