Content Warning: Mature Themes ⚠️
This chapter includes explicit sexual content, scenes of violence, and contains strong language. Reader discretion is strongly advised.
Thank you for your understanding.
***
Nakasimangot akong bumababa ng hagdan nang mahagip ng mata ko si Ygritte na naglalakad papasok sa kitchen ng villa. Hindi pa rin ito nagbibihis at naka suot pa rin ito nung bathrobe na suot niya kanina. Nakabihis na at nakaligo nako't lahat pero siya tila walang pake sa paligid at tanging iyon lamang talaga ang suot niya.
Dumiretso ako sa kitchen at nadatnan roon ang apat. Nag-luluto si Miss Walton, si Chiara naman ay patawa-tawa habang may pinapanood na kung ano sakanyang cellphone at nakaupo sa upuan, si Ygritte naman ay kumakain ng sandwich habang pinapanood ang niluluto ni Miss Walton.
Napatingin ako sa may bandang ref kung saan tahimik na nakatayo si Alessia habang may hawak na cold compress at dahan-dahang idinadampi sa isa niyang kamay.
Wala pang nakakapansin saakin dahil lahat sila ay may sari-sariling ginagawa. Hindi naman maalis ang tingin ko kay Alessia dahil kita sa mukha nito ang sakit.
"Avice !" Naagaw ang atensyon ng tatlo nang sumigaw si Chiara at tinawag ako. Lahat sila ay nakatingin na ngayon saakin.
Wala sa sariling inirapan ko si Chiara at naglakad palapit kay Alessia na nagmamadaling itabi ang cold compress na hawak niya lang kanina.
"Upo ka muna, tapusin ko lang niluluto ko." Rinig kong wika ni Miss Walton habang nakatingin saakin.
Si Ygritte naman ay tahimik lamang na nakatingin saakin, tila pinapanood bawat pag galaw ko. Inismiran ko ito na agad naman niyang ikinatawa.
Lumapit ako kay Alessia at kinuha ang cold compress na ibabalik na niya sana sa loob ng ref nagulat pa ito sa ginawa kong pag-hawak sa kamay niya.
Pansin ko ang paghinto ng tatlo sa mga sari-sariling ginagawa at nakatingin na saamin ngayon ni Alessia.
Hinawakan ko ang kamay ni Alessia at hinila siya paupo sa vacant chair na nasa counter habang nanatili akong nakatayo sa harap niya at tinitingnan ang kamay niyang tila namamaga dahil sa pagkulay violet nito.
Kagat labing huminga ako ng malalim at inangat ang tingin sakanya. Nagsalubong ang mga mata namin dahil pinapanood niya rin pala kung anong ginagawa ko marahil ay nagtataka kung anong kinikilos ko.
Nauna akong umiwas ng tingin at ibinalik na lamang ang tingin sa kamay niyang namamaga at dahan dahang idinampi roon ang cold compress na hawak.
Bakit naman ganito ang pagkamaga nito? Malakas ba yung ginawa kong pagtabig sa kamay niya kanina? Mahina lang iyon ah!
Mahina nga ba?
Alam ko lang ay grabe ang galit ko kanina tapos hindi ko naman sinasadya na tabigin ang kamay niya sadyang naiinis lang talaga ko sakanilang lahat nun na parang gusto kong manakit.
But seeing her swollen hand right now para bang gusto ko nalang magpakalunod sa napakalawak na dagat ngayon sa harap nitong villa.
Ang tanga mo Avice!
Pati sarili kong utak alam kung gaano ako katanga. Masyado nanaman akong nagpadala sa galit at hindi na inisip na makakasakit ako ng iba.
Kailan ko ba inisip ang nararamdaman ng iba? Wala lang naman saakin ang mga ganito dati, anong nagbago?
"I'm sorry." Mahinang wika ko rito.
Naramdaman kong natigilan ito dahil sa narinig maski ako ay natigilan rin dahil hindi ko inaasahan na lalabas iyon saaking bibig.
Muli kong inangat ang tingin rito at sinalubong naman ako ng malamlam niyang mga mata.
"I'm sorry, attorney." Pormal kong paghingi ng tawad rito.
Nag-iwas ito ng tingin dahilan para mapabuntong hininga ako.
I know I hurt her. Sino ba naman ako para patawarin niya, nasaktan ko siya physically tapos ngayon lang ako magsosorry kung pwede namang nung una palang nag-sorry nako agad.
Tahimik kong pinagmasdan ang side features niya, kagat niya ang ibabang labi habang nakatingin sa malayo para bang malalim ang iniisip.
Hindi ako sanay na tahimik siya. Hindi ako sanay na wala ang nakakalokong mga ngiti niya sakanyang labi habang nakatingin saakin.
"Hey." Pagtawag ko rito, as I lifted her chin to look at me.
At sa ikatlong pagkakataon, muli akong humingi ng tawad rito. "I'm sorry.."
Ramdam ko ang tatlong pares ng mga matang tahimik lamang na nagmamasid saamin. Hindi ko makita ang mga reaksiyon nila dahil nakatalikod ako sakanila ngunit alam kong rinig nila ang paghingi ko ng sorry sa babaeng kaharap.
"O-Okay." Mahinang wika ni Alessia na mabilis kong ikinasimangot dahil nag iwas muli siya ng tingin saakin.
Parang labag sa kalooban niya ang pagtanggap ng sorry ko.
"I promise I won't do it again." I whispered sa malambing na paraan na ikinalingon naman niya agad.
Rinig ko rin ang pagpatay ng kung sino sa kalan at mabibigat na paa nitong naglakad palabas sa kusina.
"I won't hurt you again." Dagdag ko pa habang nakatingin ng malalim sakanyang mga mata.
"Tss." Komento ng kung sino sa likod namin kasunod ng malakas na pag usod ng upuan at tila nagdabog pa ito paalis sa kusina.
Nanatili lamang na nakatitig sa mga mata ko si Alessia tila ba binabasa ang buong pagkatao ko, pawang may hinahanap na emosiyon. Nakakapanghina ang binibigay nitong titig saakin, pakiramdam ko ay nasa loob ako ng court room at siya itong nagdidiin saakin sa isang kaso na alam kong wala akong magiging lusot at ikababagsak ko.
Dahan-dahan kong inangat ang kanyang kamay na namamaga at inilapit ito sa labi ko habang hindi inaalis ang tingin sakanya.
Marahan kong dinampian ng halik ang kanyang kamay habang pinapanood ang magiging reaksiyon niya, kita ko ang mabilis na pag-iiba ng emosiyon sakanyang mga mata, kita ko rin ang mabilis na pag kislap ng mata niya at ang mabilisang pagbaba at taas ng kanyang dibdib kasabay ng pagbasa niya sa ibabang labi. Sa isang segundong iyon ay walang nakatakas sa aking paningin para bang iyon ang kanina ko pang hinihintay na ipakita niya saakin.
Nakangiti na ito ngayon saaking harapan, gagantihan ko na rin sana ito ng marahang ngiti ngunit agad naudlot iyon ng maramdaman kong may kung anong tumama sa likod ng ulo ko.
Malambot ito at parang may malagkit ng hawakan ko ang ulo ko, napatingin ako sa kamay kong may kulay pula at sa tinapay na nasa sahig sa bandang gilid ko.
Mariin akong napapikit dahil sa nangyari.
Potaena! Kakaligo ko lang! Ano tong ketchup?!
Nang muli kong idilat ang mga mata kita pa rin ang pag kagulat sa mukha ni Alessia habang nakatingin saakin.
"Are you okay?" Tanong nito saakin at tumingin sa taong nasa likod ko na marahil ay ang may kasalanan kung bakit may lumipad na tinapay sa ulo ko.
Inabot ni Alessia ang tissue sa counter at dahan-dahang ipinunas sa buhok ko para bang pinapagpag ito at inaalis ang kung anong napunta sa ulo ko.
"What the hell do you think you're doing Ygritte?" May pag-kairita sa tonong tanong ni Alessia rito habang patuloy pa rin sa pag punas sa buhok ko.
"Buhay yung chicken sandwich, tumalon sa kamay ko." Napakagat ako sa ibabang labi ng marinig ang malamig na tono nito.
Hinarap na siya ni Alessia na nakakunot pa rin ang noo.
"What is your problem?" Alessia asked at bumaba na sa upuan at humarap kay Ygritte dahilan para mapatingin na rin ako rito.
Walang emosyon itong nakatingin saamin habang nakakrus ang mga braso sa chest nito. Tila tamad na tamad rin itong nakatayo habang nakasandal sa mahabang table.
"I told you, it slipped from my hand." Walang ganang wika ni Ygritte muling kumuha ng tinapay sa table at pinalipad ito na tumama naman sa paanan ko.
"Like that." At talagang idinemo pa niya?!
Kita ko ang pagka-disgusto kay Alessia dahil sa nasaksihan.
" Why are you such a bitch right now Ygritte?! " Nagpupuyos sa galit na wika ni Alessia at akmang susugurin na sana si Ygritte ng pigilan ko ito.
Mabilis kong hinawakan ang bewang ni Alessia gamit ang isa kong kamay para mailapit siya saakin.
" Don't stop me Avice. Sasabunutan ko lang ang babaeng ito. " Alessia said, habang kagat ang labing nakatingin kay Ygritte. Marahil ay nanggigigil na sa ugali ng babaeng kaharap.
I sighed and looked at Ygritte. Walang emosyon itong nakatingin sa braso kong nakayakap sa bewang ni Alessia. Umismid ito bago itinaas ang tingin dahilan para masalubong ko ang napakalamig na tingin nito.
"Oh she's right Forbes, let her go. Let's see whose body will be lying on the floor, lifeless." Mapanuyang wika ni Ygritte habang pinaglalaruan ang bread knife na hawak.
Kala naman niya makakapatay ang bread knife na hawak niya, tss.
" Can you stop, Ygritte? " Nauubusang wika ko rito para naman matigil na sila. Agad namang nakuha ko ang atensiyon niya.
Kita ko ang pag guhit ng sakit sa mga mata niya na mabilis ring nawala. Walang salita itong tinalikuran kami at umalis na sa loob ng kusina.
Napabuntong hininga na lamang ako bago bumitaw kay Alessia at hinarap ito.
"I'm sorry about that."
"I should be the one whose saying sorry." Alessia said at muling ibinalik ang atensyon sa buhok ko para pagpagin ang natirang mga dumi rito.
"What's wrong with her?" Rinig ko pang reklamo ni Alessia, may kung ano-ano pa itong sinabi na hindi ko na naintindihan dahil lumilipad na ang aking isip.
Hindi maalis sa isip ko ang ginawang tingin ni Ygritte bago kami iwan rito sa kusina.
Sinaway ko lang naman siya para matigil na sila eh, para silang mga bata na nagtatalo sa maliit na bagay.
For sure nagtanim nanaman ng sama ng loob iyong isang yun, kasalanan niya naman wala naman kaming ginagawa sakanya tapos biglang namamato ng tinapay.
Pero potaena talaga, pakiramdam ko kasalanan ko nanaman. I felt guilty. She really have a way to make me feel like I'm the worst person alive, at hindi iyon nakakatuwa.
Masama bang gamutin ang kamay ni Alessia na namamaga na kasalanan ko rin naman? Pwede namang hindi nalang niya kami pansinin. Yung dalawa rin bigla nalang nawala. Kita ko pa yung niluluto ni Miss Walton na hindi pa ata natapos lutuin dahil bigla nalang itong nawala, pati iyung inuupuan kanina ni Chiara na ngayon ay nakatumba na.
Seriously, ano bang meron sa mga babaeng ito?
So ano? Manunuyo nanaman ako? Ipinunta lang ata nila ko rito sa isla para suyuin sila isa-isa.
***
I am currently walking through the dimly lit hallway of the villa, darkness envelops me like a thick veil, muffling even the faintest of sounds. The stillness hangs heavy in the air, broken only by the soft echo of my footsteps against the polished marble floor. It's past midnight, and the villa rests in silence, wala ng kahit sino ang makita ngayon sa labas, hindi na rin ako nag-abala pa na magbukas ng ikaw dahil sa kusina lang naman ako pupunta para kumuha ng maiinom.
Hindi ako makatulog, maraming bumabagabag sa isip ko isa naroon ang tatlong babae na simula ng naging ganap sa kusina ay hindi ko na nakita. Dalawa lamang kami ni Alessia Kumain kanina, sinubukan kong hanapin iyong tatlo ngunit ni-isa sa kanila ay hindi ko makita kaya naman hinayaan ko na at nauna na kaming kumain.
Nag tagal rin kaming tumambay sa baba kanina, nanonood ng tv pero wala ni isa sakanila ang nagpakita saamin. Naghihintay ako kahit isa sa anino nila para sana makausap sila at mayaya ng Kumain ngunit wala talaga.
Naguguilty nanaman ako, feeling ko kasalanan ko nanaman. Medyo nag-aalala na rin ako kanina dahil nga wala sila, like hindi ba sila nagugutom? Masama kaya magpalipas ng pagkain, ang papayat pa naman nila.
Kayang-kaya ko silang buhatin at ibalibag pag nainis ako sa pag-iinarte nila. Joke!
Nakakainis naman kasi eh, parang mga bata. Maliit na bagay pinapalaki nila, ang hirap talaga maging poganda. Masyado akong pinag-aagawan, kidding aside.
Argh! Pero nakakainis talaga, hindi ba puwedeng magkasundo nalang silang apat? At akala ko ba may pag-uusapan kami? Ni hindi ko pa nga alam ang rason kung bakit ako narito sa Isla kasama ang apat na nag-gagandahang mga babaeng iyon eh tapos ngayon inuuna nila tampo nila.
Ako dapat yung nag-iinarte eh. Sino ba ang nilaglag sa langit? Tapos joke lang raw? Buwis buhay na joke yun! Hindi ko pa rin nakakalimutan, gusto ko nga rin magalit pero eto sila ngayon sila pa itong may ganang magalit.
Paano na ako magtatampo nito kung nakiki-una sila?
Also, nasaan ba kasi sila? Iniwan naba nila kami rito sa isla? Seryoso ba ?
Pag bukas wala pa rin akong nakita ni-isa sakanila, magtatampo na talaga ko.
Luh, kadiri. Tampo tampo, dapat maangas lang tayo.
Bahala sila magtampo, hindi na ako manunuyo!
Nakasimangot pa akong naglalakad dahil sa mga pumapasok sa isip ko nang makitang may ilaw sa kusina.
Pinatay namin ito kanina ah. May tao?
Dire-diretso ang ginawa kong lakad papasok sa kusina.
And there in the kitchen, she sits, her presence commanding attention without effort. With graceful fingers, she lifts the wine glass to her lips, her movements fluid and elegant. As she takes a sip, her gaze fixates on the crimson liquid, lost in its depths, oblivious to the world around her.
But then, as if sensing my presence, her eyes flicker upwards, catching sight of me. A fleeting moment of irritation crosses her face, like a shadow passing over the moon. Yet, in the next instant, her expression shifts, her features becoming inscrutable, as cold and impenetrable as polished marble.
In those icy eyes, I find myself unable to discern her true emotions, lost in the enigma of her gaze.
She's still mad, I guess?
Lumakad ako palapit sa puwesto ng refrigerator. I can feel her piercing gaze behind my back that I'm trying to avoid by opening the ref and getting some water inside.
Para atang natuyo ang lalamunan ko ng mapansin ang suot nitong silky red fitted dress, kaya mabilis kong iniwas ang tingin sakanya kanina. Kapansin-pansin rin na wala itong suot na brassiere, mapapa-facepalmed nalang talaga ako sa babaeng ito eh.
Hindi ata talaga uso sakanya ang panloob na saplot, sabihin niya lang handa akong maglaba may masuot lang siya.
Tangina, gusto ko nalang batukan ang sarili ng makitang manginig pa ang kamay ko sa pag salin ng tubig sa baso, mabuti na lamang nakatalikod ako sakanya kaya hindi niya iyon nakita.
Mabilis ang ginawa kong pag inom. Kanina lang ay hinahanap ko siya tapos ngayon ni hindi ko siya magawang tingnan.
Bakit kasi ganyan suot niya? Paano ako makakapag-isip ng matino niyan kung ilang segundo pa lamang ang sulyap na nagawa ko sakanya kung ano-ano ng pumapasok sa isip ko.
Huminga ako ng malalim bago naglakas ng loob na humarap sakanya.
Gago? Ang tapang ko pang humarap tapos ngayon parang titiklop na ako sa mga tinging binibigay niya.
Wala sa sariling napalunok ako. Dahan-dahan akong lumapit sa puwesto niya at umupo sa harapan niya.
She raised her eyebrow before sipping on her wine.
"Ygritte." Panimula ko.
"Close your mouth, Zen. I don't want to hear a word from you." Napanganga ba lamang ako sa mabilis na pag salita nito.
Sabi ko nga galit.
"Hey.." Pangungulit ko sa mahinang boses, I saw how she sexily clenched her jaw.
"I said not a word. I'm not in the with your bullshits." Bakit ang high blood?!
"What did I do again?" I asked using my soft voice, baka madaan sa mahinhing pananalita.
Padabog niyang inilapag ang wine glass sa lamesa na ikinagulat ko pa. Pota, paano kung mabasag iyon sa kamay niya?
"You're seriously asking me that?" Mariin nitong wika saakin.
Ano ba kasing problema?
" Kung dahil pa rin ito sa nangyari kanina, okay fine I'm sorry. Kahit ikaw itong namamato ng tinapay nalang ng basta. "
Fuck? Wrong choice of words. Dapat talaga Hindi ko nalang pala siya kinausap eh. Kung kanina irita lang ang makikita sa mukha niya ngayon ay may galit na.
" Hindi ka nalang sana nag sorry kung ako lang rin sisisihin mo." Napakagat ako sa ibabang labi dahil sa sinabi nito.
Kakaiba ang tonong ginamit niya, mahina lang ang boses ngunit parang tumagos saakin yung bigay ng emosyon niya.
"Sino ba kasing namato?"
Tangina mo self! Ipagpipilitan mo pa talaga?
"I told you to shut your mouth, right?"
"Gusto ko lang naman mag-sorry." Tila nauubusan na sya ng pasensyang tumingin saakin.
"You're not even sincere. Can you hear yourself? You are gaslighting me!" Hindi na niya napigilang pag taasan ako ng boses.
"I am not! I was just saying sorry even though I shouldn't be the one who's saying it."
"What do you call with that then?"
"I'm just saying it because you're making me feel worst. "
"I never asked you to say sorry, Zen." Walang ganang wika nito.
" I feel like I needed to. "
" Then what? Magsosorry ka pero sisisihin mo ako? "
" Bakit hindi ba ikaw naman talaga may kasalanan? "
" Edi wag ka mag sorry! Sabi mo nga diba ako dapat ang nag sosorry hindi ikaw kasi ako iyong may kasalanan? So anong pinoproblema mo ngayon! "
Nag sisigawan na kami rito sa loob ng kusina, parehas kaming hindi nagkakaintindihan.
" Kung ayaw mo mag sorry, edi wag! Hindi ko naman hinihingi ang sorry mo. Ang gusto ko lang ay tumahimik ka at wala ako sa mood makipag-usap sayo ngayon! " Dagdag pa nito bago padabog na tumayo at naglakad palabas ng kusina.
" Ygritte!" Habol ko rito.
Tumayo na rin ako sa inuupuan ko at sinundan ito.
" Fuck! Ygritte wait! "
Ang bilis niya mag lakad, ang dilim dilim ng hallway pero ang bilis niya mag lakad.
" Let's talk Ygritte! " Nakaka-frustate sa totoo lang, nahihirapan akong habulin siya dahil ang dilim. Muntik pa akong matisod sa unang baitang ng hagdan.
" We need to talk Ygritte! I don't want you mad. I'm sorry! " Hindi pa rin ito tumitigil sa paglalakad pawang walang naririnig at dire-diretso lamang sa kwarto niya.
" Okay, I won't blame you na. I'm sorry, goddammit! " Inis kong sinipa railings ng hagdan dahil muntik pa akong madapa.
Malapit na ito sa kwarto niya kaya naman tinakbo ko na ang pagitan namin. Hinawakan ko ang kamay niya para sana iharap saakin ngunit mabilis rin ang ginawa niyang pag piglas kaya nabitawan ko ito agad.
Napatiim bagang na lamang ako ng maramdaman ko ang paghampas ng kamay niya sa braso ko. Sakit nun!
Mabilis siyang pumasok sa loob ng kwarto niya at akmang isasara na ito pero muli ko siyang pinigilan. Mabilis ko lamang naitulak ang pinto niya at nakapasok sa loob, agad ko itong sinara at inilock para hindi na siya makalabas ulit baka kasi takbuhan niya pa ako gusto ko lang naman mag usap kami.
Pag harap ko sakanya ay isang malakas na sampal ang sumalubong saakin. Hindi ko pa nababawi ang tindig ko ng isa nanamang malakas na sampal ang dumapo sa kanang pisngi ko.
"Aray! Ano ba?!" Hindi ko na napigilang sigawan ito dahil sa sakit ng pagkasampal niya. Parang namanhid buong mukha ko!
"Get out of my room Zen!" Balik sigaw nito bago naglakad palapit sa kama niya para kumuha ng unan at binato saakin, sapol pa ang mukha ko. Hindi ako naka-iwas agad dahil ang bilis ng pagkakabato niya.
"Ano ba?! Masakit na ha!" Pinulot ko ang unan na binato niya at binato rin sakanya, sapol rin ang mukha niya.
Gago? Hindi manlang umilag slow motion na nga pagbato ko eh.
"Fuck you, Zen! I said get out of my room!" Nang gagalaiti itong naglakad palapit sa puwesto ko at dinuro duro ang dibdib ko dahilan para mapa atras ako sa pinto.
Hinuli ko ang kamay nito dahil ang sakit na ng ginagawa niya, may halong pag kurot yung pag duro niya kala mo gigil na gigil eh.
"I said let's talk Ygritte." Pinapakalma ko na lamang ang sarili dahil alam kong walang mangyayari kung parehas kaming galit.
"Wala tayong dapat pag usapan!" Gusto ko nalang mag takip ng tainga. Bakit ba sigaw ng sigaw?!
"Calm down Ygritte! I just want us to talk okay? " Pumipiglas ito sa hawak ko.
"Get your hands off of me, Zen! Hindi na ako natutuwa!"
"Mas lalo ako! Nakakasakit kana, pakinggan mo naman ako!" Nabitawan ko ang dalawa niyang kamay dahil sa malakas na pag piglas nito. Saan nanggagaling ang lakas ng babaeng ito?!
Mabilis ang naging galaw ng kamay niya na hindi ko na napigilan nang muli itong dumapo sa braso ko.
"Aray!" Sigaw ko at napakamot sa brasong hinampas niya.
Naiiyak nako! Masakit na haaaa!
Hindi manlang ito natinag sa pag aray ko at talagang sinulit na ang pag hampas saakin, Panay naman ang iwas na ginawa ko
"Damn it Ygritte! Fucking stop!" Hinuhuli ko ang kamay nito ngunit hindi ko mahuli.
Tila gigil na gigil ito, magulo na rin ang kanyang buhok na kanina lamang ay napaka ayos. Nakalaylay na rin ang strap ng dress niya marahil sa sobrang pag galaw. Kitang kita na ang makinis nyang shoulder blade na para ngang kumikinang pag natatamaan ng sinag ng buwan na nang gagaling sa sliding window ng kwarto niya.
"Why are you like this?! C'mon Ygritte talk to me! Stop hitting me, ikaw lang rin ang nasasaktan." Sa lakas ba naman ng mga hampas niya siguradong masakit na rin ang kamay niya.
Akala ko ay makakahinga na ako ng maluwag ng tumigil ito sa pag hampas saakin at talikuran ako.
Naglakad ito palapit sa study table niya at may kung anong dinampot, pag harap niya ay may hawak na itong babasaging baso.
Okay? What the fuck?
"Y-Ygritte? Hey, not that one--" Hindi ko na natapos ang sasabihin ng walang pag aatubili niya itong binato sa direksyon ko.
Tila ang bilis ng pangyayari naramdaman ko nalang ang pag hapdi ng pisngi ko. Tumama ang baso sa pintuan sa bandang gilid ko, muntik pa ang mukha ko. Parang nabingi ako sa lakas ng pagkakabasag nito.
Dahan dahan kong itinaas ang kamay sa bandang pisngi ko ng maramdaman ang pagkirot nun.
I looked at my hand and there I saw blood. Marahil ay dahil sa mga bubog na nagsiliparan ng mabasag ang baso at nadaplisan ang mukha ko.
Napakuyom na lamang ako ng kamao bago tumingala at pumikit ng mariin. Biglang tumahimik ang paligid.
Okay, that's it. If she doesn't want to talk, fine.
Mabilis ang ginawa kong pagtalikod nang hindi siya tinatapunan ng tingin. Lalabas nalang ako.
Pipihitin ko na sana pabukas ang pinto ng muli itong magsalita.
"Now you're going out huh." Mapanuyang wika nito. Pawang lahat ng pagtitimpi ko kanina ay nasagad na. Kinagat ko ang pang ibabang labi dahil sa pagpipigil nalasahan ko pa ang dugo rito. Ngunit tila hindi iyon sapat dahil sa galit na nararamdaman ko kaya naman malakas kong sinuntok ang pinto, rinig na rinig sa apat na sulok ng kwarto ang ginawa kong pag suntok rito, tila ba doon ko ibinuhos lahat ng inis at galit ko. Sa bilis ng pangyayari ay wala manlang akong naramdamang sakit.
Napahilamos na lamang ako sa mukha at sinuklay buhok ko bago muling hinarap si Ygritte, mabibilis ang paghabol ng hininga ang ginawa ko habang naglalakad palapit sa puwesto niya. I can feel my blood rushing through my veins, bawat hakbang may diin.
As soon as I am in front of her I gritted my teeth, trying to hold back the rage I am feeling.
"What the fuck Ygritte? What the fuck?" I uttered trying to prevent myself from shouting at her.
I'm really mad right now.
My anger simmers, like a boiling cauldron threatening to overflow. Frustration are now clouding my vision, and it's obscuring my reason with its searing intensity. But as our eyes meet, a shift occurs, revealing the vulnerability beneath her anger.
Even though she sounds angry, her eyes show she's feeling something else. There's pain behind her anger, strong and unyielding. Her clenched fists and furrowed brow hide the chaos inside, like she's silently asking for understanding.
I can see the struggle in her, the fight between anger and hurt battling in her soul. Her face softens, her defenses crumbling under the weight of her feelings.
Her nose is red, and her eyes were glistening because of impending tears. In that moment, my anger dissipates.
I see how she struggles to hold back the tears, to mask the pain that threatens to consume her.
"Words may fail us in moments like this, but our intentions speak volumes. So tell me now Ygritte, my love. Why are you crying? " I uttered gently.
" No.. You tell me, Zen. Did you really fell in love with them now? "
As her words hung in the air, I felt a knot tighten in my stomach. The suddenness of her question caught me off guard, leaving me momentarily speechless.
"What are you talking about?" I replied, my voice betraying a hint of confusion.
"Don't act dumb. Not in front of me," she retorted, her voice wavering slightly as she fought to control her emotions. The tension in the room was palpable, each word laden with unspoken fears and uncertainties.
Her next question hung between us, heavy with implications and unspoken doubts. "Did you? Have you fallen for someone else other than me?" Her voice trembled, revealing the vulnerability beneath her bravado.
I hesitated, unable to meet her gaze. The weight of her words bore down on me, a silent accusation that echoed in the silence between us.
But as I searched for the right words, a flood of emotions washed over me - guilt, regret, and a flicker of longing for what once was. In her tear-filled eyes, I saw the reflection of my own doubts and insecurities, a mirror to the complexities of love and longing.
With a heavy heart, I finally spoke, my voice barely above a whisper. "I... I don't know," I answered truthfully, the weight of my uncertainty hanging heavily in the air.
But as my words lingered, I could see in her eyes that she already knew the answer. The truth was written in the lines of her face, etched with a mixture of resignation and pain.
"I'm...I'm your wife, Zen.." she said softly, her voice tinged with sadness and a trace of defiance. Each word carried the weight of years spent together, of promises made and broken, of love tested and tempered by the passage of time.
I looked at her again, truly seeing her for the first time in what felt like an eternity. In her eyes, I saw the echoes of our shared history - the laughter, the tears, the moments of joy and sorrow woven into the tapestry of our lives.
"A-Akin ka eh... Akin ka l-lang dapat.."
As her words trembled on her lips, I felt the weight of her vulnerability wash over me like a tidal wave. Her voice quivered with emotion, each syllable heavy with the burden of her love and acceptance.
"I w-waited for you," she whispered, her voice barely audible above the faint echo of her tears. "I know you. I can accept you for who you are. I don't care if it will destroy me..."
Tears spilled from her eyes, tracing a path down her cheeks as she wiped them away with trembling hands. In that moment, her strength and resilience shone through, a beacon of light in the darkness of my uncertainty.
"You are full of vengeance," she continued, her voice gaining strength with each word. "But does it really need to be like that? You don't need to use them... You don't need to engage yourself with them... I'll help you, Zen... Even if they're my friends, I'll help you..."
Her words hung in the air, a testament to the depth of her commitment and the unwavering strength of her love. In her eyes, I saw a reflection of my own demons, the shadows that haunted my every step.
"You don't need to play the game of hearts, because as I can see right now, you are failing..." Her voice faltered, the truth of her words piercing through the armor of my pride.
"And you are failing me..." Her voice cracked.
"H-Handa akong pabagsakin ang sarili kong pamilya para sayo," she confessed, "Sila ba, kaya nila? They don't even know what's happening... What do you think they will do if they ever find out? The love they have for you won't be able to surpass mine..."
"So please, Zen. Stop it. Ako nalang... ako nalang ang gamitin mo," she begged, her voice breaking with desperation.
"I can't just stop it, Ygritte..." I replied, the weight of my own convictions pressing down on me like a leaden cloak.
"We're talking about lives here. If you think that I am failing, well, I am not," I uttered trying to make her understand me.
"I know what I am doing, and no one can stop me. Not even you," I countered, my own resolve hardening with each passing moment.
In the space between us, the tension crackled like electricity, the air heavy with unspoken truths and unyielding convictions.
"But I own you! You can't just kiss any other girl in front of me.. Can you at least consider my feelings?" she pleaded, her voice tinged with desperation, her eyes pleading for understanding. Bawat salitang binibitawan nito ay para bang dinudurog ako. But I need to be firm, I can't be swayed by her words..
"No one owns me," I retorted, my tone firm and unwavering. "You may be my wife, but you don't own me..." I heaved a deep sigh.
" I am Aviannah Zenice Sebrofei Freight, the Heir of the Kingdom of Freight, the Sovereign of the Sebrofei Empire, the Vanquisher of the 7 Kingdoms," I proclaimed, each title dripping with authority and power. I could feel the weight of my titles bolstering my resolve, each word resonating with the power I held.
"No one controls me, Ygritte," I continued, my voice rising with conviction.
"I hold dominion over half the world. You can't dictate my actions... I'll do as I please, kiss whom I desire, touch whom I wish..."
The fire in my eyes reflected the intensity of my determination.
"I'll decide whom to spare or end," I declared, my voice echoing with authority..
"Their lives are mine to command, and I alone choose their fate..."
In that moment, I stood as master of my own destiny, my power unchallenged, my will unyielding.
But all my determination crumbles down as her emotions disappeared on her eyes and uttered, "Then so be it."
"You do what you want to do and I'll do mine. Yes, you are right, you are someone who's highly esteemed, with power and authority over many.", her tone tinged with a hint of sorrow.
"And now," she declared, her voice was cold and merciless , "I'm removing all your rights to me."
Her words pierced through the air like arrows, I can feel my heavy breathing.
"I'll kiss whoever I want then, be with whoever I want, go out with some other guys. Be fucked with a man I desired." she asserted, her resolve unwavering.
Tila bawat salitang binibitawan niya ay ang pag sikip ng kuwartong inu-okupa namin dahil nahihirapan akong huminga. My mind is now starting to play with my head, imagining that she's with another man, laughing with him, running her fingertips to someone else's body, touching every part of her that should be mine.
I bit my lower lip as I clenched my fist, a tear escaped from my eyes.
There's fucking no way!
"I'll give my love to those who deserve it, those who won't try to control me."
Para akong sinaksak ng ilang beses dahil sa mga binitawan niyang salita. It's just mere words but I felt jealous. I'm jealous of the thought, and it's not good because just by the thoughts of it , my hands are already itching to hurt everyone. Everyone who will take advantage of her. Get close to her. Hold her. Talk to her! Fuck! I felt rage consuming my entire being.
It is maddening.
"Not a word Ygritte." Mariing wika ko rito, ramdam ko ang panghihina dahil sa pagpipigil sa sarili.
"Iyon ang gusto mo diba? Then why can't I do the same? Be fair, Zen. Let someone do the honor to love me whole and pleasure me."
Tila nandilim ang aking paningin, my hand grabbed her neck as I pulled her closer to me.
"I said not a fucking word Ygritte! Don't you dare! D-Don't you fucking dare!" Bawat salitang lumalabas saaking bibig ay may diin, I am now shouting my lungs out, pumiyok pa ako ng mag cracked ang boses ko.
Nagagalit ako, gusto kong itago ang mga emosiyong nararamdaman pero tila wala na akong control sa sarili, sunod-sunod ang pag patak ng luha sa aking mga mata habang nakatingin sa malamig niyang mga mata.
My anger rose like a tempest within me, fueled by the flames of possessiveness and love. "I'll kill everyone, Ygritte," I thundered, my voice reverberating with raw intensity. "You are mine, I'm the one who owns you. Akin ka. Volcanoes may erupt.. Lands may crack.. Seas may swallow our homes.. Storms might ravage the land... The world might end.." I continued, each word laced with the ferocity of my passion,
"But you're still mine.. You are mine alone, do you fucking understand?"
Hindi ko na hinintay ang sasabihin nito as I seized her lips with mine.
My grip on her lips was firm, almost demanding, as if trying to exert control over the tumultuous emotions raging within me. Each kiss carried a fierce intensity, marked by the urgency of my unspoken frustrations and grievances.
I felt her response mirroring my own intensity. Her lips pressed back against mine with a ferocity that matched my own, each kiss laden with pent-up frustration and raw emotion. It was as if we were engaged in a silent battle, our mouths locked in a tumultuous dance of conflicting desires and unresolved tensions.
Our lips met with a force that bordered on aggression, conveying the depth of our pent-up emotions in a silent exchange of fury and passion.
As her anger boiled over, her movements were sharp and deliberate, her eyes flashing with fiery intensity. With a determined push, she guided me towards the bed, her hands firm yet trembling with the force of her emotions. I yielded to her dominance, allowing her to lead me, to dictate the course of our tumultuous encounter.
As I sat upon the bed, I could feel the weight of her anger pressing down upon me, her presence looming large as she sat upon my lap. Her body radiated heat, her breaths coming in ragged gasps.
"A-Ahh.." A moan escaped from my mouth.
As she settled upon my lap, our bodies pressed together in a tangle of limbs and emotions. Her touch was electric, charged with a raw intensity that sent shivers down my spine. I could feel the heat of her skin against mine, the rapid beat of her heart echoing in the stillness of the room.
I wrapped my arms around her waist, pulling her close, offering myself as I felt her lips going down my neck, kissing, nibbling, sucking, biting it. I can feel her rage as she bit my skin so hard that I felt like it would bleed.
Instead of asking her to stop, para bang may bumuhay na kung ano sa sistema ko dahil sa ginawa niya. It turned me on more.
My hold on her waist tightened the reason to escape a moan from her mouth.
"F-Fuck." I heard her whispered with heavy breathing as she grabbed my hair that made me look up. Seeing her face and flushed cheeks, sweats forming on her forehead as she leaned closer to bit my lower lip.
Para itong nang gigigil saakin labi sa paraan ng pagsipsip niya rito hindi rin nakatakas sa panlasa ko ang dugo ng walang pag-aalinlangan niyang kinagat ang ibabang labi ko.
I can feel her hips swaying on my lap together with her body. She's grinding herself on top of me. She was moaning every time my hardness was hitting her clothed core.
I started to roam my hand on her back, I wanted to remove her dress pero nakakapanghina ang ginagawa niya saakin.
I closed my eyes as I felt her lick my earlobe, nakahawak rin siya saaking leeg habang pinupunto ng halik ang mukha ko.
Pabilis rin ng pabilis ang ginagawa niyang pag grind ng sarili sa lap ko kaya naman hindi ko na mapigilang mapadiin ang hawak sakanyang likod. Grabe na ang pag iinit na aking nararamdaman and I know to myself that it isn't enough. I need more..
I want her..
Napamulat ako ng maramdaman kong umalis ito sa pagkaka-upo saakin. Aangal na sana ako ng makita itong mabilis na hinubad ang suot niyang dress kasama ang pang ibabang saplot. Sa sobrang bilis ng pang yayari ay naramdaman ko nalang siyang naka upong muli sa kandungan ko.
She's fucking naked.
As she moved, her smooth, supple skin seemed to glow with an ethereal luminescence, casting a spell of mesmerizing beauty. Each curve and contour of her body spoke of grace and poise, inviting admiration with every glance. There was a natural allure to her naked form, an embodiment of confidence and self-assurance that captivated the senses. I fucking miss her.
I can't stop myself from seeing her nudity that I found myself grabbing her bosoms, inilapit ko ang mukha ko sa leeg nito at doon siya pinaulanan ng halik.
Hindi ko na nakikilala ang sarili, all my resolve disappeared. Sakanya lang, sakanya lang talaga ako nababaliw.
"Y-Ygritte.." I moaned between my kisses on her neck as I felt her hand going down on my bulge. Her long fingertips are now playing with my hardness.
Ramdam ko ang init ng kanyang kamay na nagmamasahe rito, even though I am still fully clothed I can feel her nakedness.
My kisses go down on her bosoms, licking her pinkish nipple while pinching the other one I felt how her body arched because of the sensations.
"L-Love.." She whispered which I returned with a moan as I felt her hand slid inside my pants.
She's now grabbing my cock, her hand is holding it fully inside my pants as she starts to move her hand up and down.
Tila lasing ang mga matang tinapunan ko siya ng tingin, As I gaze into her eyes, I'm met with a captivating blend of emotions that stir within me. In the depths of her gaze, I see a flicker of desire, a primal hunger that ignites the fire of lust within me. Yet, intertwined with the flames of passion.
"I love you so much, Zenice..." She whispered while gasping air.
She leaned closer to me as she gave me a peck on my lips as she took out my thing on my pants and lifted herself trying to insert my shaft on her wetness.
A moan escaped from our lips as she successfully entered it to her core.
Iniyakap niya ang kanyang mga braso saaking batok at siniksik ang mukha sa leeg ko, ramdam ko rin ang bawat paghinga niyang tumatama sa sa leeg ko.
Dikit na dikit ang aming katawan habang nagtataas baba ang kanyang balakang. Ramdam ko rin ang pagtaas baba ng kanyang dibdib dahil sa ginagawa.
"U-Uhh... Z-Zenicee.." She's moaning my name and it's like music to my ears.
Humigpit ang hawak ko sakanyang bewang as I guide her every thrust. I can feel her tightness wrapping my length every thrust we make, all her weight are on me she's literally driving me crazy.
Rinig na rinig rin sa apat na sulok ng kwarto ang mabibigat naming pag hinga pawang pinuno ng ungol ang lugar at tanging pagsasalpukan lang ng aming mga katawan ang maririnig sa hangin.
"W-Wait Ygritte.." Hinihingal na wika ko, pinipigilan ang kanyang bewang sa pagbilis ng kanyang pag galaw.
"I can't s-stop.." She moaned as she quickened her pace and drove her waist up and down. Sinabayan ko ang pag bilis ng kanyang galaw habang yakap yakap ng mahigpit ang kanyang bewang .
Rinig na rinig ang pag sasalubong ng aming intimite parts, mas lalo ko pang diniinan ang hawak sakanyang bewang para mapatigil ito at ako na ang gumalaw. Every thrust I made sure that it's deep and satisfying, hitting her feminine.
I grabbed her bum and lifted it a bit so that I can shove my whole on her center more as I thrust faster and deeper. I can feel her nails digging my skin.
Hindi niya na rin alam kung saan hahawak,
Napapasabunot na rin ito saaking buhok tila ba nanggigil. Para bang masisira na rin ang kama dahil sa malakas na pag-uga nito.
"I'm s-so closed love .." She whispered as she kissed my lips hungrily, I opened my mouth to welcome her tongue. Our tongue fought for dominance where she lost as she stopped from kissing me, idinikit niya ang noo saaking noo, her mouth formed an O as I felt her legs shaking.
As I saw her legs shaking with the intensity of orgasm, I felt my own release from our heated encounter. I hugged her tight as I tried to calm myself from my own orgasm, her core is gripping my cock inside of her while her legs continue to quiver.
Her legs are still trembling, I felt the raw heat of her desire filling the air around us. It was as if her whole body was singing with ecstasy, and those shaky legs were the chorus.
Her trembling legs showed how deeply she was swept away by pleasure. It was like she was caught in a whirlwind of sensation and craving, and those shivers were the aftermath of the storm.
Seeing her give in to the bliss of the moment, I couldn't help but be mesmerized.
I hugged her tight, I felt her heavy breathing against my neck as she hugged me back. Ramdam ko rin ang pag bigat ng kanyang katawan habang nakayakap saakin.
Her breathing slowing into a rhythmic pattern, I could tell that exhaustion had finally caught up with her. Sinilip ko ang kanyang mukha sa balikat ko, her eyelids grew heavy, and with that she fell asleep.
I watched her sleeping face, I couldn't help but be captivated by her beauty, even in her tired and sweaty state. Despite the weariness etched into the lines of her face and the beads of perspiration glistening on her brow, she remained a vision of utter allure.
A smile formed on my lips.
"Te quiero mucho, esposa. Eres mío... Sólo mío..." I whispered gently as I planted a kiss on her forehead.