*beep**beep*,*swoosh~*,*hello mom...*,*Yeah!okay!*
The city noise is unbearable!,tumingin ako sa aking paligid at nakita ko ang madaming tao,mga foodstall na mga bukas,at ingay ng mga sasakyan na tila hindi na umuusad dahil sa matinding traffic.
"Hayst!what a day".My name is Alliyah Santiago,32 years old,single,at isa akong empleyado sa isang Food company na halos maging tirahan ko na dahil sa tambak na trabahong hindi matapos tapos,ni hindi na nga ako nakakauwi't nakakaligo man lang sa loob ng isang linggo! *sigh*
I look at the building window na katapat ko lang kung saan nakikita ko ang aking repleksyon at ng buong paligid ko.
"Dang!,I looked like a zombie from the movie Apocalypse,hayst"I frustratedly say dahil sa putla ng kulay ng aking mukha at labi na hindi man lang nalagyan ng konting make up,at ang malulusog kong eyebags hayayayys,ang losyang ko na.
"How nice it is to be young again"I whisper while crossing the road,thinking back of my teens day kung saan lovelife lang ang pinoproblema,hanggang ngayon pa din naman *crying*
♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡
Malalim na ang gabi ng makadating ako sa bahay na inuupahan ko,siguradong mga tulog na ang mga tao na taga dito.Dahil sa hirap ng buhay,mas pinili ko na lamang ang mangupahan dahil hindi naman ako madalas nakakauwi dito at wala din namang maghihintay at sasalubong saakin pauwi dahil matagal ng namayapa ang aking mga mahal sa buhay.
Nangunot ang aking noo dahil pagpasok ko sa loob ay makalat,sira-sira ang mga gamit,miski sofa ay wasak na animo'y dinaanan ng matinding bagyo!
Kinabahan ako ng matindi dahil sa nasaksihan at mas lalo pa 'yong lumala ng makarinig ng kalabog sa loob ng kwarto ko.Kinuha ko yung walis tambo sa isang tabi at kinakabahang tinungo ang pinanggagalingan nung ingay.
Dahan-dahan kong binuksan ang pinto at ganun na lamang ang aking takot ng makita ang tatlong kalalakihan na may mga takip ang mukha na tila may hinahanap.
"Mga magnanakaw!"gimbal na naisigaw ko na dapat ay hindi ko nalang ginawa dahil natuon ang atensyon nila saakin.
"Patahimikin yan!"sabi nung isa at napaantras ako ng naglabas sila ng kani-kanilang matutulis na patalim,bago pa man ako makatakbo ay naramdaman ko ang isang matulis na bagay na bumaon sa tagiliran ko.Hindi ko napansin na nakalapit na pala yung isa saakin.
I gasp in pain and fall to the ground while looking in my blood scapping from the fresh wound I got.Tears rolling down from my eyes and look at those bastards who dared to come in my apartment,pero bago pa man bumuka ang aking bibig ay tinadyakan kaagad ako nung isa sa mukha at tuluyan na akong napahiga sa sahig.Hindi pa man nakakabawi sa sakit ay naramdaman ko kaagad ang mga patalim na bumabaon sa iba't ibang parte ng aking katawan.
I coudn't scream for help dahil sa dugo na patuloy na umaagos mula sa aking bibig at dahil narin sa panghihina.Alam ko naman na kapag sinubukan ko ay wala ding makakarinig dahil sa kalaliman na ng gabi.
'So this is how my life goes,huh?' ni hindi ko man lang na-enjoy ang pagiging adult ko,I haven't try anything yet nor enjoy my life to the fullest, 'hahaha' I laugh in my mind bitterly while darknest eating my vision,and the last thing I saw from this world was those jerks leaving in my room with the money I worked hard for,together with my cellphone and everything.
How unfair.If only I had another life,if God give me another chance,I promise to enjoy it,I promise that I will treat myself better,if only God heard my thoughts,my prayer,if only...
Before the last life from my body faded,I hear a voice saying
"I heard you".