''Trzeba przeżyć swoje życie, takie jakie jest." ~ Jean Francois Catalan
''Nie czekaj, aż pojawi się coś dużego. Zacznij w tym miejscu, w którym się znajdujesz, z tym co masz, a zawsze dojdziesz do czegoś wspaniałego.'' ~ Mary Monin Morrissey
"Sztuka życia - to cieszyć się małym szczęściem." ~ Phil Bosmans
***
Zastanawialiście się kiedyś, co się z wami stanie i jak bardzo się zmienicie, gdy w pewnym momencie wasze życie legnie w gruzach i nie będziecie nawet wiedzieli co czujecie? Nigdy się nad tym nie zastanawiałam, bo cóż... moje życie było idealnie i nie zdawałam sobie sprawy z tego, że mogłoby być inaczej. Miałam grono przyjaciół i kochających rodziców, którzy mimo że od kilku lat nie byli razem to starali się poświęcać mi każdą wolną chwilę. Brakowało mi tylko chłopaka, który będzie się o mnie troszczył, ale tak naprawdę nigdy nie odczuwałam zbyt silnej potrzeby, aby go mieć. Zawsze byłam szczęśliwa i promieniowałam pozytywną energią, zarażając wszystkich w około. Jednak pewne wydarzenia sprawią, że już nigdy nie będę dawną sobą.
***
Opowiadanie pisałam jakieś 6-7 lat temu i mimo tego, że je poprawiam to nie jestem w stanie zmienić wszystkiego także nie załamcie się za bardzo postawą głównej bohaterki i jej idiotycznym zachowaniem w niektórych momentach, ponieważ - tak jak powiedziałam - byłam wtedy młodsza i moje myślenie było całkowicie inne.