~Okurlarım olucaklardan ben sorumlu değilim lütfen ama lütfen sakince okuyun sizi seviyorumm~
~Işıl~
Hani bazen boku tam olarak yediğiniz sahneler olur ama bakın ciddi ciddi yediğiniz. Evet aklınıza geldi demi? Heh tamam biz şuan boku bile yiyemiyoruz amına koyayım! Bizim ekip ve Arda başımızı önümüze eğmiş müdürün odasında öylece azar yiyoruz.
:Hayır yani anlamıyorum burası okul! Vatan mı savunuyorsunuz oğlum her gün her gün kavga dövüş!
Kuzey bile babasının azarını yiyordu şuan. Yazık boz ayım Arda'yı fena benzetmişti...
:Cevap versenize!
Kimseden ses çıkmayınca el mecbur yine ben konuşmaya başladım.
:Müdür bey şimdi şöyle-
:Özellikle senden Işıl senden beklemezdim kızım. Anlat bakayım ne oldu?
:Hocam şimdi bizim Arda-
:Hayır yani okul okul değil Çanakkale boğazı! Ne diyorsunuz millete burdan geçiş yok felan mı? Anlat sen hadi.
:Hocam Arda geli-
:Gerçekten kınıyorum sizi!
:Ulan bir durda konuşayım la-! Yani müdür bey konuşmama izin vermiyorsunuz ki?
:Ne anlatıcaksın ne! Kim dedi sana anlat diye?! Valla yazıklar olsun size.
Lan sen demedin mi konuş diye Allah'ın bipoları! Kuzey kusura bakma ama baban yani harbili bipolar.
Derin'in kulağına doğru yaklaşıp fısıldadım.
:Adam bipolar.
Derin gülmemek için dudaklarını bir birine bastırdı.
:Sus gerizekalı.
Dedi aynen benim gibi kısık bir sesle.
:Şimdi sizi son kez uyarıyorum bu olaylar bir daha tekrarlanırsa hepinize disiplin cezası veririm!
:Ama hoca-
:Sus sen! Daha okula geleli saat bile olmadı kavga çıkarıyorsun.
Arda sinirle kafasını eğdi. Kuzey ise gayet rahat bir şekilde duruyordu. Tabi rahat olur babası sonuçta.
:Çıkın şimdi dışarı.
Hepimiz teker teker dışarı çıktık.
:İyi götü kurtardık yine.
Batu'ya bakıp güldüm.
:Harbi iyi yırttık yoksa sizin yüzünüzden disiplinlik oluyordum.
Kuzey kaşlarını kaldırıp bana döndü.
:Tekme atan ben miydim cadı?
Bende kaşlarımı kaldırıp ona döndüm.
:Ağzına yumruğunu sokan ben miydim boz ayısı?
:İki dakika kavga etmeseniz götünüzde kurt biter demi?
Kaşlarımı çatıp Berk'e baktım.
:Bunu diyebilecek son kişi bile değilsin Berk.
:Neden miş?
Alayla güldüm.
:Derin ile kavgasız bir gününüzü hatırlamıyorum. Ayrıca siz barıştınız mı?
Derin ve Berk bir birine baktı. Sonra ise gözlerini kaçırdılar. Galiba barışmışlardı ama araya mesafe girmiş gibiydi.
:Ben cevabımı aldım.
Gülerek Kuzey'in yanına gittim. Kolunu belime sardı.
:Arda'ya şimdi ne olucak?
:Okuldan tıpış tıpış gidecek.
:Nasıl yani ama daha yeni geldi?
:Umrumda değil açıkcası.
Oha lan kurtuldum sonunda bir tane düşmandan. Aslında Bade'yi çok düşman saymıyorum Burak'larda taşınmış eee geriye kuzey'in eski sevgilisi kalmıştı onuda çok sallamıyorum oh sonunda Allah'ı-
:Işıl Acar!
Durdum. Olduğum yerde öylece kala kaldım. Herkes durdu. Kuzey arkasına döndü baktı ve bakmaya devam etti. Sonra da diğerleri döndü. Bir tek ben kaldım. Dönmedim dönemedim. Bu tanıdık ses... Tekrar olmazdı değil mi? Aynı şeyler bir daha yaşanmazdı?
Oysa ki kaçmıştım o kadar. Geçmişim den kaçmıştım şimdi ise sahneler tekrar canlanıyordu...
:Ne o bakmıyor musun? AA yoksa beni özlemedin mi?
Gözlerimi yumdum bu oydu. Tek bir sesi bile beni bu hâle getirirken ben nasıl dönüp bakardım ona? Kalbimin sıkıştığını hissettim. Sonra bir el omzuma dokundu. Bu Kuzey'in eliydi.
:Işıl ne oluyor bu kim ve lütfen arkanı dön artık güzelim.
:Yapamam.
:Neden?
:Çünkü geçmişime yüzümü dönersem her şey tekrarlanır ve bu hikâyede yanan siz olursunuz. Bunu size yapamam.
:Işıl sinirlenmeye başlıyorum gel bakayım yanıma.
Tekrar ve tekrar onun sesinden ne kadar tiksindiğimi hatırladım.
:Sen kimsin de yanına çağırıyorsun Işıl'ı lan?
Yapma Kuzey.
:Ben kim miyim? Işıl bak çok kırıldım arkadaşa benim kim olduğumdan bahsetmedin mi?
Derin bir nefes aldım yumruklarımı sıktım. Arkamı yine dönmedim ama bu sefer konuştum.
:Atlas yeter.
:Ne kadar özlemişim senin o güzel sesini.
:Ulan seni öldürürüm yavşak!
Daha fazla dayanamadım ve döndüm arkamı. Geçmişimin tekrarlanmasına izin verdim. Ama bu sefer o geçmişte yanan ben olucam. Kuzey'i Batu ve Berk tutuyordu Derin ve Sıla ise anlamaz bakışlarla bana bakıyordu.
Yavaşça kaldırdım kafamı ve ona baktım. Her pisliği yapmış ellerine baktım ilk önce sonra her defasında boktan yollarla zarar gören bedenine en son ise her pisliğe şahit olan gözlerine. Dimdik durmaya çalıştım karşısında ama hayır tek bakışıyla almıştı beni himayesine.
Hafifçe güldü. Tekrar tiskindim ondan.
:Özlememişim umarım sende beni özlemişsindir.
:Bak hala konuşuyor koyduğumun iti!
Berk ve Batu zar zor Kuzey'i tutmaya çalışıyordu. Atlas Kuzey'i gram kâle bile almadı. Onu tek ilgilendiren nokta bendim çünkü.
:Ne işin var senin burda?
Sesimin titremesine engel olamadım.
:Sevgilimin yanına geldim? Yoksa sen beni bununla mı aldattın?
İşte oan her şey oldu ve kaderimi kendim yazdım. Kuzey koşarak Atlas'ın yanına gitti ensesini kavradı ve duvara yasladı bağırmaya başladı. Atlas ise bana baktı ve baktı sonra ise kontrolü altına aldı. Ağlamamak için zor tuttum kendimi.
Atlas tekrar uyarıcı bakışlar attı bana. Kafamı önüme eğdim. Yapmak istemedim ama yapmazsam... Düşüncelerimi unuttum çünkü bundan sonra yapabileceğim hiçbir şey yoktu. Koşarak Kuzey ve Atlas'ın yanına gittim.
Onları ayırmaya çalıştım.
:Kuzey tamam dur.
İlk başlarda sesimi çıkarmadım.
:Boşuna yumruklarını bana harcama Işıl her zaman beni seçer değil mi güzelim?
:Seni öldürmeden çıkarmıycam lan bu okuldan!
Şimdi ise sonumu yazma vakti geldi.
:Kuzey defol git burdan ona dokunursan mahvederim seni!
Kuzey durdu herkes durdu her şey durdu. Ölüm sessizliği kapladı bütün koridoru. Atlas Kuzey'in elinden kurtuldu benim elimi tuttu ve sıktı. Bu sonra görüşücez mesajıydı...
:Gördün mü? Işıl sadece benim siz ise onun takılmalık oyuncaklarısınız öyle değil mi Işılcım?
Kuzey'e bakmaya o kadar utanıyor ve korkuyordum ki. Benden nefret etmekte tiksinmetke o kadar haklıydı ki ancak ben onun bakışlarından çok korkuyordum.
Atlas yine elimi sıktı. Yavaşça kaldırdım başımı. Kuzey'in bakışlarıyla karşılaştım. Hayal kırıklığıyla sinirle üzüntü ile bakmasını bekledim ama hayır tam aksine bütün duygulardan yoksun bir şekilde bakıyordu. O an anladım ki bana böyle değilde nefret ile bakmasını çok isterdim.
:Evet Atlas benim her şeyim.
Şimdi ise hikâyemi tekrar baştan yazıyordum.
Devam edicek...
(Oy vermeyi unutmayınn)
Siz demeden ben evimin konumu söylüyorum o zamann 😻😻