LIZZY
HAVE you ever felt so happy and suddenly gotten scared that it would lead to unhappy things? Kaya minsan ayoko maging sobrang saya, laging may kasunod na hindi maganda. Kagaya nalang ngayon. The only exception is maganda siya, modelo yata ang isang ito. Matangkad, bagay pati sa kanya ang bobcut niyang buhok. Okay na sana e, payag na akong mas maganda siya.
My love daw? Teka lang naman.
"What are you doing here?" tanong ni Trevor sa babaeng nasa harap ng bahay namin. I can see her luggage right beside the door. Paanong nadala niya ang mga yan dito sa kabundukan?
"Awee, my love, aren't you happy to see me?" Kanina pa to eh. My love ng my love.
Sinamaan ko ng tingin si Trevor. He's now looking at me, tinaasan ko siya ng kilay. Hindi pa nakontento si Ate girl, bigla itong lumapit kay Trevor saka ito niyakap.
Now, she's making me mad.
"Page, let me go." mahinahon pero with authority na sabi ni Alonzo. Dapat lang, sa harapan ko pa talaga?
"What's with the coldness, my love? You're no fun." maarte niyang sabi.
I had enough. I went inside our little house. Narinig ko naman ang pagtawag ni Trevor. Susunod ba siya o susunod siya?
"Lizzy, wait." I'm angry right now. Hindi ko siya pinansin. Kanikanilang may pa halik halik siya sa akin. Girl, ikaw ang humalik, saway ng utak ko.
Pumasok ako sa kwarto. Nabaling ang tingin ko sa mga gamit na naroon. I never asked kung kanino ang mga damit na pambaabeng naroon. Even the other stuff, like hair brushes and slippers, etc. Minsan na siyang nabanggit sa akin ni Rosalie, sabi niya they thought yong Page, ang makakatuluyan ni Alonzo. I'm so stupid, all this time pala, gamit niya ang ilan sa mga ginagamit ko.
Nakakainis!
Namalayan ko nalang basa ang pisngi ko ng luha. Why, am I even crying?
"Lizzy, listen to me," said Trevor. Bakit ba siya nandito? Hindi nalang niya asikasuhin ang bagong dating niyang bisita. "Why are you crying?" he asked, wiping the tears from my cheek.
Yan din ang tanong ko sa sarili ko. Pinili ko ang manahimik.
"Page is just a friend. We used to fool around when we were younger, but thats it." He hugged me. "You have nothing to worry about." wala nga ba talaga?
" Ikaw ang gusto ko. Ikaw lang." yayakapin ko na sana siya pabalik.
" Trevor.." Tawag sa kaniya nong babae. Naiirita na ako sa boses niya.
Hinalikan niya ako sa noo bago lumabas.
"You can't be here, Page. I'm sorry, but you need to leave." narinig kong sabi niya dito.
Ganyan nga, dapat lang.
"Are you serious? You know how far this place is from the city, right? You can't just make me leave." Tama naman siya, isa pa hapon na, unless may dala siyang sasakyan. Bakit ko ba siya inaalala?
"You should have thought about that before going here; I clearly told you, you can't just come here; you are putting Lizzy's life in danger by coming here." Galit na ang tuno ni Trevor. Nag uusap pala sila?
"I told no one that I'm coming here. You don't need to worry, Isa pa; we need to talk." Makulit si Antekors.
Lumabas ako, tinignan ko siya ng deretso. Saglit itong nagulat pero ngumiti din. Lumapit ito sa akin.
"Hi, we haven't properly introduced ourselves. I'm Page, Trevor's best friend and childhood sweetheart." Kinindatan pa niya si Trevor.
Pinandilatan ko naman si Alonzo.
Gusto niya ng ganyan. "Hello, my name is Elizabeth, but you can call me Lizzy; I'm Trevor's girlfriend and, in this place, his wife." Taas noo kong sabi. Akala niya ba, magpapatalo ako sa kanya.
Bakas sa mukha niya ang pagkagulat, hindi naman nakaligtas sa akin ang bahagyang pagkakangiti ni Trevor. Natuwa pa yata ang loko.
"Trevor, what is the meaning of this?" Baling niya sa isa.
"She's telling the truth; in the eyes of the people here, she's my wife. And she's my girlfriend too." He casually answered her. Kinilig naman ako.
"You can't do that; you know that's against your job protocol." She scoofs. " Isa pa, how old is she, hindi ko alam na, pumapatol kana pala sa bata?"
"Im of legal age; baby face lang talaga ako." deretso kong sagot sa kanya sabay irap.
Lumapit sa akin si Alonzo.
"I can like and love whoever I want, Page. I'm a freeman. I don't need to explain these things to you. You need to leave first thing in the morning tomorrow; I can't let you jeopardize our safety here." Hinila ako ni Trevor papuntang kusina.
Naiwan yong Page, masama ang tingin niya sa akin ng nilingon ko ito.
Nagulat ako when Trevor held me by my waistline.
"Girlfriend, huh?" malapad ang ngiting sabi niya.
Tinaasan ko siya ng kilay.
"Wala ng bawian, okay? Will you really be my girlfriend?" Seryoso niyang tanong.
Ako naman ang napangiti. Saka marahang tumango.
"Yes, akala ko wala ka nang balak itanong yan e." Hinalikan niya ang tungki ng ilong ko. Saka ako niyakap.
"Pagbalik natin, I'll talk to your dad. I should be honest with him, even if he will have my life." Nginisihan ko lang siya. OA naman, buhay agad.
"Takot kana niyan?" Biro ko sa kanya.
"Who wouldn't? You are the Generals daughter after all." Niyakap ko siya pabalik ng mahigpit.
"My dad is a sensible man; you knew that. Isa pa, kasama mo naman ako haharap sa kanya." He looked at me with this look on his face.
Saka tuluyang inangkin ang labi ko. I think I like this part.
Bigla kaming napahiwalay sa isat isa ng may kumalabog. Nagwawala yata ang aming bisita.
"Don't mind her. Let's cook our dinner." And we did.
Pinatulungan naming maghanda ng hapunan. Hindi ko mapigilan ang lalong kiligin, gwapo na, magaling pa magluto ang boyfriend ko. Feeling ko naman wala ng mahihiling pa ang dad ko sa kanya. He protected me, sapat na sigurong dahilan yon para tanggapin ni dad ang relasyon namin.
I never experienced love triangle in real life, this is the first time, yong akala mo na sa mga novels at teleserye mo lang nababasa at napapanood. Kumakain kaming tatlo sa ngayon, and she's shooting daggers towards me. Kung nakakasugat lang ang mga titig niya sa tuwing inaasikaso ako ni Trevor ay malamang duguan na ako.
"For fucks shake, Trevor. She has hands; she can take her own food." Frustrated na saway niya dito.
Selos much?
"No cursing on the table page."" babala niya dito.
Bahagyang iling ang sinagot ko, kay Trevor ng alukin ako netong muli ng dagdag na gulay sa plato ko. Ginisang sitaw at pritong manok ang ulam namin.
Ako na ang nagligpit ng mga pinagkainan namin.
I heard Trevor say, Na sa kwarto kami pareho matutulog ni Page. Sa sala nalang daw ito.
I offered the bed to Page. "You can take the bed; you must be exhausted." Kahit papaano ay may konsensiya naman ako. Isa pa, paraan ko yon, she needs to pass by me kung lalabas siya ng kwarto. Inukupa ko ang dating pwesto ni Trevor sa kwarto. Sa bandang baba ng bed, may nakalatag na manipis na foam.
"You can stop pretending to be nice; wala na si Trevor sa harap natin." saka niya ako inirapan.
"I'm not pretending; I am simply being decent, pero hindi unlimited ang pasensiya ko." nahiga na ako sa pwesto ko. Napangiti ako, the bed smelled like Alonzo.
Landi pa Lizzy. bulong ng utak ko.
"He"s mine first. And he will again." Tila may pagbabanta sa boses niya.
Hindi na ako sumagot. Baka mag-away lang kami. Isa pa hindi bagay si Trevor para angkinin niya. Mukhang wala sa vocabulary ni Ate girl ang salitang "move on."
Nanibago ako sa higaan ko, kayo nagising ako. May kanipisan kasi ang foam na gamit ko ngayon. Sinilip ko ang bisita, mabuti pa ito, mahimbing na ang tulog.
Bumangon ako saka lumabas ng kwarto. Trevor, being the bodyguard that he is, opened his eyes when he sensed me coming.
"Can't sleep?" He said.
Tumanggo ako. "Your beautiful guest has taken over my bed." Mahina kong sagot.
"I'm sorry, Lizzy. Come here." He gesture.
He made a room for me beside him. Kasya kaya kami sa maliit na sofang yan? Pero hindi na ako nag-inarte.
Niyakap niya agad ako ng mahiga ako sa tabi niya. My head was closed to his chest. I can hear his beating heart. Tila hinihili ako na mahimbing.
Trevor murmured something, but I was already dozing off.
Nakangiting mukha ng kasintahan ko ang bumungad sa akin the next day. Himalang hindi ako nangalay sa pwesto ko. He kissed my forehead.
"Good morning, beautiful." nagsumiksik ako sa leeg niya. Kilig!
"Hindi ka ba nangalay?" Tanong ko sa kanya.
"No, I actually slept well." Nagtangka akong bumangon, pero pinigilan niya ako.
"A few more minutes, please." Napangiti ako at saka nakontento sa pwesto ko.
Pareho kaming nagulat ng pabalibag na bumukas ang pintuan ng kwarto.
Tinignan kami ng masama ni Page.
Umayos ako ng upo, saka naglakad papuntang banyo. Dinig ko ang malalakas nilang boses pagtalikod ko.
She refused to leave.
itutuloy...