Ik kromp ineen tegen de muur bij de trappen van de hoofdingang. Ik hield mijn hoofd laag zodat niemand mijn zou herkennen. Voor het onzichtbare meisje, was dit geen probleem. Ik hoorde de deur nogmaals opengaan, wanneer een nog een student uit het lokaal loopt. Ik keek op en zag Reece's leren jasje.
Doel gezien.
Zijn schooltas was nog steeds half open geritst. Mijn plan? Makkelijk mijn hand er in doen, en pakken wat van mij is. Ik noem dit briljante plan, plan A. Ik liep stilletjes achter hem en probeerde mijn hand in zijn tas te steken. Net wanneer ik mijn hand er in wou doen om het te pakken, draaide Reece zich om greep mijn pols.
Ik ben officieel verdoomd. Ik trok aan mijn pols, maar kreeg hem niet uit Reece's greep.
'Wat denk je dat je aan het doen bent?' Reece keek me geamuseerd aan.
Ik kreeg eindelijk mijn pols los. 'Wat is jouw probleem? Ik wou alleen mijn hoofd krabben,' loog ik, terwijl ik mijn hand opnieuw in de lucht deed om mijn hoofd te krabben.
'Echt? Waarom volg je me dan van zo dichtbij?' vroeg hij.
Ik kneep mijn ogen samen. Hij was goed. 'Ik weet niet waar je het over hebt,' zei ik terwijl ik zogenaamd mijn nagels aan het bestuderen was.
'Dus het was niet hiervoor?' Vroeg hij terwijl hij mijn notitieboekje in de lucht hield. Ik sprong ernaar maar hij hield hem alleen iets hoger. *scheldwoord* mijn lengte.
Ik zuchte. 'Kan je het alsjeblieft terug geven?' bedelde ik. 'Alsjeblieft?' voegde ik nog extra toe.
'Nou ja, omdat je alsjeblieft zei,' zei hij terwijl hij het notitieboekje dichter naar mij toe bracht. Ik glimlachte en hield mijn handen uit. 'Nee!' zei hij voor het boekje weer terug in zijn tas deed en die vervolgens dicht deed. Mijn mond hing open. Hij deed hem dicht met een vinger. 'Alweer aan het kwijlen van me, kleine Lilah?' hij schudde zijn hoofd alsof hij medelijden met me had. 'Het spijt me, maar ik heb gewoon geen interesse,' ging hij verder, terwijl ik bloosde. Hij moest lachen voordat hij zich omdraaide en weg liep.
Oke, tijd voor een nieuw plan. 'Als je hem niet terug geeft, zeg ik het tegen de directeur!' En dat was dan mijn geweldige creatie van plan B.
Hij stopte en draaide zich om. 'Oh nee, de directeur? Oh nee alsjeblieft vertel het niet aan de directeur! Ik smeek je, alles behalve dat!' Zei hij vervolgens sarcastisch.
Ook al maakte hij me belachelijk met mijn plan, ik hield vol. 'Dat kan ik en dat doe ik. Hij krijgt het wel voor me terug en dat zit je in nog meer problemen dan je nu al zit. Ik gaat het hem morgenochtend voor school begint vertellen,' zei ik met vertrouwen.
Hij begon te lachen. 'Ok, gaan en doe dat. Wat maakt het mij uit? Het boeit mij niet!'
Ik fronste. 'Wacht, dus je gaat het niet terug geven, zodat ik het niet tegen de directeur ga zeggen?' vroeg ik verbaasd.
Hij grijnsde. 'Je kan het hem vertellen, maar je heb geen bewijs.'
'Wat? Maar ik zag net dat je het notitieboekje in je tas deed!' Is hij geestelijk wel honderd procent?
'Dat kan je niet bewijzen...' grijnsde hij terwijl hij weg liep.
Ik moest rennen om hem bij te houden. 'Het bewijs is in je tas,' grijnsde ik terug.
'Maar morgen niet meer,' zei hij terwijl hij op zijn motor sprong.
'Maar-'
'Tot morgen, kleine Lilah,' zei hij nog voor hij weg reed over de weg.
'Ja, ren maar weg angsthaas!' schreeuwde ik hem nog achterna. Ik zuchte en liep terug naar de parkeerplaats, naar mijn auto. 'Ik ben niet zo klein,' zei ik heel zacht terwijl ik mijn sleutels pakte.
****
'Oke, willen jullie eerst het goede of eerst het slechte nieuws?' vroeg ik Aria en Renee aan de telefoon.
'Eerst het goede dan het slechte,' antwoorden ze tegelijk.
Ik rol mijn ogen. 'Oke, ik begin met het goede nieuws. Ik weet wie ons notitieboekje heeft,' vertelde ik hen.
Beide zuchte blij. 'Gelukkig!' zegt Renee.
'Wie heeft hem? Hen je hem terug?' vraagt Aria.
'En daar komt het slechte nieuws: Reece Matthews heeft hem, en hij gaat hem niet terug gegeven,' vertel ik hen.
'Wat?!' zeggen ze weer samen.
'Reece Matthews, als in de Reece Matthews?' vroeg Renee
Ik rol mijn ogen. 'Het is niet alsof hij beroemd is of iets dergelijks,' zeur ik.
'Hij is op 'the streets',' antwoord Renee. 'Hij is een geweldig vechter. Verliest bijna nooit.'
'Wat dan ook, kunnen we even focussen op hoe we ons notitieboekje terug kunnen krijgen?'
'Wij?' vroeg Aria.
'Ja, wij doen helemaal niks,' gaat Renee verder. 'Jij bent hem kwijt geraakt, dus jij moet hem terug krijgen.'
'Maar het is ons notitieboekje,' ging ik de discussie aan. 'Waarom gaan jullie mij niet helpen?'
'Ik ben bang voor hem,' antwoordde Aria. 'Ik ga echt niet bij hem in de buurt komen.'
'Renee, wat is jouw excuus?' vroeg ik een beetje boos.
Ze zuchtte. 'Ken je Sean Latio?'
'Ja, dus?'
'Nou ja, ik vind hem heel erg leuk en wil dus niet in deze zooi komen met Reece Matthews. Hij en zijn vrienden zorgen voor niks anders dan problemen en als ik het voor elkaar krijg dat Sean mij leuk vind, kan ik niet worden gezien bij Reece Matthews en zijn vrienden.'
Ik zuchte. 'Jullie kunnen mij dit laten doen alleen'.
'Ja, je kunt het wel,' zei Aria in een poging om me gerust te stellen.
'Ja, bovendien was hij je aan het bekijken tijdens lunch vandaag. Misschien als je met hem flirt dat hij hem wel terug geeft,' stelde Renee voor.
'Oke, ten eerste ga ik niet flirten met Reece Matthews. En ten tweede, al zou ik het doen, zou het ons nergens brengen. Reece heeft de meeste meisjes van onze school gehad, dus een beetje flirten zou geen effect op hem hebben. Nee, hij geeft ons het notitieboekje niet terug tenzij ik iets terug doe,' ik vertelde niet hoe hij mij bedreigd met chantage. Ook al kan ik het notitieboekje terug krijgen, ik laat hem Aria en Renee niet chanteren.
'Nou ja, je vind wel iets,' zegt Aria optimistisch.
'Bedankt voor niks,' zeg ik voor ik ophang. Ik zucht en masseer mijn hoofd. Er staan zo veel dingen in het notitieboekje.
****
De volgende dag op school, stond ik bij mijn kluisje de leerlingen rond te kijken. Ik had besloten dat naar de directeur gaan mij waarschijnlijk niet goed zal doen. Ik had namelijk het gevoel dat Reece wel een goede verstopplek ervoor had en Directeur Jenson zou geen tijd hebben voor dit kleine probleem. Toen mensen willekeurig aan de kant gingen, wist ik dat Reece was gearriveerd. Ik volgde hem stilletjes tot we bij zijn kluisje waren aangekomen. Net wanneer ik iets wou zeggen, was hij me voor.
'Mensen stalken is niet aardig, kleine Lilah,' vertelde hij mij alsof hij tegen een klein kind praat.
Ik sluit me ogen en adem uit. 'Ik ben je niet aan het stalken,' zeg ik wanneer ik mijn ogen weer open doe. 'Ik kom alleen om met je te praten.'
'Kunnen we later praten, Jenna Hansing komt eraan en zij word mijn plezier vanacht,' zegt hij terwijl zijn ogen Jenna's lichaam op en neer gaan terwijl zij door de gang loopt.
'Klinkt meer als je volgende slachtoffer,' mompelde ik maar hij was niet aan het luisteren. Ik klikte mijn vingers voor zijn gezegd. 'Hallo! Focus Reece, wil je een koekje?' vroeg ik alsof ik tegen een hond aan het praten was. Zijn blik richt hij weer op mij. 'Je moet luisteren voor het koekje,' ga ik verder.
'Wat wil je? Ik heb je toch al verteld, ik ben niet geïnteresseerd,' zegt Reece met een kleine grijns.
Ik rol mijn ogen. 'Ook goed, geen koekje voor jouw,' zeg ik vervolgens, gewoon om hem te irriteren.
'Ik zou maar uitkijken,' waarschuwde hij mij.
'Of wat?' vroeg ik sarcastisch, terwijl ik zijn woorden van gisteren gebruikte.
Plotseling werd ik tegen de kluisjes aan geduwd, tussen Reece zijn armen in. Mijn hartslag was erg hoog. 'Wil je niet weten,' zegt hij voor hij zich van de kluisjes af zet, en weg liep.
Ik laat mijn adem los, niet wetende dat ik hem inhield, en liep vervolgens achter hem aan. 'Kijk, ik weet dat het notitieboekje van ons alle drie is, maar alsjeblieft laat Aria en Renee niks doen, ik ben hem kwijt geraakt.'
Hij kijkt me aan voor een moment. 'Oke, prima,' accepteerde hij. 'Maar als ik iets wil van hen, moet jij het gaan halen,' vertelde hij mij. 'Deal?'
Ik kan niet geloven dat dit gebeurt. Ik ben een deal aan het sluiten met een jongen die ik nauwelijks ken, alleen om mijn notitieboekje terug te krijgen die hij had gestolen in de eerste plaats. Ik zucht 'Deal.'
HEEEYY mensen,
sorry dat het zo lang duurde, maar ik was 3 week op vakantie en de afgelopen week was het warm en mocht ik van mijn moeder niet met mijn laptop eh tja hoop dat er nog mensen dit lezen...
X Chantal