បន្ទាប់ពីសង្គ្រាមស្នេហ៍ដ៏ស្មុកស្មាញរាប់មិនអស់បានចប់ ជុងហ្គុកក៏បីថេហ្យុងដែលសន្លប់ស្ដូកស្ដឹងចូលបន្ទប់ទឹកដេីម្បីសម្អាតខ្លួននិងស្លៀកពាក់អោយគេមួយចប់ បន្ទាប់ពីដាក់រាងតូចអោយគេងរួចនាយក៏ប្រញាប់ចុះមកផ្ទះបាយដេីម្បីចម្អិនស៊ុបនិងអាហារប៉ូវកម្លាំងផ្សេងៗសម្រាប់ថេហ្យុង ទម្រាំតែនាយធ្វេីរួចរាល់ថេហ្យុងក៏ភ្ញាក់មកវិញល្មម។
«ថេយ៍! មោះទៅញុាំស៊ុបអូនប្រហែលជាបាក់កម្លាំងហេីយ!» ជុងហ្គុកញញឹមស្រាលៗដាក់ថេហ្យុង ចំណែកថេហ្យុងវិញអង្គុយផ្អែកខ្នងហ្នឹងក្បាលគ្រែទាំងអោបដៃចូលគ្នា ចញ្ចេីមត្រង់ស្អាតជ្រួញទាំងសងខាង ទឹកមុខវិញមិនបាច់និយាយទេ មិនបាច់ប្រាប់ក៏ដឹងថាខឹងនឹងគេច្បាស់ណាស់។
ជុងហ្គុកលូកដៃចូលគន្លាក់ជេីងនិងលេីកបីនាយតូចយ៉ាងថ្នមដៃបំផុត ពេលកំពុងងូតទឹកអោយថេហ្យុងនាយភ័យចង់បាស់សក់ទៅហេីយព្រោះថេហ្យុងហូរឈាមតាមគូទមិនឈប់ តែក៏អត់សរសេីរមិនបាន ផ្នែកខាងក្រោមថេហ្យុងរលាត់ស្បែកហេីមជាំនិងមានឈាមគួរណាតែគេបាក់កម្លាំង តែមេីលពេលនេះទៅទឹកមុខគ្មានស្លេកស្លាំងសូម្បីបន្ដិចឬមួយក៏នាយលេងតិចៗពេកទេដឹង?!
(តិចពេក?? ថេហ្យុងស្រែកឡេីងចង់បែកកន្លេីតហេីយ ហៃបុិគុកឯងនៅគិតថាតិចទៀត? WTF💀)
នាយបីរាងតូចមកផ្ទះបាយរួចក៏ដាក់គេអោយអង្គុយលេីភ្លៅខ្លួន ថេហ្យុងមិនខ្វល់គេគិតតែពីអង្គុយសម្លក់មុខនាយមិនឈប់ នាយមិនត្រឹមតែអាក្រក់រឿងធ្វេីបាបគេឯងទេ សូម្បីតែដៃគូរសង្សារនាយក៏នាយប្រេីហិង្សាដែរ អាក្រក់ជូរជាតិ។
កាលពីយប់មិញនិងព្រឹកមិញនាយដូចជាខ្មោចព្រាយបិសាចចូលសណ្ឋិតអញ្ចឹង វៃគេផង សង្កត់ផង អុកផង បោចសក់ផង បឺតផង នៅឈ្លៀតលូកម្រាមដៃចូលមាត់គេឡេីងខក់កន្លេីតថែមទៀត!! និយាយរួមទៅហិង្សារាប់មិនអស់។
គ្រាន់តែគិតក៏ខឹងដែរវុេីយ!! ឥឡូវក៏មកក្លាយជាកូនទន្សាយតូចអីណា ចេះមកនិយាយសម្ដីផ្អែមបីបមថ្នមឯងដូចពេជ្រ អត់មិនបានជង្គង់ហោះផ្កាប់តុឥឡូវហេីយ គេខំទប់ណាស់មានដឹងខ្លួនអត់ហ្ហាស៎?!!
(«អាមនុស្សចិត្តសត្វ!!»ថេហ្យុងនិន្ទាជុងហ្គុកក្នុងចិត្ត ខឹងណាស់! គេអង្គុយសម្លក់ក្ដាប់មាត់ជេរនាយក្នុងចិត្តឡេីងហត់ហេីយបេីផ្ទុះចេញមកក្រៅវិញណាមនុស្សល្មមៗប្រាកដជាឆ្កួតដោយសារតែគេជេរហេីយ..ហឹស!!)
«កុំគិតតែពីសម្លក់បងឆាប់ហាមាត់មក» នេះក៏យប់ទៅវិញទៀតហេីយ ព្រឹកមិញតាំងពីម៉ោង11រហូតដល់ម៉ោង6ជិត7ទេីបនាយព្រមឈប់ គិតៗទៅម៉េចក៏នាយសម្បូរកម្លាំងម្ល៉េះ..?
«ខ្ញុំមិនមែនប្រភេទមនុស្សវៃក្បាលអង្អែលខ្នងឡេីយ!! បងអត់ហេតុផលហេីយពេលនេះទេីបមកដឹងថាខ្លួនខុស?» អាបុិនេះបេីអោយដាក់ពាក្យខាងសម្ដែងរឿងដឹងតែជាប់មួយលានតោនភាគរយតែម្ដង! មិនអោយជាប់យ៉ាងម៉េចបេីនិយាយពីរឿងប្ដូរទឹកមុខនិងចរឹកវិញលឿនជាងបេីកទំព័រសៀវភៅទៅទៀត។
«បងខុស! បងទទួលតែការដែលបងរំលោភអូនបងមិនបានខុសទេបងធ្វេីត្រឹមត្រូវហេីយ»
«អានឹងគេមិនហៅថាទទួលខុសទេ!! បងនៅតែគិតថាខ្លួនឯងធ្វេីត្រូវ! ឆ្កួតណាស់! ឆ្កួតផុតលេខហេីយ!»
«បេីនៅតែសម្លក់និងខឹងរករឿងបងបែបនេះ ស៊ុបបងច្បាស់ជាត្រជាក់អស់ហេីយ! អង្គុយស្ងៀមៗហេីយហារមាត់មក! នេះបងខំធ្វេីដោយដៃបងផ្ទាល់រាប់ម៉ោងណា»
បន្ទាប់ពីអាហារពេលព្រឹក អត់ទេ!! បន្ទាប់ពីអាហារពេលយប់ចប់រួចរាល់ជុងហ្គុកក៏ប្រញាប់ចុះទៅទិញរបស់ខ្លះសម្រាប់សង្សារខ្លួន ថេហ្យុងបន្ទាប់ពីអ្នកកម្លោះបីមកដាក់ពូកហេីយចេញទៅក្រៅបាត់ក៏ក្លាយជាឱកាសល្អសម្រាប់បងធំចិត្តធំថ្លេីមធំម្នាក់នេះហ៊ានចុះពីលេីគ្រែមករុះរើមើលពេញបន្ទប់គេ។
ចាប់ផ្ដេីមដំបូងដោយតុ ទូខោអាវ និងកន្លែងផ្សេងៗទៀតដែលគួរអោយសង្ស័យ ប៉ុន្តែនៅក្នុងបន្ទប់នេះមិនមានអ្វីដែលគួរឱ្យកត់សម្គាល់ឡើយ មិនមានតម្រុយអីបន្តិចសោះដែលពាក់ព័ន្ធហ្នឹងជុងហ្គុក។
«ឆាប់ឡេីងទៅចង្រៃយ៎អេីយ!!» នាយតូចរេីប៉ះតុដែលមានថតតុមួយដែលត្រូវបានគេចាក់សោរពីខាងក្នុង គេប្រញាប់បើកថតតុផ្សេងៗទៀតមើលដើម្បីរុករកសោរ ហេីយទីបំផុតគេក៏រកសោរឃើញ គ្រាន់តែបានសោរភ្លាមរាងតូចក៏ប្រញាប់យកសោរនោះមកចាក់ជាប្រញាប់ ណាមួយជុងហ្គុកក៏ចេញទៅបានមួយសន្ទុះធំហើយក្រែងល៎នាយមកវិញឃើញសភាពគេបែបនេះមុខជាស៊យធំហើយ។
បន្ទាប់ពីថតតុត្រូវបានបេីកថេហ្យុងក៏ស្ងៀមទ្រឹង បន្ទាប់ពីនោះរាងតូចក៏លើកក្រដាសអ្វីក៏មិនដឹងយកមកអានទាំងចំហមាត់តក់ស្លុត អានមិនទាន់ចប់ស្រួលបួលផងសម្លេងចុចលេខកូដបន្ទប់ក៏បន្លឺឡេីងមក នាយតូចប្រញាប់រុញទុករបស់របរដាក់កន្លែងដេីមវិញនិងចាក់សោរយ៉ាងត្រឹមត្រូវរួចក៏ប្រញាប់រត់មកគ្រែវិញតែគេក៏ជ្រុលភ្លាត់ស្នៀតធ្វើឲ្យខ្លួនឯងដួលជំពប់ជើងអុកគូទនឹងឥតការ៉ូលាន់សម្លេងដឹប! ណាមួយគេនៅឈឺគូទមិនទាន់បាត់មិនគួរណាភ្លេចខ្លួនមករត់ត្រុយចឹងទេហេីយរឹតតែស៊យនោះគឺជុងហ្គុកចូលមកចំពេលគេអុកគូទដួលល្មម..
«បងមកវិញហេី..ថេយ៍វី!!» បន្ទាប់ពីឃើញសភាពសង្សារខ្លួនរួចនាយសង្ហាក៏ទម្លាក់ស្បោងអីវ៉ាន់ចុះនិងប្រញាប់រត់មកលេីកបីថេហ្យុងទាំងបញ្ចេញអាការៈបារម្ភគេជាខ្លាំង។
«ជ..ជុង..»
«អូនចុះពីលើគ្រែធ្វើអី?!» នាយបីរាងតូចមកគ្រែវិញរួចក៏លូកដៃស្ទាបចង្កេះអង្កងទៅមកថ្នមៗ
«អឺ..គឺ..អូន..អុស៎! គឺខ្ញុំឈឺបត់..ជេីងតូច»
«ម៉េចក៏អូនមិនចេះប្រយ័ត្នប្រយែងបែបនេះ? អេ៎..អូននិយាយថាម៉េចមុននេះ..? អូន..ហ្ហេស៎?!»
«ត្រូវ..ត្រូវហើយ! អ..អូនចង់ចូលបន្ទប់ទឹក..មិនប្រយ័ត្នទេីបធ្វើឲ្យដួលបែបនេះ..» ជ្រុលមាត់បន្តិចចង្រៃយ៎គេចង់តែទះមាត់ខ្លួនឯងទេ!! ម៉េចក៏ទៅនិយាយពាក្យថាអូនអីបែបនេះ!! ឆ្កួតបំផុតហើយអ្អាយយ...
«ពុទ្ធោ..ក្មេងចម្កួត!! ចង់ចូលបន្ទប់ទឹកម៉េចក៏មិនតេហៅបងបងនឹងប្រញាប់មកវិញឃើញលទ្ធផលទេឥឡូវនេះ? ស្រួលមិនស្រួលគ្រិចចង្កេះហើយទេដឹង?! មើស៎ឱ្យបងឆែកបន្តិច»
«អ្អេ៎ៗ..ជុងហ្គុក!!» ថេហ្យុងស្រែកចាចក្រោយត្រូវជុងហ្គុកចាប់សេីយអាវនិងទាញខោគេសម្រូតចុះក្រោម មិនមែននាយចង់ធ្វេីវាម្ដងទៀតទេមែនទេ?
«កុំរេី! បងគ្រាន់តែចង់ឆែកទេនៅឲ្យស្ងៀម!»
«ហ្ហឺយជុងហ្គុក!! បងចង់ធ្វើអី?!!» រាងតូចភ្ញាក់ព្រេីតក្រោយឃេីញជុងហ្គុកចាប់ញែកជេីងខ្លួនបែកជាពីរដោយយកដៃមកទប់ហេីយបម្រុងនឹងឱនមុខមកប៉ះផ្នែកខាងក្រោមរបស់គេតេីនាយគិតស្អីហ្នឹង?
«បងគ្រាន់តែចង់ព្យាបាលប៉ុណ្ណោះ» ថាចប់នាយក៏ប្រុងឱនមុខមកម្ដងទៀតតែក៏ត្រូវនាយតូចរុញក្បាលនាយចេញនិងប្រឹងត្បៀតជេីងចូលគ្នាវិញ ថេហ្យុងទាញភួយមកគ្របរាងកាយអាក្រាតរបស់ខ្លួនទាំងអៀនប្រៀនជាពន់ពេក ថ្ពាល់ក្រហមទាំងសងខាង បបូរមាត់ខ្ជឹបចូលគ្នាយ៉ាងគួរឱ្យស្រឡាញ់។
«មិនអីទេមិនបាច់ដល់ថ្នាក់នេះទេ!! តែប៉ុន្មានថ្ងៃទៀតវាក៏ជាដោយឯងហើយបងថយវិញទៅ!» ថេហ្យុងនិយាយបែបយកចិត្តណាមួយគេមិនត្រូវការបែបនេះទេប៉ុន្តែនាក់ដែលកំពុងឱនមុខកៀកនឹងជេីងគេនោះក៏ប្រែមុខងើបមកសម្លក់គេថ្មែរហើយក៏ឱនមកកៀកមុខគេកាន់តែខ្លាំងទៅៗ។
«ម៉េចក៏អូននិយាយដូចដឹងច្បាស់ម្ល៉េះ? វានឹងមិនជាសះស្បើយឡើយបើមិនបានព្យាបាលដោយប្រើទឹកមាត់នោះនៅស្ងៀមហាមតវ៉ា!!»
(បងឯងទៅរៀនពីពេទ្យណា..?)
«ជុង!!!!» ថេហ្យុងស្រែកចាចម្ដងទៀតដោយនាយសង្ហាចាប់បោចភួយក្រវែងទៅក្រោមគ្រែរួចក៏ឱនមុខមកចាប់ញែកជេីងថេហ្យុងនិងលិឍក្រឡាស់ទៅមកនៅផ្នែករន្ធតូចចង្អៀត រាងតូចស្រវាយកដៃខ្ញាំសក់នាយខ្លាំងៗដោយភាពស្រេីបស្រាល។
«បានធូរខ្លះទេ?» មួយសន្ទុះធំនាយក៏ដកមុខចេញនៅឈ្លៀតលិឍមាត់ខ្លួនឯងទៀត ថេហ្យុងមិនតបនិងប្រញាប់យកខ្នេីយមកបាំងខ្លួនប្រាណទាំងឱនមុខចុះ
ជុងហ្គុកដេីរមករេីសស្បោងដែលនាយទម្លាក់មុននេះមកដាក់ចុងគ្រែវិញចំណែករាងតូចយេីងវិញកំពុងរួញខ្លួននៅពីក្រោមខ្នេីយ។
«មុននេះបងចុះទៅទិញខោអាវសម្រាប់អូន2-3ឈុតហេីយក៏មានថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់..ផងដែរអោយបងលាបអោយ..»
«មិនបាច់ទេ!! ទុកអោយអូនធ្វេីដោយខ្លួនឯងវិញបង..ចេញទៅក្រៅសិនទៅ..!»
«..ថាអោយឆាប់ទៅ!!» កម្លោះតូចងេីបមុខឡេីងពេលមិនឮអ្នកខាងនោះតបហ្នឹងខ្លួន
«ថេយ៍! ម៉េចក៏ថ្ពាល់អូនក្រហមម្ល៉េះ?» ជុងហ្គុកអស់់សំណេីចនិងភាពគួរអោយស្រលាញ់របស់គេនៅមិនសុខក៏និយាយញោះបន្ថែមទៀត។
«យ៉ាក! ប្រុសឆ្កួត!!» មាត់ជេរមធ្យមងំដៃកំពុងរាវរករបស់ដេីម្បីគប់នាយតែរាវមិនប៉ះមានតែខ្នេីយមិនគិតច្រេីនថេហ្យុងក៏ចាប់ខ្នេីយគុបត្រូវមុខជុងហ្គុកមាំង!!
«Damn!! so good អូនសម្លាញ់» នាយធ្វេីជាបេីកភ្នែកធំៗនិយាយចេញជាភាសាអង់គ្លេសដោយភ្ញាក់ផ្អេីលថែមទាំងលិឍមាត់លិតកថែមទៀតដូចពួករោគចិត្តគ្មានខុសអីបន្ដិចទេ!!
«ចន ជុងហ្គុក!! ឆាប់បិទភ្នែកបងភ្លាមប្រុសចង្រៃ...!!»
__________
សេីចអោយហេីយទៅជិតរហាមហេីយ
To be continued.