Sponsor
[ Part 7 ]
မူရင်းစာရေးသူ: 아노르이실
ဘာသာပြန်သူ: Nieve
ယူအီရင်းက အိပ်ရာပေါ်သွားမဲ့အစား မူယွန်ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီး တစ်ချက်ကြည့်ရင်း ဘေးက ဆိုဖာခုံဆီ ဆွဲခေါ်သွားပြီး ထိုင်လိုက်တယ်။
မူယွန်က သူ့ကို အိပ်ရာထက်ကို ခေါ်သွားဖို့ မျှော်လင့်ထားပုံရပြီး အိပ်ရာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့ စိတ်ပျက်မှုကို ဖော်ပြနေတဲ့အလား စိုးရိမ်နေတဲ့ သူ့နှလုံးသားက နာကျင်စွာ ခုန်ပေါက်လာတော့တယ်။ မူယွန်က သက်ပြင်းရှည်ကြီးကို မှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ရှေ့မှာထိုင်နေတဲ့ ယူအီရင်းကို ကြည့်လိုက်တယ်။
“အရမ်းကြီး စိတ်ပျက်မသွားပါနဲ့၊ ဒီကိုလာပါ”
“ဘယ်သူက စိတ်ပျက်လို့….”
မူယွန်က ဆင်ခြင်ပေးဖို့ ကြိုးစားနေပေမဲ့ မကြာခင်မှာပဲ ယူအီရင်းက သူ့ရဲ့လက်ကောက်ဝတ်ကို လှမ်းကိုင်ပြီး ဆွဲခေါ်လိုက်တော့ မူယွန်တစ်ယောက် ပါးစပ်ပိတ်သွားတယ်။ လက်ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ကိုင်ထားရင်း အားအနည်းငယ်ထည့်ပြီး လှမ်းဆွဲလိုက်တာကြောင့် မူယွန်က ယူအီရင်းရဲ့ပေါင်ပေါ်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်မိသွားလေတော့ သူ့မှာ အနေရခက်လာပြန်တယ်။ သူ့ရဲ့ပေါင်နဲ့ ယူအီရင်းရဲ့ခြေထောက်ကလည်း ထိတွေ့နေတာကြောင့် လည်ချောင်းတွေ ခြောက်ကပ်လာပြီး တံတွေးမျိုချလိုက်မိတယ်။
“လက်ကိုင်ပဝါ”
ယူအီရင်းရဲ့စကားကြောင့် မူယွန်က သူ့ရဲ့အိတ်ကပ်ထဲက လက်ကိုင်ပဝါကို ထုတ်ပေးလိုက်တော့ ယူအီရင်းက ရေမွှေးနည်းနည်းဖြန်းထားတဲ့ လက်ကိုင်ပဝါကို ဖြေလိုက်တဲ့အချိန် ရေမွှေးနံ့ခပ်သင်းသင်းက သူ့နှာခေါင်းဝကို ကျီစယ်လာတယ်။
ယူအီရင်းက လက်တစ်ဖက်က ပဝါကို ကိုင်ထားပြီး သူ့ရဲ့ခါးကို ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားရင်း အဲ့ဒီလက်နဲ့ပဲ မူယွန်ရဲ့ခါးပတ်ကို ဖြေလိုက်တယ်။ မူယွန်တစ်ယောက် တားဆီးရမယ်ဆိုတာကို သိပေမဲ့ ယူအီရင်းရဲ့ပခုံးပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ သူ့ရဲ့လက်တွေကတော့ လှုပ်ရှားလာခြင်းမရှိပါဘူး။
“ဒီလိုတောင် စိုနေပြီပဲ”
ယူအီရင်းက သူ့ဘောင်းဘီခါးပတ်ကို ဖြုတ်ပြီး လျှောချလိုက်တော့ အတွင်းခံကဖောင်းပြီး စိုနေတာကို မြင်သွားပြန်တယ်။ မူယွန်တစ်ယောက် မျက်လုံးကို ခပ်တင်းတင်းမှိတ်ထားပြီး အတွင်းခံပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့လိင်တံတစ်လျှောက် ပွတ်သပ်နေတဲ့ ယူအီရင်းရဲ့လက်ချောင်းတွေကို ခံစားနေမိတယ်။
တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ ယူအီရင်းက သူ့ရဲ့ထိပ်ဖျားကို အနည်းငယ် ပွတ်ဆွဲလာတဲ့အခါ ရုတ်တရက် သူရဲ့အားတွေက ကုန်ခန်းသွားပြီး ခန္ဓာကိုယ်က တုန်ယင်လာတော့ ယူအီရင်းက မူယွန် ပြုတ်ကျသွားမှာစိုးနေသလိုမျိုး ခါးကို အလျင်အမြန်ဆွဲဖက်လာတယ်။ ခါးပေါ်က အထိအတွေ့ကတောင်မှ မူယွန်ရဲ့ အသက်ရှူထုတ်သံတွေကို ပြင်းလာတဲ့အထိ ကလိကလိဖြစ်အောင်ပြုစားနေတော့တာပေါ့။
“ကျွန်တော် ဘာမှမလုပ်ရသေးဘူးလေ”
ရယ်သွမ်းသွေးနေတဲ့ သူ့ရဲ့အသံကို ကြားလိုက်ရပေမဲ့ မူယွန်တစ်ယောက် ပေါင်တွေ၊ တင်ပါးတွေ တင်းမာနေတာကြောင့် အဲ့ဒါကို ဂရုမစိုက်နိုင်သလို သတိမထားလိုက်မိခင်မှာပဲ ယူအီရင်းထိုင်နေတဲ့ ဆိုဖာပေါ်ကနေ ထလာပြီး ယူအီရင်းရဲ့ပေါင်ပေါ်မှာ ဝင်ထိုင်နေမိတော့ ယူအီရင်းကလည်း မှီတွယ်လို့ရအောင် မူယွန်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို နည်းနည်းပိုပြီး ဆွဲယူလိုက်တယ်။
“ကျွန်တော် အကြာကြီး သည်းခံထားတာမလို့ ဆက်ထိန်းမထားတော့ဘူး”
ယူအီရင်းက အသာအယာပြောရင်း မူယွန်ရဲ့အရာကို ထုတ်ယူဖို့ အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ အတွင်းခံပေါ်ကနေတောင် ပူလောင်မှုကို ခံစားလို့ရလောက်အောင် စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းနေပြီး ယမ်းခါနေတဲ့ မူယွန်ရဲ့အရာကို ယူအီရင်းက လက်ကိုင်ပဝါနဲ့ သိုင်းပတ်လိုက်ပြီး မကြာခင်မှာပဲ ပူပူနွေးနွေးအသားကြီးကပါ ထိလာတယ်။
“ဘာလဲ…”
“စိတ်မပူပါနဲ့ ဒါက လက်နက်မဟုတ်ပါဘူး”
မူယွန်က သူ့ရဲ့လိင်တံထိပ်ကို လာထိနေတဲ့ ကြီးမားပြီး မာတောင်နေတဲ့အရာက ဘာလဲဆိုတာကို ချက်ချင်းသိလိုက်တယ်။ အဲ့ဒါကတော့ ယူအီရင်းရဲ့ပိုင်ဆိုင်ရာပါပဲ။ မူယွန်က အောက်ကို အကြည့်ရွှေ့လိုက်တော့ ယူအီရင်းက ခါးပတ်ကို ဖြေပြီး သူ့ရဲ့အရာကြီးကိုပဲ ဆွဲထုတ်ထားတယ်။
ဒါက အဝတ်အစားပေါ်ကနေ ထိတွေ့တာထက် အများကြီး ပိုကောင်းမွန်ပြီး ယူအီရင်းကလည်း မူယွန့်လို မာပြီး စိုစွတ်ပြောင်ချောနေရော။
ယူအီရင်း လွှမ်းခြုံထားတဲ့အနံ့တွေက ပိုပြင်းလာတယ်လို့ မူယွန်တစ်ယောက် ခံစားမိလာတယ်။
“အား….ဟား….ဟူး…..အနံ့က”
“တတ်နိုင်သလောက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ထိန်းချုပ်နိုင်အောင် ကြိုးစားနေတယ်”
မူယွန်က ယူအီရင်းရဲ့လက်ဖျံကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ရေအောက်မှာ ရောက်နေချိန် ဘက်ပေါင်းစုံက ဖိအားတွေကို ခံစားနေရသလိုမျိုး သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းပိုင်းကလည်း ပြောင်းလဲသွားပြီး ပေါက်ကွဲထွက်တော့မတတ်ပဲ…..။
မူယွန်ရဲ့ခါးတွေက ရှေ့နောက် ယမ်းခါနေပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ပစ္စည်းတွေက ထိမိနေရုံပဲဆိုပေမဲ့ တစ်စစီပြုတ်ထွက်တော့မယ်လို့တောင် ခံစားနေရလေရဲ့။ သူ့ရဲ့စိတ်တွေက ဗလာဖြစ်သွားပြီး သူ့ရဲ့လိင်တံထိပ်ကို လာထိနေတဲ့ ယူအီရင်းရဲ့အရာနဲ့ အထိအတွေ့တွေကလွဲလို့ ဘာကိုမှ မတွေးနိုင်တော့ဘူး။
“လွယ်လွယ်လေး ကလိလို့ရတဲ့အရာကို တောင့်ခံထားဖို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဖိအားပေးနေတာလား”
ယူအီရင်းက သူ့ရဲ့နားဖျားလေးကို စုပ်ယူပြီး ပြောလာတော့ စုပ်ယူခံလိုက်ရတယ်ဆိုတဲ့အသိနဲ့ သူ့ရဲ့အသံက မရိုးမရွဖြစ်လာစေသလို သူ့ရဲ့စကားလုံးတွေကလည်း သူ့ကို နိုးကြားလာစေတယ်။
မူယွန်က တံတွေးမျိုချလိုက်ရင်း လက်ဖျားတွေထိ တုန်ယင်နေပေမဲ့ မတ်တတ်ရပ်ဖို့ ကြိုးစားရင်း ယူအီရင်းကို ကြည့်လိုက်တယ်။ ယူအီရင်းကလည်း အဓိပ္ပာယ်မဖော်နိုင်တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်နေပြီး လက်ထဲမှာ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အရာတွေကို ပူးတွဲကိုင်ထားတယ်။
မူယွန်က အသိပြန်ဝင်လာအောင် ခေါင်းကို အနည်းငယ် ခါယမ်းလိုက်တယ်။
“မြန်မြန်ပြီးအောင် လုပ်ကြရအောင်”
အသံက အနည်းငယ်ချုပ်တည်းထားပုံရပြီး မူယွန်ရဲ့အနိမ့်သံ ပိုတိုးသွားတဲ့ပုံစံက ပဲ့တင်သံလိုတောင် ဖြစ်နေတယ်။ အသံက စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ဖော်ပြသလို ဖြစ်နေတာကြောင့် မူယွန်က တံတွေးအနည်းငယ် မျိုချလိုက်တယ်။
“ခင်ဗျားရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ကျွန်တော့်ဆီ ပုံအပ်ထားတာက ပိုပြီး သက်သောင့်သက်သာမဖြစ်ဘူးလား”
“အချိန်မရှိတာမလို့ မြန်မြန်လက်စသတ်လိုက်ရအောင်”
မူယွန်က စီးပွားရေးဆန်ဆန် ပြောဖို့ ကြိုးစားနေတာကြောင့် ယူအီရင်းက တောက်ပစွာ ပြုံးလိုက်တော့ အဲ့ဒီအပြုံးက မူယွန့်ကို တံတွေး မျိုချမိသွားစေသလို ယူအီရင်းရဲ့ အဲ့ဒီအပြုအမူက တစ်ခုခုကို ဖိနှိပ်ထားတယ်ဆိုတာ တပ်အပ်ပြောနိုင်တယ်။
‘သူ့ကို ထပ်ပြီး ရန်စမိသွားတာလား'
“ကောင်းပြီ၊ အဆုံးသတ်ကြတာပေါ့”
မူယွန်က ယူအီရင်းရဲ့ ပခုံးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပေါင်တွေကို ကျုံ့လိုက်မိတော့ ယူအီရင်းကလည်း သူ့ရဲ့လိင်တံကို အသာအယာဆွဲပွတ်ပေးနေတယ်။ အသာအယာလှုပ်ရှားမှုက သူ့ရဲ့ပြင်းပြတဲ့အခြေအနေနဲ့ ကွာခြားလှပြီး မကြာမီမှာတော့ တစ်ကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်လာရင်း ထပ်ငြိမ်သွားပြန်တယ်။ အဲ့ဒီနောက် သူက အနားကို ဖြည်းဖြည်းချင်းချဉ်းကပ်လာပြီး အဲ့ဒီအရာကို အနည်းငယ်ဆွဲယူပြီး သူ့ဟာနဲ့ အသာအယာ ပွတ်သပ်နေတော့တာပဲ။
“ဟင်း…”
မူယွန်က အသက်ရှူသံ မြန်လာပြီး ခါးပါ အနည်းငယ် ကော့တက်လာပေမဲ့ ယူအီရင်းကတော့ ခပ်ဖြည်းဖြည်းသာ လှုပ်ရှားနေတယ်။ သူ့ရဲ့လက်တွေနဲ့ ကိုင်ထားရင်း တဖြည်းဖြည်းချင်း မချင့်မရဲဖြစ်လာအောင် ဆွဲချပြီး အဲ့ဒီအရာနဲ့ ကစားနေသလိုမျိုး အကြည့်မရွှေ့ဘဲ အသာအယာ လှုပ်ရှားနေတော့ မူယွန်က အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်မိတယ်။
မူယွန်က ယူအီရင်းရဲ့လက်ကို ဖယ်ထုတ်ပစ်ချင်စိတ်မရှိတဲ့အပြင် သူ့ကို လုံးဝပတ်သက်တွယ်ငြိမိတော့မယ်ဆိုတာ သိပေမဲ့လည်း ရုန်းထွက်လိုစိတ်လည်း လုံးဝမရှိပြန်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူက တခြားသူတစ်ယောက်လိုမျိုး ဖြစ်သွားမှာကို မလိုချင်သလို အဲ့ဒီလိုဖြစ်သွားမှာကိုလည်း အကြောက်ဆုံးပါပဲ။
မူယွန်က လူကူးမျဥ်းကြားအလယ်မှာ ရပ်နေမိသလို ခံစားနေရတယ်။ ယူအီရင်းက သူ့ကို တုံ့ဆိုင်းခြင်းမရှိ ပတ်သက်လာပေမဲ့ မူယွန်ကတော့ ယူအီရင်းနဲ့ ပတ်သက်လိုက်ရင် သူက သူ မဟုတ်တော့မှာကို ကြောက်နေမိတယ်။ ယူအီရင်းကို တွန်းထုတ်ဖို့ကျတော့ ဆွဲဆောင်မှုရှိလွန်းနေပြီး လက်ခံဖို့ကျတော့လည်း အရမ်းကြောက်နေတယ်။
“ဟင်း….”
မူယွန်က ခဏလောက် အသက်အောင့်ထားတဲ့အချိန် ယူအီရင်းက သူတို့ရဲ့အရာတွေကို ပူးကိုင်ပြီး ဖိပွတ်နေတယ်။ ယူအီရင်းရဲ့ ပူနွေးနူးညံ့ပြီး စိုစွတ်နေတဲ့အရာကြီးက မူယွန်ရဲ့လုံးပတ်သေးပြီး အထိမခံနိုင်တဲ့အရာကို လာထိမိတိုင်း အားနည်းသွားသလိုခံစားချက်ရယ် သုတ်ဂလင်းရဲ့အတွင်းပိုင်းအထိ ရလာတဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ခံစားမှုရယ်က မူယွန့်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ တစ်လှည့်စီ ဖြစ်ပေါ်နေတယ်။
“ဟူး….”
နောက်ပြီး ယူအီရင်းရဲ့ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းကို ကြားလိုက်ရတော့ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ရင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ထိန်းချုပ်သည်းခံဖို့ ဖိအားပေးနေတဲ့မူယွန်က ခေါင်းထောင်လာတယ်။
ယူအီရင်းက မူယွန့်ကို ကြည့်နေပြီး သူ့ရဲ့မျက်နှာက မူယွန်နဲ့ လုံးဝကွဲပြားနေတယ်။ သူ့ရဲ့လှပတဲ့ နီနီရဲရဲနှုတ်ခမ်းလေးတွေက ပွင့်ဟနေပြီး နဖူးကြောတွေက အနည်းငယ် ရှုံ့တွနေပေမဲ့ အဲ့ဒါကို ဖုံးကွယ်ထားချင်တဲ့ပုံမပေါ်ပါ။ ချောမောတဲ့မျက်နှာလေးက အနည်းငယ် ရှက်သွေးဖြန်းနေပြီး တုံ့ဆိုင်းခြင်းမရှိ သာယာမှုအားလုံးကို ဖော်ပြနေတယ်။
အဲ့ဒါက ပုန်းရှောင်ဖို့ ကြိုးစားနေတဲ့သူ့ကို လှောင််နေတဲ့အတိုင်းပဲ။
“ဟင်း ဟူး…..”
သက်ပြင်းရှည်ကြီးတစ်ချက်နဲ့အတူ သူက မျက်လုံးကို အနည်းငယ်မှိတ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းတွေ ကွေးတက်သွားလိုက်ပုံက မူယွန်ရဲ့အကြည့်တွေကို သတိထားမိသွားပုံပဲ။ ဒါပေမဲ့ သူက အဲ့ဒါကို မကွယ်ဝှက်ထားသလို ပိုပြီးမြင်သာအောင် ခေါင်းကို အတော်လေး ထောင်လာပြီး လက်တွေကလည်း သူတို့ရဲ့အရာတွေကို ပူးကိုင်ပြီး မြန်မြန်ပွတ်ဆွဲနေတယ်။
“ဝိုး….”
မူယွန်က သူ့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလာပွတ်နေတဲ့အရာကြောင့် ရှေ့ကို ကိုင်းပြီး ခါးကို ရှောင်လိုက်ပေမဲ့ ယူအီရင်းက လုံးဝဂရုမစိုက်ဘဲ မူယွန်ရဲ့ခါးကို ဖိထားပြီး လက်ကိုင်ပဝါနဲ့ သိုင်းပတ်ထားတဲ့ သူတို့ရဲ့ပစ္စည်းတွေကို ခပ်မြန်မြန် ဆွဲပွတ်နေတယ်။
မူယွန်က ယူအီရင်းရဲ့ပခုံးပေါ်ကို နဖူးနဲ့ ဖိထားတော့ ယူအီရင်းရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေက သူ့ရဲ့နားဖျားအပေါ်ဘက်ထိ ရောက်လာပြီး လျှာနဲ့ စုပ်ယူနေတယ်။ လိင်တံတွေ တစ်ခုနဲ့တစ်ခု ပွတ်တိုက်နေတာကြောင့် လိင်တံထိပ်က ထွက်လာတဲ့ စိုစွတ်ပြီးနူးညံ့တဲ့အသံတွေက ရောနှောသွားပြီး အသံတစ်သံတည်းဖြစ်လာသလို မူယွန်ရဲ့ မောဟိုက်နေတဲ့အသံကလည်း ပိုပြီး ကျယ်လောင်လာတယ်။
“အင်း….”
“အား….”
မူယွန်ရဲ့တင်ပါးတွေက တောင့်တင်းလာပြီး နောက်ကျောတွေပါ တုန်ယင်လာကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေက ခြေဖျားအထိ စီးဝင်သွားချိန်မှာတော့ မူယွန်ရဲ့လက်ကိုင်ပဝါမှာ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့သုတ်ရည်တွေ စိုစွတ်သွားတယ်။
ယူအီရင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ကို လုံးဝပြိုကျသွားပြီး အချိန်အတော်ကြာ ပြေးလွှားနေတဲ့လူတစ်ယောက်လိုမျိုး အသက်မရှူနိုင်တော့တာကြောင့် ခပ်ပြင်းပြင်း သက်ပြင်းရှိုက်ရင်း ငိုက်စိုက်ကျသွားသလို ရှိသမျှခွန်အားတွေ အကုန်လုံးကလည်း လက်ဖျားတွေကနေတစ်ဆင့် ထွက်သွားကြတဲ့အတိုင်း သူ့ကို တဆစ်ဆစ်ခံစားရစေတယ်။
Swara Web Novel Translation
[ Zawgyi ]
ယူအီရင္းက အိပ္ရာေပၚသြားမဲ့အစား မူယြန္ရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီး တစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္း ေဘးက ဆိုဖာခုံဆီ ဆြဲေခၚသြားၿပီး ထိုင္လိုက္တယ္။
မူယြန္က သူ႔ကို အိပ္ရာထက္ကို ေခၚသြားဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပုံရၿပီး အိပ္ရာကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိတ္ပ်က္မႈကို ေဖာ္ျပေနတဲ့အလား စိုးရိမ္ေနတဲ့ သူ႔ႏွလုံးသားက နာက်င္စြာ ခုန္ေပါက္လာေတာ့တယ္။ မူယြန္က သက္ျပင္းရွည္ႀကီးကို မႈတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ေရွ႕မွာထိုင္ေနတဲ့ ယူအီရင္းကို ၾကည့္လိုက္တယ္။
“အရမ္းႀကီး စိတ္ပ်က္မသြားပါနဲ႔၊ ဒီကိုလာပါ”
“ဘယ္သူက စိတ္ပ်က္လို႔….”
မူယြန္က ဆင္ျခင္ေပးဖို႔ ႀကိဳးစားေနေပမဲ့ မၾကာခင္မွာပဲ ယူအီရင္းက သူ႔ရဲ႕လက္ေကာက္ဝတ္ကို လွမ္းကိုင္ၿပီး ဆြဲေခၚလိုက္ေတာ့ မူယြန္တစ္ေယာက္ ပါးစပ္ပိတ္သြားတယ္။ လက္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ကိုင္ထားရင္း အားအနည္းငယ္ထည့္ၿပီး လွမ္းဆြဲလိုက္တာေၾကာင့္ မူယြန္က ယူအီရင္းရဲ႕ေပါင္ေပၚမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္မိသြားေလေတာ့ သူ႔မွာ အေနရခက္လာျပန္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ေပါင္နဲ႔ ယူအီရင္းရဲ႕ေျခေထာက္ကလည္း ထိေတြ႕ေနတာေၾကာင့္ လည္ေခ်ာင္းေတြ ေျခာက္ကပ္လာၿပီး တံေတြးမ်ိဳခ်လိုက္မိတယ္။
“လက္ကိုင္ပဝါ”
ယူအီရင္းရဲ႕စကားေၾကာင့္ မူယြန္က သူ႔ရဲ႕အိတ္ကပ္ထဲက လက္ကိုင္ပဝါကို ထုတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ယူအီရင္းက ေရေမႊးနည္းနည္းျဖန္းထားတဲ့ လက္ကိုင္ပဝါကို ေျဖလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေရေမႊးနံ႔ခပ္သင္းသင္းက သူ႔ႏွာေခါင္းဝကို က်ီစယ္လာတယ္။
ယူအီရင္းက လက္တစ္ဖက္က ပဝါကို ကိုင္ထားၿပီး သူ႔ရဲ႕ခါးကို က်န္လက္တစ္ဖက္နဲ႔တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားရင္း အဲ့ဒီလက္နဲ႔ပဲ မူယြန္ရဲ႕ခါးပတ္ကို ေျဖလိုက္တယ္။ မူယြန္တစ္ေယာက္ တားဆီးရမယ္ဆိုတာကို သိေပမဲ့ ယူအီရင္းရဲ႕ပခုံးေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕လက္ေတြကေတာ့ လႈပ္ရွားလာျခင္းမရွိပါဘူး။
“ဒီလိုေတာင္ စိုေနၿပီပဲ”
ယူအီရင္းက သူ႔ေဘာင္းဘီခါးပတ္ကို ျဖဳတ္ၿပီး ေလွ်ာခ်လိုက္ေတာ့ အတြင္းခံကေဖာင္းၿပီး စိုေနတာကို ျမင္သြားျပန္တယ္။ မူယြန္တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးကို ခပ္တင္းတင္းမွိတ္ထားၿပီး အတြင္းခံေပၚကေန သူ႔ရဲ႕လိင္တံတစ္ေလွ်ာက္ ပြတ္သပ္ေနတဲ့ ယူအီရင္းရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြကို ခံစားေနမိတယ္။
တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ ယူအီရင္းက သူ႔ရဲ႕ထိပ္ဖ်ားကို အနည္းငယ္ ပြတ္ဆြဲလာတဲ့အခါ ႐ုတ္တရက္ သူရဲ႕အားေတြက ကုန္ခန္းသြားၿပီး ခႏၶာကိုယ္က တုန္ယင္လာေတာ့ ယူအီရင္းက မူယြန္ ျပဳတ္က်သြားမွာစိုးေနသလိုမ်ိဳး ခါးကို အလ်င္အျမန္ဆြဲဖက္လာတယ္။ ခါးေပၚက အထိအေတြ႕ကေတာင္မွ မူယြန္ရဲ႕ အသက္ရႉထုတ္သံေတြကို ျပင္းလာတဲ့အထိ ကလိကလိျဖစ္ေအာင္ျပဳစားေနေတာ့တာေပါ့။
“ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွမလုပ္ရေသးဘူးေလ”
ရယ္သြမ္းေသြးေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕အသံကို ၾကားလိုက္ရေပမဲ့ မူယြန္တစ္ေယာက္ ေပါင္ေတြ၊ တင္ပါးေတြ တင္းမာေနတာေၾကာင့္ အဲ့ဒါကို ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္သလို သတိမထားလိုက္မိခင္မွာပဲ ယူအီရင္းထိုင္ေနတဲ့ ဆိုဖာေပၚကေန ထလာၿပီး ယူအီရင္းရဲ႕ေပါင္ေပၚမွာ ဝင္ထိုင္ေနမိေတာ့ ယူအီရင္းကလည္း မွီတြယ္လို႔ရေအာင္ မူယြန္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကို နည္းနည္းပိုၿပီး ဆြဲယူလိုက္တယ္။
“ကြၽန္ေတာ္ အၾကာႀကီး သည္းခံထားတာမလို႔ ဆက္ထိန္းမထားေတာ့ဘူး”
ယူအီရင္းက အသာအယာေျပာရင္း မူယြန္ရဲ႕အရာကို ထုတ္ယူဖို႔ အတြင္းခံကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္တယ္။ အတြင္းခံေပၚကေနေတာင္ ပူေလာင္မႈကို ခံစားလို႔ရေလာက္ေအာင္ စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းေနၿပီး ယမ္းခါေနတဲ့ မူယြန္ရဲ႕အရာကို ယူအီရင္းက လက္ကိုင္ပဝါနဲ႔ သိုင္းပတ္လိုက္ၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ ပူပူေႏြးေႏြးအသားႀကီးကပါ ထိလာတယ္။
“ဘာလဲ…”
“စိတ္မပူပါနဲ႔ ဒါက လက္နက္မဟုတ္ပါဘူး”
မူယြန္က သူ႔ရဲ႕လိင္တံထိပ္ကို လာထိေနတဲ့ ႀကီးမားၿပီး မာေတာင္ေနတဲ့အရာက ဘာလဲဆိုတာကို ခ်က္ခ်င္းသိလိုက္တယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ ယူအီရင္းရဲ႕ပိုင္ဆိုင္ရာပါပဲ။ မူယြန္က ေအာက္ကို အၾကည့္ေ႐ႊ႕လိုက္ေတာ့ ယူအီရင္းက ခါးပတ္ကို ေျဖၿပီး သူ႔ရဲ႕အရာႀကီးကိုပဲ ဆြဲထုတ္ထားတယ္။
ဒါက အဝတ္အစားေပၚကေန ထိေတြ႕တာထက္ အမ်ားႀကီး ပိုေကာင္းမြန္ၿပီး ယူအီရင္းကလည္း မူယြန္႔လို မာၿပီး စိုစြတ္ေျပာင္ေခ်ာေနေရာ။
ယူအီရင္း လႊမ္းၿခဳံထားတဲ့အနံ႔ေတြက ပိုျပင္းလာတယ္လို႔ မူယြန္တစ္ေယာက္ ခံစားမိလာတယ္။
“အား….ဟား….ဟူး…..အနံ႔က”
“တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနတယ္”
မူယြန္က ယူအီရင္းရဲ႕လက္ဖ်ံကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ေရေအာက္မွာ ေရာက္ေနခ်ိန္ ဘက္ေပါင္းစုံက ဖိအားေတြကို ခံစားေနရသလိုမ်ိဳး သူ႔ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္အတြင္းပိုင္းကလည္း ေျပာင္းလဲသြားၿပီး ေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မတတ္ပဲ…..။
မူယြန္ရဲ႕ခါးေတြက ေရွ႕ေနာက္ ယမ္းခါေနၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ပစၥည္းေတြက ထိမိေန႐ုံပဲဆိုေပမဲ့ တစ္စစီျပဳတ္ထြက္ေတာ့မယ္လို႔ေတာင္ ခံစားေနရေလရဲ႕။ သူ႔ရဲ႕စိတ္ေတြက ဗလာျဖစ္သြားၿပီး သူ႔ရဲ႕လိင္တံထိပ္ကို လာထိေနတဲ့ ယူအီရင္းရဲ႕အရာနဲ႔ အထိအေတြ႕ေတြကလြဲလို႔ ဘာကိုမွ မေတြးႏိုင္ေတာ့ဘူး။
“လြယ္လြယ္ေလး ကလိလို႔ရတဲ့အရာကို ေတာင့္ခံထားဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဖိအားေပးေနတာလား”
ယူအီရင္းက သူ႔ရဲ႕နားဖ်ားေလးကို စုပ္ယူၿပီး ေျပာလာေတာ့ စုပ္ယူခံလိုက္ရတယ္ဆိုတဲ့အသိနဲ႔ သူ႔ရဲ႕အသံက မ႐ိုးမ႐ြျဖစ္လာေစသလို သူ႔ရဲ႕စကားလုံးေတြကလည္း သူ႔ကို ႏိုးၾကားလာေစတယ္။
မူယြန္က တံေတြးမ်ိဳခ်လိုက္ရင္း လက္ဖ်ားေတြထိ တုန္ယင္ေနေပမဲ့ မတ္တတ္ရပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း ယူအီရင္းကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ ယူအီရင္းကလည္း အဓိပၸာယ္မေဖာ္ႏိုင္တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၿပဳံးၿပဳံးႀကီး ၾကည့္ေနၿပီး လက္ထဲမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အရာေတြကို ပူးတြဲကိုင္ထားတယ္။
မူယြန္က အသိျပန္ဝင္လာေအာင္ ေခါင္းကို အနည္းငယ္ ခါယမ္းလိုက္တယ္။
“ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္ လုပ္ၾကရေအာင္”
အသံက အနည္းငယ္ခ်ဳပ္တည္းထားပုံရၿပီး မူယြန္ရဲ႕အနိမ့္သံ ပိုတိုးသြားတဲ့ပုံစံက ပဲ့တင္သံလိုေတာင္ ျဖစ္ေနတယ္။ အသံက စိတ္လႈပ္ရွားမႈကို ေဖာ္ျပသလို ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ မူယြန္က တံေတြးအနည္းငယ္ မ်ိဳခ်လိုက္တယ္။
“ခင္ဗ်ားရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကို ကြၽန္ေတာ့္ဆီ ပုံအပ္ထားတာက ပိုၿပီး သက္ေသာင့္သက္သာမျဖစ္ဘူးလား”
“အခ်ိန္မရွိတာမလို႔ ျမန္ျမန္လက္စသတ္လိုက္ရေအာင္”
မူယြန္က စီးပြားေရးဆန္ဆန္ ေျပာဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာေၾကာင့္ ယူအီရင္းက ေတာက္ပစြာ ၿပဳံးလိုက္ေတာ့ အဲ့ဒီအၿပဳံးက မူယြန္႔ကို တံေတြး မ်ိဳခ်မိသြားေစသလို ယူအီရင္းရဲ႕ အဲ့ဒီအျပဳအမူက တစ္ခုခုကို ဖိႏွိပ္ထားတယ္ဆိုတာ တပ္အပ္ေျပာႏိုင္တယ္။
‘သူ႔ကို ထပ္ၿပီး ရန္စမိသြားတာလား'
“ေကာင္းၿပီ၊ အဆုံးသတ္ၾကတာေပါ့”
မူယြန္က ယူအီရင္းရဲ႕ ပခုံးကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေပါင္ေတြကို က်ဳံ႕လိုက္မိေတာ့ ယူအီရင္းကလည္း သူ႔ရဲ႕လိင္တံကို အသာအယာဆြဲပြတ္ေပးေနတယ္။ အသာအယာလႈပ္ရွားမႈက သူ႔ရဲ႕ျပင္းျပတဲ့အေျခအေနနဲ႔ ကြာျခားလွၿပီး မၾကာမီမွာေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံးတြန္႔လိမ္လာရင္း ထပ္ၿငိမ္သြားျပန္တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ သူက အနားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းခ်ဥ္းကပ္လာၿပီး အဲ့ဒီအရာကို အနည္းငယ္ဆြဲယူၿပီး သူ႔ဟာနဲ႔ အသာအယာ ပြတ္သပ္ေနေတာ့တာပဲ။
“ဟင္း…”
မူယြန္က အသက္ရႉသံ ျမန္လာၿပီး ခါးပါ အနည္းငယ္ ေကာ့တက္လာေပမဲ့ ယူအီရင္းကေတာ့ ခပ္ျဖည္းျဖည္းသာ လႈပ္ရွားေနတယ္။ သူ႔ရဲ႕လက္ေတြနဲ႔ ကိုင္ထားရင္း တျဖည္းျဖည္းခ်င္း မခ်င့္မရဲျဖစ္လာေအာင္ ဆြဲခ်ၿပီး အဲ့ဒီအရာနဲ႔ ကစားေနသလိုမ်ိဳး အၾကည့္မေ႐ႊ႕ဘဲ အသာအယာ လႈပ္ရွားေနေတာ့ မူယြန္က ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္လိုက္မိတယ္။
မူယြန္က ယူအီရင္းရဲ႕လက္ကို ဖယ္ထုတ္ပစ္ခ်င္စိတ္မရွိတဲ့အျပင္ သူ႔ကို လုံးဝပတ္သက္တြယ္ၿငိမိေတာ့မယ္ဆိုတာ သိေပမဲ့လည္း ႐ုန္းထြက္လိုစိတ္လည္း လုံးဝမရွိျပန္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူက တျခားသူတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး ျဖစ္သြားမွာကို မလိုခ်င္သလို အဲ့ဒီလိုျဖစ္သြားမွာကိုလည္း အေၾကာက္ဆုံးပါပဲ။
မူယြန္က လူကူးမ်ဥ္းၾကားအလယ္မွာ ရပ္ေနမိသလို ခံစားေနရတယ္။ ယူအီရင္းက သူ႔ကို တုံ႔ဆိုင္းျခင္းမရွိ ပတ္သက္လာေပမဲ့ မူယြန္ကေတာ့ ယူအီရင္းနဲ႔ ပတ္သက္လိုက္ရင္ သူက သူ မဟုတ္ေတာ့မွာကို ေၾကာက္ေနမိတယ္။ ယူအီရင္းကို တြန္းထုတ္ဖို႔က်ေတာ့ ဆြဲေဆာင္မႈရွိလြန္းေနၿပီး လက္ခံဖို႔က်ေတာ့လည္း အရမ္းေၾကာက္ေနတယ္။
“ဟင္း….”
မူယြန္က ခဏေလာက္ အသက္ေအာင့္ထားတဲ့အခ်ိန္ ယူအီရင္းက သူတို႔ရဲ႕အရာေတြကို ပူးကိုင္ၿပီး ဖိပြတ္ေနတယ္။ ယူအီရင္းရဲ႕ ပူေႏြးႏူးညံ့ၿပီး စိုစြတ္ေနတဲ့အရာႀကီးက မူယြန္ရဲ႕လုံးပတ္ေသးၿပီး အထိမခံႏိုင္တဲ့အရာကို လာထိမိတိုင္း အားနည္းသြားသလိုခံစားခ်က္ရယ္ သုတ္ဂလင္းရဲ႕အတြင္းပိုင္းအထိ ရလာတဲ့ ျပင္းထန္တဲ့ခံစားမႈရယ္က မူယြန္႔ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္မွာ တစ္လွည့္စီ ျဖစ္ေပၚေနတယ္။
“ဟူး….”
ေနာက္ၿပီး ယူအီရင္းရဲ႕ အသက္ရႉသံျပင္းျပင္းကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္သည္းခံဖို႔ ဖိအားေပးေနတဲ့မူယြန္က ေခါင္းေထာင္လာတယ္။
ယူအီရင္းက မူယြန္႔ကို ၾကည့္ေနၿပီး သူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာက မူယြန္နဲ႔ လုံးဝကြဲျပားေနတယ္။ သူ႔ရဲ႕လွပတဲ့ နီနီရဲရဲႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက ပြင့္ဟေနၿပီး နဖူးေၾကာေတြက အနည္းငယ္ ရႈံ႕တြေနေပမဲ့ အဲ့ဒါကို ဖုံးကြယ္ထားခ်င္တဲ့ပုံမေပၚပါ။ ေခ်ာေမာတဲ့မ်က္ႏွာေလးက အနည္းငယ္ ရွက္ေသြးျဖန္းေနၿပီး တုံ႔ဆိုင္းျခင္းမရွိ သာယာမႈအားလုံးကို ေဖာ္ျပေနတယ္။
အဲ့ဒါက ပုန္းေရွာင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့သူ႔ကို ေလွာင္္ေနတဲ့အတိုင္းပဲ။
“ဟင္း ဟူး…..”
သက္ျပင္းရွည္ႀကီးတစ္ခ်က္နဲ႔အတူ သူက မ်က္လုံးကို အနည္းငယ္မွိတ္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းေတြ ေကြးတက္သြားလိုက္ပုံက မူယြန္ရဲ႕အၾကည့္ေတြကို သတိထားမိသြားပုံပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူက အဲ့ဒါကို မကြယ္ဝွက္ထားသလို ပိုၿပီးျမင္သာေအာင္ ေခါင္းကို အေတာ္ေလး ေထာင္လာၿပီး လက္ေတြကလည္း သူတို႔ရဲ႕အရာေတြကို ပူးကိုင္ၿပီး ျမန္ျမန္ပြတ္ဆြဲေနတယ္။
“ဝိုး….”
မူယြန္က သူ႔ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလာပြတ္ေနတဲ့အရာေၾကာင့္ ေရွ႕ကို ကိုင္းၿပီး ခါးကို ေရွာင္လိုက္ေပမဲ့ ယူအီရင္းက လုံးဝဂ႐ုမစိုက္ဘဲ မူယြန္ရဲ႕ခါးကို ဖိထားၿပီး လက္ကိုင္ပဝါနဲ႔ သိုင္းပတ္ထားတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ပစၥည္းေတြကို ခပ္ျမန္ျမန္ ဆြဲပြတ္ေနတယ္။
မူယြန္က ယူအီရင္းရဲ႕ပခုံးေပၚကို နဖူးနဲ႔ ဖိထားေတာ့ ယူအီရင္းရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြက သူ႔ရဲ႕နားဖ်ားအေပၚဘက္ထိ ေရာက္လာၿပီး လွ်ာနဲ႔ စုပ္ယူေနတယ္။ လိင္တံေတြ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ပြတ္တိုက္ေနတာေၾကာင့္ လိင္တံထိပ္က ထြက္လာတဲ့ စိုစြတ္ၿပီးႏူးညံ့တဲ့အသံေတြက ေရာေႏွာသြားၿပီး အသံတစ္သံတည္းျဖစ္လာသလို မူယြန္ရဲ႕ ေမာဟိုက္ေနတဲ့အသံကလည္း ပိုၿပီး က်ယ္ေလာင္လာတယ္။
“အင္း….”
“အား….”
မူယြန္ရဲ႕တင္ပါးေတြက ေတာင့္တင္းလာၿပီး ေနာက္ေက်ာေတြပါ တုန္ယင္လာကာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြက ေျခဖ်ားအထိ စီးဝင္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ မူယြန္ရဲ႕လက္ကိုင္ပဝါမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕သုတ္ရည္ေတြ စိုစြတ္သြားတယ္။
ယူအီရင္းရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေပၚကို လုံးဝၿပိဳက်သြားၿပီး အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေျပးလႊားေနတဲ့လူတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး အသက္မရႉႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္ ခပ္ျပင္းျပင္း သက္ျပင္းရႈိက္ရင္း ငိုက္စိုက္က်သြားသလို ရွိသမွ်ခြန္အားေတြ အကုန္လုံးကလည္း လက္ဖ်ားေတြကေနတစ္ဆင့္ ထြက္သြားၾကတဲ့အတိုင္း သူ႔ကို တဆစ္ဆစ္ခံစားရေစတယ္။
Swara Web Novel Translation