Back to Trishia’s world na :)) so, yung set up ng story babalik sa pag ka ospital niya. Ok? Don’t be confused kung bakit bumalik ulit. ‘yun lang ^^
_____________________________________________________________________________
TRB 10: Hell day with them
*Trishia’s POV
O_ -
-__-
-_O
-__-
O_O
Pag mulat na pag mulat ko ‘eh hindi naman na ako na shock kung bakit ako nandito sa ospital. Eh malamang sa malamang ano bang ginagawa dito? Alangan naman dinala ako dito para lang matulog, eh ang ganda ganda ng bahay ko.
Ang ikinagulat ko lang ‘eh kung bakit nandito tong lalaking ‘to sa tabi ng kama ko at natutulog habang naka upo. Anong ginagawa niya rito? Aba’t talagang hindi na ko nilayuan ng malas sa mundo ah!
Sinubukan kong gumalaw pero ang bigat ng pakiramadam ko at biglang sumakit ang ulo ko. Shet naman oh! Ano ba naman ‘to,, ano bang ngyari sakin at nandito ako?!
“aray!” sigaw ko sabay hawak sa ulo ko. Eh sa masakit nga eh’ bakit ba!
Hindi naman ganun kalakas ‘yung pag sigaw ko pero nagising naman ‘tong si SAM este, Jared pala.
“Oh, finally nagising ka na rin.” Sambit niya sabay tumayo at nag inat inat pa.
“grabe naman maka react! Bakit? Halos isang taon ba ‘kong tulog dito?!” reklamo ko sakaniya. papano, OA masyado eh.
“tsss.. ewan ko sayo, kahit na nag kasakit ka nagagawa mo parin mag sungit jan. Pasalamat ka nga binantayan kita dito eh.” Sabi niya sabay umupo ulit sa sofa.
aba’t talagang nagawa niya pang mambuwisit huh?! Duh?! Ang sakit kaya ng ulo ko dito! Pero hindi ‘to rason para hindi ako gumanti sa pang iinis niya no.
“So, mister pinalalabas mo na dapat mag pasalamat pa ‘ko sayo dahil binantayan mo ako habang ang sarap ng tulog ko, ganun ba??” pang asar na tanong ko sakaniya.
“Ikaw, kung willing kabang mag pasalamat sakin tatanggapin ko naman eh.” Mapang asar niya ring sagot at ngumiti pa ng nakakaloko.
sinusubok talaga ako nitong hampas langit na lalaking ‘to eh!
“in-your-dreams!!! Duh?! Hindi ko sinabing bantayan mo ko! pwedeng pwede mo naman akong iwanan dito eh. Hindi kita kailangan noh! At isa pa – aaaaah!! Shet, ang sakit talaga!”
Napasigaw na talaga akong ng bongga sa sakit ng ulo ko. Ano ba naman ‘to oh!!! Bakit ba ang sakit sakit >.<
“hey Trish! Bakit anong ngyari?” tanong sakin ni Jared, nilapitan niya ako at pilit tinitingnan kung anong ngyari sakin.
“wait lang, tatawag ako ng doktor sa labas” sabi niya pero bigla ko naman siyang pinigilan, hindi dahil ayokong iwanan niya ko, kundi dahil ayoko ng mag tagal dito sa ospital.
Kapag nalaman pa ng doktor na di talaga ako maayos, ‘eh baka ma-extend pa ko ng ilang araw dito! Ayoko nga noh! NO WAY!
“bakit?” tanong niya sakin at binigyan ako ng bakit-mo-ako-pinigilan-look,, at dahil madali naman akong makuha sa tingin eh naitindihan ko naman agad ‘yun. Matalino ako eh diba?
“ayos lang ako, wag ka ng tumawag ng doktor. Nabigla lang ako kasi pagkagising na pagkagising ko mukah mo agad nakita ko.” Paliwanag ko sakaniya sabay bitaw sa kamay niya, baka mahawa ako ng germs eh’ mahirap na.
“seryoso ka?” nagtatakang tanong niya sakin sabay hawak sa magkabilang pisngi ko.
Shet! Ano yan? Bakit kailangan pang may hawak sa mukah ko? Ano ba?! My gaaahd!
“Ano ba! Tanggalin mo nga yang kamay mo, malay ko ba kung madumi yan? Edi nahawa pa ko sa germs mo?! Edi mas lalo pa ‘kong nagkasakit dahil sayo?! At isa pa, mukah ba kong nag jojoke? Malamang seryoso ako sa sinasabi ko!” iritang sigaw ko sakaniya sabay alis sa kamay niyang nilagay niya sa magandang magandang mukah ko!
“Aba’t talaga naman! Haaay naku naman talaga!!!” irritable rin niyang sagot sakin sabay kamot sa batok niya.
Dahil sa mejo nalalabuan parin ako sa ngyari kung bakit ako nandito sa ospital, eh kailangan kong tanungin dito sa lalaking ‘to lahat kahit labag sa kalooban ko!
“Hoy, SAM! Ano ba talagang ngyari kagabi huh?!” masungit na kung masungit wala akong pake elam. Wala ako sa mood makipag sweet-talk dito sa taong toh! At simula’t simula naman wala na sa dictionary ko yang pagiging sweet makipag usap, like duh?!! Hindi bagay. =__=
“HOY KA RIN! Pwede ba, hindi nga SAM ang pangalan ko! JA-RED! J-A-R-E-D! ‘yan ang pangalan ko ok?!”
Sira ulo pala ‘tong lalaking ‘to eh!! Anong tingin niya sakin? Hindi marunong mag spell?
“wala akong pake kung ano at pano pa i i-spell yang pangit mong pangalan. Ang daming dada ‘eh! Kwento na!” sabi ko sabay irap sakaniya.
“ang sabi ng doktor over fatigue lang ang sakit mo, hindi ko alam na pag over fatigue pala eh nakaka amnesia narin ngayon.” Pang asar na sagot niya sakin
Over fatigue? Ah, so ‘yun pala dahilan bakit ako nandito. Hmmm, teka magisip ng mabuti Trish, tama siya eh may point siya kahit papano… kaya ko ‘to.
Isip-isip… isip-isip… isip-isip…
"AAAAHHH!!!! Na alala ko na!" sigaw ko ng bonggang-bongga! hahaha ang talino mo talaga Trish >:)
"kailangan talagang nakasigaw?" reklamo naman nung isa habang umaarte na nag takip pa ng dalawang tenga niya.
shet, arte talaga! bakla ata 'to eh?!
teka-teka, loading parin eh...
"Ang pagkakatanda ko, iniwanan ako ng magaling 'kong step-brother 'daw' sa tabing dagat para makipag get-together 'daw' sakin." pag eexplain ko, OO! talagang ine emphasize ko yung word na DAW! 'eh sila lang naman may sabi nun eh diba?!
“tinawagan ko ang parents mo para ipa-alam sa kanila yung ngyari sayo.” Singit naman niya sa pag iisip ko. Tumingin ako sakaniya at binigyan siya ng isang mag-explain-ka-pa-look.
“Pag alis niyo ng bahay nung umaga, lumipad na rin sila papuntang London para sa isang business meeting kaya sinabi ko sakanila na wag na silang mag-alala dahil ako ng bahala sayo.” Dagdag pa niya na halos ika laglag ng bibig ko sa sobrang pagka bigla.
What the hell! Ano?!!! Wag mag alala?!!! Eh hindi ba dapat mas mag alala ako dahil siya ang bahala sakin?!! Aba’y nakakaloko naman ata toh?!
“ANOOOOO?!!!! Anong ikaw ang bahala?!! Nababaliw ka na ba?!!! Ikaw ata tinamaan ng over fatigue sa utak mo eh’ -- Ah! mali, wala ka nga palang utak!” mapang-asar na reklamo ko sakaniya
saka' lakas ng pag prisinta niyang siya bahala sakin, eh sinu ba siya?!! Wow ah?! FC talaga masyado.
“Hoy Trish! pasalamat ka nga sakin at ako naka kita sayo nung gabing ‘yun eh! Dahil kung hindi baka hindi lang ‘yan inabot mo!” sigaw niya
nawalan nga pala ako ng malay. So, siya pala 'yung naka kita sakin sa tabing daan.
"Ah talaga." tipid na tipid na sagot ko
"Yan lang?!! yan lang ang sasabihin mo sakin pagkatapos kitang mahanap?!" napatayo pa siya sa pagkaka upo niya at naka pamewang pa.
hindi ako nag salita at binigyan lang siya ng isang matalim na titig at tinaasan ng kilay. ibig sabihin lang binigyan ko siya ng anong-inaarte-mo-look
"wow huh?! hindi ka manlang ba mag papasalamat?! grabe ka!" dagdag pa niya sa pag rereklamo niya at nag palakad lakad sa harapan ko ng pabalik-balik habang naka pamewang parin.
"So what kung nakita mo ako? hindi big deal 'yun. At isa pa, katulad ng sinabi ko sayo, hindi ko naman sinabing hanapin mo 'ko." tuloy tuloy na sabi ko sakaniya at nahiga ulit.
kailangan kong mag process pa, uso parin naman siguro sakin ang pag iisip ng matindi. Kahit alam ko naman na matalino ako.
"kung kaya mo ng lumakad at mag ayos na sarili mo umuwi ka ng mag isa mo! tutal, sabi mo naman kanina na hindi mo ako kailangan diba?" sabi niya at akma ng lalabas ng kwarto
shet! wait lang naman 'oh?!! nag pprocess pa 'ko eh. Masyado namang excited kasi to!
"Hoy SAM!! sandali lang naman!" sigaw ko pero tuloy tuloy parin siya sa pag bukas ng pinto
"Argh! fine, fine. arte! kainis. JARED STAY!" kahit labag sa kalooban ko ang pag banggit ng pangalan niya sige na lang. On my second though kailangan ko nga siya.
kailangan ko siya in terms na para makauwi lang ako ng matiwasay, hindi kung ano pa man!
"labag pa ata sa kalooban mo eh, edi sige alis na ako ah?" pang aasar pa niyang sabi sakin at dahan dahan pa talaga niyang binubuksan yung pinto. Obvious na obvious naman na talagang gusto niya akong inisin.
"arte mo 'ah!! para kang bakla. daig mo pa babae kung mag inarte jan!" sigaw ko habang pababa ng kama. Bahala siya sa buhay niya kung ayaw niya edi wag. uuwi akong mag isa.
may sinasabi siya sa pintuan pero tuloy tuloy akong pumasok sa cr para mag palit na ng damit. wala naman na akong suwero kaya kayang-kaya ko ng kumilos mag isa.
Ng makapag bihis ako at muka na akong dyosa ulit, lumabas ako ng cr at nag tuloy tuloy lang sa pag lalakad. Nakita kong nakaupo si Jared sa sofa. Tsk! dami pa kasing inarte eh, hihintayin rin naman pala ako.
"tagal mo naman, tara na!" yaya niya at saka tumayo
"nag rereklamo ka ba?" sarkastik kong tanong sakaniya
"tsss.. bayad na hospital bills mo kaya tara na." sabi niya at kinuha yung bag ko para bitbitin niya. Aba, ayos 'to ah nag karoon ako ng instant alalay >:) haha!
Sumakay kami sa bulok niyang kotse, at dahil sa gusto ko siyang asarin mas pinili kong umupo sa likod para mag mukah siyang driver ko.
pero teka, kung siya ang nakakita sakin nung gabing 'yun, hindi ba dapat yung sasakyan niya na gamit ngayon eh yung sasakyan rin na gamit niya nung isang gabi?
bakit parang iba ata toh?
"Hoy, ano ako driver mo?!" iritang tanong niya sakin habang nakatalikod
"pwede rin, gusto mong mag apply?" nakangiting sagot ko sakaniya na may pang asar na tono.
"Lilipat ka dito sa harap o bubuhatin pa kita para lang i-upo ka dito?" tanong niya pero this time tumingin siya sakin mula sa salamin na nasa harapan ng sasakyan (a/n: basta! yun na yun, hindi ko alam tawag dun eh!)
at dahil ayoko namang mahawakan ako ng madudumi niyang kamay na baka may germs pa, eh hindi na ako mag iinarte. inirapan ko siya at saka ako bumaba ng kotse
para lumipat sa harap?
Hindi noh! No way, mas gugustuhin ko pang mag taxi nalang kesa umupo sa harapan katabi siya!
Nag lakad ako ng napaka ganda at saka pumunta sa taxi bay ng ospital, pumara ako ng taxi at bubuksan na yung pinto kaya lang --
"Shet ka! Anooo ba?!! ibaba mo nga ako! -- Argh! sinabing ibaba mo ako eh?!! ano ba Jared!!"
binuhat lang naman ako ng de prutang lalaking 'to. kainis talaga! Napaka walang modo. tama bang hawakan ako at ang lakas pa ng loob na buhatin ako?!
dahil binuhat niya ako ng parang isang sakong bigas kinagat ko balikat niya. Bakit? anong inaasahan niyong buhat niya sakin? 'yung pang bagong kasal? huh?! A-S-A
"AAAAARGH! Ano ba Trish?! Ang sakiiiiiit!" angal niya sakin at ibinaba naman ako na muntik naman akong malaglag
"ANO BA?! PAPATAYIN MO BA AKO HA! BINUHAT BUHAT MO KO TAPOS ILALAGLAG MO RIN PALA AKO?!" hay kainis! Bakit ba sa dami dami ng taong makakasama ko ito pang lalaking 'to!
"ABA'T KASALANAN KO PA NGAYON HA?! KUNG HINDI KA SANA NAG INARTE AT LUMIPAT KA NALANG SA HARAPAN NG SASAKYAN EDI SANA HINDI KITA BINUHAT! AT KUNG HINDI MO RIN PINAIRAL YANG PAGIGING ASO MO JAN EDI SAAN HINDI KITA NAILAGLAG!" tuloy tuloy niyang sigaw sakin. Nag takip naman ako ng tenga dahil daig pa niya ang leon na nag wawala sa sobrang galit, at kulang na nga lang eh umusok lahat ng butas sa mukah niya!
"Naku honey, tignan mo nga naman ang mga kabataan ngayon ano?"
"Haha, oo nga sweety pie, na aalala ko ganyan na ganyan rin tayo nung unang mga taon natin"
"ang kyut kyut nga nilang dalawa eh, bagay na bagay sila."
"tama ka jan sweety pie"
Sunod sunod na sabi yan nung dalawang matanda na dumaan sa harapan namin na mag ka holding hands pa.
at talagang hindi sila kinikilabutan sa sitwasyon nilang dalawa ha?! napaka PDA! ang tatanda na na HHWW pa, grabe nakaka diri sila, pero mas nakaka diri yung pinag sasabi nila!
Hanuraw?!!! BAGAY? BAGAY NA BAGAY SILA?!!!!! 'yun ba? tama ba ang pagkakarinig ko?! Aba isang malaking SHET LANG!
nag katitigan naman kami ng mokong na 'to nag usap sa tingin na sinasabinganong-pinagsasasabi-nila.
"tara na! sumakay ka kung gusto mo kung ayaw mo edi wag bahala ka na sa buhay mo!" iritang iritang sigaw niya sakin habang pasakay na ulit ng kotse at hinihimas parin yung balikat niya na kinagatan ko.
"talaga! akala mo sasakay ako jan sa bulok na ko --" hindi ko maituloy yung sasabihin ko! papano ba naman kasi, bumubulong ang konsensya ko na wala akong perang dala! like duh? asakaniya nga pala yung gamit ko!
Kahit sobra sobrang labag sa kalooban ko, sige na lang! sasakay nanaman ako sa bulok na kotche ng pangit na 'to.
"sasakay ka rin pala, ang dami mo bang da-da! Nag iinarte pa kasi eh! tss.." asar niyang sabi sakin habang nag ddrive.
"as if naman kasing may CHOICE ako noh!" talagang pinaka sigaw ko yung choice na word, kasi 'yun naman talaga ang totoo. dahil kung napaka dami ko lang choice eh hindi ako sasakay dito sa bulok na kotche na 'to kasama ang panget na nilalang.
~gruuuuuuuuu
O__O
(_ _") shet! Nakakahiya, ano ba 'toh bakit ngayon ka pa nakiki epal jan Argh!
nakakahiya ka Trish! sobra >.< Aish! hindi tuloy ako maka tingin sakaniya kung ano bang reaksyon niya sa narinig niya :'<
OMG!!!! Isang malaking kahihiyan talaga 'to para sakin T__T
ilang minuto pa ang nakalipas at hindi talaga ako mapakali kung ano ba talaga ang reaksyon niya. At sa ilang minuto rin kasi na 'yun, halos limang beses narin atang tumunog ng ~gruuuuu ang tiyan ko.
unti- unti akong lumingon na kunyari eh may titignan lang din ako sa kabilang bintana para makita ko kung anong reaksyon niya.
"Pffffffft HAHAHAHAHAHAHAHA!!! Pasensiya ka na Trish -- AHHAHAHAHAH hindi ko na mapigilan eh, HAHAHAHAHAHAH!" halos mamatay matay na siya sa katatawa maasar lang ako! !@#$%^& lalaking to! Hayop! Argh! asaaar!!!
"IHINTO MO!!! BABA AKO!!" todo todong sigaw ko sakaniya! Nakakainis eh, hindi ba niya alam 'yung feeling na kagigising ko galing sa ospital at gutom ako?! tapos lakas ng loob niyang pagtawanan pa yung sitwasyon ko! HOW DARE HIM!!!!
"HAHA, easy easy ok? kalma ka lang. HAHA natawa lang talaga ako. Pasensiya naman." sagot niya na pilit pinipigil ihinto yung tawa niya.
"BINGI KA BA? O BINGI KA?! NARINIG MO BA? SABI KO IHINTO MO 'TONG BULOK MONG SASAKYAN DAHIL BABABA AKO!!!!" sigaw ko ulit sakaniya. OO! kailangan talaga dapat nakasigaw dahil naiinis na ko!
"bababa ba?" tanong niya na naka ngiti na parang ginagaya yung boses nung nasa commercial sa tv.
Argh! I HIME HIM! SHET! SAGAD SA BUTO! KAINIS TALAGA! BUWISET!
"aaaaaargh!!!!! Buwiset ka!!!" pag tatantrums ko dito sa kinauupuan ko at pinag sisisipa ko kung ano yung pwedeng masipa dito. Bahala siya! di naman akin 'to eh bakit ba!
"haha, alam mo nakakatuwa ka talagang asarin. Ikaw, sayang-saya ka kapag nakakapang asar ka ng ibang tao pero ikaw daig mo pa ang bata pag na asar hahahaha" tawang tawa niyang sabi
"PAKE ELAM MO! tssss! BUWISET!" pag ganitong gutom ako ayokong inaasar ako at binabadtrip dahil talagang mainit ang ulo ko! kaya pag hindi pa ko tinantanan nitong panget na 'to susuntukin ko na siya talaga!
At sa unang pagkakataon, natahimik ako! kainis eh, wala na kong energy gutom na talaga ako! Kahit gustuhin kong mambuwiset ng tao hindi ko magawa, hinang hina ako at gusto ko talagang lumamon! OO LAMOOOON!
napatingin naman ako sa bintana ng biglang lumiko 'yung sasakyan papunta sa ibang direksyon at hindi sa way ng bahay ko.
lumingon ako sakaniya at binigyan siya ng anong-ginagawa-mo-look.
syempre, bobo siya kaya hindi niya nakuha kung anong sinasabi ng tingin ko. BOBO eh!
huminto kami sa isang fastfood chain sa KFC (wow? maka indorse naman ako eh no?)
"baba na." maikli niyang sabi habang tinatanggal 'yung seatbelt niya.
"Anong ginagawa natin dito?" mataray kong tanong
"wow? Trish? tinatamaan ka narin ba ngayon ng ka bobohan? Ano bang ginagawa dito? mag lalaro? matutulog?" sarkastik niyang tanong o sagot? ewan hindi ko alam sakaniya!
"OO LAKAS MONG MAKA HAWA EH! HIYANG HIYA KASI AKO JAN SA KABOBOHAN MO, UMAAPAW NA!"
hindi ko na siya hinintay na maka sagot pa at inunahan ko na siyang bumaba ng sasakyan.
pag pasok na pag pasok palang namin sa loob ng fastfood chain, sinalubong kami ng isang naka maroon na nilalang.
"Hi mam, gud afternoon table for two po ba?" giliw na giliw na tanong niya with wide smile pa.
at sabi ko naman sainyo diba? GUTOM AKO!
"Obviously, dalawa lang naman kaming nakikita mo diba? gusto mo gawin mo ng tatlo para kasama ka." sarkastikong sagot sakaniya. medyo bobo siya eh. Oh well, I pity her.
"Ah, pasensiya na po, This way mam." ngiting sagot niya sakin, wow infairness ah' nakangitin parin siya kahit napahiya na. Good fighting spirit pero papatalo ba 'ko?
"Anong tingin mo sakin bobo katulad mo? Kitang kita ko naman na jan ang daan, hindi mo na kailangan i-insturct pa sakin na jan ako dapat dumaan." mataray na mataray kong sagot sakaniya
at sa pagkakataong ito, hindi na siya nakangiti. Aba dapat lang imagine, in just a munite naka two strikes siya sakin. Maswerte siya ah!
"Trish, thats enough tara na gutom ka diba?" bulong sakin ng epal na kasama ko. Tss! pasalamat siya gutom talaga ako dahil kung hindi eh hindi ako papayag na utusan niya ko.
"tss.. whatever!" inirapan ko siya with matching taas kilay.
ng makaupo kami, tinitigan ako ni epla at saka nag cross arms habang naka patong sa lamesa yung kamay niya.
"tinitingin tingin mo?" masungit na tanong ko sakaniya.
"akala ko ba matalino ka? bakit di mo magets na binibigyan kiya ng pumila-ka-na-ano-pang-hinihintay-mo-look?" tuloy tuloy niyang sabi habang nakatingin lang sakin ng deretcho.
"WHAT? Ako?! Papipilahin mo 'dun? NO WAY!" reklamo ko sakaniya. Shocks! Ako? si Trishia Adrianna? PIPILA?!!!
"fine, ayaw mo edi wag. pipila ako at bibili ng sarili kong pagkain. Bahala ka jan." sagot niya sakin at tumayo para nga bumili na.
"LECHE! Alam mo kung hindi lang talaga ako gutom hindi ko 'to gagawin eh!"
At ayun nga ang naging senaryo ko! Ako ang pumila para bumili ng lalamunin naming dalawa. At kung anong inorder namin? WALA NA KAYO DUN!
>>fastforward
Nag matapos kaming lumamon, eto parin si epal at nag hihimutok sa inis. Malay ko jan kung anong ipinag lalaban niya.
"Grabe ka! Ang dami dami mong inorder tapos hindi pala ikaw ang mag babayad?!" sabi niya habang yamot parin ang ichura.
Aba'y bakit ba? sa gutom ako eh, ano bang pinuproblema niya dun! Iba na talaga ang mahirap, mabawasan lang ng konti ang pera akala mo ikamamatay na nila tss..
"wag ka mag alala, pag kauwing pag ka uwi ko babayaran kita, kung gusto mo lagyan mo pa ng interes" sabi ko na may pang asar na tono.
"tss! Hindi naman yun ang point ko eh!" sagot niya sakin na yamot na yamot parin
"Eh ano bang ipinaglalaban mo jan ha?! Kanina ka pa! buwiset huh?! Bakit kasi hindi mo na ko deretchahin jan sa point mo?!" irita kong sigaw sakaniya
"WALA!" yan lang ang huli niyang sinabi at nag patuloy na sa pag ddrive.
wala na 'kong pake elam kung anong pinuputok ng butchi niya kaya bahala siya. Makapag soundtrip na nga lang kesa makinig sa ipinaglalaban ng panget na 'to.
*BAHAY
"Alis na. Shoo! shoo!!" sabi ko sakaniya pag baba na pag baba ko ng kotche niya. Sumenyas pa 'ko na parang nag papa alis ng aso.
"WOW HUH? Hiyang-hiya naman ako sa THANK YOU mo, YOU'RE WELCOME Trish!" sarkastik na sagot niya sakin. Huh! as if namang mag papasalamat ako sakaniya no'
hindi ko na siya pinansin at tuloy tuloy na pumasok sa napakagandang bahay ko. May huli pa siyang sinigaw pero wala na 'kong pake elam at hindi na ko nag aksaya ng panahon para lingunin pa siya.
"MANANG! MANANG!" sigaw ko palang pag pasok na pagpasok ko sa bahay.
"Mam tawag niya po ako? Buti naman po at naka uwi na rin kayo." sabi niya na may pangiti ngiti pa
"bakit? may iba pa bang MANANG rito? kitang kita naman ng dalawang tenga mo at rinig na rinig naman siguro ng dalawang mata mo na ikaw ang tinatawag ko diba?" kaimbyerna eh, hanggang dito may bobo.
"Ihanda mo ang pampaligo ko, ihanda mo na rin mga gamit ko para bukas, papasok ako." utos ko sakaniya habang paakyat ng kwarto ko.
napatingin naman ako sa isa sa guest room. Mejo naka angat kasi 'yung pinto at napansin ko din na bukas ang TV sa loob.
"Manang, may buwisita ba tayo?" tanong ko dun sa kasunod kong katulong
"Ah Opo andiyan po si -- " hindi ko na siya pinatuloy sa pag sasalita niya dahil hindi ko naman gustong malaman kung sino yung dumating na bisita.
"tinatanong ko lang kung may buwisita pero hindi ko sinabing mag kwento ka." iritang sabi ko sakaniya habang papasok sa kwarto ko
Ng makatapos akong mag ayos ng sarili ko, kahit alam ko naman na di ako mag ayos maganda parin ako, bumaba na ako at pumunta sa garden. Bakit? alangan manunuod ako ng tv dun diba?
may napansin akong nanunuod sa salas, pero wala ako sa mood na makita siya kung sino man yung makapal na muka na nakikinuod sa bahay ko.
dirediretso akong nag lakad at nag utos sa maid na dalhan ako ng meryenda. Umupo ako sa upuan malamang, at sinimulang mag basa ng mga text messages ko.
scan.scan.scan.
aba?! mga walang hiyang kaibigan ko! ni hindi manlang ako na alalang kamustahin?!! aba't talaga naman wow lungs!
"mga gagang 'to, ni hindi manlang nagparamdam kahit isang text? Seriously? hay! badtrip ah >:/"
"Hey." sabi ng isang hayup na nilalang na biglang iniluwa ng pintuan na hindi ko alam kung saang lupalop siya nag mula!
hindi ako nag aksayang lingunin pa siya, dahil amoy palang niya alam ko na kung sino siya! hayop na 'to, lakas pa ng loob kausapin ako huh! KAPAL!
sinagot ko siya gamit ang isang 'taas kilay with cross arms and irap look'
"Hey, Trish I just wanted to apologize for what happened, hindi ko naman a--" ayoko ng marinig mga susunod niyang sasabihin dahil unang una, wala akong panahon sakaniya at pangalawa wala parin akong panahon sakaniya. In short AYOKO SIYANG KAUSAPIN AT MAKITA!
tumayo ako at nag lakad papasok ng bahay. kanina ko pa napapansin na lakad ako ng lakad ah?! kainis!
Naka salubong ko naman 'yung maid na inutusan ko na mag dala ng meryenda sakin
"Ikaw, linisin mo ang buong garden at ang buong bahay nakaka amoy kasi akong BASURA sa bahay ko. Siguraduhin mo rin na walang kahit anong insekto ang makakapasok dito, KUHA MO?" ituos ko sa muchacha. OO! talagang inemphasize ko yung word na BASURA! nakaka buwiset eh! pag katapos niya kong iwan iwanan dun andito siya para mag apologize? huh?! never.
nakailang hakbang na ako ng bigla akong pigilan ng magaling kong 'Step-brother'...
"look Trish! Ok fine! I'm sorry. Nag punta nga ako dito para humingi ng apology sayo eh" oo si Drake nga 'yan, ang lalaking magaling na nag iwan sakin sa tabing dagat!
"So? Like I care." pang asar na sabi ko at pilit na tinatanggal yung pagkakahawak niya sakin.
"Jeez! Stop acting like a brat would you?!" iritang sabi ni bakla
"Ako? BRAT? eh ikaw? anong tawag mo sa sarili mo? 'GAY'?" tantanan nga niya ako! nakakabuwisit siya talaga! kumukulo ang dugo ko pag nakikita ko siya
"nag sosorry na nga yung tao ikaw pa mataas ang pride jan. Kung tutuusin wala naman akong kasalanan sayo eh, ikaw ang nauna. Pati mama ko dinamay mo at nag salita ka pa ng hindi maganda tungkol sakaniya!" sabi niya na may galit na galit na facial expression
hindi mo na ako masisindak jan sa ganyan mo boy! huh?! dahilan ba 'yun para iwanan ako at hayaang mag kasakit? gagong 'to! sapakin ko kaya 'to?
"See? 'yan ba ang humihingi ng sorry? tigilan mo na yang ka plastikan mo bakla, sabihin mo na kung bakit ka nandito at anong ginagawa mo sa bahay ko!" mataray na sagot ko sakaniya at nag cross arms pa ko sa harapan niya.
"tsss, kung hindi lang ako pinutulan ng credit card ng magaling kong ama hindi sana ako pupunta dito at mag sosorry sayo!" - Drake
"Ayun! edi lumabas rin ang katotohanan, na napilitan kang mag sorry dahil lang nawalan ka ng supply mo! HUH?! MABUTI NGA SAYO! MAG DUSA KA!" singhal ko sakaniya at nag desisyon na kong umalis
"Ikaw rin, BAHALA KA! HANGGAT HINDI MO SINASABI KAY DAD NA NAG SORRY NA KO SAYO, MANANATILI AKO RITO. 'KASAMA MO'!" sigaw niya
shet! anu toh? BLACK MAIL?! ayos 'to ah. kung sabagay ang laki laki ng point niya dun ah! >:(
hindi na ko mag iinarte, kesa naman makasama ko siya dito sa bahay. mas lalong isang malaking NO WAY yun! ayokong makita siya araw araw at lalong ayokong makasama siya!
"FINE! JUST GET THE HELL OUTTA' HERE YOU GAY!!!" sigaw sabay walkout!
kakainis! bakit ba sa buong araw ko silang dalawang buwisit pa sa buhay ko ang makikita ko at makakasama ko ng ganito!!!
Oh karma~ PLEASE LEAVE ME ALONE! >:|