Chapter 21: Painting
Nakahiga ako ngayon nakedly at tanging ang kumot lang ang bumabalot sa akin. I stretched my arms at iminulat ko naman ang mata ko. When I opened my eyes ay wala si Archie sa tabi ko. I get my phone at tiningnan ang oras, its 9 o'clock in the evening. Nasaan si Archie?
Tumayo ako at nagsuot ng damit. Lumabas ako nang kwarto niya para hanapin siya, grabe ang laki ng bahay nila paano ko naman siya mahahanap?
Bumaba ako nang hagdan at nakita ko naman ang isang babae na nakasuot ng Apron.
"Good evening po, alam niyo po ba kung nasaan si Archie?" Tanong ko at umiling naman ito.
"Hindi eh, pero nakita ko siyang lumabas kanina"
"Lumabas?" Tumango ito at in-excuse ang
sarili.
Ano namang gagawin ni Archie sa labas eh gabi na ah?
Naglakad lakad ako sa labas at napayakap ako sa sarili ko nang maramdaman ko ang ihip ng hangin.
Napakalapad talaga ng bahay nina Archie. Ang yaman talaga nila, dito rin kaya nakatira father niya? Hindi ko kasi siya nakikita rito, si Vius lang at mga nag tatrabaho.
As I am walking I heard someone sobbing at hindi ko alam kung saan ito nang galing. Naglakad ako patungo sa likuran ng bahay na 'to at nakita ko naman si Archie na nakaluhod sa damuhan habang umiiyak, pagkatingin ko sa paligid ay napapikit ako nang biglang sumakit ang ulo ko at nahihirapang huminga.
"Maawa ka! Please, buntis ak–"
"Ano ba Nolan!? Give me that!"
"Sir, tama na–"
"Allison!" I heard someone is calling me. I can't see him well because my eyesight is blurry right now.
"Allison!" Sigaw niya muli sa akin at natauhan naman ako.
"Archie..." Sumasakit pa rin ang ulo ko at nahihirapan ako sa paghinga.
"Darling, what's wrong?" He asked. I can see the worries on his face at napansin ko rin ang mata niyang galing lang sa pag-iyak.
"Are you okay?"
"I'm not because you're not." Ani nito at inalalayan akong tumayo. Pagkatayo ko ay tumingin ako muli sa napakalapad na hardin. Why is it familiar?
"Darling, what's wrong?" Tanong nito at umiling naman ako.
Narito ako ngayon nakahiga sa kama ni Archie habang umiinom ng coffee. Nasa tabi ko naman siya nakatingin sa'kin.
Bakit kaya sumakit ang ulo ko kanina at bigla akong nahirapan sa paghinga? Nakakapagtaka rin nang sumakit ang ulo ko may biglang pumasok na memory sa isipan ko. The memory is blurry and I can't quite make out the faces of the people in it. I also heard someone crying and begging not to be killed and... narinig ko rin muli ang pangalan ni Daddy.
Is this memory even real? Or is it just my mind making it up? Argh! the confusion is truly unbearable as I keep trying to sort out which part is true and which part isn't.
I shook my head at tumingin kay Archie na kanina pa nakatitig sa akin.
"You good?" He asked.
"Yeah, may tanong ako..." I said, suddenly realizing that I needed to know why Archie had been crying earlier when I saw him kneeling on the grass.
The sight of him crying had confused me that I tried to rationalize it in my mind but nothing made sense.
Bakit ba siya umiiyak kanina? At nakakapagtaka rin nasa labas siya umiiyak at lumuluhod pa.
"Sure"
"Bakit ka umiiyak kanina?" Tanong ko at napabuntong-hininga naman siya.
"May pumasok lang na langgam sa mata ko."
"Langgam? Eh bakit ka naman nasa labas kanina?"
"Gusto 'kong mag palamig."
"Eh? Naka-aircon buong bahay niyo tapos sa labas ka magpapalamig."
"Eh–"
"Sabihin mo na kasi kung bakit ka umiiyak kanina." I look at him and he heavily sighed.
"Fine... I just... miss my mom, d'on ko kasi siya huling nakita kaya d'on ako pumunta."
He saw his mom there? H-how? I mean... What do he mean he last saw his mother there? Gosh nakaka-inis naman 'tong utak na 'to, ang daming tanong.
"Sa garden niyo?" Tanong ko at tumango naman ito.
"Yeah, I was 12 years old when I last saw my mom. Naglalakad ako sa labas n'ong gabing 'yon at hinahanap ko si Mommy because I can't sleep. As I was walking I heard someone crying at naglakad ako patungo sa garden and I saw someone. That's all I can remember, hindi ko na maalala ang iba."
Napakunot noo ako nang sabihin 'yon ni Archie. Bakit gan'on? May pagkapareho ang sinabi niya sa pumapasok sa isipan ko? Gosh, ano bang ibig sabihin n'on?
"Do you remember when I asked you nung naka-upo tayo sa seashore?" Tanong nito at tumango naman ako.
"Yeah, why?"
"I asked you if you believed in your dreams, right?" Tumango naman ako.
"Lagi ko kasing napapanaginipan ang gabing 'yon, hindi ko alam if its real or not that's why I asked you if you believe in your dreams...." Ani nito. Dreams... are they really true? Or are they just imaginary creations generated by our minds?
I also have dreams that feel so real that it makes me wonder whether they could be real or not. Simula n'ong na hospital ako at may napanaginipan ay hindi na nag-iiba ang panaginip ko kundi pare-pareho lang. Tapos nung nakita ko ang garden dito sa bahay nina Archie ay bigla naman itong pumasok sa isipan ko. Nakakapagtaka rin ay biglang sumakit ang ulo ko at nahihirapan ako sa pag-hinga.
**
Narito ako ngayon sa school kasama si Solana. Bumalik kasi kami ng school para kunin ang painting niya kahapon at ngayon din ang competition.
"Hintayin mo nalang ako dito Alli" ani Solana at tumango naman ako.
Umupo ako sa isang monoblock chair na nasa gilidan ko. Isinandig ko ang ulo ko sa may pader at ipinikit ang mata.
Ang garden ba na napapanaginipan ko ay yung garden nina Archie? Napakafamiliar talaga ng garden nila. Pero, una 'kong tapak sa bahay nila eh nung birthday ko. Napakagat labi ako habang nag-iisip, hay nakakasakit naman 'to sa utak.
Habang hinihintay ko si Solana ay may narinig akong sigaw na nanggaling sa art room. Tumayo ako at nag madaling pumasok sa loob at nagulat naman ako nang makita ko ang painting ni Solana na nasa sahig at sira-sira.
"What happened?" Tanong ko at umiling naman ito habang umiiyak.
"I don't know... Pagpasok ko ay sira-sira na ang ginawa ko"
Sira talaga ang ginawa ni Solana, parang hindi 'to aksidente lamang, sigurado akong may gumawa nito pero sino?
"Pinagpuyatan 'kong gawin 'to... Hindi na nga ako nakakatulog para lang matapos ko 'to tapos... ganto lang ang mangyayari."
Lumuhod ako at hinaplos ang kaniyang likuran. Sino ba ang may gawa nito?
Nasa loob kami ngayon ng CCTV room ng paaralang 'to, baka sakaling malaman namin kung sino ang may gawa nun.
"Anong date po ba ang gusto niyong makita?" Tanong ng lalaking nag-ooperate dito.
"Kahapon po" Ani Solana. Nasa gitna si kuya na pinipindot-pindot ang keyboard, nasa kabila naman si Solana nakatayo, at nasa right side naman ako ni kuya.
"Eto po" tiningnan namin ang video na na-captured kahapon.
"Kuya, pwedo niyo po bang ifast forward"
"Sige po, Ma'am"
Pinabilis naman ni kuya ang video at may napansin kaming babae na pumasok sa art room.
"Stop it kuya" Ani solana. Tumingin ako sa kaniya ng pinahinto niya ito at napakunot noo naman ako sa kaniyang sinabi.
"Allison... That's your hoodie, right?" Ibinaling ko ang paningin ko sa screen ng computer at napakunot noo naman ako nang makita ko ang hoodie ko na suot-suot ng babae na nasa video.
"It's mine, but–"
"Did you did it?" My heart dropped as she asked that question to me.
"Pinagbibintangan mo ko?" I can't believe it, pinagbibintangan niya nga ako.
"You own that hoodie" she said coldly.
"Oo, sa akin 'yon but I didn't–"
"Stop lying, Allison!"
"I am not lying, Solana!" I shouted at her. I saw her clenching her fist at nabigla rin siya nang sigawan ko siya.
"Solana, I-I'm sorry– Hindi ko ginawa 'yon, please believe me–" hindi ko natapos ang sasabihin ko nang naglakad siya papalabas ng room.
"Sorry po, kuya" Sinundan ko naman si Solana papalabas ng CCTV room.
"Solana!" Sigaw ko ngunit hindi ako nito pinansin.
Tumigil na ako at hindi ko nalang siya sinundan pa dahil alam 'kong kahit anong gawin ko ay hindi niya talaga ako papansinin. Hindi ko naman talaga 'yon ginawa ah at si Archie ang alibi ko dahil kasama ko siya kahapon nung oras na sinira ang painting ni Solana.
I can't believe this, first time 'kong pagbintangan ni Solana and she even shouted at me. Hindi niya man lang ako pinakinggan. Sino ba kasing may gawa n'on?
Oo, tama si Solana I owned that hoodie pero hindi ako ang nasa video. Who the fuck took that from my locker?
Naglakad ako papunta sa locker ko at pagbukas ko naman ay napakunot noo ako, naroon nakatupi nang maayos ang hoodie ko at mukhang walang gumalaw nito. So, who the fuck did it?
Tsngina, sino ka bang babae ka!?
Writeriana ✍️