"Baba..."
Diye bir fısıltı çıktı Keremden.
Karşımızdaki insan kırklı yaşlarda ve vampir olarak karşımızda duruyordu.
"Lara. Ne kadar büyümüşsün."
Kerem önüme geçti.
"Onunla konuşmaya hakkın yok!"
Kereme bakıp sadece bir gülüş attı.
Sonra tek bir el hareketi ile Keremi duvara doğru fırlattı.
Kerem inleyerek kalkmaya çalışırken değişik herif yeniden konuştu.
"Bu üçünü alın ve özel arabaya kitleyin. Aşağıda olanlara bakmaya benimle gelin sonra."
"Ne! Hayır kimse beni burdan çıkaramaz!"
İsyankar bir şekilde değişim herife bağırdığımda banâda kereme yaptığının aynısını yapacağını sandım.
Ama o yanıma gelip şöyle dedi.
"Çok eğlencez seninle güzel kızım."
Sözlerle donup kalırken beni, Efeyi ve Keremi alıp bir arabaya doğru sürüklemeye başladılar.
Araba iki kısımdan oluşan baya büyük bir arabaydı.
Bir kısım sürücü içindi bir kısımda yolcu.
Yolcu ve sürücü arasındada bir tabaka ve kalın bir cam vardı.
Bizi arabanın içine attıktan sonra sürücü değişik herifin talimatıyla hareket etmeye hazırlandı.
Şuan düşündüğüm tek şey, diğerlerine hiçbir zarar vermemesi ve hep beraber burdan gidebilmekti.
•Diğer vampircikler•
(3. Şahıs)
Doğu, Yiğit, Buse, Ada, Yavuz, Çağatay, Kaden ve Barış aşağıda hiçbir şeyden habersiz oturuyordu. Yiğit ayağa kalkarak ısıtma sisteminin önünde durdu.
"Kızlar. Üşüdüyseniz çalıştırayım."
Daha çok Adaya bakıyordu gözleri.
"Olur..." Dedi buse. Ada yere bakarak oturmaya devam etti.
"Pekala..."
Yiğit adadan herhangi bir cevap alamayınca bozularak önüne döndü ve isteksiz bir şekilde ısıtıcıyı açtı.
Ada ayağa kalkıp kapıya doğru yöneldiğinde bir anda açılan kapıya geriledi.
"Ada!"
Yiğit ona doğru bağırarak konuşurken ada belinden çıkardığı hançeri onlara tuttu.
"Noluyor?"
Çok rahat bir şekilde sorduğu soru herkesi şaşırtırken kral pis pis sırıtıyordu.
"Ah. Ne kadar güzelsin sen böyle. Larada senin kadar olabilseydi keşke."
Ada anlamaz gözlerle krala bakarken kralın adamları tek bir haraket ile adayı yere düşürdü. Yanına ilk gelen Yiğit ve Buse oldu.
"Evet. Şimdi sizleri izninizle burdan alıyoruz."
"İzin vermiyoruz?"
"İzniniz isteyen olmadı."
"Biraz önce izin isteyen ebem miydi-"
Çağatay cümlesini tamamlamadan Yavuz tarafından susturuldu. Hepimiz rahat bir nefes verdiler.
Kral koyulaşmış gözleri ile biza bakarken bir el hareketi yaptı.
Oda sallanmaya başlarken tavandan kopan bir parça Yiğitin üstüne düşmek üzereyken Ada tarafında önlendi.
Ada ve Yiğit üst üste dururken Ada utanarak ayağa kalktı.
"Alın şunları. Daha fazla oynayamam. İşlerim var daha krallık bizi bekliyor."
"Emredersiniz kralım."
Herkes anlamaz gözlerle bakarken
Odaya salınan gaz ile karanlığa büründüler.
Arkadaşlar okunma, oy ve yorum sayılarını biraz daha artıra bilir miyiz lütfen. 🥺
Bu arada ne olucağını tahmin eden oldu mu?
Ada ve Yiğit arasındaki çekim 🥰👍
Yorumları beklerim, sizleri seviyorum
Byee 💓💞💗