jung sungchan's pov
Yarışma 1 haftanın sonunda bitmişti. Songha'yı okulda çalışan hademeler bulmuştu. Ailesinin isteği ile cenazesi gizli oldu. Evi bizim evin yanında olduğu için içeri kimin girdiğini biliyordum. Ben bunları düşünürken telefonuma mesaj geldi. Dongmin'di.
chat
dongmin
Sungchan
Sana birşey anlatmam gerek
sungchan
Noldu?
dongmin
Bizim kimyacı son zamanlar garip
Seni de ilgilendirir
sungchan
Bayan Yoo dışında hiçbir kimya öğretmenini tanımıyorum Dongmin.
Ayrıca benimle alakası ne?
dongmin
Wonbine biraz fazla yakınlaşıyor desem?
sungchan
Bana noktasına kadar herşeyi anlat
dongmin
Tamam
han dongmin's pov
at chemistry test
Kimya sınavı vardı bugün. Sınıftaki herkes korkuyla bildikleri şeyleri tekrarlıyor, yada diğerlerine anlatıyordu. Benim gözüm Wonbin'deydi. Öğretmenimiz Ga Jeong-pyo ona biraz yakın davranıyordu. Geçen tahtaya çıktığında elini beline atmıştı hatta. O gün bende dersteydim. Sungchan'a söylemeyi planlıyordum. Ama ne yazık ki, unuttum. Orada İseul'un yüzünü görmüştüm. Mutluydu. Sanki, birisi Wonbine ilgi duyunca hoşuna gidiyordu. Buna birşey diyemezdim. Sungchan'ı seviyordu. Şimdi testime odaklanmak isterken Jeong-pyo hocayı gördüm. Wonbin'in saçlarıyla oynuyordu. Wonbin rahatsız olmuş gibiydi. Ama, öğretmen elini çekmekten ise, daha fazla yapmaya başlamıştı. Sonunda durdu ve bizi kontrol etmeye başladı.
chat
dongmin
Yalnızca bu da değil
Geçen hafta Wonbini evine bırakmayı teklif etti.
Ama Wonbin reddetti
sungchan
Dongmin
Aptal arkadaşım
Neden bana bunu daha önce söylemedin....
dongmin
Unutmuşum...
Jaehyun'la konuşuyordum
sungchan
Jaehyun'u da öldürmek benim için hiçbir şey canım benim 🤗
dongmin
Bunu yaparsan Wonbin'in yemeğine katılan ilacı da görürsün hyung :)
sungchan
Herneyse, onu nasıl ortadan kaldıracağımı biliyorum
_______
Telefonu bırakıp İseul ile okula gittim. Aklıma takılan birşeyler vardı, neden İseul bana bunları söylememişti? Eskiden olsaydı hemen bana söylerdi. Garipti bu. İseul'un da neşesi bugün yoktu. Zaten neşenin ne olduğunu yıllar önce unutmuştum. Beni ilgilendirmez. Kendi duyguları sonuçta değil mi? İseul sınıfına giderken yanımıza Öğrenci Konseyi üyesi Mo Younghee geldi. Bu kız ciddiliği ile tanınır. Diğer öğrencilerin dahil olduğu sorunları çözmek için diplomasiyi kullanır. Yanımıza gelip konuşmaya başladı.
"Merhaba. Geçen hafta hemşerimiz Jo Songha ölü bulundu biliyorsunuz. O gün Hemşir odasına giren birisini gördünüz mü?"
Ah, tabiki ben öldürdüm. Haketti. İseul konuşmaya başladı.
"Hayır görmedik Noona. Ama oradan geçen Dongdaemun Lisesi'nin öğrencileri vardı. Belki de onlara sormalısınız."
Younghee başını sallayıp gitti. Umarım yakalanmam.
"Hyung ben sınıfa gidiyorum."
"Tamam git hadi."
Saçlarını karıştırıp bende kendi sınıfıma gittim. Jeong-pyo hocanın işini bugün de bitirecek düzeyde bilgim yoktu. Onu gözlemlemek iyi olur. Sırama gidip oturdum. Hyunbin her zamanki gibi uyuyordu. O sırada Sınıf başkanımız Hwijang konuşmaya başladı.
"Arkadaşlar! Müzik dersi var bugün! Nota defteriniz yanınızda değil mi?"
Herkes evet dedi. Benim ki tabiki yanımdaydı. Sırf, Wonbini etkilemek için Müzik çalışıyordum. Wonbin müziği severdi. Gitar çalmayı da. İdol olmak istediğini de biliyordum. Hwijang'ı dinlemeye devam ettim.
"Güzel! Dohyun öğretmen son zamanlar biraz kötü hissediyor. Hadi onu mutlu edelim!"
Hepimiz tamam dedik. Sung Dohyun Müzik öğretmenimiz ve Sınıf hocamızdı. Bizi sever ama biraz sinirli olabiliyor. Zil çalınca Dohyun hoca içeriye girdi. Biz ayağa kalktığımızda Hyunbin hala uyuyordu. Onu kimse görmedi. Yerimize oturunca onu uyandırdım.
"Hyunbin uyan ders başladı."
"Of tamam..." Uykulu sesiyle esnedi.
"Nota defterin yanında mı?"
Hyunbin bana baktı.
"Çantama koymuştum... Lanet olsun! Evde unutmuşum!"
Ona umursamaz bir bakış attım.
"Aferin! Şimdi ne yapacaksın?"
"Geçen yıl Tiyatro gösterisinde müzik kısmını ben söylemiştim. Hoca'nın gözde öğrencisiyim o günden sonra."
Öğretmen ders anlatırken Nota defterlerini kontrol ediyordu. Hyunbin yanına gidip bahanesini söylemeye gitti.
"Hocam ben defterimi evde unuttum. Bir daha tekrarlanmayacak."
"Sorun değil. Benimkini alabilirsin Hyunbin."
"Teşekkür ederim hocam." Hyunbin zafer kazanmış gülümsemesi ile yanımdaki sıraya oturdu.
"Gördün mü? Hemen aldım."
"Tamam Hyunbin hazretleri. Dersi dinle." Hyunbin iç çekti.
"Peki." Dohyun hoca yine sıkıcı müzik derslerinden birini anlatıyordu. Bende sırf Wonbini etkilemek için dinliyordum. Birden Hyunbin beni çağırdı.
"Oha Sungchan şuna bak!" Ne olduğunu anlamadım. Ama sonra anladım. Defterde "Ga Jeong-pyo 🤍" yazıyordu.
"Hyunbin bende defterine "Park Wonbin 💙" yazıyor burada bir sorun mu var-"
Bir dakika, bunu en fazla birini seven kişiler yazardı. Bu demek oluyordu ki Dohyun hoca Jeong-pyo hocayı seviyordu. Hm, şimdi ne yapacağımı tam olarak biliyorum. Yüzümdeki korkunç gülümsemeyi Hyunbin görünce sırıtmayı kestim. Sonra Dohyun hoca ayağa kalktı.
"Sınıf defterini 1-1 sınıfına götürüyorum. Ses çıkarmayın."
han dongmin's pov
Jeong-pyo hocanın dersindeydik. Hepimiz başka bir işle uğraşıyorduk. Dersi dinleyen iki üç kişi vardı. Jeong-pyo hocanın gözü zaten bizde bile değildi. Wonbine bakıyordu. Wonbin ise başını eğmiş, sıraya bakıyordu. Jeong-pyo hocadan iğreniyordum. Bizden sadece 5 yaş büyüktü. Birden kapının çalma ve açılma sesini duydum. 2-1'in sınıf öğretmeni Sung Dohyun'du.
"Sınıf defterini getirdim Bay Ga."
Jeong-pyo hoca Dohyun hocaya bir süre baktı. Sanki birşeyler değişmiş gibi. Sonra teşekkür edip defteri aldı. Birşey daha farketmiştim. Wonbine bakmayı kesmişti. Zavallı Wonbin, hala Jeong-pyo hocanın ona baktığını sanıyordu. Hemen yanımda oturduğu için söyleme kararı aldım.
"Wonbin. Öğretmen sana bakmıyor artık." Wonbin bana baktı. Gözündeki tedirginliği görüyordum.
"Oh... Teşekkür ederim."
___
lunchtime
jung sungchan's pov
Bizimkiler ile yemek yiyorduk. Wonbini sevdiğimi öğrendikten sonra daha rahat davranıyorlardı. İki kişi dışında. Wooyeon ve İseul. İseul, 2 haftadır böyle davranıyordu. Wooyeon'u ise, anlayamıyorum. Birden bire benimle konuşmayı kesmişti. Birden Dongmin beni dürttü. Birşey anlatmak istiyordu.
"Sungchan. Ga Jeong-pyo yine garip davranıyor."
Sinirle iç çektim. Zaten aktif olarak hissettiğim tek duygu sinirdi.
"Ne yaptı yine Wonbin'e?"
"Şey yine ona bakıyordu. Ama konu bu değil. Sizin sınıf hocası içeri girince bakmayı kesti. O gittikten sonra bile."
Hyunbin konuştuğumuzu duydu.
"Dohyun hocanın defterinde "Ga Jeong-pyo 💘" yazıyordu." Dongmin'de olayı anladı.
"O zaman Dohyun hoca Jeong-pyo hocayı seviyor değil mi?"
"Kesinlikle." dedim.
"KİM KİMİ SEVİYOR?!?!?!" Yeolhan birden üstüme atladı.
"Yeolhan sakin ol." Yeolhan üstümden kalktı.
"Tamam~ söyle şimdi kim kimi seviyor."
İç çektim.
"Dohyun hoca Jeong-pyo hocayı seviyor ama Jeong-pyo hocanın haberi yok."
Yeolhan gülmeye başladı.
"Dohyun hoca ona mı baktı? Inanmam."
5:30
Ders bitmişti. Çantamı toplayıp sınıftan çıkmak istiyordum ki Dohyun hocayı gördüm. Yüzü solmuştu. Erkekler tuvaletine gidiyordu. Onunla konuşmak istedim. Jeong-pyo olayını da öğrenirdim belki. Onu sessizce takip etmeye başladım. Dohyun hoca içeri girip musluğu açtı. Yüzüne o soğuk suyu vurmaya başladı.
"Neden Jeong-pyo neden?! O öğrenci yerine beni sevebilirdin!"
Gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı. Burada araya girsem iyi olur. Hiçbir şeyden haberim yokmuş gibi içeriye girdim.
"Hocam? İyi misiniz? Neden ağladınız?"
Dohyun hoca beni gördüğünde sustu.
"Sungchan? Dersler bitmedi mi? Evde olman gerekir."
"Birazdan çıkacaktım ama ağladığınızı gördüm. Anlatmak ister misiniz? Kimseye söylemem.
Dohyun hoca iç çekti.
"Kimseye söyleme Jung Sungchan. Sana güveniyorum."
"Söz veriyorum."
"Tamam... Sanırım anlatabilirim. Ga Jeong-pyo'yu biliyorsun değil mi? Kimya hocası. Onu liseden beri tanıyorum. Aşıktım ona. Okula ilk geldiğinden beri seviyordum onu. O ise, hiçbir zaman beni görmedi yada farketmedi. Sadece beni görmezden gelmeye devam etti. Şimdi aynı okulda çalışıyoruz ve hala beni takmıyor. Onun ders anlattığı sınıfa girdiğimde bile kalbim aşk ile atıyor... Neden beni farketmiyor Sungchan? Çok mu çirkinim?"
Hm, onu gerçekten seviyordu.
"Hocam bence Cuma gününe hazır olun."
Dohyun hoca bana baktı.
"Neden?"
"Ga Jeong-pyo sizin yanınıza gelecek."
_________
Aslında daha etkili birşeyler yazmak istiyordum. Ama planlarım kayboldu :(. O yüzden şimdilik bu kadar.