Yarınki sınavlara girecek olan okuyucularım için bu bölümü motive amaçlı yazdım 🥰
Katil, katil olmak, sevdiğin birinin katili olmak, hayatında tek ailen olan birinin katili olmak, kendi babanın katili olmak, Elena gördüğü görüntüyle donmuştu, hiç bir şey hissetmiyor, sadece babasının cansız bedenini izlemişti, çıplak ve çamur içinde kalmış bedeniyle yorgun ve korkar adımlarla babasına adımladı, dudaklarından zor zor
"Ba ba baba"
Çamur ayaklarından kayıp gidiyordu sanki, etrafı bomboştu, sadece o ve babasının cansız bedeni vardı sanki, yere çömeldi babasını çaresizce baştan aşağı süzdü dudakları hafifçe aralamış gözleri buğulu şekildeydi, dokunmuyordu, dokunmaya çalışıyor ama dokunamıyordu
"Ba ba ba baba"
"Ha hayır ha hayır"
Çamurlu Elleriyle babasının yüzüne dokundu , o sırada agra , Ares ve lorin elenaya doğru yaklaşıyordu, agranın yüzünde hiç bir duygu simgesi yokken lorin üzgündü, ancak Ares elenanın bu halini görünce ailesini öldürdüğü an gelmişti aklına,zarok
"İyimisin"
Ares
"İyiyim
Zarok
"Artık onunla aynı acıyı paylaşıyorsun"
Ares üzgünce başını eğmisti, Elena babasına sarılıp bağırarak acısını haykırıyordu
"Hayır hayır, baba , babaaaaaa nolur kalk hayır be ben yaptım be ben babamı öldürdüm, hayır "
Arese dönüp ağlayarak
"Ares,.... Ares nolur babamı kurtar nolur"
Ares ve zarok elenayı böyle gördükleri için kahromuşlardı, sevdiği kadının canının yanmasıyla onlarında canı yanıyordu, Elena ilk defa arese ismiyle hitap etmişti, ve ondan yardım istediği gibi
Lorin hızla elenanın yanına gelip yere çömeldi, elenaya bakıp başını tutup göğsüne yasladı
"Kendinde değildin, sakın böyle düşünme"
Elena ise lorinin göğsünde babasına bakıp ağlıyordu, canı ilk defa böyle çok yanıyordu, ailesi olan tek ve son kişiyi kaybetmişti, kendi elleriyle hemde, şu an hiç iyi değildi belkide hiç iyi olmicaktı,
🐉
Zaman çok çabuk geçiyordu, Elena harap bir haldeydi, yemek yemiyor kimseyle konuşmuyordu, sanki ruhsuzdu, lorin , Anna ve rose ne kadar konuşmaya çalışsada Elena oralı bile olmuyordu, şimdi ise bir bankta oturmuş karla kaplı olan bu manzaraya bakıyordu, soğuktu artık hava kış gelmişti bile, Elena üstüne örtülen bataniyeyle bakıştı, ardından kimin örtüğüne baktı, bu aresti, bir haftadır ikisi hiç karşılaşmamış konuşmamıştı, Elena bakışlarını alıp geri manzarayı izlemeye koyuldu, Ares heybetli bedeniyle elenanın yanındaki bankın boş kısmına oturdu, ikisi yan yanayken Elena minik görünüyordu Aresin yanında, ikiside sessizdi, Ares
"İyimisin prenses"
Elena durgunca
"Bilmiyorum"
Ares
"Seni anlıyorum"
Elena
"Hayır beni anlamıyorsun"
Ares içten bir şekilde acıyla gülümsedi
"Yanılıyorsun"
Demesiyle Elena arese döndü,anlamaz gözlerle bakıştılar, Ares
"Lanetlendiğimiz gece kendimizde değildik, Halkım birbirini öldürürken ben "
Durdu, ve yutkundu acı içinde, zor ve ağırdı onun için gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı, tekrar açtığında elenanın mükemmel kehribar gözleriyle karşılaştı, acı içinde yutkunup başını yere eğdi ve devam etti
"Ben kendi aileni, yani annemi ve babamı,......... öldürdüm "
Elena küçükken dinlediği hikayeyi hatırladı
"Ejderha kralı Kendi ailesini katletmişti"
Elena üzgünce
"Özür dilerim ben şey"
Ares burukça gülümseyip
"Önemi yok,"
Elenada ona gülümsemişti, ardından ikisi manzarayı izlemeye başladılar bir süre sonra kar taneleri düşmeye başladı Elena avucunu açıp bir kar tanesinin eline düşmesini bekledi, Ares ona anlamazca bakarken Elena arese dönüp gülümseyerek elini tutu ve biraz havaya kaldırıp avucunu açmasını sağladı, ares anlamazca elenaya bakarken, Elena gülümseyip önüne döndü
"Babam ve ben küçükken hep kartanesi yakalamaya çalışırdık, ancak yakalar yakalamaz elimde eriğip suya dönerdi, bende buna çok üzülürdüm, babam yanıma gelip beni hep teselli ederdi, ve bana asla pes etmememi söyledi, bende o günden beridir her kış ayında yağan kar tanelerini elimle tutmaya çalışır bir ümit erimemesini görmek için yakalamaktan vazgeçmezdim "
Ares ise sadece elenaya baktı,zarok
"O gerçekten mükemmel biri"
Ares
"Evet ,........ öyle gerçekten"
Zarok
"İyiki bizim eşimiz oldu"
Ares
"İlk defa seninle aynı fikirde olduğumu söylemişmiydim"
Zarok
"Her zaman aynı fikirdeyizde sen kabul etmiyorsun"
Ares içten bir şekilde gülümsedi, ardından aklına gelen bir fikirle
"Benim düşündüğümü mü düşünüyorsun"
Zarok, ciddiyetle
"Yoo ben bişey düşünmüyorum ki , bilirsin aklım fikrim yatakta, hahaha"
Ares zaroka gülümseyerek göz devirdi, ve zihninden agrayla iletişim kurdu
"Agra beni duyuyormusun"
Agra
"Evet "
Ares
"Senden birşey istiyeceğim"
Agra
"Biliyorum"
Ares
"Nasıl"
Agra
"Arkana baktığında görürsün"
Ares arkasına baktığında Ares odasının balkonundan aresi izliyordu, Ares
"Anlaşıldı, neyse kar tanelerini buza çevirmeni istiyorum, kimseyi yaralamayacak şekilde"
Agra
"O kız içinmi"
Ares
"Agra,..... lütfen"
Agra
"Bu ciddi , lütfen dedin tamam "
Ares
"Teşekkür ederim kardeşim"
Diyim elenaya döndü, Elena hala bir ümit kartanesinin eline konup erimemesini bekliyordu, agra ise o arada ejderhaya dönüşüp bulutların arasına yükseldi, tam Ares ve elenanın üstünde olan bulutların üstünde soğuk nefesini üfledi, kartaneleri minik buz haline dönmeye ve yere düşmeye başladığında
Elena eline düşen kartanesine baktı
Ancak erimiyirdu, ve şekli mükemmel ötesiydi, Elena, arese şaşkınca dönüp, ayağa kalktı
"Aman tanrım bunu görüyor musun bak erimiyor bu bu inanılmaz"
Ares ayağa kalkıp elenanın önünde durdu, gülümseyerek
"Hiç birşey imkansız değildir prenses"
Elena karşısında duran bu krala işte o an aşık olduğunu anlamıştı, gülümseyip hızla bir kaç adım uzağa koştu eğilip yerde kar topu oluşturup, arese döndü kalkıp sinsice gülümsedi, elindeki kartopunu salayıp
Ares şaşkınca ve anlamazca bakıp
"Bu ne demek oluyor prenses"
Elena
"Bu kartopu savaşı oluyor demek"
Diyip kartopunu aresin tam göğüsüne atmıştı, Ares ise hiç kipirdamiyordu bile sadece göğüsüne çarpıp kalan kartopuna baktı, Elena ise heybetli bedeniyle bir milim kıpırdamadan duran arese baktı, ardından Ares elenaya bakıp
"Demek öyle, prenses ha"
Elena korkuyla gözlerini açıp aresin yere eğilip dev bir kartopu yapısını izledi,
"Ha hayır hayır Ares hayır bak şakaydı tamamı"
Diyip tam döndüki , sırtından yediği dev kartopu darbesiyle yüz üstü kara gömülmüştü, Ares şokla hızlıca koşup prensesi kaldırmaya çalıştı, zarok
"Yuh be eşimizi öldürüyordun ha"
Ares
"Ne bilim , bı anlık oldu lan"
Zarok
"Dikkat et ateş böceği"
Ares, dişlerini sıkıp
"Zarooook!!"
Zarok
"Tamam tamam sustum"
Ares elenayı kaldırmasıyla , bir anda yüzüne gökyüzünden bir kartopu yemişti, yukarı baktığında bunun agra olduğunu gördü, agra zihinde
"Kartopu öyle değil böyle oynanır, hahahahah"
Diyip , üçüncü kartopunu elenadan yine yemişti, Elena ve aresin kartopu savaşı ve kahkahaları , şekil değiştirenler ülkesinde yankılanıryordu.