"Sigurado ka ba talagang kaya mo? Samahan na lang kaya kitang umuwi, amethyst." Puno ng pag-aalala sa boses na sambit ni Wendy na ikinangiti ko habang umiiling.pang anim na beses na kasi niyang tinanong sa akin kung okay lang daw ba talaga ako.
Minsan talaga, pa din ang isang 'to, e.
"Sa braso lang naman ng sugat ko. Hindi sa buong katawan. Kaya ko naman ang sarili ko, Wendy. Salamat sa concern." nakangiting paliwanag ko sabay tapik sa balikat niya na ikina-buntong hiningang naman nito.
"Go, mauna ka ng umuwi. " dagdag ko pa bago inguso ang gate matapos naming makarating sa school ground.
Sinabayan niya kasi akong maglakad pababa s a building namin at kanina pa niya ako kinukulit na ihahatid niya daw ako kasi baka daw hindi ako okay. She was really sweet isn't she?
Nagsisisi tuloy ako na hindi ko siya kinaibigan dati pa lang. Ang bait kasi nitong si Wendy, e. At genuine talaga ang pag-aalala niya sa akin.
"Sabay na tayo sa gate. Paglalakarin mo pa akong mag-isa, e." parang batang anito bago yumakap sa kaliwang braso ko saka ako nginusuan na ikinatawa ko naman.
"Okay, okay." ani ko na ikinangiti naman niya ng malapad bago kami maglakad pareho papunta sa gate.
"I'm still on it, okay?" bulalas niya bigla habang naglalakad kami na ikina-kunot ng noo ko ay ikinatingin ko sa kaniya ng nagtataka.
"Ang alin?" kunot noong tanong ko na eksaharada niyang ikina-singhap bago napabitaw ng kapit sa braso ko.
"Ang paghahanap kung sino ang secret admirer mo. Nakalimutan mo na?!" eksaheradang tanong nito na ikina-kurap-kurap ko sa kaniya.
Napa-awang ang labi ko bahagya dahil sa nalaman. I thought it was just a joke. Hindi ko naman alam na seryoso pala tungkol doon.
"It's okay. Hindi mo naman kailangang hanapin kung sino iyon. Tsaka, paano pa magiging secret admirer 'yon kung malalaman naman natin kung sino siya 'di ba?" pahayag ko na siya namang ikina-kurap-kurap nito at natahimik saglit.
Curious din naman ako at gustong Malaman kung sino ang nasa likod ng mga comfort food ko na bigla nalang kumilotaw sa mesa ko araw-araw pero kahit gusto ko mang alamin kung sino iyon mukang Hindi ko na magagawa dahil kung malaman ko man kung sino, wala naman ding mangyayari.
My heart is already beating for someone else.
"Oo nga, no?" dismayadong sambit naman niya na bahagya kong ikina-ngiti bago ipalupot ang kaliwang braso ko sa kanang braso niya at marahang siyang hilahin upang magpatuloy sa paglalakad.
"Hindi pa rin ako titigil. Curious talaga ako kung sino siya, e. Aalamin ko na lang pero hindi ko sasabihin sayo." aniya sabay hagikgik at pagkatapos ay napatango-tango pa na animo'y nadiyahan siya sa naisip na ikinatawa ko naman ng mahina.
"Ikaw ang bahala." pagkibiy balikat ko na sunod-sunod naman niyang ikina-tango-tango bago ibaling ang tingin niya sa daan pero nawala ang ngiti sa labi niya ng gawin niya iyon.
Napakunot tuloy ang noo ko at sinundan ang tingin niya. Bagay na hindi ko na lang dapat ginawa.
"S-si Nadia... Hindi talaga ako komportable sa kaniya." mahinang sambit ni Wendy habang hini maganda ang timpla ng muka niya.
Siya kasi ang nakita niya kasama.ni Seven na naka-alalay sa kaniya papalabas ng gate ng school. Mukang ihahatid siya ni Seven pauwi.
Wow! Ni wala man lang text sa akin na hindi niya ako sasabayan sa pag-uwi. Ay, oo nga pala. Hindi naman niya obligasiyon iyon. He also have a life. Hindi naman pwedeng sa lahat ng oras involved ako sa mga gagawin niya.
Napabuntong-hininga na lang ako dahil don.
"Aren't you being too comfortable letting your man be close to her like that?" seryosong tanong ni Wendy na ikinalaki ng mga mata ko.
"N-naku, h-hindi! K-kaibigan ko lang si Seven. D-desisyon niya naman iyon. W-wala akong karapatang tumutol. I'm just his friend." nautal-utal na tanggi ko na hindi ikinawala ng seryoso niyang ekspresyon sa muka.
"You're not a good liar, Amethyst. Alam mo ba iyon? Denying your feelings and being contented on staring and admiring silently will become your downfall. May hindi magandang patutunguhan iyan." seryosong aniya na ikinatahimik ko bago lingunin ang gawi nila Seven.
Nandoon pa rin sila sa gate. Nag-aabang siguro ng tricycle na sasakyan nila.
"There's always a consequences if you're loving someone secretly. Sa huli Ikaw din ang magsisisi kaya hanggat maaga pa ilabas mo na iyan at sabihin sa kaniya bago pa maging huli ang lahat. Payong kaibigan lang okay, amethyst? I mean no harm. Inaalala lang kita." seryosong anito bago mapabuntong-hininga na ikinatango ko naman bago siya maliit na ngitian.
"Naiintindihan kita, Wendy. But it easier said than done." sagot ko at saka mapait na ngumiti na ikinakungkot naman ng mga mata niya.
"Siguro nga pero bindi ba mas maganda kung susugal ka kesa patuloy kang masaktan ng palihim habang patago mo rin siyang minamahal?" makabuluhang tanong niya na ikipinanlabi ko bago napayuko dahil sa sinabi niya.
May punto naman ang mga sinasabi niya. Double Yung sakit na bumabalik sa akin dahil sa pagmamahal ko sa kaniya ng palihim pero kung susugal akong umamin isahang sakit na lang iyon 'di ba? H-hindi naman siguro masisisra noon ang pagkakaibigan namin, right? H-hindi naman gagawin ni Seven iyon kung sa kaling one sided lang 'di ba?
"I-i... I didn't mean to offend you okay? S-sorry. Madaldal kasi ang bibig ko, e." nagpapanick na usala ni Wendy sa tarantang boses na ikina-angat ng tingin ko sa kaniya at bahagyang ngumiti.
"You didn't offend me, Wendy. Pinag-isipan ko lang ang sinabi mo. May punto ka naman kasi." ngiti ko sa kaniya na malaim na ikinabuntong hininga nito habang nakahawak sa dibdib na tila mo nabunutan siya ng tinik.
"Wew! Akala ko ay naoffend na kit-
"Amethyst?"
Hindi na natapos ni Wendy ang sasabihin niya dahil sa may tumawag sa pangalan ko kaya naman pareho kaming napalingon sa likod namin at nakita ang bulto ni Hiro na papalapit na sa amin.
"Hiro..." mahinang bulong ko sa pangalan niya habang nakatanaw sa kaniyang bulto na malapit na sa amin.
"Nandito ka pa rin? Akala ko naka uwi ka na? Kamusta ang braso mo? Hindi na ba masakit?" sunod-sunod na tanong nito ng makalapit sa akin na ikinangiti ko ng hilaw.
Napakamot ako sa aking batok dahil doon.
"A-ah... Ayos na ang sugat ko, Hiro. Hindi na sumakit. Salamat ulit sa paggamot dito, ah?" ani ko bago itaas bahagya ang kaang braso ko kung nasaan ang aking sugat na ikinangiti naman niya bago mapailing-iling.
"I told you it's fine. Kung nakakatulong ako sayo, I'm willing to do it. " nakangiti at sinserong anito na ikinangiti ko rin naman.
Nawala lang iyon ng biglang my tumikhim sa tabi ko. Napalaki bahagya ang mata kong ng malalang nakasama ko nga pala si Wendy. Parehas tuloy kaming napatingin ni Hiro sa kaniya.
"Una na ako amethyst, ha? Kita na lang tayo sa Foundation day!" paalam nito at bago pa ako makasagit pabalik ay kumaripas na kaagad ng takbo paalis.
Hindi ako makapaniwalang tumingin sa bulto niya papalayo. Muntik pa niyang matabig si Nadia at Seven na nasa gate pa rin hanggang ngayon.
"M-may kasama ka pala. I-i didn't noticed at all. Did I seem rude to her kaya siya kumaripas ng takbo palayo?" may kaba sa boses na rinig kong tanong ni Hiro na kaagad kong inilingan bago bumaling sa kaniya.
I caught him looking at the way Wendy disappeared into. Nag-aalala ang muka niya.
"You didn't. Mahiyain lang talaga iyon kaya ganoon ang naging reaksiyon niya." ani ko saka bahagyang tumawa na ikinahinga niya ng malalim.
"Talaga?" tanong niya pa na ikinatango ko.
"Thank god." mahinang bulong niya na tila mo nabunutan ng tinik na siya namang ikinangiti ko.
"Teka, sila Seven ba iyon? Bakit si Nadia ang kasama ni-."
Napahinto siya sa sasabihin at saka dahan-dagang tumingin sa akin ng seryoso na ikina-kurap-kurap ko.
"H-huh? Bakit?" takang tanong ko at tumingin sa kung saan-saan upang iwasan ang tingin niyang seryoso.
Hindi siya sumagot at nagulat na lang ako ng marahan niyang hawakan ang kaliwang pulsuhan ko at marahan akong hilahin papunta sa gate.
"Uwi na tayo." masayang anas niya kapag kuwan habang marahan akong hila-hila na ikinatameme ko naman bago tahimik na nagpatianod na lang sa kaniya.
His hold on my left wrist was gentle. Sa paraan ng paghawak niya ay parang ayaw niyang aksidenteng saktaan ako o ano man.
Am I overthinking it or am I misinterpreting his actions?
"Yo, Sev!" masayang bati niya Kay Seven matapos naming makalabas sa gate at malapitan sila.
Napatawa ako ng mahina at napailing-iling dahil sa biglang pagbabago ng mood niya. Kanina kasi seryoso siya pero ngayon ay masiglang na.
"Hiro." bati ni Seven pabalik na ikina-angat ang tingin ko pero imbis na ang mata niya ang masakubong ko ay ang tingin niya sa kamay ni Hiro na nakahawak pa rin sa pulsuhan ko ang nakita ko.
Maski si Nadia ay nakatingin doon kaya anamn napalunok ako ng marahas bago bumulong kay Hiro.
"Ah.. Hiro, yung kamay ko." bulong ko kay Hiro na ikina sumyap naman niya sa akin mula sa balikat niya bago nagtatakang tumingin sa akin.
"Ha?" nagtatakang tanong niya bago ihilig ang ulo na tila isang puppy.
Napa-iwas ako ng tingin at bahagyang itinaas ang kamay ko na hawak niya pa rin.
Kaagad naman niyang binitawan iyon pero sa marahan na paraan.
"Sorry. Hindi ko napansin." aniya saka napakamot-kamot sa batok.
" It's okay. " ani ko sabay ngiti sa kaniya at bumaling kila Seven na nakatitig na ngayon sa akin.
I look at him too pero napa-iwas ako ng tingin ng bumaba ang tingin niya sa suot kong long-sleeve.
"Ihahatid mo ba si Nadia sa kanila?" tanong ni Hiro kay Seven na ikina-baling nito sa kaniya at saka ito tumango pero maya-maya langa y nasa suot ko nanaman ang tingin niya.
"Oo, Hindi niya kayang lumakad, e." sagot ni Seven na tango-tango naman ni Hiro.
"Sakto pala, e. Ako na ang maghahatid sa kaniya. Madadatnan ko naman ang bahay nila, e." suhestiyon ni Hiro na ikinatingin namin sa kaniya.
Napatingin ako kay Seven at mukang hindi naman siya tutol pero ng mapadpad ang tingin ko kay Nadia ay may pagkailang at kaunting pagkadismaya sa muka niya.
Nakita ko rin kung paano siya bahagyang nalanguso at kung paano saglit na kumunit ang noo niya.
"Oh, manong para po!" nawala ang tingin ko kay Nadia ng biglang magsalita si Hiro kasunod ng isang tricycle na huminto sa harap namin.
"Ako ng maghahatid kay Nadia, Sev. Mas malapit ako sa kanila, e. Tsaka walang kasabay si Amethyst, e. " nakangiting ani Hiro bago alakayan si Nadia na sumakay sa tricycle na pinanood ko lang.
"Sige. Ingat kayo, ha? Thanks." ani seven bago tapikin ang likod nito na ikina tango naman ni Hiro.
"No problem." tango ni Hiro bago bumaling sa akin at palihim akong kindatan na bahagya kong ikina-ngiti.
"Una na ako, amethyst. See you sa foundation day." paalam nito sa akin bago sumakay sa upuan sa likuran ng driver.
"Bye, ingat kayo." ngiti ko at saka kumaway sa kanila matapos umandar paalis ng tricycle. Kumaway naman siya pabalik sa akin bago sila makalyo na sa paningin ko.
"Uwi na tayo, ami." rinig kong Sabi ni Seven kaya napunta sa kaniya ang atensiyon ko.
He was looking at t me seriously, or more on to the long sleeve I was wearing.
Napakurap-kurap ako sa kaniya ng kunutan niya ako ng noo bago siya tumalikod sa akin.
"Tara na." tipid na aniya bago nagsimulang maglakad kaya naman wala akong nagawa kung hindi ang habulin siya at pumantay ng lakas sa kaniya.
_
Moonillegirl🌷
A/N; Hmmm, I smell something green.🤭