It's been raining since you left me
Now I'm drowning in the flood
You see I've always been a fighter
But without you I give up
Now your pictures that you left behind
Are just memories of a different life
Some that made us laugh, some that made us cry
One that made you have to say goodbye
What I'd give to run my fingers through your hair
To touch your lips, to hold you near
When you say your prayers, try to understand
I've made mistakes, I'm just a man
Always, BON JOVI
i...
Buong gabi habang naghahapunan siyang sinermunan ni Axe ng makita siyang sakay ng kabayo kinagabihan. Dinaig pa nito ang OBgyne niya at ang kanyang mommy Emily. Nag-reason out na lang siya na hindi naman niya pinatakbo si Wings. Nakaupo lang siya sa kabayo habang pabalik ng mansion. Mas lalo tuloy na tumindi ang pagnanais ni Axe na hindi na sila pabalikin ni Julianna sa resort at sa Hacienda na lang mamalagi.
Kinabukasan ay laking pagtataka niya na pareho niyang hindi mahagilap si Julianna at si Axe. Nagising siya ng maaga at tumuloy agad siya sa kusina. Ang sabe ni Nathaniel, na kasalukuyan siya nuong ipinagtitimpla ng gatas, ay nagpunta daw si Axe at Julianna sa bayan. Hindi na nagtanong si Elizabeth ng mga detalye pa kung bakit ang parang aso't pusang si Axe at Julianna ay nakaya pang magpunta sa bayan ng sabay. Habang nag-aalmusal si Elizabeth at nagche-check ng mga available na ingredients sa kitchen sa gagawin niyang straberry pie, ay may inaabot sa kanyang papel si Nathaniel na galing daw kay Axe. Habang ngumunguya ng kahapong natirang tuna pie ay binasa niya ang note na iniwan ni Axe.
' If you're going somewhere else, use my car. Sabihan mo lang si Nathaniel ng lahat ng kailangan mo. Ipagda-drive ka ni Mang Damian kung saan mo gustong pumunta. Gagabihin kame ni Julianna. Don't wait for us. '
" Ma'am, ipapahanda ko na ho ba ang sasakyan kay Mang Damian? Sabihan niyo lang po ako kung may pupuntahan kayo. "
Ang sabe ni Nathaniel na itinuro sa kanya ang gatas na fresh pa sa farm. Inexplain nito sa kanya na nakabubuti ang sariwang gatas sa buntis. Lumapad ang ngiti ni Elizabeth at nagsalita.
" Naku kuya Nathaniel, 'wag niyo na nga po akong matawag tawag na Ma'am! Bisita lang naman po ako dito sa Hacienda ni Axe. Tsaka sige po, maliligo lang ako saglit. Gusto ko po sana pumunta ng pinakamalapit na mall? May bibilhin lang po sana ako bago ako pumunta kina Zep. "
Kagabe pang sinipat ni Elizabeth ang refrigerator at ang mga groceries na nakalagay sa maluwag na kitchen ng mansion at sobra sobra pa sa ingredients ng paggawa ng strawberry pie ang nakita niya dito. Nahulaan ni Elizabeth na imposibleng magkulang ang kusina ni Axe. Bukod sa farm ay hindi ito nagkukulang sa pag-update ng mga groceries at bigas sapagkat dito rin niya mismo kinukuha ang mga pangluto para sa mga tauhan niya sa farm. Ngunit naisip ni Elizabeth na bilhan ng kahit na ano ang pamangkin ni Zep na si Zavannah bilang nagkataon din pala na kaarawan ng bata.
Umakyat siya sa kanyang kwarto at mabilis na naligo. Nang matapos makapag-shower sa ilalim ng maligamgam na dutsa na nagpapa-relax ng kanyang nerves. Malamig sa area kung saan naipatayo ang mansion ni Axe. Hindi na kinakailangan pa buksan ang Aircondition sapagkat sa bawat sulok ng bahay ay mararamdaman ang nanunuot na lamig. Nang makatapos ay isinuot ni Elizabeth ang regalong pink dress sa kanyan ni Julianna at putting flat doll shoes. Nang tingnan niya ang kanyang sarili sa human size mirror ng kwarto ay bahagya siyang namangha.
Elizabeth thought she looked better. Younger. Rejuvenated. Her clear and much glowing skin tells it all. Her pinkish cheeks speaks it. Her twinkling eyes reveals them. And yes, thanks to her shorter hair that emphasizes her neck and most stunning profile.
Pakiramdam nga ni Elizabeth ay bumata siya ng mga sampung taon at parang pinagbibigyan siya ng kanyang anak, ni walang makakapagsabe na siya ay halos patapos na sa kanyang first trimester sa pagbubuntis. Ang tanging lumalaki lang sa kanya ay ang kanyang balakang at dib-dib. Maliban duon ay parang flat pa din ang kanyang puson. Bumagay kay Elizabeth ang pink na dress. Ni hindi siya nag-make up. Kahit ang kanyang labi ay mamula-mula.
Nagpahatid si Elizabeth mula sa mansion hanggang sa bukana ng Hacienda gamit ang golf car na ang nagda drive ay si Nathaniel. Nagsabe ito sa kanya na hintayin sa harapan ng gate si Mang Damian at sasamahan siya nito makapamili sa bayan, bago pa siya nito ihatid sa Hacienda ng mga Hidalgo.
Kasalukuyang nakatayo si Elizabeth sa labas ng gate, nang mamataan niya ang paparating na tinted na kotse na dina-drive ni Mang Damian ay lumapad ang ngiti niya. Umupo siya sa passenger's seat at dali daling sinuot ang seatbelt.
" Kuya, sa mall muna po tayo. May bibilhin lang ako saglit. Tas direcho po tayo kina Zepellin sa kabilang Hacienda. "
" As if you will have that tiny chance to even set foot on that fucvking property! Try me, Elizabeth! I dare you, try me! "
Otomatik ang pag-lingon ni Elizabeth sa driver side. Naramdaman niyang nawalan ng kulay ang kanyang mukha sa parang unang beses niyang kita, matapos ang tatlong buwan, sa lalaking pilit niyang tinatakbuhan...at base sa galit na nagmumula sa mga berdeng mata nito ay alam niyang hindi na siya mabibigyan ng kahit anong chansang lumayong muli sa kahit na ano mang isipin niyang paraan.
Kumabog ang dib-dib ni Elizabeth sa hindi normal na paraan. Nanlaki ang kanyang mga mata. Napakapit ang mga kamay niya sa seat belt na ngayon ay nakatali na sa kanyang katawan. Bigla siyang nagsisi at dali-dali siyang sumakay sa kotse. Naisip niya na parang kusa niyang ikinulong ang sariling katawan sa trap ng kalaban.
Ibubuka sana ni Elizabeth ang bibig upang may sabihin. Kailangan niyang magsalita. Ngunit walang lumabas duon. Ni hindi niya alam ang unang iisipin.
" Well hello too, Cassandra Elizabeth Pengson! Miss me? I guess not! Too bad, I don't give a shit about it!"
Ang sbe ni Lebanon na nagtatagis ang mga bagang. Anger and something else lacing his profile. Walang sabe-sabe at muli niyang tinapakan ang accelerator ng kanyang kotse at pinaandar ito ng mabilis na parang lahat ng kanyang nararamdaman ay dito niya ibinuhos. Biglang nagpanik si Elizabeth at daliang napakapit sa kanyang upuan.
" Lebanon! Itigil mo 'tong sasakyan! Bababa ako! Itigil mo sabe eh! "
Ang sabe ni Elizabeth na nagulat pa sa sarili at nakapag salita pa siya. Para namang walang naririnig ang binata. Ipinihit nito ang kambyo ng kotse at sa nagpatuloy sa pagda-drive habang ito ay nakatingin sa harapan. Kitang kita ni Elizabeth ang pag galaw ng mga muscles sa mukha nito. Biglang natuyuan ng laway sa lalamunan si Elizabeth. Hindi niya alam ang gagawin. Pinanlamigan siya ng katawan at sa nagpapanik pa ring state of mind ay sinubukan niyang buksan ang pintuan na nasa tabi niya. Inuga pa ni Elizabeth ang pintuan. Locked. She wanted to scream in frustration.
" Aabutin ka ng Pasko, pero hindi mo mabubuksan 'yan! And what, Elizabeth? Tatalon ka sa kotse habang pinapatakbo ko 'to matulin?! Oh wait! Is that still part of you running away from me? That you'd rather get bruised or die than see my face?! Awesome! This reunion of ours is just fantastic! "
Ang sabe ni Lebanon na saglit na tiningnan si Elizabeth sa naniningkit na mga mata. Pagtapos ay lalong binilisan ang pagpapatakbo ng sasakyan sa kalsada na ang tanging makikita lamang ay ang mga nagtataasang talahib sa gilid. Napamura si Elizabeth, sabay kapit sa side handle ng kotse. No, hindi makaktulong sa kanya ang pagpapanik! Huminga siya ng malalim at tuminging muli sa katabe. Ang mga hindi sinasadyang pagdidikit ng kanilang mga braso ay parang apoy na dumadapo sa kanyang balat at ito'y nagkakalat na parang virus sa kanyang systema. Elizabeth needed to groan silently. Nakakaramdam siya ng kakaibang pisikal na init sa kalagitnaan ng danger ng pagda-drive ni Lebanon. Experiencing arousal in the middle of life and death situation was beyond crazy. The angry man beside her obviously won't listen. Kailangan niyang kumalma.
" Le-Lebanon... Can you... Can you just please slow the heck down! 'San mo ako dadalhin?! "
Ang sabe ni Elizabeth na pilit pinipigil ang pag-hingal. Umakyat at bumaba ang kanyang dib-dib. Nilingon siya ni Lebanon at ang mga mata nito ay dumapo sa kanyang dib-dib. At pagtapos ay bumalik sa kanyang mukha. Mabilis itong ibinalik ang atensyon sa kalsada na parang may nilalabanang emosyon.
" You're going to hell with me, Elizabeth! And yes! I will make it sure that you cannot scram away from me anymore while you give me a hell lot of explanation about you going invisible on me for three fucking months! You can start now! "
Lebanon thundered. Naihilamos ni Elizabeth ang mga kamay sa kanyang mukha. Alam niyang dadating ang araw na ito. Pero hindi ganitong bigla na lang itong susulpot sa kung saan, as if kini-kidnap siya! Isinandal ni Elizabeth ang kanyang likod, habang sinusubukan niyang kumalma.
" Lebanon, kung gusto mo talaga tayong mag-usap, pwede bang bagalan mo ang pagmamaneho mo? O kaya ay itigil mo 'tong kotse, saka tayo mag-usap? "
Ang sabe ni Elizabeth na saglit na tiningnan ang binata. At oo, pinagsisihan niyang nagkaroon pa siya ng oras para i-asses si Lebanon. Wearing his faded jeans and a sky blue shirt, the guy looked rugged and blazing hot. Hindi alam ni Elizabeth ang definition ng sexy, up until makita niya si Lebanon na nagda-drive habang ang mga bicepts nito at thighs ay kitang kita sa bawat galaw nito sa pagmamaneho. Elizabeth wanted to kick her face. Nasa kalagitnaan na siya ng panganib at mahabaang arguments ay may mga ganito pa rin siyang naiisip. Nabulabog ang kanyang pagmumuni-muni ng muling nagsalita si Lebanon.
" No, Elizabeth! It is not for you to decide! I am not giving you the right to have a say on this! This time, I will do it my way! Willing or otherwise, we will do it my way! Pinagbigyan na kita ng tatlong buwan! I say enough! You will give me what is mine and I am going to take it, like it or not! "
Ang sabe ni Lebanon na ikinagulat ni Elizabeth. Lalo siyang kinabahan. Naisip niya kung may nasabe na ba sina Geneva at Nadia sa lalaki tungkol sa kanyang pagbubuntis. She could give a wild guess on how the guy pulled out the truth from her friends.
" What... what do you mean? Lebanon, makipag-usap ka sa akin ng maayos please! Sinong nagsabe sayo na nandito ako?! What are you doing here?! "
Ang sabe ni Elizabeth na hindi maialis ang tensyon sa kanyang boses. Sari-saring conclusion ang naiisip niya sa statement ng binata. Totoong nag-o-overthink na naman siya. Pero sa lahat ng pinagdaanan niya, hindi ba't sa kanilang dalawa ay siya dapat ang may karapatang magalit? Sa lahat ng pinagdaanan niya? Kamuntikan ng maisubsob ni Elizabeth ang mukha sa headboard ng biglang ihinto ni Lebanon ang sasakyan. Padabog na kinalas ni Lebanon ang seat belt sa kanyang katawan, saka siya nito hinarap.
" What do you mean 'What am I doing here?!'. Between the two of us, Elizabeth? Hindi ba't dapat ako ang nagtatanong sa'yo niyan?! So yes, Elizabeth, I am finally going to ask you the same magical question! What the hell are you doing in here?! Sa Montevista, Bacolod kung saan naninirahan ka sa iisang bubong kasama ang single at naghahanap ng magiging ina ng tagapagmana niya na si George Axel Montgomery?! Pag tapos mong mawala na parang bula?! Anong pakinabang ang makukuha mo sa pinsan ni Rafa Armand?! I may not be as rich as the guy, pero hindi ako dukha para ipamukha mo sa akin na mas gusto mo sa lalaking mas masalapi kesa sa akin! And yes, if you wanted to marry another guy, you could have kicked my balls and tell my face that you have the change of heart because you're marrying someone else who you think is better than I am! "
Ang sabe ni Lebanon habang kitang kita ni Elizabeth ang namumuong sari-saring emosyon ang dumadaan sa mga mata nito. Nanlaki ang mga mata ni Elizabeth sa indikasyon ng mga sinabe ng binata. Nag-init ang kanyang tenga sa mga narinig. Naningkit ang mga mata niya at hindi bumilang ang segundo at dumapo ang kanyang kanang kamay sa mukha ni Lebanon.
" You keep on surprising me, Lebanon! Sa ating dalawa, parang ako pa ang nanloko? Ako pa ang magpapakasal sa iba? Ako pa ang naghanap ng iba? May I remind you, between the two of us, ikaw ang may girlfriend na iba! Ikaw ang magpapakasal na wala akong alam! Ikaw ang nang-tu-two time! Ikaw ang nangakong aayusin mo ang gusot niyo ni Taygan! Pero ano? Naghintay ako sa wala! I was always the person who acted as if I needed to compete with another girlfriend! I was always at the background! Ako yung tinatago na girlfriend na hindi pwedeng malaman ng public kase ako yung illegal! Now tell me, Lebanon? Kasalanan ko ba kung bigla na lang akong mawala ng walang paalam? And yes! I don't owe you any explanation! Kung totoo man na pakakasalan ko si Axe, eh ano sa'yo yun?! And for your information, Mr Hewitt, wala kang alam!"
Ang sabe ni Elizabeth na ang galit ay parang bomba na kayang sumira ng isang isla. Mabilis niyang inalis ang seat belt sa kanyang katawan at pagkatapos ay binuksan ang pintuan ng kotse. Dali-dali siyang lumabas at naglakad. Narinig pa niyang lumabas din si Lebanon ng sasakyan ng pabagsak na narinig niyang isinara nito ang driver's door side. Halos lakarin at takbuhin ni Elizabeth ang daan palayo sa kotse. Nag-ngingitngit siyang isipin na parang siya pa ang nanloko sa relasyon nila? Nahihilam na sa luha ang mukha niya ng naramdaman niyang hinila siya ni Lebanon paharap. Muntik ng bumangga ang mukha niya sa matigas nitong dib-dib. Otomatik na pagharap ni Elizabeth ay siya namang ipinulupot ni Lebanon ang mga braso nito sa kanyang beywang. Naramdaman ni Elizabeth na umangat ang kanyang mga paa mula sa lupa, habang ni walang hanging dumaan sa mga katawan nilang nagdikit.
" Exactly, damnit! Wala akong alam at hindi ko 'to maintindihan! Kaya ipaintindi mo sa akin, Elizabeth! Make me understand! Totoong sukdulan ang pagkukulang ko sa'yo! Blame the fuck out of me because I'm a bastard who kept on hurting you! Hindi ko 'yun itatanggi, Elizabeth! Gago ako eh! Oo! But again, damnit! Did you really have to leave me hanging?! Clueless?! Bakit hindi ka man lang nagpaalam?! Why did you have to leave me that way?! Why?! "
Ang sabe ni Lebanon na lalong hinigpitan ang pagkakapulupot ng kanyang braso sa baywang ng dalaga. Nanlaki ang mga mata ni Elizabeth. Sa manipis na tela ng kanyang dress ay ramdam na ramdam niya ang jeans ng binata, lalo na ang mga pang-babang parte nito na tumatama na sa kanyang puson. Ayaw man niyang aminin, pero nananayo na ang mumunting buhok sa kanyang katawan. Pilit niyang itinulak si Lebanon palayo. Pero ang ilong nito ay halos kumakaskas sa ilong niya. She can smell his minty-scent breath that fueled her body to burn for more. Wala siyang naging choice kundi ang hawakan ang shirt ng binata para maitulak ito ng bahagya mula sa kanyang mukha.
" Because I need to be away from you! I need to save myself from giving in to a relationship that should never happen in the first place! I need to be in an area where I could remind myself that it's okay to let you go because you don't belong to me at all and you'll never ever be mine! "
Ang sabe ni Elizabeth na naitulak ng tuluyan si Lebanon ng lumuwag ang pagkakahawak nito sa kanya. Nang makababa siya at makalayo mula sa binata ay tiningnan niya ito habang siya ay humihingal sa ibat-ibang emosyon na hindi na niya kayang ikubli. Nang tingnan niya ang binata ay unti-unti itong umiiling, habang isinusuklay nito ang mga kamay sa buhok na bahagya ng umaabot sa balikat. Behind his eyes, she saw how her statement undeniably pained the large guy. Lebanon was looking at her as if she betrayed him.
Matagal siyang tinitingnan ni Lebanon as if hindi ito makapaniwala sa sinabe niya. Maya-maya pa'y yumuko ito, habang nakapa-meywang. Nang tuminging muli sa kanya at saka huminga ng malalim.
" Elizabeth, must you really fly from Manila to Bacolod to be away from me? Is it necessary for you to... keep on being invisible from me for a long time? Ganun ba ako kasama na gustong gusto mo akong burahin sa buhay mo? "
Ang sabe ni Lebanon na hindi na itinago ang nararamdaman. Nag-iigtingan ang mga panga nito sa emosyon na nararamdaman. Magsasalita pa sana si Elizabeth, ng itaas ni Lebanon ang kanang kamay para siya pahintuin.
" Maybe you're right. All along, maybe you got it right. Sige... ganito na lang. "
Ang sabe ni Lebanon na nilagay ang mga kamay sa bulsa ng kanyang jeans.
" I... I flew all the way from Manila to Bacolod yesterday just to see you. Talk to you... "
" Kahapon ka pa nandito? "
Ang sabe ni Elizabeth ng maalala ang rumaragasang kotse na akala mo'y nakikipagkarera sa halimaw na dumaan sa harapan ng Hacienda Osmond kahapon ng ihatid niya sa gate si Zep. Lumipad ang mga mata niya sa kotseng gamit ngayon ni Lebanon. Freak, siya nga iyon! Nakita niyang tumango si Lebanon.
" Yes. Quarter to five? Maybe six? I'm not sure. But I saw you. Kahapon pa. While you were...talking to another guy. That's not Axe. I haven't met Rafa Armand's cousin. But I saw him before. So, who is he now? "
He crooked his head on her direction while silently asking the question. Hindi nito malilinlang si Elizabeth. Ang mga berdeng mata nito ay parang nagbabagang apoy sa tinatagong galit, kahit pa mahinahon itong nagtatanong. Elizabeth fidgeted under his scrutinizing gaze. Hindi niya alam kung bakit para siyang paslit na parang pinipilit magsabe ng totoo. Pero bakit nga ba niya ide-deny ang totoo? Nakita na sila ni Zep kahapon, hindi ba? Denying it would be useless.
" Zep. Zepellin Leandro Hidalgo. "
Ang sabe ni Elizabeth sa walang kagatol-gatol na tono. Lebanon kept giving her a calming look, yet she knew better. Muli itong tumango. Huminga ng malalim at namaywang.
" So... kayo na? "
Ang sabe ni Lebanon na finold ang mga braso sa kanyang harapan. Sumandal ito sa gilid ng kotse. The guy looked perfectly serene as if he was conducting a friendly conversation with her. But of course, Elizabeth knew better. Bahagyang sumimangot si Elizabeth.
" Hindi... hindi pa. "
Ang sabe ni Elizabeth at hindi rin niya alam kung ano ang nag-tulak sa kanya para sabihin 'yun. Muling tumango si Lebanon habang binabasa siya mula sa kinatatayuan niya. Maya-maya, pagkatapos ng saglit na katahimikan ay lumayo ito sa sasakyan.
" Right. Listen, Lizbeth. Things had been tough for the two of us and I wish that I have the means to rectify the ugly things that marred our relationship. Can we at least... talk? Like... peacefully talk? Alam kong galit ka. Aamin kong andame ko ring gustong sabihin. But for once, kung ito man ang magiging huli nating pag-uusap, let's talk like adults and not as if we are always ready to scratch each other's faces? Please? Pagtapos nito, hindi na kita gagambalain. Hindi na kita guguluhin. I just want to talk for the last time. I promise you after this, I will let you be. "
At hindi alam ni Elizabeth kung bakit sa puntong iyon ay gusto na naman niyang maiyak. Understanding that they are going to seal the finality of their union breaks her so much. Ansakit isiping ready na ang binata na i-let go siya kahit na alam niyang yun naman talaga ang tama. Ang hirap pa ring marinig ito mula sa kausap. Reality dawned to her that this was closure. A big step of moving on and facing what tomorrow is ahead of them. A tomorrow that promises none about Lebanon Hewitt and his supposed to be undying love for her. Crap. Ansakit. Kinagat ni Elizabeth ang pangbabang labi para pigilan ang sariling bumigay sa lungkot.
" Okay. Sure. "
Elizabeth agreed. At hindi siya siguradong umaayon ang puso niya sapagkat sa mga panahon na 'yon, ang tanging gusto lang niya ay ang sabihin sa binata ang totoong pangungulila niya dito.
ii...
" I am marrying Taygan in two months. "
Napadpad sila ni Lebanon sa isang resto bar na nag-oofer ng dessert at iba't ibang beverages. Umorder si Elizabeth ng chocolate ice cream, samantalang beer naman ang kay Lebanon. Halos natutunaw na ang nasabing dessert ng sabihin iyon ng binata sa kanya. Matagal na niya itong alam, pero ang marinig ito mula sa lalaki ay parang may isang daang ten wheeler truck ang sumagasa sa kanya. Muling namuo ang mga luha sa kanyang mata. She felt unfair na siya lang ang nasasaktan ng ganito sa usapang ito na para bang first time niyang malalaman na hindi naman pala siya ang pinili ng lalaking pinapaasa pa lang siya.
Sa kagustuhan niyang ikubli ang nararamdaman ay pinilit niyang tikman ang ice cream. Elizabeth almost choked. Hindi niya malunon ang dessert. Naglalaban ang pakiramdam na gusto niyang bumunghalit ng iyak at ang nais na itago ang nararamdaman. At bakit ba hindi? Nasabi ito sa kanya ni Lebanon ng walang kahirap-hirap. Bakit niya kailangang ipakitang nasasaktan siya? Kasalukuyan niyang inuubos ang isang mangkok ng sorbetes na hindi niya nalalasan at si Lebanon naman ay inisang tungga ang canned beer. Paglapat ng inumin nito sa mesa ay tumunog ang lata, senyales na wala na itong laman.
" Congrats. Matutuloy din. "
Ang sabe ni Elizabeth na huminga ng malalim upang mailunok ng tuluyan ang pait ng luha. Nananakit na ang lalamunan niya sa kakapigil umiyak. Nang tingnan niya si Lebanon ay tinititigan siya nito. He was staring at her thickly.
" Seriously, Elizabeth. Really? "
Ang sabe ni Lebanon na tinaasan pa siya ng kilay. Magsasalita pa sana si Elizabeth, nang dumating ang waiter na may dalang isang bucket pa ng beer. Nang umalis ang waiter ay narealize ni Elizabeth na hindi pa rin inaalis ni Lebanon ang tingin nito sa kanya. Sumandal ito sa upuan, habang binubuksan ang isang bote.
" Whoever was your source when he? Maybe a she? Who told you about the marriage license and the Manila Cathedral issue... that person was shitty right. Not that I knew it before. No. Si Taygan ang nag-arrange 'nun. Itinuloy pala niya. Unfortunately, may naunang nakaalam nito at nakarating pa sa'yo. Unfortunately, miskina ako hindi ko 'yun alam. I confronted her. Ang sabe niya she has only five months to live, bakit ko daw ba ipagkakait sa kanya ang makasal kame kung sa limang buwan ay mamamatay na rin siya? I defied to be manipulated. Hindi ako pumayag. So I went back to your apartment to look for you. The empty house greeted me instead. "
Umiinom si Lebanon mula sa bote. Pa-sikretong napahawak sa upuan si Elizabeth. Nakalahati ni Lebanon ang beer at muling nagsalita.
" Then I went straight to Nadia's place. That woman slapped me twice. She won't spill a bean. Then I tried asking Geneva for any information. No, that was understatement. I begged her for any information. Rafa Armand's wife was more ruthless. She looked at me from head to foot and glared at me like I was a devil's spawn then walked away without a word. Pero alam mo, Elizabeth? Hinanap kita. For three months, kulang na lang baliktarin ko ang mundo para makita ka. Then one day I woke up, realizing na hindi ka na babalik. Kase nga... gago ako 'di ba? No. Hindi kita masisisi 'dun. Pero masama bang hangarin na makausap ka? Tanungin ka kung bakit hindi ka nagpaalam? Then I realized, wala namang kwenta ang lahat ng mga questions ko kung wala rin yung taong sasagot nun. I need to move on and just scram. Then there was Taygan. Araw araw ay nanghihina na siya. Her family talked to me. So I thought, tutal hindi ka na rin naman babalik at wala namang kwenta ang buhay ko, why not offer five months of my shitty life to an old friend? Wala namang mawawala. Nakatulong pa ako. Naiintindihan naman ni Taygan na... hindi na siya ang mahal ko. "
Elizabeth looked away. Hindi niya alam kung bakit pinangahasan pa niya ang makipag-usap kay Lebanon. Dear heavens, gusto na niyang mag-walk out at umiyak ng umiyak.
" So yeah, here we are after three months. Me, who is about to marry Taygan. You... loving another man. Yes? "
Ang sabe ni Lebanon na muling ininom ang beer sa bote. Ibinalik ni Elizabeth ang mga mata sa kausap. The guy was being honest with her. She can't offer the same. Ngayong alam na niyang mas posible pa ang mamuti ang mga uwak, kesa ang magkabalikan sila ay hinding hindi niya sasabihin dito ang ipinagbubuntis niya.
" Hindi ganuon kadali iyon, Lebanon. Tatlong buwan. Hindi ganun kadali magmahal ulit ng iba. Pero si Zep... hindi naman siya mahirap magustuhan. Yeah. But hey! Uhm... I think... mas okay nang ganito? I mean, malay mo naman di ba? Gumaling si Taygan. Then... you can learn to love her again. Minsan mo rin naman siyang minahal. Hindi na magiging mahirap na pag-aralan mo ulit 'yun. I suggest that you try being a good husband to her. She loves you. You can start from there. "
At hindi maintindihan ni Elizabeth kung bakit parang ang sakit sakit na dib-dib niya sa mga pinagsasasabi niya. Obviously, she's lying. Lying to herself and to the world. Muling nanahimik si Lebanon. Muling naggalawan ang muscle nito sa panga as if me pinipigilan itong emosyon. Tumango ito habang patuloy pa rin siya nitong tinititigan.
" So... this is goodbye? "
Ang sabe ni Lebanon na inaangat ang likod mula sa upuan. Yumuko si Elizabeth. Damnit, anytime ay alam niyang iiyak siya! Huminga muna siya ng malalim, saka siya muling tumingin sa kausap.
" Yeah. Parang lyrics lang 'yan ng kanta. ' I love you. Goodbye. ' "
Ang sabe ni Elizabeth at hindi niya malaman kung bakit sa lahat ba naman ng lyrics ng kanta ay yun pa ang naisip niya. And she saw something passed through Lebanon's eyes. Finorward nito ang katawan at bahagyang inilapit ang mukha sa kanya.
" I love you? Like... you still love me, do you? "
Ang sabe ni Lebanon at alam ni Elizabeth na tinatamaan na ng espiritu beer ang kausap. His beer-scented breath surprisingly aroused every fiber that her body has. Napalunok si Elizabeth sa naiisip. Pregnancy hormones. That part of her needed to stop.
" 'Wag mong kalimutang may 'Goodbye' sa dulo. Besides, it's just all about sex. It has been three months, you know? The last time we had it was when we were on top of my own bed. "
At sa mismong moment na iyon ay pinagsisihan ni Elizabeth na nabanggit pa niya iyon. Gustong gusto niyang bawiin ang statement niya, ngunit alam niyang huli na ang lahat lalong lalo na ng manlaki ang mga mata ni Lebanon. Shit, she wished Earth would eat her right there and then. Ano bang naisip niya at nasabi pa niya iyon? Babaguhin na sana niya ang topic, nang biglang tunggain ni Lebanon ang beer sa bote ng isang lagukan. Ibinagsak ng binata ito sa mesa sabay kuha ng wallet sa bulsa at naglabas ng isang libo. Tinawag nito ang waiter at sumenyas na mag bi-bill out na sila. Biglang kinabahan si Elizabeth, habang nanunuyo ang kanyang lalamunan. Basang-basa niya ang mga kilos ng lalake. Suddenly, she smelled raw sex around her. Then there's the most delicious sensation welling up between her legs. Nasa kalagitnaan siya ng pagmumuni-muni, nang hilahin siya ni Lebanon patayo.
" Lebanon, wait! 'San tayo pupunta? Bakit mo ako hinihila?! "
Ang sabe ni Elizabeth na halos parang kaladkarin ng binata. Malapit na sila sa pintuan ng muling magsalita si Lebanon.
" Shut up, Elizabeth! Or you'll get raped here right in the middle of the street! "
Ang sabe ni Lebanon na binuksan ang passenger's door sa harapan para makasakay si Elizabeth. But yes, she's not stupid to read between the lines. Halos magsikip ang bra niya sa antisipasyon. She felt her nippies hardened, while that part of her down south screamed wetness. Nang makasakay na si Lebanon at maisuot na nito ang seat belt, ay nilingon siya nito.
" Seat belt please. We're checking in a motel. I'm going to fuck you hard today, Elizabeth. Three months. You owe me that much. "
At muling pinaandar ni Lebanon ang sasakyan na kung akalain mo'y may hinahabol na deadline.
iii...
Hindi niya alam kung anong espiritu ba ang sumapi sa kanya at sumama siya kay Lebanon ng walang argument. Hanggang sa makapasok sila sa Lobby ng isang motel ay para siyang nahihipnotismong sumama sa binata na walang pag-aalin langan.
Lebanon was holding her cold hand, when he unlocked Room 69. Pati ang na-assign na kwarto sa kanila ay me bahid kahalayan. Madaling nakakita ng hindi kalakihang motel si Lebanon. Isa itong motel sa bayan na hindi pasukin ng mga tao. Pagpasok na pagpasok nila ng kwarto ay agad na ni-lock ni Lebanon ang kwarto gamit ang isang kamay at ang kabila ay ginamet nito sa paghila sa kanyang bewang papalapit sa katawan nito. It didn't take him seconds in attacking her mouth as he french kissed her, while his tounge deeply slided inside her. Hindi na nagprotesta si Elizabeth. Nawala ang lahat ng katinuan niya simula ng ipasok ni Lebanon ang kotse nito sa parking space ng motel.
Then there she was, moaning loudly while her own toungue played sword fight against his mouth. Nang maramdaman ni Elizabeth na bumababa ang mga halik ni Lebanon sa kanyang leeg, ay siya ring pagpikit niya ng maramdaman niyang idinidiin ng binata ang pang-babang parte ng katawan nito sa kanyang puson. She was holding on between sanity and insanity. Lalo na at nararamdaman na niyang unti-unti ng nahuhulog sa kanyang tuhod ang kanyang underwear. Biglang bukas ng mga mata niya ng marinig niyang ibinababa na ni Lebanon ang zipper ng kanyang jeans. He pinned her against the room's wall when he spoke as if he was out of breath.
" No condoms for us, Love. Pardon me. Round one is quickie! I'll make it up to you on round two! "
At parang naiintindihan naman niya ang sinabing iyon ni Lebanon. Tuluyan ng nablanko ang isipan ni Elizabeth kasabay ng kung paanong itinaas ng binata ang damit niya, habang ang jeans at ang boxer shorts nito ay naka baba hanggang tuhod lamang. And in one blink, Lebanon carried her hips upward, while he drove hard inside her, pushing her wildly against the cold walls of the motel. Ni hindi nakasigaw si Elizabeth. She literally saw stars. Ang bolta-boltaheng kuryente ay biglang nagkalat sa buo niyang pagkatao, habang nararamdaman niya ang pangbabang katawan ng binata na itinutulak siya pataas.
Napakapit siya sa buhok ni Lebanon ng maramdaman niyang isinubsob nito ang mukha sa kanyang leeg. He was creating loud and manly moans, while he was banging her like a mad rapist. Kulang na lang ay tumirik ang mga mata ni Elizabeth. Her mouth was opened while doing the act. Gustong gusto na niya magsisisigaw. Her G-spot was being rubbed barbarically and she felt exploding anytime.
And so she did. But then she realized he wasn't finished yet.
Parang mababaliw na ata siya sa pangalawang beses na naramdaman niyang nakatapos siya.
" Leb-- stop!... Fuc...! No...! Ahhh... "
Damnit. The man was ravishing her as if he wouldn't stop anytime. At parang hindi pa ito duon nagtatapos. Nanakit na ang likod at legs niya ng buhatin siya nito, and they're still connected, at duon sa kama sila bumagsak. Him on top. At dito pakiramdam niya'y tuluyan na siyang nawalan ng lakas. Lebanon was riding her double time, his pelvic bones were pushing and pinning her apex upward.
Hindi na mabilang ni Elizabeth kung nakailan siya. Every part of her was deliciously sore and she wondered why she still wanted more. Heavens, the guy was undeniably giving her primitive sex.
Sex, it was just sex. Sino bang niloko niya. But yes indeed, this was their 'I love you, goodbye.'