Betaယောင်ဆောင်သောမြို့အုပ်ကတော်
Part 26
--------------
ယနေ့လေးက သူတို့နှစ်ယောက်လက်ထပ်တာ ၅လတိတိပြည့်သော
နေ့ပင် မြို့အုပ်၀မ်ကလည်းခွင့်ယူထားတယ် နောက်နေ့မှပေါင်းလုပ်မှာပေါ့ နွေဦးရာသီမို့လို့ အရင်လိုမျိုး
နှင်းတွေနဲ့လဲမရှိတော့ဘူး အဲ့တော့ရှောင်ကျန့်နဲ့လျှောက်လည်မည်။
"အချစ်လာတက်ချည်"
မြို့အုပ်၀မ်ကဘယ်နားကမှန်းမသိတဲ့စက်ဘီးကိုယူလာကာ သူ့ရှေ့လာရပ်သည် ရှောင်ကျန့်လက်ထဲကခြင်းကိုကြည့်လိုက်
တယ် ယနေ့မှထူးထူးဆန်းဆန်း ပျော်ပွဲစားထွက်ပြီးလျှောက်လည်
မယ်တဲ့လေ လွယ်ထားတဲ့အိတ်လေးသေးသေးတစ်လုံးလဲရှိတယ်။
"ကားနဲ့မဟုတ်ဘူးလားဟင်"
"ဟင့်အင်း ကိုယ်ကဒီလိုမျိုးသွားချင်နေလို့ လာလာ"
"ကျန့်ကျန့်က...လေးရင်ရော"
"ကိုယ့်အချစ်ခန္ဓာကိုယ်လေးကပေါ့ပေါ့လေးပါ လာကိုယ်နိုင်တယ်"
"ဟွန့်! ပြောတော့ ၀က်လိုပဲဆို မ ရတာလေးတယ်ဆို"
"စတာပါ ကိုယ့်အမျိုးသားလေးကို ကိုယ်ချစ်လို့ပါ"
"သိဘူး...စိတ်ဆိုးတယ်"
"...."
"မုန့်၀ယ်ကျွေးမယ်ဆိုရင်တော့ စိတ်ဆိုးပြေပါတယ်...ဟီး...တက်မယ်နော်"
"အင်း"
"မြို့အုပ်တို့စောစောလေးပြန်လာခဲ့ကြနော်"
အိမ်တော်ထိန်းကြီးရဲ့ အပြောကို ရှောင်ကျန့်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်
မြို့အုပ်၀မ်ကအရှေ့ကနင်းလို့ မြို့အုပ်အိမ်တော်ကနေထွက်လာခဲ့
သည် နွေဦးရာသီဖြစ်လို့လားမသိ ပန်းလေးတွေကကြွေလွင့်
လို့နေတယ် ။
မြို့အုပ်၀မ်ကကြိုးစားပမ်းစားနဲ့နင်းနေတာကိုရှောင်ကျန့်ကြည့်
လိုက်သည် နဖူးမှာလည်းချွေးသီးတွေကျနေလေပြီ ။
"မောင် နားရင်နားလိုက်လေ"
"ဟင့်အင်း...ရတယ်"
"ချွေးတွေထွက်နေပြီနော်"
"ရပါတယ်..."
"...."
ရှောင်ကျန့်ဘာမှမပြောတော့ပဲနဲ့ ကြည့်နေလိုက်သည် နောက်၃မိနစ်
လောက်နေတော့ စက်ဘီးကိုထိုးရပ်လိုက်သည် အဲ့တာက အအေးဆိုင်အသေးလေးရဲ့ရှေ့မှာ ။
"မောလာပြီမို့လား"
"အင်း...."
"ဒီမှာခဏထိုင်ရအောင်နော်"
အအေးဆိုင်လေးအရှေ့ကခုံမှာထိုင်ကာ မြို့အုပ်၀မ်အမောဖြေနေ
သည် ရှောင်ကျန့်ကြည့်ကာ အိတ်ကပ်ထဲကနေလက်သုတ်ပဝါလေး
ထုတ်လို့ မြို့အုပ်၀မ်ရဲ့နဖူးကိုသုတ်ပေးလိုက်သည် ။
"ကားနဲ့သွားတာမဟုတ်ဘူး အခုကြည့်ဘယ်သူပင်ပန်းလဲ
မောင်ပဲပင်ပန်းတာမဟုတ်ဘူးလား"
"...."
"လွယ်အိတ်ထဲကဘာကြီးလဲ လွယ်အိတ်ကသေးသေးလေးနဲ့
မသိရင် မိန်းကလေးအိတ်ကြီးကျနေရောပဲ"
"...."
မြို့အုပ်၀မ်ဘာမှမပြောပဲနဲ့အမောဖြေနေလိုက်သည် ၁၀မိနစ်လောက်နေတော့မှသူတို့ဆက်ထွက်ခဲ့ကြတယ် အဲ့လိုပဲ
နားလိုက် သွားလိုက် နဲ့ပဲ ၁နာရီခွဲကြာတော့ မြို့ပြင်ကပန်းခြံတစ်ခုကိုရောက်တယ် အသစ်လုပ်ထားတာမို့
လူတွေကြပ်နေရမှာဖြစ်ပေမဲ့ယခုတော့တစ်ယောက်မှမရှိ ။
"ရောက်ပြီ"
"မောင် ဒီမှာတစ်ယောက်မှမရှိဘူးလေ ကျန့်ကျန့်တို့ပြန်ရအောင်နော်"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
"ဒီနေရာကို ကျန့်ကျန့်Tvထဲမှာမြင်ဖူးတယ် အသစ်ဖွင့်ထားတာတဲ့
မနေ့ကတောင်မှလူတွေကြပ်နေသေးတာ အခုတော့တစ်ယောက်မှ
မရှိဘူး ပိတ်တယ်ထင်ပါတယ်မောင်ရယ် သွားရအောင်နော်"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဆို....ဒီပန်းခြံကြီးတစ်ခုလုံးကိုကိုယ်ငှားထားတာ"
"...."
"လာ..."
စက်ဘီးကိုပါတွန်းပြီးအထဲ၀င်လိုက်သည်သူတို့နှစ်ယောက်ထဲ
နဲ့ပန်းခြံအလုပ်သမားလေးအချို့သာ ဒီမှာရှိတယ် ။
"ဒီမှာကောင်းတယ် နားရအောင်"
စက်ဘီးလေးကိုရပ် ခြင်းတောင်းထဲကနေ အခင်းလေးကိုမြို့အုပ်၀မ်ကထုတ်လို့ကိုယ်တိုင်ခင်းပြီး ထိုင်လိုက်သည် သူ့ဘေးနားကိုပါ လက်လေးနဲ့ပြတယ် ထိုင်ဆိုတဲ့သဘောမျိုး။
"အာ...ဟုတ်သားပဲ...ကိုယ့်အချစ်ကိုဓာတ်ပုံရိုက်ပေးရမယ်"
"ဟင်"
မြို့အုပ်၀မ်ကသူပါလာတဲ့အိတ်သေးသေးလေးထဲကနေ ကင်မရာကို
ထုတ်လိုက်ပြီးရှောင်ကျန့်ရှေ့မှာပြောင်းထိုင်လိုက်သည် ။
"ပြုံးနော်...."
ရှောင်ကျန့်က ပြုံးပြရင်းနဲ့ ကင်မရာကိုပဲကြည့်နေလိုက်သည်။
"ဟုတ်ပြီ....ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်...1...2...3"
*ချလပ်*
ဓာတ်ပုံရိုက်ပြီးသွားတော့ ရှောင်ကျန့်ကိုလာပြသည် ။
"ဒီမှာလေ ကြည့်ပါဦး ကိုယ့်အချစ်ကချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ"
"အမူအရာလေးလဲမပါပဲနဲ့"
"ပြုံးနေရင်ရနေပြီကို"
"လှလဲလှဘူး "
*မွှ*
ရှောင်ကျန့်ရဲ့နှာခေါင်းလေးကိုနမ်းကာ မြို့အုပ်၀မ်ကပြုံးလိုက်သည်။
"ကိုယ့်အချစ်ကဘယ်လိုနေနေလှပြီးသားပဲ"
"သွားပါ...ဘယ်လိုစကားတွေလာပြောနေလဲမသိဘူး"
မြို့အုပ်၀မ်ကသူ့ပုခုံးလေးကိုဖက်လာပြီးအနောက်သို့လှဲချလိုက်သည်
ရှောင်ကျန့်ကမျက်စိလေးကလယ်ကလယ်နဲ့ကြည့်နေတာကို
မြို့အုပ်၀မ် ကအကြည့်တွေမလွှဲပါ မြို့အုပ်၀မ်ကအပေါ်စီးကနေ
ကြည့်နေတာနဲ့ဆိုတော့သူတို့နှစ်ယောက်ကြားမှာလက်လေး၂ချောင်း
စာလောက်ဝေးပါတယ် ။
မြို့အုပ်၀မ်ကအနားကပ်လာပြီး သူ့ကိုနမ်းလာတာမို့ ရှောင်ကျန့်လည်းပြန်လည်တုံ့ပြန်ပေးလိုက်သည် လက်တွေက
မြို့အုပ်၀မ်ရဲ့လည်တိုင်ကိုဖက်ထားလေတယ်။
*ပြွတ်စ်*
"ချစ်တယ်...ရှောင်ကျန့်..."
"မောင့်ကိုလည်းကျန့်ကျန့်ချစ်ပါတယ်..."
နဖူးချင်းထိကပ်ထားကာ နှာခေါင်းအချင်းချင်းအသာအယာလေး
ပွတ်တိုက်မိသည် ။
"မောင်..."
"အင်း..."
"ကျန့်ကျန့်တို့လျှောက်လည်ရအောင် ဒီပန်းခြံကြီးထဲမှာ"
"...."
ကြည်နူးလို့တောင်မ၀သေး ရှောင်ကျန့်က ထလိုက်သည် ။
"မောင်နားချင်ရင် နားလိုက်ဦး ကျန့်ကျန့်လျှောက်ကြည့်လိုက်ဦးမယ် ဒီနားတစ်ဝိူက်ပဲ ကျန်တဲ့နေရာတွေကို နောက်မှမောင်နဲ့လျှောက်ကြည့်မယ်နော်"
"အင်း...."
ရှောင်ကျန့်ကလက်လေးနောက်ပစ်လို့ ထွက်သွားလေပြီ မြို့အုပ်၀မ်ကနောက်ကနေကင်မရာကိုင်ကာ လိုက်သွားတယ် ။
"အချစ်ရေ...ဒီကိုကြည့်..."
"ဟင်...."
ရှောင်ကျန့်ကပန်းကိုင်ပြီးနောက်လှည့်နေသောပုံလေးကိုကွက်တိ
ကျကျရိုက်လိုက်နိုင်တယ် ။
"ရပြီ..."
"မောင်ဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်တာလား"
"အင်းလေ"
"ကြိုမပြောဘူး ကျန့်ကျန့်ကရုပ်ဆိုးနေမှာ..."
"လာကြည့်ချည်..."
ရှောင်ကျန့်ကလာကြည့်ပြီးတော့၀မ်ရိပေါ်ကိုရိုက်သည် ။
"မကောင်းဘူး...မလှဘူး...ပြန်ဖျက်ပေးမောင်...."
"ကိုယ်ပြောပြီးပြီလေ အချစ်ကဘယ်လိုနေနေလှတာပါဆို"
"ဟွန်း....ပြန်ဖျက်ပေးလို့ဆိုနေမှ...."
"မဖျက်ပါရစေနဲ့ အချစ်ရယ်နော်....ကိုယ်ဒါလေးတွေသိမ်းထားမလို့ပါ"
"...."
"ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ .....ဟုတ်သားပဲ ဒီနေ့ဘာနေ့လဲသိလား"
ရှောင်ကျန့်စဉ်းစားကြည့်သည် ဒီနေ့ဘာနေ့ပါလိမ့် နှစ်သစ်ကူးလား
မဟုတ်သေးဘူး သူစာမေးပွဲကျတဲ့နေ့လား...မဟုတ်သေးဘူး။
"ကျန့်ကျန့်....မသိဘူးမောင်.."
"မသိဘူးပဲ"
"အာ...သိပြီ မောင့်ရဲ့မွေးနေ့မှတ်လား ဟီး..."
"....."
မြို့အုပ်၀မ်ကဘာမှမပြောပဲနဲ့ မျက်နှာကြီးတည်လို့ အခြားတစ်ဖက်
လှည့်သွားပြီး ပန်းခင်းတွေဘက်ကိုကင်မရာချိန်နေတယ် ။
"မောင်...စိတ်ဆိုးသွားတာလားဟင်"
"လာမခေါ်နဲ့"
"မောင်ကလည်း စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်....ကျန့်ကျန့်တောင်းပန်ပါတယ်
ဒီနေ့ကဘာနေ့လဲဆိုတာအတည်မသိဘူး"
"...."
*မွှ*
ရှောင်ကျန့် ကမြို့အုပ်၀မ်ကိုဖက်လိုက်ကာ ပါးကိုလည်းနမ်းလိုက်သည် ဒါပေမဲ့အရင်လိုမျိုး မောင်ကမပြုံးတော့
သေချာတယ် မောင်စိတ်ကောက်နေပြီ။
"မောင်...ကျန့်ကျန့်ကိုချစ်တော့ဘူးလားဟင်"
"ချစ်တယ်"
"အဲ့တာဆိုစကားပြန်ပြောလေ"
"...."
"ဟာ...မောင်ကလည်း အဲ့လိုကြီးမနေပါနဲ့ ကျန့်ကျန့်မနေတတ်ဘူး"
"....."
"ပြီးရောဟာ...မခေါ်လဲနေပေါ့...!"
ရှောင်ကျန့်ကဆောင့်အောင့်လို့ သူ့ဘေးနားကနေထွက်သွားပြီး
အခြားပန်းပင်တွေကိုသွားကြည့်နေသည် ပြီးတော့ပြန်လှည့်လာပြီး
သူ့ကိုကျော်ကာ လက်လွှဲပြီးဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ ပါးလေးဖောင်းလို့
သူ့ဘက်လှည့်လှည့်ကြည့်နေတာကို မြို့အုပ်၀မ်သိပါတယ် မသိချင်
ယောင်သာဆောင်နေတာ ။
"မောင်...ဗိုက်ဆာတယ်..."
"....."
ရှောင်ကျန့်ကသူ့လက်လေးကိုဆွဲလို့သူတို့နေရာလေးစီပြန်
လာတယ် ခြင်းတောင်းလေးရဲ့တစ်ဖက်တစ်ချက်စီမှာထိုင်လို့
မြို့အုပ်၀မ်က ကင်မရာကိုပြန်ကြည့်နေသည်။
"အိုက်ယား ဘဘ ဘာတွေထည့်ပေးလိုက်လည်းမသိဘူး"
"...."
"ဟာ...လက်ဖက်ရည်ရော မုန့်တွေရော ထမင်းတွေရော အများကြီးပဲ...."
ရှောင်ကျန့်က ခွက်လေးနှစ်ခုကိုထုတ်လို့ မြို့အုပ်၀မ်ရှေ့မှာတစ်ခွက်
သူ့ရှေ့မှာတစ်ခွက်ချရင်း လက်ဖက်ရည်တွေကိုဘူးထဲကနေ ပြောင်းထည့်လိုက်သည် ။
"မောင့်အတွက် တစ်ခွက်....ကျန့်ကျန့်ကတစ်ခွက်"
"...."
မြို့အုပ်၀မ်ကဘာမှမပြောတော့ရှောင်ကျန့်မျက်နှာလေးညှိုး
သွားကာ ထပြီး မြို့အုပ်၀မ်ဘေးမှာသွားပြောင်းထိုင်လိုက်တယ်
ပြီးတာနဲ့ဖက်ထားကာ မျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်နဲ့မော့ကြည့်သည်။
"မောင်...စိတ်ဆိုးပြေပါနော်...."
"...."
*မွှ*
ရှောင်ကျန့်ကပါးလေးတစ်ဖက်ကိုပါနမ်းကာ ဖက်ထားတာမှမလွှတ်သေးပါချေ ။
"စိတ်ဆိုးပြေပါနော်...ချစ်တယ်လို့ မောင်ရေ"
"....."
"ပြီးရောလေ မောင်ကစိတ်ဆိုးမပြေရင်လည်း ပန်းခြံအလယ်က
ကန်ထဲဆင်းသေမှာနော်...."
"...."
"နောက်မှ အလောင်း လာမကောက်နဲ့..."
ရှောင်ကျန့်က သူ့နားကနေထထွက်သွားလို့ သံတိုင်တွေခြားထား
တဲ့နေရာစီရောက်အောင်သွားပြီး နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်
မောင်များလာဆွဲမလား...ဒါပေမဲ့လည်း ဟိုဟာကြီးကထတောင်
ထမလာဘူး ရေထဲလည်းမဆင်းရဲဘူး.... ရှောင်ကျန့်ပြန်လှည့်လာလိုက်သည် ။
"မခေါ်လဲနေပေါ့...လူဆိုးကြီး..."
မြို့အုပ်၀မ်ကရှောင်ကျန့်လုပ်သမျှကိုတောက်လျှောက်လိုက်ကြည့်
နေလေတာ အခုလည်းရေထဲဆင်းမယ်နဲ့ပြန်လှည့်လာပြီး ခြင်းတောင်းရဲ့ဟိုဘက်ဘေးမှာစူပုတ်ပုတ်နဲ့သွားထိုင်နေသည်
မြို့အုပ်၀မ်ပြုံးကာ ရှောင်ကျန့်ကိုဖက်ပြီး ဆွဲနမ်းလိုက်သည် ။
*ပြွတ်စ်*
"သွား..လွှတ်...လူဆိုးကြီး"
"ကိုယ်ကစိတ်မဆိုးရက်ပါဘူးကွာ...အချစ်လေးပေါ်ကို ဘယ်လိုလုပ်စိတ်ဆိုးရက်မှာလဲ"
"သိဘူး....စကားပြန်မပြောတာ ကျန့်ကျန့်စိတ်ဆိုးတယ်"
"တောင်းပန်ပါတယ်နော်....အချစ်ကကိုယ့်ကိုချော့နေတာလေးကို
ချစ်လို့..."
"သွားစမ်းပါ..."
"မသွားချင်ပါဘူးနော်...."
"သွား....လူကိုစထားတဲ့သူကြီး"
"ဒီကိုကြည့်ပါဦး...ဘယ်သူလေးလဲလို့"
ရှောင်ကျန့်ကြည့်လိုက်တော့ ကင်မရာထဲမှာသူ့ရဲ့လူပ်ရှားမူ့တစ်ခုစီ
တိုင်းသူလက်လေးနောက်ပစ်ပြီးလှည့်ကြည့်တာကအစ ပါးလေးဖောင်းပြီးလှည့်ကြည့်တာအဆုံးပါတယ် ရှောင်ကျန့်သိပေမဲ့လည်း သူ့ရှေ့ကပန်းပင်တွေကိုရိုက်တယ်ထင်နေတာ သူ့ကိုခိုးရိုက်နေတယ်
ဆိုတာတောင်မထင်မိဘူး။
"ဒီနေ့က ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်လက်ထပ်တာ၅လပြည့်တဲ့နေ့လေးလေ"
"အမ်....ဒီနေ့လား"
"အင်း....အချစ်ကမမှတ်မိဘူးဆိုတော့ မောင်ကစိတ်မကောင်းဖြစ်သွားတာ"
"ကျန့်ကျန့်တောင်းပန်ပါတယ်....ဒီနေ့ကိုမြဲအောင်လို့မှတ်ထားပါ့မယ်နော်...."
"အင်း...."
သူတို့နှစ်ယောက်ထမင်းစားသောက်ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ လှဲကာကောင်းကင်ကိုကြည့်ပြီး တိမ်စိုင်လေးတွေကိုပုံဖော်နေတယ်။
"မောင် ဟိုကိုကြည့်...ဟိုတိမ်လေးက လိပ်နဲ့တူတယ်နော်"
"အင်း...အချစ်ဟိုကိုကြည့်ပါဦး...ကလေးလေးတစ်ယောက်ပုံနဲ့မတူဘူးလား"
"အင်း တူတယ် မိုက်တယ်နော်"
"အင်း "
ရှောင်ကျန့်ကမြို့အုပ်၀မ်ရဲ့လက်မောင်းပေါ်မှာအိပ်နေရင်းနဲ့ပဲ
မြို့အုပ်၀မ်ဗိုက်ပေါ်က တင်ထားတဲ့ လက်ကိုကိုင်လိုက်သည်။
"မောင်..."
"အင်း..."
"ကလေးလိုချင်လား"
"...."
မြို့အုပ်၀မ်ကပြန်မဖြေမိ ခဏတာလောက်စဉ်းစားပြီးမှပြန်ဖြေတယ်။
"ကိုယ်ကလိမ်တာမုန်းလို့ မလိမ်ကြေးပြောပြမယ်"
"အင်း"
"လိုချင်တာပေါ့....ကိုယ်ရယ် ကိုယ့်အချစ်ရယ် ကလေးလေးရယ်
အတူတူနေချင်တယ်"
"မောင်ကဘယ်နှယောက်လိုချင်လဲ"
"အင်း....အဲ့တာတော့မစဉ်းစားရသေးဘူး...ဘာလဲ အချစ်ကမွေးပေးမလို့လား"
"အင်း....မောင်လိုချင်ရင်မွေးပေးမယ်လေ"
"ကိုယ့်အချစ်လေးက....betaတစ်ယောက်ပဲလေ....ကိုယ်ကလေးအရမ်းကြီးလမ်းမလိုချင်ပါဘူး"
"....."
"ကလေးမရလဲဘာမှမဖြစ်ပါဘူးအချစ်ရယ်....ကိုယ့်မှာရှောင်ကျန့်
ဆိုတဲ့မင်းရှိရင်ရပြီ"
"မောင်....အကယ်လို့လေ"
"အင်း...."
"ကျန့်ကျန့်က Omegaတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့မယ်ဆိုရင်ရော"
"....."
"မောင်ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ"
"အင်း....ဖြေရခက်တဲ့မေးခွန်းပဲ...မသိဘူး..."
"....."
ရှောင်ကျန့်ပါးစပ်ပိတ်သွားသည် အကယ်၍မောင်သာ သူOmega
မှန်းသိရင် မောင်မုန်းမှာမဟုတ်လားဟင်...မောင်ကလိမ်တာမုန်း
တယ်ဆိုတော့...ကျန့်ကျန့်ကိုလည်းမုန်းမှာမှတ်လားဟင်....။
"လာ အနားယူလို့ပြီးပြီ ပြန်ရအောင်...အချိန်လည်းမစောတော့ဘူး"
"အင်း...."
"နောက်ဆုံးအနေနဲ့ စက်ဘီးနဲ့ပတ်ပြီးပန်းခြံကိုလိုက်ကြည့်မယ်လေနော်"
"ဟုတ်..."
သူတို့နှစ်ယောက်သားစက်ဘီးလေးစီးနှင်းရင်းနဲ့ပဲ ရေတံခွန်အတု
လေးနားရောက်လာတယ် ကျောက်တုံးတွေနဲ့ သဘာ၀ဆန်ဆန်
ကျနေသလိုမျိုးလုပ်ထားတာဆိုတော့လှပပါတယ် ။
"မောင်...ခနရပ်"
"အင်း...."
"ကျန့်ကျန့်ကိုဓာတ်ပုံရိုက်ပေး..."
"အင်းရိုက်ပေးမယ်"
ရှောင်ကျန့်က ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာရှိတဲ့ကျောက်တုံးအကြီးကြီးပေါ်ထိုင်
လို့ လက်လေးကနောက်ကိုထောက်ကာ အနည်းငယ်ပြုံးလို့ အမူအယာပေးသည် မြို့အုပ်၀မ်က ကင်မရာကိုကိုင်လို့ ရိုက်ပေးရှာတယ်။
"ဟုတ်ပြီ...1..2..3"
*ချလပ်*
ရိုက်ပြီးသွားတော့ ရှောင်ကျန့်ကဆင်းလာပြီး ဘေးနားလာရပ်
သည် ။
"ဝါး...ဒီတစ်ပုံကောင်းတယ်"
"အင်း..."
"မောင်လဲ ရိုက်လေ ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး ကျန့်ကျန့်ကိုပဲလိုက်ရိုက်ပေးနေတာ"
"ရတယ်...ကိုယ်က အချစ်ထက်ပိုဆိုးတယ် အမူအယာမပေးတတ်ဘူး"
"မောင်ကလည်း...ကျောက်တုံးနားမှာမှီပြီး ရိုက်ပေါ့...ကျန့်ကျန့်ရိုက်ပေးမယ်...သွား...သွား..."
သူလေးအလိုတော်ကျပဲ မြို့အုပ်၀မ်က ကျောက်တုံးနားသွားလို့
မှီကာ ဘောင်းဘီအိတ်ထဲလက်ထည့်လိုက်သည် ။
"ဝါး...ကျန့်ကျန့်ယောကျာ်းက အရမ်းခန့်တာပဲ ရိုက်မယ်နော်...
1..2..3.."
*ချလပ်*
"ရပြီ...ရပြီ"
မြို့အုပ်၀မ်ကအနားရောက်လာကာ သူ့ဓာတ်ပုံသူပြန်ကြည့်သည်။
"ဘယ်လိုလဲ ကျန့်ကျန့်ရိုက်တာတော်တယ်မဟုတ်လားဟင်"
"အင်း...တော်တာပေါ့"
"ဟီး....ကျန့်ကျန့်တို့နှစ်ယောက်အတူတူရိုက်ရအောင်လေ"
"ကိုယ် ကင်မရာထောက်တိုင် မေ့ခဲ့တယ်..."
"...."
"အဲ့တာရူပ်လို့ဆိုပြီးထားခဲ့တာ ပြီးတော့ အချစ်ကိုပဲဓာတ်ပုံလိုက်ရိုက်
ချင်တာဆိုတော့..."
"...."
"သိပြီ...အချစ်ကအမူအရာလုပ်ထားရမယ်နော်"
မြို့အုပ်၀မ်က ကင်မရာကို ကျောက်တုံးပေါ်တင်လို့ စက္ကန့်ရည်တွက်တဲ့ခလုတ်ကိုနှိပ်ကာ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ရှောင်ကျန့်ဘေး
နားသွားပြီး ပုခုံးကိုဖက်ကာ ပြုံးလိုက်သည်။
*ချလပ်*
ဓာတ်ပုံရိုက်ပြီးတဲ့နောက်နှစ်ယောက်သားသွားကြည့်မိသည် ။
"ကောင်းတယ်...နောက်တစ်ပုံထပ်ရိုက်ရအောင်..."
"အင်း...."
နောက်တစ်ခါထပ်ရိုက်တော့ မြို့အုပ်၀မ်က ရှောင်ကျန့်ပါးလေးကို
နမ်းပုံဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ပုံကတော့ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် အကြည့်ချင်းဆုံနေရင်းကိုမှ မြို့အုပ်၀မ်က
ရှောင်ကျန့်ရဲ့မေးဖျားလေးကိုကိုင်ထားသောပုံ ။
"ဒီတစ်ခါနောက်ဆုံးပုံရိုက်မယ်နော်"
"အင်း...မောင်က ကျန့်ကျန့်ကိုကလေးလေးချီသလိုမလိုက်ရမယ်နော်"
"အင်း"
"ကျန့်ကျန့်ခလုတ်သွားနှိပ်မယ်"
ရှောင်ကျန့်ကခလုတ်သွားနှိပ်ပြီး ခပ်မြန်မြန်ပဲပြန်လာတော့
မြို့အုပ်၀မ်က သူ့ဒူးအောက်ကိုလက်နှစ်ဖက်လုံးလျှိုကာ မလိုက်ပြီး ရှောင်ကျန့်လက်တွေကလည်းမြို့အုပ်၀မ်လည်တိုင်ကိုဖက်လို့
မြို့အုပ်၀မ်ကိုငုံ့ကြည့်နေသောပုံ ။
*ချလပ်*
"ပြန်ချတော့လေ"
"ဟင့်အင်း...မချချင်သေးဘူး...ဒီလိုလေးခဏနေချင်သေးတယ်"
"မောင်လေးမှာပေါ့"
"မလေးပါဘူး..."
"...."
"ကိုယ့်ကိုနမ်းပါဦး"
ရှောင်ကျန့်က မျက်စောင်းလေးထိုးရင်းနဲ့ မြို့အုပ်၀မ်ကိုနမ်းလိုက်သည် မြို့အုပ်၀မ်ကပြန်လည်တုံ့ပြန်ပေးရင်း
သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ မဂ်လာ ၅လပြည့်နေ့လေး လည်ပတ်တာက
ပြီးမြောက်ခဲ့ပါတယ်။
_____________
(6.1.2024)
#Su🐼
Betaေယာင္ေဆာင္ေသာၿမိဳ႕အုပ္ကေတာ္
Part 26
--------------
ယေန႔ေလးက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လက္ထပ္တာ ၅လတိတိျပည့္ေသာ
ေန႔ပင္ ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကလည္းခြင့္ယူထားတယ္ ေနာက္ေန႔မွေပါင္းလုပ္မွာေပါ့ ေႏြဦးရာသီမို႔လို႔ အရင္လိုမ်ိဳး
ႏွင္းေတြနဲ႔လဲမရွိေတာ့ဘူး အဲ့ေတာ့ေရွာင္က်န႔္နဲ႔ေလွ်ာက္လည္မည္။
"အခ်စ္လာတက္ခ်ည္"
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကဘယ္နားကမွန္းမသိတဲ့စက္ဘီးကိုယူလာကာ သူ႔ေရွ႕လာရပ္သည္ ေရွာင္က်န႔္လက္ထဲကျခင္းကိုၾကည့္လိုက္
တယ္ ယေန႔မွထူးထူးဆန္းဆန္း ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ၿပီးေလွ်ာက္လည္
မယ္တဲ့ေလ လြယ္ထားတဲ့အိတ္ေလးေသးေသးတစ္လုံးလဲရွိတယ္။
"ကားနဲ႔မဟုတ္ဘူးလားဟင္"
"ဟင့္အင္း ကိုယ္ကဒီလိုမ်ိဳးသြားခ်င္ေနလို႔ လာလာ"
"က်န႔္က်န႔္က...ေလးရင္ေရာ"
"ကိုယ့္အခ်စ္ခႏၶာကိုယ္ေလးကေပါ့ေပါ့ေလးပါ လာကိုယ္ႏိုင္တယ္"
"ဟြန႔္! ေျပာေတာ့ ၀က္လိုပဲဆို မ ရတာေလးတယ္ဆို"
"စတာပါ ကိုယ့္အမ်ိဳးသားေလးကို ကိုယ္ခ်စ္လို႔ပါ"
"သိဘူး...စိတ္ဆိုးတယ္"
"...."
"မုန႔္၀ယ္ေကြၽးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ စိတ္ဆိုးေျပပါတယ္...ဟီး...တက္မယ္ေနာ္"
"အင္း"
"ၿမိဳ႕အုပ္တို႔ေစာေစာေလးျပန္လာခဲ့ၾကေနာ္"
အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးရဲ႕ အေျပာကို ေရွာင္က်န႔္ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကအေရွ႕ကနင္းလို႔ ၿမိဳ႕အုပ္အိမ္ေတာ္ကေနထြက္လာခဲ့
သည္ ေႏြဦးရာသီျဖစ္လို႔လားမသိ ပန္းေလးေတြကေႂကြလြင့္
လို႔ေနတယ္ ။
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကႀကိဳးစားပမ္းစားနဲ႔နင္းေနတာကိုေရွာင္က်န႔္ၾကည့္
လိုက္သည္ နဖူးမွာလည္းေခြၽးသီးေတြက်ေနေလၿပီ ။
"ေမာင္ နားရင္နားလိုက္ေလ"
"ဟင့္အင္း...ရတယ္"
"ေခြၽးေတြထြက္ေနၿပီေနာ္"
"ရပါတယ္..."
"...."
ေရွာင္က်န႔္ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲနဲ႔ ၾကည့္ေနလိုက္သည္ ေနာက္၃မိနစ္
ေလာက္ေနေတာ့ စက္ဘီးကိုထိုးရပ္လိုက္သည္ အဲ့တာက အေအးဆိုင္အေသးေလးရဲ႕ေရွ႕မွာ ။
"ေမာလာၿပီမို႔လား"
"အင္း...."
"ဒီမွာခဏထိုင္ရေအာင္ေနာ္"
အေအးဆိုင္ေလးအေရွ႕ကခုံမွာထိုင္ကာ ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္အေမာေျဖေန
သည္ ေရွာင္က်န႔္ၾကည့္ကာ အိတ္ကပ္ထဲကေနလက္သုတ္ပဝါေလး
ထုတ္လို႔ ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ရဲ႕နဖူးကိုသုတ္ေပးလိုက္သည္ ။
"ကားနဲ႔သြားတာမဟုတ္ဘူး အခုၾကည့္ဘယ္သူပင္ပန္းလဲ
ေမာင္ပဲပင္ပန္းတာမဟုတ္ဘူးလား"
"...."
"လြယ္အိတ္ထဲကဘာႀကီးလဲ လြယ္အိတ္ကေသးေသးေလးနဲ႔
မသိရင္ မိန္းကေလးအိတ္ႀကီးက်ေနေရာပဲ"
"...."
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ဘာမွမေျပာပဲနဲ႔အေမာေျဖေနလိုက္သည္ ၁၀မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့မွသူတို႔ဆက္ထြက္ခဲ့ၾကတယ္ အဲ့လိုပဲ
နားလိုက္ သြားလိုက္ နဲ႔ပဲ ၁နာရီခြဲၾကာေတာ့ ၿမိဳ႕ျပင္ကပန္းၿခံတစ္ခုကိုေရာက္တယ္ အသစ္လုပ္ထားတာမို႔
လူေတြၾကပ္ေနရမွာျဖစ္ေပမဲ့ယခုေတာ့တစ္ေယာက္မွမရွိ ။
"ေရာက္ၿပီ"
"ေမာင္ ဒီမွာတစ္ေယာက္မွမရွိဘူးေလ က်န႔္က်န႔္တို႔ျပန္ရေအာင္ေနာ္"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"ဒီေနရာကို က်န႔္က်န႔္Tvထဲမွာျမင္ဖူးတယ္ အသစ္ဖြင့္ထားတာတဲ့
မေန႔ကေတာင္မွလူေတြၾကပ္ေနေသးတာ အခုေတာ့တစ္ေယာက္မွ
မရွိဘူး ပိတ္တယ္ထင္ပါတယ္ေမာင္ရယ္ သြားရေအာင္ေနာ္"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဆို....ဒီပန္းၿခံႀကီးတစ္ခုလုံးကိုကိုယ္ငွားထားတာ"
"...."
"လာ..."
စက္ဘီးကိုပါတြန္းၿပီးအထဲ၀င္လိုက္သည္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲ
နဲ႔ပန္းၿခံအလုပ္သမားေလးအခ်ိဳ႕သာ ဒီမွာရွိတယ္ ။
"ဒီမွာေကာင္းတယ္ နားရေအာင္"
စက္ဘီးေလးကိုရပ္ ျခင္းေတာင္းထဲကေန အခင္းေလးကိုၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကထုတ္လို႔ကိုယ္တိုင္ခင္းၿပီး ထိုင္လိုက္သည္ သူ႔ေဘးနားကိုပါ လက္ေလးနဲ႔ျပတယ္ ထိုင္ဆိုတဲ့သေဘာမ်ိဳး။
"အာ...ဟုတ္သားပဲ...ကိုယ့္အခ်စ္ကိုဓာတ္ပုံ႐ိုက္ေပးရမယ္"
"ဟင္"
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကသူပါလာတဲ့အိတ္ေသးေသးေလးထဲကေန ကင္မရာကို
ထုတ္လိုက္ၿပီးေရွာင္က်န႔္ေရွ႕မွာေျပာင္းထိုင္လိုက္သည္ ။
"ၿပဳံးေနာ္...."
ေရွာင္က်န႔္က ၿပဳံးျပရင္းနဲ႔ ကင္မရာကိုပဲၾကည့္ေနလိုက္သည္။
"ဟုတ္ၿပီ....ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္...1...2...3"
*ခ်လပ္*
ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ၿပီးသြားေတာ့ ေရွာင္က်န႔္ကိုလာျပသည္ ။
"ဒီမွာေလ ၾကည့္ပါဦး ကိုယ့္အခ်စ္ကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ"
"အမူအရာေလးလဲမပါပဲနဲ႔"
"ၿပဳံးေနရင္ရေနၿပီကို"
"လွလဲလွဘူး "
*မႊ*
ေရွာင္က်န႔္ရဲ႕ႏွာေခါင္းေလးကိုနမ္းကာ ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကၿပဳံးလိုက္သည္။
"ကိုယ့္အခ်စ္ကဘယ္လိုေနေနလွၿပီးသားပဲ"
"သြားပါ...ဘယ္လိုစကားေတြလာေျပာေနလဲမသိဘူး"
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကသူ႔ပုခုံးေလးကိုဖက္လာၿပီးအေနာက္သို႔လွဲခ်လိုက္သည္
ေရွာင္က်န႔္ကမ်က္စိေလးကလယ္ကလယ္နဲ႔ၾကည့္ေနတာကို
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ ကအၾကည့္ေတြမလႊဲပါ ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကအေပၚစီးကေန
ၾကည့္ေနတာနဲ႔ဆိုေတာ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာလက္ေလး၂ေခ်ာင္း
စာေလာက္ေဝးပါတယ္ ။
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကအနားကပ္လာၿပီး သူ႔ကိုနမ္းလာတာမို႔ ေရွာင္က်န႔္လည္းျပန္လည္တုံ႔ျပန္ေပးလိုက္သည္ လက္ေတြက
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ရဲ႕လည္တိုင္ကိုဖက္ထားေလတယ္။
*ႁပြတ္စ္*
"ခ်စ္တယ္...ေရွာင္က်န႔္..."
"ေမာင့္ကိုလည္းက်န႔္က်န႔္ခ်စ္ပါတယ္..."
နဖူးခ်င္းထိကပ္ထားကာ ႏွာေခါင္းအခ်င္းခ်င္းအသာအယာေလး
ပြတ္တိုက္မိသည္ ။
"ေမာင္..."
"အင္း..."
"က်န႔္က်န႔္တို႔ေလွ်ာက္လည္ရေအာင္ ဒီပန္းၿခံႀကီးထဲမွာ"
"...."
ၾကည္ႏူးလို႔ေတာင္မ၀ေသး ေရွာင္က်န႔္က ထလိုက္သည္ ။
"ေမာင္နားခ်င္ရင္ နားလိုက္ဦး က်န႔္က်န႔္ေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္ ဒီနားတစ္ဝိူက္ပဲ က်န္တဲ့ေနရာေတြကို ေနာက္မွေမာင္နဲ႔ေလွ်ာက္ၾကည့္မယ္ေနာ္"
"အင္း...."
ေရွာင္က်န႔္ကလက္ေလးေနာက္ပစ္လို႔ ထြက္သြားေလၿပီ ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကေနာက္ကေနကင္မရာကိုင္ကာ လိုက္သြားတယ္ ။
"အခ်စ္ေရ...ဒီကိုၾကည့္..."
"ဟင္...."
ေရွာင္က်န႔္ကပန္းကိုင္ၿပီးေနာက္လွည့္ေနေသာပုံေလးကိုကြက္တိ
က်က်႐ိုက္လိုက္ႏိုင္တယ္ ။
"ရၿပီ..."
"ေမာင္ဓာတ္ပုံ႐ိုက္လိုက္တာလား"
"အင္းေလ"
"ႀကိဳမေျပာဘူး က်န႔္က်န႔္က႐ုပ္ဆိုးေနမွာ..."
"လာၾကည့္ခ်ည္..."
ေရွာင္က်န႔္ကလာၾကည့္ၿပီးေတာ့၀မ္ရိေပၚကို႐ိုက္သည္ ။
"မေကာင္းဘူး...မလွဘူး...ျပန္ဖ်က္ေပးေမာင္...."
"ကိုယ္ေျပာၿပီးၿပီေလ အခ်စ္ကဘယ္လိုေနေနလွတာပါဆို"
"ဟြန္း....ျပန္ဖ်က္ေပးလို႔ဆိုေနမွ...."
"မဖ်က္ပါရေစနဲ႔ အခ်စ္ရယ္ေနာ္....ကိုယ္ဒါေလးေတြသိမ္းထားမလို႔ပါ"
"...."
"ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ .....ဟုတ္သားပဲ ဒီေန႔ဘာေန႔လဲသိလား"
ေရွာင္က်န႔္စဥ္းစားၾကည့္သည္ ဒီေန႔ဘာေန႔ပါလိမ့္ ႏွစ္သစ္ကူးလား
မဟုတ္ေသးဘူး သူစာေမးပြဲက်တဲ့ေန႔လား...မဟုတ္ေသးဘူး။
"က်န႔္က်န႔္....မသိဘူးေမာင္.."
"မသိဘူးပဲ"
"အာ...သိၿပီ ေမာင့္ရဲ႕ေမြးေန႔မွတ္လား ဟီး..."
"....."
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကဘာမွမေျပာပဲနဲ႔ မ်က္ႏွာႀကီးတည္လို႔ အျခားတစ္ဖက္
လွည့္သြားၿပီး ပန္းခင္းေတြဘက္ကိုကင္မရာခ်ိန္ေနတယ္ ။
"ေမာင္...စိတ္ဆိုးသြားတာလားဟင္"
"လာမေခၚနဲ႔"
"ေမာင္ကလည္း စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္....က်န႔္က်န႔္ေတာင္းပန္ပါတယ္
ဒီေန႔ကဘာေန႔လဲဆိုတာအတည္မသိဘူး"
"...."
*မႊ*
ေရွာင္က်န႔္ ကၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကိုဖက္လိုက္ကာ ပါးကိုလည္းနမ္းလိုက္သည္ ဒါေပမဲ့အရင္လိုမ်ိဳး ေမာင္ကမၿပဳံးေတာ့
ေသခ်ာတယ္ ေမာင္စိတ္ေကာက္ေနၿပီ။
"ေမာင္...က်န႔္က်န႔္ကိုခ်စ္ေတာ့ဘူးလားဟင္"
"ခ်စ္တယ္"
"အဲ့တာဆိုစကားျပန္ေျပာေလ"
"...."
"ဟာ...ေမာင္ကလည္း အဲ့လိုႀကီးမေနပါနဲ႔ က်န႔္က်န႔္မေနတတ္ဘူး"
"....."
"ၿပီးေရာဟာ...မေခၚလဲေနေပါ့...!"
ေရွာင္က်န႔္ကေဆာင့္ေအာင့္လို႔ သူ႔ေဘးနားကေနထြက္သြားၿပီး
အျခားပန္းပင္ေတြကိုသြားၾကည့္ေနသည္ ၿပီးေတာ့ျပန္လွည့္လာၿပီး
သူ႔ကိုေက်ာ္ကာ လက္လႊဲၿပီးဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ ပါးေလးေဖာင္းလို႔
သူ႔ဘက္လွည့္လွည့္ၾကည့္ေနတာကို ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္သိပါတယ္ မသိခ်င္
ေယာင္သာေဆာင္ေနတာ ။
"ေမာင္...ဗိုက္ဆာတယ္..."
"....."
ေရွာင္က်န႔္ကသူ႔လက္ေလးကိုဆြဲလို႔သူတို႔ေနရာေလးစီျပန္
လာတယ္ ျခင္းေတာင္းေလးရဲ႕တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွာထိုင္လို႔
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္က ကင္မရာကိုျပန္ၾကည့္ေနသည္။
"အိုက္ယား ဘဘ ဘာေတြထည့္ေပးလိုက္လည္းမသိဘူး"
"...."
"ဟာ...လက္ဖက္ရည္ေရာ မုန႔္ေတြေရာ ထမင္းေတြေရာ အမ်ားႀကီးပဲ...."
ေရွာင္က်န႔္က ခြက္ေလးႏွစ္ခုကိုထုတ္လို႔ ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ေရွ႕မွာတစ္ခြက္
သူ႔ေရွ႕မွာတစ္ခြက္ခ်ရင္း လက္ဖက္ရည္ေတြကိုဘူးထဲကေန ေျပာင္းထည့္လိုက္သည္ ။
"ေမာင့္အတြက္ တစ္ခြက္....က်န႔္က်န႔္ကတစ္ခြက္"
"...."
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကဘာမွမေျပာေတာ့ေရွာင္က်န႔္မ်က္ႏွာေလးညႇိဳး
သြားကာ ထၿပီး ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ေဘးမွာသြားေျပာင္းထိုင္လိုက္တယ္
ၿပီးတာနဲ႔ဖက္ထားကာ မ်က္လုံးေလးကလယ္ကလယ္နဲ႔ေမာ့ၾကည့္သည္။
"ေမာင္...စိတ္ဆိုးေျပပါေနာ္...."
"...."
*မႊ*
ေရွာင္က်န႔္ကပါးေလးတစ္ဖက္ကိုပါနမ္းကာ ဖက္ထားတာမွမလႊတ္ေသးပါေခ် ။
"စိတ္ဆိုးေျပပါေနာ္...ခ်စ္တယ္လို႔ ေမာင္ေရ"
"....."
"ၿပီးေရာေလ ေမာင္ကစိတ္ဆိုးမေျပရင္လည္း ပန္းၿခံအလယ္က
ကန္ထဲဆင္းေသမွာေနာ္...."
"...."
"ေနာက္မွ အေလာင္း လာမေကာက္နဲ႔..."
ေရွာင္က်န႔္က သူ႔နားကေနထထြက္သြားလို႔ သံတိုင္ေတြျခားထား
တဲ့ေနရာစီေရာက္ေအာင္သြားၿပီး ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္
ေမာင္မ်ားလာဆြဲမလား...ဒါေပမဲ့လည္း ဟိုဟာႀကီးကထေတာင္
ထမလာဘူး ေရထဲလည္းမဆင္းရဲဘူး.... ေရွာင္က်န႔္ျပန္လွည့္လာလိုက္သည္ ။
"မေခၚလဲေနေပါ့...လူဆိုးႀကီး..."
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကေရွာင္က်န႔္လုပ္သမွ်ကိုေတာက္ေလွ်ာက္လိုက္ၾကည့္
ေနေလတာ အခုလည္းေရထဲဆင္းမယ္နဲ႔ျပန္လွည့္လာၿပီး ျခင္းေတာင္းရဲ႕ဟိုဘက္ေဘးမွာစူပုတ္ပုတ္နဲ႔သြားထိုင္ေနသည္
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ၿပဳံးကာ ေရွာင္က်န႔္ကိုဖက္ၿပီး ဆြဲနမ္းလိုက္သည္ ။
*ႁပြတ္စ္*
"သြား..လႊတ္...လူဆိုးႀကီး"
"ကိုယ္ကစိတ္မဆိုးရက္ပါဘူးကြာ...အခ်စ္ေလးေပၚကို ဘယ္လိုလုပ္စိတ္ဆိုးရက္မွာလဲ"
"သိဘူး....စကားျပန္မေျပာတာ က်န႔္က်န႔္စိတ္ဆိုးတယ္"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္....အခ်စ္ကကိုယ့္ကိုေခ်ာ့ေနတာေလးကို
ခ်စ္လို႔..."
"သြားစမ္းပါ..."
"မသြားခ်င္ပါဘူးေနာ္...."
"သြား....လူကိုစထားတဲ့သူႀကီး"
"ဒီကိုၾကည့္ပါဦး...ဘယ္သူေလးလဲလို႔"
ေရွာင္က်န႔္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကင္မရာထဲမွာသူ႔ရဲ႕လူပ္ရွားမူ႔တစ္ခုစီ
တိုင္းသူလက္ေလးေနာက္ပစ္ၿပီးလွည့္ၾကည့္တာကအစ ပါးေလးေဖာင္းၿပီးလွည့္ၾကည့္တာအဆုံးပါတယ္ ေရွာင္က်န႔္သိေပမဲ့လည္း သူ႔ေရွ႕ကပန္းပင္ေတြကို႐ိုက္တယ္ထင္ေနတာ သူ႔ကိုခိုး႐ိုက္ေနတယ္
ဆိုတာေတာင္မထင္မိဘူး။
"ဒီေန႔က ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လက္ထပ္တာ၅လျပည့္တဲ့ေန႔ေလးေလ"
"အမ္....ဒီေန႔လား"
"အင္း....အခ်စ္ကမမွတ္မိဘူးဆိုေတာ့ ေမာင္ကစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတာ"
"က်န႔္က်န႔္ေတာင္းပန္ပါတယ္....ဒီေန႔ကိုၿမဲေအာင္လို႔မွတ္ထားပါ့မယ္ေနာ္...."
"အင္း...."
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထမင္းစားေသာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လွဲကာေကာင္းကင္ကိုၾကည့္ၿပီး တိမ္စိုင္ေလးေတြကိုပုံေဖာ္ေနတယ္။
"ေမာင္ ဟိုကိုၾကည့္...ဟိုတိမ္ေလးက လိပ္နဲ႔တူတယ္ေနာ္"
"အင္း...အခ်စ္ဟိုကိုၾကည့္ပါဦး...ကေလးေလးတစ္ေယာက္ပုံနဲ႔မတူဘူးလား"
"အင္း တူတယ္ မိုက္တယ္ေနာ္"
"အင္း "
ေရွာင္က်န႔္ကၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ရဲ႕လက္ေမာင္းေပၚမွာအိပ္ေနရင္းနဲ႔ပဲ
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ဗိုက္ေပၚက တင္ထားတဲ့ လက္ကိုကိုင္လိုက္သည္။
"ေမာင္..."
"အင္း..."
"ကေလးလိုခ်င္လား"
"...."
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကျပန္မေျဖမိ ခဏတာေလာက္စဥ္းစားၿပီးမွျပန္ေျဖတယ္။
"ကိုယ္ကလိမ္တာမုန္းလို႔ မလိမ္ေၾကးေျပာျပမယ္"
"အင္း"
"လိုခ်င္တာေပါ့....ကိုယ္ရယ္ ကိုယ့္အခ်စ္ရယ္ ကေလးေလးရယ္
အတူတူေနခ်င္တယ္"
"ေမာင္ကဘယ္ႏွေယာက္လိုခ်င္လဲ"
"အင္း....အဲ့တာေတာ့မစဥ္းစားရေသးဘူး...ဘာလဲ အခ်စ္ကေမြးေပးမလို႔လား"
"အင္း....ေမာင္လိုခ်င္ရင္ေမြးေပးမယ္ေလ"
"ကိုယ့္အခ်စ္ေလးက....betaတစ္ေယာက္ပဲေလ....ကိုယ္ကေလးအရမ္းႀကီးလမ္းမလိုခ်င္ပါဘူး"
"....."
"ကေလးမရလဲဘာမွမျဖစ္ပါဘူးအခ်စ္ရယ္....ကိုယ့္မွာေရွာင္က်န႔္
ဆိုတဲ့မင္းရွိရင္ရၿပီ"
"ေမာင္....အကယ္လို႔ေလ"
"အင္း...."
"က်န႔္က်န႔္က Omegaတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေရာ"
"....."
"ေမာင္ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ"
"အင္း....ေျဖရခက္တဲ့ေမးခြန္းပဲ...မသိဘူး..."
"....."
ေရွာင္က်န႔္ပါးစပ္ပိတ္သြားသည္ အကယ္၍ေမာင္သာ သူOmega
မွန္းသိရင္ ေမာင္မုန္းမွာမဟုတ္လားဟင္...ေမာင္ကလိမ္တာမုန္း
တယ္ဆိုေတာ့...က်န႔္က်န႔္ကိုလည္းမုန္းမွာမွတ္လားဟင္....။
"လာ အနားယူလို႔ၿပီးၿပီ ျပန္ရေအာင္...အခ်ိန္လည္းမေစာေတာ့ဘူး"
"အင္း...."
"ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ စက္ဘီးနဲ႔ပတ္ၿပီးပန္းၿခံကိုလိုက္ၾကည့္မယ္ေလေနာ္"
"ဟုတ္..."
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သားစက္ဘီးေလးစီးႏွင္းရင္းနဲ႔ပဲ ေရတံခြန္အတု
ေလးနားေရာက္လာတယ္ ေက်ာက္တုံးေတြနဲ႔ သဘာ၀ဆန္ဆန္
က်ေနသလိုမ်ိဳးလုပ္ထားတာဆိုေတာ့လွပပါတယ္ ။
"ေမာင္...ခနရပ္"
"အင္း...."
"က်န႔္က်န႔္ကိုဓာတ္ပုံ႐ိုက္ေပး..."
"အင္း႐ိုက္ေပးမယ္"
ေရွာင္က်န႔္က ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာရွိတဲ့ေက်ာက္တုံးအႀကီးႀကီးေပၚထိုင္
လို႔ လက္ေလးကေနာက္ကိုေထာက္ကာ အနည္းငယ္ၿပဳံးလို႔ အမူအယာေပးသည္ ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္က ကင္မရာကိုကိုင္လို႔ ႐ိုက္ေပးရွာတယ္။
"ဟုတ္ၿပီ...1..2..3"
*ခ်လပ္*
႐ိုက္ၿပီးသြားေတာ့ ေရွာင္က်န႔္ကဆင္းလာၿပီး ေဘးနားလာရပ္
သည္ ။
"ဝါး...ဒီတစ္ပုံေကာင္းတယ္"
"အင္း..."
"ေမာင္လဲ ႐ိုက္ေလ ဒီေန႔တစ္ေန႔လုံး က်န႔္က်န႔္ကိုပဲလိုက္႐ိုက္ေပးေနတာ"
"ရတယ္...ကိုယ္က အခ်စ္ထက္ပိုဆိုးတယ္ အမူအယာမေပးတတ္ဘူး"
"ေမာင္ကလည္း...ေက်ာက္တုံးနားမွာမွီၿပီး ႐ိုက္ေပါ့...က်န႔္က်န႔္႐ိုက္ေပးမယ္...သြား...သြား..."
သူေလးအလိုေတာ္က်ပဲ ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္က ေက်ာက္တုံးနားသြားလို႔
မွီကာ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲလက္ထည့္လိုက္သည္ ။
"ဝါး...က်န႔္က်န႔္ေယာက်ာ္းက အရမ္းခန႔္တာပဲ ႐ိုက္မယ္ေနာ္...
1..2..3.."
*ခ်လပ္*
"ရၿပီ...ရၿပီ"
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကအနားေရာက္လာကာ သူ႔ဓာတ္ပုံသူျပန္ၾကည့္သည္။
"ဘယ္လိုလဲ က်န႔္က်န႔္႐ိုက္တာေတာ္တယ္မဟုတ္လားဟင္"
"အင္း...ေတာ္တာေပါ့"
"ဟီး....က်န႔္က်န႔္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတူတူ႐ိုက္ရေအာင္ေလ"
"ကိုယ္ ကင္မရာေထာက္တိုင္ ေမ့ခဲ့တယ္..."
"...."
"အဲ့တာ႐ူပ္လို႔ဆိုၿပီးထားခဲ့တာ ၿပီးေတာ့ အခ်စ္ကိုပဲဓာတ္ပုံလိုက္႐ိုက္
ခ်င္တာဆိုေတာ့..."
"...."
"သိၿပီ...အခ်စ္ကအမူအရာလုပ္ထားရမယ္ေနာ္"
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္က ကင္မရာကို ေက်ာက္တုံးေပၚတင္လို႔ စကၠန႔္ရည္တြက္တဲ့ခလုတ္ကိုႏွိပ္ကာ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ေရွာင္က်န႔္ေဘး
နားသြားၿပီး ပုခုံးကိုဖက္ကာ ၿပဳံးလိုက္သည္။
*ခ်လပ္*
ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ႏွစ္ေယာက္သားသြားၾကည့္မိသည္ ။
"ေကာင္းတယ္...ေနာက္တစ္ပုံထပ္႐ိုက္ရေအာင္..."
"အင္း...."
ေနာက္တစ္ခါထပ္႐ိုက္ေတာ့ ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္က ေရွာင္က်န႔္ပါးေလးကို
နမ္းပုံျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ပုံကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အၾကည့္ခ်င္းဆုံေနရင္းကိုမွ ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္က
ေရွာင္က်န႔္ရဲ႕ေမးဖ်ားေလးကိုကိုင္ထားေသာပုံ ။
"ဒီတစ္ခါေနာက္ဆုံးပုံ႐ိုက္မယ္ေနာ္"
"အင္း...ေမာင္က က်န႔္က်န႔္ကိုကေလးေလးခ်ီသလိုမလိုက္ရမယ္ေနာ္"
"အင္း"
"က်န႔္က်န႔္ခလုတ္သြားႏွိပ္မယ္"
ေရွာင္က်န႔္ကခလုတ္သြားႏွိပ္ၿပီး ခပ္ျမန္ျမန္ပဲျပန္လာေတာ့
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္က သူ႔ဒူးေအာက္ကိုလက္ႏွစ္ဖက္လုံးလွ်ိဳကာ မလိုက္ၿပီး ေရွာင္က်န႔္လက္ေတြကလည္းၿမိဳ႕အုပ္၀မ္လည္တိုင္ကိုဖက္လို႔
ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကိုငုံ႔ၾကည့္ေနေသာပုံ ။
*ခ်လပ္*
"ျပန္ခ်ေတာ့ေလ"
"ဟင့္အင္း...မခ်ခ်င္ေသးဘူး...ဒီလိုေလးခဏေနခ်င္ေသးတယ္"
"ေမာင္ေလးမွာေပါ့"
"မေလးပါဘူး..."
"...."
"ကိုယ့္ကိုနမ္းပါဦး"
ေရွာင္က်န႔္က မ်က္ေစာင္းေလးထိုးရင္းနဲ႔ ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကိုနမ္းလိုက္သည္ ၿမိဳ႕အုပ္၀မ္ကျပန္လည္တုံ႔ျပန္ေပးရင္း
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ မဂ္လာ ၅လျပည့္ေန႔ေလး လည္ပတ္တာက
ၿပီးေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။
_____________
(6.1.2024)
#Su🐼