BUSANGOT ang muka ko habang naka-upo sa damuhan sa gitna ng soccer field habang nag-i-strech ang mga kasamahan ko. Bitterness kasi ngayon at as usual mayroon kaming P.E class na ang tawag kapag sa Senior High School ay HOPE.
“Ano kaya ang sinasabing surprise ni Sir. Agabao kanina?” biglang tanong ni Wendy matapos sumalampak din ng upo sa tabi ko na ikinatingin ko naman sa kaniya.
Kapos pa siya sa hininga na halatang kakatapos lang mag-strech. Ako kasi ay tinamad ng mag-i-strech at sumalampak na lang ako rito sa damuhan dahil nga tinatamad akong kumilos at marami rin akong iniisip.
“Ewan ko. Hindi ko rin alam, e. Sana naman yung surprise na nakakatuwa ang tinutukoy niya at hindi nakakainis.” sagot ko naman na ikinatawa niya.
“Tama ka ron. Huwag sana niya tayong patakbuhin sa buong field ng sampong beses kagaya nung na bad-trip siya dahil mamamatay talaga tayo sa sobrang init at pagod kapag nangyari iyon.” mahabang ani niya na ikinatango ko bilang pagsang-ayon.
Nagkatinginan pa kami at sabay napabuntong-hininga.
May minsan kasing ginawa nga sa amin iyon ni Sir. Agabao. Nabad-trip kasi ito sa mga kaklase naming lalaki na ubos ng ibinigay sa likod ng klase at nahuli pang nag-ce-cellphone ang isa. Ipinakuha niya ang cellphone pero hindi iyon ibinigay ng kaklase namin at nauwi sa sagutan nila iyon kaya naman nagalit si Sir. Agabao at buong section namin ay nadamay.
Simula noon ay hindi na namin siya ginagalit at pati ang mga lalaki sa likod ay mukang nakaramdam narin na ikipinag-pasalamat naman naming lahat. Sino ba naman kasing gugustuhin na tumakbo sa isang malawak na field ng sampong beses na walang hinto?
Napabalik ako sa ulirat dahil sa isang malakas na pito kaya naman napa-angat ang tingin ko sa kung saan ko iyon narinig.
Pag-angat ko ng tingin ay bumungad sa akin si Sir. Agabao na nasa harapan na namin at may hawak na scoring board sa kamay habang malawak ang ngiti sa amin.
“Mukang good mood siya ngayon, ah? Ang lakas talaga natin sa taas, Amethyst.” bulong sa akin ni Wendy bago mapahagikgik na tahimik ko ring ikinatawa ng mahina.
“Assemble now everyone! Nandito na ba lahat? Walang naiwan sa room?” tanong nito pagkatapos pumito ng tatlong beses na ikina-ayos namin ng tayo lahat.
Nag-taas ako ng kamay at humakbang ng isa paabante matapos niya akong makita.
“Yes, Miss Esquivel?” anito matapos akong balingan ng tingin.
“Nasa comfort room pa po si Nadia, sir. Nagpapalit ng damit.” sambit ko na ikinatango naman nito.
Naiwan kasi si Nadia sa room kanina dahil Hindi niya dala ang P.E uniform niya. Kinailangan pa niyang manghiram sa ibang strand kung saan siya may makilala dahil Hindi tumatanggap ng estudyante si Sir. Agabao sa kalse niya kung hindi ito naka P.E uniform.
Kanina pa siya roon kaya naman nasisisguro kong pabalik na siya. I just need to buy her sometime para naman makahabol siya bago magsimula ang activity namin.
“It's okay, Miss Esquivel. Hindi pa naman tayo magsisimula dahil wala pa naman din dito ang mga makaka-collab niyo sa activity na gagawin natin ngayon. Thank you for informing me though.” mahabang paliwanag nito bago ako ngitian na ikinatango ko anamn bago ibalik ang ngiti niya rin.
“Inaasahan ko na tapos naman ng mag-stretching ang lahat. Kailangan niyong galingan dahil competitive ang mga makakalaban niyo ngayon sa activity natin.” nakangising ana ani Sir na ikina-pula ng kuryosidad na tubig mula sa mga kaklase ko.
“Sir, sino ba iyang mga makakalaban namin? Basic lang iyan. HUMSS kami, e.” mayabang na ani ng isang kaklase Kong lalaki sa pabirong boses na sinulsolan naman ng kasamahan niya.
“Yakang-yaka namin kahit sino, sir.” dagdag pa noong isang lalaki.
“Manipis lang iyan, Sir.” suplrta pa ng isa ng tago Kong ikina-ismid.
Wala pa man din nagyayabang na sila. Pero wala talaga sa kanila ang interes ko, e. Nasa kung sino ang makaka-collab namin sa activity ngayon. Sino kaya sila?
“Don't be too confident now you guys. Baka mapahiya kayo mamaya niyan. Laro lang ito, ha. Paalala lang. Walang magkakapikunan okay? Mga matatanda na kayo at alam kong matured na kayong mag-isip kaya dapat pag laro lang, laro lang okay?” paalala ni Sir sa striktong boses na ikinatango naman naming lahat.
“Yes po, sir!” sabay-sabay naming sagot.
“Pero sino ba ang makaka-collab namin, sir?” tanong ng isa naming kakalaeng babae na ikinabalik ng ngisi sa labi ni Sir.
Pero bago pa niya maibuka ang bibig ay isang pamilyar na masiglang boses na kaagad ang pumutol sa kaniya dahilan para hindi siya makapagslaita at dahilan para mapunta doon ang atensiyon naming lahat.
“Sir Jomarie! Nandito na po kami.” sigaw ng isang pamilyar na boses na ikinakaglah bahagya ng panga ko ng makita kung sino iyon.
It was Tyler Chua. Isa sa mga kaklase ni Seven. All of the STEM strand on their section is walking towards us. Pero ang mas ikinakaglah ng panga ko ay ang pigura ni Nadia na nasa tabi ni Seven habang nag-uusap ang mga ito habang naglalakad.
“Tyler! I'm glad you all made it. Bilisan niyo na at ng makapagsimula na tayo.” ngiti ni Sir na ikinalakad naman ng mabilis ng mga ito.
Ng makalapit ang grupo nila sa amin ay kaagad nagtilian ang mga kaklase kong babae. E, paano kasi sa section nila Seven ay puro lalaki silang lahat at idagdag mo pa na lahat sila ay may itsura at kaniya-kaniyang karisma.
Sa totoo nga niyan ay sikat ah section nila dahil pinapalooban iyon ng mga matatalino, talented at naggaguwapuhang nilalang, e. Hindi na ako magtaka kung bakit ganoon n akang ang naging reaksiyon ng mga kaklase kong babae. Mahilig sa mga pogi ang mga iyon, e.
“Ano ba iyan. Akala mo naman ngayon lang nakakita ng tao ang mga iyan.” biglang salita ni Wendy sabay palupot ng kamay niya sa braso ko na ikinatingin ko sa kaniya.
“Hayaan mo na. Hindi ka pa nasanay sa mga iyan. Alam mo namang pogi spotter ang mga iyan, e.” natatawang ani ko na ikina-ismid niya bago napa-irap habang tinatanas ang mga kaklase naming abbae na mapapansin at makipagharutan sa mga STEM students.
“Okay! Tumahik muna kayo. The game will be playing today would be Capture the flag. I will explain the rules since I already arrange the group you'll be in.” sigaw ni Sir upang kuhanin ang atensiyon ng mga kaklase ko na mukang hindi gumana dahil tila mga naging bingi ito.
“See? Ipapahamak tayo ng mga iyan, e. Imbis na good mood si Sir, e.” nakangusong smabit pa ni Wendy na mahina Kong ikinatawa.
Inis na inis kasi siya sa mga inaasta ng mga kaklase niya at napangisi naman ako ng iikot ko ang mata ko dahil mukang Hindi lang siya ang inis sa mga ito. Pati kasi ang mga kaklase naming lalaki ay nakasambakol ang muka habang nakatingin sa kaguluhan matapos magsama ang dalawang strand na animo'y mga matatalik na magkakilala na ngayon lang nakita ang isa't-isa sa loob ng mahabang panahon.
“STEM! step back and line up!” maowtoridad na sigaw ni Seven na kinatahimik ng lahat at ikina-ayos bigla ng mga STEM students.
Napakurap-kurap ako at napatingin sa kaniya. I get distracted and forget that he's also here at si Nadia. Bakit nasa tabi pa rin siya ni Seven at wala sa pwesto ng strand namin?
“Huy, anong ginagawa ng babaeng iyon sa puwesto nila Seven? Wala na siyang planong umalis don? Nandito ang strand natin, oh.” kalabit sa akin ni Wendy na ikina-kunot balikat ko bago mapabuntong-hininga habang nakatanaw kay Seven na kinaka-usap ang mga kaklase niya o mas tamang sabihing sinesermonan niya ito.
“HUMSS strand. Gather around also.” utos ni Sir kaya naman dali-dali kaming pumila ni Wendy.
“Nadia! Pila na raw. Ano, diyaan ka sa STEM strand makikipila? Echosera ka rin, e no?” rinig kong sigaw ng isang kaklase Kong babae sa marahas na boses bago pa ako makapag-salita upang tawagin si Nadia.
Napatahimik ang lahat at napatingin sa gawi nila Nadia at ngayon lang din yata nila napansin na kanina pa siya naroon.
'Anong ginagawa niya ron?'
'Ewan ko. Kanina pa iyan ron, e. Kasama siyang dumating nila Seven.'
'Kasama? E pero bakit nanatili siya roon at hindi pumunta kaagad sa strand natin?'
' Ibang klase rin pala ang isang iyan. Akala mo mabait Nas aloob naman pala ang kulo.'
Samu't-saring bulungan ng mga kaklase namin habang nakatanaw sa nahihiyang pigura ni Nadia na papalapit na samin. Pumila siya tatlong linya ang pagitan sa amin na ikinatitig ko sa kaniya.
Her cheek is flush because of embarrassment. Kahit sino naman mapapahiya sa ganoong klaseng pagtawag. I felt bad for her dahil doon.
“Hey, alam mo ba. Napapansin ko lately palagi ng nakabuntot kay Seven iyang si Nadia.” rinig kong chismisan ng mga kaklase Kong babae na isang row ang lagitan sa amin.
Imbis na sa pagpapaliwanag ni Sir ako makinig ay sa chismisan tuloy nila napunta ang atensiyon ko.
“Oo nga, ako din. Madalang ko na lang makitang si Amethyst ang kasabay ni Seven. Pero baka dahil lang iyon sa Paky na pagbibidahan nila.” sagot naman ng isang kaklase ko lang si Patricia kay Gwen.
“Kahit hindi play related ay magkasama ang dalawang iyon. Malawak pa nga ang ngiti ng babaitang iyan kapag kasama si Seven, e. Akala mo naman ikinaganda niya iyon.” ismid ni Gwen na ikina-kunot ng noo ko bago mag-iwas ng tingin sa kanila.
Yes, after that day when I avoiyhis touch unintentionally madalang na lang kaming mag-usap ni Seven. Ni umuwi nga at pumasok ay hindi na kami nagkakasabay dahil sa schedule ng pasok niya dahil sa play at school activities niya. Ni kumain ka ng lunch at mag-break ay hindi na rin namin nagagawa.
Pakiramdam ko tuloy nalamatan ng pag-iwas ko sa pagtangkang niyang pag-hawak sa akin ang pagkakaibigan namin, e. Oo, nag-me-messange siya na Hindi siya makakasabay sa akin pero ang mag-usap ulit, personally? No, Hindi na namin nagagawa iyon.
Ngayon ko na nga lang ulit siya nakita ngayong linggo, e. Matapos kasi ng pangyayari noong nakaraang linggo nagbago na ang lahat. Pakiramdam ko may nag-iba at hindi ako kampante roon.
May kakaibang pakiramdam sa kaibutiran ko na nagsusumihaw na hindi ko gugustuhin ang kakalaabsan kapag nagpatuloy pa ang ganito. Pero kasi hindi ko naman amagwnag lapitan si Seven dahil valid naman ang rason niya kubga abkit madalang na lang akming ang-usap at kumain ng sabay.
He's a busy person. He has many responsibility. Hindi naman sa kanang ng oras masasamahan niya ako. Iniisip ko na lang pagsubok ito sa pagkakaibigan naming dalawa kahit na kung saan-saan na magbubulakbol ang isip ko.
“And lastly Amethyst and Hiro. iyon na lahat ng Group 1.”
Nabalik ako sa ulirat dahil narinig ko ang pangalan ko na tinawag.
“Aw! Sayang hindi tayo magka-group.” muryot ni Wendy na ikinatingin ko sa kaniya ng may nagtatakang tingin.
“H-huh?” takang usal ko na ikina-ngiwi naman niya.
“Geoup 1 ka, girl. Kasama yung gwapong sumunod sayo sa room noon. Hindi ka nakikinig, no?” akusa nito na tinanguan ko lang bago napatingin sa group nila Hiro.
Nagtama ang paningin naming at nginitian niya ako bago kawayan senyales na pinapalioat na niya ako s a group nila dahil mukang ako na lang ang kulang roon.
“Grouo 4 consist of, Tyler, Wendy, Josh, Agatha, Louis, Shakira, Seven and lastly Nadia.” anunsiyo ni Sir na ikinalaki ng mata ko bago siya magpatuloy sa pagbanggit ng mga magkaka-grupo.
Rinig ko ang lagmumuryot ng mga kaklase Kong babae ng marinig nila na wala sila s a group ni Seven. Inis pa nga ang iba sa kanila dahil Si Nadia ang nalunta sa group ni Seven, e.
“Amethsyt. Tara na rito. Magdidiscuss na kami ng strategy sa laro.” anang mahinahon na boses na ikinabalik ko s aukirat at makita ang kumakaway na bulto ni Hiro sa di kalayuan.
Nakangiti ako pero nawala rin ng nagtama ang paningin naming ni Seven dahil naglalakad din siya palapit sa grupo niya na malapit sa kinatatayuan ko.
“Good luck, ami.”
Rinig kong bulong niya matapos naming malagpasan ang isa't-isa na akhit papa-ano ay ikinapanatag ng puso ko.
May pake-alam pa rin pala siya sa akin at mukang hindi na siya nagtatampo tungkol sa nangyari noon.
“Settle now on your groups and discuss your strategy. Magsisimula tayo after 5 minutes.” anunsiyo ni Sir kaya mas binilisan ko na ang paglalakad ko papunta kila Hiro.
_
Moonillegirl🌷