Back To December

By yurino39

882 104 5

" The more you love , the more it hurts " More

Back To December (1)
Back To December (2)
Back To December (3)
Back To December (4)
Happy New Year

Back To December (5)

173 16 0
By yurino39

(Unicode)

" အကို အကို "

" အွန်းးး "

" အိပ်နေတာလား "

" အင်းဘာပြောမလို့လဲ"

"ကျွန်တော် အိပ်မပျော်လို့ အဲ့တာ ခေါင်မိုးထပ်သွားကြမလား "

" အင်း လာ "

အကိုက သူ့ကိုဆို ဘယ်တော့မှ မတားဆီးပါ။
အမြဲအလိုလိုက်ထားသည်။ ဒါကြောင့်လည်း
အကို့အပေါ်သူအနိုင်ကျင့်ချင်သလိုကျင့်လို့ရနေတာဖြစ်သည်။

" အေးတော့အေးတယ်ရော့အနွေးထည်တော့ဝတ်ခဲ့"

" ဟုတ် "

အနွေးထည်ကိုကျကျနန ဝတ်ပေးပြီး အမိုးထပ်ကိုတူတူတတ်လာခဲ့သည်။

" ဝါးးးး ကြယ်တွေ အများကြီး ဟီးးး "

ထိုင်ခုံတစ်ခုမှာနေရာယူလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်တူတူကြယ်တွေကိုကြည့်နေသည်။

" အကိုသိလားး ဟျော့လေ ဒီတစ်ခေါက်ဆေးရုံလာတတ်ရတာပျော်တယ်သိလား "

" ဆေးရုံတတ်တာပျော်စရာမှမဟုတ်တာ"

" ဟုတ်ဘူး! ဟျော့အရင်ကဆိုတစ်ယောက်တည်းခနဆေးရုံမှာဘယ်သူမှလာမကြည့်ပေးကြဘူး ဒေါ်လေးတော့လာပါတယ် ဒါမဲ့ညနေဆိုဒေါ်လေးလည်းပြန်ပြီလေအဲ့တော့ ဟျော့ဘဲကျန်ခဲ့တာ ညတွေဆို ဟျော့တစ်ယောက်တည်းကြယ်တွေကိုလာကြည့်ရတာ"

" ... "

" အကိုသိလား အခုဆို အကိုရှိနေပြီ တစ်ယောက်တည်းကြယ်တွေကိုမကြည့်ရတော့ဘူး
ဟျော့ အဲ့အတွက် အရမ်းပျော်ရတယ် "

" အေးနေပြီလား ဆင်းကြရအောင်"

" ဟိုမှာ~ ကြယ်ကြွေလာတယ် လာ ဆုတောင်းရအောင်"

ဟယ်ချန်းဆုတောင်းနေတာကိုဘေးကနေကြည့်ပြီး
သူလည်း ဆန္ဒတစ်ခုကိုဆုတောင်းလိုက်ပါသည်။

*ဟယ်ချန်း ဘာမှမဖြစ်ဘဲအမြန်ဆုံးနေကောင်းလာပါစေ* တဲ့။

" အကိုဘာဆုတောင်းလဲ"

" ထားပါလာ အောက်ဆင်းရအောင်"

" အင်း "

အောက်ထပ်က ဆေးရုံခန်းကိုပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။

" အကိုခဏ သွားနှင့် ဟျော့ ဒီနားခဏသွားချင်လို့"

" အင်း အကိုအခန်းထဲစောင့်နေမယ် "

သူ သူ့သူငယ်ချင်းရည်းစားဖြစ်တဲ့ဂျယ်မင်းကိုစဖို့ သွားချောင်းသေးသည်။ ဂျယ်မင်းဖုန်းပြောနေတာမြင်တော့ ချက်ချင်းပြန်လှည့်ထွက်ရန်ပြင်လိုက်သည်။

" ဟုတ်လို့လား ဆရာဝန်ရယ် တစ်ချက်လောက်ဆေးအဖြေကိုပြန်စစ်ပေးပါအုံး ဟျော့ဂီကို ကြည့်ရတာအကောင်းကြီးပါ "

ဟျော့ဂီလို့ကြားလိုက်တာနဲ့ ခြေလှမ်းတွေကချက်ချင်းရပ်တန့်သွားသည်။

တဖက်သူရဲ့အပြောကိုသူမသိပင်မဲ့ ဂျယ်မင်းပြောတာကိုတော့သူအကုန်သိသည်။

" အဲ့ဆိုအခုကယ်မရတော့ဘူးလား လုပ်ပါ ဆရာဝန်ရယ် ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းကို "

" ... "

" မဟုတ် ... "

" အဲ့တော့ဘယ်လောက်ဘဲနေရတော့မှာတဲ့လဲ"

သူရဲ့အမေးကြောင့် ဂျယ်မင်းက သူရဲ့ဖုန်းကိုချက်ချင်းအလန့်တကြားချပလိုက်သည်။

" ဟျော့ "

" ပြောပါ ရတယ် ဆရာဝန်လေး ကျွန်တော်လည်းကြိုသိနေတာမလို့ "

" ဟျော့ "

" ... "

" ၁လလောက်ဘဲကျန်မယ်ပြောမယ်ဟျော့ ဒါမဲ့ ငါကြိုးစားမှာကို မင်းကိုကုဖို့ "

" ဟျော့ကို ကတိတစ်ခုပေးန်ိုင်မလား"

" အင်း "

" ဒီကိစ္စကို ကျေးဇူးပြုပြီး ဂျဲနိုနဲ့ အကိုမင်ဟျောင်းကို မပြောပြပါနဲ့ "

" ဟျော့ "

" ကျွန်တော် သူတို့ကို စိတ်ဆင်းမရဲစေချင်ဘူး
အဲ့တာကတိတစ်ခုတော့ပေးပေးပါနော် "

" အင်းပါ "

" အဲ့ဆို ဟျော့အခန်းပြန်တော့မယ်နော် "

" အင်း "

အခန်းပြန်ရောက်လာတော့ အကိုကသူ့ကိုမသင်္ကာတဲ့
မျက်လုံးဖြင့်ကြည့်နေသည်။

" ဘယ်သွားတာလဲ "

" ဂျယ်မင်းဆီ ခဏ သွားတာ "

" အင်း ညနက်နေပြီအိပ်တော့ မနက်ကျဆေးရုံကဆင်းရအောင် "

" ဘာလို့လဲ "

" မင်းကို ဒီမှာရှိနေတာမမြင်ချင်ဘူး အဲ့တော့ မနက်ကျအိမ်ဘဲပြန်ရအောင် ပြီးတော့ နေမကောင်းရင်အိပ်ရေးဝဖို့လိုတယ် အိပ်ကြရအောင် "

အကို့ကို ဖက်ပြီးငိုပစ်ချင်တယ်။ ဒါမဲ့ အကိုက ဘာဖြစ်တာလဲမေးရင် ဖြေစရာမရှိဘူး။

စောင်ခြုံပြီးဟိုဘက်ကိုလှည့်ထားမိသည်။ အကို့ကိုမြင်တာနဲ့အခုချိန်အော်ငိုမိတော့မှာထင်ပါရဲ့။

" ငိုနေတာလား မင်း "

" ဟုတ်ဘူးဟျော့ နှာစေးနေတာ "

" ဆေးသောက်မလား "

" ရပီခဏနေပျောက်သွားမှာ "

" အင်းပါ အိပ်အိပ်နော် အိပ်ရေးဝအောင် "

" အင်း အကိုကောဘဲ Good Night "

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

မနက်မိုးလင်းလို့ ထိုကလေးကိုနိုးမယ်ဆိုမှ ထိုကလေးကရှိမနေပါ။

" ဘယ်ရောက်သွားတာပါလိမ့် "

ဂျယ်မင်းကိုမေးကြည့်တော့လည်း မနေ့ညကတည်းကပြန်ပြီး အခုထိမလာသေးတာဖြစ်သည်။

အခန်းထဲပြန်လာပြီး ဖုန်းဆက်ဖို့ပြင်မှစားပွဲခုံပေါ်မှာစာရေးထားတဲ့စာရွက်လေးကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

( အကို ~ ဟျော့ဂီပါ

             အကိုနိုးလာတဲ့နဲ့ဟျော့ကိုရှာမယ်ဆိုတာသိတယ်။ဟျော့ မေမေတို့နဲ့ပြန်လိုက်သွားပြီ။
ဟျော့ကိုမေမေတို့ကတူတူပြန်နေရအောင်တဲ့။
ဟျော့အကိုနဲ့နေစရာမလိုတော့ဘူး၊ အကိုကသိပ်ဆိုးတယ် တစ်ခါမှဟျော့လို့လည်းမခေါ်ဖူးဘူး။စတာ"
အကို အများကြီး ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အကို့ကျေးဇူးကိုဟျော့မမေ့ပါဘူး နောက်ဟျော့အားလို့
နေကောင်းတာနဲ့ဆက်သွယ်လိုက်ပါမယ်အဲ့ကျ
အကိုစားနေကြဆိုင်မှာလိုက်ကျွေးပါ ဟီးး ~
ဆေးလိပ်တော့မသောက်နဲ့နော် အဲ့ကျကျန်းမာရေး
မကောင်းဘူး တာ့တာပါ ဒီအတောအတွင်း
အများကြီး ဟျော့အတွက်အားဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်

                               အကို့ကိုချစ်တဲ့ ချစ်စရာဟျော့ဂီ)

ထိုစာကိုကြည့်ပြီး ပြုံးမိလိုက်သည်။ ထိုကလေးအဆင်ပြေလောက်ပါပြီဆိုပြီးတွေးပင်မဲ့ စိတ်ကတော့ လေးနေသေးသည်။ ထိုကလေးဘာလို့ရုတ်တရက်ပြန်သွားတာလဲဆိုတာကလည်း
ထူးဆန်းလွန်းသည်။

ထားလိုက်ပါ သူအဆင်ပြေမှာပါ*

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

" မင်းအစ်ကိုမိသားစုက ခရီးထွက်တာကြာမှာဆိုတော့ နေလို့ရပါတယ် ပြီးရင်တော့ ဟိုအိမ်ကိုပြန်သွားရမယ်နော်  "

" အင်းပါ သား သိပါတယ် "

တစ်လပြီးရင်လည်းသူမရှိတော့ဘူးလေဆိုတဲ့အတွေးနဲ့သာ ဘာမှမပြောဘဲငြိမ်နေသည်။
အရင်တုန်းကလိုမိုးလင်းတာနဲ့ဂရုမစိုက်မှတ်မှတ်ရရဆေးတိုက်ပေးမဲ့သူမရှိတော့လည်း လွမ်းမိသား။

အဒေါ်ကြီးကလည်း သူ့အကိုအရင်းမိသားစုဆီလိုက်သွားတယ်တဲ့လေ။ ပျင်းလိုက်တာ။
အခုချိန်သူ အကို့ဆီဖုန်းခေါ်ချင်ပင်မဲ့ အကိုမအားရင်ဘယ်လိုများလုပ်ရမလဲဆိုပြီးလည်းတွေးမိသေးသည်။

သူအဆင်ပြေပါမလားဆိုတဲ့အတွေးတွေခေါင်းထဲခဏခဏဝင်လာတာနဲ့ အလုပ်ကိုသာအာရုံပြန်စူးစိုက်ထားလိုက်သည်။

" အကို ငါတို့ တွေ့လို့ရမလား " စာအဝင်Message လေးတစ်ခု။ထူးဆန်းတာက ပို့တဲ့သူက ဒုံဟျော့ဟုတ်မနေဘဲ ဂျဲနိုဖြစ်နေသည်။

သူဖုန်းကိုကြည့်နေတုန်းတစ်ဆက်တည်း ဂျဲနိုဖုန်းဝင်လာသည်။

" အကို ဒီနေ့အားရင် xxxxxxxx ကိုလာပေးပါလား
အရေးကြီးပြောစရာလေးရှိလို့ "

" အင်း လာခဲ့မယ် "

သူဆိုင်ရောက်တာနဲ့ သူနဲ့အတူ ထိုကလေးမပါဘဲ
ဂျယ်မင်းသာပါသည်။

" ဘာပြောကြမလို့လဲ "

" ကျွန်တော်တို့ ဟျော့ ပျော်အောင်လေ Suprise လေးတစ်ခုလုပ်ပေးချင်လို့ အကိုပါဝင်ပြီးကူညီပေးပါလား "

" ဘယ်လိုမျိုးလဲ သူ့မွေးနေ့မလို့လား"

" ဟုတ်ဘူး ဟျော့မွေးနေ့က ၆လပိုင်းကပြီးခဲ့ပြီ
အခုသူပျော်အောင်ဘဲ "

" သူမပျော်ဘူးလို့ဖုန်းဆက်လာလို့လား "

" ဆက်တာတော့မဆက်ဘူး ဒါမဲ့ ကျွန်တော်သိတယ် ဟျော့မပျော်ဘူးဆိုတာ သူက အိမ်မှာနေရင်ပျော်တဲ့သူမျိုးမဟုတ်ဘူးလေ ပြီးတော့အဲ့မှာသူ့ကိုဂရုစိုက်မဲ့သူလည်းမရှိတော့ဘူး တစ်ယောက်တည်း အဲ့တာကြောင့်သူပျော်အောင်လုပ်ပေးကြမလားလို့ပြောတာ"

" မင်းတို့ကကောဘယ်လိုစဉ်းစားထားကြလဲ"

" တစ်ခါလောက်ဖြစ်ဖြစ် သူပျော်အောင် ကစားကွင်းတစ်ခုလုံးဌားပြီး ဆော့ပေးလိုက်ကြရအောင်"

" တစ်ကွင်းလုံး?? " ထိုကလေးတွေရဲ့ ငွေသုံးနိုင်မှုကိုတော့တကယ်လေးစားသည်။

" နေပါအုံးးး ဟန်နီရယ် အကို့ကို သေချာမေးကြည့်ရအောင် အဲ့အစီအစဉ်ကို နာ့နာ့ကတော့သိပ်သဘောမကျဘူး ဟျော့သိရင်လည်းဆူနေမှာ "

" အာ့ဆိုလည်း မစဉ်းစားတတ်တော့ဘူး အကိုကော
ဘယ်လိုမျိုးလုပ်ချင်လဲ "

" အကိုလည်း မပြောတတ်ဘူး "

"  Short Trip လေးဆိုရင်ကော ဟန်နီဘယ်လိုမြင်လဲအဲ့ဆိုမဆိုးဘူးမလားဟျော့သွားချင်လောက်လား "

" ဟုတ်တယ်သွားချင်လောက်တယ် ဟျော့က ခရီးသွားရတာကြိုက်တယ်ဆိုပြီးပြောဖူးတယ် အဆင်ပြေသားဘဲ"

" အင်း အာ့ဆို ကားတွေကို နာ့နာ့ စီစဉ်လိုက်မယ် ဟန်နီက တည်းဖို့ဘာညာလုပ်လိုက်ပေါ့ "

" အင်းရတယ် "

" အာ့ဆို အကိုက ဘာမှကူစရာမရှိဘူးလား "

" အကိုကလူဘဲလိုက်ရုံဘဲ "

"အကိုလိုက်ရအုံးမှာလား "

" အင်းပေါ့အကိုလည်း ကျွန်တော်တို့ရဲ့ မိသားစုလိုဘဲလေ ဘာလို့လဲ မလိုက်လို့မရဘူးနော် ပြောပြီးသား"

" အကိုကူညီစရာမရှိဘူးလေ အားနာရလို့"

" အကိုမကူညီရဘူးလို့ဘယ်သူပြောလဲ ဟျော့ကိုပြောပေး ဟျော့က သွားသာသွားချင်တာ သူမလိုက်ဘူး ကုန်တယ်ဆိုပြီး ငြင်းမှာအဲ့တော့ အကိုကပြောကူပေး အဲ့ဆိုရပီ ဟျော့လိုက်ရင် အကိုကူညီတာဘဲ အဲ့လိုလုပ်ကြမယ် "

" အင်းပါ အကို ဖုန်းဆက်လိုက်ပါမယ် အဲ့ဒါဆို
အကို့ကို သွားခွင့်ပြုပါဦး "

" ဟုတ်အကို "

အီမင်ဟျောင်းထွက်သွားတာနဲ့ နာဂျယ်မင်းကကြည့်ပြီးသက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။

" ဘာလို့လဲ "

" အဲ့အကို့ကို သနားလို့ပါ "

" ဘာလို့လဲ "

" ဒီတိုင်းပါ ဘာမှမဟုတ်ဘူး "

ဂျယ်မင်းရဲ့ ပြောစကားကိုယုံတော့မယုံပင်မဲ့
ခေါင်းသာညိတ်ပေးလိုက်ရသည်။

ဖုန်းဆက်ရင် အဲ့ကလေးကိုင်ပါ့မလား!

" မထူးပါဘူး "

Ting~

" hello အကို "

" မင်းအလုပ်များနေလား နေကောင်းရဲ့လား"

" ဟင့်အင်းမများဘူး "

" မင်းအားရင် အကိုတို့ short trip သွားကြရအောင်"

" အကိုအတည်ပြောတာလား "

" အင်း "

" လိုက်ခဲ့မယ်ဟီး နက်ဖန်လာခေါ်နော် ဟျော့အိမ်ရှေ့မှာစောင့်နေမယ်သိလား "

ပြောချင်ရာပြောပြီးသူ့ပုံစံအတိုင်းဖုန်းချသွားပြန်ပြီ။
မနည်းလိုက်ဖို့ပြောရမယ်ထင်တာအခုတော့လည်း
စကားနားထောင်သားဘဲ။

မနက်ပိုင်းစောစော ဂျဲနိုကားနဲ့ သုံးယောက်ဟျော့အိမ်ရှေ့မှာသွားကြိုခဲ့သည်။

" ဟ မင်းတို့ကောပါတာလား "

" အင်းလေ "

"အဲ့မှန်းသိမလိုက်ပါဘူး "

" ကျက်သရေတုန်းလိုက်တာ ငါတို့ကဘာဖြစ်နေလို့လဲ ငါတို့ပါရင်မလိုက်ရအောင် အကို သူ့ကိုမပြောထားဘူးလား ကျွန်တော်တို့ပါမယ်ဆိုတာ "

ဟုတ်သားဘဲ သူအကို့ကိုနှစ်ယောက်တည်းလားဆိုတာကိုမေးဖို့မေ့သွားတာ။

ကားတံခါးကိုဆောင့်ပိတ်ပြီး ကားပေါ်မှာဆူပုတ်ပုတ်နဲ့လိုက်လာသည်။ ဂျယ်မင်းကတော့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်စိတ်ဆိုးမှာစိုးလို့ ဟိုလူ့စကားလိုက်ပြောပေးရ ဒီလူ့ပြောပေးရဖြစ်နေသည်။

ပိုဆိုးတာက ဂျဲနိုက ကားမောင်းနေရင်း လက်တစ်ဖက်က သူ့ရည်းစားလက်ကို ကားမောင်းနေတာကြောင့် ဒေါသထွက်နေတာဖြစ်သည်။ ဒေါသထွက်တာမျိုးမဟုတ်ဘဲ သူတို့မပါရင် အကို့ကိုဂျီကျပြီး အဲ့လိုမျိုး လက်တွဲထားရန်ပူဆာမလို့ဖြစ်သည်။

" အဲ့လက်က နှစ်ဖက်နဲ့သေချာမောင်းစမ်းပါ တိုက်နေအုံးမယ် "

" ဟ အီဒုံဟျော့ မင်းဘာလို့ရန်လိုက်ရှာနေတာလဲ"

" ရန်ရှာတာ မဟုတ်ပါဘူးငါက ငါထိခိုက်မှာစိုးလို့ပြောတာ "

" အမယ်လေးး မနာလိုတာများ မကျေနပ်ရင်မတတ်နိုင်ဘူး လက်ကိုင်စရာလူမရှိတော့ ဟိုလူဒီလူ
ပတ်ရမ်းနေတာ အဟိ မြင်မကောင်းဘူး "

" တိတ်စမ်း "

ခဏကြာတော့ လူကအိပ်ချင်လာတာနဲ့ ပြတင်းပေါက်ကိုမှီပြီးအိပ်ရန်ပြင်လိုက်သည်။

" အ "

" ဘာဖြစ်တာလဲ "

" မင်းအပူမပါဘူးကားမောင်း "

ထိုအချိန်တွင်အကိုက သူ့ပခုံးကို ပုတ်ပြလာသည်။

" အိပ်လို့ရလို့လား "

အကိုက ဘာမှမပြောဘဲ ခေါင်းသာညိတ်ပြသည်။

" ဟီး မှီပြီအာ့ဆို "

အကို့ပခုံးပေါ်မှာမှီထားပင်မဲ့လည်း နည်းနည်းအိပ်ရတာမတင်မကျဖြစ်တာကြောင့် ပိုသက်သောင့်သက်သာဖြစ်မဲ့ အကို့ပေါင်ကိုဘဲ ခေါင်းအုံးပြီးအိပ်လိုက်သည်။

စစချင်းစအိပ်တဲ့ချိန်မျက်လုံးမှိတ်ထားတာမလို့မသိသာပင်မဲ့ မျက်လုံးဖွင့်တဲ့ချိန် အက်ိုကလည်းသူ့ကိုကြည့်နေသည်။

" အဟွတ် "

နှစ်ယောက်လုံးချောင်းထဆိုးတာကြောင့်ရှေ့ခုံမှာအိပ်နေတဲ့ဂျယ်မင်းကပါနိုးလာသည်။

" ဟန်နီ ရောက်တော့မှာလား "

" အင်းရောက်ခါနီးပြီ "

အစကတော့တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက်အနားယူကြမယ်ဆိုပြီးဆုံးဖြတ်ထားပင်မဲ့ ဂျယ်မင်းရဲ့ အလုပ်က အဆင်မပြေတာကြောင့် နေ့ချင်းပြန် ဂျဲနိုအဖေပိုင်တဲ့ရှုခင်းလှတဲ့အိမ်တစ်အိမ်မှာဘဲချက်ပြုတ်စားကြရန် ပြင်လိုက်သည်။

ဟိုရောက်တော့ အီဒုံဟျော့တစ်ယောက်အခုထိ
အခဲမကြေဘဲ ဂျဲနိုကိုသာလိုက်မဲနေသည်။

မုန့်တွေစားကြပြီး အမှန်ပြောဂိမ်းကစားနည်းကို ကစားလိုက်ကြသည်။ ပုလင်းလှည့်တာဖြစ်ပြီး ကျတဲ့သူကကျန်လူမေးတာဖြေရမည်ဖြစ်သည်။

" လှည့် လှည့် "

ပထမ round မှာတင် ဂျဲနိုကျတာကြောင့်အော်ရယ်မိသည်။

" မင်း ဂျယ်မင်းနဲ့ငါ့ကိုဘယ်သူ့ကိုပိုချစ်လဲ"

" ဟ "

" အမှန်တိုင်းနော် "

" အမှန်တိုင်းဆိုရင်တော့ နှစ်ယောက်လုံးဘဲ၊
ဟျော့က ငါ့အတွက်အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းဖြစ်သလို ညီလေးဆိုလည်းဟုတ်တယ် မင်းတစ်ခုခုနာကျင်ရင်ငါလည်းတူတူဘဲမလို့ ဂျယ်မင်းကျတော့ ချစ်ပင်မဲ့ မင်းနဲ့အချစ်မတူဘူး သူမရှိရင်ငါမနေနိုင်သလိုဘဲ သူငါ့အနားပျောက်သွားတုန်းက ငါအရမ်းကိုရူးသွပ်မလိုဖြစ်ခဲ့ရတာ ဒါမဲ့ သူ့အဆင်ပြေနေပါတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း ဂျီဆောင်းက လှမ်းပြောပြလို့ ငါစိတ်ချနေရတာ "

" ဘာလဲ ဂျီဆောင်းနဲ့အဆက်အသွယ်ရတာလား"

" အင်း "

" ဂျီဆောင်းကဘယ်သူလဲ "

" ဂျယ်မင်း ညီလေး"

" ဟုတ်လား နောက်ကျမိတ်ဆက်ပေးပါအုံး"

" အင်း ဟုတ်ပြီ "

" ကဲကဲ ဂျဲနိုက လှည့်လိုက် "

အချစ်မြားလို့ဘဲပြောရမလားချက်ချင်း ဂျယ်မင်းဘက်ကိုလှည့်သွားသည်။

" ကို မေးမယ် !! မဟုတ်ဘူး ကို့ကိုလက်ထပ်နိုင်မလား"

" ဘာလဲ Game ပါဆို
Personal မေးခွန်းတွေနော််မင်းတို့ သွား သွား အဲ့တာနောက်မှဖြေတော့ ဂျယ်မင်းလှည့် "

ဂျယ်မင်းလည်းလှည့်လိုက်ရောဂျဲနိုပြန်ကျပြန်သည်။

" မပြီးတော့ဘူး ငါလှည့်မယ် "

အကို့ဆီ တည့်တည့်ကျသွားသည်။

" ကျွန်တော်မေးချင်တယ် အကိုနမ်းဖူးလား "

အကိုကမတွန့်မဆိုင်းဘဲ"အင်း" ဆိုပြီးဖြေလာသည်။

" ဘာလဲပြီးပြီလား "

" အင်း အကိုနမ်းဖူးတယ် "

" ရပီ ရပီလေ ထပ်လှည့် "

" မလှည့်နဲ့ ဟျော့ဘဲဖြေဖို့ကျန်တာ ဒဲ့မေးလိုက်တော့မယ်"

" ငါမေးမယ် "
ဂျဲနိုမေးလျှင် မဟုတ်က ဟုတ်ကတွေထွက်လာတော့မှာဆိုတာသူသိလိုက်သည်။

" မင်းငယ်ငယ်တုန်းကနေ အခုချိန်ထိ ငါ့ကိုမပြောဖူးတဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်ရှိလား "

" ရှိတယ် ! လျှို့ဝှက်ချက်တော့မဟုတ်ဘူး စကားနှစ်ခွန်း ! အခုပြောမယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဂျဲနို ပြီးတော့ ချစ်တယ် ~ မင်းကငါ့အတွက်သူငယ်ချင်းကောင်းဘဲ မင်းမရှိရင်ငါ အီဒုံဟျော့ဆိုတာလည်းရှိမှာမဟုတ်ဘူး၊ မင်းငါ့အတွက်အများကြီးလုပ်ပေးခဲ့တာ အရာရာတိုင်း ငါနဲ့ပတ်သက်တဲ့အရာတိုင်းမင်းပါတယ် ဂျဲနို အဲ့တာ ငါပြောချင်တဲ့ဟာဘဲ "

" ဘာလဲကွာာာ " ချက်ချင်းသူ့အသံကကလေးလေးပြောနေတာကြောင့်သူငိုချင်နေမှန်းသိလိုက်ရသည်။

" မငိုနဲ့နော် မင်းငိုရင်မလှဘူး "

" တိတ်စမ်း "

ထိုညနေခင်းလေးကတော့သူတို့အတွက် လှပတဲ့ညနေခင်းလေးဖြစ်ခဲ့ပါသည်။

(Zawgyi)

" အကို အကို "

" အြန္းးး "

" အိပ္ေနတာလား "

" အင္းဘာေျပာမလို႔လဲ"

"ကြၽန္ေတာ္ အိပ္မေပ်ာ္လို႔ အဲ့တာ ေခါင္မိုးထပ္သြားၾကမလား "

" အင္း လာ "

အကိုက သူ႔ကိုဆို ဘယ္ေတာ့မွ မတားဆီးပါ။
အၿမဲအလိုလိုက္ထားသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း
အကို႔အေပၚသူအႏိုင္က်င့္ခ်င္သလိုက်င့္လို႔ရေနတာျဖစ္သည္။

" ေအးေတာ့ေအးတယ္ေရာ့အေႏြးထည္ေတာ့ဝတ္ခဲ့"

" ဟုတ္ "

အေႏြးထည္ကိုက်က်နန ဝတ္ေပးၿပီး အမိုးထပ္ကိုတူတူတတ္လာခဲ့သည္။

" ဝါးးးး ၾကယ္ေတြ အမ်ားႀကီး ဟီးးး "

ထိုင္ခုံတစ္ခုမွာေနရာယူလိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္တူတူၾကယ္ေတြကိုၾကည့္ေနသည္။

" အကိုသိလားး ေဟ်ာ့ေလ ဒီတစ္ေခါက္ေဆး႐ုံလာတတ္ရတာေပ်ာ္တယ္သိလား "

" ေဆး႐ုံတတ္တာေပ်ာ္စရာမွမဟုတ္တာ"

" ဟုတ္ဘူး! ေဟ်ာ့အရင္ကဆိုတစ္ေယာက္တည္းခနေဆး႐ုံမွာဘယ္သူမွလာမၾကည့္ေပးၾကဘူး ေဒၚေလးေတာ့လာပါတယ္ ဒါမဲ့ညေနဆိုေဒၚေလးလည္းျပန္ၿပီေလအဲ့ေတာ့ ေဟ်ာ့ဘဲက်န္ခဲ့တာ ညေတြဆို ေဟ်ာ့တစ္ေယာက္တည္းၾကယ္ေတြကိုလာၾကည့္ရတာ"

" ... "

" အကိုသိလား အခုဆို အကိုရွိေနၿပီ တစ္ေယာက္တည္းၾကယ္ေတြကိုမၾကည့္ရေတာ့ဘူး
ေဟ်ာ့ အဲ့အတြက္ အရမ္းေပ်ာ္ရတယ္ "

" ေအးေနၿပီလား ဆင္းၾကရေအာင္"

" ဟိုမွာ~ ၾကယ္ေႂကြလာတယ္ လာ ဆုေတာင္းရေအာင္"

ဟယ္ခ်န္းဆုေတာင္းေနတာကိုေဘးကေနၾကည့္ၿပီး
သူလည္း ဆႏၵတစ္ခုကိုဆုေတာင္းလိုက္ပါသည္။

*ဟယ္ခ်န္း ဘာမွမျဖစ္ဘဲအျမန္ဆုံးေနေကာင္းလာပါေစ* တဲ့။

" အကိုဘာဆုေတာင္းလဲ"

" ထားပါလာ ေအာက္ဆင္းရေအာင္"

" အင္း "

ေအာက္ထပ္က ေဆး႐ုံခန္းကိုျပန္ဆင္းလာခဲ့သည္။

" အကိုခဏ သြားႏွင့္ ေဟ်ာ့ ဒီနားခဏသြားခ်င္လို႔"

" အင္း အကိုအခန္းထဲေစာင့္ေနမယ္ "

သူ သူ႔သူငယ္ခ်င္းရည္းစားျဖစ္တဲ့ဂ်ယ္မင္းကိုစဖို႔ သြားေခ်ာင္းေသးသည္။ ဂ်ယ္မင္းဖုန္းေျပာေနတာျမင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းျပန္လွည့္ထြက္ရန္ျပင္လိုက္သည္။

" ဟုတ္လို႔လား ဆရာဝန္ရယ္ တစ္ခ်က္ေလာက္ေဆးအေျဖကိုျပန္စစ္ေပးပါအုံး ေဟ်ာ့ဂီကို ၾကည့္ရတာအေကာင္းႀကီးပါ "

ေဟ်ာ့ဂီလို႔ၾကားလိုက္တာနဲ႔ ေျခလွမ္းေတြကခ်က္ခ်င္းရပ္တန္႔သြားသည္။

တဖက္သူရဲ႕အေျပာကိုသူမသိပင္မဲ့ ဂ်ယ္မင္းေျပာတာကိုေတာ့သူအကုန္သိသည္။

" အဲ့ဆိုအခုကယ္မရေတာ့ဘူးလား လုပ္ပါ ဆရာဝန္ရယ္ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကို "

" ... "

" မဟုတ္ ... "

" အဲ့ေတာ့ဘယ္ေလာက္ဘဲေနရေတာ့မွာတဲ့လဲ"

သူရဲ႕အေမးေၾကာင့္ ဂ်ယ္မင္းက သူရဲ႕ဖုန္းကိုခ်က္ခ်င္းအလန္႔တၾကားခ်ပလိုက္သည္။

" ေဟ်ာ့ "

" ေျပာပါ ရတယ္ ဆရာဝန္ေလး ကြၽန္ေတာ္လည္းႀကိဳသိေနတာမလို႔ "

" ေဟ်ာ့ "

" ... "

" ၁လေလာက္ဘဲက်န္မယ္ေျပာမယ္ေဟ်ာ့ ဒါမဲ့ ငါႀကိဳးစားမွာကို မင္းကိုကုဖို႔ "

" ေဟ်ာ့ကို ကတိတစ္ခုေပးန္ိုင္မလား"

" အင္း "

" ဒီကိစၥကို ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဂ်ဲႏိုနဲ႔ အကိုမင္ေဟ်ာင္းကို မေျပာျပပါနဲ႔ "

" ေဟ်ာ့ "

" ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကို စိတ္ဆင္းမရဲေစခ်င္ဘူး
အဲ့တာကတိတစ္ခုေတာ့ေပးေပးပါေနာ္ "

" အင္းပါ "

" အဲ့ဆို ေဟ်ာ့အခန္းျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ "

" အင္း "

အခန္းျပန္ေရာက္လာေတာ့ အကိုကသူ႔ကိုမသကၤာတဲ့
မ်က္လုံးျဖင့္ၾကည့္ေနသည္။

" ဘယ္သြားတာလဲ "

" ဂ်ယ္မင္းဆီ ခဏ သြားတာ "

" အင္း ညနက္ေနၿပီအိပ္ေတာ့ မနက္က်ေဆး႐ုံကဆင္းရေအာင္ "

" ဘာလို႔လဲ "

" မင္းကို ဒီမွာရွိေနတာမျမင္ခ်င္ဘူး အဲ့ေတာ့ မနက္က်အိမ္ဘဲျပန္ရေအာင္ ၿပီးေတာ့ ေနမေကာင္းရင္အိပ္ေရးဝဖို႔လိုတယ္ အိပ္ၾကရေအာင္ "

အကို႔ကို ဖက္ၿပီးငိုပစ္ခ်င္တယ္။ ဒါမဲ့ အကိုက ဘာျဖစ္တာလဲေမးရင္ ေျဖစရာမရွိဘူး။

ေစာင္ၿခဳံၿပီးဟိုဘက္ကိုလွည့္ထားမိသည္။ အကို႔ကိုျမင္တာနဲ႔အခုခ်ိန္ေအာ္ငိုမိေတာ့မွာထင္ပါရဲ႕။

" ငိုေနတာလား မင္း "

" ဟုတ္ဘူးေဟ်ာ့ ႏွာေစးေနတာ "

" ေဆးေသာက္မလား "

" ရပီခဏေနေပ်ာက္သြားမွာ "

" အင္းပါ အိပ္အိပ္ေနာ္ အိပ္ေရးဝေအာင္ "

" အင္း အကိုေကာဘဲ Good Night "

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

မနက္မိုးလင္းလို႔ ထိုကေလးကိုႏိုးမယ္ဆိုမွ ထိုကေလးကရွိမေနပါ။

" ဘယ္ေရာက္သြားတာပါလိမ့္ "

ဂ်ယ္မင္းကိုေမးၾကည့္ေတာ့လည္း မေန႔ညကတည္းကျပန္ၿပီး အခုထိမလာေသးတာျဖစ္သည္။

အခန္းထဲျပန္လာၿပီး ဖုန္းဆက္ဖို႔ျပင္မွစားပြဲခုံေပၚမွာစာေရးထားတဲ့စာ႐ြက္ေလးကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။

( အကို ~ ေဟ်ာ့ဂီပါ

             အကိုႏိုးလာတဲ့နဲ႔ေဟ်ာ့ကိုရွာမယ္ဆိုတာသိတယ္။ေဟ်ာ့ ေမေမတို႔နဲ႔ျပန္လိုက္သြားၿပီ။
ေဟ်ာ့ကိုေမေမတို႔ကတူတူျပန္ေနရေအာင္တဲ့။
ေဟ်ာ့အကိုနဲ႔ေနစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ အကိုကသိပ္ဆိုးတယ္ တစ္ခါမွေဟ်ာ့လို႔လည္းမေခၚဖူးဘူး။စတာ"
အကို အမ်ားႀကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အကို႔ေက်းဇူးကိုေဟ်ာ့မေမ့ပါဘူး ေနာက္ေဟ်ာ့အားလို႔
ေနေကာင္းတာနဲ႔ဆက္သြယ္လိုက္ပါမယ္အဲ့က်
အကိုစားေနၾကဆိုင္မွာလိုက္ေကြၽးပါ ဟီးး ~
ေဆးလိပ္ေတာ့မေသာက္နဲ႔ေနာ္ အဲ့က်က်န္းမာေရး
မေကာင္းဘူး တာ့တာပါ ဒီအေတာအတြင္း
အမ်ားႀကီး ေဟ်ာ့အတြက္အားျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္

                               အကို႔ကိုခ်စ္တဲ့ ခ်စ္စရာေဟ်ာ့ဂီ)

ထိုစာကိုၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးမိလိုက္သည္။ ထိုကေလးအဆင္ေျပေလာက္ပါၿပီဆိုၿပီးေတြးပင္မဲ့ စိတ္ကေတာ့ ေလးေနေသးသည္။ ထိုကေလးဘာလို႔႐ုတ္တရက္ျပန္သြားတာလဲဆိုတာကလည္း
ထူးဆန္းလြန္းသည္။

ထားလိုက္ပါ သူအဆင္ေျပမွာပါ*

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

" မင္းအစ္ကိုမိသားစုက ခရီးထြက္တာၾကာမွာဆိုေတာ့ ေနလို႔ရပါတယ္ ၿပီးရင္ေတာ့ ဟိုအိမ္ကိုျပန္သြားရမယ္ေနာ္  "

" အင္းပါ သား သိပါတယ္ "

တစ္လၿပီးရင္လည္းသူမရွိေတာ့ဘူးေလဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔သာ ဘာမွမေျပာဘဲၿငိမ္ေနသည္။
အရင္တုန္းကလိုမိုးလင္းတာနဲ႔ဂ႐ုမစိုက္မွတ္မွတ္ရရေဆးတိုက္ေပးမဲ့သူမရွိေတာ့လည္း လြမ္းမိသား။

အေဒၚႀကီးကလည္း သူ႔အကိုအရင္းမိသားစုဆီလိုက္သြားတယ္တဲ့ေလ။ ပ်င္းလိုက္တာ။
အခုခ်ိန္သူ အကို႔ဆီဖုန္းေခၚခ်င္ပင္မဲ့ အကိုမအားရင္ဘယ္လိုမ်ားလုပ္ရမလဲဆိုၿပီးလည္းေတြးမိေသးသည္။

__________________||________________

" မင္းအစ္ကိုမိသားစုက ခရီးထြက္တာၾကာမွာဆိုေတာ့ ေနလို႔ရပါတယ္ ၿပီးရင္ေတာ့ ဟိုအိမ္ကိုျပန္သြားရမယ္ေနာ္  "

" အင္းပါ သား သိပါတယ္ "

တစ္လၿပီးရင္လည္းသူမရွိေတာ့ဘူးေလဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔သာ ဘာမွမေျပာဘဲၿငိမ္ေနသည္။
အရင္တုန္းကလိုမိုးလင္းတာနဲ႔ဂ႐ုမစိုက္မွတ္မွတ္ရရေဆးတိုက္ေပးမဲ့သူမရွိေတာ့လည္း လြမ္းမိသား။

အေဒၚႀကီးကလည္း သူ႔အကိုအရင္းမိသားစုဆီလိုက္သြားတယ္တဲ့ေလ။ ပ်င္းလိုက္တာ။
အခုခ်ိန္သူ အကို႔ဆီဖုန္းေခၚခ်င္ပင္မဲ့ အကိုမအားရင္ဘယ္လိုမ်ားလုပ္ရမလဲဆိုၿပီးလည္းေတြးမိေသးသည္။

သူအဆင္ေျပပါမလားဆိုတဲ့အေတြးေတြေခါင္းထဲခဏခဏဝင္လာတာနဲ႔ အလုပ္ကိုသာအာ႐ုံျပန္စူးစိုက္ထားလိုက္သည္။

" အကို ငါတို႔ ေတြ႕လို႔ရမလား " စာအဝင္Message ေလးတစ္ခု။ထူးဆန္းတာက ပို႔တဲ့သူက ဒုံေဟ်ာ့ဟုတ္မေနဘဲ ဂ်ဲႏိုျဖစ္ေနသည္။

သူဖုန္းကိုၾကည့္ေနတုန္းတစ္ဆက္တည္း ဂ်ဲႏိုဖုန္းဝင္လာသည္။

" အကို ဒီေန႔အားရင္ xxxxxxxx ကိုလာေပးပါလား
အေရးႀကီးေျပာစရာေလးရွိလို႔ "

" အင္း လာခဲ့မယ္ "

သူဆိုင္ေရာက္တာနဲ႔ သူနဲ႔အတူ ထိုကေလးမပါဘဲ
ဂ်ယ္မင္းသာပါသည္။

" ဘာေျပာၾကမလို႔လဲ "

" ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဟ်ာ့ ေပ်ာ္ေအာင္ေလ Suprise ေလးတစ္ခုလုပ္ေပးခ်င္လို႔ အကိုပါဝင္ၿပီးကူညီေပးပါလား "

" ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ သူ႔ေမြးေန႔မလို႔လား"

" ဟုတ္ဘူး ေဟ်ာ့ေမြးေန႔က ၆လပိုင္းကၿပီးခဲ့ၿပီ
အခုသူေပ်ာ္ေအာင္ဘဲ "

" သူမေပ်ာ္ဘူးလို႔ဖုန္းဆက္လာလို႔လား "

" ဆက္တာေတာ့မဆက္ဘူး ဒါမဲ့ ကြၽန္ေတာ္သိတယ္ ေဟ်ာ့မေပ်ာ္ဘူးဆိုတာ သူက အိမ္မွာေနရင္ေပ်ာ္တဲ့သူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးေလ ၿပီးေတာ့အဲ့မွာသူ႔ကိုဂ႐ုစိုက္မဲ့သူလည္းမရွိေတာ့ဘူး တစ္ေယာက္တည္း အဲ့တာေၾကာင့္သူေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးၾကမလားလို႔ေျပာတာ"

" မင္းတို႔ကေကာဘယ္လိုစဥ္းစားထားၾကလဲ"

" တစ္ခါေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ သူေပ်ာ္ေအာင္ ကစားကြင္းတစ္ခုလုံးဌားၿပီး ေဆာ့ေပးလိုက္ၾကရေအာင္"

" တစ္ကြင္းလုံး?? " ထိုကေလးေတြရဲ႕ ေငြသုံးႏိုင္မႈကိုေတာ့တကယ္ေလးစားသည္။

" ေနပါအုံးးး ဟန္နီရယ္ အကို႔ကို ေသခ်ာေမးၾကည့္ရေအာင္ အဲ့အစဥ္ကို နာ့နာ့ကေတာ့သိပ္သေဘာမက်ဘူး ေဟ်ာ့သိရင္လည္းဆူေနမွာ "

" အာ့ဆိုလည္း မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ဘူး အကိုေကာ
ဘယ္လိုမ်ိဳးလုပ္ခ်င္လဲ "

" အကိုလည္း မေျပာတတ္ဘူး "

"  Short Trip ေလးဆိုရင္ေကာ ဟန္နီဘယ္လိုျမင္လဲအဲ့ဆိုမဆိုးဘူးမလားေဟ်ာ့သြားခ်င္ေလာက္လား "

" ဟုတ္တယ္သြားခ်င္ေလာက္တယ္ ေဟ်ာ့က ခရီးသြားရတာႀကိဳက္တယ္ဆိုၿပီးေျပာဖူးတယ္ အဆင္ေျပသားဘဲ"

" အင္း အာ့ဆို ကားေတြကို နာ့နာ့ စီစဥ္လိုက္မယ္ ဟန္နီက တည္းဖို႔ဘာညာလုပ္လိုက္ေပါ့ "

" အင္းရတယ္ "

" အာ့ဆို အကိုက ဘာမွကူစရာမရွိဘူးလား "

" အကိုကလူဘဲလိုက္႐ုံဘဲ "

"အကိုလိုက္ရအုံးမွာလား "

" အင္းေပါ့အကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ မိသားစုလိုဘဲေလ ဘာလို႔လဲ မလိုက္လို႔မရဘူးေနာ္ ေျပာၿပီးသား"

" အကိုကူညီစရာမရွိဘူးေလ အားနာရလို႔"

" အကိုမကူညီရဘူးလို႔ဘယ္သူေျပာလဲ ေဟ်ာ့ကိုေျပာေပး ေဟ်ာ့က သြားသာသြားခ်င္တာ သူမလိုက္ဘူး ကုန္တယ္ဆိုၿပီး ျငင္းမွာအဲ့ေတာ့ အကိုကေျပာကူေပး အဲ့ဆိုရပီ ေဟ်ာ့လိုက္ရင္ အကိုကူညီတာဘဲ အဲ့လိုလုပ္ၾကမယ္ "

" အင္းပါ အကို ဖုန္းဆက္လိုက္ပါမယ္ အဲ့ဒါဆို
အကို႔ကို သြားခြင့္ျပဳပါဦး "

" ဟုတ္အကို "

အီမင္ေဟ်ာင္းထြက္သြားတာနဲ႔ နာဂ်ယ္မင္းကၾကည့္ၿပီးသက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။

" ဘာလို႔လဲ "

" အဲ့အကို႔ကို သနားလို႔ပါ "

" ဘာလို႔လဲ "

" ဒီတိုင္းပါ ဘာမွမဟုတ္ဘူး "

ဂ်ယ္မင္းရဲ႕ ေျပာစကားကိုယုံေတာ့မယုံပင္မဲ့
ေခါင္းသာညိတ္ေပးလိုက္ရသည္။

ဖုန္းဆက္ရင္ အဲ့ကေလးကိုင္ပါ့မလား!

" မထူးပါဘူး "

Ting~

" hello အကို "

" မင္းအလုပ္မ်ားေနလား ေနေကာင္းရဲ႕လား"

" ဟင့္အင္းမမ်ားဘူး "

" မင္းအားရင္ အကိုတို႔ short trip သြားၾကရေအာင္"

" အကိုအတည္ေျပာတာလား "

" အင္း "

" လိုက္ခဲ့မယ္ဟီး နက္ဖန္လာေခၚေနာ္ ေဟ်ာ့အိမ္ေရွ႕မွာေစာင့္ေနမယ္သိလား "

ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီးသူ႔ပုံစံအတိုင္းဖုန္းခ်သြားျပန္ၿပီ။
မနည္းလိုက္ဖို႔ေျပာရမယ္ထင္တာအခုေတာ့လည္း
စကားနားေထာင္သားဘဲ။

မနက္ပိုင္းေစာေစာ ဂ်ဲႏိုကားနဲ႔ သုံးေယာက္ေဟ်ာ့အိမ္ေရွ႕မွာသြားႀကိဳခဲ့သည္။

" ဟ မင္းတို႔ေကာပါတာလား "

" အင္းေလ "

"အဲ့မွန္းသိမလိုက္ပါဘူး "

" က်က္သေရတုန္းလိုက္တာ ငါတို႔ကဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ ငါတို႔ပါရင္မလိုက္ရေအာင္ အကို သူ႔ကိုမေျပာထားဘူးလား ကြၽန္ေတာ္တို႔ပါမယ္ဆိုတာ "

ဟုတ္သားဘဲ သူအကို႔ကိုႏွစ္ေယာက္တည္းလားဆိုတာကိုေမးဖို႔ေမ့သြားတာ။

ကားတံခါးကိုေဆာင့္ပိတ္ၿပီး ကားေပၚမွာဆူပုတ္ပုတ္နဲ႔လိုက္လာသည္။ ဂ်ယ္မင္းကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္စိတ္ဆိုးမွာစိုးလို႔ ဟိုလူ႔စကားလိုက္ေျပာေပးရ ဒီလူ႔ေျပာေပးရျဖစ္ေနသည္။

ပိုဆိုးတာက ဂ်ဲႏိုက ကားေမာင္းေနရင္း လက္တစ္ဖက္က သူ႔ရည္းစားလက္ကို ကားေမာင္းေနတာေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ေနတာျဖစ္သည္။ ေဒါသထြက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ သူတို႔မပါရင္ အကို႔ကိုဂ်ီက်ၿပီး အဲ့လိုမ်ိဳး လက္တြဲထားရန္ပူဆာမလို႔ျဖစ္သည္။

" အဲ့လက္က ႏွစ္ဖက္နဲ႔ေသခ်ာေမာင္းစမ္းပါ တိုက္ေနအုံးမယ္ "

" ဟ အီဒုံေဟ်ာ့ မင္းဘာလို႔ရန္လိုက္ရွာေနတာလဲ"

" ရန္ရွာတာ မဟုတ္ပါဘူးငါက ငါထိခိုက္မွာစိုးလို႔ေျပာတာ "

" အမယ္ေလးး မနာလိုတာမ်ား မေက်နပ္ရင္မတတ္ႏိုင္ဘူး လက္ကိုင္စရာလူမရွိေတာ့ ဟိုလူဒီလူ
ပတ္ရမ္းေနတာ အဟိ ျမင္မေကာင္းဘူး "

" တိတ္စမ္း "

ခဏၾကာေတာ့ လူကအိပ္ခ်င္လာတာနဲ႔ ျပတင္းေပါက္ကိုမွီၿပီးအိပ္ရန္ျပင္လိုက္သည္။

" အ "

" ဘာျဖစ္တာလဲ "

" မင္းအပူမပါဘူးကားေမာင္း "

ထိုအခ်ိန္တြင္အကိုက သူ႔ပခုံးကို ပုတ္ျပလာသည္။

" အိပ္လို႔ရလို႔လား "

အကိုက ဘာမွမေျပာဘဲ ေခါင္းသာညိတ္ျပသည္။

" ဟီး မွီၿပီအာ့ဆို "

အကို႔ပခုံးေပၚမွာမွီထားပင္မဲ့လည္း နည္းနည္းအိပ္ရတာမတင္မက်ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပိုသက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္မဲ့ အကို႔ေပါင္ကိုဘဲ ေခါင္းအုံးၿပီးအိပ္လိုက္သည္။

စစခ်င္းစအိပ္တဲ့ခ်ိန္မ်က္လုံးမွိတ္ထားတာမလို႔မသိသာပင္မဲ့ မ်က္လုံးဖြင့္တဲ့ခ်ိန္ အက္ိုကလည္းသူ႔ကိုၾကည့္ေနသည္။

" အဟြတ္ "

ႏွစ္ေယာက္လုံးေခ်ာင္းထဆိုးတာေၾကာင့္ေရွ႕ခုံမွာအိပ္ေနတဲ့ဂ်ယ္မင္းကပါႏိုးလာသည္။

" ဟန္နီ ေရာက္ေတာ့မွာလား "

" အင္းေရာက္ခါနီးၿပီ "

အစကေတာ့တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေလာက္အနားယူၾကမယ္ဆိုၿပီးဆုံးျဖတ္ထားပင္မဲ့ ဂ်ယ္မင္းရဲ႕ အလုပ္က အဆင္မေျပတာေၾကာင့္ ေန႔ခ်င္းျပန္ ဂ်ဲႏိုအေဖပိုင္တဲ့ရႈခင္းလွတဲ့အိမ္တစ္အိမ္မွာဘဲခ်က္ျပဳတ္စားၾကရန္ ျပင္လိုက္သည္။

ဟိုေရာက္ေတာ့ အီဒုံေဟ်ာ့တစ္ေယာက္အခုထိ
အခဲမေၾကဘဲ ဂ်ဲႏိုကိုသာလိုက္မဲေနသည္။

မုန္႔ေတြစားၾကၿပီး အမွန္ေျပာဂိမ္းကစားနည္းကို ကစားလိုက္ၾကသည္။ ပုလင္းလွည့္တာျဖစ္ၿပီး က်တဲ့သူကက်န္လူေမးတာေျဖရမည္ျဖစ္သည္။

" လွည့္ လွည့္ "

ပထမ round မွာတင္ ဂ်ဲႏိုက်တာေၾကာင့္ေအာ္ရယ္မိသည္။

" မင္း ဂ်ယ္မင္းနဲ႔ငါ့ကိုဘယ္သူ႔ကိုပိုခ်စ္လဲ"

" ဟ "

" အမွန္တိုင္းေနာ္ "

" အမွန္တိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံးဘဲ၊
ေဟ်ာ့က ငါ့အတြက္အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သလို ညီေလးဆိုလည္းဟုတ္တယ္ မင္းတစ္ခုခုနာက်င္ရင္ငါလည္းတူတူဘဲမလို႔ ဂ်ယ္မင္းက်ေတာ့ ခ်စ္ပင္မဲ့ မင္းနဲ႔အခ်စ္မတူဘူး သူမရွိရင္ငါမေနႏိုင္သလိုဘဲ သူငါ့အနားေပ်ာက္သြားတုန္းက ငါအရမ္းကို႐ူးသြပ္မလိုျဖစ္ခဲ့ရတာ ဒါမဲ့ သူ႔အဆင္ေျပေနပါတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ဂ်ီေဆာင္းက လွမ္းေျပာျပလို႔ ငါစိတ္ခ်ေနရတာ "

" ဘာလဲ ဂ်ီေဆာင္းနဲ႔အဆက္အသြယ္ရတာလား"

" အင္း "

" ဂ်ီေဆာင္းကဘယ္သူလဲ "

" ဂ်ယ္မင္း ညီေလး"

" ဟုတ္လား ေနာက္က်မိတ္ဆက္ေပးပါအုံး"

" အင္း ဟုတ္ၿပီ "

" ကဲကဲ ဂ်ဲႏိုက လွည့္လိုက္ "

အခ်စ္ျမားလို႔ဘဲေျပာရမလားခ်က္ခ်င္း ဂ်ယ္မင္းဘက္ကိုလွည့္သြားသည္။

" ကို ေမးမယ္ !! မဟုတ္ဘူး ကို႔ကိုလက္ထပ္ႏိုင္မလား"

" ဘာလဲ Game ပါဆို
Personal ေမးခြန္းေတြေနာ္္မင္းတို႔ သြား သြား အဲ့တာေနာက္မွေျဖေတာ့ ဂ်ယ္မင္းလွည့္ "

ဂ်ယ္မင္းလည္းလွည့္လိုက္ေရာဂ်ဲႏိုျပန္က်ျပန္သည္။

" မၿပီးေတာ့ဘူး ငါလွည့္မယ္ "

အကို႔ဆီ တည့္တည့္က်သြားသည္။

" ကြၽန္ေတာ္ေမးခ်င္တယ္ အကိုနမ္းဖူးလား "

အကိုကမတြန္႔မဆိုင္းဘဲ"အင္း" ဆိုၿပီးေျဖလာသည္။

" ဘာလဲၿပီးၿပီလား "

" အင္း အကိုနမ္းဖူးတယ္ "

" ရပီ ရပီေလ ထပ္လွည့္ "

" မလွည့္နဲ႔ ေဟ်ာ့ဘဲေျဖဖို႔က်န္တာ ဒဲ့ေမးလိုက္ေတာ့မယ္"

" ငါေမးမယ္ "
ဂ်ဲႏိုေမးလွ်င္ မဟုတ္က ဟုတ္ကေတြထြက္လာေတာ့မွာဆိုတာသူသိလိုက္သည္။

" မင္းငယ္ငယ္တုန္းကေန အခုခ်ိန္ထိ ငါ့ကိုမေျပာဖူးတဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ရွိလား "

" ရွိတယ္ ! လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတာ့မဟုတ္ဘူး စကားႏွစ္ခြန္း ! အခုေျပာမယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဂ်ဲႏို ၿပီးေတာ့ ခ်စ္တယ္ ~ မင္းကငါ့အတြက္သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဘဲ မင္းမရွိရင္ငါ အီဒုံေဟ်ာ့ဆိုတာလည္းရွိမွာမဟုတ္ဘူး၊ မင္းငါ့အတြက္အမ်ားႀကီးလုပ္ေပးခဲ့တာ အရာရာတိုင္း ငါနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အရာတိုင္းမင္းပါတယ္ ဂ်ဲႏို အဲ့တာ ငါေျပာခ်င္တဲ့ဟာဘဲ "

" ဘာလဲကြာာာ " ခ်က္ခ်င္းသူ႔အသံကကေလးေလးေျပာေနတာေၾကာင့္သူငိုခ်င္ေနမွန္းသိလိုက္ရသည္။

" မငိုနဲ႔ေနာ္ မင္းငိုရင္မလွဘူး "

" တိတ္စမ္း "

ထိုညေနခင္းေလးကေတာ့သူတို႔အတြက္ လွပတဲ့ညေနခင္းေလးျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

Continue Reading

You'll Also Like

105K 9.3K 111
"You think I'm golden?" "Brighter than the sun, but don't tell Apollo" Dante hates Rome's golden boy. Jason doesn't even remember him. Right person w...
595K 9.2K 87
A text story set place in the golden trio era! You are the it girl of Slytherin, the glue holding your deranged friend group together, the girl no...
1.1M 20.1K 44
What if Aaron Warner's sunshine daughter fell for Kenji Kishimoto's grumpy son? - This fanfic takes place almost 20 years after Believe me. Aaron and...
311K 9.3K 101
Daphne Bridgerton might have been the 1813 debutant diamond, but she wasn't the only miss to stand out that season. Behind her was a close second, he...