" ល្អ! ពួកឯងស្តាប់ឲច្បាស់រឿងពួកឯងត្រូវធ្វេីនេាះគឺ..គឺ " ហូស៊ុកនិយាយប្រាប់ពួកគេទាំងអួសបន្លាយ
ធ្វេីឲអ្នកចាំស្តាប់នេាះអត់ឆ្ងល់មិនបាន ។
" រឿងស្អីហា! លឿនៗមក " យ៉ុនហ្គីងាកមកថាឲកំពូលមិត្ត ខណៈដែលហូស៊ុកឃេីញមិត្តចង់ដឹងខ្លាំងហេីយខ្ជិលនៅតាប៉ែយូព្រមប្រាប់ពួកគេនៅរឿងដែលគេចង់ឲធ្វេីនេាះទាំងទឹកមុខដូចជាមិនសូវស្រួល
ហាក់ដូចជាមានអ្វីចង់ធ្វេីបាបពួកគេយ៉ាងអញ្ចឹង ។
" ងាយៗ! ស្រួលៗ! គ្រាន់តែពួកឯងថេីបគ្នានៅមុខយេីងម្តងម្នាក់ទៅរួចរាល់ហេីយ " ហូស៊ុកនិយាយទាំងបាញ់ក្រសែភ្នែកមេីលទៅគូថេហ្គុកជាងគេ ។ មូលហេតុដែលគេធ្វេីបែបនឹងដេាយសារចង់ឃេីញមិត្តកំពូលចិត្តរឹងធ្វេីរឿងដែលពួកគេមិនធ្លាប់ឃេីញ ឲគ្រប់គ្នាឃេីញម្តងចង់ដឹងថាអារម្មណ៍ពេលនឹងយ៉ាងមិច ។
" ស្អី! គេហា! " គ្រាន់តែឮសម្តីមិត្តដាក់លក្ខខណ្ឌភ្លាមជុងហ្គុកដែលឈរស្ងាត់ជាយូនេាះចាប់និយាយឡេីងទាំងជ្រួញចញ្ចេីមនឹងលក្ខខណ្ឌដល់ហួសចិត្តរបស់ហូស៊ុក ។
" ដូចដែលឯងស្តាប់ឮ យ៉ាងមិចមិនចង់ធ្វេីមែនទេ ? "ហូស៊ុក
" យេីងថាលក្ខខណ្ឌឯងដូចជាហួសបន្តិច ប៉ុន្តែយេីងចូលចិត្ត " យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងញញឹមកំហូចសម្លឹងមេីលមុខជីមីនមិនដាក់ ធ្វេីឲគេងាកមកវាយតិចៗទាំងអៀន ។
" បងនិយាយឆ្គួតអីនឹង " ជីមីន
" យេីងដូចគ្នាយេីងព្រមមែនទេចាន់កឺ " អុីប៉ូនិយាយភ្លាមចាន់កឺងាកមកសម្លក់ភ្លែត មេីលចុះសង្សាថ្មីថ្មេាងគេរកតែកន្លែងចំណេញតែម្តង ។
" ឥឡូវពួកឯងសម្រេចចិត្តធ្វេីហេីយមែនទេ ? បេីអញ្ចឹងចាប់ផ្តេីមទៅ " ហូស៊ុក
" ល្អ! ជីមីនងាកមកនេះមក ..ជុប.."យ៉ុនហ្គីថេីបមាត់ជីមីនមួយខ្សឺតនៅចំពេាះមុខគ្រប់គ្នា ធ្វេីឲជីមីនអៀនឡេីងក្រហមទាំងមុខ ក្រហមទាំងត្រចៀកទាំងអស់ហេីយ ។
" អុីប៉ូដល់គូរឯងម្តងហេីយ "
" ចាន់កឺ..ជុប.." អុីប៉ូមេីលទៅឃេីញរាងស្តេីងដូចជារារែកចិត្តដូចជាមិនចង់ គេក៏ហៅឲគេមកហេីយចាប់ថេីបមួយខ្សឺតតែម្តង ។
" បងនេះចំមែន អូនមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនហេីយផង " ចាន់កឺងាកមកស្តីឲគូរសង្សាទាំងយកដៃខ្ទប់ថ្ពាល់ ព្រេាះខ្លាចគេមេីលឃេីញថ្ពាល់គេដែលកំពុងតែ
ក្រហមនេាះ ។
"ហាស! ហា! មេីលចុះដៃគូរពួកឯងអៀនហេីយ ឥឡូវដល់វេនឯងហេីយជុងហ្គុក " ហូស៊ុកសេីចពេលឃេីញកាយវិការអៀនប្រៀនរបស់ជីមីននឹងចាន់កឺ
ហេីយក៏បង្វែរមករកថេយ៉ុងនឹងជុងហ្គុកវិញបញ្ជាក់ថាដល់វេនគេហេីយ ។
" យេីងនិយាយថាយេីងយល់ព្រមធ្វេីហេីយនៅ ? "ជុងហ្គុកលេីកចញ្ចេីមសួរអ្នកជាមិត្ត គ្រាន់តែមេីល
មុខគេដឹងហេីយថាហូស៊ុកនេះមានចេតនាចង់ធ្វេីបាបគេដែរ ។
" លេាកហូស៊ុកអាចដូរជាអ្វីផ្សេងបានទេ ? " ថេយ៉ុងដែលមេីលឃេីញថាជុងហ្គុកដូចជាមិនចង់ ទេីបព្យាយាមជួយនិយាយរាងក្រាស គេមិនបង្ខំទេបេីរាងក្រាសមិនចង់នេាះ ។
" មិនបានទេ នេះជាលក្ខខណ្ឌ យ៉ាងមិចជុងហ្គុកឯងខ្លាចហ្ហេស បានជាមិនធ្វេីបែបនេះ "ហូស៊ុកនិយាយទាំងឌឺដងដេីម្បីឲមិត្តគេនេះក្តៅចិត្តកាន់តែខ្លាំង ថាមិនត្រូវពេលដែលគេមានកំហឹងអាចធ្វេីរឿងនឹកស្មានមិនដល់ក៏ថាបាន ។
" ពីដេីមឡេីយយេីងមិនដែលចេះខ្លាចនេាះទេ " ជុងហ្គ្កក
" បេីឯងមិនខ្លាចតេីពេលនេះជាអ្វីវិញ ? គ្រាន់តែរឿ..." ហូស៊ុកនិយាយទាំងមិនទាន់ចប់ផង ក៏ត្រូវបេីកភ្នែកធំវិញបន្ទាប់ពីឃេីញរឿងដែលគេកំពុងតែបញ្ឆេះឲជុងហ្គុកធ្វេីពេលនេះវាពិតជាបានកេីតឡេីងពិតមែន។
" អ្ហឹស! ជុង អឹប "មាត់ថេយ៉ុងត្រូវបានគ្រប់ដណ្តប់ដេាយបបូរមាត់ក្រាសរបស់ជុងហ្គុកធ្វេីឲគេត្រៀមចិត្តមិនទាន់ពេលវាកេីតឡេីងភ្លាមៗបែបនេះ ព្រេាះខ្លួនគិតថាជុងហ្គុកមិនអាចធ្វេីរឿងអញ្ចឹងចំពេាះមុខគ្រប់គ្នាបានទេ អ្វីដែលពិសេសជាងនឹងទៅទៀតជុងហ្គុកធ្វេីរឿងដល់ភ្ញាក់ផ្អេីមួយសម្រាប់គ្រប់គ្នា
ដេាយសារតែគេថេីបថេយ៉ុងមិនត្រឹមតែមួយខ្សឺតហេីយដកចេញដូចជាមិត្តគេធ្វេីនេាះទេ ប៉ុន្តែគេបឺតមាត់ថេយ៉ុងប្រហែលមួយនាទីនៅចំពេាះមុខគ្រប់គ្នាដែលធ្វេីឲគ្រប់គ្នាគាំងនឹងអ្វីនៅចំពេាះមុខជាខ្លាំង ពួកគេពិតជានឹកស្មានមិនដល់ថាដល់ថ្នាក់នេះនេាះ ។
" ឆុយ! ម៉ាយហេីយ អានេះអត់មាត់ៗទេ ប៉ុន្តែសាហាវជាងយេីងទៅទៀត មែនអត់អុីប៉ូ " យ៉ុនហ្គីនិយាយឡេីងបន្ទាប់ពីរឈរគាំងមួយភ្លែតអម្បាញ់មិញនេះ
ហេីយក៏បានភ្ញាក់មកវិញទេីបសួរទៅកាន់អុីប៉ូដែលឈរគាំងឲភ្ញាក់ស្មារតីមកវិញដែរ ។ រីឯងក្រុមរាងស្តេីងរបស់យេីងគឺជីមីននឹង ចាន់កឺបានយកដៃខ្ទប់មាត់របស់គេរបៀបថាពិតជាភ្ញាក់ផ្អេីចំពេាះរឿងនេះខ្លាំងណាស់ ព្រេាះនេះជាលេីកទីមួយហេីយសម្រាប់ពួកគេដែលបានឃេីញជុងហ្គុកធ្វេីបែបនឹងដាក់ថេយ៉ុង ខណៈពេលរាល់ដងនេាះសូម្បីមុខរបស់មិត្តគេមិនទាំងចង់មេីលផង ។
" យ៉ាងមិចឃេីញហេីយមែនទេ ហូស៊ុក " ជុងហ្គុកដក់មាត់ចេញមកវិញ ថែមទាំងងាកទៅសួរហូស៊ុកដែលឈរភ្លឹកនេាះដេីម្បីបញ្ជាក់ ក្រែងរកអម្បាញ់មិញនឹងមេីលមិនទាន់ ។
" ឃេីញ..ឃេីញច្បាស់ណាស់ " ហូស៊ុកញញឹមយ៉ាងស្រស់បន្ទាប់ពីភ្ញាក់មកវិញ យ៉ា!! នេះគេពិតជាចាក់រាងក្រាសបានសម្រេចពិតមែន រឿងដែលគេគិតពិតជាកេីតឡេីងនឹកស្មានមិនដល់ពិតមែន ។
" ខ្ញុំ..ខ្ញុំដូចជារងារហេីយ ចឹងសុំទៅរីសតមុនហេីយ " ថេយ៉ុងនិយាយបន្ទាប់ពីរាងក្រាសដកមាត់ចេញមកវិញ គេសុំដកខ្លួនសិនហេីយបេីមិនដូច្នេះទេ អ្នកគ្រប់គ្នានៅទីនេះប្រាកដជាឃេីញអាការៈអៀនប្រៀនរបស់គេយ៉ាងច្បាស់ជាក់ជាងមិនខានទេ ទេីបព្យាយាមរកកន្លែងគេចដែលធ្វេីឲអ្នកនៅទីនេះសេីចគ្រប់គ្នាពេលដែលឃេីញថេយ៉ុងអៀនខ្លាំងពេកឡេីងរកលេសរត់គេចខ្លួនទៅហេីយ ។
«Skip»
មួយថ្ងៃហេីយមួយថ្ងៃទៀត ដូចជាពេលនេះជាពេលវេលាដែលពួកគេទាំងអស់គ្នាត្រូវត្រឡប់ទៅវិញហេីយ ស្របពេលដែលមេីលទៅមុខៗម្នាក់ៗហាក់បីដូចជាមិនចង់សេាះ ព្រេាះថារយៈពេលប៉ុន្មានថ្ងៃនេះមកនេះពួកគេពិតជាសប្បាយរីករាយនឹងពេលវេលាទាំងអស់នេះណាស់ ។ ដូច្នេះហេីយពួកគេទាំងអស់គ្នាបានធ្វេីការសន្យាមួយពេលវេលាណាល្អនឹងនាំគ្នាមកដេីរលេងជាមួយគ្នាបង្កេីតអនុស្សាវរីយ៍ជាមួយគ្នាឲកាន់តែច្រេីនតាមដែលអាចធ្វេីទៅបាន ព្រេាះថាពេលវេលាមនុស្សមិនអាចគង់វង្សរហូតទេ ។
បន្ទាប់ពីធ្វេីការរៀបចំរបស់របរអស់ហេីយពួកគេទាំងអស់គ្នាក៏បានចេញដំណេីរពីកេាះទៅកន្លែងឡានដែលពួកគេបានទុកមុនមកដល់ទីនេះ ហេីយធ្វេីការបេីកទៅជាមួយគ្នាម្នាក់មួយគូរដូចជាពេលមក ដេាយឡែកហូស៊ុកពេលមកនឹងគេមិនបានយកឡានមកទេ គេជិះមកជាមួយអុីប៉ូនឹងចាន់កឺតែប៉ុណ្ណេាះ ហេីយពេលត្រឡប់ទៅវិញក៏ត្រូវទៅជាមួយពួកគេវិញផងដែរ ។
@តាមផ្លូវ
" ឯងទៅផ្ទះ ឬ ទៅគេងនៅខន់ដូ " ជុងហ្គុកងាកមកសួររាងស្តេីងដែលនៅអង្គុយកៅអីខាងមុខជាមួយ
ខ្លួននេាះបញ្ជាក់អាងគេជូនឲដល់គោលដៅ ព្រេាះថាពេលនេះគេបានបេីកឡានមកដល់ក្រុងវិញហេីយ ។
" ទៅខន់ដូរទៅ យប់ហេីយខ្ញុំមិនចង់រំខានអ្នកផ្ទះមកបេីកទ្វាឲទេ " ថេយ៉ុងប្រាប់ទៅកាន់រាងក្រាសវិញបន្ទាប់ពីមេីលម៉េាងនៅដៃរបស់ខ្លួនឃេីញថា
ម៉េាង១០យប់ទៅហេីយ ។
" ហុឹម "រាងក្រាសមិនបាននិយាយអីទៀតនេាះទេ គ្រាន់តែក្រហឹមបញ្ជាក់ថាទទួលបានហេីយ ។
ជុងហ្គុកផ្តេាតលេីការបេីកឡានជារេុីយៗ ទីបំផុតក៏បានមកដល់ខន់ដូរបស់ថេយ៉ុង ។
" បងចង់ចូលទៅក្នុងសិនទេ " ថេយ៉ុងសួរជាការគួរសមព្រេាះថារាងក្រាសបេីកឡានមួយថ្ងៃហេីយ រកចង់ឡេីងទៅខាងលេីផឹកទឹកសិនមុននឹងត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ។
" អឹម "ជុងហ្គុកក្រហឹមបញ្ជាក់ថានឹងឡេីងទៅ តែក្នុងគេាលបំណងមិនចង់ផឹកទឹកស្អីនេាះទេ គ្រាន់តែជួយយកវ៉ាលីថេយ៉ុងឡេីងលេី ហេីយក៏ចង់ជូនគេដល់បន្ទប់ព្រេាះខ្លាចមានបញ្ហាអីមួយកេីតឡេីង
ដេាយសារតែគេជាតារាល្បី ។ ពួកគេបណ្តេីរគ្នាឡេីងទៅខាងលេីជាមួយគ្នាដេាយមានរាងក្រាសជាអ្នកកាន់វ៉ាលីឲ ស្របពេលដល់បន្ទប់ថេយ៉ុងក៏បានចុចលេខចូលក្នុង ពេលរួចរាល់ហេីយក៏បាននាំគ្នាចូលទៅ ។
" បងទុកវ៉ាលីត្រង់នឹងហេីយ នឹងអង្គុយលេីសាឡុងសិនទៅ ចាំខ្ញុំទៅយកទឹកមកឲបង " ថេយ៉ុងប្រាប់រាងក្រាសរួចក៏បានដេីរទៅរកផ្ទះបាយដេីម្បីយកទឹកមកឲរាងក្រាស ។
" នេះទឹកបង " ថេយ៉ុងដាក់ទឹកនៅមុខរាងក្រាស
ហេីយក៏បានដាក់ខ្លួនអង្គុយទល់មុខគេ ។
" អរគុណ! " ជុងហ្គុកអរគុណថេយ៉ុងទាំងមុខនៅស្មេីធម្មតាដដែល ប៉ុន្តែខណៈពេលនេាះមេឃក៏ចាប់ផ្តេីមប្រែពណ៌ជាខ្មៅអួរអាប់ សម្លេងខ្យល់បក់ទង្គិចខ្លាំង ភ្នែកបន្ទេារក៏ចាប់ផ្តេីមបន្លឺឡេីងតិចៗហាក់បញ្ជាក់ថាបន្តិចទៀតនេះប្រាកដជាមានភ្លៀងធ្លាក់មិនខាន ។
" មេីលទៅមេឃដូចជាចង់រកភ្លៀងហេីយ " ថេយ៉ុង
និយាយ ខណៈពេលដែលទៅបេីកបង្អួចមេីលឃេីញថាមេឃរកកល់ចង់ភ្លៀងហេីយ ។
ប្រាវ~ផាំង⛈️
" មេឃភ្លៀងខ្លាំងណាស់ជុងហ្គុក ធ្វេីមិចបងទៅផ្ទះរួចទៅ " គ្រាន់តែនិយាយមិនទាន់ផុតពីមាត់ផងសម្លេងធ្លាក់ភ្លៀងបន្លឺឡេីងយ៉ាងខ្លាំងខ្ទរលាន់ឮពេញត្រចៀក បូកថែមទាំងផ្គររន្ទះខ្លាំងៗទៀតធ្វេីឲថេយ៉ុងប្រញាប់បិទបង្អួចវិញភ្លាមៗខ្លាចក្រែងសាចចូលមកក្នុងបន្ទប់
ហេីយមិនភ្លេចដេីរទៅប្រាប់រាងក្រាសដែលអង្គុយនៅលេីសាឡុងនេាះ ។
" ..........." ជុងហ្គុកមិននិយាយអីទេ គ្រាន់តែស្តាប់សម្លេងភ្លៀងក៏ដឹងថាខ្លាំងទៅហេីយ ។
" បេីមិនដូច្នេះទេ បងអាចគេងនៅទីនេះមួយយប់សិនបាន បេីទៅទាំងបែបនឹងខ្លាចមានគ្រេាះថ្នាក់ ។
" យេីងមិនគេងនៅទីនេះទេ រាំងភ្លៀងពេលណា
យេីងនឹងត្រឡប់ទៅវិញ " ជុងហ្គុកនិយាយយ៉ាងច្បាស់បែបនឹងទៅហេីយ ថេយ៉ុងក៏គ្មានសិទ្ធអីទៅហាមឃាត់ដែរ ព្រេាះគេដឹងថាជុងហ្គុកមិនចង់គេងទីនេះជាមួយគេនេាះទេ ។
" បេីអញ្ចឹងបងអាចចូលទៅងូតទឹកសិនទៅដេីម្បីឲស្រឡះខ្លួនសិន រាំងភ្លៀងពេលណាបងចាំទៅហេីយទៅដល់គេងតែម្តងកុំឲពិបាក " ថេយ៉ុងលេីកហេតុផលសមស្របមួយប្រាប់ទៅកាន់រាងក្រាសវិញ ធ្វេីឲគេងក់ក្បាលបែបយល់ស្រប ព្រេាះថាបេីកឡានមួយថ្ងៃហេីយស្អុះស្អាប់ណាស់ ។
" ក៏បាន តែយេីង.." ជុងហ្គុកសម្រេចចិត្តហេីយថាទៅងូតទឹក ប៉ុន្តែក៏ត្រូវឈប់ងក់វិញពេលដឹងថាខ្លួនគ្មានខេាអាវផ្លាសប្តូរ ទាល់តែចុះទៅក្រេាមយកអាវក្នុងគូទឡាន ។
" ខេាអាវមែនទេ ? មិនអីទេខ្ញុំមានខេាអាវធំៗ
ច្រេីនណាស់ បងអាចយកពាក់បាន កុំឲពិបាកចុះទៅយក " ថេយ៉ុងនិយាយហេីយក៏បានទៅបេីកទូខេាអាវរបស់គេយកអាវដែលអាចឲរាងក្រាសពាក់បាន ។
" នេះខេាអាវបងយកទៅផ្លាស់ចុះ " ថេយ៉ុងហុចអាវយឺតសរដៃខ្លី នឹងខេាវែងរលុងពណ៌សរទៅឲជុងហ្គុក ។ រាងក្រាសទទួលបានហេីយក៏បានចូលទៅងូតទឹក ពេលរួចរាល់ហេីយថេយ៉ុងក៏បានចូលទៅម្តង គ្រាន់ថាគេប្រេីពេលយូរបន្តិចព្រេាះនៅខាត់ស្បែកសិនទៅលេងសមុទ្រមួយអាទិត្យ
ហេីយស្បែករៀងស្រអាប់ខ្លះដែរ ។
ក្រាក~~សម្លេងបេីកទ្វាបន្ទប់ទឹកក៏បានបន្លឺ
ឡេីងរាងស្តេីងថេយ៉ុងក៏បានឈានជេីងចេញពីបន្ទប់ទឹកដេាយបានពាក់ខេាអាវដេកយប់របស់គេដូចជារាល់ដងនឹង ។ ពេលចេញភ្លាមក៏បានក្រឡេករកមេីលរាងក្រាសតែក៏ប្រទះឃេីញគេកំពុងតែដេកលង់លក់នៅលេីពូកនេាះមិនដឹងតាំងពីពេលណា ។
" នេះគាត់គេងលក់ហេីយហ្ហេស " ថេយ៉ុងដាក់ខ្លួនអង្គុយក្បែររាងក្រាសទាំងសម្លឹងមេីលគេមិនដាក់ នេះនិយាយថារាំងភ្លៀងពេលណាត្រឡប់ទៅវិញ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែដាក់ខ្លួនលេីពូកសេាះក៏លក់ទៅហេីយគួរឲចង់សេីចមែននឹងចិត្តរឹងរបស់ជុងហ្គុកដែលមិនចង់គេងទីនេះជាមួយខ្លួន ចុងក្រោយគេងលក់បានសម្រេច ។
" គេងបែបនេះ គួរឲស្រលាញ់ណាស់ " ថេយ៉ុង
យកដៃទៅចុចលេងលេីច្រមុះរបស់រាងក្រាសតិចៗខ្លាចភ្ញាក់ ស្របក្នុងចិត្តវិញពិតជាខ្នាញ់ជាមួយរាងក្រាសជាខ្លាំងពេលគេងលក់បែបនឹងដូចជាកូនទន្សាយ តែពេលភ្ញាក់ឡេីងដូចជារាជសីអញ្ចឹងមុខមាត់គ្មានជាតិ មិនដែលឃេីញចេះថាញញឹម
អាមិច ។
" ខ្សឺត...រាត្រីសួស្តីណា " បន្ទាប់ពីលេងអស់ចិត្ត
ហេីយក៏បានក៏ហួសទៅលួចថេីបថ្ងាស់រាងក្រាសមួយខ្សឺត ទឹកមុខពេាលពេញដេាយក្តីស្រលាញ់ជ្រាវជ្រៅដែលរាងក្រាសមិនដែលធ្លាប់បានឃេីញ ។ មុននឹងបិទភ្លេីងចូលគេងដែលគេក៏បានយកភួយមកដណ្តប់ឲរាងក្រាសកុំឲរងារ ពេលរួចរាល់ហេីយក៏បានឆេាងដៃបិទភ្លេីង ហេីយក៏បានដាក់ខ្លួនគេងក្បែររាងក្រាសបាត់ទៅដេាយមិនហ៊ានបំពានរាងកាយរាងក្រាស
នេាះទេខ្លាចថាពេលគេងេីបឡេីងនឹងខឹងខ្លួន ខណៈដែរសំងំបានមួយសន្ទុះគេក៏បានគេងលក់បាត់ ស្របពេលដែលមនុស្សដែលគេងក្បែរខ្លួននេាះបេីកភ្នែកឡេីងមេីលទៅខាងលេី ។
To be continued...........
🌹 Enjoy your reading 🥀