!UNICODE!
Ricky Shenသည်ပြောထားသည့်အတိုင်းပင် ကတိတည်ခဲ့၏။သို့သော်....မိမိကိုယ်ကိုယ်ကိုသာအပြစ်တွေတင်ရင်း ကျွတ်တသပ်သပ်ဖြစ်နေသူမှာတော့ Kim Ji Woong ကိုယ်တိုင်ပင်.....
တစ်ဖက်လူဟာ....သွေးအေးအကောင်ငယ်လေးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ ခံစားချက်တွေကို လွန်စွာမှထိန်းချုပ်နိုင်ပြီး အေးစက်စက်နိုင်လှ၏။
မတွေ့ချင်ဘူးဟုပြောပြီး ချွမ်ရွေ့များmessageပို့လေမလားဟုဆိုကာ ဖုန်းစခရင်ကိုအဆက်မပြတ် Ji Woong ကြည့်နေခဲ့မိသည်။သို့သော်....တစ်ဖက်လူဟာ သူ့ထက်အဆပေါင်းများစွာ နေနိုင်ခဲ့ပုံပင်....
"တစ်ကယ်ကြီး....စာလေးတစ်ကြောင်းတောင် မပို့ဘူး!"
Shen Quan Rui သူ့ရှေ့ပေါ်မလာခဲ့သော်လည်း...ဒီနိုင်ငံကို ထိုသူပြန်ရောက်ချိန်မှစ၍ သတင်းသမားအချို့က အဆက်မပြတ် Rickyအကြောင်းကို သတင်းယူနေကြသည်။ထို့ကြောင့် Ricky က အမြဲ တမ်းလိုလိုပင် တီဗွီမှာ ပါနေလေ့ရှိသည်။ယခင် အနုပညာလောကမှ တက်သစ်စလူငယ်မော်ဒယ်တစ်ယောက်က စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်ကြီးရဲ့သားတစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီးနောက် အစအနပျောက်သွားခဲ့ကာ...ယခုမှ စီးပွားရေးလောကထဲပြန်ဝင်ရောက်လာပြီး လူလုံးပြလာသည်။
သူ့မှာအစကတည်းက Fan များစွာရှိပြီး... Ricky Shenအကြောင်း ဖတ်ရတာကိုလည်း လူတော်တော်များများက စိတ်ဝင်စားကြသည်။ဒါကြောင့် အမြဲတမ်း hot searchနေရာသို့ ဝင်နေပြီး သတင်းသမားတွေကလည်းဒါကိုအခွင့်ကောင်းယူကာ အပြိုင်သတင်းယူချင်ကြသည်။
သူမသိတော့တဲ့တခြားသတင်းတွေတင်ဆက်လာသောအခါ စိတ်ဝင်စားမှုနတ္ထိဖြင့် Ji Woong တီဗွီအားပိတ်လိုက်ပြီး ဆိုဖာဘေးက ဖုန်းကိုသာဆွဲယူလိုက်တော့သည်။
ပျင်းရိလေးတွဲ့စွာ ဖုန်းမျက်နှာပြင်အားကြည့်နေပြီးနောက် သတင်းခေါင်းစဉ်တစ်ခုဟာ သူ့အာရုံကိုဖမ်းစားနိုင်သွားခဲ့ပါ၏။ထိုသတင်းမှာ သေချာပေါက် ချွမ်ရွေ့၏သတင်းပင်...
အကြောင်းရာမှာ ဟိုနေ့က Mallတစ်ခုထဲက Jewelry ဆိုင်ထဲမှာ Shen Quan Ruiက စုံတွဲလက်စွပ်တစ်ကွင်းဝယ်သွားခဲ့ကြောင်းဖြစ်ပြီး....ဆိုင်အပြင်ဘက်မှ လှမ်းရိုက်ထားသော Ricky နောက်ကျောပုံဖြင့် မီဒီယာကဖော်ပြထားသည်။
ပုံမှာဝါးနေသည့်တိုင်...လှပကျော့ရှင်းသော ကျောပြင်နှင့် သေသပ်စွာဝတ်ဆင်ထားသော သူဝတ်နေကျစတိုင်အနက်ရောင် suitဖြင့် Shen Quan Rui မှန်းတန်းသိနိုင်သည်။
ပုံထဲတွင်ဘေးမှ Kim Ji Woong ပင်ပါလာသေးသည်။
Comment 1: 'တစ်ကယ်ကြီးစုံတွဲလက်စွပ်?? ငါတို့ရဲ့နှင်းလုံးလေးက စေ့စပ်တော့မှာလား!!! ဘယ်သူလဲ သူ့ချစ်သူကဘယ်သူများလဲဟာ!!'
Comment 2: 'နေကြစမ်းပါအုန်း!! ရီခီရှန်က စုံတွဲလက်စွပ်ဝယ်ပါတယ်လို့ နင်တို့ကဘာလို့အဲ့လောက်သေချာနေရတာလဲ! သူ့ဘာသာ accessories တစ်ခုခုလာဝယ်တာလဲဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာပေါ့'
Replied to comment 2: 'လုံးဝ ငါအာမခံပေးနိုင်တယ်!!! အဲ့တုန်းက ဆိုင်ထဲမှာ ငါရှိနေခဲ့တာ...ရီခီရှန်သေချာပေါက် couple ringဝယ်သွားခဲ့တာလို့'
Comment 3 : 'အမလေး..တစ်ယောက်ယောက် ရှူဆေးဘူးမပါကြဘူးလား...!! ဟင့်ဟင့်!'
မိန်းကလေးပရိတ်သတ်များမှာ ငိုသည့်အီမိုဂျီတသီတတန်းကြီးဖြင့် မန့်နေကြပြီး ထိုမျှဖြင့်အားမရသည့်တိုင်.... ပရိတ်သတ်တစ်ချို့က မည်မျှပင် ခံစားရကြောင်းစာအရှည်ကြီးများဖြင့်မန့်လာကြ၏။ထိုအခြင်းအရာကို ဂုဏ်ပြုသည့်သူမှာ အနည်းအကျဉ်းမျှသာ...
Comment 4 : 'ဒီပုံထဲမှာ ငါတွေ့လိုက်တာကို နင်တို့မြင်ကြလား!! ရီခီရှန့် ဘေးနားကိုကြည့်လိုက်ကြပါအုန်း....အဲ့ဒီ့လူက တစ်ယောက်ယောက်နဲ့မတူဘူးလား?'
ဖြစ်ချင်တော့ ဓာတ်ပုံထဲတွင် Ji Woong ကဘေးတစောင်းရပ်နေပြီး မျက်နှာတစ်ခြမ်းက ကင်မရာဘက်သို့ ထင်ထင်ရှားရှားလှစ်လှပ်ပြနေသလို ဖြစ်နေသည်။
Colour blind မဟုတ်သော ဓာတ်ပုံဖြစ်သော်လည်း ကင်မ်ဂျီဝွန်း၏ ဘေးစောင်းကျထင်းနေသော Lပုံသဏ္ဌာန်မေးရိုးနှင့် ချွန်မြနေသော နှာတံအပြင် နက်မှောင်နေသော မျက်ခုံးတန်းများဟာ ပန်းချီကား၏ အနုစိတ်စုပ်ချက်များအလား....
ထိုလူမှာ ကြည့်လိုက်ယုံဖြင့် တစ်ပတ်လောက်မျက်လုံးထဲထင်းနေမည့် ခပ်ချောချောမျက်နှာပေါက်မျိုးပင်...
Comment 5:'ဟေး ငါသိပြီ။အဲ့တာ Kimလုပ်ငန်းစုက သူဌေးသားလေးမှတ်လား! ဟိုအရင်ကလည်းစီးပွားရေးသတင်းခေါင်းစဉ်မှာ ခဏခဏပါဖူးတယ်လေ....သူတို့နှစ်ယောက်က ကြည့်ရတာကောင်းမွန်တဲ့ဆက်ဆံရေးရှိပုံပဲနော်....'
Ji Woong comment များအား ဆက်ဖတ်ကြည့်နေလိုက်ပြီး ထိုမန့်အောက်မှ ကောမန့်တစ်ခုသည် သူ့စိတ်အား လှုံ့ဆော်ပေးလိုက်နိုင်၏။
Replied to comment 5:'ဘယ်ကသာ...အဲ့Kim Ji Woong ဆိုတဲ့တစ်ယောက်က Ricky အတန်းဖော်ဖြစ်ခဲ့တာလေ!! ဒါပင်မဲ့ ငါကြားတာတော့ သူတို့ဆက်ဆံရေးက ဆိုးဆိုးရွားရွားပဲတဲ့....ပြီးတော့ ငါတို့နှင်းလုံးလေးက ခဏခဏအနိုင်ကျင့်ခံရတာတဲ့...အိုက်ဂူး ဖက်ထားပေးချင်လိုက်တာ။ တော်တော်ပင်ပန်းခဲ့မှာပဲ ကလေးလေး'
ထို replyအား ကင်မ်ဂျီဝွန်းဖတ်နေရင်း....တဖြေးဖြေး ချဉ်တူးလာသလိုခံစားရကာ အံကြိတ်ထားမိတာကြောင့် မကြာခင် တကျိကျိအသံပင်ပေါ်ထွက်လာရတော့သည်။
ဟက်! ဒီလို သွားပုပ်လေလွင့်ပြောစကားတွေကို Ji Woong က ဂရုစိုက်ရမှာတဲ့လား?
"မိန်းကလေးတွေက ဘာလို့အရေမရ၊အဖက်မရစကားတွေကို စားကောင်းသောက်ကောင်းစားနေရသလို ပြောနိုင်ရတာလဲ?...သူတို့ဒီပိုစ့်အောက်မှာ အချိန်ကုန်နေမဲ့အစား..အကျိုးရှိတာတစ်ခုခုသွားလုပ်တာမှ အဓိပ္ပာယ်ရှိသေး"
Kim Ji Woong ကထိုသို့ပြောကာ မိမိဖုန်းစခရင်ပေါ် တတောက်တောက်ဖြင့်အဆက်မပြတ်ရိုက်နှိပ်နေ၏။သူကိုယ်တိုင်လည်း ထိုမိန်းကလေးများကဲ့သို့ပင် ဒီpostအောက်မှာ အချိန်လာဖြုန်းနေမှန်း နည်းနည်းလေးမှ သတိမထားမိဟန်....
[တစ်စုံတစ်ယောက်မှ replied ပြန်သူအား ထပ်မံ replyပြန်လာခဲ့သည်]
တစ်စုံတစ်ယောက်: 'မင်းကဘာသိလို့လဲ? Kim Ji Woong နဲ့ Ricky Shen က အရမ်းရင်းနှီးကြတဲ့လူတွေနော်!သူတို့နှစ်ယောက်ကလေ အမြဲတမ်း တပူးပူးတတွဲတွဲနဲ့ ချစ်ကြတာ။ အမြဲတမ်းတစ်ယောက်ဘေးနားမှာတစ်ယောက်ရှိတဲ့အထိ အဆင်ပြေခဲ့ကြတာ! Kim Ji Woong ကသာ Ricky Shenအပေါ် အကောင်းဆုံး.....မင်းဘာသိလဲ! မင်းဘာသိလဲ!'
ထိုကောမန့်ဟာ အရမ်းစိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတာကြောင့် ခဏချင်းပင် Top ဖြစ်သွားပြီး လူတစ်ချို့ကလည်း ထိုကောမန့်အောက်၌ replied ထပ်လုပ်ကြသည်။
Replied 1: 'မင်းက သူတို့နှစ်ယောက်နဲ့ သိလို့လား။အတန်းဖော်လား?'
Replied 2:'မသိရင် ဒီစာက Kim Ji Woong ကိုယ်တိုင်လာရေးထားတာ ကျနေတာပဲနော်'
Replied 3: 'စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းလိုက်တာ'
ကျိန်းသေပေါက် ထိုတစ်စုံတစ်ယောက်မှာ ဟက်ခနဲရယ်လိုက်ပြီး ဖုန်းအားစက်ပါပိတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။
လူမသိသူမသိအကောင့်တုနှင့် comment ဝင်မန့်တာတောင် Kim Ji Woong မှာ ကိုယ့်ဘက်ကိုယ်ယက်သော လိပ်မျိုးနွယ်ဝင်ပင်။
"ဟမ့်!! မင်းတို့မယုံမရဲဖြစ်နေလဲမတတ်နိုင်ဘူး! ဘာလို့ဆို...အဲ့ဒီ့လူက Kim Ji Woongကိုယ်တိုင် ဖြစ်နေလို့လေ........"
လှပသေသပ်စွာ မျက်တောင်စင်းစင်းလေးများ ငိုက်စင်းသွားပြီးနောက် Ji Woong နှုတ်ခမ်းစွန်းတစ်ဖက်ဟာလည်း ကော့တက်သွားတော့၏။
----------------------------
ဥက္ကဌShenနှင့်ဇနီးဖြစ်သူမှာ အတိအလင်းကွာရှင်းပြတ်စဲတဲ့အကြောင်း သတင်းစာထဲ၌ပင် ပါလာ၏။
ဒီရက်ပိုင်းအိမ်တွင်းရေးမှာ ပွစာကြဲနေသော အပိုင်းအစများကဲ့သို့ အဖက်ဖက်မှ မတည်ငြိမ်မှုများရှိနေသည်။ထို့အပြင် Han Yujin ထိုကောင်လေးမှာလည်း ခုထိအိမ်ပြန်မလာခဲ့....
Ricky ဖုန်းဆက်တော့ စက်ပါပိတ်ပစ်လိုက်သည့်အနေအထား.....။ဒီကောင်လေး ဘယ်သူ့အားကိုးနဲ့ဒီလောက်ထိ အထိန်းအကွပ်မဲ့နေတာပါလိမ့်....ကျောင်းဝန်းနားက ကော်ဖီဆိုင်ကို သွားကြည့်မိတော့လည်း အဲ့ဒီ့ဆိုင်ကမဖွင့်တော့ဘူးတဲ့။နောက်ဆုံးတော့...ရှမ်ချွမ်ရွေ့သာလျှင် ခေါင်းနောက်ရလေတော့၏။
"Quan Rui ဖေဖေတို့သွားကြရအောင်....အစည်းအဝေးက9နာရီစမှာမို့ ဟော်တယ်ကို ခဏနေရောက်မှဖြစ်မယ်"
"အင်း...ကျွန်တော်လည်းသွားဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီ"
နောက်ဆုံးပေါ် အနက်ရောင် Ferrari ဇိမ်ခံကားထဲသို့ သူ့အဖေအရင်ဝင်သွားပြီးနောက်ချွမ်ရွေ့ပါ လိုက်ဝင်ရန်ပြင်လိုက်သည်။သို့သော် မျက်ဝန်းထောင့်စွန်းမှ သူ့ထက်အရင် driver ဘေးက ထိုင်ခုံ အလွတ်ကို အေးအေးလူလူ ဝင်ထိုင်သွားသော Annaရဲ့အမ ဖြစ်သူ သူ့အဖေအတွင်းရေးမှူးကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ကားထဲ၌လေထုအခြေနေသည် တိတ်ဆိတ်လျက် Shen Quan Rui မျက်နှာထားမှာလည်း ရေခဲတမျှ အေးစက်နေ၏။
"အန်ကယ်...ဒါက အခုလုပ်မဲ့ပူးပေါင်းပရောဂျက်အတွက် စာချုပ်နဲ့စရင်းဇယားတွေပါ။ရင်းနှီးငွေနဲ့အမြတ်အစွန်းအပြင် နှစ်ဦးနှစ်ဖက်ခံစားခွင့်ရမဲ့အကျိုးအမြတ်တွေအထိ ပါပါတယ်"
ထိုအမျိုးသမီးကမ်းပေးသော အနီရောင်ဖိုင်ကို ဥက္ကဌShenက ယူလိုက်ကာ တစ်ရွက်ချင်းစီအသေးစိတ်ပြန်ဖတ်နေပုံ...
"....ဒါနဲ့...Han Yujin ကခုထိပြန်မလာသေးဘူးဆို? အဆက်သွယ်ရော ရရဲ့လား။အခုခေတ်ကလေးတွေက သိပ်ခက်ကြတာပဲနော်....."
ထိုမိန်းမက သိသိရဲ့နဲ့ မေးနေပင်မဲ့ Ricky Shenက သူ့ကိုတစ်ချက်တောင်လှည့်ကြည့်မနေခဲ့ပေ...
"သူများမိသားစုကိစ္စ ဝင်စပ်စုရလောက်တဲ့ထိ တော်တော်အားလပ်နေတယ် ထင်တယ်"
ချွမ်းရွေ့၏အေးတိအေးစက်ထိုစကားကြောင့် သူမ ဒေါသထောင်းခနဲထွက်သွားပြီး ပက်ခနဲ ခွန်းတုံ့ပြန်လာခဲ့သည်။
"မင်း!!!! တော်တော်ရိုင်းပါလား!ဒို့က မင်းအဖေရဲ့အလုပ်သမားဆိုပင်မဲ့ မင်းထက်တော့အသက်ကြီးပါတယ်! ဟင့်...အဟင့် ဒို့ကစိတ်ပူလို့မေးမိတာ...ဒီလောက်ကြီးပြောဖို့ထိ လိုလို့လားနော် ဟင့်"
"ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်တော့ အခုထိ အလုပ်သမားဖြစ်နေသေးတယ်ဆိုတာ သိသားပဲ!"
"......"
ချက်ချင်းလက်ငင်း သူမခေါင်းပေါ်သို့မိုးပြိုကျလာသလို သနားချင့်စဖွယ်မျက်ဝန်းကလေးများဖြင့် ဝမ်းနည်းကြောင်းပြသလေတော့သည်။အင်မတန်မှ စိတ်ထိခိုက်သွားဟန်...။မတရားခံနေရသော သူမကို သူ့အဖေမှ ကယ်တင်ပေးရန် ဥက္ကဌShenအား အားကိုးတကြီး အကြည့်တွေနဲ့ကြည့်နေပြန်သေးကာ တဟင့်ဟင့်ဖြင့်လည်း ငြီးငြူနေသေး၏။
"ငိုမယ်ဆိုရင်လည်း....မျက်ရည်ထွက်အောင်ငိုလေ"
"မင်း!!!!!!"
"တိတ်ကြစမ်း!! Shen Quan Rui မင်းဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ! ခုလုပ်မဲ့အစည်းဝေးကိုသာအာရုံစိုက်"
အနည်းငယ် လျှောကျချင်နေသည့် ငွေရောင်မျက်မှန်ကိုင်းအား လက်ညှိုးဖြင့် ပင့်တင်လိုက်ရင်း Ricky အံတင်းတင်းကြိတ်လိုက်မိသည်။ထို့နောက် လမ်းတစ်လျှောက် မည်သည့်စကားတစ်ခွန်းမျှ ပြောမလာတော့ဘဲ ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်ကိုသာ ခေါင်းလှည့်နေလေ၏။
ခဏအကြာ ကားလေးသည် Hotelတစ်ခု၏ကားပါကင်၌ ရပ်သွားခဲ့ချေပြီ။driverမှလွဲ၍ သူတို့သုံးယောက်စလုံး ကားပေါ်မှဆင်းလိုက်ပြီး ဓာတ်လှေကားတွင်းသို့ဝင်လိုက်ကာ 12ထပ်မြောက်သို့တန်းနှိပ်လိုက်ပါ၏။
ခန်းမထဲ၌ရှိနေသော လူအနည်းငယ်ကြားထဲမှ သူနဲ့ရင်းနှီးသော ပုံရိပ်တစ်ခုကိုRickyတွေ့လိုက်ရတာမို့ လက်ဖျားများပင် အေးစိမ့်လာပြီး....ရင်ခုန်ခြင်းများ တစ်ဖန် စိုးမိုးလာခဲ့ပေသည်။
"လွန်ခဲ့တဲ့ငါးနှစ်ကျော်လောက်က Kim Ji Woong ဆိုတဲ့ကောင်လေးနဲ့မင်းကို ငါမပတ်သက်စေချင်ခဲ့ဘူး...ဒါပင်မဲ့ မင်းနိုင်ငံခြားထွက်သွားပြီးတော့.. အိမ်ကိုရောငါ့ကုမ္ပဏီကိုရော အဲ့ကောင်လေးနေ့တိုင်းရောက်လာပြီး မင်းအကြောင်းတွေပဲမေးတယ်....အမြဲတမ်း သူ့မှာနားမလည်နိုင်တဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့ မင်းအတွက် မေးခွန်းတွေအများကြီးရှိနေခဲ့တယ်...နောက်ဆုံးတော့ သူ accident ဖြစ်သွားတယ်...။မင်းအမေအရင်နေတဲ့အိမ်နားမှာလေ..ဘယ်လိုတောင်တိုက်ဆိုင်လဲငါမသိဘူး။အဲ့ဒီ့နောက်ပိုင်းတော့ အဲ့ကောင်လေး ငါ့ဆီကို ထပ်မလာတော့ဘူး..."
Ricky နှလုံးခုန်သံဟာ...ရေလှိုင်းများကြားရောက်နေတဲ့လူတစ်ယောက်လို နိမ့်သွားလိုက်၊မြင့်လာလိုက်ဖြင့် တော်တော့်ကိုမှ စိတ်လှုပ်ရှားနေမှန်းသိသာနေသည်။
သူ့အဖေက ခန်းမထဲမဝင်ခင် အနည်းငယ်တိုးညှင်းသော အသံဖြင့် ဒီစကားတွေကို ထုတ်ပြောလာလိမ့်မယ်လို့...ဘယ်သူကထင်မှာလဲ.....
"နောက်ပိုင်း အဲ့ကောင်လေးလက်လျှော့သွားပြီလို့ ငါထင်ခဲ့တာ....ဒါပင်မဲ့ အခုအခြေနေအရ ငါ့အထင် မှားနေမှန်းငါသိလိုက်တယ်လေ ။Shen Quan Rui .....ဒီprojectမှာတစ်ကယ်တော့ မင်းကအဓိကပဲ။ကြည့်ရတာ...မင်းတို့နှစ်ယောက်က ရေစက်တော်တော်ပါတယ် ထင်တယ်..."
ထိုသို့ပြောခဲ့ပြီးနောက် မည်သို့မျှ မဖြစ်ခဲ့သလိုပင်...ဥက္ကဌShenက သတ်မှတ်ထားသောထိုင်ခုံပေါ်၌ ဦးစွာထိုင်လိုက်လေသည်။
သူ့မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် Kimလုပ်ငန်းစုဥက္ကဌရှိနေပြီး ဘေးမှာတော့ ခန့်မှန်းစရာပင်မလိုတဲ့အထိ Kim Ji Woongက ထိုင်နေလိမ့်မည်။
ရင်ဘတ်ထဲ၌ အမြဲတမ်းသိမ်းထားခဲ့သော အနီရောင်လက်စွပ်ဘူးလေးကိုဆုပ်ကိုင်ရင်း...အကြောင်းပြချက်မဲ့စွာ တစ်စုံတစ်ခု သူရင်ဘတ်ထဲ၌ တင်းကြပ်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။အထဲသို့ဝင်ဟန်ပြင်နေသည့် ခြေလှမ်းမှာလည်း ရှေ့ဆက်တိုးဖို့တုံ့ဆိုင်းနေသလို...
"ဘာလို့လဲ..မဝင်တော့ဘူးလား"
သူ့အနောက်မှရပ်နေသော အတွင်းရေးမှူးက စိတ်မရှည်တော့သလို ပြောလာသည်။
"......အင်း... Toilet ခဏသွားလိုက်အုန်းမယ်"
Ricky ခြေလှမ်းများဟာ သန့်စင်ခန်းဆီသို့ လျှင်မြန်စွာဖြင့်လျှောက်နေ၏။ယခုနကခြေလှမ်းတွေနှင့်ခြားနားစွာ ရပ်တန့်ဖို့ရန်ပင် အထိန်းအကွပ်မဲ့နေသလို ခဏတွင်းမှာပင် သန့်စင်ခန်းထဲသို့ သူရောက်သွားခဲ့ချေပြီ။
သို့သော်လည်း သန့်စင်ခန်းထဲရောက်မှ သူတွေ့ချင်နေတဲ့ Kim Gyuvinက ဗြုန်းစားကြီးပေါ်လာလိမ့်မယ်မှန်း Rickyမတွေးခဲ့မိ...
သူ့ကိုမြင်တော့ ရှောင်ပြေးရန်ပြင်နေသည့်ထိုလူ့ကို သန့်စင်ခန်း အပေါက်ဝ၌ ချွမ်ရွေ့ ပိတ်ရပ်ပစ်လိုက်သည်။ထို့နောက် စိတ်မချသေးစွာ ထိုလူ့လက်တစ်ဖက်ကိုလှမ်းဆွဲထားပြီး...
"Kim Gyuvin! မင်း ကတိမတည်တဲ့ကောင်!"
"တခြားလူတွေကို မင်းစိတ်ရှိသလိုစွပ်စွဲရတာ ကြိုက်တဲ့ပုံပဲ....?"
ထိုလူမှာ နှုတ်ခမ်းစွန်းတစ်ဖက်ထဲအပေါ်သို့ကွေးညွှန့်သွားအောင်ရယ်ပြီး စိတ်မဝင်စားဟန်ဖြင့် သူ့အားကြည့်လာလေသည်။ထိုပုံစံမှာ သူရင်းနှီးနေသော Kim Ji Woong ရဲ့အကျင့်အတိုင်း တစ်ပုံစံထဲပင်...
"ငါ့ညီဘယ်မှာလဲ မင်းသိတယ်မှတ်လား!!....သူ့ကိုဘာလို့ ဆက်သွယ်လို့တောင်မရတာလဲ? ပြော! Han Yujin ဘယ်မှာလဲ??"
"ကျွတ်! ခင်ဗျား ဘာဖြစ်နေတာလဲ! Yujinnieက ကျွန်တော့်ဆီမှာ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ရှိနေတယ်....။သူ အခုစာမေးပွဲဖြေနေတာမို့ အဲ့တာပြီးတာနဲ့ခင်ဗျားတို့ဆီပြန်လာလိမ့်မယ်"
ဒီရက်တွေ သူ့ဆီမှာ စိတ်ညစ်ဖို့တောင် အချိန်မရတဲ့အလုပ်တွေနဲ့ မိသားစုအရှုပ်အရှင်းကိစ္စတွေကိုပါခေါင်းနှစ်ရင်း သူ့ခံစားချက်တွေကိုပင် နောက်ဆုတ်ပေးခဲ့ရသည်။
ဘယ်လောက်ထိတောင် Han Yujin ကိုသူစိတ်ပူနေခဲ့ရသလဲ? ဒါတောင် ဒီကောင်လေးက ဖုန်းတစ်ချက်မဆက်ရုံတင်မက ဖုန်းကိုပါ စက်ပိတ်ထားခဲ့သေးတယ်!
"ဒါဆို ဒီရက်တွေ သူဘာလို့ ဖုန်းစက်ပိတ်ထားတာလဲ!"
"သူ့ဖုန်း ကွဲသွားလို့"
သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး သန့်စင်ခန်းအပေါက်ဝ၌ ရှိနေကြတာဖြစ်ပြီး Rickyကမျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားဖြင့် အပေါက်ဝကိုကျောပေးကာ Gyuvin လက်တစ်ဖက်ကိုပါ ဆွဲကိုင်ထားသည်။
ထို့နောက် သူ့နောက်ကျောမှ ခြေသံတစ်စုံကို Ricky ကြားလိုက်ရပြီးနောက် Kim Gyuvin က သူ့ကိုကျော်ကာ ထိုအနောက်မှာရှိနေသော ပုံရိပ်ကို ကြည့်နေ၏။
"မင်းတို့ ဘာလုပ်နေကြတာလဲ?"
လေထုသည် ရုတ်တရပ် တောင့်ခဲသွားသည်။
အပြင်လူတစ်ယောက်ကြည့်လျှင် သူတို့နှစ်ယောက်ပုံစံက အနည်းငယ် အထင်လွဲစရာဖြစ်နေတာမို့.... Gyuvin ကိုကိုင်ထားမိသော သူ့လက်တစ်ဖက်ဟာ ရုတ်ချင်းပင် တင်းကျပ်သွားတော့သည်။
"Hyung....လာကူညီပါအုန်းဗျာ...။ဒီမှာ ကျွန်တော် အနိုင်ကျင့်ခံနေရတယ်..."
Kim Gyuvin လေသံဟာ ချက်ချင်းပြောင်းလဲသွားပြီး မတရားခံနေရသလိုဖြင့် မျက်နှာမှာလည်း ရှုံ့မဲ့လျှက်..
Rickyမှာတော့ မယုံကြည်နိုင်ခြင်းများစွာဖြင့် မျက်လုံးပြူးကာ မိမိမဟုတ်ကြောင်း ရှင်းပြဖို့ကြိုးစားရှာလေတော့သည်။
"ဟင့်အင်း....ငါမဟုတ်"
စကားပင်မဆုံးသေး မိမိရဲ့လက်တစ်ဖက်ဟာ တစ်ဖက်လူရဲ့ လက်ထဲရောက်သွားပြီး လှမ်းဆွဲခြင်းကိုခံလိုက်ရသည်။အနည်းငယ်အားထည့်ထားခြင်းကြောင့်လား သို့မဟုတ် Kim Ji Woong ၏ရုတ်တရပ်ဆန်စွာရောက်ရှိလာမှုကြောင့်လားမသိ.. Ricky လန့်သွားကာ တစ်ဖက်လူထံသို့ ယိုင်ကျမိတော့သည်။
မာဆတ်ဆတ်ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ်ထိုရင်ခွင်ထဲ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ဟာ အံဝင်ခွင်ကြလျက်သား....
"Kim Gyuvin! မင်း သေချင်လို့လား?"
အယ်? မဟုတ်ဘူးလေ?
သူကိုယ်တိုင်အနိုင်ကျင့်ခံရတာပါလို့ ပြောခဲ့တာကို?
"Hyung!!!! ကျွန်တော့်ကို သူအရင်လာဆွဲတာလေဗျာ!!!"
"မင်း ငါ့ လူကို လာ မထိ နဲ့!"
မိမိအား လက်ညှိုးထိုးကာ တစ်ဖက်မှ ရှန်ချွမ်ရွေ့ကိုတော့ရင်ခွင်ထဲ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပွေ့ဖက်ထားသော Kim Ji Woongမှာ တစ်ကယ့်ကို မျက်နှာနှစ်ဖက်ရှိသည့်လူစားမျိုးပင်ဖြစ်သည်။
တရားမျှတမှုကို မရှိဘူး!
"လာထိဖို့လဲ စိတ်ကူးမရှိပါဘူး! ကျွန်တော့်မှာ Yujinရှိပြီးသား!! Hyungသာ ကိုယ့်လူကိုယ် စိတ်မချရင် ဗီဒိုထဲ သော့ပိတ်ထားလိုက်"
ထိုစကားကြောင့် Ji Woongရင်ခွင်ထဲမျက်နှာအပ်ခံထားရသော ချွမ်ရွေ့မှာလှုပ်ရွလာပြီးအတင်း ခွန်းတုံ့ပြန်ရန်ကြိုးစားရှာတော့သည်။သို့သော် သွေးကြောစိမ်းများလျှက်ဖြာလျက်ရှိသော လက်တစ်ဖက်ဟာ သူ့ဦးခေါင်းကိုထိန်းကိုင်ထားပြီး အပြင်ထွက်ခွင့်မပေးချေ။
"မင်း...သွားတော့! လူကြီးတွေစောင့်နေတယ်...နောက်ပြီး ငါတို့ကိုမစောင့်နဲ့တော့လို့ ပြောလိုက်...အလုပ်ကငါ့အတွက် အရေးမကြီးဘူး"
"ဟမ့်!"
မကျေနပ်ကြောင်း ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်ကာ style pantအနက်ရောင်အိတ်ကပ်ထဲ လက်နှစ်ဖက်လျှိုလျက် Gyuvin ထွက်ခွာသွားတော့သည်။
"ဝူး...ဝူးး အွန်းး ဖယ်စမ်း! Kim Ji Woong မင်းငါ့ကိုလွှတ်!!"
Gyuvin ထွက်သွားသောအခါ သန့်စင်ခန်းထဲ၌ သူတို့နှစ်ယောက်ထဲသာရှိပြီး Ricky Shenက စတင်ရုန်းကန်လေတော့သည်။
"ကျစ်! ငြိမ်ငြိမ်မနေရင် မလွှတ်ပေးဘူးကွာ!"
ထိုခြိမ်းခြောက်မှုဟာ အနည်းငယ်တော့အသုံးဝင်ပုံရသည်။ရုန်းကန်နေသော ချွမ်ရွေ့လက်များ ခပ်ဖြေးဖြေးငြိမ်သက်သွားပါ၏။
ထိုစဉ်မှာပင် ရုတ်တရက် သူတို့ဆီသို့ လျှောက်လာသော ခြေသံများနှင့် စကားပြောသံများကြောင့် Ricky နှလုံးသားလေး ဆွဲကိုင်လှုပ်ခံလိုက်ရသလို ပို၍အားပြင်းစွာ Ji Woong ကိုတွန်းထုတ်မိတော့သည်။
"လူဆိုးကောင်! လွှတ်! လူတွေလာနေပြီလို့! ငါ့ကို ခုချက်ချင်း လွှတ်စမ်းပါ"
တစ်စတစ်စနီးကပ်လာသော ခြေလှမ်းတွေနှင့်အတူ Ricky နှလုံးသားလေးမှာလဲ မာရသွန်အပြေးပြိုင်ပွဲထဲ ရောက်နေသလို အဆမတန် ရန်ခုန်လာတော့သည်။
"အာ့!"
လူနှစ်ယောက်ထပ်မံ သန့်စင်ခန်းထဲသို့ဝင်လာချိန် Ji Woong ဟာ သူ့လက်ကိုဆွဲပြီး ရေအိမ်ခန်းထဲသို့ဝင်ကာ တံခါးလော့အားချလိုက်၏။
လွန်စွာမှ လျင်မြန်လှသောကြောင့် Ricky ဘာမှစဉ်းစားချိန်မရတော့ဘဲ....သူနှင့်အလွန်နီးကပ်စွာရှိနေသော Ricky မျက်စိရှေ့က မျက်နှာတစ်ခုကိုသာ အကြောင်းမဲ့ မော့ကြည့်နေမိတော့သည်။
ချွေးစေးများဟာ ကျောပြင်တစ်လျှောက် ရွှဲကပ်လျက် လက်ဖဝါးပြင်နှစ်ဖက်၌လည်း ချွေးပေါက်ငယ်များ စို့နေခဲ့ချေပြီ။
"Kim Ji Woong"
တိုးညှင်းလှသော အသံသေးသေးလေးဖြစ်ပင်မဲ့ တံခါးအတွင်းဘက် သန့်စင်ခန်းသေးသေးလေးထဲ၌ မူမမှန်မှုကို အလွယ်တကူ ရှာတွေ့သွားမှာကို အင်မတန်မှ စိုးရိမ်မိသည်။
"ရှူးး! အသံမထွက်နဲ့"
"ဒါပင်မဲ့ ငါတို့..အွင့်!!!!!!!!"
အသံမထွက်စေရန်အလို့ငှာ....Kim Ji Woong ကမိမိနှုတ်ခမ်းအား သူ့နှုတ်ခမ်းဖြင့် ပိတ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းနှစ်စုံဟာ ထပ်တူကျသွားလေတော့သည်။
မိမိအား နမ်းရှိုက်နေသော ထိုနှုတ်ခမ်းပါးထံမှ ချိုမြိန်မှုရဲ့အရသာကို Ricky ချက်ချင်းခံစားမိသည်။တစ်ဖန်ငြိမ်သက်ရန်ပြင်နေသည့် နှလုံးခုန်သံတို့မှာလည်း...တစ်စတစ်စပိုကျယ်လာခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
အပေါ်အောက် ကျွမ်းကျင်စွာ လှည့်ပတ်နေသော ထိုနှုတ်ခမ်းမှာ ချယ်ရီသီးကိုက်နေသလို မိမိနှုတ်ခမ်းငယ်အား တတိတိစားသုံးနေပါ၏။
ချွမ်ရွေ့လက်ကောက်ဝတ်အား Ji Woong လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ချုပ်ထားရင်း တဖြေးဖြေး အားပြင်းလာသော ထိုအနမ်းတို့ဟာလည်း ရင်ခုန်ရစ်မူးဖို့ကောင်းလွန်းလှသည်။
နူးညံ့သော နှုတ်ခမ်းတွင်းသားများအား လျှာဖြင့် ထပ်ခါထပ်ခါယက်နေရင်း Kim Ji Woong စိတ်မရှည်တော့ဟန် မျက်မှောင်တစ်ချက်ပင် တွန့်ချိုးသွားသည်။
မကြာမီ အသက်ရှူဖို့လိုအပ်လာတာမို့ ရှန်ချွမ်ရွေ့မှာ Ji Woong ရင်ဘတ်အား အသည်းအသန်ထုရိုက်ပြီး ရုန်းကန်တော့သည်။ Ji Woongလည်း နားလည်တာမို့ မကျေမနပ်ဖြင့်သာ လျှာသပ်လျက် ထိုနှုတ်ခမ်းပေါက်လေးအား လွှတ်ပေးလိုက်ရလေတော့၏။
ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် နမ်းလို့ကောင်းရတာလဲ!
ဘာလို့ Ricky နှုတ်ခမ်းတွေက အဲ့ဒီ့လောက်ထိ ချိုနေရတာလဲ?
ထပ်နမ်းးးးးးးချင်တယ်.....!!!!!!
Ji Woong မှာ ကြောင်ပေါက်တစ်ကောင်လို Rickyရဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးပါးလျလျလေးအားကြည့်ပြီး ဒုတိယတစ်ကြိမ် ခုန်အုပ်ဖို့ချောင်းနေ၏။
နူးညံ့စိုထိုင်းမှုနှင့် အပူငွေ့နွေးနွေးလေးအား Ricky ခံစားမိသည်။ထိုအနမ်းဟာ လိပ်ပြာလေးတစ်ကောင် အပျံသင်သလို သူ့ရင်ကို တရွရွဖြစ်စေပါသည်။
သူတို့နှစ်ယောက် စိုက်ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ...ခုနကဝင်လာသော လူနှစ်ယောက်ဟာပြန်ထွက်သွားချေပြီ။
မူလအစကအတိုင်း ဒီနေရာ၌ သူတို့နှစ်ယောက်ထဲသာ ကျန်တော့၏။
"ဘာ...လို့...မင်းငါ့ ငါ့ကို နမ်းတာလဲ!!"
မကျေမချမ်းဖြင့် လျှောကျနေသောမျက်မှန်ကိုင်းအားပင့်တင်ရင်း Ricky မေးလိုက်မိသည်။
"မင်းက စကားများလို့"
"Kim Ji Woong! မင်းရူးနေလား!"
"ငါရူးနေတာ...မင်းထားသွားကတည်းကပဲလေ! ငါက အဲ့လိုကောင်မျိုးပဲ! မင်းကတော့ ပျော်နေမှာပေါ့...ငါ့ရဲ့ခံစားချက်တွေကို အရူးလုပ်ရလို့လေ..."
"မင်း ဘာကို ပြောချင်တာလဲ"
"မင်း ဘာလို့ ထပ်ပြီး ငါ့ကိုဆက်သွယ်မလာတာလဲ! ပြီးတော့ လက်စွပ်! အဲ့တာနဲ့တင် ငါ့ကို အရူးလုပ်လို့အားမရသေးဘဲ ငါ့ညီနဲ့တောင် ပတ်သက်နေလိုက်သေးတယ်...!"
Kim Ji Woong ဘက်က နားလည်မှုလွဲနေသမျအား Ricky မယုံနိုင်ဖွယ်ကြည့်ပြီးနောက် မျက်လွှာချလိုက်ကာ..
"မင်းညီနဲ့ ငါက ဘယ်လိုမှ မပတ်သက်ဘူး! ပြီးတော့ အဲ့နေ့ကတည်းက မင်းကိုယ်တိုင် ငါ့ကိုမမြင်ချင်တော့ဘူးပြောခဲ့တာလေ!!! နောက်ပြီး လက်စွပ်.....မင်းသိပ်သိချင်နေတဲ့လက်စွပ်.."
အဲ့ဒီ့နေ့ကတည်းကအမြဲတမ်း အိတ်ကပ်ထဲ၌သိမ်းထားခဲ့သော လက်စွပ်ဘူးလေးကိုထုတ်ကာ Kim Ji Woong ရှေ့မှောက်သို့ ပစ်ပေးလိုက်ပါ၏။
"ငါအမြဲတမ်းပေးချင်နေခဲ့တဲ့ ဒီလက်စွပ်က မင်းအပိုင်ပဲ Kim Ji Woong ရဲ့!!!"
မမျှော်လင့်ထားသောအဖြေတစ်ခုအား ကြားသိလိုက်ရသလို အနည်းငယ်တုံ့ဆိုင်းသွားပြီးနောက် Kim Ji Woong ကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်မိတော့သည်။
မိမိဟာ အခုမှ အိပ်ရာနိုးလာသလိုမျိုး...အရာအားလုံးကို နားလည်သွားပြီထင်သည်။
သူအမြဲတမ်းစောင့်နေခဲ့တဲ့သူဖြစ်တဲ့ Ricky Shenကလည်း သူ့အတွက်ဖြင့် အရာရာကို ရင်ဆိုင်ခဲ့သည်။Ji Woong စောင့်နေခဲ့ရသလို...Quan Rui မှာ အမြဲတမ်း သူ့ဆီသို့ ကမ်းလင့်နေတဲ့လက်တစ်စုံရှိခဲ့ကြောင်း....သူအလုံးစုံ နားလည်လိုက်ရပြီ။ ။
"....Shen Quan Rui..ချွမ်ရွေ့...ချွမ်ရွေ့..ကိုယ်မင်းကို စသိကတည်းကနေငါးနှစ်ကျော်ကြာတဲ့ထိ မပြောဖြစ်ခဲ့တဲ့ စကားတစ်ခွန်းရှိခဲ့တယ်....။ကိုယ် မပြောရသေးခင်မှာပဲ မင်းက ကိုယ့်ဆီကနေ ထွက်ပြေးသွားတယ်....ကိုယ်မင်းကိုအမြဲတမ်းစောင့်နေခဲ့တာ။အခု မင်းကိုယ်တိုင်ကပဲ ကိုယ်ဆီ ရုတ်တရပ်ပြန်ရောက်လာခဲ့တယ်....ချွမ်ရွေ့...မင်းသိလား..? ကိုယ်မင်းကို ဘယ်တော့ လက်လွှတ်ပေးတော့မှာ မဟုတ်ဘူး"
Shen Quan Rui ၏ နားဖျားလေးအား ပွတ်သပ်ရင်း နားသယ်စလေးကို တို့ထိရင်းဖြင့် နားနားသို့ကပ်ကာ Kim Ji Woong က ဩရှရှအသံဖြင့် ရေရွတ်နေ၏။
ယားယံလာသော နားတစ်ဖက်ကြောင့် Ricky မနေတတ်တော့ဘဲ ခေါင်းအား တစ်ဖက်သို့စောင်းလိုက်သည်။ထိုအခါ....ပေါ်လာသော လည်ပင်သားဖွေးဖွေးအိအိကလေးမှာ ကိုက်ချင်စရာအတိပင်။
"ချွမ်ရွေ့...ကိုယ်မင်းကို ကိုယ့်ဘဝထက် ပိုပြီးချစ်တယ်...မင်း ကိုယ့်ကို ငြင်းခွင့်မရှိဘူး!"
"ငါ..."
Ricky မျက်ဝန်းကလေးများ ဝိုင်းစက်သွားပြီး မယုံနိုင်သေးသည့်သဖွယ် ရှေ့က Ji Woong ကိုမျက်တောင်မခပ်တမ်းငေးကြည့်လျက်သား..
သူအာစေးမိနေသလို ဘာစကားမှ ပြောမထွက်တော့ချေ။ ။
"တစ်ကနေသုံးအတွင်း ဘာမှပြန်မပြောရင် လက်ခံတယ်လို့ သတ်မှတ်လိုက်တော့မယ်"
"တစ်......နှစ်..."
".....ခ ခဏ"
"သုံး....မင်းမှာ ဘာမှပြောခွင့်မရှိဘူး ရှန်ချွမ်ရွေ့!! မင်းက Kim Ji Woong ဆိုတဲ့ကောင်ရဲ့အပိုင်ပဲ"
နှုတ်ခမ်းသားများမှာ ထပ်မံ၍ ပူးကပ်သွားပြန်တော့သည်။သို့သော်လည်း မိမိနှုတ်ခမ်းအား စက္ကန့်အနည်းငယ်စာလောက်သာ နမ်းရှိုက်ပြီး Ji Woong ကပြန်လွှတ်ပေးလေ၏။
ရုတ်တရပ် Ji Woong မထင်လိုက်မိတာက ချက်ချင်း သူ့အင်္ကျီကော်လံစအား ဆွဲကိုင်ကာ အနားတိုးကပ်လာသော Ricky Shenကိုပင်...
ငိုက်စင်းကျနေသော မျက်တောင်ရှည်များဝန်းရံထားသည့် ရီဝေဝေမျက်ဝန်းကလေးမှာ အရည်ကြည်တို့ဖြင့်လဲ့နေ၏။
ထပ်လျှက်အနေအထား ခန္ဓကိုယ်နှစ်ခုအပြင် စင်တီမီတာစိတ်အနည်းငယ်သာ ကွာဝေးတော့သော မျက်နှာနှစ်ခု....
Ricky ဟာ သူ့မျက်ဝန်းတွေကို ခပ်တွေတွေ ငေးစိုက်ကြည့်ရင်း....
"Kim Ji Woong...မင်းတစ်ယောက်ထဲကပဲ အဲ့လို လုပ်လို့ရမယ်ထင်နေလား...ဟမ်?"
အပြောနဲ့အလုပ်ညီကြောင်း သက်သေပြရန် Ricky Shenဟာ Kim Ji Woong နှုတ်ခမ်းအား အရင်ဖိကပ်နမ်းရှိုက်လိုက်တော့သည်။
စနမ်းသူက မိမိဖြစ်ပါသော်ငြား တုံ့ပြန်အား ပြင်းလွန်းသူမှာ Kim Ji Woong ဖြစ်၏။
အိစက်ညက်ငြောလှသော နှုတ်ခမ်းလွှာပါးလေးတွင်းသို့ ဝင်ရောက်စားသုံးနေသော လျှာမှာ ကျွမ်းကျင်လွန်းသည့်အလုပ်တစ်ခုအား လုပ်နေသလိုပင်..။
နှုတ်ခမ်းအား အားမလိုအားမရ စုပ်ယူငုံထွေးသံများမှာလည်း အဆက်မပြတ်။ကြားလေသွေး၍ပင် မရလောက်အောင် နေရာကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ နှစ်ဦးသား ခန္ဓာကိုယ်မှာ ထပ်လျက်သားပင်ရှိနေသည်။
အပေါ်တစ်လှည့်၊အောက်တစ်လှည့် နှုတ်ခမ်းပါးတစ်စုံအား စိတ်ရှိသလို နမ်းရှိုက်ပြီးနောက် ပူနွေးစိုစွတ်သောလျှာဟာ ခံတွင်းတစ်ခုလုံးကို မွှေနှောက်ခြယ်လှယ်နေသေးပြန်၏။
မွတ်သိပ်စွာ နမ်းရှိုက်နေရင်းမှ Ricky နှုတ်ခမ်းပါးထက် အပြုံးရေးရေးလေးတစ်ခုပေါ်လာပြီးနောက် အသက်ရှူဖို့ရန်အတွက် နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာအားခွာလိုက်ကြသည်။
"ချစ်တယ်...Kim Ji Woong...မင်းကလည်း အမြဲတမ်း ငါ့အပိုင်ပဲဖြစ်ရမယ်"
ထိုစကားကြောင့် အရည်ကြည်တစ်ချို့ကပ်ငြိနေသော Ji Woong နှုတ်ခမ်းစွန်းဟာအထက်သို့ ကွေးတက်သွားတော့သည်။
ထို့နောက် အားမလိုအားမရစွာ... လျှာသပ်လျက်..
"ပေါင်ပေ့...မင်းက ကိုယ့်ကို ဆွဲဆောင်နေတာပဲ"
TBC
ကြယ်လေးတွေချန်သွားခဲ့ကြပါအုန်း။
ရေးရတာ ရှက်လိုက်ထှာ။ ။
ဒါနဲ့ အတွဲတွေပြန်အဆင်ပြေသွားကြပါပြီ!! ရေးရေးးးး
(25ရက်နေ့ကြရင် ဖောလင်းဟက်ဒါ နောက်တစ်ပိုင်း အပ်ပဒိတ်လုပ်ပေးပါ့မယ်)
!ZAWGYI!
Ricky Shenသည္ေျပာထားသည့္အတိုင္းပင္ ကတိတည္ခဲ့၏။သို႔ေသာ္....မိမိကိုယ္ကိုယ္ကိုသာအျပစ္ေတြတင္ရင္း ကြၽတ္တသပ္သပ္ျဖစ္ေနသူမွာေတာ့ Kim Ji Woong ကိုယ္တိုင္ပင္.....
တစ္ဖက္လူဟာ....ေသြးေအးအေကာင္ငယ္ေလးတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ ခံစားခ်က္ေတြကို လြန္စြာမွထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ၿပီး ေအးစက္စက္နိုင္လွ၏။
မေတြ႕ခ်င္ဘူးဟုေျပာၿပီး ခြၽမ္ေ႐ြ႕မ်ားmessageပို႔ေလမလားဟုဆိုကာ ဖုန္းစခရင္ကိုအဆက္မျပတ္ Ji Woong ၾကည့္ေနခဲ့မိသည္။သို႔ေသာ္....တစ္ဖက္လူဟာ သူ႕ထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာ ေနနိုင္ခဲ့ပုံပင္....
"တစ္ကယ္ႀကီး....စာေလးတစ္ေၾကာင္းေတာင္ မပို႔ဘူး!"
Shen Quan Rui သူ႕ေရွ႕ေပၚမလာခဲ့ေသာ္လည္း...ဒီနိုင္ငံကို ထိုသူျပန္ေရာက္ခ်ိန္မွစ၍ သတင္းသမားအခ်ိဳ႕က အဆက္မျပတ္ Rickyအေၾကာင္းကို သတင္းယူေနၾကသည္။ထို႔ေၾကာင့္ Ricky က အၿမဲ တမ္းလိုလိုပင္ တီဗြီမွာ ပါေနေလ့ရွိသည္။ယခင္ အႏုပညာေလာကမွ တက္သစ္စလူငယ္ေမာ္ဒယ္တစ္ေယာက္က စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးရဲ႕သားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနၿပီးေနာက္ အစအနေပ်ာက္သြားခဲ့ကာ...ယခုမွ စီးပြားေရးေလာကထဲျပန္ဝင္ေရာက္လာၿပီး လူလုံးျပလာသည္။
သူ႕မွာအစကတည္းက Fan မ်ားစြာရွိၿပီး... Ricky Shenအေၾကာင္း ဖတ္ရတာကိုလည္း လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက စိတ္ဝင္စားၾကသည္။ဒါေၾကာင့္ အၿမဲတမ္း hot searchေနရာသို႔ ဝင္ေနၿပီး သတင္းသမားေတြကလည္းဒါကိုအခြင့္ေကာင္းယူကာ အၿပိဳင္သတင္းယူခ်င္ၾကသည္။
သူမသိေတာ့တဲ့တျခားသတင္းေတြတင္ဆက္လာေသာအခါ စိတ္ဝင္စားမႈနတၳိျဖင့္ Ji Woong တီဗြီအားပိတ္လိုက္ၿပီး ဆိုဖာေဘးက ဖုန္းကိုသာဆြဲယူလိုက္ေတာ့သည္။
ပ်င္းရိေလးတြဲ႕စြာ ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္အားၾကည့္ေနၿပီးေနာက္ သတင္းေခါင္းစဥ္တစ္ခုဟာ သူ႕အာ႐ုံကိုဖမ္းစားနိုင္သြားခဲ့ပါ၏။ထိုသတင္းမွာ ေသခ်ာေပါက္ ခြၽမ္ေ႐ြ႕၏သတင္းပင္...
အေၾကာင္းရာမွာ ဟိုေန႕က Mallတစ္ခုထဲက Jewelry ဆိုင္ထဲမွာ Shen Quan Ruiက စုံတြဲလက္စြပ္တစ္ကြင္းဝယ္သြားခဲ့ေၾကာင္းျဖစ္ၿပီး....ဆိုင္အျပင္ဘက္မွ လွမ္းရိုက္ထားေသာ Ricky ေနာက္ေက်ာပုံျဖင့္ မီဒီယာကေဖာ္ျပထားသည္။
ပုံမွာဝါးေနသည့္တိုင္...လွပေက်ာ့ရွင္းေသာ ေက်ာျပင္ႏွင့္ ေသသပ္စြာဝတ္ဆင္ထားေသာ သူဝတ္ေနက်စတိုင္အနက္ေရာင္ suitျဖင့္ Shen Quan Rui မွန္းတန္းသိနိုင္သည္။
ပုံထဲတြင္ေဘးမွ Kim Ji Woong ပင္ပါလာေသးသည္။
Comment 1: 'တစ္ကယ္ႀကီးစုံတြဲလက္စြပ္?? ငါတို႔ရဲ႕ႏွင္းလုံးေလးက ေစ့စပ္ေတာ့မွာလား!!! ဘယ္သူလဲ သူ႕ခ်စ္သူကဘယ္သူမ်ားလဲဟာ!!'
Comment 2: 'ေနၾကစမ္းပါအုန္း!! ရီခီရွန္က စုံတြဲလက္စြပ္ဝယ္ပါတယ္လို႔ နင္တို႔ကဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေသခ်ာေနရတာလဲ! သူ႕ဘာသာ accessories တစ္ခုခုလာဝယ္တာလဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့'
Replied to comment 2: 'လုံးဝ ငါအာမခံေပးနိုင္တယ္!!! အဲ့တုန္းက ဆိုင္ထဲမွာ ငါရွိေနခဲ့တာ...ရီခီရွန္ေသခ်ာေပါက္ couple ringဝယ္သြားခဲ့တာလို႔'
Comment 3 : 'အမေလး..တစ္ေယာက္ေယာက္ ရႉေဆးဘူးမပါၾကဘူးလား...!! ဟင့္ဟင့္!'
မိန္းကေလးပရိတ္သတ္မ်ားမွာ ငိုသည့္အီမိုဂ်ီတသီတတန္းႀကီးျဖင့္ မန႔္ေနၾကၿပီး ထိုမွ်ျဖင့္အားမရသည့္တိုင္.... ပရိတ္သတ္တစ္ခ်ိဳ႕က မည္မွ်ပင္ ခံစားရေၾကာင္းစာအရွည္ႀကီးမ်ားျဖင့္မန႔္လာၾက၏။ထိုအျခင္းအရာကို ဂုဏ္ျပဳသည့္သူမွာ အနည္းအက်ဥ္းမွ်သာ...
Comment 4 : 'ဒီပုံထဲမွာ ငါေတြ႕လိုက္တာကို နင္တို႔ျမင္ၾကလား!! ရီခီရွန႔္ ေဘးနားကိုၾကည့္လိုက္ၾကပါအုန္း....အဲ့ဒီ့လူက တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႕မတူဘူးလား?'
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဓာတ္ပုံထဲတြင္ Ji Woong ကေဘးတေစာင္းရပ္ေနၿပီး မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္းက ကင္မရာဘက္သို႔ ထင္ထင္ရွားရွားလွစ္လွပ္ျပေနသလို ျဖစ္ေနသည္။
Colour blind မဟုတ္ေသာ ဓာတ္ပုံျဖစ္ေသာ္လည္း ကင္မ္ဂ်ီဝြန္း၏ ေဘးေစာင္းက်ထင္းေနေသာ Lပုံသဏၭာန္ေမးရိုးႏွင့္ ခြၽန္ျမေနေသာ ႏွာတံအျပင္ နက္ေမွာင္ေနေသာ မ်က္ခုံးတန္းမ်ားဟာ ပန္းခ်ီကား၏ အႏုစိတ္စုပ္ခ်က္မ်ားအလား....
ထိုလူမွာ ၾကည့္လိုက္ယုံျဖင့္ တစ္ပတ္ေလာက္မ်က္လုံးထဲထင္းေနမည့္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာမ်က္ႏွာေပါက္မ်ိဳးပင္...
Comment 5:'ေဟး ငါသိၿပီ။အဲ့တာ Kimလုပ္ငန္းစုက သူေဌးသားေလးမွတ္လား! ဟိုအရင္ကလည္းစီးပြားေရးသတင္းေခါင္းစဥ္မွာ ခဏခဏပါဖူးတယ္ေလ....သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ၾကည့္ရတာေကာင္းမြန္တဲ့ဆက္ဆံေရးရွိပုံပဲေနာ္....'
Ji Woong comment မ်ားအား ဆက္ဖတ္ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီး ထိုမန႔္ေအာက္မွ ေကာမန႔္တစ္ခုသည္ သူ႕စိတ္အား လႈံ႕ေဆာ္ေပးလိုက္နိုင္၏။
Replied to comment 5:'ဘယ္ကသာ...အဲ့Kim Ji Woong ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္က Ricky အတန္းေဖာ္ျဖစ္ခဲ့တာေလ!! ဒါပင္မဲ့ ငါၾကားတာေတာ့ သူတို႔ဆက္ဆံေရးက ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြားပဲတဲ့....ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ႏွင္းလုံးေလးက ခဏခဏအနိုင္က်င့္ခံရတာတဲ့...အိုက္ဂူး ဖက္ထားေပးခ်င္လိုက္တာ။ ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းခဲ့မွာပဲ ကေလးေလး'
ထို replyအား ကင္မ္ဂ်ီဝြန္းဖတ္ေနရင္း....တေျဖးေျဖး ခ်ဥ္တူးလာသလိုခံစားရကာ အံႀကိတ္ထားမိတာေၾကာင့္ မၾကာခင္ တက်ိက်ိအသံပင္ေပၚထြက္လာရေတာ့သည္။
ဟက္! ဒီလို သြားပုပ္ေလလြင့္ေျပာစကားေတြကို Ji Woong က ဂ႐ုစိုက္ရမွာတဲ့လား?
"မိန္းကေလးေတြက ဘာလို႔အေရမရ၊အဖက္မရစကားေတြကို စားေကာင္းေသာက္ေကာင္းစားေနရသလို ေျပာနိုင္ရတာလဲ?...သူတို႔ဒီပိုစ့္ေအာက္မွာ အခ်ိန္ကုန္ေနမဲ့အစား..အက်ိဳးရွိတာတစ္ခုခုသြားလုပ္တာမွ အဓိပၸာယ္ရွိေသး"
Kim Ji Woong ကထိုသို႔ေျပာကာ မိမိဖုန္းစခရင္ေပၚ တေတာက္ေတာက္ျဖင့္အဆက္မျပတ္ရိုက္ႏွိပ္ေန၏။သူကိုယ္တိုင္လည္း ထိုမိန္းကေလးမ်ားကဲ့သို႔ပင္ ဒီpostေအာက္မွာ အခ်ိန္လာျဖဳန္းေနမွန္း နည္းနည္းေလးမွ သတိမထားမိဟန္....
[တစ္စုံတစ္ေယာက္မွ replied ျပန္သူအား ထပ္မံ replyျပန္လာခဲ့သည္]
တစ္စုံတစ္ေယာက္: 'မင္းကဘာသိလို႔လဲ? Kim Ji Woong နဲ႕ Ricky Shen က အရမ္းရင္းႏွီးၾကတဲ့လူေတြေနာ္!သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေလ အၿမဲတမ္း တပူးပူးတတြဲတြဲနဲ႕ ခ်စ္ၾကတာ။ အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္ေဘးနားမွာတစ္ေယာက္ရွိတဲ့အထိ အဆင္ေျပခဲ့ၾကတာ! Kim Ji Woong ကသာ Ricky Shenအေပၚ အေကာင္းဆုံး.....မင္းဘာသိလဲ! မင္းဘာသိလဲ!'
ထိုေကာမန႔္ဟာ အရမ္းစိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတာေၾကာင့္ ခဏခ်င္းပင္ Top ျဖစ္သြားၿပီး လူတစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ထိုေကာမန႔္ေအာက္၌ replied ထပ္လုပ္ၾကသည္။
Replied 1: 'မင္းက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႕ သိလို႔လား။အတန္းေဖာ္လား?'
Replied 2:'မသိရင္ ဒီစာက Kim Ji Woong ကိုယ္တိုင္လာေရးထားတာ က်ေနတာပဲေနာ္'
Replied 3: 'စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ'
က်ိန္းေသေပါက္ ထိုတစ္စုံတစ္ေယာက္မွာ ဟက္ခနဲရယ္လိုက္ၿပီး ဖုန္းအားစက္ပါပိတ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။
လူမသိသူမသိအေကာင့္တုႏွင့္ comment ဝင္မန႔္တာေတာင္ Kim Ji Woong မွာ ကိုယ့္ဘက္ကိုယ္ယက္ေသာ လိပ္မ်ိဳးႏြယ္ဝင္ပင္။
"ဟမ့္!! မင္းတို႔မယုံမရဲျဖစ္ေနလဲမတတ္နိုင္ဘူး! ဘာလို႔ဆို...အဲ့ဒီ့လူက Kim Ji Woongကိုယ္တိုင္ ျဖစ္ေနလို႔ေလ........"
လွပေသသပ္စြာ မ်က္ေတာင္စင္းစင္းေလးမ်ား ငိုက္စင္းသြားၿပီးေနာက္ Ji Woong ႏႈတ္ခမ္းစြန္းတစ္ဖက္ဟာလည္း ေကာ့တက္သြားေတာ့၏။
----------------------------
ဥကၠဌShenႏွင့္ဇနီးျဖစ္သူမွာ အတိအလင္းကြာရွင္းျပတ္စဲတဲ့အေၾကာင္း သတင္းစာထဲ၌ပင္ ပါလာ၏။
ဒီရက္ပိုင္းအိမ္တြင္းေရးမွာ ပြစာႀကဲေနေသာ အပိုင္းအစမ်ားကဲ့သို႔ အဖက္ဖက္မွ မတည္ၿငိမ္မႈမ်ားရွိေနသည္။ထို႔အျပင္ Han Yujin ထိုေကာင္ေလးမွာလည္း ခုထိအိမ္ျပန္မလာခဲ့....
Ricky ဖုန္းဆက္ေတာ့ စက္ပါပိတ္ပစ္လိုက္သည့္အေနအထား.....။ဒီေကာင္ေလး ဘယ္သူ႕အားကိုးနဲ႕ဒီေလာက္ထိ အထိန္းအကြပ္မဲ့ေနတာပါလိမ့္....ေက်ာင္းဝန္းနားက ေကာ္ဖီဆိုင္ကို သြားၾကည့္မိေတာ့လည္း အဲ့ဒီ့ဆိုင္ကမဖြင့္ေတာ့ဘူးတဲ့။ေနာက္ဆုံးေတာ့...ရွမ္ခြၽမ္ေ႐ြ႕သာလွ်င္ ေခါင္းေနာက္ရေလေတာ့၏။
"Quan Rui ေဖေဖတို႔သြားၾကရေအာင္....အစည္းအေဝးက9နာရီစမွာမို႔ ေဟာ္တယ္ကို ခဏေနေရာက္မွျဖစ္မယ္"
"အင္း...ကြၽန္ေတာ္လည္းသြားဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီ"
ေနာက္ဆုံးေပၚ အနက္ေရာင္ Ferrari ဇိမ္ခံကားထဲသို႔ သူ႕အေဖအရင္ဝင္သြားၿပီးေနာက္ခြၽမ္ေ႐ြ႕ပါ လိုက္ဝင္ရန္ျပင္လိုက္သည္။သို႔ေသာ္ မ်က္ဝန္းေထာင့္စြန္းမွ သူ႕ထက္အရင္ driver ေဘးက ထိုင္ခုံ အလြတ္ကို ေအးေအးလူလူ ဝင္ထိုင္သြားေသာ Annaရဲ႕အမ ျဖစ္သူ သူ႕အေဖအတြင္းေရးမႉးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ကားထဲ၌ေလထုအေျခေနသည္ တိတ္ဆိတ္လ်က္ Shen Quan Rui မ်က္ႏွာထားမွာလည္း ေရခဲတမွ် ေအးစက္ေန၏။
"အန္ကယ္...ဒါက အခုလုပ္မဲ့ပူးေပါင္းပေရာဂ်က္အတြက္ စာခ်ဳပ္နဲ႕စရင္းဇယားေတြပါ။ရင္းႏွီးေငြနဲ႕အျမတ္အစြန္းအျပင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ခံစားခြင့္ရမဲ့အက်ိဳးအျမတ္ေတြအထိ ပါပါတယ္"
ထိုအမ်ိဳးသမီးကမ္းေပးေသာ အနီေရာင္ဖိုင္ကို ဥကၠဌShenက ယူလိုက္ကာ တစ္႐ြက္ခ်င္းစီအေသးစိတ္ျပန္ဖတ္ေနပုံ...
"....ဒါနဲ႕...Han Yujin ကခုထိျပန္မလာေသးဘူးဆို? အဆက္သြယ္ေရာ ရရဲ႕လား။အခုေခတ္ကေလးေတြက သိပ္ခက္ၾကတာပဲေနာ္....."
ထိုမိန္းမက သိသိရဲ႕နဲ႕ ေမးေနပင္မဲ့ Ricky Shenက သူ႕ကိုတစ္ခ်က္ေတာင္လွည့္ၾကည့္မေနခဲ့ေပ...
"သူမ်ားမိသားစုကိစၥ ဝင္စပ္စုရေလာက္တဲ့ထိ ေတာ္ေတာ္အားလပ္ေနတယ္ ထင္တယ္"
ခြၽမ္းေ႐ြ႕၏ေအးတိေအးစက္ထိုစကားေၾကာင့္ သူမ ေဒါသေထာင္းခနဲထြက္သြားၿပီး ပက္ခနဲ ခြန္းတုံ႕ျပန္လာခဲ့သည္။
"မင္း!!!! ေတာ္ေတာ္ရိုင္းပါလား!ဒို႔က မင္းအေဖရဲ႕အလုပ္သမားဆိုပင္မဲ့ မင္းထက္ေတာ့အသက္ႀကီးပါတယ္! ဟင့္...အဟင့္ ဒို႔ကစိတ္ပူလို႔ေမးမိတာ...ဒီေလာက္ႀကီးေျပာဖို႔ထိ လိုလို႔လားေနာ္ ဟင့္"
"ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာ့ အခုထိ အလုပ္သမားျဖစ္ေနေသးတယ္ဆိုတာ သိသားပဲ!"
"......"
ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း သူမေခါင္းေပၚသို႔မိုးၿပိဳက်လာသလို သနားခ်င့္စဖြယ္မ်က္ဝန္းကေလးမ်ားျဖင့္ ဝမ္းနည္းေၾကာင္းျပသေလေတာ့သည္။အင္မတန္မွ စိတ္ထိခိုက္သြားဟန္...။မတရားခံေနရေသာ သူမကို သူ႕အေဖမွ ကယ္တင္ေပးရန္ ဥကၠဌShenအား အားကိုးတႀကီး အၾကည့္ေတြနဲ႕ၾကည့္ေနျပန္ေသးကာ တဟင့္ဟင့္ျဖင့္လည္း ၿငီးျငဴေနေသး၏။
"ငိုမယ္ဆိုရင္လည္း....မ်က္ရည္ထြက္ေအာင္ငိုေလ"
"မင္း!!!!!!"
"တိတ္ၾကစမ္း!! Shen Quan Rui မင္းဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ! ခုလုပ္မဲ့အစည္းေဝးကိုသာအာ႐ုံစိုက္"
အနည္းငယ္ ေလွ်ာက်ခ်င္ေနသည့္ ေငြေရာင္မ်က္မွန္ကိုင္းအား လက္ညွိုးျဖင့္ ပင့္တင္လိုက္ရင္း Ricky အံတင္းတင္းႀကိတ္လိုက္မိသည္။ထို႔ေနာက္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ မည္သည့္စကားတစ္ခြန္းမွ် ေျပာမလာေတာ့ဘဲ ျပတင္းေပါက္အျပင္ဘက္ကိုသာ ေခါင္းလွည့္ေနေလ၏။
ခဏအၾကာ ကားေလးသည္ Hotelတစ္ခု၏ကားပါကင္၌ ရပ္သြားခဲ့ေခ်ၿပီ။driverမွလြဲ၍ သူတို႔သုံးေယာက္စလုံး ကားေပၚမွဆင္းလိုက္ၿပီး ဓာတ္ေလွကားတြင္းသို႔ဝင္လိုက္ကာ 12ထပ္ေျမာက္သို႔တန္းႏွိပ္လိုက္ပါ၏။
ခန္းမထဲ၌ရွိေနေသာ လူအနည္းငယ္ၾကားထဲမွ သူနဲ႕ရင္းႏွီးေသာ ပုံရိပ္တစ္ခုကိုRickyေတြ႕လိုက္ရတာမို႔ လက္ဖ်ားမ်ားပင္ ေအးစိမ့္လာၿပီး....ရင္ခုန္ျခင္းမ်ား တစ္ဖန္ စိုးမိုးလာခဲ့ေပသည္။
"လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က Kim Ji Woong ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႕မင္းကို ငါမပတ္သက္ေစခ်င္ခဲ့ဘူး...ဒါပင္မဲ့ မင္းနိုင္ငံျခားထြက္သြားၿပီးေတာ့.. အိမ္ကိုေရာငါ့ကုမၸဏီကိုေရာ အဲ့ေကာင္ေလးေန႕တိုင္းေရာက္လာၿပီး မင္းအေၾကာင္းေတြပဲေမးတယ္....အၿမဲတမ္း သူ႕မွာနားမလည္နိုင္တဲ့မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ မင္းအတြက္ ေမးခြန္းေတြအမ်ားႀကီးရွိေနခဲ့တယ္...ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ accident ျဖစ္သြားတယ္...။မင္းအေမအရင္ေနတဲ့အိမ္နားမွာေလ..ဘယ္လိုေတာင္တိုက္ဆိုင္လဲငါမသိဘူး။အဲ့ဒီ့ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အဲ့ေကာင္ေလး ငါ့ဆီကို ထပ္မလာေတာ့ဘူး..."
Ricky ႏွလုံးခုန္သံဟာ...ေရလွိုင္းမ်ားၾကားေရာက္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္လို နိမ့္သြားလိုက္၊ျမင့္လာလိုက္ျဖင့္ ေတာ္ေတာ့္ကိုမွ စိတ္လႈပ္ရွားေနမွန္းသိသာေနသည္။
သူ႕အေဖက ခန္းမထဲမဝင္ခင္ အနည္းငယ္တိုးညွင္းေသာ အသံျဖင့္ ဒီစကားေတြကို ထုတ္ေျပာလာလိမ့္မယ္လို႔...ဘယ္သူကထင္မွာလဲ.....
"ေနာက္ပိုင္း အဲ့ေကာင္ေလးလက္ေလွ်ာ့သြားၿပီလို႔ ငါထင္ခဲ့တာ....ဒါပင္မဲ့ အခုအေျခေနအရ ငါ့အထင္ မွားေနမွန္းငါသိလိုက္တယ္ေလ ။Shen Quan Rui .....ဒီprojectမွာတစ္ကယ္ေတာ့ မင္းကအဓိကပဲ။ၾကည့္ရတာ...မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္က ေရစက္ေတာ္ေတာ္ပါတယ္ ထင္တယ္..."
ထိုသို႔ေျပာခဲ့ၿပီးေနာက္ မည္သို႔မွ် မျဖစ္ခဲ့သလိုပင္...ဥကၠဌShenက သတ္မွတ္ထားေသာထိုင္ခုံေပၚ၌ ဦးစြာထိုင္လိုက္ေလသည္။
သူ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ Kimလုပ္ငန္းစုဥကၠဌရွိေနၿပီး ေဘးမွာေတာ့ ခန႔္မွန္းစရာပင္မလိုတဲ့အထိ Kim Ji Woongက ထိုင္ေနလိမ့္မည္။
ရင္ဘတ္ထဲ၌ အၿမဲတမ္းသိမ္းထားခဲ့ေသာ အနီေရာင္လက္စြပ္ဘူးေလးကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း...အေၾကာင္းျပခ်က္မဲ့စြာ တစ္စုံတစ္ခု သူရင္ဘတ္ထဲ၌ တင္းၾကပ္လာသလို ခံစားလိုက္ရသည္။အထဲသို႔ဝင္ဟန္ျပင္ေနသည့္ ေျခလွမ္းမွာလည္း ေရွ႕ဆက္တိုးဖို႔တုံ႕ဆိုင္းေနသလို...
"ဘာလို႔လဲ..မဝင္ေတာ့ဘူးလား"
သူ႕အေနာက္မွရပ္ေနေသာ အတြင္းေရးမႉးက စိတ္မရွည္ေတာ့သလို ေျပာလာသည္။
"......အင္း... Toilet ခဏသြားလိုက္အုန္းမယ္"
Ricky ေျခလွမ္းမ်ားဟာ သန႔္စင္ခန္းဆီသို႔ လွ်င္ျမန္စြာျဖင့္ေလွ်ာက္ေန၏။ယခုနကေျခလွမ္းေတြႏွင့္ျခားနားစြာ ရပ္တန႔္ဖို႔ရန္ပင္ အထိန္းအကြပ္မဲ့ေနသလို ခဏတြင္းမွာပင္ သန႔္စင္ခန္းထဲသို႔ သူေရာက္သြားခဲ့ေခ်ၿပီ။
သို႔ေသာ္လည္း သန႔္စင္ခန္းထဲေရာက္မွ သူေတြ႕ခ်င္ေနတဲ့ Kim Gyuvinက ျဗဳန္းစားႀကီးေပၚလာလိမ့္မယ္မွန္း Rickyမေတြးခဲ့မိ...
သူ႕ကိုျမင္ေတာ့ ေရွာင္ေျပးရန္ျပင္ေနသည့္ထိုလူ႕ကို သန႔္စင္ခန္း အေပါက္ဝ၌ ခြၽမ္ေ႐ြ႕ ပိတ္ရပ္ပစ္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ စိတ္မခ်ေသးစြာ ထိုလူ႕လက္တစ္ဖက္ကိုလွမ္းဆြဲထားၿပီး...
"Kim Gyuvin! မင္း ကတိမတည္တဲ့ေကာင္!"
"တျခားလူေတြကို မင္းစိတ္ရွိသလိုစြပ္စြဲရတာ ႀကိဳက္တဲ့ပုံပဲ....?"
ထိုလူမွာ ႏႈတ္ခမ္းစြန္းတစ္ဖက္ထဲအေပၚသို႔ေကြးၫႊန႔္သြားေအာင္ရယ္ၿပီး စိတ္မဝင္စားဟန္ျဖင့္ သူ႕အားၾကည့္လာေလသည္။ထိုပုံစံမွာ သူရင္းႏွီးေနေသာ Kim Ji Woong ရဲ႕အက်င့္အတိုင္း တစ္ပုံစံထဲပင္...
"ငါ့ညီဘယ္မွာလဲ မင္းသိတယ္မွတ္လား!!....သူ႕ကိုဘာလို႔ ဆက္သြယ္လို႔ေတာင္မရတာလဲ? ေျပာ! Han Yujin ဘယ္မွာလဲ??"
"ကြၽတ္! ခင္ဗ်ား ဘာျဖစ္ေနတာလဲ! Yujinnieက ကြၽန္ေတာ့္ဆီမွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ရွိေနတယ္....။သူ အခုစာေမးပြဲေျဖေနတာမို႔ အဲ့တာၿပီးတာနဲ႕ခင္ဗ်ားတို႔ဆီျပန္လာလိမ့္မယ္"
ဒီရက္ေတြ သူ႕ဆီမွာ စိတ္ညစ္ဖို႔ေတာင္ အခ်ိန္မရတဲ့အလုပ္ေတြနဲ႕ မိသားစုအရႈပ္အရွင္းကိစၥေတြကိုပါေခါင္းႏွစ္ရင္း သူ႕ခံစားခ်က္ေတြကိုပင္ ေနာက္ဆုတ္ေပးခဲ့ရသည္။
ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ Han Yujin ကိုသူစိတ္ပူေနခဲ့ရသလဲ? ဒါေတာင္ ဒီေကာင္ေလးက ဖုန္းတစ္ခ်က္မဆက္႐ုံတင္မက ဖုန္းကိုပါ စက္ပိတ္ထားခဲ့ေသးတယ္!
"ဒါဆို ဒီရက္ေတြ သူဘာလို႔ ဖုန္းစက္ပိတ္ထားတာလဲ!"
"သူ႕ဖုန္း ကြဲသြားလို႔"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး သန႔္စင္ခန္းအေပါက္ဝ၌ ရွိေနၾကတာျဖစ္ၿပီး Rickyကမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနအထားျဖင့္ အေပါက္ဝကိုေက်ာေပးကာ Gyuvin လက္တစ္ဖက္ကိုပါ ဆြဲကိုင္ထားသည္။
ထို႔ေနာက္ သူ႕ေနာက္ေက်ာမွ ေျခသံတစ္စုံကို Ricky ၾကားလိုက္ရၿပီးေနာက္ Kim Gyuvin က သူ႕ကိုေက်ာ္ကာ ထိုအေနာက္မွာရွိေနေသာ ပုံရိပ္ကို ၾကည့္ေန၏။
"မင္းတို႔ ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ?"
ေလထုသည္ ႐ုတ္တရပ္ ေတာင့္ခဲသြားသည္။
အျပင္လူတစ္ေယာက္ၾကည့္လွ်င္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ပုံစံက အနည္းငယ္ အထင္လြဲစရာျဖစ္ေနတာမို႔.... Gyuvin ကိုကိုင္ထားမိေသာ သူ႕လက္တစ္ဖက္ဟာ ႐ုတ္ခ်င္းပင္ တင္းက်ပ္သြားေတာ့သည္။
"Hyung....လာကူညီပါအုန္းဗ်ာ...။ဒီမွာ ကြၽန္ေတာ္ အနိုင္က်င့္ခံေနရတယ္..."
Kim Gyuvin ေလသံဟာ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲသြားၿပီး မတရားခံေနရသလိုျဖင့္ မ်က္ႏွာမွာလည္း ရႈံ႕မဲ့လွ်က္..
Rickyမွာေတာ့ မယုံၾကည္နိုင္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ မ်က္လုံးျပဴးကာ မိမိမဟုတ္ေၾကာင္း ရွင္းျပဖို႔ႀကိဳးစားရွာေလေတာ့သည္။
"ဟင့္အင္း....ငါမဟုတ္"
စကားပင္မဆုံးေသး မိမိရဲ႕လက္တစ္ဖက္ဟာ တစ္ဖက္လူရဲ႕ လက္ထဲေရာက္သြားၿပီး လွမ္းဆြဲျခင္းကိုခံလိုက္ရသည္။အနည္းငယ္အားထည့္ထားျခင္းေၾကာင့္လား သို႔မဟုတ္ Kim Ji Woong ၏႐ုတ္တရပ္ဆန္စြာေရာက္ရွိလာမႈေၾကာင့္လားမသိ.. Ricky လန႔္သြားကာ တစ္ဖက္လူထံသို႔ ယိုင္က်မိေတာ့သည္။
မာဆတ္ဆတ္ရင္အုပ္က်ယ္က်ယ္ထိုရင္ခြင္ထဲ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ဟာ အံဝင္ခြင္ၾကလ်က္သား....
"Kim Gyuvin! မင္း ေသခ်င္လို႔လား?"
အယ္? မဟုတ္ဘူးေလ?
သူကိုယ္တိုင္အနိုင္က်င့္ခံရတာပါလို႔ ေျပာခဲ့တာကို?
"Hyung!!!! ကြၽန္ေတာ့္ကို သူအရင္လာဆြဲတာေလဗ်ာ!!!"
"မင္း ငါ့ လူကို လာ မထိ နဲ႕!"
မိမိအား လက္ညွိုးထိုးကာ တစ္ဖက္မွ ရွန္ခြၽမ္ေ႐ြ႕ကိုေတာ့ရင္ခြင္ထဲ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ေပြ႕ဖက္ထားေသာ Kim Ji Woongမွာ တစ္ကယ့္ကို မ်က္ႏွာႏွစ္ဖက္ရွိသည့္လူစားမ်ိဳးပင္ျဖစ္သည္။
တရားမွ်တမႈကို မရွိဘူး!
"လာထိဖို႔လဲ စိတ္ကူးမရွိပါဘူး! ကြၽန္ေတာ့္မွာ Yujinရွိၿပီးသား!! Hyungသာ ကိုယ့္လူကိုယ္ စိတ္မခ်ရင္ ဗီဒိုထဲ ေသာ့ပိတ္ထားလိုက္"
ထိုစကားေၾကာင့္ Ji Woongရင္ခြင္ထဲမ်က္ႏွာအပ္ခံထားရေသာ ခြၽမ္ေ႐ြ႕မွာလႈပ္႐ြလာၿပီးအတင္း ခြန္းတုံ႕ျပန္ရန္ႀကိဳးစားရွာေတာ့သည္။သို႔ေသာ္ ေသြးေၾကာစိမ္းမ်ားလွ်က္ျဖာလ်က္ရွိေသာ လက္တစ္ဖက္ဟာ သူ႕ဦးေခါင္းကိုထိန္းကိုင္ထားၿပီး အျပင္ထြက္ခြင့္မေပးေခ်။
"မင္း...သြားေတာ့! လူႀကီးေတြေစာင့္ေနတယ္...ေနာက္ၿပီး ငါတို႔ကိုမေစာင့္နဲ႕ေတာ့လို႔ ေျပာလိုက္...အလုပ္ကငါ့အတြက္ အေရးမႀကီးဘူး"
"ဟမ့္!"
မေက်နပ္ေၾကာင္း ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန႔္ကာ style pantအနက္ေရာင္အိတ္ကပ္ထဲ လက္ႏွစ္ဖက္လွ်ိုလ်က္ Gyuvin ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။
"ဝူး...ဝူးး အြန္းး ဖယ္စမ္း! Kim Ji Woong မင္းငါ့ကိုလႊတ္!!"
Gyuvin ထြက္သြားေသာအခါ သန႔္စင္ခန္းထဲ၌ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲသာရွိၿပီး Ricky Shenက စတင္႐ုန္းကန္ေလေတာ့သည္။
"က်စ္! ၿငိမ္ၿငိမ္မေနရင္ မလႊတ္ေပးဘူးကြာ!"
ထိုၿခိမ္းေျခာက္မႈဟာ အနည္းငယ္ေတာ့အသုံးဝင္ပုံရသည္။႐ုန္းကန္ေနေသာ ခြၽမ္ေ႐ြ႕လက္မ်ား ခပ္ေျဖးေျဖးၿငိမ္သက္သြားပါ၏။
ထိုစဥ္မွာပင္ ႐ုတ္တရက္ သူတို႔ဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာေသာ ေျခသံမ်ားႏွင့္ စကားေျပာသံမ်ားေၾကာင့္ Ricky ႏွလုံးသားေလး ဆြဲကိုင္လႈပ္ခံလိုက္ရသလို ပို၍အားျပင္းစြာ Ji Woong ကိုတြန္းထုတ္မိေတာ့သည္။
"လူဆိုးေကာင္! လႊတ္! လူေတြလာေနၿပီလို႔! ငါ့ကို ခုခ်က္ခ်င္း လႊတ္စမ္းပါ"
တစ္စတစ္စနီးကပ္လာေသာ ေျခလွမ္းေတြႏွင့္အတူ Ricky ႏွလုံးသားေလးမွာလဲ မာရသြန္အေျပးၿပိဳင္ပြဲထဲ ေရာက္ေနသလို အဆမတန္ ရန္ခုန္လာေတာ့သည္။
"အာ့!"
လူႏွစ္ေယာက္ထပ္မံ သန႔္စင္ခန္းထဲသို႔ဝင္လာခ်ိန္ Ji Woong ဟာ သူ႕လက္ကိုဆြဲၿပီး ေရအိမ္ခန္းထဲသို႔ဝင္ကာ တံခါးေလာ့အားခ်လိဳက္၏။
လြန္စြာမွ လ်င္ျမန္လွေသာေၾကာင့္ Ricky ဘာမွစဥ္းစားခ်ိန္မရေတာ့ဘဲ....သူႏွင့္အလြန္နီးကပ္စြာရွိေနေသာ Ricky မ်က္စိေရွ႕က မ်က္ႏွာတစ္ခုကိုသာ အေၾကာင္းမဲ့ ေမာ့ၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။
ေခြၽးေစးမ်ားဟာ ေက်ာျပင္တစ္ေလွ်ာက္ ႐ႊဲကပ္လ်က္ လက္ဖဝါးျပင္ႏွစ္ဖက္၌လည္း ေခြၽးေပါက္ငယ္မ်ား စို႔ေနခဲ့ေခ်ၿပီ။
"Kim Ji Woong"
တိုးညွင္းလွေသာ အသံေသးေသးေလးျဖစ္ပင္မဲ့ တံခါးအတြင္းဘက္ သန႔္စင္ခန္းေသးေသးေလးထဲ၌ မူမမွန္မႈကို အလြယ္တကူ ရွာေတြ႕သြားမွာကို အင္မတန္မွ စိုးရိမ္မိသည္။
"ရႉးး! အသံမထြက္နဲ႕"
"ဒါပင္မဲ့ ငါတို႔..အြင့္!!!!!!!!"
အသံမထြက္ေစရန္အလို႔ငွာ....Kim Ji Woong ကမိမိႏႈတ္ခမ္းအား သူ႕ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ပိတ္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္စုံဟာ ထပ္တူက်သြားေလေတာ့သည္။
မိမိအား နမ္းရွိုက္ေနေသာ ထိုႏႈတ္ခမ္းပါးထံမွ ခ်ိဳၿမိန္မႈရဲ႕အရသာကို Ricky ခ်က္ခ်င္းခံစားမိသည္။တစ္ဖန္ၿငိမ္သက္ရန္ျပင္ေနသည့္ ႏွလုံးခုန္သံတို႔မွာလည္း...တစ္စတစ္စပိုက်ယ္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
အေပၚေအာက္ ကြၽမ္းက်င္စြာ လွည့္ပတ္ေနေသာ ထိုႏႈတ္ခမ္းမွာ ခ်ယ္ရီသီးကိုက္ေနသလို မိမိႏႈတ္ခမ္းငယ္အား တတိတိစားသုံးေနပါ၏။
ခြၽမ္ေ႐ြ႕လက္ေကာက္ဝတ္အား Ji Woong လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ခ်ဳပ္ထားရင္း တေျဖးေျဖး အားျပင္းလာေသာ ထိုအနမ္းတို႔ဟာလည္း ရင္ခုန္ရစ္မူးဖို႔ေကာင္းလြန္းလွသည္။
ႏူးညံ့ေသာ ႏႈတ္ခမ္းတြင္းသားမ်ားအား လွ်ာျဖင့္ ထပ္ခါထပ္ခါယက္ေနရင္း Kim Ji Woong စိတ္မရွည္ေတာ့ဟန္ မ်က္ေမွာင္တစ္ခ်က္ပင္ တြန႔္ခ်ိဳးသြားသည္။
မၾကာမီ အသက္ရႉဖို႔လိုအပ္လာတာမို႔ ရွန္ခြၽမ္ေ႐ြ႕မွာ Ji Woong ရင္ဘတ္အား အသည္းအသန္ထုရိုက္ၿပီး ႐ုန္းကန္ေတာ့သည္။ Ji Woongလည္း နားလည္တာမို႔ မေက်မနပ္ျဖင့္သာ လွ်ာသပ္လ်က္ ထိုႏႈတ္ခမ္းေပါက္ေလးအား လႊတ္ေပးလိုက္ရေလေတာ့၏။
ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ နမ္းလို႔ေကာင္းရတာလဲ!
ဘာလို႔ Ricky ႏႈတ္ခမ္းေတြက အဲ့ဒီ့ေလာက္ထိ ခ်ိဳေနရတာလဲ?
ထပ္နမ္းးးးးးးခ်င္တယ္.....!!!!!!
Ji Woong မွာ ေၾကာင္ေပါက္တစ္ေကာင္လို Rickyရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးလ်လ်ေလးအားၾကည့္ၿပီး ဒုတိယတစ္ႀကိမ္ ခုန္အုပ္ဖို႔ေခ်ာင္းေန၏။
ႏူးညံ့စိုထိုင္းမႈႏွင့္ အပူေငြ႕ႏြေးႏြေးေလးအား Ricky ခံစားမိသည္။ထိုအနမ္းဟာ လိပ္ျပာေလးတစ္ေကာင္ အပ်ံသင္သလို သူ႕ရင္ကို တ႐ြ႐ြျဖစ္ေစပါသည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ စိုက္ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ...ခုနကဝင္လာေသာ လူႏွစ္ေယာက္ဟာျပန္ထြက္သြားေခ်ၿပီ။
မူလအစကအတိုင္း ဒီေနရာ၌ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲသာ က်န္ေတာ့၏။
"ဘာ...လို႔...မင္းငါ့ ငါ့ကို နမ္းတာလဲ!!"
မေက်မခ်မ္းျဖင့္ ေလွ်ာက်ေနေသာမ်က္မွန္ကိုင္းအားပင့္တင္ရင္း Ricky ေမးလိုက္မိသည္။
"မင္းက စကားမ်ားလို႔"
"Kim Ji Woong! မင္း႐ူးေနလား!"
"ငါ႐ူးေနတာ...မင္းထားသြားကတည္းကပဲေလ! ငါက အဲ့လိုေကာင္မ်ိဳးပဲ! မင္းကေတာ့ ေပ်ာ္ေနမွာေပါ့...ငါ့ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို အ႐ူးလုပ္ရလို႔ေလ..."
"မင္း ဘာကို ေျပာခ်င္တာလဲ"
"မင္း ဘာလို႔ ထပ္ၿပီး ငါ့ကိုဆက္သြယ္မလာတာလဲ! ၿပီးေတာ့ လက္စြပ္! အဲ့တာနဲ႕တင္ ငါ့ကို အ႐ူးလုပ္လို႔အားမရေသးဘဲ ငါ့ညီနဲ႕ေတာင္ ပတ္သက္ေနလိုက္ေသးတယ္...!"
Kim Ji Woong ဘက္က နားလည္မႈလြဲေနသမ်အား Ricky မယုံနိုင္ဖြယ္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ မ်က္လႊာခ်လိဳက္ကာ..
"မင္းညီနဲ႕ ငါက ဘယ္လိုမွ မပတ္သက္ဘူး! ၿပီးေတာ့ အဲ့ေန႕ကတည္းက မင္းကိုယ္တိုင္ ငါ့ကိုမျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူးေျပာခဲ့တာေလ!!! ေနာက္ၿပီး လက္စြပ္.....မင္းသိပ္သိခ်င္ေနတဲ့လက္စြပ္.."
အဲ့ဒီ့ေန႕ကတည္းကအၿမဲတမ္း အိတ္ကပ္ထဲ၌သိမ္းထားခဲ့ေသာ လက္စြပ္ဘူးေလးကိုထုတ္ကာ Kim Ji Woong ေရွ႕ေမွာက္သို႔ ပစ္ေပးလိုက္ပါ၏။
"ငါအၿမဲတမ္းေပးခ်င္ေနခဲ့တဲ့ ဒီလက္စြပ္က မင္းအပိုင္ပဲ Kim Ji Woong ရဲ႕!!!"
မေမွ်ာ္လင့္ထားေသာအေျဖတစ္ခုအား ၾကားသိလိုက္ရသလို အနည္းငယ္တုံ႕ဆိုင္းသြားၿပီးေနာက္ Kim Ji Woong ေက်နပ္စြာ ၿပဳံးလိုက္မိေတာ့သည္။
မိမိဟာ အခုမွ အိပ္ရာနိုးလာသလိုမ်ိဳး...အရာအားလုံးကို နားလည္သြားၿပီထင္သည္။
သူအၿမဲတမ္းေစာင့္ေနခဲ့တဲ့သူျဖစ္တဲ့ Ricky Shenကလည္း သူ႕အတြက္ျဖင့္ အရာရာကို ရင္ဆိုင္ခဲ့သည္။Ji Woong ေစာင့္ေနခဲ့ရသလို...Quan Rui မွာ အၿမဲတမ္း သူ႕ဆီသို႔ ကမ္းလင့္ေနတဲ့လက္တစ္စုံရွိခဲ့ေၾကာင္း....သူအလုံးစုံ နားလည္လိုက္ရၿပီ။ ။
"....Shen Quan Rui..ခြၽမ္ေ႐ြ႕...ခြၽမ္ေ႐ြ႕..ကိုယ္မင္းကို စသိကတည္းကေနငါးႏွစ္ေက်ာ္ၾကာတဲ့ထိ မေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့ စကားတစ္ခြန္းရွိခဲ့တယ္....။ကိုယ္ မေျပာရေသးခင္မွာပဲ မင္းက ကိုယ့္ဆီကေန ထြက္ေျပးသြားတယ္....ကိုယ္မင္းကိုအၿမဲတမ္းေစာင့္ေနခဲ့တာ။အခု မင္းကိုယ္တိုင္ကပဲ ကိုယ္ဆီ ႐ုတ္တရပ္ျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္....ခြၽမ္ေ႐ြ႕...မင္းသိလား..? ကိုယ္မင္းကို ဘယ္ေတာ့ လက္လႊတ္ေပးေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး"
Shen Quan Rui ၏ နားဖ်ားေလးအား ပြတ္သပ္ရင္း နားသယ္စေလးကို တို႔ထိရင္းျဖင့္ နားနားသို႔ကပ္ကာ Kim Ji Woong က ဩရွရွအသံျဖင့္ ေရ႐ြတ္ေန၏။
ယားယံလာေသာ နားတစ္ဖက္ေၾကာင့္ Ricky မေနတတ္ေတာ့ဘဲ ေခါင္းအား တစ္ဖက္သို႔ေစာင္းလိုက္သည္။ထိုအခါ....ေပၚလာေသာ လည္ပင္သားေဖြးေဖြးအိအိကေလးမွာ ကိုက္ခ်င္စရာအတိပင္။
"ခြၽမ္ေ႐ြ႕...ကိုယ္မင္းကို ကိုယ့္ဘဝထက္ ပိုၿပီးခ်စ္တယ္...မင္း ကိုယ့္ကို ျငင္းခြင့္မရွိဘူး!"
"ငါ..."
Ricky မ်က္ဝန္းကေလးမ်ား ဝိုင္းစက္သြားၿပီး မယုံနိုင္ေသးသည့္သဖြယ္ ေရွ႕က Ji Woong ကိုမ်က္ေတာင္မခပ္တမ္းေငးၾကည့္လ်က္သား..
သူအာေစးမိေနသလို ဘာစကားမွ ေျပာမထြက္ေတာ့ေခ်။ ။
"တစ္ကေနသုံးအတြင္း ဘာမွျပန္မေျပာရင္ လက္ခံတယ္လို႔ သတ္မွတ္လိုက္ေတာ့မယ္"
"တစ္......ႏွစ္..."
".....ခ ခဏ"
"သုံး....မင္းမွာ ဘာမွေျပာခြင့္မရွိဘူး ရွန္ခြၽမ္ေ႐ြ႕!! မင္းက Kim Ji Woong ဆိုတဲ့ေကာင္ရဲ႕အပိုင္ပဲ"
ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားမွာ ထပ္မံ၍ ပူးကပ္သြားျပန္ေတာ့သည္။သို႔ေသာ္လည္း မိမိႏႈတ္ခမ္းအား စကၠန႔္အနည္းငယ္စာေလာက္သာ နမ္းရွိုက္ၿပီး Ji Woong ကျပန္လႊတ္ေပးေလ၏။
႐ုတ္တရပ္ Ji Woong မထင္လိုက္မိတာက ခ်က္ခ်င္း သူ႕အကၤ်ီေကာ္လံစအား ဆြဲကိုင္ကာ အနားတိုးကပ္လာေသာ Ricky Shenကိုပင္...
ငိုက္စင္းက်ေနေသာ မ်က္ေတာင္ရွည္မ်ားဝန္းရံထားသည့္ ရီေဝေဝမ်က္ဝန္းကေလးမွာ အရည္ၾကည္တို႔ျဖင့္လဲ့ေန၏။
ထပ္လွ်က္အေနအထား ခႏၶကိုယ္ႏွစ္ခုအျပင္ စင္တီမီတာစိတ္အနည္းငယ္သာ ကြာေဝးေတာ့ေသာ မ်က္ႏွာႏွစ္ခု....
Ricky ဟာ သူ႕မ်က္ဝန္းေတြကို ခပ္ေတြေတြ ေငးစိုက္ၾကည့္ရင္း....
"Kim Ji Woong...မင္းတစ္ေယာက္ထဲကပဲ အဲ့လို လုပ္လို႔ရမယ္ထင္ေနလား...ဟမ္?"
အေျပာနဲ႕အလုပ္ညီေၾကာင္း သက္ေသျပရန္ Ricky Shenဟာ Kim Ji Woong ႏႈတ္ခမ္းအား အရင္ဖိကပ္နမ္းရွိုက္လိုက္ေတာ့သည္။
စနမ္းသူက မိမိျဖစ္ပါေသာ္ျငား တုံ႕ျပန္အား ျပင္းလြန္းသူမွာ Kim Ji Woong ျဖစ္၏။
အိစက္ညက္ေျငာလွေသာ ႏႈတ္ခမ္းလႊာပါးေလးတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္စားသုံးေနေသာ လွ်ာမွာ ကြၽမ္းက်င္လြန္းသည့္အလုပ္တစ္ခုအား လုပ္ေနသလိုပင္..။
ႏႈတ္ခမ္းအား အားမလိုအားမရ စုပ္ယူငုံေထြးသံမ်ားမွာလည္း အဆက္မျပတ္။ၾကားေလေသြး၍ပင္ မရေလာက္ေအာင္ ေနရာက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ ႏွစ္ဦးသား ခႏၶာကိုယ္မွာ ထပ္လ်က္သားပင္ရွိေနသည္။
အေပၚတစ္လွည့္၊ေအာက္တစ္လွည့္ ႏႈတ္ခမ္းပါးတစ္စုံအား စိတ္ရွိသလို နမ္းရွိုက္ၿပီးေနာက္ ပူႏြေးစိုစြတ္ေသာလွ်ာဟာ ခံတြင္းတစ္ခုလုံးကို ေမႊႏွောက္ျခယ္လွယ္ေနေသးျပန္၏။
မြတ္သိပ္စြာ နမ္းရွိုက္ေနရင္းမွ Ricky ႏႈတ္ခမ္းပါးထက္ အၿပဳံးေရးေရးေလးတစ္ခုေပၚလာၿပီးေနာက္ အသက္ရႉဖို႔ရန္အတြက္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာအားခြာလိုက္ၾကသည္။
"ခ်စ္တယ္...Kim Ji Woong...မင္းကလည္း အၿမဲတမ္း ငါ့အပိုင္ပဲျဖစ္ရမယ္"
ထိုစကားေၾကာင့္ အရည္ၾကည္တစ္ခ်ိဳ႕ကပ္ၿငိေနေသာ Ji Woong ႏႈတ္ခမ္းစြန္းဟာအထက္သို႔ ေကြးတက္သြားေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္ အားမလိုအားမရစြာ... လွ်ာသပ္လ်က္..
"ေပါင္ေပ့...မင္းက ကိုယ့္ကို ဆြဲေဆာင္ေနတာပဲ"
TBC
ၾကယ္ေလးေတြခ်န္သြားခဲ့ၾကပါအုန္း။
ေရးရတာ ရွက္လိုက္ထွာ။ ။
ဒါနဲ႕ အတြဲေတြျပန္အဆင္ေျပသြားၾကပါၿပီ!! ေရးေရးးးး