" តេីពួកគេទាំងពីរស្គាល់គ្នាបានដេាយរបៀបណា ?
" សម្លេងមនុស្សប្រុសម្នាក់បន្លឺឡេីងសួរទៅកាន់អ្នកម្ខាងទៀតដែលកំពុងតែអង្គុយសម្លឹងមេីលសកម្មភាពពីនាក់នេាះមិនខុសពីខ្លួនប៉ុន្មាន ទាស់ត្រង់ថាគេមេីលដេាយទឹកមុខដូចជាមិនពេញចិត្ត ចំណែកដៃវិញក្តាប់ឡេីងចង់បាក់ទៅហេីយ បន្ទាប់ពីឃេីញកាយវិកាស្និតស្នាលខ្លាំងដល់ថ្នាក់នេះនេាះ ។ បេីយេីងមេីលទៅអ្នកទាំងពីរឲជាក់ច្បាស់កម្លេាះទាំងពីរ
នាក់នេាះគឺជា ចន ជុងហ្គុក នឹង ជុង ហូស៊ុក ដែលពួកគេទាំងពីរបានណាត់គ្នាមកទីនេះដេីម្បីទិញសម្ភារៈខ្លះៗ ហេីយក៏ឆ្លៀតចូលមករកអីញុំាមុននឹង
ថេយ៉ុងនឹងអ៊ុនវ៉ូមកទៅទៀត ។ ម្យ៉ាងវិញទៀតអ្វីដែលកាន់តែហួសចិត្តនេាះគឺគេបានឃេីញអ្នកត្រូវជាគូរដណ្តឹងរបស់គេកំពុងតែអង្គុយស្និតស្នាលជាមួយអ្នកផ្សេងមិនខ្មាស់នឹងមនុស្សដែលកំពុងតែមេីលមកគេទាល់តែសេាះ ។
" ជុងហ្គុក ឯងទៅរកថេយ៉ុងទេ " ហូស៊ុក
" ចាំពួកគេចេញពីទីនេះសិនទៅ " ជុងហ្គុកប្រាប់ទៅកាន់មិត្តវិញទាំងដៃនៅតែក្តាប់ចូលគ្នាដដែរ ក្នុងចិត្តពិតជាចង់ចូលទៅរកពួកគេភ្លាមៗនឹងសួរឲច្បាស់ ប៉ុន្តែទាស់ត្រង់ថានៅទីនេះមនុស្សច្រេីន
ណាស់គេមិនអាចចេះតែធ្វេីអ្វីផ្តេសផ្តាសទេ ព្រេាះពួកគេសុទ្ធសឹងតែជាមនុស្សល្បីៗដែរខ្លាចមានបញ្ហាណាមួយរឹតតែធ្វេីឲឈឺក្បាលបន្ថែមទៀត ។
«Skip»
កាត់មកមេីលថេយ៉ុងនឹងអ៊ុនវ៉ូវិញ បន្ទាប់ពីញុំាអីរួចរាល់ហេីយពួកគេទាំងពីរក៏បានរៀបចំចេញទៅវិញដូចគ្នា ។
" ថេយ៉ុងឯងជិះអីមក បេីមិនមានទេចាំខ្ញុំជូនទៅក៏បានដែរណា " អ៊ុនវ៉ូចាប់សួរឡេីងបន្ទាប់ពីគេចេញពីក្នុងផ្សារមក ។
" មិនអីទេខ្ញុំក៏យកឡានមកដែលតេី " ថេយ៉ុង
" អរ បែបនឹងទេ ប៉ុន្តែតេីឯងទៅផ្ទះភ្លាមមែនទេ ? បេីមិនយល់ទាស់ខ្ញុំចង់បបួលឯងទៅដេី...." អ៊ុនវ៉ូនិយាយមិនទាន់ចប់ប្រយេាគផងក៏ត្រូវមានអ្នកមកកាត់មុនទៅហេីយ ។
" គេមិនទៅជាមួយឯងនេាះទេ " ជុងហ្គុកដេីរចូលមកជាមួយហូស៊ុកដេាយមិនភ្លេចស្រដីបដិសេដជាមួយគេជំនួសម្ចាស់ខ្លួនផ្ទាល់ ប៉ុន្តែវត្តមានរបស់គេធ្វេីឲ
ថេយ៉ុងមានភាពភ្ញាក់ផ្អេីរមិនស្មានថាជុងហ្គុកក៏នៅទីនេះដែរ នេះគេមិនទៅធ្វេីការទេហ្ហេស ។
" ជុងហ្គុក មិចក៏បងនៅទីនេះ " ថេយ៉ុង
" ស្ងាត់មាត់ទៅ " ជុងហ្គុកថាឲថេយ៉ុងបិទមាត់ ព្រេាះគេមានការនិយាយជាមួយនឹងអ៊ុនវ៉ូ រួចពេលណាចាំ
ជម្រះបញ្ចីជាមួយគេម្តង ។
" អរ តាមពិតគឺជាលេាក ចន ជុងហ្គុក តេី រីករាយដែលបានជួបគ្នា " អ៊ុនវ៉ូឃេីញអ្នកដែលមកនិយាយកាត់គេនេាះស្មានជាអ្នកណា តាមពិតជាមនុស្សដែលចាប់ឪពុកខ្លួនដាក់គុកសេាះ ។ ឃេីញដូច្នេះគេក៏ប្រញាប់រាក់ទាក់ចង់ស្គាល់ពីចរិករបស់អ្នកខាងមុខថាតេីគេជាមនុស្សបែបណា ។
" យេីងមិនចង់ស្គាល់ជាមួយឯងទេ ឆា. អ៊ុន.វ៉ូ. "
ជុងហ្គុកនិយាយតបទៅវិញមិនឲចាញ់ថែមទាំង
សង្កត់ឈ្មេាះគេច្បាស់ៗថែមទៀត ។ ចំណែកថេយ៉ុងកំពុងតែឆ្ងល់នឹងគេទាំងពីនាក់ហេីយថាតេីពួកគេស្គាល់គ្នាមែនទេបានជាម្នាក់ៗហៅឈ្មេាះដូចស្គាល់ច្បាស់អញ្ចឹង ។
" ឈប់ អ្នកទាំងពីរស្គាល់គ្នាមែនទេ ? " ថេយ៉ុងមិនចង់ឆ្ងល់ច្រេីនទេីបប្រញាប់សួរឡេីង ។
" មិនស្គាល់ទេ " ជុងហ្គុកប្រាប់ទៅថេយ៉ុងវិញទាំងទឹកមុខនឹងធឹងបដិសេដថាមិនស្គាល់គេនេាះទេ ។ រីឯថេយ៉ុងវិញលេីកចញ្ចេីមឆ្ងល់នឹងសម្តីជុងហ្គុកជាខ្លាំង ។
" អ្នកណាមិនស្គាល់គេនេាះថេយ៉ុង បេីគេជាអ្នកជំនួញល្បីលំដាប់ទី១ ប្រចាំប្រទេសទៅហេីយ បេីសិនជាខ្ញុំមិនស្គាល់ទេីបចំឡែក " អ៊ុនវ៉ូនិយាយប្រាប់ថេយ៉ុងបន្ទាប់ពីរគេមេីលមកមុខខ្លួនចង់ឲគេបញ្ជាក់ ។
" បេីអ៊ុនវ៉ូស្គាល់គាត់មិនចំឡែក ចុះមិចបានជុងហ្គុកស្គាល់ឈ្មេាះលេាកទៅវិញ ? " ថេយ៉ុង
" ខ្ញុំក៏មិនដឹងដែរ តែថាថេយ៉ុងទំនេរទេខ្ញុំចង់បបួល
ដេីរលេងបន្ត" អ៊ុនវ៉ូមិនចង់សុំាញុំាច្រេីនក៏បកមកសួរថេយ៉ុងវិញ ប៉ុន្តែបេីមេីលទៅតាមសម្តីរបស់គេដូចជាចង់ឌឺទៅកាន់ជុងហ្គុកយ៉ាងចឹង ។
" ខ្ញុំមិនរវល់ទេ អញ្ចឹងអាចទៅបាន " ថេយ៉ុងឆ្លេីយ
តបភ្លាមៗមិនគិតយូ រាងក្រាសគ្រាន់តែឃេីញរាង
ស្តេីងយល់ព្រមជាមួយគេភ្លាម ដេាយមេីលរំលងខ្លួនដែលឈរនៅទីនេះមិនក្រែងចិត្តគេជាគូរដណ្តឹងសេាះ ។
" ឯងមិនអាចទៅជាមួយគេបានទេ " ជុងហ្គុកឃាត់ទៅកាន់រាងស្តេីងទាំងក្នុងចិត្តកំពុងតែខឹងជាខ្លាំង ប៉ុន្តែគេព្យាយាមសម្រួលអារម្មណ៍ ។
" លេាកមានសិទ្ធិអីហាមថេយ៉ុងមិនឲទៅជាមួយខ្ញុំ " អ៊ុនវ៉ូ
" សិទ្ធិជាគូរដណ្តឹងរបស់គេ " ជុងហ្គុកនិយាយបញ្ចាក់ច្បាស់ៗធ្វេីឲថេយ៉ុងរាងឆ្ងល់នឹងជុងហ្គុកជាខ្លាំង ហេតុអ្វីរាងក្រាសហ៊ាននិយាយបែបនឹងចំពេាះមុខអ្នកផ្សេង បេីតាមចរិកគេពីមុនមិនមែនអញ្ចឹងទេ ។ រីឯ
ហូស៊ុកដែលឈរស្ងាត់ជាយូនេាះកំពុងតែមេីល
ជុងហ្គុកចាប់ផ្តេីបញ្ចេញអាការៈដូចជាប្រច័ណ្ឌថេយ៉ុងហេីយ ព្រេាះថារាល់ដងគេមិនដែលធ្វេីបែបនឹងទេ ។
"គូរដណ្តឹង ហុឹស " អ៊ុនវ៉ូសេីចចុងមាត់តិចៗព្យាយាមថាគេមិនអី ប៉ុន្តែក្នុងចិត្តគេវិញកំពុងតែឈឺគ្មានអ្នកណាដឹង ។
" មែនហេីយអ៊ុនវ៉ូ ខ្ញុំភ្លេចណែនាំឲលេាកបានស្គាល់ នេះ ជុងហ្គុកត្រូវជាគូរដណ្តឹងរបស់ខ្ញុំដែលធ្លាប់ប្រាប់លេាកនេាះណា " ថេយ៉ុងប្រញាប់បង្វែររឿងព្រេាះមេីលឃេីញថាស្ថាការដូចជាមិនសូវស្រួល ។
" បាទ! "
" ឆាប់ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញថេយ៉ុង " ជុងហ្គុក
" ខ្ញុំមិនទាន់ទៅទេ ព្រេាះត្រូវទៅដេីរលេងបន្តជាមួយអ៊ុនវ៉ូ " ថេយ៉ុង
" ឮទេថាយេីងឲទៅផ្ទះវិញ ឯងគ្មានសិទ្ធិទៅណាជាមួយគេនេាះទេ " ជុងហ្គុកស្រែកប្រាប់ខ្លាំងៗទៅកាន់ថេយ៉ុងវិញដែលធ្វេីឲគេមានការភ័យជាខ្លាំងហេីយក៏មិនសូវយល់ពីរាងក្រាសដូចគ្នា ។
" ហេតុអី ? "
" ឯងជាគូរដណ្តឹងរបស់យេីង មិចក៏ត្រូវធ្វេីខ្លួន
រាយមាយដេីរលេងជាមួយប្រុសបែបនឹង បេីគេមេីល
មកថាមនុស្សដែលជាគូរដណ្តឹងរបស់យេីងដេីរបណ្តេីរប្រុសចឹងមែនទេ " ជុងហ្គុកនិយាយដេាយមិនបាន
គិតច្រេីនព្រេាះថាពេលនេះក្នុងខ្លួនកំពុងតែពុះកញ្រ្ជេាលខឹងលាយឡំជាមួយអារម្មណ៍ប្រច័ណ្ឌមិចមិនដឹងទេ ដឹងត្រឹមថាមិនចង់ឲថេយ៉ុងទៅជាមួយគេ ខណៈដែលសម្តីរបស់គេធ្វេីឲថេយ៉ុងមានការអន់ចិត្តជាខ្លាំងដែលត្រូវរាងក្រាសកំពុងតែមេីលងាយរូបគេ ទាំងដែលគេគ្រាន់តែទៅដេីរលេងធម្មតាសេាះមិនបានទៅប្រព្រឹត្តរឿងខុសឯណា ។
" បងកំពុងតែមេីលងាយខ្ញុំហេីយណាជុងហ្គុក "
ថេយ៉ុងព្យាយាមទប់ទឹកភ្នែកដែលកំពុងតែរៀបហូនេាះ សួរទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញ ។
" មេីលងាយ ចុះឯងធ្វេីខ្លួនបែបនឹង តេីឲយេីង
និយាយយ៉ាងមិច ? " ជុងហ្គុកលេីកចញ្ចេីមសួរទៅកាន់រាងស្តេីងវិញ តេីគេនិយាយខុសហ្ហេសបេីគេមេីលឃេីញបែបនឹង ។
" លេាកដូចជាជ្រុលពេកហេីយ ចន ជុងហ្គុក " អ៊ុនវ៉ូទ្រាំមិនបាននឹងទង្វេីរដែលមិនឲតម្លៃទៅកាន់ថេយ៉ុង ធ្វេីឲគេទ្រាំស្តាប់មិនបានក៏បានលូកមាត់ ។
" រឿងរបស់យេីង ឯងជាអ្នកក្រៅកុំមកធ្វេីចេះ "
" ឯង "
" បានហេីយ អ៊ុនវ៉ូ កុំខ្វល់ពីគាត់អី ពួកយេីងទៅ "
ថេយ៉ុងប្រញាប់ឃាត់អ៊ុនវ៉ូ ព្រេាះថាគេមិនចង់នៅទីនេះទេ បេីមិនចឹងគេឃាត់ទឹកភ្នែកលែងបានហេីយ ។
" ឯងមិនអាចទៅណាបានទាំងអស់ " ជុងហ្គុកមកឃាត់ដំណេីរថេយ៉ុងដែលកំពុងតែចង់ទៅជាមួយគេមិនស្តាប់តាមខ្លួននេាះ ។
" ខ្ញុំចង់ទៅ តេីវាយ៉ាងមិច បងមកឃាត់ឃាំងខ្ញុំធ្វេីអី ក្រែងបងមិនបានពេញចិត្តខ្ញុំជាគូរដណ្តឹងផងមិនអញ្ចឹង ដូច្នេះខ្ញុំចង់ទៅជាមួយអ្នកណាបងកុំមកខ្វល់នេាះ " ថេយ៉ុងស្រែកទៅកាន់រាងក្រាសវិញទាំងខឹង ក្នុងទ្រូងគេពិតជាឈឺចាប់ខ្លាំងណាស់ដែលត្រូវមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់មេីលងាយបែបនេះ ។
" គីម ថេយ៉ុង " ជុងហ្គុកស្រ្គឺតជេីងធ្មេញមួលម៉ៅពេញទំហឹងនៅភាពរឹងរួសរបស់រាងស្តេីង បេីសិនជានៅពីនាក់វិញគេនឹងប្រដៅឲដឹងគ្នាម្តង ។
" ជុងហ្គុក យេីងថាប៉ុណ្ណឹងបានហេីយ " ហូស៊ុកប្រញាប់ហាមឃាត់អ្នកជាមិត្ត បេីបណ្តេាយបែបនេះទៀតប្រាកដជាមានបញ្ហាកាន់តែធំមិនខាន ។
" ឯងយកឡានយេីងបេីកទៅផ្ទះមុនទៅ យេីងមានរឿងត្រូវដេាះស្រាយសិន " ជុងហ្គុកបេាះសេាឡានឲទៅហូស៊ុករួចងាកមកសម្លឹងមុខរាងស្តេីងវិញដែលធ្វេីឲគេចង់ខ្លាចនៅក្រសែភ្នែកមុតស្រួចរបស់អ្នកជាគូរដណ្តឹង ។
" អាយ!! លែងបងធ្វេីអីនឹង " ថេយ៉ុងស្រែកពេលឃេីញជុងហ្គុកចូលមកលីគេដាក់ទៅលេីស្មារបស់ខ្លួន ។
" ន៎ែ! ចន ជុងហ្គុកឆាប់លែងថេយ៉ុងភ្លាម " អ៊ុនវ៉ូពេលឃេីញបែបនឹងទេីបចង់ហាមឃាត់ ប៉ុន្តែក៏ត្រូវបានជុងហ្គុកងាកមកថាអេាយ ។
" រឿងរបស់យេីងទាំងពីរ ឯងគ្មានសិទ្ធមកហាមនេាះទេ ហេីយកុំចង់មកតាមប្រយ័ត្នយេីងមិនបានប្រាប់ " ជុងហ្គុកចង្អុលគម្រាមអ៊ុនវ៉ូដែលធ្វេីឲគេស្ងាត់មាត់
ទ្រាំឈរមេីលគេយកថេយ៉ុងចេញពីគេទៅ ប៉ុន្តែសូមបញ្ជាក់ថាគេមិនតាមមិនគេខ្លាចនៅការគម្រាមរបស់ជុងហ្គុកនេាះទេ តែគេពេលនេះគ្មានសិទ្ធិទៅជ្រៀតជ្រែករឿងអ្នកទាំងពីរ ព្រេាះគេគ្រាន់ជាអ្នកក្រៅប៉ុណ្ណេាះ ។ ពេលជុងហ្គុកនឹងថេយ៉ុងចេញទៅបាត់ក៏បានបន្សល់ទុកឲហូស៊ុកនឹងអ៊ុនវ៉ូនៅឈរមេីល
មុខគ្នាទៅវិញទៅមក មិនចាំយូហូស៊ុកក៏បាននិយាយឡេីង ។
" តេីឯងចូលមកក្បែរថេយ៉ុងមានបំណងអី " ហូស៊ុកប្រេីក្រសែលភ្នែកមុតស្រួចសម្លឹងមេីលទៅអ៊ុនវ៉ូមិនដាក់ភ្នែក ។
" ហេតុអី ? យេីងត្រូវប្រាប់ឯងនេាះ " អ៊ុនវ៉ូសេីចចុងមាត់តិចៗដាក់ហូស៊ុក គិតថាសួរគេហេីយគេនឹងត្រូវតែឆ្លេីយប្រាប់គេវិញហ្ហេស ដូចជាស្រួលពេកទេដឹង ។
" តាមយេីងដឹងឯងគឺជាកូនប្រុសលេាក កាង លីស៊ុក ហេីយជឿថាឯងមកប្រាកដជាចង់សងសឹកពួកយេីងជំនួសឲឪពុករបស់ឯងហេីយ ទេីបព្យាយាមចូលមកក្បែរថេយ៉ុងបែបនឹង តេីយេីងនិយាយត្រូវទេ ? "
ហូស៊ុក
" ហុឹសៗ!! ប្រហែលជាដូចជាឯងនិយាយទេដឹង " អ៊ុនវ៉ូសេីចពេលលឺសម្តីរបស់គេដែលគិតថាគេយក
ថេយ៉ុងមកធ្វេីជាខែដេីម្បីសងសឹក ទាំងដែលគេស្គាល់ថេយ៉ុងមុនគេមកទីនេះទៅទៀត ដល់ពេលឃេីញគេនិយាយបែបនេះទៅហេីយមានតែចាកបណ្តេាយតាមទៅ ។
" យេីងមិនខ្វល់ថាឯងចង់សងសឹកបែបណាទេ ប៉ុន្តែឯងកុំយកគូរដណ្តឹងជុងហ្គុកមកពាក់ព័ន្ធឲសេាះ ព្រេាះគ្រប់យ៉ាងគេមិនបានពាក់ព័ន្ធ បេីចង់សងសឹកមករកពួកយេីងមក ពួកយេីងប្រាកដជាស្វាគមន៍ជានិច្ច ហេីយម្យ៉ាងវិញទៀតកុំមកចង់ធ្វេីជាមាជ្រែកស្នេហារបស់ជុងហ្គុកឲសេាះ បេីមិនអញ្ចឹងទេឯងប្រាកដជារស់មិនស្រួលទេ " ហូស៊ុក
" យេីងចង់ធ្វេីអីជាសិទ្ធរបស់យេីង កុំស្មានតែពាក្យគម្រាមឯងប៉ុន្មានម៉ាត់នឹងយេីងនឹងខ្លាចមែនទេ យេីងគិតថាពួកឯងមិនទាន់ស្គាល់យេីងច្បាស់នេាះទេ ចំណែករឿងថេយ៉ុងវិញនេាះយេីងស្គាល់គេ
មុនយេីងមកដល់ទីនេះទៅទៀត ហេីយផ្តាំប្រាប់មិត្តភក្តិរបស់ឯងផងបេីសិនជាធ្វេីឲគេឈឺចាប់
យេីងនេះណាប្រាកដជាដណ្តេីមគេយកមកវិញហេីយ " អ៊ុនវ៉ូនិយាយម្តងនេះមិនបានលេងសេីចនេាះទេព្រេាះថាគេជាមនុស្សនិយាយម៉ាត់ណាម៉ាត់នឹង ហេីយក៏មិនមែនជាមនុស្សដែលចូលចិត្តឈ្លា
នីសគេនេាះដែរបេីសិនជាគេមិនប៉ះពាល់របស់ខ្លួន ។ ម្យ៉ាងវិញទៀតគេស្និតស្នាលជាមួយនឹងថេយ៉ុងមិនបានមានចិត្តគិតដណ្តេីមថេយ៉ុងយកមកជារបស់ខ្លួនទាំងគេមិនទាន់ដាច់ស្រេចជាមួយគូរដណ្តឹង ប៉ុន្តែពេលបានឮសម្តីរបស់ថេយ៉ុងនិយាយថាជុងហ្គុកដូចជាមិនបានពេញចិត្តជាមួយការភ្ជាប់ពាក្យនេះ ស្របពេលដែលឃេីញទង្វេីរជុងហ្គុកមិនឲតម្លៃ
ថេយ៉ុងទៀតគេរឹតតែមិនចង់ឲថេយ៉ុងនៅក្បែរមនុស្សដែលមានចរិកយល់តែចិត្តខ្លួនឯង មិនបានខ្វល់ពីអារម្មណ៍អ្នកដទៃថាគេមានអារម្មណ៍យ៉ាងណានេាះ បន្ទាប់ពីនេាះហេីយអ៊ុនវ៉ូក៏បានចាកចេញទៅ បន្សល់ឲហូស៊ុកនៅគិតពីសម្តីរបស់គេដែលបានប្រាប់ខ្លួនអម្បាញ់មិញនេះ គិតបានបន្តិចហេីយគេក៏បានទៅយកឡានបេីកចេញត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ រឿងនេះចាំ
ពិភាក្សាជាមួយជុងហ្គុកពេលក្រេាយបេីតាមស្តាប់សម្តីរបស់គេខ្លួនគេផ្ទាល់កាន់តែប្រាកដច្បាស់ថាគេជាមនុស្សមិនធម្មតាដូចជាជុងហ្គុកធ្លាប់និយាយចឹង បែបនេះទាល់តែពួកគេត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ទប់ទល់។
To be continued..........
🌹 Enjoy your reading 🥀