💛 Players ( Part - 33 ) 💛
▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫
ဘဲလ်သံကြောင့် ကိုကြီးကိုလှည့်ကြည့်မိတော့ ကိုကြီးက ဖုန်းပြောနေ၍ ဘဲလ်သံကိုကြားဟန်မရှိ။
နာရီကိုလှမ်းကြည့်တော့လည်း ၁၁နာရီထိုးတော့မည်မို့ ဒီအချိန်မှလာသောဧည့်သည်ဟာ ဘယ်သူများဖြစ်နိုင်လဲ...
ကိုစည်းများလား...
ခရာ ထိုင်နေရာမှထပြီး တံခါးကိုသွားဖွင့်ပေးလိုက်တော့ မြင့်မားသောအရပ်ကြီးက တံခါးပေါက်ကိုထိတော့မတတ် ရှည်လျားသည်။
ရှပ်လက်ရှည်အနက်ရောင်ကို ဘောင်းဘီအနက်နှင့်တွဲဝတ်ထားကာ စူးရဲအေးစက်သောအကြည့်တွေက ခရာ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖောက်ထွင်းတော့မလို။
ဒါဘယ်သူလဲ...
"Awww"
ထိုသူက ခရာ့ကိုကြည့်ကာ ခပ်ပြုံးပြုံးမျက်နှာဖြစ်သွားပြီး ထိုအပြုံးက ကိုကြီးနှင့်ဆင်တူလှသည်။
ဘယ်သူမှန်းမသိပေမယ့် ဖယ်ဆိုသည့်သဘောဖြင့် လက်ညှိုးလေးလှုပ်ပြတော့ ခရာတံခါးကိုကျယ်ကျယ်ဖွင့်ပေးလိုက်၍ ထိုလူဟာ အခန်းထဲဝင်လာလေ၏။
ရဲတင်းပုံကတော့ သူ့အိမ်သူ့ယာကို အလည်ပြန်ရောက်လာသလိုမို့ ဒါဟာ ကိုကြီးနဲ့ဘယ်လိုရင်းနှီးသည့်လူလဲ...
"ဟိတ်.. ဟိုကောင်မလေး မင်းအဲ့မှာဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ တံခါးပြန်ပိတ်ခဲ့.. လာခဲ့ဒီကို"
အာဏာသံအပြည့်ပါလှသော ထိုလူ့စကားကြောင့် ခရာတံခါးကိုပြန်ပိတ်ကာ ဧည့်ခန်းကိုပြန်ရောက်တော့ ကိုကြီးကလည်း ဧည့်ခန်းကိုရောက်နေပြီ။
ခရာကပဲ စိတ်ထင်၍လားမသိ၊ ကိုကြီးက ထိုလူ့ရှေ့ရောက်သည်နှင့် အပြစ်လုပ်ထားသောကလေးတစ်ယောက်လို မဝံ့မရဲဖြစ်သွားလေသည်။
"ရောက်မယ့်ရောက်တော့လည်း ချက်ချင်းပဲ"
"အဲ့ဒါကအသာထားစမ်းပါ မင်းကဘာလဲ"
"ဘာဆိုင်လို့လဲ ဒါကျွန်တော်လွတ်လပ်ခွင့်လေ အစ်ကိုလိုက်မပြောပါနဲ့"
အစ်ကိုဆိုပါလား...ခရာသိသလောက်တော့ သူ့အစ်ကိုဆိုတာက သေပြီဆို။
ဒါဆို ဒီအစ်ကိုဆိုတာက ဘယ်လိုအစ်ကိုပါလိမ့်။ ဝမ်းကွဲများလား…
အတွေးတွေဖြင့် ခရာ ကိုကြီးနောက်ကျောဘက်မှာ ကပ်နေလိုက်တော့ ကိုကြီးက အခန်းထဲသွားနေဖို့ မေးဆတ်ပြ၏။
"မပြောပါဘူး အံ့သြသွားလို့ပါ မင်းလိုကောင် ဒီတစ်သက်စွံပါဦးမလားလို့တောင် တွေးနေမိတာ"
"လာရင်းကိစ္စကိုပဲပြော အစ်ကို"
"အဖေ မင်းကိုအလုပ်ကထွက်ခိုင်းလိုက်တယ်"
သူ နည်းနည်းသံသယဝင်သွားမိကာ အစ်ကို့ကိုမယုံသလိုကြည့်လိုက်တော့ အစ်ကိုက ထောင့်မကျိုးစွာရယ်နေခဲ့၍ စိတ်ထဲကြိတ်ဒေါသဖြစ်သွားမိသည်။
အဖေအလုပ်ကထွက်ခိုင်းသည်မှာ လားရှိုးမှာဆုံကတည်းက တစ်ခါတည်းပြောလိုက်ပြီးသားမို့ ဒါဟာတကူးတကလာပြောရမည့်ကိစ္စမဟုတ်။
အစ်ကိုက Baeကိုတွေ့ဖူးချင်နေတာ...
ဒါကြောင့် ခရာ သူ့ဆီရောက်နေတုန်း တကူးတကလာကြည့်တာ...
"ရပြီ ကျွန်တော်နားလည်ပြီ"
"မဆိုးဘူးငါ့ညီ မင်းတကယ်တော်လာပြီပဲ သေချာအောင်ငါ့မျက်လုံးနဲ့လာကြည့်တာပါ ကဲ..ငါပြန်မယ်"
ပြုံးစိစိမျက်နှာဖြင့် ခေါင်းကိုတဆတ်ဆတ်ညိတ်ပြရင်း အစ်ကိုပြန်ဖို့ပြင်တော့ သူကအခန်းတံခါးနားအထိ လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။
အခန်းအပြင်ရောက်တော့မှ အစ်ကိုက သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်သီးတစ်ချက်လှမ်းထိုးကာ...
"မဆိုးဘူး အနီးကပ်ကြည့်တော့မှ ပိုချစ်စရာကောင်းတယ် မင်းနဲ့တော့လိုက်တယ်.. ခယ်မလေးကတော့ လူရွေးမှားပြီ"
"ပြန်ပါတော့ အစ်ကို"
"အေးပါ ပြန်ပါပြီ Ballပဲ ခွေးကောင်"
💛💛▫▫▫💛💛
"ဘာထူးသေးလဲ"
"ညနေကတည်းက ကိုတန်ခိုးခေါ်သွားတာ"
NovaမှာPartyလုပ်ပြီးကတည်းက တန်ခိုးနဲ့အက္ခရာကို သူစောင့်ကြည့်နေတာဖြစ်ပြီး ကျေနပ်စရာကောင်းသော ရလဒ်တစ်ခုထွက်လာ၏။
ကားပါကင်မှာ နှစ်ယောက်သား ပွေ့ဖက်နမ်းရှိုက်နေကြသည်ကိုလည်း CCTVမှတ်တမ်းရထားသည့်အပြင် ထိုညမှာလည်း တန်ခိုးက အက္ခရာကို အိမ်ခေါ်သွားသည်တဲ့..
ဒီနေ့လည်း တစ်ခါခေါ်သွားပြန်သည်တဲ့...
ထူးဆန်းသည်က တန်ခိုးဟာ အလွန်လျှို့ဝှက်တတ်သူမို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ၊ ယုတ်စွအဆုံး သွေးကိုတောင်မှ သူ့အိမ်သို့ခေါ်တတ်သည့်လူမဟုတ်။
အက္ခရာကိုတော့ နှစ်ရက်တောင် ခေါ်သွားပုံအရဆို ဒီမိန်းကလေးကို အတော်လေးကြွေကျနေပုံရသည်။
ဒါ့အပြင် မယ်မင်းကြီးမလေးကလည်း တန်ခိုးနဲ့ချိန်းတွေ့မည့်အရေးကို ပါပါးတို့အိမ်သွားဖို့ဟု မှင်သေသေဖြင့် လိမ်သွားသေး၏။
"အခု တန်ခိုးရဲ့ကွန်ဒိုမှာလား နှစ်ယောက်လုံး"
"ဟုတ်တယ် ကိုစည်း"
"သူတို့ကိုသေချာကြည့်ထား ပြီးတော့ မနက်ဖြန်ကအရေးကြီးတယ် မနက်ဖြန်မှာ သေသေချာချာစောင့်ကြည့်ထား"
ပြောပြီးသည်နှင့် ဖုန်းချပစ်လိုက်ကာ မျက်လုံးတွေမှိတ်ပြီး ကျေကျေနပ်နပ်ပြုံးနေခိုက် ဖုန်းကထပ်ဝင်လာပြန်သည်။
တန်ခိုးကိုစောင့်ကြည့်နေသူပဲဟု စိတ်မှာထင်မှတ်မိ၍ မကြည့်တော့ဘဲ ကိုင်လိုက်ကာ...
"ပြော ဘာကျန်သေးလို့လဲ"
"သွေး ပြန်ရောက်နေပြီ"
ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရသော သွေးအသံကြောင့် သူ အံ့သြသွားသလို လျော့တိလျော့ရဲထိုင်နေရာမှ ဆတ်ခနဲဖြစ်သွားသည်အထိ။
"ဘယ်လို!! မင်းအစောကြီး"
"ဟုတ်တယ် စောစောFlightနဲ့လိုက်လာတာ မနက်ဖြန်ညနေလောက် ကိုနဲ့တွေ့မလို့.. ပြီးတော့ ခရာရောဘယ်မှာလဲ သွေးကိုလာကြိုမယ်ဆိုလို့ ဖုန်းဆက်နေတာ ဖုန်းလည်းမကိုင်ဘူး"
ခရာ့ဆီဖုန်းဆက်မရ၍ နည်းနည်းစိတ်တိုနေပုံရသည့် သွေးရဲ့လေသံကြောင့် သူပြုံးလိုက်မိသည်။
ခရာဆိုသည့် ချာတိတ်မလေးဟာ တန်ခိုးရဲ့ကောင်မလေးဖြစ်နေပြီဆိုတာ သူ ပြောပြလိုက်ရမလား...
ဒီည သူတို့နှစ်ယောက်အတူရှိနေကြောင်းကိုရော ပြောပြလိုက်ရမလား...
"သွေးပြောနေတာကြားလား ခရာ ရုံးမှာမရှိဘူးလား"
"သူအလုပ်ထွက်သွားပြီလေ အိမ်မှာရှိလောက်ပါတယ် မင်းညီမက သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လည်ပတ်နေလားမှမသိတာ ကိုယ်လူလွှတ်လိုက်ရမလား"
"နေပါစေ ဖုန်းထပ်ဆက်လို့ မကိုင်ရင် သွေးဘာသာပဲလာလိုက်တော့မယ် ခဏနေ ကွန်ဒိုမှာတွေ့မယ်နော်"
သွေးဖုန်းချသွားသည့်အခါ သူ ကျေကျေနပ်နပ်ပြုံးလိုက်မိကာ ဖုန်းက်ုပြန်ချလိုက်ပြီး ကားသော့ကိုလှမ်းယူကာ အပြင်ထွက်လာခဲ့သည်။
သူ့ဦးတည်ရာက သွေးနဲ့တွေ့နေကျ ကွန်ဒိုသို့...
💛💛▫▫▫💛💛
"ကိုကြီး truth or dareဆော့ရအောင်လေ မပျင်းဘူးလား"
မနက်ဖြန်မှ သွေးနဲ့စာရင်းရှင်းဖို့ရှိသောကြောင့် ဒီညသူမနဲ့ရှိချင်တာမို့ တမင်ပြန်မပို့ဘဲ သူ့အခန်းကိုအတင်းခေါ်လာ၍ စူပုတ်ပုတ်လေးဖြစ်နေသေးသည်။
အခုတော့ ပျင်းကြောလေးဆန့်ကာ ဆော့ဖို့စကားစလာတော့ ခရာပျင်းနေပြီထင်၏။
အစ်ကို့မိတ်ဆွေရဲ့အိမ်အတွက် လုပ်စရာရှိတာတွေလုပ်နေရာမှ Laptopကိုပိတ်လိုက်ကာ ခရာ့ဘက်ကိုလှည့်ထိုင်လိုက်ရင်း...
"မအားတော့မအားသေးဘူး ဒါပေမယ့်ဆော့မယ်လေ မင်းကိုအရင်မေးမယ် truth or dare"
"Truth"
"မင်းရဲ့တကယ့်အလုပ်က ဘာလဲ"
"ရှေ့နေ ဟီး!.. ရှေ့နေနဲ့လည်းမတူဘူးမလား ကိုကြီးကရော truth or dare"
"Dare"
"သီချင်းဆိုပြ"
ညစ်ကျယ်ကျယ်မျက်နှာလေးဖြင့် သူ့ကလေးလေး တောင်းဆိုလာတော့ သူ ပြုံးရုံပြုံးလိုက်သည်။
ဒီအဖြစ်ဟာ သူ့ကစားပွဲထဲမှာမပါပေမယ့် အက္ခရာကို သူတကယ်လက်မလွှတ်ချင်တော့၍ တဖြည်းဖြည်းချင်းသိမ်းယူနေခြင်းဖြစ်သည်။
လက်ရှိအတိုင်းဆို သူတို့ချင်းငြိတွယ်နေပြီဖြစ်ပေမယ့် ထက်လွန်းသောမိန်းမတစ်ယောက်ဟာ သူမရဲ့အိမ်မက်ကိုတော့ အလွယ်တကူလက်လျှော့မည်မထင်။
Although loneliness has always been a friend of mine
(အထီးကျန်ခြင်းက ကိုယ့်ရဲ့မိတ်ဆွေလို ဖြစ်နေခဲ့လည်း)
I'm leaving my life in your hands
(မင်းလက်အစုံမှာပဲ ကိုယ့်ဘဝကိုပုံအပ်ထားမယ်)
People say I'm crazy and that I am blind
(ကိုယ်က အချစ်ရူးမျက်ကန်းတစ်ယောက်လို့
လူတွေကပြောကြတယ်)
Risking it all in a glance
(အားလုံးကိုမျက်ကွယ်ပြုထားရင်း)
And how you got me blind is still a mystery
(မင်းက ကိုယ့်ကို မျက်ကန်းဖြစ်စေတာ ဆန်းကျယ်လိုက်တာ)
I can't you out of my head
(မင်းကို ကိုယ့်အတွေးထဲကထုတ်လို့မရဘူး)
Don't care what is written in your history
(မင်းရဲ့သမိုင်းကြောင်းမှာ ဘာတွေပဲရေးခဲ့ရေးခဲ့ ဂရုမစိုက်ဘူး)
As long as you're here with me
(မင်းနဲ့အချိန်အကြာကြီး ရှိနေမှာမို့ပါ)
I don't care who you are, where you're from, what you did
(မင်းဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ် ဘယ်ကပဲဖြစ်ဖြစ် ဘာတွေပဲလုပ်ခဲ့လုပ်ခဲ့ ကိုယ်ဂရုမစိုက်ဘူး)
As long as you love me
(မင်းကိုယ့်ကိုချစ်နေသရွေ့အထိ)
who you are, where you're from, don't care what you did
(မင်းဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ် ဘယ်ကပဲဖြစ်ဖြစ် ဘာတွေပဲလုပ်ခဲ့လုပ်ခဲ့ ကိုယ်ဂရုမစိုက်ဘူး)
As long as you love me
(မင်းကိုယ့်ကိုချစ်နေသရွေ့အထိ)
နားထောင်နေရင်းပြုံးစိစိဖြစ်လာသော သူမမျက်နှာလေးကြောင့် ပါးအိအိလေးကိုဆွဲဖဲ့ရင်း နှုတ်ခမ်းနှင့်ထိရုံလေး နမ်းမိသည်။
ခစ်ခနဲရယ်သံလေးနှင့်အတူ သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာသော ကိုယ်လုံးပိစိလေးကို အလိုက်သင့်ပြန်ဖက်ထားရင်း သူတို့အဖြစ်ဟာ ဘာနဲ့တူနေပြီလဲမသိ။
"ကိုကြီးအရမ်းလည်တယ်နော် သီချင်းအဓိပ္ပါယ်ကြီးကလည်း.. ဟွန့်!.."
"မင်းဆိုခိုင်းလို့ဆိုပြတာလေ ဘာသိီချင်းဆိုဆိုပေါ့.. ဘယ်သူ့ကိုမှလည်းသီချင်းဆိုမပြဖူးသလို Backstreet Boysက ငါ့ရဲ့favourite singerဆိုတာ ဘယ်သူမှလည်းမသိဘူး ဒီအခန်းမှာညအိပ်ဖူးတာရော၊ သီချင်းဆိုပြတာရော မင်းပထမဆုံးပဲ"
"ဟွန့်.. ယုံပါဘူး မေးကြည့်ရအောင်လည်း ဘယ်သူမှသိမှာမဟုတ်ဘူး ဒါနဲ့လေ ဘာလို့ ကိုကြီးအကြောင်းတွေ သူများကိုပေးမသိတာလဲဟင် ကိုစည်းဆို ကိုကြီးသူငယ်ချင်းဆိုပေမယ့် မသိတာတွေအများကြီးပဲ"
"ဘယ်သူမှမသိတာပဲကောင်းလို့ မပြောတာ"
"ဒီBaeလေးကိုရော"
ရင်ခွင်ထဲခေါင်းလေးမှီထားရာမှ ခရာက သူ့ကိုယ်သူ လက်မနှင့်ညွှန်ကာ မေးလာတော့ နဖူးလေးကိုဖွဖွနမ်းရင်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။
တစ်နေ့နေ့မှာ သူ့ဇနီး၊သူ့မိန်းကလေးဆိုသည့် တော်စပ်မှုဖြင့် မိသားစုဝင်ဖြစ်လာဖို့ ရည်ရွယ်ထားသည်မလား...
"မေး ဘာသိချင်လဲ"
"အစ်ကိုတစ်ယောက်ရှိတယ်ဆို သေသွားတာလိုလို ဘာလိုလိုကြားဖူးတယ် အဲ့ဒါဟုတ်လားဟင်?"
"မသေပါဘူး စောစောကမှ မင်းကိုလာကြည့်သွားတာ အဲ့ဒါငါ့အစ်ကိုပဲ"
"ဟင်! အစ်ကိုရင်းပေါ့ အဲ့ဒါကိုဘာလို့"
"အစ်ကိုက ငါ့အသက် 10နှစ်လောက်ကတည်းက အိမ်ကထွက်သွားတာ အဲ့ဒီကတည်းက မိသားစုကို လုံးဝအဆက်အသွယ်မလုပ်ဘူး အခုတော့ ရှမ်းရှေ့ကလွဲရင် နေရာတိုင်းက အစ်ကို့ရဲ့နယ်ဖြစ်နေပြီ
ပြောရရင်ကွာ အစ်ကိုကအင်အားကြီးနေပြီ မိသားစုကိုကာကွယ်နိုင်ပြီ အဲ့ဒါကြောင့်အခုမှအိမ်ပြန်လာတာ မင်းတို့မပြောနဲ့ ငါတို့နဲ့ရင်းနှီးတဲ့သူတွေတောင် အစ်ကို့ကိုသေပြီထင်ကြတာ"
"ဘယ်လိုနယ်လဲ ကိုကြီးရဲ့အစ်ကိုက ဘာလဲဟင်"
"အကြီးစားလက်နက်ကုန်သည်.. အဲ့လောက်ဆို မင်းသိမှာပါ"
"လျှောက်ပြောနေတာ စောစောကအစ်ကိုကြီးကဖြင့် ဒီလောက်ကြည့်ကောင်းနေတာ လက်နက်ကုန်သည်နဲ့လည်းမတူပါဘူး"
ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြလိုက်တော့လည်း ခရာက မျက်လုံးလေးပြူးကာ မယုံသလိုမေးခွန်းတွေဖြင့် သူ့ရင်ဘတ်ကိုဘုတ်ခနဲထုသည်။
သူ အသံထွက်သည်အထိရယ်တော့ ခရာက တကယ်ပြောနေတာလားဆိုသည့် အူကြောင်ကြောင်အကြည့်ဖြင့် ကြည့်နေဆဲ။
"အဲ့လောက်ပဲသိထားလေ တခြားသူတွေထက်စာရင် မင်းကအများကြီးသိနေပြီပဲ"
"သိချင်သေးတယ်"
"မေးခွန်းတစ်ခုအတွက် တစ်ခါနမ်းမယ် ဘယ်လိုလဲ"
ခရာနောက်ထပ်မျက်လုံးပြူးသွားပြီး ကိုယ်လေးရို့ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှ မသိမသာနောက်ဆုတ်သွား၍ လက်မောင်းလေးနှစ်ဖက်ကနေ ဆွဲယူလိုက်သည်။
နှစ်ယောက်လုံး ဆိုဖာနှင့်စားပွဲခုံကြား ကြမ်းပြင်မှာထိုင်နေကြခြင်းဖြစ်ကာ ခရာထိုင်နေရာက ဆိုဖာထောင့်မှာမို့ ဒီ့ထက်လည်းနောက်ဆုတ်လို့မရတော့။
ဒါကိုသိနေဟန်ဖြင့် လက်ဖဝါးသေးသေးလေးက သူ့မေးရိုးကို ခပ်ဖွဖွလေးထိကပ်ကိုင်ပြီး...
"ကိုကြီးကချောလိုက်တာ ဟီး.."
"သိချင်တာတွေရှိသေးတယ်ဆို"
စချင်လာ၍ မျက်နှာကိုတမင်ငုံ့ချတော့ တစ်ယောက်ရဲ့ဝင်သက်ထွက်သက်ဟာ တစ်ယောက်ရဲ့ပါးပေါ်သို့ ထိခတ်မိသည်အထိ နီးကပ်သွား၍ သူမ အသက်ရှူသံတွေမြန်လာသည်။
မျက်လုံးလေးတွေဝိုင်းစက်ကာ ငြင်းဆန်ချင်ပုံဖြစ်ပေမယ့် မသိချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ပြီး သူ့စိတ်အာရုံထဲမှာ သူမနှုတ်ခမ်းလေးကို ထပ်နမ်းချင်စိတ်က စိုးမိုးနေခဲ့၏။
"ဟို.. နောက်မှမေးမယ်လေနော် ခရာမနမ်းတတ်ဘူး"
"ရတယ် သင်ပေးမယ် ရှေ့နေနဲ့မဆိုင်တဲ့ Constructionကိုတောင် မင်းကိုသင်ပေးခဲ့သေးတာပဲ ဒီလောက်ကတော့ ဖြစ်တယ်"
"မသင်ချင်ဘူးလို့ ကိုကြီးနော် သူများကို.."
စူထော်နေသည့်နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖျတ်ခနဲထိရုံလေးနမ်းပစ်လိုက်တော့ ခရာရှက်သွားပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲကအတင်းပြန်ရုန်းတော့၏။
နမ်းရုံလေးနမ်းတာတောင် ဒီလောက်ရှက်တတ်နေသည့်ပုံစံလေးကိုက အတွေ့အကြုံမရှိမှန်း သိသာနေသော အပြုအမူလေး...
"မမေးတော့ဘူးလို့"
"မမေးတော့လည်းနမ်းချင်တယ် မင်းငြိမ်ငြိမ်နေ"
ဘာထပ်ပြောမလဲမစောင့်တော့ဘဲ မေးဖျားလေးကိုပင့်ယူကာ သူချစ်သည့် အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူနမ်းပစ်လိုက်တော့ သူမ ပြန်မရုန်း။
အရင်ကထက်ပိုပြီး မက်မောစရာကောင်းလာသော ထိုနှုတ်ခမ်းလေးက သူ့စိတ်ကိုအမျိုးမျိုးမြှူဆွယ်နေ၍ ခဏခဏနမ်းချင်သည်။
ထိမိတိုင်းအိစက်နေသော နှုတ်ခမ်းလွှာလေးတွေ၊
သူသဘောကျရသည့် တောက်ပသော မျက်လုံးကလေးတွေ၊
နမ်းလိုက်တိုင်း နှာတံတစ်ခုလုံး နစ်ဝင်သွားတတ်သည့်ပါးနုနုလေးတွေ...
အစရှိသဖြင့် ထိုမျက်နှာလေးတစ်ခုလုံး နေရာလပ်မကျန်အောင် ထိတွေ့ရမ်းကားပစ်ပြီး ပြန်လွှတ်ပေးလိုက်တော့ သူမ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့် ရင်ခွင်ထဲ မျက်နှာဖွက်သည်။
"နောက်ဆို ကိုကြီးနဲ့ဘာမှမကစားဘူး"
တဲ့...
အသည်းယားရလွန်း၍ လက်ဖမိုးလေးကိုဖမ်းဆုပ်ကာ နှုတ်ခမ်းနှင့်ဖိကပ်နမ်းပစ်တော့လည်း သူမ ရှက်နေပြန်သည်။
နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ ရှက်နေသောထိုမျက်နှာလေးက သူ့မျက်လုံးထဲမှာ နတ်သမီးတစ်ပါးလိုသိပ်လှနေသည်။
သူမရဲ့အကျင့်တစ်ခုချင်းစီတိုင်းမှာ၊ ခန္ဓာကိုယ်အစိပ်အပိုင်းတစ်ခုချင်းစီတိုင်းကို သူတကယ်ကြွေကျနေပါပြီ။
"မင်း တကယ်.."
"ကိုကြီးနော် မပြောပါနဲ့ဆို"
လက်ညှိုးလေးဖြင့် သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုပိတ်ပစ်ရင်း ခပ်တင်းတင်းလေးပြောလာတော့ ထိုလက်ကလေးကိုဆွဲဖယ်ရင်း သူမကိုယ်လေးကိုဖက်ထားလိုက်၏။
ထိုအခါ သူ့ရင်ဘတ်ကိုပါးလေးကပ်ပြီး သူ့ခါးကိုသိုင်းဖက်လာကာ မျက်နှာလေးမော့လာပြီး…
"ကိုကြီးမပြောလည်း ခရာသိပါတယ် ခရာမပြောလည်းကိုကြီးသိတယ်မလား ဒါကြောင့်မို့တိတ်တိတ်လေးနေရအောင်နော်"
"ဘာလို့လဲ သိခွင့်ရှိမလား"
"မနက်ဖြန်ကျရင်ပြောပြမယ် ကိုကြီးနားလည်သွားရင်လေ ခရာ့ကိုအမြင်ကတ်ချင်ကတ်သွားနိုင်တယ် မုန်းချင်မုန်းသွားနိုင်တယ်"
"မဖြစ်နိုင်တာ"
သူရယ်လိုက်မိရင်း ထိုနှုတ်ခမ်းလေးကို ဖွဖွလေးထပ်နမ်းတော့ သူမကစူပုတ်ပုတ်လေးဖြစ်သွားလေ၏။
အမြင်မကတ်နိုင်လို့၊ မမုန်းနိုင်လို့ ဒီလိုဖက်ထားပြီး ဒီလိုခဏခဏနမ်းနေတာပဲ Baeရယ်…
မင်းထင်နေသလို ဘယ်တော့မှဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး…
💛💛▫▫▫💛💛
Part 34 ဆက်ရန်
စာဖတ်သူတစ်ဦးချင်းစီကိုလေးစားလျက်
#shinthant1141997
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
💛 Players ( Part - 33 ) 💛
▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫▫
ဘဲလ္သံေၾကာင့္ ကိုႀကီးကိုလွၫ့္ၾကၫ့္မိေတာ့ ကိုႀကီးက ဖုန္းေျပာေန၍ ဘဲလ္သံကိုၾကားဟန္မရိွ။
နာရီကိုလွမ္းၾကၫ့္ေတာ့လည္း ၁၁နာရီထိုးေတာ့မည္မို႔ ဒီအခ်ိန္မွလာေသာဧၫ့္သည္ဟာ ဘယ္သူမ်ားျဖစ္ႏိုင္လဲ...
ကိုစည္းမ်ားလား...
ခရာ ထိုင္ေနရာမွထၿပီး တံခါးကိုသြားဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ျမင့္မားေသာအရပ္ႀကီးက တံခါးေပါက္ကိုထိေတာ့မတတ္ ရွည္လ်ားသည္။
ရွပ္လက္ရွည္အနက္ေရာင္ကို ေဘာင္းဘီအနက္ႏွင့္တဲြဝတ္ထားကာ စူးရဲေအးစက္ေသာအၾကၫ့္ေတြက ခရာ့တစ္ကိုယ္လံုးကို ေဖာက္ထြင္းေတာ့မလို။
ဒါဘယ္သူလဲ...
"Awww"
ထိုသူက ခရာ့ကိုၾကၫ့္ကာ ခပ္ႃပံုးႃပံုးမ်က္ႏွာျဖစ္သြားၿပီး ထိုအႃပံုးက ကိုႀကီးႏွင့္ဆင္တူလွသည္။
ဘယ္သူမွန္းမသိေပမယ့္ ဖယ္ဆိုသၫ့္သေဘာျဖင့္ လက္ၫွိုးေလးလႈပ္ျပေတာ့ ခရာတံခါးကိုက်ယ္က်ယ္ဖြင့္ေပးလိုက္၍ ထိုလူဟာ အခန္းထဲဝင္လာေလ၏။
ရဲတင္းပံုကေတာ့ သူ႔အိမ္သူ႔ယာကို အလည္ျပန္ေရာက္လာသလိုမို႔ ဒါဟာ ကိုႀကီးနဲ႔ဘယ္လိုရင္းႏွီးသၫ့္လူလဲ...
"ဟိတ္.. ဟိုေကာင္မေလး မင္းအဲ့မွာဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ တံခါးျပန္ပိတ္ခဲ့.. လာခဲ့ဒီကို"
အာဏာသံအျပၫ့္ပါလွေသာ ထိုလူ႔စကားေၾကာင့္ ခရာတံခါးကိုျပန္ပိတ္ကာ ဧၫ့္ခန္းကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ကိုႀကီးကလည္း ဧၫ့္ခန္းကိုေရာက္ေနၿပီ။
ခရာကပဲ စိတ္ထင္၍လားမသိ၊ ကိုႀကီးက ထိုလူ႔ေရ႔ွေရာက္သည္ႏွင့္ အျပစ္လုပ္ထားေသာကေလးတစ္ေယာက္လို မဝံ့မရဲျဖစ္သြားေလသည္။
"ေရာက္မယ့္ေရာက္ေတာ့လည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ"
"အဲ့ဒါကအသာထားစမ္းပါ မင္းကဘာလဲ"
"ဘာဆိုင္လို႔လဲ ဒါကၽြန္ေတာ္လြတ္လပ္ခြင့္ေလ အစ္ကိုလိုက္မေျပာပါနဲ႔"
အစ္ကိုဆိုပါလား...ခရာသိသေလာက္ေတာ့ သူ႔အစ္ကိုဆိုတာက ေသၿပီဆို။
ဒါဆို ဒီအစ္ကိုဆိုတာက ဘယ္လိုအစ္ကိုပါလိမ့္။ ဝမ္းကဲြမ်ားလား…
အေတြးေတျြဖင့္ ခရာ ကိုႀကီးေနာက္ေက်ာဘက္မွာ ကပ္ေနလိုက္ေတာ့ ကိုႀကီးက အခန္းထဲသြားေနဖို႔ ေမးဆတ္ျပ၏။
"မေျပာပါဘူး အံ့ၾသသြားလို႔ပါ မင္းလိုေကာင္ ဒီတစ္သက္စြံပါဦးမလားလို႔ေတာင္ ေတြးေနမိတာ"
"လာရင္းကိစၥကိုပဲေျပာ အစ္ကို"
"အေဖ မင္းကိုအလုပ္ကထြက္ခိုင္းလိုက္တယ္"
သူ နည္းနည္းသံသယဝင္သြားမိကာ အစ္ကို႔ကိုမယံုသလိုၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ အစ္ကိုက ေထာင့္မက်ိဳးစြာရယ္ေနခဲ့၍ စိတ္ထဲႀကိတ္ေဒါသျဖစ္သြားမိသည္။
အေဖအလုပ္ကထြက္ခိုင္းသည္မွာ လားရိႈးမွာဆံုကတည္းက တစ္ခါတည္းေျပာလိုက္ၿပီးသားမို႔ ဒါဟာတကူးတကလာေျပာရမၫ့္ကိစၥမဟုတ္။
အစ္ကိုက Baeကိုေတြ့ဖူးခ်င္ေနတာ...
ဒါေၾကာင့္ ခရာ သူ႔ဆီေရာက္ေနတုန္း တကူးတကလာၾကၫ့္တာ...
"ရၿပီ ကၽြန္ေတာ္နားလည္ၿပီ"
"မဆိုးဘူးငါ့ညီ မင္းတကယ္ေတာ္လာၿပီပဲ ေသခ်ာေအာင္ငါ့မ်က္လံုးနဲ႔လာၾကၫ့္တာပါ ကဲ..ငါျပန္မယ္"
ႃပံုးစိစိမ်က္ႏွာျဖင့္ ေခါင္းကိုတဆတ္ဆတ္ညိတ္ျပရင္း အစ္ကိုျပန္ဖို႔ျပင္ေတာ့ သူကအခန္းတံခါးနားအထိ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္သည္။
အခန္းအျပင္ေရာက္ေတာ့မွ အစ္ကိုက သူ႔ရင္ဘတ္ကို လက္သီးတစ္ခ်က္လွမ္းထိုးကာ...
"မဆိုးဘူး အနီးကပ္ၾကၫ့္ေတာ့မွ ပိုခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ မင္းနဲ႔ေတာ့လိုက္တယ္.. ခယ္မေလးကေတာ့ လူေရြးမွားၿပီ"
"ျပန္ပါေတာ့ အစ္ကို"
"ေအးပါ ျပန္ပါၿပီ Ballပဲ ေခြးေကာင္"
💛💛▫▫▫💛💛
"ဘာထူးေသးလဲ"
"ညေနကတည္းက ကိုတန္ခိုးေခၚသြားတာ"
NovaမွာPartyလုပ္ၿပီးကတည္းက တန္ခိုးနဲ႔အကၡရာကို သူေစာင့္ၾကၫ့္ေနတာျဖစ္ၿပီး ေက်နပ္စရာေကာင္းေသာ ရလဒ္တစ္ခုထြက္လာ၏။
ကားပါကင္မွာ ႏွစ္ေယာက္သား ေပြ့ဖက္နမ္းရိႈက္ေနၾကသည္ကိုလည္း CCTVမွတ္တမ္းရထားသၫ့္အျပင္ ထိုညမွာလည္း တန္ခိုးက အကၡရာကို အိမ္ေခၚသြားသည္တဲ့..
ဒီေန့လည္း တစ္ခါေခၚသြားျပန္သည္တဲ့...
ထူးဆန္းသည္က တန္ခိုးဟာ အလြန္လ်ိႈ႔ဝွက္တတ္သူမို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ၊ ယုတ္စြအဆံုး ေသြးကိုေတာင္မွ သူ႔အိမ္သို႔ေခၚတတ္သည့္လူမဟုတ္။
အကၡရာကိုေတာ့ ႏွစ္ရက္ေတာင္ ေခၚသြားပံုအရဆို ဒီမိန္းကေလးကို အေတာ္ေလးႂကြေက်ေနပံုရသည္။
ဒါ့အျပင္ မယ္မင္းႀကီးမေလးကလည္း တန္ခိုးနဲ႔ခ်ိန္းေတြ့မၫ့္အေရးကို ပါပါးတို႔အိမ္သြားဖို႔ဟု မွင္ေသေသျဖင့္ လိမ္သြားေသး၏။
"အခု တန္ခိုးရဲ့ကြန္ဒိုမွာလား ႏွစ္ေယာက္လံုး"
"ဟုတ္တယ္ ကိုစည္း"
"သူတို႔ကိုေသခ်ာၾကၫ့္ထား ၿပီးေတာ့ မနက္ျဖန္ကအေရးႀကီးတယ္ မနက္ျဖန္မွာ ေသေသခ်ာခ်ာေစာင့္ၾကၫ့္ထား"
ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ဖုန္းခ်ပစ္လိုက္ကာ မ်က္လံုးေတြမိွတ္ၿပီး ေက်ေက်နပ္နပ္ႃပံုးေနခိုက္ ဖုန္းကထပ္ဝင္လာျပန္သည္။
တန္ခိုးကိုေစာင့္ၾကၫ့္ေနသူပဲဟု စိတ္မွာထင္မွတ္မိ၍ မၾကၫ့္ေတာ့ဘဲ ကိုင္လိုက္ကာ...
"ေျပာ ဘာက်န္ေသးလို႔လဲ"
"ေသြး ျပန္ေရာက္ေနၿပီ"
ရုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရေသာ ေသြးအသံေၾကာင့္ သူ အံ့ၾသသြားသလို ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲထိုင္ေနရာမွ ဆတ္ခနဲျဖစ္သြားသည္အထိ။
"ဘယ္လို!! မင္းအေစာႀကီး"
"ဟုတ္တယ္ ေစာေစာFlightနဲ႔လိုက္လာတာ မနက္ျဖန္ညေနေလာက္ ကိုနဲ႔ေတြ့မလို႔.. ၿပီးေတာ့ ခရာေရာဘယ္မွာလဲ ေသြးကိုလာႀကိဳမယ္ဆိုလို႔ ဖုန္းဆက္ေနတာ ဖုန္းလည္းမကိုင္ဘူး"
ခရာ့ဆီဖုန္းဆက္မရ၍ နည္းနည္းစိတ္တိုေနပံုရသၫ့္ ေသြးရဲ့ေလသံေၾကာင့္ သူႃပံုးလိုက္မိသည္။
ခရာဆိုသၫ့္ ခ်ာတိတ္မေလးဟာ တန္ခိုးရဲ့ေကာင္မေလးျဖစ္ေနၿပီဆိုတာ သူ ေျပာျပလိုက္ရမလား...
ဒီည သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတူရိွေနေၾကာင္းကိုေရာ ေျပာျပလိုက္ရမလား...
"ေသြးေျပာေနတာၾကားလား ခရာ ရံုးမွာမရိွဘူးလား"
"သူအလုပ္ထြက္သြားၿပီေလ အိမ္မွာရိွေလာက္ပါတယ္ မင္းညီမက သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လည္ပတ္ေနလားမွမသိတာ ကိုယ္လူလႊတ္လိုက္ရမလား"
"ေနပါေစ ဖုန္းထပ္ဆက္လို႔ မကိုင္ရင္ ေသြးဘာသာပဲလာလိုက္ေတာ့မယ္ ခဏေန ကြန္ဒိုမွာေတြ့မယ္ေနာ္"
ေသြးဖုန္းခ်သြားသၫ့္အခါ သူ ေက်ေက်နပ္နပ္ႃပံုးလိုက္မိကာ ဖုန္းက္ုျပန္ခ်လိုက္ၿပီး ကားေသာ့ကိုလွမ္းယူကာ အျပင္ထြက္လာခဲ့သည္။
သူ႔ဦးတည္ရာက ေသြးနဲ႔ေတြ့ေနက် ကြန္ဒိုသို႔...
💛💛▫▫▫💛💛
"ကိုႀကီး truth or dareေဆာ့ရေအာင္ေလ မပ်င္းဘူးလား"
မနက္ျဖန္မွ ေသြးနဲ႔စာရင္းရွင္းဖို႔ရိွေသာေၾကာင့္ ဒီညသူမနဲ႔ရိွခ်င္တာမို႔ တမင္ျပန္မပို႔ဘဲ သူ႔အခန္းကိုအတင္းေခၚလာ၍ စူပုတ္ပုတ္ေလးျဖစ္ေနေသးသည္။
အခုေတာ့ ပ်င္းေၾကာေလးဆန႔္ကာ ေဆာ့ဖို႔စကားစလာေတာ့ ခရာပ်င္းေနၿပီထင္၏။
အစ္ကို႔မိတ္ေဆြရဲ့အိမ္အတြက္ လုပ္စရာရိွတာေတြလုပ္ေနရာမွ Laptopကိုပိတ္လိုက္ကာ ခရာ့ဘက္ကိုလွၫ့္ထိုင္လိုက္ရင္း...
"မအားေတာ့မအားေသးဘူး ဒါေပမယ့္ေဆာ့မယ္ေလ မင္းကိုအရင္ေမးမယ္ truth or dare"
"Truth"
"မင္းရဲ့တကယ့္အလုပ္က ဘာလဲ"
"ေရ႔ွေန ဟီး!.. ေရ႔ွေနနဲ႔လည္းမတူဘူးမလား ကိုႀကီးကေရာ truth or dare"
"Dare"
"သီခ်င္းဆိုျပ"
ညစ္က်ယ္က်ယ္မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ သူ႔ကေလးေလး ေတာင္းဆိုလာေတာ့ သူ ႃပံုးရံုႃပံုးလိုက္သည္။
ဒီအျဖစ္ဟာ သူ႔ကစားပဲြထဲမွာမပါေပမယ့္ အကၡရာကို သူတကယ္လက္မလႊတ္ခ်င္ေတာ့၍ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းသိမ္းယူေနျခင္းျဖစ္သည္။
လက္ရိွအတိုင္းဆို သူတို႔ခ်င္းၿငိတြယ္ေနၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ထက္လြန္းေသာမိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ သူမရဲ့အိမ္မက္ကိုေတာ့ အလြယ္တကူလက္ေလ်ွာ့မည္မထင္။
Although loneliness has always been a friend of mine
(အထီးက်န္ျခင္းက ကိုယ့္ရဲ့မိတ္ေဆြလို ျဖစ္ေနခဲ့လည္း)
I'm leaving my life in your hands
(မင္းလက္အစံုမွာပဲ ကိုယ့္ဘဝကိုပံုအပ္ထားမယ္)
People say I'm crazy and that I am blind
(ကိုယ္က အခ်စ္ရူးမ်က္ကန္းတစ္ေယာက္လို႔
လူေတြကေျပာၾကတယ္)
Risking it all in a glance
(အားလံုးကိုမ်က္ကြယ္ျပဳထားရင္း)
And how you got me blind is still a mystery
(မင္းက ကိုယ့္ကို မ်က္ကန္းျဖစ္ေစတာ ဆန္းက်ယ္လိုက္တာ)
I can't you out of my head
(မင္းကို ကိုယ့္အေတြးထဲကထုတ္လို႔မရဘူး)
Don't care what is written in your history
(မင္းရဲ့သမိုင္းေၾကာင္းမွာ ဘာေတြပဲေရးခဲ့ေရးခဲ့ ဂရုမစိုက္ဘူး)
As long as you're here with me
(မင္းနဲ႔အခ်ိန္အၾကာႀကီး ရိွေနမွာမို႔ပါ)
I don't care who you are, where you're from, what you did
(မင္းဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္ကပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘာေတြပဲလုပ္ခဲ့လုပ္ခဲ့ ကိုယ္ဂရုမစိုက္ဘူး)
As long as you love me
(မင္းကိုယ့္ကိုခ်စ္ေနသေရြ့အထိ)
who you are, where you're from, don't care what you did
(မင္းဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္ကပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘာေတြပဲလုပ္ခဲ့လုပ္ခဲ့ ကိုယ္ဂရုမစိုက္ဘူး)
As long as you love me
(မင္းကိုယ့္ကိုခ်စ္ေနသေရြ့အထိ)
နားေထာင္ေနရင္းႃပံုးစိစိျဖစ္လာေသာ သူမမ်က္ႏွာေလးေၾကာင့္ ပါးအိအိေလးကိုဆဲြဖဲ့ရင္း ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ထိရံုေလး နမ္းမိသည္။
ခစ္ခနဲရယ္သံေလးႏွင့္အတူ သူ႔ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လာေသာ ကိုယ္လံုးပိစိေလးကို အလိုက္သင့္ျပန္ဖက္ထားရင္း သူတို႔အျဖစ္ဟာ ဘာနဲ႔တူေနၿပီလဲမသိ။
"ကိုႀကီးအရမ္းလည္တယ္ေနာ္ သီခ်င္းအဓိပၸါယ္ႀကီးကလည္း.. ဟြန႔္!.."
"မင္းဆိုခိုင္းလို႔ဆိုျပတာေလ ဘာသီခ်င္းဆိုဆိုေပါ့.. ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္းသီခ်င္းဆိုမျပဖူးသလို Backstreet Boysက ငါ့ရဲ့favourite singerဆိုတာ ဘယ္သူမွလည္းမသိဘူး ဒီအခန္းမွာညအိပ္ဖူးတာေရာ၊ သီခ်င္းဆိုျပတာေရာ မင္းပထမဆံုးပဲ"
"ဟြန႔္.. ယံုပါဘူး ေမးၾကၫ့္ရေအာင္လည္း ဘယ္သူမွသိမွာမဟုတ္ဘူး ဒါနဲ႔ေလ ဘာလို႔ ကိုႀကီးအေၾကာင္းေတြ သူမ်ားကိုေပးမသိတာလဲဟင္ ကိုစည္းဆို ကိုႀကီးသူငယ္ခ်င္းဆိုေပမယ့္ မသိတာေတြအမ်ားႀကီးပဲ"
"ဘယ္သူမွမသိတာပဲေကာင္းလို႔ မေျပာတာ"
"ဒီBaeေလးကိုေရာ"
ရင္ခြင္ထဲေခါင္းေလးမွီထားရာမွ ခရာက သူ႔ကိုယ္သူ လက္မႏွင့္ၫႊန္ကာ ေမးလာေတာ့ နဖူးေလးကိုဖြဖြနမ္းရင္း ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
တစ္ေန့ေန့မွာ သူ႔ဇနီး၊သူ႔မိန္းကေလးဆိုသၫ့္ ေတာ္စပ္မႈျဖင့္ မိသားစုဝင္ျဖစ္လာဖို႔ ရည္ရြယ္ထားသည္မလား...
"ေမး ဘာသိခ်င္လဲ"
"အစ္ကိုတစ္ေယာက္ရိွတယ္ဆို ေသသြားတာလိုလို ဘာလိုလိုၾကားဖူးတယ္ အဲ့ဒါဟုတ္လားဟင္?"
"မေသပါဘူး ေစာေစာကမွ မင္းကိုလာၾကၫ့္သြားတာ အဲ့ဒါငါ့အစ္ကိုပဲ"
"ဟင္! အစ္ကိုရင္းေပါ့ အဲ့ဒါကိုဘာလို႔"
"အစ္ကိုက ငါ့အသက္ 10ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက အိမ္ကထြက္သြားတာ အဲ့ဒီကတည္းက မိသားစုကို လံုးဝအဆက္အသြယ္မလုပ္ဘူး အခုေတာ့ ရွမ္းေရ႔ွကလဲြရင္ ေနရာတိုင္းက အစ္ကို႔ရဲ့နယ္ျဖစ္ေနၿပီ
ေျပာရရင္ကြာ အစ္ကိုကအင္အားႀကီးေနၿပီ မိသားစုကိုကာကြယ္ႏိုင္ၿပီ အဲ့ဒါေၾကာင့္အခုမွအိမ္ျပန္လာတာ မင္းတို႔မေျပာနဲ႔ ငါတို႔နဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြေတာင္ အစ္ကို႔ကိုေသၿပီထင္ၾကတာ"
"ဘယ္လိုနယ္လဲ ကိုႀကီးရဲ့အစ္ကိုက ဘာလဲဟင္"
"အႀကီးစားလက္နက္ကုန္သည္.. အဲ့ေလာက္ဆို မင္းသိမွာပါ"
"ေလ်ွာက္ေျပာေနတာ ေစာေစာကအစ္ကိုႀကီးကျဖင့္ ဒီေလာက္ၾကၫ့္ေကာင္းေနတာ လက္နက္ကုန္သည္နဲ႔လည္းမတူပါဘူး"
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာျပလိုက္ေတာ့လည္း ခရာက မ်က္လံုးေလးျပဴးကာ မယံုသလိုေမးခြန္းေတျြဖင့္ သူ႔ရင္ဘတ္ကိုဘုတ္ခနဲထုသည္။
သူ အသံထြက္သည္အထိရယ္ေတာ့ ခရာက တကယ္ေျပာေနတာလားဆိုသၫ့္ အူေၾကာင္ေၾကာင္အၾကၫ့္ျဖင့္ ၾကၫ့္ေနဆဲ။
"အဲ့ေလာက္ပဲသိထားေလ တျခားသူေတြထက္စာရင္ မင္းကအမ်ားႀကီးသိေနၿပီပဲ"
"သိခ်င္ေသးတယ္"
"ေမးခြန္းတစ္ခုအတြက္ တစ္ခါနမ္းမယ္ ဘယ္လိုလဲ"
ခရာေနာက္ထပ္မ်က္လံုးျပဴးသြားၿပီး ကိုယ္ေလးရို႔ကာ သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွ မသိမသာေနာက္ဆုတ္သြား၍ လက္ေမာင္းေလးႏွစ္ဖက္ကေန ဆဲြယူလိုက္သည္။
ႏွစ္ေယာက္လံုး ဆိုဖာႏွင့္စားပဲြခံုၾကား ၾကမ္းျပင္မွာထိုင္ေနၾကျခင္းျဖစ္ကာ ခရာထိုင္ေနရာက ဆိုဖာေထာင့္မွာမို႔ ဒီ့ထက္လည္းေနာက္ဆုတ္လို႔မရေတာ့။
ဒါကိုသိေနဟန္ျဖင့္ လက္ဖဝါးေသးေသးေလးက သူ႔ေမးရိုးကို ခပ္ဖြဖြေလးထိကပ္ကိုင္ၿပီး...
"ကိုႀကီးကေခ်ာလိုက္တာ ဟီး.."
"သိခ်င္တာေတြရိွေသးတယ္ဆို"
စခ်င္လာ၍ မ်က္ႏွာကိုတမင္ငံု႔ခ်ေတာ့ တစ္ေယာက္ရဲ့ဝင္သက္ထြက္သက္ဟာ တစ္ေယာက္ရဲ့ပါးေပၚသို႔ ထိခတ္မိသည္အထိ နီးကပ္သြား၍ သူမ အသက္ရႉသံေတျြမန္လာသည္။
မ်က္လံုးေလးေတြဝိုင္းစက္ကာ ျငင္းဆန္ခ်င္ပံုျဖစ္ေပမယ့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ၿပီး သူ႔စိတ္အာရံုထဲမွာ သူမႏႈတ္ခမ္းေလးကို ထပ္နမ္းခ်င္စိတ္က စိုးမိုးေနခဲ့၏။
"ဟို.. ေနာက္မွေမးမယ္ေလေနာ္ ခရာမနမ္းတတ္ဘူး"
"ရတယ္ သင္ေပးမယ္ ေရ႔ွေနနဲ႔မဆိုင္တဲ့ Constructionကိုေတာင္ မင္းကိုသင္ေပးခဲ့ေသးတာပဲ ဒီေလာက္ကေတာ့ ျဖစ္တယ္"
"မသင္ခ်င္ဘူးလို႔ ကိုႀကီးေနာ္ သူမ်ားကို.."
စူေထာ္ေနသၫ့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖ်တ္ခနဲထိရံုေလးနမ္းပစ္လိုက္ေတာ့ ခရာရွက္သြားၿပီး သူ႔ရင္ခြင္ထဲကအတင္းျပန္ရုန္းေတာ့၏။
နမ္းရံုေလးနမ္းတာေတာင္ ဒီေလာက္ရွက္တတ္ေနသၫ့္ပံုစံေလးကိုက အေတြ့အႄကံုမရိွမွန္း သိသာေနေသာ အျပဳအမူေလး...
"မေမးေတာ့ဘူးလို႔"
"မေမးေတာ့လည္းနမ္းခ်င္တယ္ မင္းၿငိမ္ၿငိမ္ေန"
ဘာထပ္ေျပာမလဲမေစာင့္ေတာ့ဘဲ ေမးဖ်ားေလးကိုပင့္ယူကာ သူခ်စ္သၫ့္ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္ယူနမ္းပစ္လိုက္ေတာ့ သူမ ျပန္မရုန္း။
အရင္ကထက္ပိုၿပီး မက္ေမာစရာေကာင္းလာေသာ ထိုႏႈတ္ခမ္းေလးက သူ႔စိတ္ကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးၿမွူဆြယ္ေန၍ ခဏခဏနမ္းခ်င္သည္။
ထိမိတိုင္းအိစက္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းလႊာေလးေတြ၊
သူသေဘာက်ရသၫ့္ ေတာက္ပေသာ မ်က္လံုးကေလးေတြ၊
နမ္းလိုက္တိုင္း ႏွာတံတစ္ခုလံုး နစ္ဝင္သြားတတ္သၫ့္ပါးႏုႏုေလးေတြ...
အစရိွသျဖင့္ ထိုမ်က္ႏွာေလးတစ္ခုလံုး ေနရာလပ္မက်န္ေအာင္ ထိေတြ့ရမ္းကားပစ္ၿပီး ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူမ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္ ရင္ခြင္ထဲ မ်က္ႏွာဖြက္သည္။
"ေနာက္ဆို ကိုႀကီးနဲ႔ဘာမွမကစားဘူး"
တဲ့...
အသည္းယားရလြန္း၍ လက္ဖမိုးေလးကိုဖမ္းဆုပ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ဖိကပ္နမ္းပစ္ေတာ့လည္း သူမ ရွက္ေနျပန္သည္။
ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ကာ ရွက္ေနေသာထိုမ်က္ႏွာေလးက သူ႔မ်က္လံုးထဲမွာ နတ္သမီးတစ္ပါးလိုသိပ္လွေနသည္။
သူမရဲ့အက်င့္တစ္ခုခ်င္းစီတိုင္းမွာ၊ ခႏၶာကိုယ္အစိပ္အပိုင္းတစ္ခုခ်င္းစီတိုင္းကို သူတကယ္ႂကြေက်ေနပါၿပီ။
"မင္း တကယ္.."
"ကိုႀကီးေနာ္ မေျပာပါနဲ႔ဆို"
လက္ၫွိုးေလးျဖင့္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုပိတ္ပစ္ရင္း ခပ္တင္းတင္းေလးေျပာလာေတာ့ ထိုလက္ကေလးကိုဆဲြဖယ္ရင္း သူမကိုယ္ေလးကိုဖက္ထားလိုက္၏။
ထိုအခါ သူ႔ရင္ဘတ္ကိုပါးေလးကပ္ၿပီး သူ႔ခါးကိုသိုင္းဖက္လာကာ မ်က္ႏွာေလးေမာ့လာၿပီး…
"ကိုႀကီးမေျပာလည္း ခရာသိပါတယ္ ခရာမေျပာလည္းကိုႀကီးသိတယ္မလား ဒါေၾကာင့္မို႔တိတ္တိတ္ေလးေနရေအာင္ေနာ္"
"ဘာလို႔လဲ သိခြင့္ရိွမလား"
"မနက္ျဖန္က်ရင္ေျပာျပမယ္ ကိုႀကီးနားလည္သြားရင္ေလ ခရာ့ကိုအျမင္ကတ္ခ်င္ကတ္သြားႏိုင္တယ္ မုန္းခ်င္မုန္းသြားႏိုင္တယ္"
"မျဖစ္ႏိုင္တာ"
သူရယ္လိုက္မိရင္း ထိုႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖြဖြေလးထပ္နမ္းေတာ့ သူမကစူပုတ္ပုတ္ေလးျဖစ္သြားေလ၏။
အျမင္မကတ္ႏိုင္လို႔၊ မမုန္းႏိုင္လို႔ ဒီလိုဖက္ထားၿပီး ဒီလိုခဏခဏနမ္းေနတာပဲ Baeရယ္…
မင္းထင္ေနသလို ဘယ္ေတာ့မျွဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး…ယံု…
💛💛▫▫▫💛💛
Part 34 ဆက္ရန္
စာဖတ္သူတစ္ဦးခ်င္းစီကိုေလးစားလ်က္
#shinthant1141997