Chapter 40: Beginning
Fretzie’s POV
Define Bangag! =____=
Ewww. Ang laki ng eyebags ko!
Napuyat ako eh. Si Ethan kasi.
-___-
Lagi niya daw pinapanuod yung video ko pagbadtrip siya tapos magiging okay na daw siya.
Tch. Galing talagang mambola!
Anong akala niya kikiligin ako dahil dun?
TCH.
=____=
Aba, galing niya ha! XD
Peste di tuloy ako makatulog kagabi. Tapos say what? Inakbayan niya ako sa harap ni Lola D. Lakas lakas mantrip. >///<
AT naalala ko lang…
*flashback*
“Andaya! Nandito ka pala! Kuya bat di mo naman ako sinabihan?!” Sabi ni Monique pagkababa ng hagdan.
“Malay ko bang nandito ka!” Sigaw sakanya ni Ethan.
“Oyyy sinabi ko kaya. Sinungaleng!” Singit ni Lola D.
“Palibhasa gusto mong masolo eh!” -Monique, Sabay tingin ng makabuluhan kay Ethan.
“Baka masolo ko! Kita mong nandyan si Lola!”
“Baka masolo ko! Kita mong nandyan si Lola!”
“Baka masolo ko! Kita mong nandyan si Lola!”
“Baka masolo ko! Kita mong nandyan si Lola!”
Ibig sabihin may balak siyang masolo ako?
O___O
O////O
(>__< ) ( >__<) (>__< ) ( >__<)
Ahhhhh! Nababaliw na ko!! <( >0<)>!!!
WAAAAAAAAAAAAAAAAH!!!!
*beep*
From: Monique
Fretzie san ka na? Isama mo daw pala si Brent sabi ni Lola Dyosa. :)
-end-
AY PINAPAPUNTA NGA PALA KAMI NI MONIQUE SAKANILA NGAYON!
>_____<
Aish! Bat ko ba nakalimutan!
Isa pa! Nagtatampo sakin ngayon si Brent. :(
Pinag-antay ko daw siya sa wala. Ni isang tuldok na text daw wala.
</3
Eh nakalimutan ko naman talaga e. :(
At feeling ko pag di ko sinama si Brent pati si Lola D. magtatampo sakin.
At di ko hahayaang mangyari yun!
Kaya agad kong kinuha yung cellphone ko at dinial yung number ni Brent.
Calling Brent…
1 ring, 2 rings, 3 rings,
Aigoooo~ Galit pa rin siya? T.T
4 rings, 5 rings…
TT____TT
Mga apat na rings pa bago niya sagutin.
(Hey.)
“Ayos boses natin ah. Bagong gising?” Tanong ko.
(You woke me up. That’s why)
“Sorry Brent “
(For what?) Aba! Umiiral nanaman pagka-inglisero neto! Nag-amerika lang!
“Dun sa kahapon, pati yung pag-gising ko sayo”
(Psh. Don’t feel guilty. It’s fine, were fine) Napangiti naman ako dun.
“So pwedeng magpasama sayo?”
(It depends)
“It depends?”
(If you will not leave me again)
“Promise na! Ano game?”
(Sige. San ba?) Ayos nagtatagalog na siyaaaa! ^0^
“Secret. Haha!”
(Pasalamat ka talaga gusto kita)
O________________O!!!!!!
“Seriously?!!”
(Seriously.)
“Shut up! It’s December not April!”
(I’m just telling the truth!) Then he chuckled.
“Brent ha! Pasalamat ka talaga sa phone tayo magka-usap kundi nasapak na kita!”
(If I know kinikilig ka na diyan)
“Y-U-C-K. YUCK! Eww to the nth power!”
(Sus! Magkakagusto ka rin saken. Haha)
“Sabagay libre mangarap. Osiya ibaba ko na to. Pick me at 11 okay?”
(Sure, MY PRINCESS…)
“Gross.” Sabi ko tapos binaba ko na yung call. Lokong Brent yun! Lakas mantrip!
11 AM
“Good Morning MY PRINCESS ^___^” Ngiting-ngiti na bati sakin ni Brent.
“Funny Brent. Last mo na yan!” Sabi ko tapos nagpout lang siya. Haha.
Agad kaming sumakay sa kotse niya at tinuro ko yung daan papunta kila Monique.
“Sh*t” Sabi ni Brent at agad na pumreno ng malakas. Buti nakaseatbelt ako!
O___O
Agad akong napalingon sa kanya.
“Problem?” Tanong ko.
“Tell me. What are we doing here? Papunta to kila Monique!”
“I know. Si Lola D. nagpapapunta sayo.”
“Lola D. as in Lola Dyosa?” Tanong niya. I nod as an answer.
“Don’t wanna see her this early. Sorry Fretzie but I don’t like”
“Just tell me why” Pati tuloy ako napapaenglish! XD
“Remember nung bata pa tayo, nagpaalam ako sayo nun, ang sabi ko lalayo kami ni mama at makikitira kami sa tita ko kasi naghiwalay na sila mama at papa. Humingi ng tulong si Mama sa parents nila Ethan na kung pwede dun muna kami makitira. Unang taon ko sa kanila, maayos. Naglalaro pa nga kaming magpipinsan nun, si Monique, ako, at si Ethan. Pero habang tumatagal, nakakaramdam ako ng INGGIT. Bakit sila buo yung pamilya nila? Bakit parang ang saya saya nila? Samantalang ako, kasama ko nga si mama, lagi namang wala, laging nagtatrabaho. Simula nun, lagi akong nakikipagkumpitensya kay Ethan. Kailangan ako yung bida, dapat ako ang mas matalino, mas higit sa kanya. Pati yung daddy niya proud na proud sa kin. Pero di nagtagal, ang gusto ko na eh kunin kung anong meron si Ethan, parati kaming nag-aagawan. Call me anything you want, naging masama akong pinsan. Pero dahil dun, umabot sa point na lahat ng tao sa bahay na yun, nagalit sakin maski mama ko nagalit sakin at nung time na yun, nasa ibang bansa na siya. Sapilitan akong pinadala sa America, at si Lola Dyosa lang yung taong nagtatanggol sakin lagi pero bakit nung ipadala ako kay mama, wala siyang ginawa? Akala ko mahal niya ako, pero bakit hinayaan niya akong umalis?”
He’s very sad. And the only thing I can do is to hug him.
“Malay mo may reason si Lola D., listen to her side. It’s time. Hindi mo ba siya namimiss?” Tapos humiwalay na ko.
“God knows I miss her so much”
“Then let’s go!” Tinignan niya ako na parang nagdadalawang isip. I sighed.
“It’s been two years Brent. Prove them you’ve already changed.” He also sighed.
“Galing mo talaga. Kaya natamaan ako sayo eh!”
“Shut up! It’s not funny!” Tumawa lang siya tapos pinaandar na yung sasakyan. Tch. Who would believe him?
[Marasigan’s Residence]
“BRENT APO! ANG GWAPO GWAPO MOOOOOOOO!!!” Teary eyed na salubong ni Lola D. kay Brent. Halata mong namiss niya talaga yung apo niya. Akmang yayakapin na niya si Brent ng biglang umatras ito.
“Hindi mo ba ako namiss?” Tanong ni Lola D.
Si Lola D…
Parang maiiyak na…
I want to hug her. :(
“Bakit hindi niyo ako pinagtanggol?! Bakit niyo po ako hinayaang ipadala sa Amerika?! BAKIT WALA KAYONG GINAWA?!” Sigaw ni Brent kay Lola D. Buti kaming tatlo lang ang nandito. Wala sila Ethan, nandun yata sila sa may garden, kasama yung iba.
“Brent… Apo…Sorry” Malungkot na sabi ni Lola D.
“Ang sakit kasi eh, Ikaw lang kasi yung kakampi ko sa bahay na to noon, at nung oras na pinagtutulungan nila ako, wala ka man lang ginawa!”
“Dahil iyon ang tama!” Pasigaw ring sabi ni Lola D. “Alam kong iyon ang tamang gawin, masyadong ka nang nabubulag ng inggit ng mga panahong yun. Nabubuhay ka para sa expektasyon ng mga tao, gusto mong maging bida parati. Buti sana kung ginagawa mo yun para sa sarili mo, kaso hindi eh. Hindi ka nagiging masaya sa ginagawa mo. Ngayon, isipin mo ang mga nangyari sayo nung nag-amerika ka! Isipin mo na kung hindi ka pumunta dun, Ano kayang buhay ang meron ka ngayon? Kapag napatunayan mong, mas magiging masaya ka rito sa pilipinas kung hindi ka pinadala sa amerika kung nasaan ang mommy mo, sige isisi mo sakin lahat! Sumbatan mo ako! Sabihan mo akong walang kwentang lola!” Sabi ni Lola D. habang umiiyak. Naiintindihan ko si Lola D., sobra… Yung pagmamahal niya sa apo niya napakatindi. Hindi niya inintindi yung sakit na mawalay sa apo niya at mas pinilit ang ikabubuti nito. Ngayon ko lang nakita ng ganito ka-emosyonal si Lola, sobrang nasasaktan din siya. Agad ko siyang nilapitan at niyakap.
“Shhhh. Lola tahan na po…” Sabi ko na medyo naiiyak na rin. Gusto ko rin ng ganitong lola, masayahin, makulit at higit sa lahat napaka-mapagmahal.
“L-Lola sorry po…” Nakita ko si Brent na nagpipigil ng iyak. Realizations came to his mind. Humiwalay ako kay Lola para sila naman ni Brent ang magyakap.
“Lola sorry po, akala ko kasi ayaw niyo na sakin, akala ko iniwan niyo ako sa ere. Akala ko---“
“P*nyeta! Ganyan ba ang tingin mo sakin? Leche di mo alam kung gaano karaming luha ang iniyak ko nung umalis ka na. Mahal kita apo, sobra.”
“Sorry po lola…”
“Aysus, sige nga kiss mo ko sa cheeks tulad ng ginagawa mo dati” Nagsmile na si Brent tapos pinunasan niya yung luha ni Lola tapos kiniss niya ito sa cheeks.
Okay, dapat yata wala ako dito. =____=
Kaya ayun umalis muna ako, nagmomoment pa yung dalawang mag-lola dun. Napangiti na lang ako, ayos! Bati na sila ^_____^
I so love lola D! :”)
“Walk-out girl”
O______O
Huh?
Napatingin ako sa taas kung saan nanggaling yung boses.
Nakita ko si Ethan na nakadungaw, mula sa second floor.
Inirapan ko lang siya at nagdirediretso sa paglalakad papuntang garden. Nagulat ako ng maya maya nasa harapan ko na siya.
“Miss mo ko?” Nakangiting sabi niya. Sinamaan ko lang siya ng tingin. Ibang klaseng Ethan nanaman ang kaharap ko. -____-
“In your dreams Ethan!” Sigaw ko.
“I’m dreaming right now, nasa tapat ko ba naman yung pangarap ko e”
O_______________O!!!
B-Bumabanat ba siya?!
“ANO BA! Nababaliw ka na ba?”
“Oo eh, baliw na baliw sayo” Sabi niya sabay kindat pa!
>______<
LORD! Ano po bang pinakain niyo kay Ethan?! Bakit po ba siya ganyan ngayon?
UWAAAAAAAAAAH! Kinikilabutan ako! >.<
“Ethan ha, wag ganyan. Umiinit ang ulo ko! -___-“ Napakalakas kasing mantrip!
“Ganun ba? Ako rin eh, nagiinit yun ulo ko
…sa baba.”
O_____O
~//////~
WHAT.THE.HELL!!!
JUSKO PO! Mababaliw na ko! Ano bang mga pinagsasabi niyaaaaaa?! >____<
“Ethan tama na! Please! Bumalik ka na sa dati!”
“Pano kung A-YO-KO! Hahahaha!”
=________=
“Seriously? Ilang katol nasinghot mo?”
“Mga sampu.” Sagot naman niya. Napa-face palm na lang ako.
“GRRRR! Ang panget mo!”
“Ikaw naman PAYAT!”
“PAG AKO TUMABA, ‘HU U’ KA SAKIN!”
“Ayoko ngang tumaba ka”
“At bakit?” Masungit na tanong ko.
“Para parehas tayong payat, meant to be!*insert nakakairitang ngiti here*”
“Hmp! Ewan ko sayo, malala ka na!” Sabi ko at naglakad ng mabilis.
“Uy saglit! Pasama naman!” Habol niya sakin. Tinaasan ko nga ng kilay.
“Close tayo?” Sabi ko.
“Bakit hindi ba?”
“Hindi”
“Ganyan ka naman, dati nung nagpasama ka sa kwarto mo, sinamahan kita, halos nagantay pa ko ng isang oras tapos ngayo----“
“FINE! FINE! Please Ethan! Don’t do it again! The pouting and puppy eyes thing! That’s so not you!”
“Can’t promise. Haha”
“San ba kase?”
He shrugged his shoulders, “Grocery? Inutusan nila ako eh. Bili daw tayo ng snacks.”
“Hmmm? Sige na nga! -___-“
*Inside Ethan’s car*
Tahimik lang kami habang nasa byahe. Siguro kaya lang naging ganun si Ethan kanina kasi kailangan niya ng favor, gusto niya lang pala magpasama. Eh di sana sinabi niya na lang agad diba? Hindi yung kung ano ano pa yung mga sinasabi niya! >///<
*eeeekkkkkkk* (Tunog kunyare ng preno ng sasakyan)
“Oh sh*t!” -Ethan
O____________O
“Nakalimutang kong may sira pala tong kotseng to! Argh!” Asar na sabi niya.
“Eh? Panu na yan. Malayo pa tayo oh”
“teka…”
Tapos nilabas niya yung phone niya. Kinausap niya yung driver nila, pinapakuha niya yata tong sasakyan.
“Tara na” Sabi niya pagkababa ng phone.
“Huh? Pano tong kotse?”
“Parating na yung kukuha.” Bumaba siya at pinagbuksan ako ng pinto. Gentleman!
“Uy wala yatang nadaang sasakyan rito!”
“Alam ko”
“Oh eh pano? Lalakarin natin?”
“No choice”
=_____=
FUUUUUUU~
“Kung alam kong ganito lang ang mangyayari eh di sana di na ko sumama! Epal mo talaga!”
“Pasensya na. Tao lang. Eh sa nakalimutan kong sira yun eh”
“Ang katangahan iniiwan sa bahay”
“ANONG SABI MO?!”
“Ang sabi ko tanga---- UY! May Jeep! Jeep! May jeep!” Sabi ko habang nagtatalon. May jeep! Wahaha! ^0^
“ANO?!”
“MAY JEEP! UTANG NA LOOB TUMINGIN KA SA LIKOD!” Agad naman siyang napatingin sa likod kung saan may paparating na jeep.
“Oo nga, may nabiyahe pa pala eh.” Pinara niya yung jeep. Medyo maluwag naman. Magkatabi kami ni Ethan medyo magkalayo nga lang. Haha
Habang tumatagal, dumadami na yung sumasakay. Sumisikip! >___<
Nasa may bandang likod kami nung driver so, naiipit ako! XD
“Oh tatlo pa! Tatlo pa! Konting usog lang naman po para makasakay yung iba” Sabi ni Kuya Driver. Eh halos sobrang dikit na namin ni Ethan, TATLO PA?!
May isang lola naman yung pumasok, matanda na. (Lola nga diba? XD) Wala man lang pakielam yung iba…
“Dito na po kayo lola” –Ethan
Agad akong napatingin kay Ethan. “Sabit na lang ako” sabi niya sakin.
S-Si Ethan?! Sasabit sa jeep? Magugunaw na ba ang mars? O.O
Umupo na sa tabi ko si Lola.
“Napaka swerte mo naman sa nobyo mo hija, napaka bait” =____=
“Ay. Hehehe…” Nobyo? YUCK!
Umandar na yung jeep.
Napatingin ako kay Ethan.
O_______O!!!
Ohmygod! Lahat ng tao nakatingin sa kanya, puro mga babae, meron din bakla! Kulang na lang mag-shape ng heart yung mga mata nila!
Ehhh! Bakit niyo tinititigan si Ethan?! >___<
“Ermerged! He’s so gwapo! Go get his number!” –Girl 1
“Oo nga sis. Later! Ohmy ang hot! May abs siya! Nasight ko!”Bakit kasi naka-tshirt lang tong lalaking to?! Hinahangin hangin tuloy yung damit! Argh!
“Fafa! Anong name mo?!” Tanong naman nung bakla sa may pinakadulo.
Nagsmile lang si Ethan. Dapat sinimangutan niya eh! Esssh! >.<
“Ang cute niya talaga! Single pa kaya yan?!” Sabi nung babae sa tapat ko.
“Feel ko girl. Ang gwapo talaga!” Sabi nung kausap niya.
“I know right! Ganyang mga lalaki ang nababagay sakin!”
“Pero may kasama yan diba, *bulong* yung nasa tapat mo girl” Bulong pa eh rinig ko naman =___=
“Baka kapatid, o kaya mas malamang… MUCHACHA! Hahahaha! Di hamak na mas maganda ako sa kanya noh” Maarteng sabi niya sabay tingin sakin ng mapanlait. GRRRR! Isa pa, makakatikim ka na sakin!
“Sabagay! Hahaha!”
-____-++
Nakakainis! Tawagin ba naman ako muchacha?!
Peste ka Ethan! Ikaw may kasalanan nito e! Grrrrr!
Napatingin ulit ako dun sa pwesto ni Ethan na nakasabit at hinahangin hangin pa yung tshirt ng onti kaya naman ang mga babae at mga bakla natameme na sa kanya.
Kalma Fretzie. Kalma.
UGH! -___-++
Hingang malalim…
“PARA NGA POOOOOOOOO!”
Agad akong bumaba ng Jeep. Gulat na gulat naman si Ethan.
“Uyyy malayo pa tayo! Shunga!” Sabi niya habang nakahawak pa rin sa may jeep pero nakatapak naman sa kalsada. Kakababa ko pa lang kasi.
“Ako pa shunga?! BAHALA KA DIYAN!” Sigaw ko naman.
“Ano nanaman ba ang ginawa ko at galit ka nanaman sakin?”
“H-Hindi ko alam…”
“Tss. Shunga ka talaga!”
“Bwisit! Hindi ako sabi shunga!”
“Eh bakit ka bumaba? Wala pa tayo dun eh!”
“K-Kasi…”
“OYYY HIJO SASAKAY KA BA O HINDI?” Singit nung driver.
Saglit siyang isip…
I-Iwanan niya ba ako dito? :(
Aish naman! Bakit ba kasi ako bumababa kanina?!
“Uy pogi sakay na! Meron pang space dun sa tabi ko” Sigaw nung baklang nasa dulo ng jeep.
Nagulat ako ng bigla siyang pumasok sa jeep.
Anyare? Iiwan niya talaga ako dito?
Seryoso? :(
AH! Baka naman may naiwan lang?
Kaso…
Umandar na ulit yung jeep.
:(
Iniwan nga niya ako. </3
Bakit sobrang lungkot ko? Gusto kong maiyak. :(
Nagumapisa na akong maglakad. Yung jeep? Hindi ko na makita.
TT_____TT
Sheeeet. Nakakaiyak naman to.
Bakit niya ako iniwan? Ang sama niya talaga! >___<
Patay talaga siya saken pag nagkita ulit kami!
Habang naglalakad nakaramdam na ko ng pagod. Leshe. Ang sakit na ng paa ko!
Mataas kasi yung heels ko. TT___TT
Napaupo muna ako saglit. Bahala si Ethan mag-antay dun!
Papasama tapos mang-iiwan! Tch. -___-
“Fretzieeeee! Asan kaaaaaaaaaa?”
O_______O
Agad akong napatayo. S-Si Ethan yun ah!
Nakita kong hingal na hingal mula sa malayo.
A-anong ginagawa niya? Bakit nandito pa siya?
Eh kung magtago kaya ako? Hehehe…
=____=
Masakit pala yung paa ko. =___=a
“Hoy bwisit na unggoy!” Sigaw ko na lang para makuha yung atensyon niya.
“U-uy! Nandiyan ka lang pala! Akala ko kung napano ka na”
“Bat ka nandito?” Mataray na sabi ko.
“Malamang hinahanap ka. Kainis kasi yung driver kanina. Bumalik ako kasi nakalimutan nating magbayad, at di pwede yun, isa akong marasigan, never akong nag-one,two, three sa jeep.”
“Kailangan talagang isingit yun?” Kayabangan talaga! >.<
“Syempre. So ayun nga! Biglang pinaharurot yung jeep, tapos yung mga babae din hinaharangan pa ako kaya di ako kaagad nakalabas”
“Bakit ka nag-eexplain? ~__^”
“Kase baka----MASAMA BA?!”
“Ikaw pa galit ah? Psh” Nauna na akong maglakad. Bahala siya diyan, ako naman mangiiwan! >:)”
Kaso,
Nakalimutan ko, ang sakit nga pala ng paa ko. Kaya iika-ika akong maglakad. TT___TT
FAIL. =____=
“Tss. Nagheels pa kasi eh”
“Sorry na ha. Dahil kasi sa heels ko kaya tayo naglalakad ngayon eh!”
“Masakit na ba yung paa mo?” I nodded. Eh sa masakit naman talaga.
Bigla naman siyang umupo,
“Pagod ka na rin?” Tanong ko.
“Hindi pa. Pasan na”
O/////O
Kaya ba siya umupo eh para makapasan ako sa likod niya?
Piggy back ride.
One of the sweetest things a guy can do for a girl. :”)
Habang nakapasan ako sa kanya, I have this tendency to hug him.
Parang ang sarap niya yakapin. Ang warm ng feeling.
Ugh. I don’t know. Ang abnormal ko! >.<
Gusto ko siyang yakapiiiiiiiiiin! >.<
Bakit ganun? Yung feeling na nararamdaman ko…
DI KO MAEXPLAIN!
Ang bilis bilis ng tibok ng puso ko…
To the point na…
I.CAN’T.BREATHE.!
Literally!
“Aww—c-can’t—ugh!” I can’t even speak!
“Are you okay?” Tanong niya.
“W-Wait! P-Put me down. P-Please…” Sabi ko, still catching my breath, hindi normal yung heartbeat ko, sobrang bilis.
What the hell.
***************************
A/N: Sorry Clashers ngayon lang nakapagUD. Super busy kasi, lapit na ng debut ko. Haha. Daming kailangang iprepare. XD
After neto, mapapadalas na yung UD ko, promise! :D
IMPORTANT:
Since I’m going to celebrate my 18th birthday, gusto kong humingi ng gift sa mga readers ko. Yun eh kung okay lang sa inyo. Yung gift na yun simple lang, a short message lang naman, much better kung mahaba. ^___^v Okay lang ba? Post niyo na lang sa message board ko. March 27, kasi yung bday ko pero sa April 1 icecelebrate. I super wish na madami ang magpopost ng message sa MB ko. Sana, sana, sana! TT^TT Pinag-iisipan ko rin pa lang iprint screen yung mga messages niyo tas gagawan ko ng video presentation na ipaplay sa debut ko. Kahit simpleng ‘Ate happy birthday po. Mag UD ka na!’ pwede na! XD Pero mas meaningful, mas masaya! :D That’s all.
Love Lots,
LIL_SISSY <3