Pov: robbie
*2 dagen later*
We mogen eindelijk allemaal het ziekenhuis verlaten. Met jair gaat het ook weer goed alleen moet hij nog veel rust nemen. Maar ik maak me nog zorgen om matt want die heeft zich nog niet na laten kijken. Ik ben nu alleen met de dokter en jair en matt zijn even weg. Ik kan het nu vragen. "Uhm dokter?" Zeg ik. "Ja?" "Is het nog een mogelijkheid dat u matthyas nog snel kan nakijken voor we gaan, want hij is niet nagekeken na het ongeluk" Vraag ik. Ze kijkt me aan. "Is hij niet nagekeken?" Vraagt ze verbaast. Ik schud mijn hoofd. "Hij wilde het niet" zeg ik. Ze knikt. "Ja als hij terug is kan ik wel even wat testen doen" zegt ze. "Bedankt" zeg ik. Matt komt hierna gelijk naar binnen. "Klaar om te gaan?" Vraagt hij vrolijk. Hij wil echt weg. Maar ik laat hem niet eerder weggaan voor hij is nagekeken. "Uhm matt kom maar even op het bed zitten" zeg ik. Hij kijkt me verbaast aan maar doet wel wat ik zeg. "Matthyas, ik ga nog even een paar testjes doen voor je gaat goed?" Vraagt ze. Matthy kijkt me aan. "Matt het is gwn om te kijken of je oké bent" zeg ik. Ik knikt klein. Hij weet dat hij niks kan doen. De dokter doet een paar testen totdat matthy opeens allemaal bewegingen maakt en zijn ogen draaien weg. "HELP, IEMAND HEEFT EEN BEROERTE" roept de dokter. Jair gaat ook naar matt. "Ik ben ook een dokter" zegt hij. Ze knikt. Er komen ook nog een paar verpleegkundigen bij. Ze leiden me naar de deur en doen dan de deur dicht. Daar sta je dan, buiten de deur van je vriendje die een beroerte heeft.
Pov: jair
Ik help de dokters een beetje maar ik kan niet veel doen. Waarom gebeurt dit hem ook weer. Ik zie robbie ook breken op de gang. "Meneer, misschien is het beter als u naar hem toe gaat" zegt een verpleegkundige. Ik knik en loop naar de deur. Ik doe hem open en dan gelijk weer dicht want robbie wou al naar binnen lopen. "Hey hey, rustig maar" troost ik hem. Niet dat het veel helpt. "Je kunt nu niet naar binnen maatje, er word goed voor hem gezorgt" zeg ik. Robbie knikt en gaat zitten. Ik ga naast hem zitten. 10 min later komt de dokter naar buiten. "Het gaat goed met hem maar hij moet nog wel even blijven voor een paar testjes" zegt de dokter. "Oke dankuwel" zeg ik. Ik ondersteun robbie naar de kamer. We zien matthy liggen en robbie rent gelijk naar hem toe. "Ik ben oké robbie rustig maar" zegt matt zacht. Ik ga zitten op de stoel naast het bed en kijk hoe matthy Robbie probeert te troosten. Echt schattig.
Pov: matthy
Ik knuffel nu met een huilende robbie. Ik heb echt geen idee wat er gebeurde maar het voelde alles behalve vertrouwd. Ik zag de hele tijd wazig en kon mijn lichaam niet meer controleren. Na 20 min was dat wel voorbij. "Matt ik zei nog zo dat je jezelf moest laten nakijken" zegt robbie. Ik zucht. "Ja maar robbie dit kan nooit door de ongeluk komen" zegt jair. "Hoe heeft hij het dan opeens?" Zegt robbie.
"Ja het kan komen door een te hoog bloeddruk, hartritmestoornissen, suikerziekte of een te hoog cholesterolgehalte. Maar matt kan alleen een te hoge bloeddruk hebben maar het is raar want het is opeens heel plotseling" zegt jair. Ik zie aan jair dat hij nadenkt. "Het is een verhoogde kans als je rookt maar matt jij rookt toch niet?" Vraagt jair. Robbie kijkt me gelijk aan. Ik kan niet uitvogelen wat voor blik het is, boos of bezorgt. Ik denk ff na. Ja vroeger heb ik gerookt maar dat kan nu toch niks doen? "Echt matthy? Waarom had je het niet vertelt" zegt robbie opeens. Ik kijk hem raar aan. "Ik rook niet" zeg ik zacht. "Jaja eerst heel lang je bek houden en nu zeggen dat je het niet doet" zegt robbie boos. Hij staat op en loopt weg. Jair zit er nog. "Jair" begin ik. Hij staat ook op en loopt weg. Gelooft echt niemand mij? Denken ze nou echt dat ik rook?
Na een tijdje komt de dokter binnen. Robbie en jair zijn niet terug gekomen en dat doet me ergens een beetje pijn. "Hallo matthyas, hoe voel je je?" Vraagt ze. Ik haal me schouders op. "We zijn er achter gekomen waardoor je het misschien opeens had maar we willen je nog wel een paar vragen stellen oké?" Zegt ze. Ik knik. "Oke om gelijk te beginnen, rook je? Vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. Ze knikt. Zij gelooft me teminste wel. "Heb je wel gerookt? En zo ja, hoelang geleden?" Vraagt ze. "Ja vroeger wel maar dat was uhm 11 jaar geleden ofzo" zeg ik. Nu voel ik me oud. Ze knikt. "Slik je medicijnen?" Vraagt ze. Ik heb geluk dat robbie en de andere er nu niet zijn want ze weten niet dat ik medicijnen slik. "Ja, bromazepan" zeg ik. "Waarom slikt u die?" Vraagt ze. "Om rust in mijn hoofd te krijgen" zeg ik. Daar zijn ze ook voor. Ze knikt.
"Oke matthyas, je hebt waarschijnlijk een beroerte gekregen door een tehoge bloeddruk maar door de medicatie is de kans op een beroerte gestegen waardoor je het dus kreeg, je kunt nu alleen wel 2 weken/1 maand niet goed voor jezelf zorgen dus daar moet je mee begeleid worden. Je kunt 5 jaar later nog een beroerte krijgen maar met de medicijnen die we u meegeven is de kans heel klein" zegt ze. Niet van het roken dus. Niemand gaat me meer geloven als ik dit zeg... en iedereen gaat vooral boos worden. Kutzooi.
Pov: robbie
Ik ben boos weggelopen uit de kamer van matthy. Het feit dat hij rookt is ook erg maar het feit dat hij het niet heeft verteld tegen mij vind ik heel jammer. Ik weet dat hij dat moeilijk vind maar dat kan hij toch wel vertellen of niet? Ik zit nu gwn in de wachtkamer als ik jair aan zie lopen. Hij komt naast me zitten.
"Hoezo verteld hij het niet?" Zeg ik zacht. "Maar robbie" begint jair. Ik kijk op. "Je weet niet of hij wel echt rookt" zegt hij. "Waarom bleef hij dan zo lang stil?" Zeg ik boos. Hoezo zegt hij dat opeens?
Pov: jair
Ik heb nu echt spijt dat ik weg ben gelopen van matt. Robbie is helemaal boos omdat hij denkt dat matt rookt maar ik weet zeker dat hij dat niet doet. "Rob, matthy is zo iemand die eerst moet nadenken en verwerken wat je net vroeg, en dan gaat hij nadenken hoe hij de beroerte kan hebben en dan pas reageerd die op jou vraag, zo is hij altijd geweest, vroeger ook" zeg ik. Robbie kijkt me aan. "Echt?" Vraagt hij. Ik knik. "Dus ik weet echt 100% zeker dat hij niet rookt, hij deed het vroeger wel maar nu doet hij het echt niet meer" zeg ik. "Hoe weet je dat zo zeker?" Vraagt robbie. Ik zucht. "Hij is is een keer betrapt door onze vader en die schreeuwde naar hem dat hij dat niet nodig had en dat hij echt zielig is dat hij rookt, maar niet alleen dat" zeg ik. "Wat nog meer dan?" Vraagt robbie. Moet ik dit wel zeggen? Eigenlijk wel want anders gelooft robbie me nooit. "Heb je wel eens de littekens en witte plekken gezien op de buik en armen van matt?" Vraag ik. "Ja op de buik wel maar op de arm eerst wel nu niet meer" zegt hij. "Hoezo nu niet meer?" Vraag ik. Robbie zucht. "Hij doet daar andere dingen op waardoor je het niet meer ziet" zegt robbie. Ik weet gelijk wat hij bedoelt. Hij snijd zichzelf. Ik zucht. "Oke maar op de buik wel?" Vraag ik nog is voor de zekerheid. Hij knikt. "Nou mijn vader die sloeg hem maar hij pakte ook zijn sigaret af en ging daarmee op matt zijn huid waardoor ja je weet wel" zeg ik. "Brandwonden" zegt robbie zacht. Ik knik. "Rob, hij is getraumatiseerd door die dingen dus hij kan het echt niet meer doen" zeg ik. Ik zie aan robbie dat hij binnen een paar seconde gaat breken. Ik pak hem vast en trek hem in een knuffel. En ja hoor, hij breekt. Hij heeft spijt..
Pov: robbie
Ik heb zo veel spijt dat ik boos ben weggelopen van matt. Ik huil nog ff door op de schouder van jair maar sta daarna gelijk op. "Wat ga je doen?" Vraagt jair. "Kom we gaan naar matt" zeg ik. Hij knikt. We lopen weer naar de kamer als ik er net de dokter eruit zie komen. "Dokter" zeg ik. "Ohw hallo robbie" zegt ze. "Weet u waarom matthy opeens een beroerte kreeg?" Vraag ik. Ze knikt. "Ja, het moet wel door een te hoog bloeddruk zijn en door de medicatie die die slikt is de kans groter geworden. Ik vertelde hem net ook al dat hij de komende 2 weken/1 maand niet voor zichzelf kan zorgen dus er moet minimaal 1 iemand bij hem zijn" zegt ze. Ik knik. Medicijnen? Slikt hij medicijnen? Sinds waneer? "Top dankuwel" zeg ik. Ze knikt en loopt weg. Ik zie jair ook al vragend kijken. "Ik wist niet dat hij medicatie slikte" zeg ik. Hij knikt. Ik loop snel naar zijn kamer en zie hem gebroken zitten. Kut. Dit is allemaal mijn schuld..
Pov: matthy
Toen de dokter wegging brak ik. Ik heb zojuist een beroerte gehad en kan nu minimaal 2 weken niet voor mezelf zorgen. En het ergste is, de enige 2 personen die voor mij kunnen zorgen zijn boos op mij. Dan moet ik roel vragen, of koen. Milo kan niet want die woont nog bij zijn ouders. Ik hoor opeens snel de deur open gaan. Ik schrik me rot. Ik kijk op en zie robbie en jair staan. "Robbie, ik zweer je, ik rook echt niet." Zeg ik huilend. Er is een goede reden aan waarom ik dat niet doe maar ik dacht dat jair dat nog wist. Niet dus. "Hèhè rustig, jair heeft me alles uitgelegd. Het spijt me zo matt dat ik je niet geloofde" zegt hij. Hij loopt naar me toe en trek me in een knuffel. "Maar matt?" Vraagt robbie. Ik knik. "Slik je medicijnen?" Vraagt hij. Kut. Ze zijn de dokter tegengekomen.
Waarom hou ik alles geheim voor ze.....
--------------------------------------------------------------
1767 woorden
HAPPY NIEUWYEAR ❤️🥳
Oh my hemel wat heb ik een lang deel geschreven zeg.
Srry dat ik zaterdag niet heb gepoost maar ik had gwn even geen tijd door Nieuwjaar enzo. Dus daarom ook dit lange deel.
Ik hoop dat iedereen een gelukkig jaar in Met weer veel leuke avonturen en betere gezondheid. Je kunt altijd mij berichten als het niet gaat hé mensen. 🫶
Ik hoop dat dit jaar beter gaat dan 2023,
want anders weet ik echt niet meer wat ik nog te zoeken heb hier. 🤍
Dit deel gaat weer in het midden staan 😭
Tot bij Deel 32 💙