နှစ်ပတ်ခန့်ကြာသော်........
အရာအားလုံးက သူ့ဟာနဲ့သူ နေသားတကျ ဖြစ်စပြုနေပြီ။
"ကိုရေ .....ချစ် မနက်စာလုပ်စားတယ်။ အလုပ်မသွားခင်စားသွားလိုက်အုံး။"
"ဘာလုပ်ထားတာလဲ မိန်းမရဲ့။"
"ညက ထမင်းတွေပိုတာနဲ့ ထမင်းကြမ်းတွေကိုကျော်ထားတယ်။ ပြီးတော့ ကြက်ဥလည်းကြော်ပေးထားတယ်။ ကော်ဖီလည်း ဖျော်ပေးထားပါတယ်ရှင်။"
"မင်းထက်တော့ မိန်းမရတာ ကံကောင်းတယ်ကွာ...ဟား....ဟား"
သူဇာလည်း ခရီးကပြန်ရောက်လာကတည်း သူမရဲ့ နေ့စဉ်ဘဝထဲ ပြန်လည်ဝင်ရောက်သွားပြီဖြစ်သည်။
ပြန်ရောက်ကစ တပတ်လောက်က ကိုမျိုးလွင်ဆီက message တွေ မကြာမကြာအမြဲဝင်လေ့ရှိသော်လည်း သူဇာတစ်ခွန်းမှ ပြန်မဖြေ။
သူမအောင့်နိုင်လို့ထင်သည်။ ဖုန်းတွေပါ ရံဖန်ရံခါခေါ်သည်။
သူဇာ မကိုင်ပေ။
ဇာတ်လမ်းကို အဆုံးသတ်မည်ဟု တွေးထားသည်။
အခုလည်း မင်းထက်နဲ့ သူမ သာယာသော အိမ်ထောင်ရေးတစ်ခု ထည်ဆောက်ထားပြီးသားပဲ။
ဒါကို ဖြိုချဖျက်ဆီးဖို့ သူမ မတွေးဝံ့ပါ။
"ကိုပြန်လာရင် ချစ်ဘာစားချင်လဲ။ ဘာဝယ်ခဲ့ရမလဲ။"
"ချစ်တို့ ဘဲကင်စားကြရင်ကောင်းမလား ကို။"
"အင်း ချစ်စားချင်ရင် ကိုယ်ဝယ်လာခဲ့လိုက်မယ်လေ"
"ဒါဆို ကို အလုပ်သွားပြီနော်"
"ကားဂရုစိုက်အောင်းနော် ကို"
"Bye...bye"
မင်းထက်အလုပ်သွားတော့ သူဇာလည်း သူမအလုပ်ခန်းကို သွားရတော့မည်။
ဓာတ်ပုံရိုက်ထားတာတွေကို Edit လုပ်တာရယ်၊ တချို့ရက်တွေကျ ကြေငြာကိစ္စပြောကြ၊ ဆိုကြတာနဲ့ တစ်ရက် တစ်ရက် ဘယ်လိုအချိန်ကူန်သွားမှန်းမသိပေ။
သူဇာ Studio အခန်းထဲမှာ အလုပ်တော်တော်များများပြီးလို့ အချိန်ကြည့်လိုက်တော့ နေ့လည် (၁၁)နာရီတောင်ထိုးနေပြီ။
အခုမှ ဗိုက်ဆာရကောင်းမှန်းသိတော့သည်။
နေ့လည်စာစားပြီး တရေးတမောအိပ်မယ်ဆိုပြီး အခန်းထဲဝင်လာသည်။
အဲလိုမျိုးအားလပ်ထဲအချိန်တွေရောက်ရေယက်လာရင် ကိုမျိုးလွင်ကို သတိရမိသား။
သူ့ရဲ့ အပြုအစုတွေ၊ သူ့ရဲ့ အကြင်အနာတွေက သူဇာဘဝမှာ မကြုံဖူးခဲ့တာတွေလေ။
မင်းထက်၏နေပုံထိုင်ပုံက ကိုမျိုးလွင်နဲ့စာ အနည်းငယ် ရိုးစင်းသည်။
အထူးသဖြင့် လိင်မှုရေးရာတွင် ကိုမျိုးလွင်လို တဖက်သားမိန်းကလေးအကြိုက်ကို သိပ်နားလည်လေ့မရှိပေ။
တချို့ညတွေဆို သူ့ကိစ္စပြီးသွားရင် စောစောအိပ်ပျော်သွားသဖြင့် သူဇာတန်းလန်းကြီး ကျန်ကျန်ခဲ့ရသည်။
အဲကိစ္စတွေက အရင်က ဖြစ်နေကျဆိုပေမဲ့ ကိုမျိုးလွင်နဲ့ မတွေ့ခင်က ထိုအရာကို ခံစားရကောင်းမှန်းမသိပေ။
အခုမှသာ ဆန်တငင်ငင်နဲ့ ကျန်ခဲ့တဲ့နေ့တွေဆို ကိုမျိုးလွင်အား တော်တော်တမ်းတမိသည်။
သို့သော် တမ်းတမိသောစိတ်ကို အတွေးထဲမှာပဲ ရပ်လိုက်သည်။
အပြင်ထိ မသယ်လာ။
ပြီးတော့ သူ့ယောက်ျား မင်းထက် သတိထားမိလား။ မထားမိလား မသိ။
ခရီးက ပြန်လာပြီးမှ သူမ လင်မယားကိစ္စတွေမှာ အရမ်းတက်ကြွနေတာပင်။
မင်းထက်လီးကို စုပ်ပေး၊ မှုတ်ပေးသည်မှာ အိမ်ထောက်သက်တမ်း(၂)ကျော်ကာလမှာ တစ်ခေါက်၊ နှစ်ခေါက်လားပဲရှိမည်။
ဒါတောင် အဲအချိန်တုန်းက မင်းထက်တောင်းဆိုလွန်းလို့သာ သူမလိုက်လျောခြင်းဖြစ်သည်။
အခုကျ ထိုကဲ့သို့ မဟုတ်ပေ။
လီးရဲ့ ချိုမြိန်မှုအရသာကို သူမ သိသွားပြီ။
ဒါကြောင့် တချို့ရက်တွေမှာ မင်းထက်က စပြီး မတောင်းဆိုရဘဲ သူမကစပြီး စုပ်စုပ်ပေးနေသည်။
"ကို့မိန်းမတော်လာချည်လားဟ"
"အ........အ"
"ပြွတ်..........ပြွတ်......ပလပ်.......ပလပ်"
မင်းထက်ကတော့ သူဇာစုပ်ပေးလေ၊ သူပိုကြိုက်လေပင်။
တချို့ရက်တွေမှာ သူမကိုယ်တိုင် သူကိုယ်ပေါ်ခွပြီး မြင်းစီးတတ်သေးသည်။
ထိုအချိန်ဆို အောက်ကနေ သူဇာပြုစုသမျှ အလိုက်သင့်ခံယူပြီး အချစ်သွေးရဲတောက်နေသော သူဇာပါးလေးတွေကို ကြည့်လိုက်၊ တအင့်အင့်ငြီးနေသော သူဇာကို ကြည့်ပြီး သူအချစ်တွေပိုရသေရသည်။
တကယ်တော့ ဒီလိုအချင်းအရာတွေကို သူမဟုတ်တဲ့ တခြားယောက်ျားတယောက်က သင်ပေးလိုက်သည်ကို သူသာသိခဲ့ရင်.....။
သူဇာလျှာဖျားနုနုတွေက သူ့လီးတွေကို ကလိလိုက်၊ စုပ်လိုက်လုပ်နေသည်မှာ သူ့အတွက် နတ်ပြည်ရောက်နေသလိုပင်။
"အ......အ....အ"
လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျဉ်တက်လာပြီး သုတ်ရည်တွေအကုန် သူဇာပါးစပ်ထဲ ပန်းလိုက်သည်။
သူဇာကတော့ သူမ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်အတိုင်း သုတ်ရည်အကုန်မြိုချလိုက်သည်။
"ချစ် ထွေးလိုက်ပါလား"
"ဟင့်အင်း"
"အားနာလိုက်တာ ချစ်ရယ်"
"ကိုရယ် လင်မယားအချင်းချင်းကို အားနာစရာမလိုပါဘူး"
သူဇာခရီးကအပြန်မှာ သူတို့လင်မယားတွေ နေ့တိုင်းလိုလို လိုးဖြစ်ကြသည်။
လိင်မှုရေးရာကိစ္စတွေမှာ သူဇာ ပိုတက်ကြွလာသည်ဟု မင်းထက်ထင်မိသည်။
သူဇာတက်ကြွလေ သူ့အတွက် ပိုကောင်းလေ ဆိုတော့ ဤကိစ္စက သူ့အတွက် ရေးကြီးခွင်ကျယ် ကိစ္စမဟုတ်။
အခုမှပဲ သူ့အတွက် ပိုကျေနပ်စရာကောင်းသော အိမ်ထောင်ရေး သုခကို သူခံစားနေရပြီလေ။
ခရီးထွက်ခိုင်းလိုက်တာ မှန်သွားသလားပင်။
ခရီးကပြန်လာတဲ့သူဇာက အရိုင်းဆန်ဆန်တက်ကြွနေလို့ပင်။
ညကျတော့ မင်းထက်အလုပ်က ပြန်လာပြီး ဘဲကင်ဝယ်လာတော့ မက်မက်မောမောစားလိုက်ကြသည်။
နှစ်ယောက်သား ထွေရာလေးပါးပြောကြရင်း....
"တင်း.....တောင်.....တင်း......တောင်"
"ဘယ်သူပါလိမ့်။ ဒီအချိန် ဧည့်သည်လာလေ့မရှိပါဘူး။ ကို သွားဖွင့်လိုက်မယ်"
"နေ.....နေ ကို။ ချစ်ပဲသွားဖွင့်လိုက်မယ်။"
သူဇာ တံခါးဖွင့်လိုက်တော့
"ဟိုင်း......."
"ဟင်"