Secretly In Love With My Best...

By Moonillegirl

11.9K 331 30

"Yes, I admit it hurts. It hurts a lot but who am I to interfere? I'm just his friend. Nothing more, nothing... More

Disclaimers
🦋-Synopsis
Chapter One
Chapter Two
Chapter Three
Chapter Four
Chapter Five
Chapter Six
Chapter Seven
Chapter Eight
Chapter Nine
Chapter Ten
Chapter Eleven
Chapter Twelve
Chapter Thirteen
Chapter Fourteen
Chapter Fifteen
Chapter Sixteen
Chapter Seventeen
Chapter Eighteen
Chapter Nineteen
Chapter Twenty
Chapter Twenty-one
Chapter Twenty-two
Chapter Twenty-three
Chapter Twenty-four
Chapter Twenty-five
Chapter Twenty-six
Chapter Twenty-seven
Chapter Twenty-eight
Chapter Twenty-nine
Chapter Thirty
Chapter Thirty-one
Chapter Thirty-two
Chapter Thirty-three
Chapter Thirty-four
Chapter Thirty-five
Chapter Thirty-Six
Chapter Thirty-Seven
Chapter Thirty-Eight
Chapter Thirty-nine
Chapter Fourty
Chapter Fourty-one
Chapter Fourty-three
Chapter Fourty-Four
Chapter Fourty-Five
Chapter Fourty-six
Chapter Fourty-seven
Chapter Fourty-eight
Chapter Fourty-nine
Chapter Fifty
Chapter Fifty-one
Chapter Fifty-two
Chapter Fifty-three
Chapter Fifty-four
Chapter Fifty-five
Chapter Fifty-six
Chapter Fifty-seven
Chapter Fifty-eight
Chapter Fifty-nine
Chapter Sixty
Chapter Sixty-one
Epilogue | Part 1
Epilogue | Part 2
SPECIAL CHAPTER | Part I: Seven's Pov
SPECIAL CHAPTER | Part II
SPECIAL CHAPTER | PART III
SPECIAL CHAPTER | Last Part

Chapter Fourty-two

124 7 2
By Moonillegirl

Two days later....

"Good morning, Ami!"

HALOS mapunit ang labi ko sa sobrang pagngiti ng marinig ang pagbati sa akin ni Seven at ng makita ko siya sa tapat ng gate ng bahay namin habang matiyagang naghihintay sa paglabas ko.

We're finally back to normal again. Kaya naman sobrang saya ko ngayon. Hindi lang dahil nagkabati na kami ni Seven at bumalik na kami sa dati, kung hindi dahil na rin ngayon na ang araw ng Foundation day sa school namin.

Sigurado akong maraming booth ang bawat grades and section na talaga namang nakakagalak puntahan o silipin.

"Good morning din, Sev." nakangiti at masiglang bati ko naman sa kaniya pabalik matapos mag-jog mapunta sa kaniya pagkatapos kong i-locked ang gate namin.

"Bakit ang dami mo namang dala?" takang tanong niya ng malapad ang tingin sa malaking duffle bag na dala ko.

"Ah, ito ba?" ani ko sabay taas ng duffle bag na dala ko bago siya ngitian ng malawak.

"Nandito kasi ang mga costume namin na magiging uniform namin sa Maid Caffé booth na gagawin namin mamaya." nakangiting sagot ko na ikina-kurap-kurap niya naman at halata ang pagtataka sa muka.

"Bakit ikaw ang may dala? Akin na nga." takang tanong niya sabay kuha ng duffybag sa kamay ko ng marahan upang siya na ang magbitbit niyon na siyang ikinangiti ko lang naman.

"Ako ng magdadala nito hanggang sa school. " aniya pa na ikinatango ko naman bago kami nagsimulang maglakad.

"I made it kaya nasa akin iyan." nakangiting ani ko bago sumulyap saglit sa duffle bag na hawak niya na ikinatingin niya rin naman doon.

Yes, I'm the one who made those maid outfit and butler outfit. Pangarap ko kasi talagang maging Fashion designer, e. Nagkataon naman na may talent din ako sa pagtatahi at malawak ang imahinasiyong ko kaya nakakagawa ako ng mga unique designs. Siguro soon. Kapag successful na ako sa buhay at nakabawi kay mama sa lahat ng sakripisyo niya sa akin. I will open up a clothing line.

"Wow! You're finally using that talent of yours ha? Ang galing naman ng Ami ko. Nakakaproud." manghang usal niya sabay akbay sa akin na ikina-pula naman ng muka ko.

"Dapat lang na proud ka. Ako na to, e. Si Amethyst Verone na to." taas ang noong ani ko na ikinatawa naman niya. Natawa rin tuloy ako.

"Speaking of talent, sev. Anong oras ba ang play niyo mamaya?" tanong ko matapos humupa ng tawa naming dalawa.

He looks at me and then smiled.

"3:00 pm. Pero mag-i-start siguro iyon ng mga 3:20 dahil hihintayin pa yung mga stockholders ng school." pahayag niya na ikina-tango-tango ko naman.

Makakanood pala ako, e. Hanggang 12:00 to 2:00 pm lang kasi ang shift ko sa booth namin. Pagkatapos noon ay libre na akong maggala hanggat gusto ko.

"Galingan mo, ha? Manonood ako." nakangiting ani ko na ikinangiti niya rin naman.

"Dapat lang na manood ka. Ako ang bida sa paly, e. Tsaka," ngingisi-ngising aniya bago ako taasan ng isang kilay. "Who do you think am I? Seven Icarus Villaroman to, uy. I'm born to impressed and enchant everyone." mayabang na aniya na ikinatawa ko naman.

"Ang hangin mo. " I snorted before gesturing him to walked faster.

"Bilisan na nga natin dahil malalate na tayo. Tutulong pa naman akong mag-set ng booth namin." turan ko na ikinatango niya naman.

"We better hurry up, then." aniya na ikinatango ko naman.

We both walked to school with a smile after that. Ang Gaan ng kalokban ko non dahil finally, ayos na ang lahat at normal na ulit kami ni Sev. No awkward moment at wala ng iwasan.

Sana lang magtuloy-tuloy na iyon.

***

"Wow!" manghang usal ng mga kaklase ko habang pinagkukumpulan ang duffle bag na dala-dala ko pagpasok ko pa lang sa room namin.

I arrived 5 minutes ago, hinatid pa ako ni Seven pero hanggang sa hagdan lang siya umabot dahil ipinatawag siya ng isa sa mga teacher kaya naman ako na ang magbitbit nito papasok sa room.

"Ikaw ba talaga ang gumawa ng mga ito? Ang ganda ng quality kahit cheap ang tela na binili namin." hindi makapaniwalang bulalas ng isa sa mga kaklase ko habang pinapasadahan ng tingin ang maid outfit na ginawa ko para sa kanila.

Abot tainga naman ang ngiti ko dahil nagustuhan nila ang ginawa kong damit. Worth it yung pagod at piyat ko noong sabado't linggo dahil sa reaksiyon at feedback nila.

Kinakabahan pa nga ako dahil baka Hindi nila magustuhan ang gawa ko dahil ngayon ko lang naman ginamit ang talent ko sa pagtatahi.

"You have a talent Amethyst. Ang ganda ng kinalabasan ng tahi mo. May machine ka bang ginamit?" puno ng kuryosidad na tanong ng isang kaklase ko pa na ikinatingin nila sa aking lahat.

Napalunok ako at napa-iwas ng tingin bago napakamot sa pisnge ko at alanganing tumawa pagkatapos ay ini-iling ko ang aking ulo bilang sagot ko.

"Wait... don't tell me mano-mano mo lang itong ginawa?" gulat na tanong ng kaklase ko na ikina-singhap naman ng iba pa matapos kong tumango ulit.

"W-wala kasi akong makinang pantahi kaya mano-mano lang ang nakayanan ko. M-matibay naman iyan, don't worry." napapakamot sa pisnging anas ko na ikinatango nila sa akin.

"Seryoso ka ba girl? Mano-mano itong quality na to? Pwede ka ng mag bukas ng boutique mo sa lagay na ito, e." hindi makapaniwalang tanong ni Jellai, isa sa mga kaklase ko habang yakap-yakap ang maid outfit na nakalaan para sa kaniya.

"Partida mano-manong tahian lang iyan. Paano pa kaya kapag may gamit na siyang makina pantahi?" hirit naman ng isang kaklase ko.

"Thank you for this, Amethyst. Bilib na talaga ako sa iyo."

"Biruin mo tatahitahimik ka lang pero may talent ka pala-

"Bunganga mo! Ginawan ka na nga ng costume manlalait ka pa."

"Syempre may talent iyan. Ikaw lang naman wala, e."

"Makabatok naman to akala mo kargador sa palengke, e."

"Ha kargador pala, ha? Halikan rito at ipapakita ko sayo ang lakas ng kargador na to."

Napatawa na lang ako ng magsimula ng magbangayan ang dalawang kaklase kong iyon bago ako tumakas palabas ng classroom.

Ang plano ko kasi ay idadaan ko lang talaga ang mga costume pagkatapos ay baba na rin ako sa field para tumulong sa pag-set-up ng booth namin.

Wala namang klase ngayon dahil foundation day kaya libre akong umalis ng room ng walang paalam. Isa pa umiingay na rin sila roon, e.

Bawat corridor na madadaanan ko ay puno ng mga palamuti na tila mo ay may fiesta. Sobrang aliwalas at puno ng kulay ng paligid. May mga booth na rin akong nakitang naka-assemble na at ang iba naman ay nag-a-assemble pa lang.

The air is filled with euphoria.

Napakasarap niyon sa pakiramdam kaya naman hindi ko naiwasan ang sarili kong mapangiti dahil sa sigla ng paligid.

This day is going to be fun. Nakikita ko na iyon. Siguradong magiging masaya at memorable ang araw na ito.

Hindi naman ako natagalan sa pagpunta sa field dahil malapit lang naman iyon sa building namin.

Naabutan ko ang mga kaklase kong lalaki at babae na nag-se-set-up na. Narito rin pala si Wendy. Si Nadia naman ay nasa theater daw dahil may pre-rehersal sila para sa gaganaping play mamaya.

Feel na feel mo talaga ang Foundation day dahil sa pagkakaisa ng mga estudyante sa pagtatayo ng kaniya-kaniya nilang booth. Nagtitipon na rin ang ibang estudyante upang subukan ang booth na bukas na para sa mga estudyante.

"Amethyst, hi! Nandito ka na pala." masiglang bati sa akin ni Wendy matapos akong makita bago ito lumapit sa akin na ikinangiti ko naman.

"Hello. Kamusta dito? Kailangang niyo ba ng tulong? I can help?" nakangiting bati ko anman sa kaniya pabalik na ikinangiti naman nito.

"Hulog ka talaga ng langit, amethyst. Can you arrange the tables and chairs? " nakangiting anito sabay lingkos sa braso ko na ikinatawa ko naman.

"Sure. Why not? Pumunta naman talaga ako rito para tumulong, e." pahayag ko bago siya sulyapan saglit.

"Thank you, Amethyst. Ikaw lang ang nagbubukod tanging kaklase ko na sumadiya rito para tulungan kami." eksaheradang anito na ikinahagikgik ko naman.

"Nasaan ba ang mga telang pang-ayos sa table. Sisimulan ko na para makapag-bukas na rin tayo kaagad." tanong ko na ikinangiti naman niya ng malawak.

"Nandoon sa supot na iyon, ame-

"Wendy! Patulong nga rito saglit."

Hindi na niya matapos ang kaniyang sasabihin dahil tinawag na siya ng isa sa mga kaklase namin kaya napalingon tuloy kami roon.

"Nariyan na!." sagot ni Wendy saka napanguso na lang na humarap sa akin.

"Ikaw na ang bahala rito, Amethyst ha? Tinatawag na ako, e. Fighting!" anito sabay tapik s abaliamt ko at mabilis na naglakad papunta sa kakalse namin na tumawag sa kaniya.

Ako naman ay napabungisngis dahil sa cute ng pagsabi niya ng 'fighting.'

Naiiling-iling ko ang ulo bago maglakad papalapit sa supot na may lamang tela na pang-ayos sa mga lamesa. Inilabas ko iyon isa-isang at ipinatpng sa isang bakanteng lamesa bago kumuha ng tela at i-ayos iyon sa isa pang lamesa.

Matapos ma-i-ayos ay pinasadan ko iyon ng tingin at napakunot ang noo ko ng makitang ang plain lang tingnan ng ayos namin dahil sa beige na kulay ng mga telang pang-design.

Hahayaan ko na lang sana na ganon na lang iyon pero nahagip ng mata ko ang isang box ng pardible sa gilid kaya naman napalaki ang mata ko at napatingin sa plain na design ng tela sa lamesa.

Nagningning ang mata ko sa naisip at saka bahagyang napatawa sa sarili kong ideya.

I wide grin suddenly crept up my lips.

Time to use my magic!

_
Moonillegirl🌷

A/N: Don't jinx it, Ami...

Continue Reading

You'll Also Like

198K 14K 40
Hindi naniniwala si Joella sa true love. Para sa kanya hindi nag e-exist sa mundo ang true love. Dahil kung totoo ang true love bakit iniwan nang tat...
26.7K 863 50
Si Winter ay isang babaeng nais makipagsapalaran sa buhay syudad. Nais nyang makabawi sa kabutihang ipinakita ng kanyang Tito sa pagkupkop sa kanya. ...
30M 1M 53
It's hard to prove yourself when everyone thinks that everything's being given to you on a silver platter. And in Siobhan Margarette's case, she'll d...
46.8M 1.4M 55
Blake Vitale was a mess. Alam niyang para siyang bomba na malapit nang sumabog. He can even hear the ticking of the clock in his head, the time bomb...