Unicode
ဘာဘီကျူး၏တည်နေရာကတော့ အဆောက်အဦးရဲ့အနောက်ဘက်ရှိ အရိပ်ရတဲ့နေရာတွင်ဖြစ်သည်။ ရာသီဥတုအပူချိန်ကအရမ်းမပူဘဲ လေတဝှီးဝှီးတိုက်ခတ်နေသောကြောင့်နေထိုင်လို့ကောင်းနေခဲ့၏။ ထိုကဲ့သို့အခြေနေက ဘာဘီကျူးအတွက် အမှန်တကယ်ကိုသင့်လျော်လှသည်။ ဥယျာဉ်သည် ကျယ်ဝန်းပြီး လျှပ်စစ်မီးဖိုတစ်ခုရှိကာ ပါဝင်ပစ္စည်းများကို စားပွဲပေါ်တွင် ခင်းကျင်းထားသည်။ သူ မနေ့ကစားခဲ့သော ဘူဖေးနှင့်တောင် တူသည်။
ဘူဖေးစားတာထက် ပိုကောင်းတာက အသားကင်ပေးဖို့ ကူညီပေးတဲ့လူတွေ ရှိနေတာပင်။
ယွီကျစ်ယွီ အသားကင်အနံ့ကို ရူသွင်းလိုက်ပြီး လောဘတကြီးဖြစ်လာသော်လည်း ဖူဟန်ဆီ အရင် ပြေးသွားနေတုန်းပင်။
"လောင်ကုန်း~"
ဖူဟန်သည် စာအုပ်တစ်အုပ်ကိုဖတ်နေပြီး သူ့အသံကိုကြားသောအခါ ရပ်တန့်သွားတယ်။ နောက်သို့လှည့်ကြည့်လာတဲ့ သူ့အမူအရာက နူးညံ့နေခဲ့၏။
ယွီကျစ်ယွီက မျက်နှာချိုသွေးပြီး သူစိတ်လှုပ်ရှားတဲ့အခါ သူ့ရဲ့ပျက်စီးနေတဲ့ပါးစပ်မုဒ်ကို ပြန်ဖွင့်လိုက်သည်။
"ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို စောင့်နေတာလား? အခု လေးနာရီရှိနေပြီလေ၊ ခင်ဗျားနေ့လည်စာတော့မလွှတ်သွားဘူးမလား? ခင်ဗျား ဒီနေ့အစည်းအဝေးမရှိဘူးလား ဖျက်သိမ်းလိုက်တာလား? အိုး..စကားအများကြီးမပြောနဲ့၊ ခင်ဗျား ဘာစားချင်လဲ၊ ကျွန်တော် ခင်ဗျားအတွက် ကင်ပေးမယ်လေ၊ အမဲသားက ကောင်းလား? ဒါမှမဟုတ် ကြက်ကင်လား......"
ဖူဟန်က ပြုံးပြီး မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်တယ်။
ဒီပါးစပ်က စားပွဲပေါ်တင်ထားတဲ့ နုတ်နုတ်စင်းထားတဲ့ကြက်သွန်းစိမ်းထက်တောင် ပိုပြီးပျက်စီးနေသေးတယ်။
ယွီကျစ်ယွီ တစ်တွတ်တွတ်ပြောနေစဥ်တွင် သူ အသားကိုကြည့်နေသည်။
"ဝိုး၊ ဒီကောင်းဘွိုင်က အရမ်းကြီးတာပဲ၊ မျက်နှာပြင်အနေအထားကလည်း ဘူဖေးမှာစားတာထက် အများကြီးပိုကောင်းတယ်"
"ကင်ထားပြီးပြီ"
အသားကင်ဆရာက ပြောလာတယ်။
"မင်းဗိုက်ပြည့်အောင် အရင်စားလို့ရပြီ"
ယွီကျစ်ယွီကလည်း ယဉ်ကျေးမနေတော့ဘူး။
"ကောင်းပြီ၊ ကျွန်တော့်ကို ကြက်တောင်ပံ၊ ကြက်ပေါင်၊ အမဲနံရိုးနဲ့ သိုးသားတုံးလေးတွေ ပေးပါ... လောင်ကုန်း ခင်ဗျားရော ဘာစားချင်လဲ"
ဖူဟန်က ခေါင်းခါလိုက်ပြီး "ငါ ဗိုက်မဆာဘူး"
ယွီကျစ်ယွီက တံစို့နှစ်ခုကိုယူပြီး သူ့ဘေးတွင်ထိုင်လိုက်တယ်။
"ဒါဆို ကျွန်တော်အရင်စားလိုက်မယ်၊ ခင်ဗျား ဘာစားချင်လဲ ကျွန်တော့်ကိုပြောနော်၊ ကျွန်တော် ခင်ဗျားအတွက်ကင်ပေးမယ်၊ ကျွန်တော် ခေါက်ဆွဲချက်တာမတော်ပေမယ့် အသားကင်တဲ့စွမ်းရည်ကတော့အရမ်းကောင်းတာနော်၊ မနေ့ကဆို ကျွန်တော်အသားကင်ပြီး အားလုံးရဲ့ချီမွှမ်းမှုကိုအနိုင်ရထားတာ၊ မြောင်ဟန်နဲ့အာ့ယွီဆို အပြေးအလွှားစားဖို့ရောက်လာပြီးတော့ သူတို့ရန်ဖြစ်လုနီးပါးပဲ....."
ဖူဟန် သိပ်မပျော်တော့ဘူး။
လေအိုးလေးပြောတာက မနေ့က သူ တခြားသူတွေကို အသားကင်ပေးရတာကြောင့် လုံလုံလောက်လောက်မစားခဲ့ရဘူးဟု။ နောက်ပြီး အဲ့ဒီ လူနှစ်ယောက်ကရော ဘယ်သူတွေလဲ?
ဖူဟန် ထိုအကြောင်းကို ပိုတွေးလေလေ ပိုမပျော်လေလေပင်။ထို့ကြောင့် သူ စိတ်ပြောင်းသွားကာ "အမဲသားကင်"
"အင်း?"
"ငါ့အတွက် အမဲသားကင်ပေး"
"အိုး!"
ယွီကျစ်ယွီက သူ့လက်ထဲက အကင်ချောင်းတွေကို နှစ်လုတ်သုံးလုတ်နဲ့ ရှင်းထုတ်လိုက်ပြီး ပါးစပ်နဲ့ လက်တွေကို သုတ်လိုက်ကာ သူ့အလုပ်ကိုလုပ်ဖို့ပြင်လိုက်တယ်။
"အခု သွားလိုက်မယ်"
ဖူဟန်က "အေပရွန် ဝတ်လိုက်ဦး" ဟု တိုက်တွန်းလိုက်တယ်။
"ကျွန်တော် သိတယ်!"
ယွီကျစ်ယွီက ဝမ်းသာအားရ သဘောတူလိုက်သည်။
အသားကင်ဆရာက နူးညံ့ပြီးချိုမြပုံရသော ယုန်ကာတွန်းပုံပါသော ကြိုပြင်ထားတဲ့ ပန်းရောင် အေပရွန်တစ်ခုကိုယူပေးလာသည်။
ယွီကျစ်ယွီ အံ့အားသင့်သွားပြီး အေပရွန်ကိုကိုင်ကာ ခဏလောက်ကြည့်မိ၏။
"ဘာကြောင့် ဆရာ့ဟာနဲ့မတူရတာလဲ? ဆရာ့ဟာက တစ်ခုလုံးအနက်ရောင်ဖြစ်ပြီးတော့ ပုံစံဖော်ထားတောင်မပါဘူးလေ"
ဖူဟန်က ညည်းလိုက်တယ်။ "မင်း ပန်းရောင်ကို မကြိုက်ဘူးလား?"
"ဟင့်အင်း၊ ခင်ဗျား ဘာလို့ အဲ့လိုထင်တာလဲ။"
"ချီရှီးပွဲတော်အတွက် ပန်းရောင်အိပ်ယာခင်း" ကို သတိရသွားပြီး ဖူဟန်က အံတင်းတင်းကြိတ်လိုက်သည်။
"အိုး"
ယွီကျစ်ယွီက အေပရွန်ကိုကြည့်ပြီး ရူတ်ထွေးနေသောအမူအရာဖြင့် တုံ့ပြန်လာသည်။
ဖူဟန်က ဒီလက်စားချေမှု အောင်မြင်သည်ဟု တွေးလိုက်ပြီး အလွန်ကျေနပ်သွားခဲ့သည်။
သို့သော်လည်း ယွီကျစ်ယွီက ဝတ်လိုက်ပြီး နောက်တစ်စက္ကန့်တွင် "ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို ချီရှီးပွဲတော်နေ့အတွက် လက်ဆောင်လုပ်ပေးထားတာလား? ကျေးဇူးတင်ပါတယ် လောင်ကုန်း၊ ဒီအေပရွန်က အရမ်းချစ်စရာကောင်းတာပဲ၊ ယုန်ကလည်း အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ်"
ဖူဟန်: "....."
လေအိုးလေးက ပန်းရောင်ကို အမှန်တကယ်နှစ်သက်ကြောင်း ပြန်ထွက်ပေါ်လာသည်။
သို့သော်လည်း၊ ပန်းရောင်အေပရွန်ကိုနဲ့ခုန်ပေါက်နေတဲ့ လေအိုးလေးကို မြင်ရသည်မှာ ပျော်စရာကောင်းလှသည်။ လေအိုးလေးက ငယ်ရွယ်ပြီး ရိုးရှင်းသော စိတ်သဘောထားကို ပိုင်ဆိုင်ထားသောကြောင့် ချစ်စရာကောင်းသော အရာများကို နှစ်သက်ကြောင်း နားလည်နိုင်ပါတယ်။
ယွီကျစ်ယွီသည် အေပရွန်ကို ခဏကြည့်ကာ ဆိုလာလေသည်။
"ယုန်ခေါင်းကင် စားချင်တယ်"
ဖူဟန် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။
လေအိုးလေးက တကယ်ကိုရိုးရှင်းပါတယ်။ သူက စားရတာကြိုက်ရုံပဲ။
ခဏနေတော့ ဖုန်းထဲကို မက်ဆေ့ဝင်လာတယ်။ ဖူဟန်သည် စိတ်အားထက်သန်နေသော လေအိုးလေးကို မကြည့်တော့ပဲ ဖုန်းကိုယူကြည့်လိုက်တော့ အာလုံးက သူ့ဦးလေးဆီကမေးခွန်းများဖြစ်နေကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။
>>အစည်းအဝေးကို ဘာလို့ဖျက်သိမ်းတာလဲ>>
>>မင်းကိုယ်တိုင်ဖွင့်ခဲ့တာလား? ငါက ကုမ္ပဏီမှာ ရှိနေတုန်းပဲ၊ မင်း ဒီလို မလုပ်နဲ့!>>
ဖူဟန်နိုးလာပြီးနောက် လွန်ခဲ့သည့် နှစ်နှစ်အတွင်း ကုမ္ပဏီ၏လုပ်ငန်းအကြောင်း သူလေ့လာခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သည့် နှစ်နှစ်အတွင်း၊ ကုမ္ပဏီက သူ့ဘာသူရှင်သန်နေခဲ့ရပြီး ပရောဂျက်တွေကိုလည်း အဓိပ္ပါယ်မရှိသော သူ့(ရင်းရှောင်ရွီး) ထင်မြင်ချက်တွေနဲ့လုပ်ဆောင်ခဲ့ကာ စာရင်းတွေကလည်း မှားယွင်းနေခဲ့သည်။
လော့ခိုင် စီစဥ်ပေးသောအချက်အလက်များအရ စုံစမ်းစစ်ဆေးမှုရလဒ်များသည် ရင်းရှောင်ရွီးကို တိုက်ရိုက်ညွှန်ပြခဲ့သည်။
ဖူဟန်က ရင်းရှောင်ရွီးကို မမေးဘဲ ဥပဒေလုပ်ထုံးလုပ်နည်းများကို လိုက်နာရန် ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် တစ်စုံတစ်ဦးအား စုံစမ်းစစ်ဆေးရန်သာ ခိုင်းခဲ့သည်။ ရင်းရှောင်ရွီးက စိုးရိမ်ကြောင့်ကြနေပြီး တစ်နေ့နေ့ ကုမ္ပဏီကနေ ကန်ထုတ်ခံရမည်ကို စိုးရိမ်နေသည်။ ဒီနေ့ အစည်းအဝေးကို ဖျက်သိမ်းလိုက်ကြောင်း ကြားသိရသဖြင့် သူအမျိုးမျိုး တွေးတောနေမိသည်။
ဖူဟန်သည် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားကာ သူ့ဦးလေးကို ဘလော့လိုက်လေသည်။
ဒီနေ့ လေအိုးလေးရဲ့မွေးနေ့ကို သူနဲ့အတူ အချိန်ဖြုန်းပေးနေတာဖြစ်ပြီး အလုပ်ကိစ္စအကြောင်းမပြောလိုပေ။
ရင်းရှောင်ရွီးလည်း ဘလော့ခံရသည်ကို သိလိုက်ရပြီး ဒေါသထွက်ကာ မိနစ်အတော်ကြာ ကျိန်ဆဲနေခဲ့သည်။
ဆူပူကြိမ်းမောင်းပြီးတာနဲ့ တစ်ခုခုမှားနေပြီဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ သူ ဖူဟန်ရဲ့အမေအကြောင်း ညစ်ညမ်းစွာပြောဆိုခဲ့ပြီး ဖူဟန်၏အမေမှာတော့ သူ့ညီမပင်ဖြစ်နေသည်လေ။
ရင်းရှောင်ရွီးသည် ထပ်မံကျိန်ဆဲဖို့ကြိုးစားလိုက်သော်လည်း ကျိန်ဆဲစရာစကားရှာမတွေ့တော့ပဲ ဆွံ့အနေရ၏။
"မေ့လိုက်တော့၊ ရှောင်ကျုံး.. ဖူဟန် ကုမ္ပဏီမှာရှိမရှိ မေးဖို့ တစ်ယောက်ယောက်ကို လွှတ်လိုက်"
"ကျွန်တော်ကြားတာကတော့ သူတကယ်ပဲဆေးရုံမှာပဲရှိနေတာ"
ရင်းရှောင်ရွီးက ပိုလေးနက်လာသည်။
"ဒါရိုက်တာဘုတ်အဖွဲ့က သူ့ကို ထပ်ပြီး နေရာချပေးဖို့ ဟိုမှာ အစည်းအဝေးသွားလုပ်နေတာလား?"
"မဟုတ်ဘူး"
ရှောင်ကျုံးက ရှက်သွားပြီး "ဖူဟန်က ဘာဘီကျူးစားနေတာ"
"ဘာ?"
ရှောင်ကျုံးက ဒါကအရမ်းရက်စက်တယ်လို့ ခံစားလိုက်ရပြီး ရင်းရှောင်ရွီးကို ဓာတ်ပုံထုတ်ပြလိုက်တယ်။
"ဆေးရုံနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက် အထပ်မြင့်အဆောက်အအုံကနေ လျှို့ဝှက်ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့ လူတစ်ယောက်ကို လွှတ်ထားတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ ဥယျာဥ်ထဲက ဓာတ်ပုံက အရမ်းရှင်းနေတယ်...သူက တကယ်ပဲ အသားကင်နေတာ"
"ဘာကြောင့်လဲ?"
"ဒါက ယွီကျစ်ယွီရဲ့မွေးနေ့လို့ ကျွန်တော်ကြားတယ်"
"ယွီကျစ်ယွီ?"
ရင်းရှောင်းရွီက ကြိမ်ဖန်များစွာ ရေရွတ်ပြီးမှ သူ့အတွေးထဲမှာ ပုံရိပ်အချို့ပေါ်လာလေတယ်။
ဖူဟန်က တိုက်ရိုက်ထွက်မပြေးဘဲ စွန့်စားကာ ယွီကျစ်ယွီကိုရှာရန် ပြန်လာခဲ့သည်။ ဖူဟန်သည် အနက်ရောင်ကတ်ရဲ့ဒုတိယကတ်ကိုလည်း ယွီကျစ်ယွီအား ပေးခဲ့ပြီး ယွီကျစ်ယွီအတွက် သက်တော်စောင့်များငှားရန် ငွေများစွာသုံးစွဲခဲ့သည်။ ယွီကျစ်ယွီဟာ သတင်းထောက်တွေရှေ့မှာ ဖူဟန်နဲ့အတူ မီဒီယာအရှေ့မှာလည်းပေါ်လာခဲ့သေးသည်။
ယခုအချိန်တွင် ယွီကျစ်ယွီရဲ့မွေးနေ့ပွဲအတွက် ဖူဟန်သည် ဗုဒ္ဓဟူးနေ့အစည်းအဝေးကို အမှန်တကယ် ဖျက်သိမ်းခဲ့သည်။
ကိုယ့်မွေးနေ့ကိုတောင်ကျင်းပဖို့ အချိန်မပေးနိုင်တဲ့သူတွေက တကယ်တော့ ဒီလို တည်ငြိမ်တဲ့ နှလုံးသားမျိုးရှိတာလား?
ရင်းရှောင်ရွီး ရုတ်တရက်နားလည်လိုက်သည်။ ယွီကျစ်ယွီ၏ဓာတ်ပုံကို ထပ်ကြည့်လိုက်ပြီး သွားကိုပြင်းပြင်းထန်ထန်ကြိတ်လိုက်သည်။
"ဖူဟန်ကို ဘယ်လို လက်စားချေရမလဲဆိုတာကို ငါသိပြီ"
____________________________________
Zawgyi
ဘာဘီက်ဴး၏တည္ေနရာကေတာ့ အေဆာက္အဦးရဲ႕အေနာက္ဘက္ရွိ အရိပ္ရတဲ့ေနရာတြင္ျဖစ္သည္။ ရာသီဥတုအပူခ်ိန္ကအရမ္းမပူဘဲ ေလတဝွီးဝွီးတိုက္ခတ္ေနေသာေၾကာင့္ေနထိုင္လို႔ေကာင္းေနခဲ့၏။ ထိုကဲ့သို႔အေျခေနက ဘာဘီက်ဴးအတြက္ အမွန္တကယ္ကိုသင့္ေလ်ာ္လွသည္။ ဥယ်ာဥ္သည္ က်ယ္ဝန္းၿပီး လွ်ပ္စစ္မီးဖိုတစ္ခုရွိကာ ပါဝင္ပစၥည္းမ်ားကို စားပြဲေပၚတြင္ ခင္းက်င္းထားသည္။ သူ မေန႕ကစားခဲ့ေသာ ဘူေဖးႏွင့္ေတာင္ တူသည္။
ဘူေဖးစားတာထက္ ပိုေကာင္းတာက အသားကင္ေပးဖို႔ ကူညီေပးတဲ့လူေတြ ရွိေနတာပင္။
ယြီက်စ္ယြီ အသားကင္အနံ႕ကို ႐ူသြင္းလိုက္ၿပီး ေလာဘတႀကီးျဖစ္လာေသာ္လည္း ဖူဟန္ဆီ အရင္ ေျပးသြားေနတုန္းပင္။
"ေလာင္ကုန္း~"
ဖူဟန္သည္ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဖတ္ေနၿပီး သူ႕အသံကိုၾကားေသာအခါ ရပ္တန႔္သြားတယ္။ ေနာက္သို႔လွည့္ၾကည့္လာတဲ့ သူ႕အမူအရာက ႏူးညံ့ေနခဲ့၏။
ယြီက်စ္ယြီက မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးၿပီး သူစိတ္လႈပ္ရွားတဲ့အခါ သူ႕ရဲ႕ပ်က္စီးေနတဲ့ပါးစပ္မုဒ္ကို ျပန္ဖြင့္လိုက္သည္။
"ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကို ေစာင့္ေနတာလား? အခု ေလးနာရီရွိေနၿပီေလ၊ ခင္ဗ်ားေန႕လည္စာေတာ့မလႊတ္သြားဘူးမလား? ခင္ဗ်ား ဒီေန႕အစည္းအေဝးမရွိဘူးလား ဖ်က္သိမ္းလိုက္တာလား? အိုး..စကားအမ်ားႀကီးမေျပာနဲ႕၊ ခင္ဗ်ား ဘာစားခ်င္လဲ၊ ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားအတြက္ ကင္ေပးမယ္ေလ၊ အမဲသားက ေကာင္းလား? ဒါမွမဟုတ္ ၾကက္ကင္လား......"
ဖူဟန္က ၿပဳံးၿပီး မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္တယ္။
ဒီပါးစပ္က စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ ႏုတ္ႏုတ္စင္းထားတဲ့ၾကက္သြန္းစိမ္းထက္ေတာင္ ပိုၿပီးပ်က္စီးေနေသးတယ္။
ယြီက်စ္ယြီ တစ္တြတ္တြတ္ေျပာေနစဥ္တြင္ သူ အသားကိုၾကည့္ေနသည္။
"ဝိုး၊ ဒီေကာင္းဘြိုင္က အရမ္းႀကီးတာပဲ၊ မ်က္ႏွာျပင္အေနအထားကလည္း ဘူေဖးမွာစားတာထက္ အမ်ားႀကီးပိုေကာင္းတယ္"
"ကင္ထားၿပီးၿပီ"
အသားကင္ဆရာက ေျပာလာတယ္။
"မင္းဗိုက္ျပည့္ေအာင္ အရင္စားလို႔ရၿပီ"
ယြီက်စ္ယြီကလည္း ယဥ္ေက်းမေနေတာ့ဘူး။
"ေကာင္းၿပီ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကက္ေတာင္ပံ၊ ၾကက္ေပါင္၊ အမဲနံရိုးနဲ႕ သိုးသားတုံးေလးေတြ ေပးပါ... ေလာင္ကုန္း ခင္ဗ်ားေရာ ဘာစားခ်င္လဲ"
ဖူဟန္က ေခါင္းခါလိုက္ၿပီး "ငါ ဗိုက္မဆာဘူး"
ယြီက်စ္ယြီက တံစို႔ႏွစ္ခုကိုယူၿပီး သူ႕ေဘးတြင္ထိုင္လိုက္တယ္။
"ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္အရင္စားလိုက္မယ္၊ ခင္ဗ်ား ဘာစားခ်င္လဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာေနာ္၊ ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားအတြက္ကင္ေပးမယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ ေခါက္ဆြဲခ်က္တာမေတာ္ေပမယ့္ အသားကင္တဲ့စြမ္းရည္ကေတာ့အရမ္းေကာင္းတာေနာ္၊ မေန႕ကဆို ကြၽန္ေတာ္အသားကင္ၿပီး အားလုံးရဲ႕ခ်ီမႊမ္းမႈကိုအနိုင္ရထားတာ၊ ေျမာင္ဟန္နဲ႕အာ့ယြီဆို အေျပးအလႊားစားဖို႔ေရာက္လာၿပီးေတာ့ သူတို႔ရန္ျဖစ္လုနီးပါးပဲ....."
ဖူဟန္ သိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး။
ေလအိုးေလးေျပာတာက မေန႕က သူ တျခားသူေတြကို အသားကင္ေပးရတာေၾကာင့္ လုံလုံေလာက္ေလာက္မစားခဲ့ရဘူးဟု။ ေနာက္ၿပီး အဲ့ဒီ လူႏွစ္ေယာက္ကေရာ ဘယ္သူေတြလဲ?
ဖူဟန္ ထိုအေၾကာင္းကို ပိုေတြးေလေလ ပိုမေပ်ာ္ေလေလပင္။ထို႔ေၾကာင့္ သူ စိတ္ေျပာင္းသြားကာ "အမဲသားကင္"
"အင္း?"
"ငါ့အတြက္ အမဲသားကင္ေပး"
"အိုး!"
ယြီက်စ္ယြီက သူ႕လက္ထဲက အကင္ေခ်ာင္းေတြကို ႏွစ္လုတ္သုံးလုတ္နဲ႕ ရွင္းထုတ္လိုက္ၿပီး ပါးစပ္နဲ႕ လက္ေတြကို သုတ္လိုက္ကာ သူ႕အလုပ္ကိုလုပ္ဖို႔ျပင္လိုက္တယ္။
"အခု သြားလိုက္မယ္"
ဖူဟန္က "ေအပ႐ြန္ ဝတ္လိုက္ဦး" ဟု တိုက္တြန္းလိုက္တယ္။
"ကြၽန္ေတာ္ သိတယ္!"
ယြီက်စ္ယြီက ဝမ္းသာအားရ သေဘာတူလိုက္သည္။
အသားကင္ဆရာက ႏူးညံ့ၿပီးခ်ိဳျမပုံရေသာ ယုန္ကာတြန္းပုံပါေသာ ႀကိဳျပင္ထားတဲ့ ပန္းေရာင္ ေအပ႐ြန္တစ္ခုကိုယူေပးလာသည္။
ယြီက်စ္ယြီ အံ့အားသင့္သြားၿပီး ေအပ႐ြန္ကိုကိုင္ကာ ခဏေလာက္ၾကည့္မိ၏။
"ဘာေၾကာင့္ ဆရာ့ဟာနဲ႕မတူရတာလဲ? ဆရာ့ဟာက တစ္ခုလုံးအနက္ေရာင္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ပုံစံေဖာ္ထားေတာင္မပါဘူးေလ"
ဖူဟန္က ညည္းလိုက္တယ္။ "မင္း ပန္းေရာင္ကို မႀကိဳက္ဘူးလား?"
"ဟင့္အင္း၊ ခင္ဗ်ား ဘာလို႔ အဲ့လိုထင္တာလဲ။"
"ခ်ီရွီးပြဲေတာ္အတြက္ ပန္းေရာင္အိပ္ယာခင္း" ကို သတိရသြားၿပီး ဖူဟန္က အံတင္းတင္းႀကိတ္လိုက္သည္။
"အိုး"
ယြီက်စ္ယြီက ေအပ႐ြန္ကိုၾကည့္ၿပီး ႐ူတ္ေထြးေနေသာအမူအရာျဖင့္ တုံ႕ျပန္လာသည္။
ဖူဟန္က ဒီလက္စားေခ်မႈ ေအာင္ျမင္သည္ဟု ေတြးလိုက္ၿပီး အလြန္ေက်နပ္သြားခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ယြီက်စ္ယြီက ဝတ္လိုက္ၿပီး ေနာက္တစ္စကၠန႔္တြင္ "ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်ီရွီးပြဲေတာ္ေန႕အတြက္ လက္ေဆာင္လုပ္ေပးထားတာလား? ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေလာင္ကုန္း၊ ဒီေအပ႐ြန္က အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲ၊ ယုန္ကလည္း အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္"
ဖူဟန္: "....."
ေလအိုးေလးက ပန္းေရာင္ကို အမွန္တကယ္ႏွစ္သက္ေၾကာင္း ျပန္ထြက္ေပၚလာသည္။
သို႔ေသာ္လည္း၊ ပန္းေရာင္ေအပ႐ြန္ကိုနဲ႕ခုန္ေပါက္ေနတဲ့ ေလအိုးေလးကို ျမင္ရသည္မွာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလွသည္။ ေလအိုးေလးက ငယ္႐ြယ္ၿပီး ရိုးရွင္းေသာ စိတ္သေဘာထားကို ပိုင္ဆိုင္ထားေသာေၾကာင့္ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ အရာမ်ားကို ႏွစ္သက္ေၾကာင္း နားလည္နိုင္ပါတယ္။
ယြီက်စ္ယြီသည္ ေအပ႐ြန္ကို ခဏၾကည့္ကာ ဆိုလာေလသည္။
"ယုန္ေခါင္းကင္ စားခ်င္တယ္"
ဖူဟန္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။
ေလအိုးေလးက တကယ္ကိုရိုးရွင္းပါတယ္။ သူက စားရတာႀကိဳက္႐ုံပဲ။
ခဏေနေတာ့ ဖုန္းထဲကို မက္ေဆ့ဝင္လာတယ္။ ဖူဟန္သည္ စိတ္အားထက္သန္ေနေသာ ေလအိုးေလးကို မၾကည့္ေတာ့ပဲ ဖုန္းကိုယူၾကည့္လိုက္ေတာ့ အာလုံးက သူ႕ဦးေလးဆီကေမးခြန္းမ်ားျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္ရသည္။
>>အစည္းအေဝးကို ဘာလို႔ဖ်က္သိမ္းတာလဲ>>
>>မင္းကိုယ္တိုင္ဖြင့္ခဲ့တာလား? ငါက ကုမၸဏီမွာ ရွိေနတုန္းပဲ၊ မင္း ဒီလို မလုပ္နဲ႕!>>
ဖူဟန္နိုးလာၿပီးေနာက္ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ကုမၸဏီ၏လုပ္ငန္းအေၾကာင္း သူေလ့လာခဲ့သည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း၊ ကုမၸဏီက သူ႕ဘာသူရွင္သန္ေနခဲ့ရၿပီး ပေရာဂ်က္ေတြကိုလည္း အဓိပ္ပါယ်မရှိသော သူ႕(ရင္းေရွာင္႐ြီး) ထင္ျမင္ခ်က္ေတြနဲ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့ကာ စာရင္းေတြကလည္း မွားယြင္းေနခဲ့သည္။
ေလာ့ခိုင္ စီစဥ္ေပးေသာအခ်က္အလက္မ်ားအရ စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈရလဒ္မ်ားသည္ ရင္းေရွာင္႐ြီးကို တိုက္ရိုက္ၫႊန္ျပခဲ့သည္။
ဖူဟန္က ရင္းေရွာင္႐ြီးကို မေမးဘဲ ဥပေဒလုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားကို လိုက္နာရန္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ တစ္စုံတစ္ဦးအား စုံစမ္းစစ္ေဆးရန္သာ ခိုင္းခဲ့သည္။ ရင္းေရွာင္႐ြီးက စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေနၿပီး တစ္ေန႕ေန႕ ကုမၸဏီကေန ကန္ထုတ္ခံရမည္ကို စိုးရိမ္ေနသည္။ ဒီေန႕ အစည္းအေဝးကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္ေၾကာင္း ၾကားသိရသျဖင့္ သူအမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြးေတာေနမိသည္။
ဖူဟန္သည္ စိတ္အႏွောင့္အယွက္ျဖစ္သြားကာ သူ႕ဦးေလးကို ဘေလာ့လိုက္ေလသည္။
ဒီေန႕ ေလအိုးေလးရဲ႕ေမြးေန႕ကို သူနဲ႕အတူ အခ်ိန္ျဖဳန္းေပးေနတာျဖစ္ၿပီး အလုပ္ကိစၥအေၾကာင္းမေျပာလိုေပ။
ရင္းေရွာင္႐ြီးလည္း ဘေလာ့ခံရသည္ကို သိလိုက္ရၿပီး ေဒါသထြက္ကာ မိနစ္အေတာ္ၾကာ က်ိန္ဆဲေနခဲ့သည္။
ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းၿပီးတာနဲ႕ တစ္ခုခုမွားေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။ သူ ဖူဟန္ရဲ႕အေမအေၾကာင္း ညစ္ညမ္းစြာေျပာဆိုခဲ့ၿပီး ဖူဟန္၏အေမမွာေတာ့ သူ႕ညီမပင္ျဖစ္ေနသည္ေလ။
ရင္းေရွာင္႐ြီးသည္ ထပ္မံက်ိန္ဆဲဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ေသာ္လည္း က်ိန္ဆဲစရာစကားရွာမေတြ႕ေတာ့ပဲ ဆြံ႕အေနရ၏။
"ေမ့လိုက္ေတာ့၊ ေရွာင္က်ဳံး.. ဖူဟန္ ကုမၸဏီမွာရွိမရွိ ေမးဖို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို လႊတ္လိုက္"
"ကြၽန္ေတာ္ၾကားတာကေတာ့ သူတကယ္ပဲေဆး႐ုံမွာပဲရွိေနတာ"
ရင္းေရွာင္႐ြီးက ပိုေလးနက္လာသည္။
"ဒါရိုက္တာဘုတ္အဖြဲ႕က သူ႕ကို ထပ္ၿပီး ေနရာခ်ေပးဖို႔ ဟိုမွာ အစည္းအေဝးသြားလုပ္ေနတာလား?"
"မဟုတ္ဘူး"
ေရွာင္က်ဳံးက ရွက္သြားၿပီး "ဖူဟန္က ဘာဘီက်ဴးစားေနတာ"
"ဘာ?"
ေရွာင္က်ဳံးက ဒါကအရမ္းရက္စက္တယ္လို႔ ခံစားလိုက္ရၿပီး ရင္းေရွာင္႐ြီးကို ဓာတ္ပုံထုတ္ျပလိုက္တယ္။
"ေဆး႐ုံနဲ႕ ဆန႔္က်င္ဘက္ အထပ္ျမင့္အေဆာက္အအုံကေန လွ်ို႔ဝွက္ဓာတ္ပုံရိုက္ဖို႔ လူတစ္ေယာက္ကို လႊတ္ထားတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဥယ်ာဥ္ထဲက ဓာတ္ပုံက အရမ္းရွင္းေနတယ္...သူက တကယ္ပဲ အသားကင္ေနတာ"
"ဘာေၾကာင့္လဲ?"
"ဒါက ယြီက်စ္ယြီရဲ႕ေမြးေန႕လို႔ ကြၽန္ေတာ္ၾကားတယ္"
"ယြီက်စ္ယြီ?"
ရင္းေရွာင္း႐ြီက ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေရ႐ြတ္ၿပီးမွ သူ႕အေတြးထဲမွာ ပုံရိပ္အခ်ိဳ႕ေပၚလာေလတယ္။
ဖူဟန္က တိုက္ရိုက္ထြက္မေျပးဘဲ စြန႔္စားကာ ယြီက်စ္ယြီကိုရွာရန္ ျပန္လာခဲ့သည္။ ဖူဟန္သည္ အနက္ေရာင္ကတ္ရဲ႕ဒုတိယကတ္ကိုလည္း ယြီက်စ္ယြီအား ေပးခဲ့ၿပီး ယြီက်စ္ယြီအတြက္ သက္ေတာ္ေစာင့္မ်ားငွားရန္ ေငြမ်ားစြာသုံးစြဲခဲ့သည္။ ယြီက်စ္ယြီဟာ သတင္းေထာက္ေတြေရွ႕မွာ ဖူဟန္နဲ႕အတူ မီဒီယာအေရွ႕မွာလည္းေပၚလာခဲ့ေသးသည္။
ယခုအခ်ိန္တြင္ ယြီက်စ္ယြီရဲ႕ေမြးေန႕ပြဲအတြက္ ဖူဟန္သည္ ဗုဒၶဟူးေန႕အစည္းအေဝးကို အမွန္တကယ္ ဖ်က္သိမ္းခဲ့သည္။
ကိုယ့္ေမြးေန႕ကိုေတာင္က်င္းပဖို႔ အခ်ိန္မေပးနိုင္တဲ့သူေတြက တကယ္ေတာ့ ဒီလို တည္ၿငိမ္တဲ့ ႏွလုံးသားမ်ိဳးရွိတာလား?
ရင္းေရွာင္႐ြီး ႐ုတ္တရက္နားလည္လိုက္သည္။ ယြီက်စ္ယြီ၏ဓာတ္ပုံကို ထပ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး သြားကိုျပင္းျပင္းထန္ထန္ႀကိတ္လိုက္သည္။
"ဖူဟန္ကို ဘယ္လို လက္စားေခ်ရမလဲဆိုတာကို ငါသိၿပီ"
____________________________________