Dandelions in the Wind

By Writeriana

8.1K 1K 35

"Just as dandelion seeds are carried away by the wind, love and moments can also drift away unexpectedly or g... More

Dandelions in the wind
Prologue
Chapter 1: Love at First Sight
Chapter 2: First Talk
Chapter 3: First Kiss
Chapter 4: Closeness
Chapter 5: Familiar
Chapter 6: Danger
Chapter 7: Transferee
Chapter 8: Sean the Savior
Chapter 9: Be mine, please.
Character's Aesthetics
Chapter 10: Couples
Chapter 11: Birth of shadow
Chapter 12: Strike Again
Chapter 13: Puppy Love
Chapter 14: Archie v.s Sean
Chapter 16: Birthday Woes
Chapted 17: Friends or Foe?
Chapter 18: Hours of us
Chapter 19: Rival
Chapter 20: Intimacy
Chapter 21: Painting
Chapter 22: Exposed
Chapter 23: Confusion
Chapter 24: Truth
Chapter 25: Truth behind a person's demise
Chapter 26: Truth Amongst the Truth
Chapter 27: Love's Betrayal
Chapter 28: Love's Farewell
Chapter 29: even if it hurts.
Chapter 30: Dandelions in the Wind
Epilogue
⋆.˚ ᡣ𐭩 .𖥔˚

Chapter 15: Field Trip Fiasco

189 24 0
By Writeriana

WARNING: This chapter contains sexual and mature content. Reader discretion is strongly advised.

Chapter 15: Field Trip Fiasco

It's 5:20 p.m and we will now play the last game which is hide and seek. Ang group three, group four, and group six will be the one who will find for the people who hides. Ang group one, group two, and group five naman ang tatago.

The seekers now turn around and close their eyes and counted one to thirty. Nagsimula naman kaming lahat na magsitakbuhan at naghanap ng aming matataguan. I saw Archie with Solana and Jazie with Sean, at ako naman mag isa lang akong nagtago.

I run at the back of the female's comfort room dahil malapit ng matapos ang pagbibilang nila at wala na akong makitang matataguan. When I heard the seekers said 'ready or not, here we come!' Tinikom ko ang aking bibig at umupo sa may buhangin.

I heard the seekers footsteps papunta sa lugar kung saan ako nagtatago kaya naglakad ako nang tahimik papalayo roon. Habang ako ay naglalakad nakita ko naman si Enzo na naglalakad at napansin naman ako nito kaya't tinawag niya ako.

"Allison!" He shouted and wave his hands. Nang marinig ko ito ay idinikit ko ang aking index finger sa aking bibig na para bang pinapatahimik ko ito.

"Shh...."

Naglakad ito papalapit sa akin habang nakaplastar ang ngiti sa labi nito. When I saw him smiling naalala ko ang mga panahong bata pa kami. Reminiscent of how he looked back when we used to play together in our childhood. The way his smile placed itself on his face held such a familiar quality that took me back to those carefree days we once shared.

Those memories of our childhood together flooded back into my mind and I couldn't help but feel a surge of nostalgia as I was brought back to those days of innocence and carelessness.

Malapit na ito sa akin at bigla namang nawala ang kaniyang ngiti sa kaniyang labi and a red liquid drip out of his mouth at napakunot noo naman ako. Nakita 'kong hinawakan niya ang kaniyang likuran at pagtingin nito sa kaniyang kamay ay may dugong tumutulo.

Bigla itong bumagsak sa buhangin at tumindig naman ang aking mga balahibo at hindi ko magalaw ang aking katawan ng makita ko ang taong nasa likuran nito.

It was the person who killed the students at Odyssey. Nakasuot siya nang black na hoodie at hawak-hawak nito ang kutsilyong may dugong galing kay Enzo. Nakatitig lang ang paningin ko sa kaniya at napansin ko namang ngumisi ito sa akin, itinaas naman nito ang kaniyang kanang kamay at biglang iwinagayway. Umalis naman ito nang may biglang tumawag sa aking pangalan.

Hindi pa rin ako makagalaw at naka tayo parin sa aking kinatatayuan.

"Allison!" Sigaw ni Jennifer sabay hila sa akin papalayo at na tauhan naman ako at tinanggal ko ang kaniyang kamay at biglang tumakbo papalapit kay Enzo na naka-handusay.

Lumuhod ako at niyakap ito at bigla namang may tumulong likido galing sa aking mga mata.

"E-Enzo..." ani ko habang tinatabunan ang kaniyang sugat. Iminuklat naman nito ang kaniyang mata nang marinig nito ang aking boses at biglang ngumisi.

"Enzo... please, dont close your eyes!" I shouted at him at panay pa rin ako sa pag-iyak. Ngumingisi pa rin ito at biglang inilagay ang kaniyang palad sa aking mukha at dahan-dahang pinupunasan ang mga iyak na tumutulo galing sa aking mata.

"You look ugly when you cry, Allison..." ani nito, at namumutla na ang kaniyang buong mukha.

"Can I take this moment to confess my love for you?" He said at tumango naman ako habang umiiyak.

"We've been friends since we were a kid... when I first saw you I fell so madly in love with your smile, your eyes, and the way you brought joy to my life when we were a kid..."
Ani nito at bigla namang tumulo ang luha nito.

"Thank you for teaching me how to read. Hinanap kita Allison... and now I'm so happy because I finally found you..." he said at biglang tumawa.

"I hope you'll achieve your dreams in life Allison... and I hope you'll find someone wh–" hindi na nito na tapos ang kaniyang sasabihin ng bumigay na ang mga mata nito at ipinikit.

"Enzo!" I shouted at niyakap ko naman ito habang umiiyak.

"Ang daya mo naman, ngayon nalang nga tayo nag kita eh!" I said while sobbing. I put my finger on his pulse at wala akong maramdaman na tumitibok dito. I cried as loudly as I can and hug him tightly.

Narinig ko ring marami nang taong papalapit sa amin. Itinayo ako ni Archie at inalayo kay Enzo. Kinuha naman ng mga dumating na mga rescuer si Enzo at naglakad na papalayo.

I am still crying at hindi pa rin maprocess sa aking utak ang mga nangyari. Thank you for being a good friend Enzo.

Biglang dumilim ang aking paningin at nawalan ako nang malay.

**

As I open my eyes nakita ko si Archie na nasa aking gilidan at hinahawakan ang aking kamay habang nakasubsob ang mukha sa may kama.

Narito ako ngayon sa clinic at naka higa ang katawan sa kama.

"Archie..." tawag ko dito nang mahina at nagising naman siya.

"Allison, are you okay now?" He asked at tumango naman ako.

"Where's my friends?" Tanong ko at umupo naman ako sa kama.

"Continuing the game" said Archie.

Tama nga pala, the game is still on. But... leader si Archie sa grupo nila ah, bakit naman siya nandito?

"Ikaw, bakit ka nandito? kailangan ka nang teammates mo eh"

"You're my priority" he said.

"Priority mo rin naman sila ah kasi leader ka"

"You're my priority" ani nito muli, this time with more emphasis, and I felt like I was melting by the second. Hearing him say that he prioritized me made me feel a rush of butterflies in my stomach.

"Eh... e-ewan ko sa'yo!" Ani ko at tumawa naman ito nang mahina.

Umalis na kami nang clinic dahil medyo ayos na ako. Papunta kaming dalawa ni Archie ngayon sa room namin dahil ihahatid niya raw ako. He's holding my hands right now habang naglalakad.

Narito na kami sa harap ng room namin. Hinawakan naman ni Archie ang aking likuran at iniharap sa kaniya.

"See you later, darling" he said and I nod my head. Lumapit naman ito sa akin at binigyan ako nang madaliang halik sa noo.

Ngumiti ako sa kaniya at nginitian naman ako nito.

"Papasok na ako..." ani ko at tumango naman ito. Naglakad na ito paalis at pumasok na ako sa loob.

Pagkapasok ko sa loob ay bigla naman akong napaatras ng tumakbo si Jazie papalapit sa akin sabay yakap ng mahigpit.

"Bestie! Okay ka lang ba? Wala bang masakit sa'yo?" Tanong nito at kitang kita naman sa mukha nito ang pag-aalala. I look at her and nod my head.

"Wag ka ngang oa, jazie. Ayos lang ako okay?" I said sarcasticly. Niyakap naman niya ako muli. I look at the left bed at naka-upo roon si Jennifer and Solana. Nakita ko silang ngumiti kaya nginitian ko rin sila.

Naghahanap ako ngayon ng susuotin para sa celebration ng new years eve mamaya. Naliligo na ngayon si Solana at ako naman ang susunod.

"Nanalo ba tayo Jennifer?" Tanong ko sa kaniya na sumusukat ng damit sa harap ng salamin.

"Hindi eh, ang group five ang nanalo." Ani nito at napabuntong-hininga naman ako.

Hays sayang naman. Nakakainggit naman ang group five.

Tapos ng maligo si Solana kaya pumasok na ako sa loob ng bathroom. Habang ako ay naliligo biglang pumasok sa isip ko ang mga nangyari kanina.

Biglang kumirot ang puso ko nang maalala ko si Enzo. He's the best friend I have ever had. Sobrang unexpected ng nangyari sa kaniya kanina. Fuck that killer! Naiinis din ako sa sarili ko dahil...

Biglang may tumulong luha galing sa aking mata.

Dahil hindi kaagad ako tumakbo sa kaniya. I remember dati, nangako ako sa kaniya nung bata pa kami na siya lang ang mag papatibok ng puso ko at ang magiging crush ko.

I heavily sigh.

Kung hindi lang sila umalis nung araw na 'yon, siguro walang mangyayaring ganto.

Tapos na akong maligo at nag simula na akong mag bihis. I am wearing a white crop-top sweater and a black high waist flared jeans. Iwinagayway ko lang ang aking buhok at nag lagay lang ng lip gloss and little bit of blush on.

Pagkatapos naming mag bihis ay pumunta na kami nang field kung saan magaganap ang celebration.

It's 11:20 p.m now at naka-upo ako ngayon katabi ang mga kaibigan ko. Ilang minuto nalang ay matatapos na 'tong taong 'to.

Inexcuse ko muna ang sarili ko dahil pupunta muna ako nang banyo. Nag simula na akong mag lakad papuntang comfort room.

I arrived at pumasok naman ako nang cubicle. After ay nag hugas ako nang kamay at lalabas na sana nang may biglang pumasok at nagulat naman ako nang bigla itong pumasok.

"A-Archie..."

"Darling..." He said habang naglalakad papalapit sa akin at nararamdaman ko rin ang mabilis na pag-tibok ng puso ko.

Pagkalapit nito ay itinulak ako nito sa may pader at inilagay nito ang kanang kamay sa aking mukha.

"Archie anong ginagawa mo? Baka makita tayo"

"Shh... hindi tayo makikita if you wont make any noise" ani nito at bigla namang tumaas ang aking mga balahibo.

"Pero–" hindi ko natapos ang aking sasabihin ng bigla niya akong hinalikan. Hinalikan ko naman ito at nagpalipat-lipat ang posisyon ng mukha namin.

Binuhat ako nito at pina-upo sa may lababo sabay halik ng mapusok. I put my hands on his waist habang siya naman ay nakalagay ang kamay sa aking mukha. Naramdaman 'kong inilagay nito ang kaniyang kamay papasok sa aking damit kaya napa-ungol naman ako nang mahina.

At that moment, I was completely at his mercy. His touches felt electric and my body responded in a way I had never felt before. I was utterly lost in the moment of this intimate connection. His hands were warm and firm as they explored every inch of my body.

I was helplessly in his grasp, at tila ba't ang kanyang haplos ay may hawak sa buong katawan ko, and driving me wild...

Huhubarin na sana ni Archie ang damit na suot-suot nito nang may biglang tumawag sa akin. Kinuha ko ito at sinagot.

"Oy bestie! Ilang oras ka na d'yan sa cr ah! Ikaw ha anong ginag–"

"Aah..." I moaned when he touched my private part. It was a shock to my system and I was overcome with a flood of pleasure and emotion. I felt like I was being carried through a wave of sensations that was overwhelming, yet completely exquisite...

"Bestie, are you okay? Pupuntahan kit–"

"No! I-I'm okay... babalik na ako" ani ko at tumingin kay Archie na nakatitig sa akin habang hinahaplos ng mabilis ang aking hiyas.

Tinanggal na niya ang kamay niya at binigyan ako nang halik sa pisngi at pinatayo ako. Lumabas na kami nang comfort room at bumalik na.

It's 11:50 p.m now at nag hahanda na ang lahat dahil malapit ng mag bagong taon. We're here right now in a field dahil may fire works daw na magaganap.

"Everyone, are you ready to welcome the new year?" Tanong nito at sumigaw naman ang lahat.

"Time check 11:59, let's all count down!" Ani nito at nag simula nang mag bilang ang lahat.

"Ten..."

May tumabi sa akin, sabay lagay ng kamay sa aking baywang.

"Nine..."

I look at my side and saw Archie who's looking at me.

"Eight..."

"Seven..."

"Six..."

Binigyan ako nito nang matamis na ngiti kaya nginitian ko rin ito. I am so lucky to celebrate new year with him.

"Five..."

"Four..."

I am so lucky to met and love this guy. I felt so fortunate to have this amazing guy in my life. Every moment with him was something I cherished. He was truly a gift from the universe and I couldn't imagine being without him.

"Three..."

"Two..."

He leans and gave me a peck kiss on my lips.

"One!!" Sigaw ng lahat.

As the countdown came to an end and the fireworks started, I was overwhelmed with emotion as I took in the moment. It was a beautiful sight to see the fireworks lighting up the sky and painting it with a colorful display.

"It's so beautiful..." rinig 'kong sabi ni Archie. I look at him at nakatitig na pala ito kanina pa sa akin. Iniharap nito ang kaniyang katawan sa akin at inilagay ang buhok ko sa likuran ng aking tainga. Inilapit nito ang kaniyang mukha at hinalikan ako sa aking noo.

This is definitely a night I won't forget. It was such a special moment that I can feel like it was the perfect way to celebrate new year.

And being with him made it all more special.





Writeriana ✍️

Continue Reading

You'll Also Like

205K 3.7K 10
Sa Face the Day nakilala at na hook tayo sa masaya at magulong journey ni Pat as a newbie sa kanyang bagong school. New friends, new love at new foun...
325M 6.7M 94
[BAD BOY 1] Gusto ko lang naman ng simpleng buhay; tahimik at malayo sa gulo. Kaso isang araw... nagbago ang lahat. Inspired by Boys Over Flowers.
111K 5.2K 13
Being in love is something magical and romantic when you know that person loves you too. But for Clariza Dela Torre, being unexpectedly in love is sh...
2.8M 53.3K 31
Si crush ang gusto ko pero girlfriend niya ang nakuha ko. She's a monster. A beautiful monster, my own Monteclaro. NOTE: THIS STORY IS ALREADY COMPLE...