အရှင်မင်းကြီး ရဲ့ Baby
(OR)
ကိုကို့ အတွက် လှောင်အိမ် S2
အပိုင်း (17)
အထိန်းတော်နှစ်ယောက်က jimin ကို ဘုရင့် နန်းဆောင်က အိပ်ခန်းဆီခေါ်သွားသည်။
Jimin က အလိုက်အထိုက်ပင် ဘုရင်
ကုတင်၀ယ် ထိုင်ကာ အပေါ်၀တ်ချွတ်ပြီး၀မ်းလျားမှောက်ကာနေလိုက်သည်။
တော်၀င်သမားတော်ကရောက်လာပြီး အကောင်းတက အကောင်းဆုံးဆေးတွေလိမ်းပေးသည်။
"အထိန်းတော်ကြီး လက်ဆ က ကြမ်းလိုက်တာ "
Jimin က အထိန်းတော်ကြီးကို လှမ်း"စ"သည်
"ကျွန်တော်မျိုး အများကြီး အားလျော့ပြီး လုပ်ထားတာပါ "
"ကျွန်တော် စ တာပါ "
ဒီလိုနဲ့ နေ့လည်စာကို ဘုရင့်အဆောင်မှာ စားလိုက်ပြီး သမားတော်ပေးတယ့် ဆေးတစ်ခွက်ကြောင့် ကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။ ပြောရရင် သူလဲ အိပ်ရေးပျက်နေတော့ အခုမှ အိပ်လို့ရခဲ့တာ
အိပ်လိုက်တာ ..... ညလောက်မှာ နိုးလာသည်။ အထိန်းတော်တွေက ညစာပြင်ပေးပြီး စားပြီးတာနဲ့ သမားတော်က နောက်ထပ်ဒဏ်ရာကို ဆေးလိမ်းပေးသည်။
ဆေးလိမ်းခံနေရင်း အထိန်းတော်ကို လှမ်းမေးသည်။
"ကျွန်တော်ပြန်လို့မရဘူးလား "
သမားတော်က ဆေးလိမ်းပေးလို့ပြီးတော့ ဦးညွှတ်ကာ ထွက်သွားသည်။ ဂျီမင်းက ဆေးခြောက်သွားအောင်ခဏလောက်စောင့်ရန်၀မ်းလျားမှောက်လျက်နေသေးသည်။
အထိန်းတော်ကလဲ ပြန်ဖြေသည်။
"အရှင်မင်းကြီး အမိန့်မကျသေးလို့ပါ မကြာမှီ
အရှင့်ရဲ့ ထိမ်းမြားပွဲတော် ပြီးတော့မှာပါ အဲ့ကျ ကျွန်တော်မျိုး "
စကားပင်မဆုံးသေး ဂျွန်က
ရောက်လာတော့သည်။ သူ့ကြည့်ရသည်မှာ
ဒေါသလဲ ထွက်နေပုံဟန်
ဒေါသထွက်ချင်ထွက် ငါကတောင်ထွက်ရမှာ သူက ဘာမို့လို့လဲ အဓိပ္ပာယ်မရှိ
ဂျွန်က အခန်းထဲက သူတွေကို ထွက်သွားဖ်ု့ လက်ဖြင့် အချက်ပြလိုက်သည်။
အကုန်လုံး ဦးညွှတ်ကာ ထွက်သွားကြလေသည်။
"ဂျီမင်........မင်း အခု ဘာလုပ်နေတာလဲ "
"ဘာ....အဲ့ မေးခွန်းက ကျွန်တော်က မေးရမှာ
မလား ....."
"ကိုယ်က ဒီတိုင်းပြည် ဘုရင် သေချာပေါက်
မဖြစ်မနေ မိဖုရားခေါင်နဲ့ ကိုယ်လုပ်တော်တွေ
ရှိရမှာ ပုံမှန်ပဲလေ "
"ဒါဆို ကျွန်တော်လဲ ပုံမှန်ပဲလေ ကိုယ့်မျက်နှာ ကို ပြတာ ဘာလဲ ရှင်ဘုရင်ဆီက ခွင့်တောင်းရမှာလား အဓိပ္ပာယ်မရှိ "
"ပတ်ခ်ဂျီမင် "
ဂျီမင် က ကုတင်ကနေထိုင်ကာ သူ့အ၀တ်တွေပြန်၀တ်နေသည်။ ပြီးတော့ ထ မလို့ ရပ်လိုက်ချိန်
"အ့......."
ရုတ်တရက် ရင်ဘက်က နာလာသည့် ဒဏ်ကြောင့် အော်မိလိုက်သည်။ ဂျွန်က ချက်ချင်းအပြေးရောက်လာကာ
"ဘေဘီ ဘာဖြစ်တာလဲ "
"ဖယ် .... ကျွန်တော့်အသားကို မထိနဲ့ "
"ဒီမှာ ငြိမ်ငြိမ်လေးလှဲနေလိုက် ခဏလောက်ပဲ "
ဂျွန် က jimin ပုံခုံးလေးကို ကိုင်ကာ ပြောသည်။
ဂျီမင်လဲ ဘာလို့မှန်းမသိရုတ်တရက်အောင့်လာတာမို့ ခဏ နားဖို့ ကုတင်ထက်၀ယ် လှဲလျောင်းလိုက်သည်။
"သက်သာတာနဲ့ အိမ်ပြန်မှာမို့ စိုးရိမ်ပြမနေနဲ့ အရှက်ခွဲပြီး ရိုက်ဖို့ ပြောတုန်းက သူမဟုတ်သလိုပဲ အခုမှ လာစိုးရိမ်နေပြတာ မြင်မကောင်းဘူး "
"..........."
ဂျွန်က ဂျီမင် နဘေးမှာ ထိုင်နေသည်
"ဘာလို့ ကျွန်တော် နဲ့ အဆက်သွယ်ဖြတ်တာလဲ "
"ငါ့အကြိုက်ပြောင်းသွားလို့ "
ဂျွန်ရဲ့ စကားကိုလှောင်ကာရယ်လိုက်မိသည်။
"ရယ်ရတယ်နော် .... ဂျွန် ....ဟိုး နတ်ပြည်ကနေ ငုံကြည့်ရင်တောင် ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို ချစ်နေသေးမှန်း အသိသာကြီး "
"ပေါက်ကရ လျှောက်ပြောနေတယ် တစ်ခါတစ်လေ မင်းဦးနှောက်ထဲ ကိုယ်က ဘုရင်ဆိုတာရော သိရဲ့လား "
"အဖေ က ဂျွန်ဘက်ကနေ ပူပေါင်းပြီး အာဏာတည်အောင်လုပ်ပေးမယ် အပြန်အလှန်
အနေနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ အဆက်ဖြတ်ရမယ် တောင်းဆိုခဲ့လို့မလား !
"မင်း ဘယ်လိုသိတာလား "
ရုပ်ရှင်တွေ ၀တ္ထုထဲက အကွက်တွေကို ၂၁ရာစုကမ္ဘာက လာတယ့် ငါက မသိရင် ရူးနေလို့ပဲ
"အသက်တွေစွန့်ပြီး လာကယ်တယ် ချစ်ပြတယ် နောက်တစ်နေ့ရောက်တော့ အလယ်မှာနေတယ့် အဖေက ဘုရင်နဲ့ပေါင်းလိုက်ပြီး ဘုရင်ဖြစ်သူက အဆက်သွယ်မလုပ်တော့တယ့်အပြင် တမင်တွေကို အဆက်ဖြတ်နေတယ်"
"ကျွန်တော့် ထက် အာဏာက ပို အရေးကြီးနေတယ်မလား "
ဂျွန်က ဂျီမင်လက်ကို ကိုင်ကာဖြင့် ခေါင်းခါကာငြင်းလိုက်သည်။ ဂျီမင်လဲ ရင်ဘက်က အောင့်တာ သက်သာသွားသည်နှင့် ကုတင်ကနေ ထိုင်လိုက်ကာ လက်ကို ရုန်းလိုက်သည်။
"ကိုယ်အနားမှာ အန္တရာယ်များတယ် ကိုယ်မင်းကို လုံခြုံစေ"
"အော် ကျွန်တော်က ကာကွယ်ပေးမှ လုံခြုံမှ မိန်းမငယ်လေး မဟုတ်ဘူး ယောက်ျားတစ်ယောက်... ကျွန်တော့် ဘ၀ကို ၀င်စွတ်ဖက်ရအောင် ဂျွန် က ဘာမို့လို့လဲ ..... "
ဂျီမင် က ကုတင်ထက်ကနေထ လိုက်သည်။ လာတွဲပေးသည့် ဂျွန် လက်ကို ဖယ်ရှားလိုက်ပြီး
"မတွဲနဲ့ သက်သာသွားပြီ အိမ်တော်ကို ပြန်တော့မယ် "
"ညနက်နေပြီ မနက်အစော မှ ပြန် ဒီည ဒီမှာ အိပ်သွားတော့ "
ဂျီမင် က နှာတစ်ချက်မှုတ်ထုပ်ကာ ဂျွန်ကိုကြည့်လိုက်သည်။
သူဒီနေ့အတွက် အိပ်ရေး၀နေတယ် ဦးနှောက်ထဲ
သူတရား၀င်ပိုင်ခွင့်မရတယ့် ဒီပွဲ ဟုတ်ပြီ ဖြစ်တယ် မပိုင်ရလဲ ဒါပေမယ့် ညကိုတော့.......
"ဟုတ်ပြီလေ ဒါပေမယ့် ဒါ ဂျွန်ရဲ့ မင်္ဂလာဦးည
မလား သတို့သမီးဆီ မသွားဘူးလား "
"မသွားဘူး "
"ဒါဆို ဘယ်မှာ အိပ်မှာလဲ "
"မင်း နဲ့ အိပ်မှာ "
"အဟက် .... ကျွန်တော်နဲ့ဆို အိပ်ရုံနဲ့တင်မရဘူး "
"........"
ဂျီမင် ခြေဖျားလေးထောက်က ဂျွန် နှုတ်ခမ်းကို နမ်းတော့သည်။ ဂျွန် မျက်၀န်းတွေက အရမ်းကိုကျေနပ်နေသည်။
"ပတ်ခ်ဂျီမင် မင်း ခြင်္သေ့ကိုအသားစားဖို့ ဖိတ်နေတာလား "
"ဟုတ်တယ် ..... မစားဘူးလား "
"ပြီးမှ ကြောက်တယ် ပြောပြီး ငိုရင်တောင် လွှတ်ပေးမယ် မထင်နဲ့ "
"အဓိပ္ပာယ်မရှိတာတွေ လာစမ်းပါ "
ဂျွန်က သူ့၀တ်ရုံတွေကို ချွတ်နေသည်။
ဂျီမင်ကိုယ်ပေါ်က ၀တ်ရုံဖြူကို ချွတ်ပြီးနောက် နူးညံ့တယ့် ကုတင်ထက် လှဲလျောင်းလိုက်သည်။
ဂျွန်က အတွင်းအားနဲ့ လက်တစ်ဖက်ကိုဝေ့ယုံနှင့် အခန်းထဲက မီးတွေအကုန်ငြိမ်းကုန်သည်။
ကုတင်အနီးက မီးအိမ်မိန်မိန်လေးသာကျန်ခဲ့လေသည်။
မီးရောင်ဖျော့ဖျော့အောက် အ၀တ်မဲ့ နေသည့် ဂျီမင် ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ကြည့်ရင်း
"အဲ့လောက်ထိ စွဲဆောင်ဖို့ လိုလို့လား "
"Come on Fuck me."
Jimin ဒူးကိုကွေးကာ ကားလိုက်သည်။ ဂျွန်ရဲ့ လက်ချောင်းတွေက အပေါက်ထဲကို ၀င်လာသည်။
"အ့စ်......."
လက်ချောင်းသုံးချောင်းထိထည့်လိုက်သည်။
သူ့ရဲ့ လက်ချောင်းရှည်တွေကို ခံစားရတာ ထူးဆန်းတယ် တစ်ကိုယ်လုံး ပူလာကာဖြင့်
"ထည့်တော့ ရပြီ.... လက်ချောင်းတွေ မလိုချင်တော့ဘူး "
ဂျွန်က သူ့ မာနေပြီဖြစ်တယ့် အရာကို အပေါက်၀တေ့လိုက်သည်။
"စိတ်လျော့ထား "
"အင်း ......."
Jimin အပေါက်လေးထဲ တိုး၀င်လာသည့် ဂျွန် ရဲ့ အရာ ခါးလေးကော့တတ်လာကာ လက်နှစ်ဖက် မွေ့ယာကိုဆုပ်ကိုင်ထားလေသည်။
"အ့စ်.... အ့ာ "
"အစလေးပါပဲ ပြီးရင် ကောင်းသွားမှာ "
ဂျွန် ရဲ့ အရာ က နူးညံ့တယ့် အသားစိုင်တွေကြားထဲ ၀င်လာကာဖြင့် ချွဲနေသည့်အရည်ကြည်များကို ခံစားနေရသည်။
"အ့ာ......အ့စ်......အ့ာ "
အသွင်းထုပ်ပုံမှန်လေးလုပ်ပုံရုံနဲ့တင် ခံစားလို့ကောင်းလာသည်။ ပထမဆုံးအကြိမ်မို့လို့လား ဂျီမင်ကတော့ နာနေသည်
"ဂျီမင် ကိုယ် မြန်ပြီနော် "
သူက ဂျီမင်နှုတ်ခမ်းကိုငုံနမ်းရင် ခါးက အလျင်လှုပ်ရှားလာသည်။ တစ်ဖက်ဖက် ရိုက်ခတ်သံတွေဟာ ကျယ်လာကာ Jimin က ဂျွန် ကျောကို ကုတ်နေမိရင်း အသံစူးစူးလေးနဲ့
"အ့စ်.....အ့ာ..... ဟ.....အ့စ် ....အ "
"ဖြေးဖြေး.... ဂျွန် ....အ့ား .....အ့ "
အပေါ်ကနေ ချီတာကျားသစ်လားပဲ သူဘာလို့ မမောသေးတာလဲ မျက်ရည်တွေက စီးကျလာကာ သူ့ဗိုက်ကို ငုံကြည့်ရင် သူ့ချစ်ရာသူအရာ၀င်လာတိုင်ဖောင်းတတ်လာကို မြင်ရသည်။
သူ့အရာက အတွင်းသားတစ်ခုလုံး ပွတ်ဆွဲနေတာ က ပူတယ်။
စုံမှိတ်နေတယ့် မျက်လုံးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့မျက်နှာရှေ့တည့်တည့်က ဆံနွယ်ရှည်နဲ့ဂျွန်
"ဘေဘီ ..... ကိုယ့်ကို ယောက်ျား လို့ ခေါ်ပေး
ပါလား "
".........."
Jimin က မျက်၀န်းလေးပြူးတတ်ကာဖြင့်
ဘာလို့ခေါ်ရမလဲ တွေးနေမိသည်။
"ခေါ်ပါ "
အောက်ပိုင်းက တဖြေးဖြေးနာကျင်လာတာကြောင့် jimin မျက်၀န်းလေးတွေပင်စိုစွတ်
လာသည်။တောင်းဆိုနေသည့် ဂျွန်မျက်၀န်းတွေကြောင့်
"ယောက်ျား "
ဂျွန် အပြုံးတွေက jimin ပါးအိအိလေးတွေကို ထိကာ နမ်းရှိုက်ရင်းပြောသည်။
"ဘေဘီ ချစ်တယ် "
နှစ်ယောက်သား အနမ်းတွေချွေကာဖြင့် ပွေ့ဖက်ကာ တစ်ညလုံး အချစ်တွေနဲ့ ဖြတ်သန်းကျသည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အမတ်ချုပ်ကြီးတို့ အိမ် က မနက်ခင်းမှာပဲ
များပြစွာသော အမတ်မင်းတွေရဲ့ သား အပြင် အနောက်တိုင်မင်းသားတွေ အရှေ့တိုင်းရော ငြင်းမရနိုင်သည့် အာဏာရှင် ပညာရှိ မိတ်ဆွေ အချို့ရဲ့ သားတွေက အိမ်တော်ကို လက်ဆောင်လာပို့နေကြသည်ကို ဧည့်ခန်းရင်း အလုပ်ရှုပ်နေကြသည်။
"ငါပြောတယ်မလား အခုတော့ ဟူး ပင်ပန်းလိုက်တာ "
"အရှင်မင်းကြီး ကလဲ မဖြတ်နိုင်ဘူး
ထင်ပါတယ် သူက ငါတို့ညီကို အပိုင်ခေါ်ထားနေတာ"
ညီအကိုနှစ်ယောက်စကားပြောရင်း ခေါင်းတခါခါနှင့် လက်ဆောင်ပစ္စည်းတွေကို ဟိုကိုင်ဒီကိုင်ဖြင့်
လုပ်နေသည်။
"အရှင်မင်းကြီး မိဖုရားခေါင်ကြွလာပါတယ် "
နံနက်ခင်းမှာ ဂျွန်ကတော့ နိုးနေလေပြီ
"၀င်ခိုင်းလိုက် "
ဂျွန်က ကုတင်ကနေ ထိုင်ကာ ဂျီမင် နဖူးလေးကို ခပ်ဖွဖွ နမ်းလိုက်သည်။
မိဖုရားခေါင်ကြီးက နှုတ်ခွန်းဆက်သလေသည်။
"အရှင့်ကို ဂါ၀ရပြုပါတယ် "
ဂျီမင်က ကုတင်ထက် လူးလွင့်လာကာဖြင့်
"နားငြီးလိုက်တာ .... "
မိဖုရားခေါင်က မျက်လုံးပြူးသွားကာ ဆွံအ သွားရှာသည်
"ဒါက.... ဒါ "
ဂျွန်က သူ့ရှေ့က မိဖုရားကို မျက်မှောက်ကြုံကာကြည့်လိုက်သည်။ပြီးတော့ ညင်သာပြတ်သားစွာမိန့်သည်။
"ဘာကိစ္စလဲ အရေးမကြီးရင် ထွက်သွား "
Jimin က ခေါင်းလေးထောင်လာရင်း ဂျွန်ကို မျက်မှောက်ကြည့်လျက် နှုတ်ခမ်းလေးက ဆူနေသည်။
ဂျွန်ကို ကြည့်ကာ ဆဲရေးဆိုသည်။
"Are you f**king kidding me Right now."
အိပ်ရေးပျက်တယ် ညက သူလုပ်ထားတာ သူမေ့သွားတာလား......ဂျွန်က သူ့ပါးလေးကိုဆွဲကာ နူးညံ့စွာ ပြန်ဖြေသည်။
"What's wrong baby ? "
ဂျွန်တို့ပြောနေသည့်စကားတွေ အရှေ့က သူမ တစ်လုံးမှ နားမလည်ပင်။ဒါပေမယ့် လက်ရှိ အခြေနေပုံစံကိုတော့လုံး၀ သဘောမကျပေ။
"အရှင် မင်းကြီး "
မျက်ထောင့်စွန်းနဲ့ တစ်ချက်ကြည့်ကာ မာန်ပြည့်စွာ ပြောလိုက်သည်။
"ပိတ်ထား ထွက်သွား "
အပိုင်း (18) Comming soon......
အရွင္မင္းႀကီး ရဲ့ Baby
(OR)
ကိုကို႔ အတြက္ ေလွာင္အိမ္ S2
အပိုင္း (17)
အထိန္းေတာ္ႏွစ္ေယာက္က jimin ကို ဘုရင့္ နန္းေဆာင္က အိပ္ခန္းဆီေခၚသြားသည္။
Jimin က အလိုက္အထိုက္ပင္ ဘုရင္
ကုတင္၀ယ္ ထိုင္ကာ အေပၚ၀တ္ခြၽတ္ၿပီး၀မ္းလ်ားေမွာက္ကာေနလိုက္သည္။
ေတာ္၀င္သမားေတာ္ကေရာက္လာၿပီး အေကာင္းတက အေကာင္းဆံုးေဆးေတြလိမ္းေပးသည္။
"အထိန္းေတာ္ႀကီး လက္ဆ က ၾကမ္းလိုက္တာ "
Jimin က အထိန္းေတာ္ႀကီးကို လွမ္း"စ"သည္
"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး အမ်ားႀကီး အားေလ်ာ့ၿပီး လုပ္ထားတာပါ "
"ကြၽန္ေတာ္ စ တာပါ "
ဒီလိုနဲ႔ ေန့လည္စာကို ဘုရင့္အေဆာင္မွာ စားလိုက္ၿပီး သမားေတာ္ေပးတယ့္ ေဆးတစ္ခြက္ေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။ ေျပာရရင္ သူလဲ အိပ္ေရးပ်က္ေနေတာ့ အခုမွ အိပ္လို႔ရခဲ့တာ
အိပ္လိုက္တာ ..... ညေလာက္မွာ ႏိုးလာသည္။ အထိန္းေတာ္ေတြက ညစာျပင္ေပးၿပီး စားၿပီးတာနဲ႔ သမားေတာ္က ေနာက္ထပ္ဒဏ္ရာကို ေဆးလိမ္းေပးသည္။
ေဆးလိမ္းခံေနရင္း အထိန္းေတာ္ကို လွမ္းေမးသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ျပန္လို႔မရဘူးလား "
သမားေတာ္က ေဆးလိမ္းေပးလို႔ၿပီးေတာ့ ၪီးၫႊတ္ကာ ထြက္သြားသည္။ ဂ်ီမင္းက ေဆးေျခာက္သြားေအာင္ခဏေလာက္ေစာင့္ရန္၀မ္းလ်ားေမွာက္လ်က္ေနေသးသည္။
အထိန္းေတာ္ကလဲ ျပန္ေျဖသည္။
"အရွင္မင္းႀကီး အမိန္႔မက်ေသးလို႔ပါ မၾကာမွီ
အရွင့္ရဲ့ ထိမ္းျမားပြဲေတာ္ ၿပီးေတာ့မွာပါ အဲ့က် ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး "
စကားပင္မဆံုးေသး ဂြၽန္က
ေရာက္လာေတာ့သည္။ သူ႔ၾကည့္ရသည္မွာ
ေဒါသလဲ ထြက္ေနပံုဟန္
ေဒါသထြက္ခ်င္ထြက္ ငါကေတာင္ထြက္ရမွာ သူက ဘာမို႔လို႔လဲ အဓိပၸာယ္မရိွ
ဂြၽန္က အခန္းထဲက သူေတြကို ထြက္သြားဖ္ု႔ လက္ျဖင့္ အခ်က္ျပလိုက္သည္။
အကုန္လံုး ၪီးၫႊတ္ကာ ထြက္သြားၾကေလသည္။
"ဂ်ီမင္........မင္း အခု ဘာလုပ္ေနတာလဲ "
"ဘာ....အဲ့ ေမးခြန္းက ကြၽန္ေတာ္က ေမးရမွာ
မလား ....."
"ကိုယ္က ဒီတိုင္းျပည္ ဘုရင္ ေသခ်ာေပါက္
မျဖစ္မေန မိဖုရားေခါင္နဲ႔ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြ
ရိွရမွာ ပံုမွန္ပဲေလ "
"ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္လဲ ပံုမွန္ပဲေလ ကိုယ့္မ်က္ႏွာ ကို ျပတာ ဘာလဲ ရွင္ဘုရင္ဆီက ခြင့္ေတာင္းရမွာလား အဓိပၸာယ္မရိွ "
"ပတ္ခ္ဂ်ီမင္ "
ဂ်ီမင္ က ကုတင္ကေနထိုင္ကာ သူ႔အ၀တ္ေတျြပန္၀တ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ထ မလို႔ ရပ္လိုက္ခ်ိန္
"အ့......."
ရုတ္တရက္ ရင္ဘက္က နာလာသည့္ ဒဏ္ေၾကာင့္ ေအာ္မိလိုက္သည္။ ဂြၽန္က ခ်က္ခ်င္းအေျပးေရာက္လာကာ
"ေဘဘီ ဘာျဖစ္တာလဲ "
"ဖယ္ .... ကြၽန္ေတာ့္အသားကို မထိနဲ႔ "
"ဒီမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးလွဲေနလိုက္ ခဏေလာက္ပဲ "
ဂြၽန္ က jimin ပံုခံုးေလးကို ကိုင္ကာ ေျပာသည္။
ဂ်ီမင္လဲ ဘာလို႔မွန္းမသိရုတ္တရက္ေအာင့္လာတာမို႔ ခဏ နားဖို႔ ကုတင္ထက္၀ယ္ လွဲေလ်ာင္းလိုက္သည္။
"သက္သာတာနဲ႔ အိမ္ျပန္မွာမို႔ စိုးရိမ္ျပမေနနဲ႔ အရွက္ခြဲၿပီး ရိုက္ဖို႔ ေျပာတုန္းက သူမဟုတ္သလိုပဲ အခုမွ လာစိုးရိမ္ေနျပတာ ျမင္မေကာင္းဘူး "
"..........."
ဂြၽန္က ဂ်ီမင္ နေဘးမွာ ထိုင္ေနသည္
"ဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ္ နဲ႔ အဆက္သြယ္ျဖတ္တာလဲ "
"ငါ့အႀကိဳက္ေျပာင္းသြားလို႔ "
ဂြၽန္ရဲ့ စကားကိုေလွာင္ကာရယ္လိုက္မိသည္။
"ရယ္ရတယ္ေနာ္ .... ဂြၽန္ ....ဟိုး နတ္ျပည္ကေန ငံုၾကည့္ရင္ေတာင္ ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်စ္ေနေသးမွန္း အသိသာႀကီး "
"ေပါက္ကရ ေလ်ွာက္ေျပာေနတယ္ တစ္ခါတစ္ေလ မင္းၪီးေနွာက္ထဲ ကိုယ္က ဘုရင္ဆိုတာေရာ သိရဲ့လား "
"အေဖ က ဂြၽန္ဘက္ကေန ပူေပါင္းၿပီး အာဏာတည္ေအာင္လုပ္ေပးမယ္ အျပန္အလွန္
အေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အဆက္ျဖတ္ရမယ္ ေတာင္းဆိုခဲ့လို႔မလား !
"မင္း ဘယ္လိုသိတာလား "
ရုပ္ရွင္ေတြ ၀တၴုထဲက အကြက္ေတြကို ၂၁ရာစုကမ႓ာက လာတယ့္ ငါက မသိရင္ ရူးေနလို႔ပဲ
"အသက္ေတြစြန္႔ၿပီး လာကယ္တယ္ ခ်စ္ျပတယ္ ေနာက္တစ္ေန့ေရာက္ေတာ့ အလယ္မွာေနတယ့္ အေဖက ဘုရင္နဲ႔ေပါင္းလိုက္ၿပီး ဘုရင္ျဖစ္သူက အဆက္သြယ္မလုပ္ေတာ့တယ့္အျပင္ တမင္ေတြကို အဆက္ျဖတ္ေနတယ္"
"ကြၽန္ေတာ့္ ထက္ အာဏာက ပို အေရးႀကီးေနတယ္မလား "
ဂြၽန္က ဂ်ီမင္လက္ကို ကိုင္ကာျဖင့္ ေခါင္းခါကာျငင္းလိုက္သည္။ ဂ်ီမင္လဲ ရင္ဘက္က ေအာင့္တာ သက္သာသြားသည္ႏွင့္ ကုတင္ကေန ထိုင္လိုက္ကာ လက္ကို ရုန္းလိုက္သည္။
"ကိုယ္အနားမွာ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္ ကိုယ္မင္းကို လံုၿခံဳေစ"
"ေအာ္ ကြၽန္ေတာ္က ကာကြယ္ေပးမွ လံုၿခံဳမွ မိန္းမငယ္ေလး မဟုတ္ဘူး ေယာက္်ားတစ္ေယာက္... ကြၽန္ေတာ့္ ဘ၀ကို ၀င္စြတ္ဖက္ရေအာင္ ဂြၽန္ က ဘာမို႔လို႔လဲ ..... "
ဂ်ီမင္ က ကုတင္ထက္ကေနထ လိုက္သည္။ လာတြဲေပးသၫ့္ ဂြၽန္ လက္ကို ဖယ္ရွားလိုက္ၿပီး
"မတြဲနဲ႔ သက္သာသြားၿပီ အိမ္ေတာ္ကို ျပန္ေတာ့မယ္ "
"ညနက္ေနၿပီ မနက္အေစာ မွ ျပန္ ဒီည ဒီမွာ အိပ္သြားေတာ့ "
ဂ်ီမင္ က ႏွာတစ္ခ်က္မႈတ္ထုပ္ကာ ဂြၽန္ကိုၾကည့္လိုက္သည္။
သူဒီေန့အတြက္ အိပ္ေရး၀ေနတယ္ ၪီးေနွာက္ထဲ
သူတရား၀င္ပိုင္ခြင့္မရတယ့္ ဒီပြဲ ဟုတ္ၿပီ ျဖစ္တယ္ မပိုင္ရလဲ ဒါေပမယ့္ ညကိုေတာ့.......
"ဟုတ္ၿပီေလ ဒါေပမယ့္ ဒါ ဂြၽန္ရဲ့ မဂၤလာၪီးည
မလား သတို႔သမီးဆီ မသြားဘူးလား "
"မသြားဘူး "
"ဒါဆို ဘယ္မွာ အိပ္မွာလဲ "
"မင္း နဲ႔ အိပ္မွာ "
"အဟက္ .... ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဆို အိပ္ရံုနဲ႔တင္မရဘူး "
"........"
ဂ်ီမင္ ေျခဖ်ားေလးေထာက္က ဂြၽန္ ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းေတာ့သည္။ ဂြၽန္ မ်က္၀န္းေတြက အရမ္းကိုေက်နပ္ေနသည္။
"ပတ္ခ္ဂ်ီမင္ မင္း ျခေသၤ့ကိုအသားစားဖို႔ ဖိတ္ေနတာလား "
"ဟုတ္တယ္ ..... မစားဘူးလား "
"ၿပီးမွ ေၾကာက္တယ္ ေျပာၿပီး ငိုရင္ေတာင္ လႊတ္ေပးမယ္ မထင္နဲ႔ "
"အဓိပၸာယ္မရိွတာေတြ လာစမ္းပါ "
ဂြၽန္က သူ႔၀တ္ရံုေတြကို ခြၽတ္ေနသည္။
ဂ်ီမင္ကိုယ္ေပၚက ၀တ္ရံုျဖဴကို ခြၽတ္ၿပီးေနာက္ ႏူးညံ့တယ့္ ကုတင္ထက္ လွဲေလ်ာင္းလိုက္သည္။
ဂြၽန္က အတြင္းအားနဲ႔ လက္တစ္ဖက္ကိုေဝ့ယံုႏွင့္ အခန္းထဲက မီးေတြအကုန္ၿငိမ္းကုန္သည္။
ကုတင္အနီးက မီးအိမ္မိန္မိန္ေလးသာက်န္ခဲ့ေလသည္။
မီးေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေအာက္ အ၀တ္မဲ့ ေနသည့္ ဂ်ီမင္ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ၾကည့္ရင္း
"အဲ့ေလာက္ထိ စြဲေဆာင္ဖို႔ လိုလို႔လား "
"Come on Fuck me."
Jimin ဒူးကိုေကြးကာ ကားလိုက္သည္။ ဂြၽန္ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြက အေပါက္ထဲကို ၀င္လာသည္။
"အ့စ္......."
လက္ေခ်ာင္းသံုးေခ်ာင္းထိထည့္လိုက္သည္။
သူ႔ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းရွည္ေတြကို ခံစားရတာ ထူးဆန္းတယ္ တစ္ကိုယ္လံုး ပူလာကာျဖင့္
"ထည့္ေတာ့ ရၿပီ.... လက္ေခ်ာင္းေတြ မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး "
ဂြၽန္က သူ႔ မာေနၿပီျဖစ္တယ့္ အရာကို အေပါက္၀ေတ့လိုက္သည္။
"စိတ္ေလ်ာ့ထား "
"အင္း ......."
Jimin အေပါက္ေလးထဲ တိုး၀င္လာသည့္ ဂြၽန္ ရဲ့ အရာ ခါးေလးေကာ့တတ္လာကာ လက္ႏွစ္ဖက္ ေမြ့ယာကိုဆုပ္ကိုင္ထားေလသည္။
"အ့စ္.... အ့ာ "
"အစေလးပါပဲ ၿပီးရင္ ေကာင္းသြားမွာ "
ဂြၽန္ ရဲ့ အရာ က ႏူးညံ့တယ့္ အသားစိုင္ေတြၾကားထဲ ၀င္လာကာျဖင့္ ခြၽဲေနသည့္အရည္ၾကည္မ်ားကို ခံစားေနရသည္။
"အ့ာ......အ့စ္......အ့ာ "
အသြင္းထုပ္ပံုမွန္ေလးလုပ္ပံုရံုနဲ႔တင္ ခံစားလို႔ေကာင္းလာသည္။ ပထမဆံုးအႀကိမ္မို႔လို႔လား ဂ်ီမင္ကေတာ့ နာေနသည္
"ဂ်ီမင္ ကိုယ္ ျမန္ၿပီေနာ္ "
သူက ဂ်ီမင္ႏႈတ္ခမ္းကိုငံုနမ္းရင္ ခါးက အလ်င္လႈပ္ရွားလာသည္။ တစ္ဖက္ဖက္ ရိုက္ခတ္သံေတြဟာ က်ယ္လာကာ Jimin က ဂြၽန္ ေက်ာကို ကုတ္ေနမိရင္း အသံစူးစူးေလးနဲ႔
"အ့စ္.....အ့ာ..... ဟ.....အ့စ္ ....အ "
"ေျဖးေျဖး.... ဂြၽန္ ....အ့ား .....အ့ "
အေပၚကေန ခ်ီတာက်ားသစ္လားပဲ သူဘာလို႔ မေမာေသးတာလဲ မ်က္ရည္ေတြက စီးက်လာကာ သူ႔ဗိုက္ကို ငံုၾကည့္ရင္ သူ႔ခ်စ္ရာသူအရာ၀င္လာတိုင္ေဖာင္းတတ္လာကို ျမင္ရသည္။
သူ႔အရာက အတြင္းသားတစ္ခုလံုး ပြတ္ဆြဲေနတာ က ပူတယ္။
စံုမိွတ္ေနတယ့္ မ်က္လံုးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာေရ႔ွတည့္တည့္က ဆံႏြယ္ရွည္နဲ႔ဂြၽန္
"ေဘဘီ ..... ကိုယ့္ကို ေယာက္်ား လို႔ ေခၚေပး
ပါလား "
".........."
Jimin က မ်က္၀န္းေလးျပဴးတတ္ကာျဖင့္
ဘာလို႔ေခၚရမလဲ ေတြးေနမိသည္။
"ေခၚပါ "
ေအာက္ပိုင္းက တေျဖးေျဖးနာက်င္လာတာေၾကာင့္ jimin မ်က္၀န္းေလးေတြပင္စိုစြတ္
လာသည္။ေတာင္းဆိုေနသည့္ ဂြၽန္မ်က္၀န္းေတြေၾကာင့္
"ေယာက္်ား "
ဂြၽန္ အၿပံဳးေတြက jimin ပါးအိအိေလးေတြကို ထိကာ နမ္းရိႈက္ရင္းေျပာသည္။
"ေဘဘီ ခ်စ္တယ္ "
ႏွစ္ေယာက္သား အနမ္းေတြေခြၽကာျဖင့္ ေပြ့ဖက္ကာ တစ္ညလံုး အခ်စ္ေတြနဲ႔ ျဖတ္သန္းက်သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ အိမ္ က မနက္ခင္းမွာပဲ
မ်ားျပစြာေသာ အမတ္မင္းေတြရဲ့ သား အျပင္ အေနာက္တိုင္မင္းသားေတြ အေရ႔ွတိုင္းေရာ ျငင္းမရႏိုင္သည့္ အာဏာရွင္ ပညာရိွ မိတ္ေဆြ အခ်ိဳ႕ရဲ့ သားေတြက အိမ္ေတာ္ကို လက္ေဆာင္လာပို႔ေနၾကသည္ကို ဧည့္ခန္းရင္း အလုပ္ရႈပ္ေနၾကသည္။
"ငါေျပာတယ္မလား အခုေတာ့ ဟူး ပင္ပန္းလိုက္တာ "
"အရွင္မင္းႀကီး ကလဲ မျဖတ္ႏိုင္ဘူး
ထင္ပါတယ္ သူက ငါတို႔ညီကို အပိုင္ေခၚထားေနတာ"
ညီအကိုႏွစ္ေယာက္စကားေျပာရင္း ေခါင္းတခါခါႏွင့္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြကို ဟိုကိုင္ဒီကိုင္ျဖင့္
လုပ္ေနသည္။
"အရွင္မင္းႀကီး မိဖုရားေခါင္ႂကြလာပါတယ္ "
နံနက္ခင္းမွာ ဂြၽန္ကေတာ့ ႏိုးေနေလၿပီ
"၀င္ခိုင္းလိုက္ "
ဂြၽန္က ကုတင္ကေန ထိုင္ကာ ဂ်ီမင္ နဖူးေလးကို ခပ္ဖြဖြ နမ္းလိုက္သည္။
မိဖုရားေခါင္ႀကီးက ႏႈတ္ခြန္းဆက္သေလသည္။
"အရွင့္ကို ဂါ၀ရျပဳပါတယ္ "
ဂ်ီမင္က ကုတင္ထက္ လူးလြင့္လာကာျဖင့္
"နားၿငီးလိုက္တာ .... "
မိဖုရားေခါင္က မ်က္လံုးျပဴးသြားကာ ဆြံအ သြားရွာသည္
"ဒါက.... ဒါ "
ဂြၽန္က သူ႔ေရ႔ွက မိဖုရားကို မ်က္ေမွာက္ႀကံဳကာၾကည့္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ ညင္သာျပတ္သားစြာမိန္႔သည္။
"ဘာကိစၥလဲ အေရးမႀကီးရင္ ထြက္သြား "
Jimin က ေခါင္းေလးေထာင္လာရင္း ဂြၽန္ကို မ်က္ေမွာက္ၾကည့္လ်က္ ႏႈတ္ခမ္းေလးက ဆူေနသည္။
ဂြၽန္ကို ၾကည့္ကာ ဆဲေရးဆိုသည္။
"Are you f**king kidding me Right now."
အိပ္ေရးပ်က္တယ္ ညက သူလုပ္ထားတာ သူေမ့သြားတာလား......ဂြၽန္က သူ႔ပါးေလးကိုဆြဲကာ ႏူးညံ့စြာ ျပန္ေျဖသည္။
"What's wrong baby ? "
ဂြၽန္တို႔ေျပာေနသည့္စကားေတြ အေရ႔ွက သူမ တစ္လံုးမွ နားမလည္ပင္။ဒါေပမယ့္ လက္ရိွ အေျခေနပံုစံကိုေတာ့လံုး၀ သေဘာမက်ေပ။
"အရွင္ မင္းႀကီး "
မ်က္ေထာင့္စြန္းနဲ႔ တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ မာန္ျပည့္စြာ ေျပာလိုက္သည္။
"ပိတ္ထား ထြက္သြား "
အပိုင္း (18) Comming soon......