IZIAH POV...
Few years later....
"Dito naman po ang harap mga mommies and babies. 1,2,3 smile"
*click*
*big flash*
-
-
"You're spacing out again." Napalingon ako sa taong dumating at sumira sa pagmumuni-muni ko.
Nakangiti niya akong inabutan ng champagne glass.
"Babe naman loosen up! Masyado kang stress sa binyag ng mga inaanak ko."
Kinuha ko ang champagne sa mga kamay niya at minsanan itong ininom.
"Hindi ako mapalagay ruru *sigh*" I honestly said.
Umupo siya sa tabi kong upuan at tumanaw rin madilim na dagat.
Sa isang tagong resort ginanap ang binyag ng mga anak ko.
Oo, ilang taon na ang lumipas simula ng insedente sa bahay.
Ilang taon narin ng huli akong makatanggap ng pagbabanta kaya mas lalo akong kinakabahan sa possibleng mangyari.
"Masyado mo kasing iniisip" akbay niya sakin. "Dapat ang ginagawa mo ngayon nag-eenjoy! Haleer~ mahalagang okasyon to sa pamilya niyo kaya bakit mo sisirain sa pag-iisip ng kung ano ano."
Napasulyap ako rito. Nakangiting mukha niya ang bumungad sakin.
May point nga naman siya binyag ito ng mga bata and as a mother dapat masaya ako dahil onti-onti akong natututo sa pagiging isang ina.
"Thank you pero kailangan ba talaga ganito tayo kalapit? baka naman gusto mo ng alisin yang mga kamay mo sakin-_-"
"Hahaha sorry po madam ikaw naman kaya itong tumingin sa direksyon ko." Patawa-tawa niya habang inaalis ang pagkakaakbay sakin.
Hindi naman ako apektado dahil magkaibigan naman kaming dalawa at walang malisya samin ang ganong bagay.
"Hay...Finally! Nagkaron narin ng happy ending ang buhay ng bestfriend ko!" Pasigaw niya habang nag-uunat.
Happy ending...
Happy ending nga bang matatawag ang lahat ng to?
Lumipas man ang ilang taon na wala akong natatanggap na pagbabanta ay hindi parin ako mapanatag lalu na't ng malaman kong nasa malapit lang ang gustong sumira sakin.
**Flash back***
"Pasensiya na po at nahuli ako ng dating." Tumango lamang ako rito.
Nasa tagong karinderya kami ngayon at ang taong kausap ko ay ang nag-iisang taong hiningan ko ng tulong para humalungkat ng nakaraan.
"Heto na po ang lahat ng impormasyon na pinapahanap niyo." Sabay usog niya ng envelope na nakapatong sa mesa. Kinuha ko ito at binuksan.
"Totoo pong na ospital ang taong hinahanap niyo...pero hindi po tunay ang pagkamatay nito." Natigilan ako ng mabasa ang nasa record.
"Plastic Surgeon... ibig sabihin..."
"Yes ma'am, palabas lamang po ang lahat. Napag-alaman ko po na most wanted criminal ang taong yon at para matakasan lahat ng krimeng ginawa niya ay nagpaopera ito ng mukha para baguhin ang kanyang pagkakakilanlan."
"Ibig sabihin ay kasabwat nila ang ospital." Tumango ito.
Napakuyon ako ng aking kamao kasabay ng pagkalukot ng mga impormasyong hawak ko.
"Kaya mas lalu po dapat kayong mag-ingat ma'am dahil baka hindi niyo alam ay nasa malapit lamang ang taong gumagawa sainyo nito. Ngayong iba na ang pagkakakilanlan ng taong yon ay mas malaya na siyang nakakagalaw, at possible rin na matagal niyo na siyang nakakasalamuha ng hindi niyo nalalaman."
Nakaramdam man ako ng labis na takot ay hindi ko yon ininda ng tuluyan.
Mas ngayon ko kailangang maging malakas, ngayon pa na nalaman kong possibleng nasa paligid lang ang mastermind ng lahat ng to.
"Hanapin mo ang doctor na nag-opera sakanya, kung kinakailangan mo siyang bayaran ay gawin mo hanggang sa malaman natin kung ano ang itsura ng taong gumagawa sakin nito."
"Masusunod po."
***End of flashback***
"Ayan ka nanaman lumulutang nanaman yang utak mo. Chill out babe!" Tumayo ito sa kinauupuan niya at bigla nalamang kinuha ang kamay ko.
"San tayo pupunta?" Takang tanong ko.
"Sa lugar kung saan tayo lang ang may alam."
Kinilabutan ako sa naging sagot niya.
"G-gaga ka ba! Di kita bet no!"
Sa boses niya kanina ay parang may pagnanasa siya sakin.
Humagalpak ito ng tawa.
"Wag kangang feelingera! Gusto lang kitang dalhin sa lagoon nila dito."
"Lagoon?"
"Yep." Paano nagkaron ng lagoon sa may tabing dagat?
"Hindi ito natural na lagoon kundi ipinagawa lang ng may-ari ng buong resort para raw kung gustong makapagrelax ng mga special guest nila ay pwde silang pumunta dito."
Nagpatuloy kami sa mapunong lugar.
"Pano mo nalaman to aber?" May pagmamataray kong tanong.
Mabuti nalang talaga at nakapagpalit ako ng suot kanina kundi nagkasugat sugat na ang binti ko sa sukal ng daan nato.
"Duh~ tinatanong paba yon ako kaya ang nag-ayos ng lahat ng to kaya alam ko ang mga inooffer nila sa lugar nato."
Bakit ko nga ba nakalimutan na siya ang nagplano ng lahat ng to. Regalo niya naraw sa mga inaanak niya kaya gumastos siya ng pagkalaki-laki.
Diko naman siya tinanggihan sa alok niya, bakit ko tatangihan ang libre.
"Malayo paba tayo? Kanina pa tayo lakad ng lakad pero wala naman akong nakikitang artificial lagoon."
Sumasakit na ang talampakan ko sa hindi pantay pantay na dinadaanan namin.
"Heto na nga andito na tayo."
Pakiramdam ko may background music akong naririnig habang inililibot ang tingin sa lagoon na pinagdalhan ni ruru sakin.
Hindi mo mapagkakamalang gawa lamang ito ng tao. Yung mini falls kasi sa gitna ay parang totoo dahil may naglalakihang bato na dinadaluyan ng tubig, habang umaagos ang tubig sa itaas ng bato ay siya namang naiipon sa mismong lagoon ang pinagkaiba ngalang ay may ilaw sa ibaba na kulay blue and white kaya parang nasisinagan ng direkta ang tubig sa buwan.
"Una akong nakapunta dito nagandahan din ako, diko inasahan na gawa lang nila to dahil parang totoong totoo."
I agree.
"Halika na magbabad na tayo." Hila niya sa kamay ko.
"Teka wala tayong damit na dala."
"Ano kaba paa lang naman ang ibababad natin hindi naman katawan."
Paa lang naman pala akala ko eh..
Pareho kaming umupo sa may malaking batuhan at hinayaan mabasa ng tubig ang paa namin.
Ang lamig ng tubig. Hindi lang mukhang natural ang itsura ng lagoon na to kundi maging ang feeling na mararanasan mo sa totoong lagoon ay maeexperience mo dito.
"Hindi ka talaga nagtipid sa pagpili sa resort na to huh." Panunutya ko sakanya.
Money was never been an issue for ruru basta kailangan mo at gusto niya talaga ang gagawin niya ay paglalaanan niya talaga ito ng oras at pera.
"True, para rin naman ito sa mga inaanak ko kaya nilubos ko na." Pareho kaming natawa.
"Kapag ako naman ang nagka-anak siguro naman buong disneyland kaya mong ipasara."
"Gaga!" Sabay wisik ko ng tubig sakanya. "Anak lang ako ni Greg Feliciano hindi ni Henry Sy anong tingin mo sakin taga imprenta ng pera."
"Hmm..pwde ba?haha" inangat ko ang paa ko at ibinagsak ito sa tubig dahilan para mabasa kami pareho.
"Bakla ka! Bakit mo ko binasa!"
"Hahaha alam ko kasing dikapa naliligo kaya ipinaramdam kona sayo ang mabasa ng tubig." Pang-aasar ko.
"Ah talaga!" Pagtataray na wika nito. "Pati ngarin ikaw naamoy ko eh kaya bakit hindi tayo"
"GAG* ANG LAMIG!" Malakas na bulyaw ko ng lamunin ng malamig na tubig ang buong katawan ko.
Tatawa tawa naman ang isa sa kalokohang ginawa niya.
Pareho na kaming basa at nakababad sa malamig na tubig ng artificial lagoon. Sumabay pa ang ihip ng hangin kaya lalu akong nanginig sa ilalim ng tubig.
"PUTANG-NA AYOKO NA!" Mabilis akong lumangoy patungo sa pampang ng lagoon at nakasunod naman sakin si ruru na tawa parin ng tawa.
"Grrr ang lamig takte!" Yakap ko sa basang basa kong katawan.
"Halika na bumalik na tayo bago kapa mangisay diyan."
"Oka--argh"
Ang sakit. Sinong---
Bumagsak ang katawan ko mula sa lupa at bago ko maipikit ang aking mata ay may nakita akong pigura. Hindi lang siya siya nag-iisa dahil marami pang iba ang nasa lukuran niya.
"S-sino k-"
*Black out*
-----
"Ugh ang sakit ng batok ko."
Nais ko sanang himasin ang batok ko ngunit hindi ko magawa dahil parang may pumipigil sa kamay ko na umangat.
Iminulat ko ng marahan ang aking mga mata at doon ay nakita ko ang kinalalagyan ko.
Nakatali ako sa isang upuan. Madilim ang buong paligid at tanging ilaw lang na nakatapat mismo sakin ang nagsisilbing liwanag ko.
Maingay na bumukas ang pinto pero hindi ko makita kung sino ang nandodoon dahil walang kailaw ilaw sa lugar nayon.
"Mabuti naman at gising kana." Bungad niya.
Boses ng matandang lalake ang nahimigan ko pero parang hindi yon ang totoo niyang boses dahil nakakarinig ako na parang mahinang kaluskos na parang kagaya sa radyo ng mga sundalo.
Is she/he using a voice changer?
"SINO KA? ANONG KAILANGAN MO SAKIN? AT NASAN ANG KAIBIGAN KO?!"
Ngayon ko naalala na hindi lang pala ako ang taong nasa lagoon dahil kasama ko ron si ruru pero bakit hindi ko siya nakita rito.
Kung kasama ko siyang kinuha nila ay dapat andito rin siya.
"Relax... Masyado ka namang nagmamadali eh, nakita mo namang kakapasok ko palang hindi ba pwdeng i-welcome muna muna ako."
"Welcome my a-s" umalingasaw ang tawa nito sa buong kwarto.
"Hindi ako nagkamali dahil yang kagaspangan ng ugali mo ang una kong nagustuhan sayo, but anyway wag kang mag-alala dahil nasa mabuting lagay naman ang kaibigan mo."
"Anong ibig mong sabihin?! San mo dinala si ruru!" Tumawa nanaman ito na parang may nakakatawa sa sinabi ko.
"Bakit ba masyado kang concerned sa babaeng yon. Wag mong sabihing may gusto ka sakanya?." Ang daldal ng taong to hindi paba siya tapos sa mga dialogue niya? Paending nalang ang kwento pabida pa.
"Omy Omy so totoo pala ang bali-balita na lesbian kana."
"So? May problema kaba sa gender identity ko."
Homophobic amp.
"Wala naman akong paki-alam sa kasarian mo dahil para sakin babae kaparin."
Napapikit ako ng mata ng may tumamang flashlight directa sa mata ko.
Agh gusto ba nila akong bulagin!
"Hm...ang bango mo parin, wala paring pagbabago ang amoy mo ikaw na ikaw parin ang pinakamabangong babae para sakin."
"LUMAYO KA SAKIN!" Pinilit kong pakawalan ang sarili ko ngunit hindi ko magawa.
Narinig ko ang malakas na tawa niya na malapit lng sa kinaroroonan ko. Muli ay naramdaman ko ang presensiya niya na nakalapit sakin.
"Do you stil remember the day that I told you to bring the girls to the abandoned room?"
Isang salita niya lang ay parang bumalik ako sa scene kung saan nangyari ang lahat.
Kagaya ng kinaroroonan ko ay madilim din doon, walang tao at abandonado.
"Tumahimik ka! Wala kang alam sa mga pinagsasabi mo!" Galit na sigaw ko. Kahit mapatid ang litid ko ay wala akong paki-alam basta mapatigil ko lang siya sa gusto niyang sabihin.
Ayoko ng balikan ang nakaraan. Tapos nakong balikan ang pagkakamaling yon dahil kahit ako ay walang magawa para ipagtanggol ang sarili ko.
"Bakit ako titigil eh nag-uumpisa palang tayo..."
TBC...