Napahawak ako sa dibdib kong halos kumawala na sa rib case ko. I was enamoured. Napakaganda niyang pag-masdan habang parang batang naglalaro sa ilalim ng ulan.
I silently stood there like a statue under the rain, watching her. Hindi ako kalayuan sa kaniya and I don't have any umbrella with me so technically, basa na rin ako sa ulan. Basa na rin ang suot kong damit pero hindi ko alintana 'yon dahil ang tanging gusto ko lang ay panoorin ang bahid ng ka-inosentihan sa muka niya habang naliligo sa ulan.
I was quicked to put the cookies on the waiting shed area earlier para hindi ito mabasa. Mamaya ko na lang iyon babalikan at ibibigay kay ami.
'Take my hand...
hold me close,
Take one step.'
Napalaki ang mata ko at nabalik sa ulirat ng marinig ang pagtugtog ng isang musika.
Napukaw ng tingin ko ang hindi kalayuang malaking bahay kung saan ay may catering at magarbo ang ayos mahit na gate lang ang nakita ko at ang nga telang nakakabit ron na basa na rin. May-handaan yata rito at debut ang ipinagdiriwang.
Napaawang ang labi ko ng bumalik ang tingin ko kay Ami. Hindi na siya umiikot na parang bata...
She's dancing under the rain...
Napatulala ako habang pinapanood siyang magsayaw sa ilalim ng ulan. She's already soaked by the rain. Nakasarado ang mga mata niya habang umiindayog sa tugtog.
She moves elegantly. Hindi ko alam na marunong pala siyang sumayaw. The way she's dancing alone with her imaginary parter is really mesmerizing.
Hindi ko alam kung anong nagtulak sa akin pero nagulat na lang ako ng maabutan ko ang sarili kong naglalakad patungo sa kaniya.
I want to dance with her under the rain. Wala na akong pake sa kung ano mang iisipin niya. All I want is to take advantage of this moment to dance with her.
'Keep your eyes locked on mine,
And let the music be your guide.'
Marahan kong kinuha ang kamay niyang nasa ere na nakapatanong kunwari sa balikat ng imahinaryong kapareha niya. Her eyes immediately open.
Napalaki ang mata niya ng makita ako pero binigyan ko lang siya ng isang banayad na ngiti.
“Ako na lang ang isayaw mo.” nakangiting usal ko na ikina-awang ng bibig niya sa gulat. Napalaki rin lalo ang mata niya dahil sa sinabi ko.
“S-seven...” nauutal at gulat pa ring tawag niya sa pangalan ko.
Ngitian ko siya ng malawak at ginabayan ang kamay niya upang humawak sa balikat ko pagkatapos ay pinagsiklop ko ang kamay naming dalawa gaya ng nakikita kong posisyon ng magkapareha kapag may nagsasayaw ng cottilion.
'Won't you promise me (now won't you promise me, that you'll never forget)
We'll keep dancing (to keep dancing) wherever we go next'
“The one and only.” tango ko. “Isasayaw kita okay? Mas mainam ang may kasayaw kesa mag-isa ka.” ngiti ko saka nagsimulang humakabang pakaanan at pakaliwa kasabay ng tugtog sa 'di kalayuan.
'It's like catching lightning the chances of finding someone like you
It's one in a million, the chances of feeling the way we do'
“A-anong ginagawa mo rito?” napapantastikuhang tanong niya na ikinatawa ko ng mahina bago bitawan ang isang kamay niya at iminuwestra siyang umikot na ginawa niya naman.
I catches her hands after. Naging dahilan iyon upang bumalik kami sa dating pwesto namin kanina.
'And with every step together, we just keep on getting better
So can I have this dance (can I have this dance)
Can I have this dance'
“Ibibigay ko sana yung cookies na naiwan mo kanina kaso naabutan na ako ng ulan at nakita kitang sumasayaw mag-isa kaya nilapitan kita and you know the rest.” pagpapaliwanag ko at sinigurong iwanan ang detalyeng kanina ko pa siya pinapanood habang naglalaro siya sa ilalim ng ulan.
I don't want her to get uncomfortable with me. Satingin ko kasi ay ma-we-weirdo-han siya sa akin kapag sinabi kong napanood ko siya simula nung umpisang bumuhos ang ulan.
“H-hala! Nakalimutan ko nga yung cookies.” gulat na sambit niya sa reyalisasyon.
Siguro ay ngayon niya lang naalala na amy naiwan siya sa bahay namin. Palagi kasing lutang ang isang 'to, e.
Napatawa na lang ako dahil sa naging reaksiyon niya. Namilog kasi ang mata niya mataoos mapagtantong naiwan niya ang cupcakes na bigay ni Lola, pagkatapos niyon ay napanguso siya at napaiwas ng tingin sa akin ng marinig ang tawa ko.
Kahit medyo madilim ay nakita ko kung paano mamula ang pisnge niya sa hiya na mas ikinatawa ko pa lalo bago mapanlabi habang nakatingin sa kaniya.
Damn! Being this cute should be illegal.
Parang tinatambol ang puso ko habang walang kahiyahiyang nakatitig sa kaniya. Kung ganito rin sana kalakas ang loob ko na umamin sa kaniya gaya ng ng kung gaano kalas ang loob ko na titigan siya ng walang hiya sa katawan ano kayang mangyayari?
Pumakla bigla ang timpa ng muka ko pero, a sudden smile crept on my lips when I saw her trying so hard to hide her face to me. Pero 'di niya magawa ng maayos ang balak dahil magkahawak ang kamay namin at magkaharap ang posisyon ng katawan. Hindi niya rin magagawang magtago gamit ang buhok niya dahil basa na iyon. She can't use her hair to hide her face this time na palagi niyang ginagawa sa tuwing aasarin ko siya para lang makita ang pamumula ng pisnge niya.
“You're so cute.” bungingis ko bago pisilin ang pisnge niya.
She let out a tiny cute squeak, mukang nagulat yata sa pagpisil ko sa bilugang pisnge niya.
“S-seven!” nauutal na banta nito at namumula ang pisnging tumingin sa akin. “Kaya tumataba lalo ang pisnge ko, e. Lagi mong pinipisil.” reklamo nito at saka parang bata akong nginusuan.
Hindi ko na napigilan ang sarili ko at niyakap ko siya habang humahagikgik. Halata namang nagulat siya dahil narinig ko ang pagsinghap niya.
Hindi ko pinansin yon at mas hinigpitan pa ang yakap sa kaniya.
“Sorry, sobrang cute mo kasi, e. I can't help it.” natatawang sambit ko na bahagya niyang ikinatawa.
“Bolero!” segunda niya na ikinataw ako ng malakas bago kumalas sa kaniya at sapuhin ang bilugan niyang pisnge.
“Totoo ang sinabi ko, ami. Cute ka naman talaga,e.”ngiti ko sa kaniya at pinisil pareho ang pisnge niya gamit ang magkabilang palad ko na nakasapo sa magkabilang pisnge niya. “See thus squishy cheeks of your? Sobrang cute.” hagikgik ko at pinagkaruan ang pisnge niya.
My action makes her plump lips to turn into a pout. Sinamaan niya ako ng tibgin na ikinataw ako lang.
“Shevwen!” may bahid ng inis sa boses na sabi nito na ikinatawa ko. Matalim ang tingin nito sa akin na para bang sinasabing pag hindi ko binitawan ang pisnge niya at makakatikim ako sa kaniya pero imbis na galit ang maging itsura niya ay nagmuka siyang galit na pusa, a cute one at that.
Mas pinangigilan ko tuloy lalo ang pisnge niya pero bad move yon dahil the last thing I knew, kagat-kagat na niya ang kaliwang palad ko.
“Aray! Holy sh*t!” daing ko bago mapangiwi dahil sa diin ng pagkakakagat niya. “H-hindi ko na pipisilin ang pisnge mo, ami. Swear!” nakangiwing bulalas ko habang nakatingin sa mata niyang masama ang tingin sa akin.
Inalis niya ang pagkakakagat sa kamay ko at saka siya niya ako nginitian ng matagumpay.
“Iyan ang napapala mo. Ang kulit mo kasi, e. My cheeks is off limits nga. Hmp! ” paninisi nito sa akin at saka ako nginisihan.
Gusto kong maluha dahil sa karmang bunalik sa akin. Nakakagigil naman talaga kasi ang bilugan niyang pisnge, e. Nakalimutan ko tuloy na mabilis uminit ang ulo nito kapag pisnge na niya ang usapan.
She's still insecure about it. Siguro dahil kahit 17 na siya ay hindi pa rin nawawala ang baby fats niya sa muka, baby face pa rin tuloy siya na siyang ayaw naman niya. Pero para sa akin cute 'yon.
“Required ba'ng kagatin ako?” nakamgiwing tanong ko sa kaniya habang iwinawagwag ang kamay ko sa ere upang pawalain ang manhid niyon dahil sa pagkagat niya. “Pwede mo namang tapakan na lang ang paa ko para pabitawin, e. Napaka brutal mo talaga.” dagdag ko pa bago siya pukulan ng kunwaring nagtatampong tingin pero inungusan niya lang ako.
“Kasalanan mo naman kasi, eh, at tsaka sige next time. Tatapakan na lang kita sa paa.” masungit na ani nito bago ako sulayapn ng tingin pero nag-iwas rin ng makitang nakatingin ako sa kaniya.
She's worried. Naoangiti naman ako dahil ron. Nakita kong nag-aalala siya dahil sa paraan ng pagsulyap niya sa akin kanina. Napatawa ako ng mahina dahil don at napakurapkurap ng mapansin ang paligid.
Tumila na pala ang ulan at nawala na rin ang tugtog kanina. Hindi ko man lang namalayan dahil nasa kaniya lang ang buong atensiyon ko.
Malala ka na, seven. Iling ko sa aking isipan bago balingan si ami.
“Pumasok ka na sa loob at maligo pagkatapos ay magpalit ng damit. Baka magkasakit ka niyan. ” turan ko na ikinatingin niya sa akin.
Kinunutan niya ako ng noo bago magsalita.
“Ikaw? Paano ka? Uuwi ka ba ng ganiyan?” sunod-sunod na tanong nito na ikinangiti ko lang.
“Oo, malapit lang naman ang sa amin.” tango ko na ikina-iling nito.
“Halika sa loob. May damit naman ako na kakasiya sayo. Baka ikaw ang magkasakit kapag umuwi ka ng basa.” bulalas nito at skaa nag-iwas ng tingin sa akin.
I let out a smile when she says that.
“Sigurado ka?” paninigurado ko pa na ikina-tango naman nito.
“Oo. Kargo kita dahil ako naman ang dahilan kung bakit ka basa dahil sa ulan. Baka kainin ako ng konsensiya ko kapag pinauwi kitang ganiyan tapos nagkasakit ka pagkatapos.” mahabang bulalas nito na ikinatawa ko ng mahina.
“Mauna ka na sa loob kung ganon. Kukuhanin ko lang yung cookies sa waiting shed.” sambit ko sa kaniya at iminuwestrang mauna na siya na ikinatabgo naman nito.
“Sige. Bilisan mo na lang dahil baka sipunin ka kapag na-expose ka sa hangin ng matagal.” utos nito na ikina-tango ko bago maglakad papalapit sa gate nila at buksan iyon.
Pinanood ko siya saglit bago maglakad na din papunta sa waitibg shed sa 'di kalayuan. Kampante naman ako na hindi mawawala ang iniwan ko ron dahil wala namang kawatan sa baryong 'to.
At tama naman ako dahil nakita kong naroon pa rin ang box ng cookies na iniwan ko. Mabilis ko ng kinuha iyon at nagmartiya pabalik sa bahay nila ami. Medyo giniginaw na rin kasi ako, e.
—
Moonillegirl🌷