Author's Note: Play Bob Carlisle's "Butterfly kisses" video above while reading the story.
Let's get it from Daddy D's POV...
There are two things I know for sure
She was sent here from heaven
And she's Daddy's little girl
As I drop to my knees by her bed at night
She talks to Jesus and I close my eyes
And I thanks God for all of the joy in my life
Oh but most of all...
Maya-maya lamang ay ihahatid ko na sa altar ang prinsesa ko.
Hindi ko na nagawang matulog kaya'ito nga't alas kwatro na ng madaling araw ay gising pa ako.
Sa kwarto ni Sarah natulog si Divine, bonding daw nilang mag-Mommy. Ilang araw na rin kasi itong umiiyak.
Umalis ako sa kwarto naming mag-asawa at pumunta sa kwarto kung saan namin itinatabi ang mga awards ni Sarah. Dito rin namin itinatabi ang lahat ng photo album ng pamilya.
For butterfly kisses after bedtime prayer
Stickin' little white flowers all up in her hair
Walk beside the pony Daddy it's my first ride
I know the cake looks funny Daddy but I sure tried
Oh with all that I've done wrong
I must have done something right
To deserve a hug every mornin'
And butterfly kisses at night...
Binuksan ko ang isang album... Mga picture nila nung bata pa sila
May picture na nagka-karaoke kaming mag-ama...
Pinag-ipunan ko talaga yun sa kakarampot na sweldong meron ako para sa kanya.
Pero sulit ang lahat ng makita ko kung paano kuminang ang mga mata niya nung una naming gamitin sa pagkanta.
May picture nung nagpunta kami sa "Manila Zoo"
Naalala ko kung paano itong walang katakot-takot na sumakay sa isang kabayo doon pero sigaw naman ng sigaw ng "Daddy!" Napakakulit na bata...
Picture nito noong karga-karga ko siya nung 3rd birthday niya pagkatapos niyang hipan ang cake niya. Yakap na yakap sa Daddy ih... Bata pa lang talaga si Sarah, Daddy's girl na.
Kinuha ko yung trophy na nasa gilid.
Maliit man ito at walang masyadong kahulugan para sa iba pero sa aming mag-ama, mahalaga ito...
Ito ang unang award na napanalunan ni Sarah sa pagkanta.
Ilang araw din naming ipinangkain ang napanalunan niya. Dito rin kami unang nangarap; unang naniwala na makakamit niya ang mga pangarap niya.
At hindi naman kami nagkamali, higit pa nga sa hinangad namin ang narating niya.
Bawat buklat ko sa bawat pahina ay siya rin naman patak ng luha ko.
Iniiiyak ko na ito hanggat wala sila, hanggat walang nakakakita...
Dahil ayokong makita nila sa ganitong sitwasyon ang kanilang Padre de familia...
Mahina.
Sweet 16 today, she's looking like her Mama a little more every day
One part woman, the other part girl
To perfume and make up from ribbons and curls
Trying her wings out in a great big world, but I remember...
For butterfly kisses after bedtime prayer
Stickin' little white flowers all up in her hair
You know how much I love you Daddy but if you don't mind
I'm only gonna kiss you on the cheek this time
Oh with all that I've done wrong
I must have done something right
To deserve her love every mornin'
And butterfly kisses at night...
All the precious time
Like the wind the years go by
Precious butterfly, spread your wings and fly...
Napagpasyahan kong puntahan ang mag-ina ko sa kwarto ni Sarah.
Mag-a-alas singko pa lang kaya't mahimbing pang natutulog ang mag-ina.
Umupo ako sa gilid ng kama kung nasaan si Sarah, dahan-dahan kong inaalis ang buhok na nakatabing sa mukha ng prinsesa ko.
Dalagang-dalaga na nga ang prinsesa ko, hindi na ito ang baby girl namin na laging gustong naka-karga sa Daddy niya.
Naalala ko nung ginamit nito ang lipstick ng Mommy niya nung isang bes na papasok ito sa school, akala niya yata hindi namin mahahalata tapos nakigamit pa ng pabango ng isa sa mga tenant namin.
Hanggang sa mapansin ng Mommy niya na nahihiya ito doon sa isang classmate nitong lalaki, niloloko siya ng mga kapatid niya na may gusto siya dun pero hindi raw niya gusto.
At nang nagka-girlfriend yung lalaki, natatawa na lang kami sa kanya ng Mommy niya dahil talagang hindi siya naghapunan sa lungkot pero itinatanggi niya pa ring crush niya yung classmate niya na yun.
At nung isang bes naman na ako ang naghatid dito, hanggang dun na lang daw ako sa gate nakakahiya daw sa mga classmate niya kung ihahatid ko pa siya sa room. Dalaga na raw siya.
Parang kahapon lang ang lahat...
Maya- maya pa ay unti-unti na nitong iminulat ang kanyang mga mata niya.
Sarah: Daddy... good morning po!
Daddy D: Ssshh... Baka magising Mommy mo. Kamusta? Umiiyak pa rin ba?
Sarah: Medyo po. Pero okay na siya nung bago kami matulog.
Daddy D: Ready ka na ba anak?
Sarah: Opo naman, Dy. Payapos naman sa Daddy ko! (Umupo ito at umakap sa akin.)
Ang galing-galing ni Daddy, talagang hindi umiyak! (Sabay halik nito sa pisngi ko.)
Daddy D: Mukhang masaya ka naman anak kaya okay na si Daddy.
Sarah: Thank you Dy.
Daddy D: Tara na at gisingin mo na yang Mommy mo at pupunta pa tayo dun sa hotel kung saan ka aayusan.
Sarah: Okay po.
She'll change her name today
She'll make a promise and I'll give her away
Standing in the bride room just staring at her
She asked me what I'm thinking
And I said I'm not sure
I just feel like I'm loosing my baby girl
And she leaned over...
Gave me butterfly kisseswith her Mama there
Stickin' little white flowers all up in her hair
Walk me down the aisle Daddy
It's just about time
Does my wedding gown look pretty Daddy?
Daddy, don't cry.
Oh with all that I've done wrong
I must have done something right
To deserve her love every mornin'
And butterfly kisses at night...
I couldn't ask God for more than this is what love is
I know I've got to let her go but I'll always remember
Every hug in the mornin' and butterfly kisses...
Suot-suot ko na ang "Modern Barong" na-i-deliver sa bahay nung isang araw.
Si Divine, medyo kalmado na. Dahil siguro naiiyak na niya ng ilang araw pero alam kong iiyak uli ito pagdating sa simbahan mamaya.
Maya-maya pa ay sinundo na kami ng isa sa mga tao ng Organizer para sunduin na ang anak ko.
Ito na talaga ito...
'Pagpasok namin sa kwarto ay napatigil ako sa may pintuan.
Nakita kong nakaupo ang prinsesa ko habang suot-suot ang kanyang wedding gown.
Napakaganda ng anak ko.
Nang napatingin na ito sa akin sa repleksyon ko sa salamin ay hindi ko na kinaya...
Naramdaman kong bumigat ang talukap ng aking mga mata kaya't bago pa iyon bumagsak ay tumango ako at tumalikod ngunit narinig ko ang pagtawag ng anak.
Sarah: Daddy!!!
Pwede po bang iwan niyo po muna kami? (Sabi nito sa mga tao doon.)
Nakita kong unit-unting naglabasan ang mga tao sa loob ng kwarto.
Nakatalikod pa rin ako sa kanya pero pinilit ako nitong iharap sa kanya kaya't nakita niyang umiiyak ako.
Niyakap ako nito ng mahigpit habang umiiyak na din.
Sarah: Daddy naman ih... Ayoko kitang nakikitang ganiyan...
Akala ko ba okay ka lang? (Nauutal na sabi nito.)
Daddy D: Pasensiya ka na anak kung naging mahina si Daddy.
Dati kasi hinahatid lang kita sa playground...
Tapos sa school... Sa mga singing contest...
Ngayon kailangan na kitang ihatid sa altar... (Nasabi ko habang unti-unting nababasag ang boses ko.)
Napakabilis ng panahon anak.
Parang kailan lang karga-karga lang kita, ngayon ipapamigay ko na ang baby girl ko...
Sarah: Hindi naman ako mawawala Daddy, magkakaroon lang ako ng sariling pamilya.
Hindi ako mawawala sa inyo Daddy... promise ko yan.
You'll always be the BEST man for me at ako pa rin ang baby girl mo... (Sabi nito habang pinupunasan ang mga luha sa mukha ko.)
Nabasa na 'tong Barong mo Daddy oh! Mababawasan ang pagka-Daddy Pogi mo niyan! (Pagbibiro nito na ikinatawa ko na rin)
Daddy D: Ayan nasira na rin yung make-up mo, hindi pwedeng ganiyan ang itsura mo baka umatras si Matt sa kasal. Patingin nga. (Sabay ikot ko dito habang ang Mommy niya ay pinapanood lang kami.)
Ang ganda-ganda naman ng anak ko!
Sarah: So, ready ka nang ihatid ako?
Tumango lang ako at hinalikan ako nito ng marami sa mukha.
Sarah: I love you! Daddy!!! I love you po!
Mommy D: Tawagin ko lang yung make-up artist para ma-retouch na yan.
----------------------------------------------------------
Matt's POV
We're here in front of the altar; beside me is Ivan, which is my "best man" by the way (by default and by no choice). He keeps on teasing me all throughout this morning. One more tease and I'll punch his hard face!
Ivan: Bro, I think Sarah changed her mind already. (He continuously teases me.)
Matt: Will you shut up Bro! You're not helping.
And he just laughed at my reaction.
Kanina pa kasi ako hindi mapakali, yung tipong parang naiihi na parang naa-ano...
Lalo na ngayong dapat 5 minutes ago pa dapat nagsimula ang ceremony.
Kung anu-ano na nag pumapasok sa isip ko... Yung mga nangyayari sa mga movie...
Para na akong maawawalan ng malay at halos maiyak...
Hanggang sa nakita ko ang unti-unting pagbukas ng pinto ng simbahan.
I can't see her still; the bridesmaid entered the Church in synchronized motion one by one.
At last, I got a glimpse of her. There she is...
My dream.
My partner.
My life.
She's very beautiful in her gown...
But what I'm seeing is the beautiful soul inside her...
Then our eyes met.
Along with her father, she walked down the aisle as the song she wrote for me is being sung by Ms. Regine.
Genuine happiness is evident in our smile which is plastered in our faces.
While our misty eyes shown our relief of all anxiety.
Few more steps...
Few more minutes...
We're about to embrace this life... we could call OURS.
------------------------------------------------------------------
Author's Note:
Happy 23rd lunary lovebirds!
Please let me know your reaction in this chapter and your suggestion for the next chapter.
This is it na!
etݡM