-Kül-

Av VenusClynte

603 46 151

- Bir Mahalle Hikayesi - Asuman Yalçın;ünlü bir boksör.Ülkesine gümüş madalya kazandırmış,ardından aniden ort... Mer

- 1 -
- 2 -
- 3 -
- 4 -
- 5 -
- 6 -
- 7 -
- 8 -
- 9 -
- 10 -
- 12 -
- 13 -
- 14 -
- 15 -
- 16 -
- 17 -

- 11 -

16 1 0
Av VenusClynte

Asuman gözlerini açtığında kendini kanepede bulmuştu.En son hatırladığı mutfak masasında uyuyakaldığıydı.Büyük ihtimalle Cihan onu buraya getirmişti.Kafasını yana çevirdiğinde Cihan'ın karşı kanepede uyuduğunu gördü.Üstüne bir şey örtmemişti,yerinden kalkıp kendi üstündeki battaniyesini onun üstüne örttü.Odasına geçip Bahar'a baktığında daha uyuduğunu gördü,yolculuk yormuş olmalıydı.Gerçi o evde uykular ona haram olmuş olmalıydı,o herifin Bahar'ın vücudunda yarattığı yıkım yine gözlerinin önüne gelmişti.Unutmak istercesine kafasını iki yana sallayıp dolabından eşofman takımını aldı.Kahvaltı için ekmek alması gerekiyordu,bir çırpıda giyindi.Anahtarı alıp evden çıktı.Sarp'ın dükkanına da uğrayacaktı,geldiklerini kimse bilmiyordu.

Fırından simit ve bakkaldan bir kaç kahvaltılık alıp Sarp'ın dükkanına yürüdü.Dükkan'ın içindeydi Sarp,atölye kısmına gitmediği için sevindi.Atölyesi bir alt sokakta kalıyordu,oraya yürümesi zor gelmişti.Dükkandan içeriye girdiğinde Sarp ile gözleri kesişti.Asuman'ı görünce korku ve heyecan hissi sarmıştı vücudunu.Asuman sandalye'ye oturup konuştu.

-Bahar'ı bulduk Sarp,kendisi şuan benim evimde.Şimdi diyeceklerimi dinlerken güçlü ol,kendini bırakmanı istemiyorum.Bahar...eşinden şiddet görmüş,hem psikolojik hem fiziksel.Şuan kendisinin psikolojik bir rahatsızlığı olduğuna dair rapor var.Dün hastaneye gidip gerekli işlemleri hallettik.Darp raporu çıktı,diğer raporu da kaldırmak için bugün psikoloğa gideceğiz.

Sarp duydukları ile pelte gibi yığılmıştı sandalye'ye.Keşke ilk öğrendiğim an gitseydim diye düşündü.Onun kıyamadığına kıymışlardı,eli titreyerek sevdiğine vurmuşlardı.Ağlamamak için kendini sıkarken Asuman halini fark etti.Yerinden kalkıp yanına gitti,bir çırpıda sarıldı.Sarp sarılmanın etkisi ile ağlamaya başladı,Asuman da onunla birlikte ağlıyordu.Sarp kendini toparlayıp Asuman'dan ayrıldı.

-Bahar'ın bize ihtiyacı var Asu,dediğin gibi kendimizi bırakmanın zamanı değil.Bahar'a bir sor,beni görmek isterse akşam sana uğrayayım.

Asuman gözyaşlarını silerken kafasını salladı.

-Kahvaltı yapacağız biz de,oradan hastaneye geçeriz.Akşam tekrar haberleşiriz.

Asuman dükkandan çıkacakken Sarp'ın sesi ile durmuştu.Arkasını döndüğünde Sarp'ın ona anahtar uzattığını gördü.

-Benim araba ile gidin,taksilerde sürünmeyin.Bugün benim bir işim yok,olursa da sevkiyat arabası ile giderim.

Asuman anahtarı cebine koyarken konuştu.

-Teşekkür ederim Sarp,çok iyi oldu bu.

-Asıl ben teşekkür ederim bambi,bu yaptığını kimse yapmazdı.Hadi selametle,bekletme fazla evdekileri.

Asuman dükkandan çıkıp koşar adımlarla eve gitmişti.İçeri girdiğinde daha kimsenin uyanmadığını gördü.Simitleri kesip tabağa koydu,kahvaltılıkları ayarlarken çayı demlemişti.Tabakları yerleştirirken kapının eşiğinde uyku dolu gözlerle ona bakan Cihan'ı gördü.

-Günaydın yorgun savaşçı.

-Sana da günaydın hamarat savaşçı.

-Sen otur masaya,ben Bahar'ı uyandırıp geleyim.

Asuman mutfaktan çıkıp kendi odasına yöneldi.Kapıyı tıklatıp içeri girdiğinde Bahar'ın uyuduğunu gördü.Yanına gidip usulca seslendi.

-Bahar,hadi kalk artık balım.

Bahar yerinde kıpırdanıp gözlerini açtığında bir süre Asuman'a baktı.Rüya değildi dün yaşadıkları,gözünü açtığında onu görmek rahatlatmıştı.Emrah'ın suratı ile güne başlamaktan nefret etmişti,onu görmediği için derin bir nefes aldı.Asuman Bahar'ın ona öylece baktığını görünce tedirgin oldu.

-İyi misin Bahar?

Bahar yatakta doğrulup gülümsedi.

-Dün gece yaşadıklarımı rüya zannetmiştim,gerçekmiş.Onun bilincine vardım yani,iyiyim.Kahvaltı hazırlayalım mı birlikte?

-Ben hazırladım bile güzellik,sen hemen kalk ve mutfağa gel.Üstünü değiştirmek istersen dolabımdan istediğini al.

Asuman odadan çıkıp mutfağa geri döndü.Cihan'ın çayları koyduğunu görünce yerine oturdu.Bahar'ı beklerken Cihan aklına gelen ilk konuyu açtı.

-Taksiyle uğraşmayın bugün,benim araba ile gidin.Ben abimin arabası ile gideceğim.Mesaj attım az önce,bekleyecek beni.

-Gerek yok,Sarp kendi arabasını verdi.Sahi ya,benim de en yakın zamanda şöyle temiz ikinci el bir araba almam lazım.Orada motor vardı da sattım,burada tek başıma değilim sonuçta.Hem Aynur teyze bir yere gideyim dese nasıl binecek motora?Zaten söyleniyordu buraya her geldiğimde,sat o motoru tehlikeli diye.

Cihan lafın Sarp kısmından sonrasını duymamıştı.Sesini normal tutmaya çalışarak konuştu.

-Sarp ne zaman verdi anahtarı?

-Sabah simitleri aldıktan sonra yanına uğradım olanları anlatmak için.Neden sordun?

-Hiç öyle merak ettim.Bahar'ı görmeye gelecek mi?

-Akşam gelecek,ben de o sıra dükkanda olurum.Dükkanın işleri çok,ne yapılacak onları not etmem lazım.

-Tamam ben de işlerim bitince gelirim yanına.O Bahar'ın kocası olacak herif sanki bir yerlerden çıkacak gibi hissediyorum.

-Helen'e durumu biraz anlattım,korumalar gelecek bugün.Mahallede eşi benzeri görülmemiş bir olay olacak resmen.Bu arada ablamdan konu açılmışken söyleyeyim bence Oğuz abiden çok hoşlanıyor.

Asuman'ın cümlesini bitirmesi ile Bahar mutfağa girmişti.

-Günaydın.

-Günaydın Bahar.Nasıl yani şimdi senin ablan benim abimden...

-Oğuz abi şu Yunan düşmanlığını bir aşabilse fark edecek belki.Yabancı damat dizisindeki Memik dede gibi davranıyor aynı.Tanıştıklarından beri kıza Güneş diyip durdu,neymiş ikinci adı Güneş iken niye o ismi söyleyecekmiş?Zaten Helen isminin anlamı da Güneş'miş,burası Yunanistan değil ki o ismi kullanacakmış.Klasik Oğuz abi işte,türkçülük damarları kabarıyor kızın yanında.

Ablasının ailesi Yunan kökenliydi,soyadları Türkçe olsa da ailenin bütün kadınlarında bir Yunan ismi vardı.Ablasına da Helen isminin yanına kolaylık olsun diye Türkçe isim koymuşlardı.Ablası iki ismi de kullandığı için Oğuz'un ona Güneş demesini sorun etmemişti.Bahar sonradan geldiği için ablası ile barıştığını anlayamamıştı.

-Sen ablanla görüştün yani Asu?

-Bu hastalık sürecinde bana çok yardımı oldu,sağolsun.Bugün ya da yarın uğrayacakmış,tanıştırırım seni de Bahar.Hadi yapalım hemen kahvaltımızı da çıkalım,hastane çıkışı gezmek için vaktimiz kalsın.

-Asu hiç gerek...

-İtiraz kabul etmiyorum,kaç sene sonra arkadaşıma kavuşmuşum şurada!Sare de gelirdi ama çalışıyor,neyse ki haftaya böyle bir derdi kalmayacak.

Cihan ağzındakini bitirip konuştu.

-Nasıl yani?

-Sare'yi kendime ortak yapacağım.Ben bildiğim işi yapacağım,Sare de kendi bildiği işi yapacak.

-İyi düşünmüşsünüz,o zaman işleri hızlandıralım da haftaya açılış yaparsınız.

-Ben de öyle düşündüm,işleri yetiştiririz umarım.

Kahvaltıyı bitirdiklerinde Cihan aceleyle evden çıkmıştı.Asuman ve Bahar da giyinip Sarp'ın evinin önündeki arabayı aldılar.Hastaneye geldiklerinde görüşme talep ettikleri doktorun odasına çıktılar.Psikiyatrist de onları bekliyordu.Bahar tek başına içeriye girdiğinde Asuman kapının önünde Bahar'ın çıkmasını bekliyordu.10-15 dakika içinde çıkmıştı Bahar,merakla yüzüne baktı.

-Yarın heyet toplanacak,2-3 iş günü içinde de karar açıklanır dedi.Bir kaç test yaptı,kullandığım ilaçları sordu.Usülsüz bir rapor olduğunu düşünüyor doktor da,ilaçları kullanıyorsan devam etme dedi.

-Kızım çok iyi bir haber bu!Heyet de doktorla aynı fikirde olacaktır,bundan eminim.Hadi gidelim de eski günlerdeki gibi pasta-kahve yapalım,çok özledim seninle tatlı üzerine yaptığımız felsefi konuşmaları!

Bahar gülerek hafifçe koluna vurdu.

-Deli kız,tatlıları sen ısmarlayacaksan gidelim.Malum kaçtım ben biraz ya!

Asuman tek gözünü kırparak cevap verdi.

-İki tatlının lafı olmaz, ayıpsın.

Hastaneden çıkıp Asuman'ın çok sevdiği kafeye geldiler.Siparişleri verip beklerken Bahar'ın yüzüne biraz da olsa renk geldiğini fark etti Asuman.O adam hayat enerjisini almıştı,buraya gelince daha net fark etmişti.Birden sabah Sarp'ın ona dedikleri aklına geldi.

-Bahar bu arada...akşam Sarp seni görmek istiyor.Biliyorsun onu,seni görmeden içi rahat etmez.

-Tamam olur,gelsin akşam.

-Benim dükkanda işlerim var,siz oturup konuşun.İşim bitince ararım ben seni,Aynur teyzeler yemeğe çağırmış.Aynur teyze artık mesaj atıyor sürekli,çıkartma falan da atıyor arada.Çağ'a uyum sağlıyor baya.

-Eee kızım,bizden genç onlar bilmiyor musun?Konsere giderdik peşimizden gelirlerdi.Bir de bizi tanımıyormuş gibi yapıyorlardı hatırlasana!

Asuman hatırladığı olayla gözlerini devirdi.

-Uff hatırlatma ya,Cihan o yüzden adamın birini dövmüştü.Aynur teyze'yi bekar zannetmişti,Mahir amca duyunca küplere binmişti.

-Mahir amca bir süre yanından ayırmamıştı zaten,travma sebebi oldu resmen adama!

-Güzel zamanlardı ya,o anları tekrar yaşamak için neleri vermezdim.Belki gitmesem yaşardım o günleri.

-Belki de yaşamazdın Asu,bunu kimse bilemez.Neden ayrıldınız tam bilmiyorum ama ayrılık varsa kaderde,ister dağ gibi dur karşısında gidecek olan yine giderdi.Hem belki sen uzaktasın diye atlatmanız kolay oldu,sürekli burnunun dibinde olsan zor olurdu.Herkes uzak mesafe ilişkisinden ayrılmıyor Asu,anlaşamadıkları için de ayrılıyor insanlar.Yani uzak mesafe diye basitleştirme konuyu,demek ki siz bir şeyleri çözememişsiniz.

-Babamın ölümünden sonra toparlanamadım,buradaki her şey üstüme geliyor gibiydi.Biraz uzaklaşmak iyi gelir diye düşündüm.Cihan onu yoksaydığımı düşündü,ilk zamanlar öyle düşünmesem de sonrasında ben de öyle düşündüm.Aynur teyze rahatsızlandı,ben onun yanında olamadım.Ne yapacağımı bilemedim,belki de onun yanımda olmasına izin vermediğim için nasıl detsek olunur bilemedim.Bencillik yaptım Bahar,nankörlüğüm de cabası.

-Burada kalmaya devam etseydin içindeki acı büyüyecekti Asu.Sığamayacaktın hiçbir yere,bu sefer de ceviz kabuğunu doldurmayacak sebeplerden kavga edecektiniz Cihanla.O yüzden düşünme artık bunları.Hata'nın farkındasın,önemli olan bu.Telafi etmeye çalışın,eskisi gibi olmasa her şey düzelecek inan bana.

Asuman Bahar'ın elini sıkıp gülümsedi.

-Teşekkür ederim Bahar.İyi ki varsın.

-Asıl sen iyi ki varsın deli!Sahi sabahtan beri soracağım unutuyorum,sen bu nişanlılık oyunu sevdin galiba?Yüzük hala parmakta.

Bahar'ın yüzük parmakta demesiyle gözleri parmağına gitmişti.Çıkarmak aklına bile gelmemişti,sanki yıllardır parmağındaydı.Cihan'ın çıkardığını tahmin etse de gidince bakmayı aklına not etti.

-Bilmem,aklıma bile gelmedi.Hadi kalkalım da eve geçelim,akşam yemeği hazırlayacağız daha birlikte.

Asuman hesabı ödediğinde  birlikte kafeden çıktılar.Arabaya binip eve sürerken Helen aramıştı.Telefonu açıp hoparlöre aldı.

-Efendim abla?

-Ablasının birtanesi,korumaları sizin eve gönderdim.Yurt dışından yarın dönüyorum,gelince görüşürüz.

-Tamam abla,biz de eve geçeceğiz birazdan.Teşekkür ederim tekrardan,aklım evde kalmayacak.

-Ne demek güzelim,ne güne varım ben burada.Kendinize dikkat edin,gelince görüşürüz.

-Görüşürüz abla.

Telefonu kapatınca içi rahatlamıştı.Bahar'ın yanında Sarp olsa bile endişelenecekti.Bunu Bahar'a belli etmemişti,onu huzursuzluklardan uzak tutacaktı.Evlerine geldiklerinde arabadan indiler.Anahtar'ı Bahar'a uzattı.

-Ben direk dükkana geçeceğim.Neler eksik onlara bir bakayım,ufaktan da bir toplarım içeriyi.

-Ben de yardım etseydim sana...

-Sen dinlen,zaten Cihan gelecek.İnce temizliği Sare ile beraber yaparız.

-Dip köşe temizlikte ben de yardım edeceğim,itiraz kabul etmiyorum.

-Tamam canım,dediğin gibi olsun.Görüşürüz o zaman.

-Görüşürüz.

Asuman dükkana doğru yürürken esnaf ile selamlaşıyordu.Babasından kaynaklı bütün esnaf onu tanıyordu,babasını kaybettiğinde çok yardımcı olmuşlardı.Kendi dükkanlarından gelen gelirlerin birazını ona vermeyi teklif etmişlerdi.Bu teklif karşısında Asuman çok duygulanmıştı,babasının hayatında insan biriktirdiğini gördü.Babasının evlilikten yana yüzü gülmese de hayat ona başka her yerden gülümsemişti.

Asuman çantasından anahtarını çıkarıp dükkanı açtı.İçeriyi uzun uzun seyretti.Kafasında neler yapacağını canlandırdı.Fırın kısmına geçip aletleri kontrol etti.Çoğu alet çalışıyordu,bir kaç tanesi çalışmamıştı.Telefonun not kısmına kaydederken dükkanın kapısının açıldığını duydu.Cihan'ın geleceğini bildiği için seslendi.

-Buradayım.

Fırının kapısı açılınca içeri giren kişilerle kaşları çatıldı.Bahar'ın eski kocası Emrah karşısındaydı.İçi öfkeyle dolsa da belli etmedi.Alaycı bir şekilde gülümseyip kollarını önde birleştirdi.

-Beni ziyaret etmeye tek kişi geldiğine göre yumruklarımla seni mahvedeceğimi de tahmin ediyorsundur.

Emrah belinden silahını çıkardı.Silah'ı Asuman'ın göğsüne doğru uzattı.

-Yumruklarına ihtiyacın olmayacak Asuman.Buradan senin ölün çıkacak.Önce senin ardından nişanlının.Sonra da Bahar'ı alıp götüreceğim buradan,iki kişilik hayatımıza devam edeceğiz.

-Senin iyi ki çocuğun olmamış,senin gibi manyak birinin baba olmaması gerek çünkü.Ruh hastasısın lan sen!Bahar'a alacağın raporu keşke kendine alsaymışsın!

-Karımı kendi çocuğumla paylaşma fikrini bir türlü sevemedim zaten.Bahar hep benimdi,benim olarak da kalacak.

Emrah elindeki silahın emniyet kilidini açtı.

-Neyse bu kadar sohbet yeter.Sen iyi bir arkadaş olduğun için sana son cümlelerini soracağım.Bahar'a söylemek istediğin son bir şey var mı?

-Bahar'a söylemek istediklerimi kendim söyleyeceğim zaten,beni öldüremeyeceksin.

Asuman'ın sözünün bitmesi ile Emrah silahı ateşlemişti.Asuman keskin bir acı hissetti,bu acı ile ayakta duramamıştı.Yere düşerken bir kurşun daha geldi vücuduna,kendini geriye doğru bıraktı.Yere düşerken Emrah'ın dışarı çıktığını görmüştü.Cihan gelinceye kadar direnecekti,onu görmeden ölmek istemiyordu.Dışarıdaki sesleri duyuyordu,Emrah elini kolunu sallaya sallaya gideceğini zannetmişti.Büyük yanılmıştı,silahı bile olsa mahalleli onun peşini bırakmazdı.Bir iki saniye sonra içeriye Cihan'ın girdiğini gördü,üstündeki ceketi çıkarıp yarasına bastırdı.Cihan'ı görmesiyle gülümsemişti,gözlerine baktığında endişe hakimdi.

-Dayan Asu,hastaneye gidiyoruz hemen.

-Sen...sen iyi misin?

Cihan onu kucağına alıp arabaya götürürken konuştu.

-İyiyim,Asu.Sen beni düşünme,gözlerini kapatmamaya çalış.

Asuman'ı alel acele arabaya bindirirken Cihan delirmiş gibiydi.Kenan arabayı kullanıyordu,son sürat hastane'ye sürerken Cihan Asuman'ın sayıkladığını fark etti.

-Cihan...bırakma beni...

-Bırakmam gökyüzüm,nasıl bırakayım seni?Dünya gökyüzü olmadan yapamaz.Işığını kaybeder,yolunu bulamaz.Dayan güzel gözlüm,dayan!

Hastane'nin önüne geldiklerinde Cihan Asuman'ı kucaklayıp arabadan indirdi.Koşar adım içeri girerken bağırıyordu.

-Sedye lazım sedye!

Gelen görevliler Asuman'ı sedye'ye alıp götürürken Cihan elleri kan içinde arkasından bakakalmıştı.Kenan abisi onu tutup sandalye'ye oturtacakken Asuman'ın olduğu odadaki hemşire'nin sesini duydu.

-Silahlı yaralanma ile gelen hastanın kalbi durdu!Defibrilatör'ü hazırlayın hemen!

Fortsätt läs

Du kommer också att gilla

160K 5K 48
Bu olanlara inanamıyordum sevdiğim adamı abi dediği yediği içtiği ayrı gitmeyen adamın nişanlısıyla basmıştım bu nasıl bir iğrençlikti bu nasıl iki y...
635K 42.3K 107
[22.12.2020 - 05.04.2021] Bir kadın düşünün kendi halinde mesleğini yapan doktor...●■ Bir adam düşünün nişanlısını kaybettikten sonra ,nişanlısının...
134K 10.8K 51
Gizli Hayranım isminden Kalbinde Saklandım olmuşdur. Bu isimde ve kurguda tek kitapdır Merhaba papatya ailesi... 2017 yılında yazmış olduğum bu hikay...
Zorbarda Av Lara Duygu

Slumpmässig kategori

158K 7.9K 38
Hayatta kalmaya çalışan bir Melih ve onun zorbası Arda. Keyifli okumalar dilerim ;) 11.01.23 _ ?