(၃)နှစ်ခန့် ကြာသော်.........
"Happy birthday to you.....Happy birthday to you......Happy birthday....ချစ်ချစ်တုန်.....Happy Birthday to you"
မင်းထက်နဲ့ သူဇာတို့၏ သားလေး"ချစ်ချစ်တုန်" (၁)နှစ်ပြည့် မွေးနေ့ပွဲလေးလုပ်ပေးနေကြသည်။
မင်းထက်တို့ အခု နယ်မြို့လေးမှ ရန်ကုန်သို့ ပြန်ပြောင်းခဲ့ကြပြီ။
သူဇာမှ ကလေးယူရအောင် ပြောသဖြင့် သူာ၏ လက်မောင်းထဲ ထည့်ထားသော သန္ဓေတားဆေး အချောင်းလေးကို ထုတ်လိုက်ကာ ကလေးယူလိုက်ကြသည်။
ကလေးရတော့လည်း နှစ်ယောက်သား အရမ်းပျော်နေခဲ့ကြသည်။
ယောကျ်ားလေး မှန်း သူဇာ ကိုယ်ဝန်(၅)လလောက်တုန်းက ဗိုက်ကို Ultrasound ရိုက်တဲ့အချိန်မှာ သိလိုက်ရတော့ မင်းထက် ကမ္ဘာပေါ်တွင် အပျော်ရွှင်ဆုံး လူသားက သူဖြစ်ခဲ့သည်။
သူဇာ က ရိုးရိုးပဲမွေးမည်ဆိုလို့ ကလေးကို သဘာဝအတိုင်း ရိုးရိုးပဲမွေးခဲ့သည်။
ထူးဆန်းတာ တစ်ခုက မင်းထက်ရော၊ သူဇာရောက အသားဖြူပေမဲ့ ကလေးက နည်းနည်းညိုနေသလားပင်။
သူ့မိန်းမ သူဇာကတော့တော့ စိတ်ထင်လို့နေမှာပါ ဟု နှစ်သိမ့်ပေးရှာသည်။
မင်းထက်အတွက် အသားအရေအရောင်က အရေးမကြီး။
ကလေး ကောင်းကောင်း ကြီးပြင်းလာဖို့သာ အာရုံရှိသည်။
"စားပါရှင်.......အားရပါးရစားကြပါအုံးရှင်"
"အားမနာနဲ့နော် ....စား......စား"
"ဟယ်......ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါ တစ်ကူးတစ်ကကြီး လာတာလား......ကြွပါရှင်......ကြွပါ"
ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါက New year night swingers party အပြီး (၆)လလောက်အကြာမှာ နှစ်ဦးသဘောတူ လက်ထပ်လိုက်ကြသည်။
မင်းထက်နဲ့ သူဇာတောင် အသိသက်သေအနေဖြင့် လက်မှတ်ထိုးခဲ့သေးသည်။
နောက်ကျမှ မင်းထက်ကို ရန်ကုန်ရုံးက ပြန်ခေါ်သဖြင့် လင်မယား(၂)ယောက်စလုံး ပြန်ပြောင်းလာခဲ့သည်။
John နဲ့ Emma ကတော့ သူတို့နိုင်ငံဆီ ပြန်သွားခဲ့ကြသဖြင့် သိပ်အဆက်အသွယ်တော့ မရှိ။
တစ်ခါတစ်လေ Facebook နဲ့ Instagram ကနေတော့ စကားတွေပြောဖြစ်ကြသေးသည်။
"ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါ......ထိုင်.........စားနော်.....စား......အားမနာနဲ့"
"ကလေးရော....သူဇာ....ကျနော်ကလေးကို ကြည့်ချင်လို့"
"ချစ်ချစ်တုန်လေးရေ....လာပါအုံးး"
ကလေးက (၁)နှစ်ပဲရှိသေးတော့ လမ်းလျှောက်တတ်၊ မလျှောက်တတ်အနေအထားဖြင့် သူဇာခေါ်ရာဆီ ပြေးလာနေသည်။
ကလေးလေးကို ရှပ်အင်္ကျီသေးသေးလေး၊ ဘောင်းဘီသေးသေးလေးနဲ့ ဆင်ပေးထားတော့ လူကြီးလေးလို ဖြစ်နေကာ အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းနေသည်။
"ကြည့်ပါအုံး.....ချစ်စရာကြီး"
ကိုမျိုးလွင်ကလေးကို ချီပြီး ကြည့်မဝဖြစ်နေသည်။
တကယ်တော့ "ချစ်ချစ်တုန်"လေးက ဘယ်သူနဲ့ ရထားသလဲဆိုတာကို ဤဘဒ္ဒကမ္ဘာမှာ သိသူ သူဇာနဲ့ ကိုမျိုးလွင်သာရှိသည်။
အမှန်တကယ်က ကလေး၏ အဖေအရင်းမှာ မင်းထက်မဟုတ်။
ကိုမျိုးလွင် သာ။
သို့သော် ဒီကိစ္စကို ကာယကံရှင်နှစ်ဦးမှ လွဲပြီး မည်သူမှ မသိ။
"ကျမတောင် ချစ်ချစ်တုန် ကိုကြည့်ပြီး ကလေးလိုချင်သွားပြီ အစ်မရေ"
"ယူလိုက်လေ ဝင့်ဝါရဲ့။ ဝင့်ဝါတို့ရဲ့ ကလေးလေးဆို သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းမှာ"
ကိုမျိုးလွင် ကလေးကို အားပါးတရပွေ့ချီပြီး ဖက်နမ်းဆော့ကစားနေသည်။
"ကြည့်ပါအုံး...အစ်မရယ်......ကိုမျိုးကလေ ကလေး အဲလိုချစ်တတ်မယ်မှန်း ကျမ တကယ်မသိခဲ့ဘူး အစ်မရဲ့"
"ဟုတ်ပါရဲ့နော်"
"စကားတွေ ကောင်းနေလိုက်တာ......ကိုမျိုးရေ.....ရန်ကုန်ရောက်တုန်း အလုပ်ကိစ္စတွေ ရှိသေးတယ်ဆို.....ပြန်ရအောင်"
"အေးပါ မိန်းမရယ်....အေးပါ"
ဝင့်ဝါက ကိုမျိုးလွင်ကို ခေါ်ကာ ပြန်သွားကြသည်။
"နောက်မှတွေ့မယ်နော် အစ်မ"
"အေး....အေး....ညီမလေး.....ဂရုစိုက်ပြီး ပြန်ကြနော်.....ကိုမျိုးလွင်ရောပဲ"
ပြန်ခါနီး နှုတ်ဆက်ကြတုန်း သူဇာနဲ့ ကိုမျိုးလွင် အကြည့်ချင်းဆုံသွားကြသည်။
ဤအကြည့်တွေက ဘာတွေလဲဆိုတာကတော့ သက်ဆိုင်သူတွေက အသိဆုံးဖြစ်လိမ့်မည်။
"ကို....ခဏက ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါတို့လာသွားတယ်"
"ဟုတ်လား...ချစ်....နောင် ဒီမှာ ဧည့်ခံနေတော့ သူတို့လာမှန်းမသိလိုက်ဘူး"
"အင်း..ကို ...သူတို့ အလုပ်ကိစ္စနဲ့လာတုန်း သားသားမွေးနေ့ပါကြုံလို့ ဝင်ခဲ့တာတဲ့"
"ကိုယ် မနှုတ်ဆက်လိုက်ရတာ အားနာလိုက်တာကွာ"
"သူတို့လည်း ကိုအလုပ်ရှုပ်နေမှန်း သိပါတယ်။ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ကိုရဲ့"
"တင်....တင်"
ထိုစဉ် သူဇာ ဖုန်းဆီ message တစ်စောင် ဝင်လာသည်။
"ချစ်ဖုန်း မှာ message ဝင်လာတယ်ထင်တယ် ကြည့်လိုက်အုံး"
သူဇာ ဖုန်းဖွင့်လိုက်တော့ massage က
"သန်ဘက်ခါ တွေ့ဖို့ မောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘူး။ ဒီနေ့ အရမ်းလှနေတယ် သူဇာ။ ချစ်တယ်။"
သူဇာ massage ဖတ်ပြီး ရန်ခုန်သွားသည်။
ပို့တဲ့သူက သိတဲ့အတိုင်းပင် ကိုမျိုးလွင် လေ။
"ဘယ်သူလဲ ချစ်ရဲ့"
"ဟိုတနေ့က ကို့ကို ချစ်ပြောထားတဲ့ အလုပ်ကိစ္စလေ။ ဒါကောင်းကောင်းအဆင်ပြေသွားလို့။"
"ဪ ...ဒါနဲ့ ချစ်က မနက်ဖြန်ကျ (၂)ညအိပ် (၃)ရက်ခရီး အဲဒီအလုပ်ကိစ္စ အတွက် ခရီးထွက်ရမှာ မလား။"
"နောက်ဆံမတင်းနဲ့နော်...သားသားကို ကိုလည်း ထိန်းတတ်ပါတယ်"
"အင်းပါ ကိုရယ်"
သူဇာ အားလည်းနာသည်။ အပြစ်မကင်းသလိုလည်း ခံစားရသည်။
New year night ပြီးကတည်းက သူမ နဲ့ ကိုမျိုးလွင် လျှို့ဝှက်စွာ ခိုးတွေ့ ခိုးလိုးနေကြတာ အခုချိန်ထိပင်။
ဘယ်လောက်တောင် မတွေ့ရ မနေနိုင်ဖြစ်ကြသလဲ ဆိုလျှင် ကိုမျိုးလွင် ဝင့်ဝါနဲ့ လက်မထပ်ခင် တစ်ရက်အလိုအထိ သူမတို့ လိုးကြတုန်း။
သားသားလေး ကိုယ်ဝန်ဆောင်တဲ့ တစ်ချိန်ပဲ ရပ်သည်။
ကလေးမွေးပြီး (၃)လလောက်ကတည်း ခိုးတွေ့နေတာပင်။
အခုလိုမျိုး အရမ်းတွေ့ချင်နေတဲ့ အချိန်ကြ သူဇာက အလုပ်ကိစ္စနဲ့ခရီးသွားစရာရှိသည် ဟု မင်းထက်ကို ညာတတ်သလို ကိုမျိုးလွင်ကလည်း ဝင့်ဝါကို ရန်ကုန်သို့ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ သွားရမည် ဟု အကြောင်းပြတတ်တာမျိုးပင်။
သို့သော် သူဇာအဖို့လည်း ကိုမျိုးလွင်ကို လုံးဝမဖြတ်နိုင်မှန်း သူမကိုယ် သူမ အသိဆုံးပင်ဖြစ်သည်။
ကိုမျိုးလွင်လည်း သူမနည်းတူ ထပ်တူ ဖြစ်နေမယ်ဆိုတာ သိသည်။
ဒါဆို ကွာရှင်းပြီး လက်ထပ်လိုက်ကြဖို့လည်း သတ္တိကလည်းမရှိ။
လိမ်ဖယ် လိမ်ဖယ် နဲ့ ရှေ့ဆက်တိုးမိကြသည်။
တချိန်ချိန်ကျ အမှန်တရားက ပေါ်လာနိုင်မှန်း သိပါသည်။
သို့သော် အခုထိ အချစ်နွံထဲက နှစ်ယောက်သား မရုန်းထွက်တော့ဘဲ ကျေကျေနပ်နပ် အနစ်ခံလိုက်သည်။
နှစ်ယောက်သား အရင်စတွေ့မိခဲ့ကြရင်လည်း အကောင်းသား။
အခုကျ နောက်ဆံတင်းစရာ ကိစ္စပေါင်းများစွာနဲ့။
ချစ်ခြင်းမေတ္တာက အလျား၊ အနံ မရှိပေမဲ့ အသွားနဲ့အပြန်ရှိနေမှန်း သိသည်။
ချစ်ခြင်းဟာ ယူပြီးရင် ပြန်ပေးဆပ်ရမဲ့ သဘောမျိုးလား။
အပေးအယူဆန်သော ချစ်ခြင်းကို နှစ်ယောက်သား ငြိတွယ်မိခဲ့သည်လေ။
ပြီးပါပြီ။