Yoluna düşşe adımlarım,
başını öne eğerdi yüreğim
Asi gelse bir anlığına
şeytanın felsefesine gözlerim
Neresi olduğunu bilmediğim yerlerde bulurdum kendimi,
Mahşer yokmuşcasına, uyuduğumu hatırlardım sadece ve
Asrın günahları işlenmiş gibi boynuma uyanmaya utanırdım herşey yabancı gelse de ..
Çoğu zaman tanırdım
Şeytanın dilinden dinleyince
aşkın gerçek yüzünü
Sana inanmamı beklediği gibi beklerdi
Kendi cehenneminde ...
Neden di bu bilinirlik korkusu !
Aklın ziyan olup kaybolduğu !
Anladığın vakit kıyamet kopacakmış gibi gelirdi
Sanki anlamadığında herşey yerli yerindeymiş gibi ...
Biliyor musun ? Göz göre göre
Herşeyi hissederek ;
Birinin beni seveceği ihtimalini çoktan kaybettim
Bütün yalanlarımı boğup,
Gerçekten sevecek olsa bile
Bulunmamak üzere !
Tanrıya inandığım gibi bu inancımı kaybettim
Bulduğum yalan kokulu gerçeklerle ...