Arda okulun bitiş saatine kadar uyumuştu. Ben ise sadece 1.30 saat uyuyabilmiştim.
" Arda şimdi mi Deniz'in yanına gideceğiz?"
" Evet! " Duş alıyordu. Duştan çıktığında odayı çikolata kokusu sardı. Altında sadece havlu olmasıyla ilgi alanımı farklı yerlere çekmeye çalıştım.
"Giyindim. Bu arada, bu odada ilgi alanın sadece ben varım"
Göz devirmeden edemedim.
" Egonun ilgi alanından büyük olduğunu biliyor muydun?"
" Eşit tutmaya çalışmıştım ama bu da güzel! "
Beraber odadan çıktık. Burnumu çikolata kokusu yerine yoğun sigara kokusu doldurdu. Fazlasıyla yoğundu!
Bardan çıkıp arabaya yöneldik. Telefonuma gelen mesajı arabaya binince açtım. Numara bilinmeyendi.
" Bu gece hazırlıklı ol! "
Içime düşen tedirginlikle benzimin sarardığına emindim. Mesajı sildim. Ama emindim ki Esma bana oyun yapıyordu.
Emin değildim!
" Bir şey mi oldu? "
" Hayır! Neden sordun?"
" Benzin attı. "
"Yo rahatım ben"
" Mina eğer bir şey olduysa ve bana söylemiyorsan geç olmadan söyle! "
" Arda! Lütfen saçmalama. Bir şey olmadı. "
" Emin değilim. Seni tanıyorsam var!"
" Arda lütfen önüne dön. Sıkıldım bu konudan"
Arda bir şey demeden yoluna devak etti. Bir oyuncakçının önünde durduk.
" Neden geldik buraya?"
" Deniz ve Ece için "
Beraber yol aldık. Buraya girenin çocuk olası gelirdi! Ece'ye oyuncak büyük bir ev seçtim. İçinde eşyalar vardı plastikten ve de bebekler.
" Arda nasıl bu?"
" Güzel. Deniz'e seçemedim."
" Tamam. Bakıyorum" Deniz için uçaklara baktım. Büyük bir ucak seçtim. Uçuyor mu diye kontrolü yapıldıktan sonra kasaya geçtik. Arda ödemeyi yaparken ben arabaya bindim. Arda da arkamdan geldi.
Arabadaki sessizliği koruyarak okula yöneldim. 3. Kata geldiğimizde Deniz ve Ece koşmaya başladı bize doğru. Garip olan şu ki Deniz bana sarılmıştı. Arda bile şok oldu!
" Nasılsın yakışıklı Deniz? "
" Harika! "
" Özlettiniz kendinizi "
" Bizde sizi özledik. " Deniz'in yanaklarından öptükten sonra Ece'ye sarıldım. Ece'nin de yanaklarını öptüm.
" Ece buradan memnun musun prenses?"
" Evet çok teşekkür ederim! "
" Teşekkür etmeye gerek yok. Bunlarda size küçük hediye" Arda Deniz'e hediyesini verirken bende Ece'nin paketini açmakta yardım ediyordum.
" Bu harika! Çok sevdim! Çok saol Mina abla!"
" Rica ederiz güzellik. " Ece Arda'ya da teşekkür için sarıldı.
" Abi bu harika!" Dedi Deniz.
" Ben seçmedim koçum! " Deniz bana döndü.
" Sen mi seçtin?"
" Yani" dedim gülerek. Deniz bana tekrardan sarıldı.
" Teşekkür ederim Mina abla"
" Bu bana ilk defa Mina abla deyişin olduğu için herhalde çok önemli bir zafer kazandım" dedim. Deniz kıkırdadı.
15 dakikanın sonunda Ece ve Deniz'i geride bırakarak arabaya geri döndük.
Arda arabayı dar sokaklara sürdü. Eski bir evin önünde durduk.
" Nereye geldik? "
" Ece'nin babasına" dedi. Arabadan indim. O küçük kız burada yaşamıştı. Ama nasıl yaşamıştı? Nasıl yaşadığı nerede yaşadığından daha önemliydi!
Arda kapıyı tıkladı. Karşımıza uzamış saçları, kirli sakallı bir adamdı.
" Kime baktınız" dedi adam.
" Sizinle konuşabilir miyiz? "
" Siz kimsiniz?"
" Ece'yi yurda veren kişi" adam yumruğunu sıktı.
" Sakın aklınızdan geçeni yapmayın! " Arda fazla sertti. Ikisi de yumruğunu sıkmıştı. Adam kapısını açtı ve içeriye girdik.
Arda'nın yanına oturdum adam karşımıza geçti.
" Kızımı nasıl habersiz oraya verirsiniz! Onun bir babası var!"
"Kızını döven birisi adam bile değilken baba asla olamaz!" Dedim. Adam o kızgın gözleri ile bana baktı.
"Sen burnunu sokma küçük çocuk! "
Arda : " Kızınızın yanına haftada bir kere gidebilirsiniz görmek için. "
" Kızımı eve getireceğim"
" Neden?" Dedim.
" Çünkü benim kızım! "
" Eminim öyledir! O küçük bir çocuk! Sana ekmek parası getireceğini bekliyorsan daha çok beklersin. O burada yaşamayacak! "
" O buraya gelecek! "
Arda : " Gelmeyecek! Eğer o kıza bir daha zarar verdiğinizi duyarsam yemin ederim yaşatmam!" Arda belimden tutup evden dışarı çıkardı. Adam küfür etti.
Arda burnundan soluyordu. Bu nasıl birisiydi? Arda arabaya bindi bende arkasından bindim. Gazı kökledi.
" Arda sakin ol!"
" Olamam! Bu şerefsizlerin hesabını alması gerek!"
" Biliyorum! Ama şimdi sakin ol. Hesabını ödeyecek. Merak etme!"
Arda sahile sürdü arabayı. Arabadan inmesiyle bende hareketlendim. Bankın birine oturdu.
" Arda bana bak" Arda ellerini dizlerine yaslayarak yüzünü avuçladı. Kulağına doğru eğildim.
" Arda sorun ne? Konuş benimle"
" Sorun her şey! Deniz, onu evime alamıyorum! Her şey birbirine giriyor" ellerini yüzünden çekti ve bana baktı. Elini tuttum.
" Hiç bir şey sorun değil! Deniz eve gelecek! Kimse umrunda olmasın, Deniz gelecek. Ve birbirine giren her ne varsa zamana bırak. Uğraşmayı kes!"
Arda bir şey demedi.
" Arabaya gidelim. Evde dinleneceğim biraz"
" Tamam" dedim. Beraber arabaya döndük. Sessizlik hakimdi arabada. Evin önüne geldiğimizde Arda arabadan inmeden önce beni kendisine çekti ve dudaklarıma uzandı.
"Yorgunum sadece. Beni anla"
" Seni anlıyorum. Sadece kendini yorma"
" Beni düşünme. " boynuma öpücükler koyarken:
" Seni düşünmemek mi? Arda çok saçmaladın"
" Seni seviyorum kelebek " ben ne diyorum Arda ne diyor?
" Arda bence dinlenmelisin kafan yerinde değil" geri çekildim. Arabadan indim. Arda'da arkamdan indi.
"Görüşürüz sevgilim"
" Sessiz ol! "
" Saklamak sıkıcı"
" Görüşürüz Arda!" Gözlerimi devirerek eve girdim.
"Hoşgeldin Mina!"
" Hoş bulduk Ayşegül abla." Gülümsedim. Odama çıktım. Üstümü değiştirdikten sonra Aras'ın odasına girdim.
"Aras?"
" Mina, neredeydin okul çıkışı! ?"
" Açıklayacağım ama ağzını sadece kapalı tut"
" Bekliyorum" dedi sabırsızca.
10 dakika içerisinde Aras'a her şeyi anlattım. Benim için açıklaması zor bir durum olmuştu.
" Yuh! "
" Öyle! Sakın kimseye bahsetme!"
" Tamam. Zaten dedikodu yapan kız tipi bende olmadığı için bahsetmemi bekleme benden"
" Ben var sanıyordum Aras!"
" Yemek hazır çocuklar! " Ayşegül abla aşağıdan seslenmişti.
" Hadi gidelim"
" Ben hala bu kadına alışamadım"
" O kadın değil Ayşegül abla Aras!"
" Çok fark etti"
Gözlerimi devirdim!
Babamın bugün toplantısı olduğu için çok geç gelecekmiş. Beraber sofraya oturduk ama Ayşegül abla oturmadı.
" Ayşegül abla gelmeyecek misin?"
" Yok ben yerim. Afiyet olsun"
" Neden? Sende gel lütfen! "
" Olsun.."
" Hadi ben tabağını hazırlıyorum" ayaklandım ve Ayşegül ablaya da tabak çıkardım. Arda'yı da arasam hiç fena olmazdı. Zaten canı sıkkındı halamla iyice sıkılırdı.
Telefonumu elime aldım ve mutfağa giderken Arda'nın numarasını tuşladım.
" Alo?"
" Arda"
" Efendim"
"Bize gelsene. Babam da yok yemek yeriz"
" Aslında ger.."
" Arda bekliyorum"
" Tamam kapıyı aç" heyecanla aşağıya indim.
" Aras Arda'yı da çağırdım!"
" Iyi! Kıskanç olduğumu hatırlatmaya.." cümlesini bitirmeden kolunu cimcikledim.
" Aras! " Aras kıkırdadı. Ayşegül abla bize anlamayan gözlerle bakıyordu. Kapıyı açtım karşımda yorgun bir Arda vardı.
Yanağına uzandım.
" Evde yemek yemedin değil mi?"
" Önemli değil. "
" Önemli! " içeriye geçtiğimiz de Ayşegül ablaya dönüp :
" Bu Arda"
"Bu da Ayşegül abla. Burada çalışıyor" ikiside memnun oldum tarzında konuştuktan sonra Arda'ya da tabak çıkardım.
Yarım saatin sonunda yemek faslı bittikten sonra odaya çıktık. Arda kendisini direk yatağıma attı. Aras da odama geldi.
" Arda sorun mu var?"
" Hayır sadece yorgunum. Mina bir şey mi dedi?"
" Bir şey mi oldu Arda? Bir şey mi demem gerekiyordu? " dedim.
Aras: "Bu arada Mina bana bir şey söyledi"
" Zorundaydım! Söylemesem bile söyletirdi. "
" Yapardım. " dedi Aras.
Arda kaşlarını çatarak bana döndü.
" Kardeşini" dedim.
" Neden geç geldiğimi sordu"
" Eğer birisinin senden duymuş olduğunu öğrenirsem ağzına sıçarım Aras!"
" Hoop! Bizde laf çıkmaz götlek herif!"
" Piç! " Boğazımı temizledim. Arda beni yanına çekerek yatmamı sağladı. Aras'a dönüp:
" Aras bizi yanlız bırakır mısın?" Dedi. Şuan utanmıştım. Yataktan kalkmaya çalışırken Arda izin vermedi.
" Gerek yok Aras yani ben iyiyim böyle de"
" Aras git artık uykum var! " dedi Arda.
" Arda! Sikiyim!" Dedi ve odadan çıktı.
Arda burnunu yanağıma sürttü. Dudaklarına uzandım.
" Uyumak istiyorum kelebek"
" Uyu o zaman"
" Uyuyamıyorum" Yatakta oturma şekline geçtim ve Arda'nın kafasını karnıma yatırdım.
Saçlarına elimi soktum ve şarkı mırıldandım.
" Seni seviyorum kelebek "
" Seni seviyorum çikolata. " sesi kesilmişti. Benim de uykum gelmişti. Gözlerimi yormadan kapattım..
**
Uyandığımda Arda uyanmıştı ve boynumu öpüyordu.
" Uyuyabildin mi?" Dedim.
" Evet! Sadece seninle uyuyabiliyorum"
" Rahatlık açısından bilemem ama .."
" Ah! Tamam öyle olsun" geri çekildim ve saate baktım. Akşam olmuştu.
Arda'nın saçlarına elimi soktum. Saçlarıyla oynamak eğlenceliydi. Elime lastik küçük tokalardan aldım. Ve yatakta oturma şekline geçtim. Önüne gelen saçları lastik toka ile topladım.
Yanlarını da aynı şekilde yaptım.
"Beni şebek ediyorsun" dedi huysuzca. Kahkaha attım. Çünkü çok komik duruyordu!
" Arda haline bak!" Bir kahkaha daha patlattım. Aynanın karşısına geçti ve o da kendisine bakıp güldü. Yatağa geçip üstüme hızlı bir şekilde çıktı.
"Demek birileri benimle oyun oynuyor! " dedi. Gülümsedim. Hala saçından çıkarmamıştı.
" Kımıldama da çıkarayım" dedim. O hala üstümdeyken saçlarına uzandım ve yavaşça çıkardım.
" Acıdı. "
" Kımıldama" diğer ikisini de çıkardım. Bir elini sırtıma koydu ve dudaklarıma uzandı. Bende elimi ensesine koydum.
Geri çekilirken
"Ben gidiyorum. "
" Tamam o zaman! " boynundan öptüm ve kapıyı açmasına izin verdim.
Aşağıya indik. Aras koltuğa yayılmış bizi kesiyordu.
" Rahat uyudun mi bari Arda bey!"
" Ne o Aras? Kıskandın mı? Ve rahat uyudum!"
" Evet kıskandım! "
" Aras saçmalamaya devam et." Dedi Arda.
" Yeter artık! Arda git artık"
" Arda git artık kelimesinin altında gizli bir cümle yatıyor"
Oflayarak Arda'yı kapıdan geçirdim. Dudaklarıma son kez eğildi ve geri çekildi.
" Şimdiden özledim güzelim"
" Arda Aras ile bir iç savaş çıkarmadan önce burayı terk edersen çok daha iyi olur"
" Aras sikimde değil. " gözlerimi büyüterek Arda'ya baktım.
" Görüşürüz sevgilim " dedi ve gitti. Ayşegül abla da anlamaz gözlerle bana bakıyordu. Yanına gittim.
" O çocuk kimdi?"
" Arda demiştim. "
" Ah evet Arda! Ama neyin oluyor ?" Dedi göz kırparak.
" Üvey kuzenim. Hemde yan evde oturuyorlar"
" Pek üvey kuzen gibi durmuyor" dedi. İnkar mı etmeliydim. Belki Ayşegül anladan laf çıkmazdı.
" Çünkü şey"
" Merak etme canım babana söylemem" dedi samimice.
" Hem de sevgilim"
" Babana söylemeyi düşünmüyor musun?"
" Elbet bir gün bilecek ama şuan bilmesi iyi olmaz. Çünkü babam bizi hiç bir zaman kabul etmeyecektir. Ve ben bunu kabul edemem"
" Sen ciddisin yani? Ne bileyim bazıları bir hafta çıkar ikinci gün ayrılır hele ki erkekler! Onlar iki kız yürütür. "
" Hayır. Arda yapmaz! Yapamaz. Yani benden önce ben yapsam bile o yapmaz. Arda'yı tanıyorum"
" Çok güvenme tatlım. Onlarda yapmaz diyorlardı ama yaptılar! Arda'yı bilemem ama abla tavsiyesi"
" Teşekkür ederim. " dedim ve Aras'ın yanına geçtim.
" Aras bana kızgın mısın? "
" Hayır ama.."
" Aras! Sen Arda ile oyun oynadığımızı mı sanıyorsun? Ben Arda'yı gerçekten seviyorum. Ve onunla bir gün evleneceğim istiyorum bunu. "
" Anlıyorum ama yukarıda başka birisiyle uyuman beni çıldırtıyor! Kıskanıyorum. Kıskanmayı geç Arda ile! O piçe güvemiyorum"
Kıkırdadım.
" O başka birisi değil. Onu seviyorum. Ve güveniyorum" Aras başımdan öptü ve ona yaslanmamı sağladı.
" Biliyorum güzellik ama ben güvemiyorum"
Durdu ve devam etti.
"O ciddi mi şüpheliyim"
" Tabiki de ciddi! Olmak zorunda yani ciddidir"
" Emin değiliz. Sorun burada"
Bu konuyu Arda ile konuşmayı kafama not almıştım. Ve Aras' ı geride bırakarak odama yol aldım.
10 dakika sonra Aras arkadaşları ile takılacağını söyledi ve evden ayrıldı.
20 dakika sonra telefonuma gelen mesaj ile irkildim. Tekrar bilinmeyendi.
" Seni çok özledim Mina! Göz yaşlarını, yalvarışlarını, cesurluğunu özledim. Az kaldı geliyorum yanına az sonra.."
Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Ellerim tutmadı. Aşağıya koşarak kapıyı kitledim. Odama geldim ve pencereleri ve balkon kapılarını kapattım.
Telefonumu elime aldım ve Arda'yı tuşladım. Açmadı! Bu telefon neredeydi. Aras'ı aradım ama herhalde duymadı. Babamı aradım telefonu kapalıydı büyük ihtimalle babam bugün eve gelmeyecekti.
Arda'yı tekrar aradım.
" Arda!"
" Mina? Bir şey mi oldu?"
" Arda nerdesin?"
" Barda. Sesin kötü? Noldu?"
" Arda yanına gelebilir miyim?"
" Mina neden? Noldu!"
" Arda lütfen. Korkuyorum. Ayşegül abla bugün evine gitti ve Aras da arkadaşlarının yanına. "
" Tamam bebeğim sakin ol! Kendin gelebilecek misin?"
" Evet gelirim. Ama telefonu kapatma tamam mı? Hiç kapatma"
" Tamam. Sakin ol korkma ben burdayım. "
Üstüme montumu ve çantamı aldım. Taksi çevirdim.
" Arda orda mısın? "
" Evet. Korkma tamam mı? Kafana kötü şeyler getirme. Benim olduğunu düşün mesela"
" Seni seviyorum. "
Taksiye parayı uzattım. Ve barda indim. Koşarak içeriye girerken karşı kaldırımda Kıvanç'ı gördüm. Olduğum yerde kaldım. Hareketsiz kaldım. Telefonum elimden kaydı ve yere düştü.
Birden sarsıldım ve Kıvanç kayboldu. Bana göz kırpmıştı.
" Mina! Ağlama sevgilim! Ben buradayım" Arda bana sarılıyordu. Kollarımı boynuna doladım ve kokusunu içime çektim.
"Arda Kıvanç'ı gördüm. " Arda içeride konuşuruz dercesine beni içeriye soktu. Odasına girdik. Yatağa oturdum.
Göz yaşlarımı sildi ve montumu çıkarttı. Sigara kokuyordu.
"Bana anlat neler olduğunu"
" Ben emin değilim Arda"
" Mina! Sana zarar gelsin istemiyorum. Anlat"
" Ya tekrar sana zarar gelirse?"
" Mina bana bak. Bana sevdiklerim dışında kimse zarar veremez! Anladın mı? Şimdi bana anlat zarar gelmesini istemiyorsan."
" Tamam. Bir kaç gün önce Esma ve Eren okula geldiler. Esma yanıma geldi ve konuşmak istediğini söyledi. Istemedim bende ve bana kötü şeyler olacağını bu olaylara kendisinin de yardım edeceğini söyledi"
Damarları belirginleşmişti bile.
" Arda sakin ol!"
" Sakinim! Devam et."
" Ve bana mesaj geldi o gün" göz yaşlarımı tutamamıştım.
" Sana Esma'nın bana dediklerini söyleyecektim ama zaten canın sıkkındı o zaman ve canını daha çok sıkmak istemedim. "
" Beni düşünme dedim sana! Beni siktir et! "
" Arda öyle deme!"
" Mesajda ne yazıyordu"
" Bu gece hazırlıklı ol tarzı bir şey yazıyordu ve kimin yazdığı belli değildi. Tedirgin oldum ama sildim. Ve az önce evdeyken mesaj geldi. Seni çok özledim Mina! Göz yaşlarını, yalvarışlarını, cesurluğunu özledim. Az kaldı geliyorum yanına az sonra yazıyordu mesajda. Korktum! Sonra taksiden inerken Kıvanç'ı gördüm. Yemin ederim gördüm bana göz kırptı"
Arda sinirle duvara vurdu ve bağırdı.
" Benden saklama! Sana zarar gelmesinden korkuyorum! Sana dokunmalarından korkuyorum!"
Ellerimi yüzüme götürdüm.
" Beni bırakma Arda" dedim. Arda beni yatağa yatırdı ve yanıma oturdu. Ellerimi yüzümden ben çektim bu sefer.
" Mina seni hiç bir zaman bırakmayacağım! Sen benimsin. Sana aşığım! Korkma kelebek. Ben yanındayım tamam mı? Hatta her gece senin yanında olacağım. Kimse umrumda değil!"
"Ne yapacaksın Arda? "
" Aras'a da söyleyeceğim. Kıvançtan emin misin? O herif seni bulamaz!"
" Ama gördüm! Tekrar aynı şeyleri yaşamaktan korkuyorum."
" Öyle şeyler düşünme. " telefonunu çıkardı ve Aras' ı aradı.
" Aras! "
". ...."
" Buraya gel. Aynı yerdeyim"
". ....."
" Sikiyim işini! O zaman Mina bu gece benim yanımda haberin olsun"
". ...."
" Umrumda değil. " dedi ve telefonu kapattı. Tekrar sinirden bağırdı. Göz yaşlarımı sildim ve güçlü durmaya çalıştım karşısında.
" Arda ben iyiyim."
" Değilsin. "
" Sen değilsin! Bana bak. Ben çok iyiyim çünkü sen yanımdasın ve korkmuyorum!"
" Ama ben seni koruyamamaktan korkuyorum! "
" Güvenini hissediyorum ben ve bu bana yetiyor. "
Arda yanıma uzandı ve derin bir iç çekti. Tavanı izlemeye başladı. Elimi beline sardım ve başımı göğsüne yasladım.
O da elini belime yerleştirdi.
" Sana soru soracağım"
" Sor"
" Sen gerçekten beni seviyor musun?"
" Bu nasıl soru Mina!"
" Yani beni ciddi misin, beni bırakmamak konusunda. Bir gün beni bırakır mısın? "
" Lütfen saçmalama! "
" Ama Ayşegül abla her erkek bir gün bırakır dedi. "
"Başkalarına mı inanıyorsun? Benden şüphe mi duyuyorsun"
" Hayır tabiki de! Ama terk edilen kızlar da onların terk edilmeyeceğini sanıyordu"
" İçini rahatlatıcak bir cevap arıyorsan şuan benim yanımda olduğuna göre sorular cevaplanıyor."
Sessiz kaldım çünkü haklıydı.
" Aras ne dedi telefonda?"
" Her zaman ki gibi kıskanç Aras ve işleri. "
" Aras da senin ciddi olmadığını söyledi. "
" Hala orda mısın? Ciddiyim! Daha nasıl açıklayabilirim. Seni seviyorum Mina! "
" Sadece bunu bilmen için demiştim. Ben ciddi olduğunu biliyorum"
"Sen bildikten sonra gerisinin fikrini benim bilememe gerek yok."
" Özür dilerim "
" Dileme. Seni biliyorum"
" Neden burdaydın ?"
" Konu degiştirme de bir numarasın."
" Arda cevap ver"
" Çünkü evde canım sıkıldı. "
" Sigara kokuyorsun."
" Içtiğim için olabilir"
" Neden benim yanıma gelmedin. Kıskanıyorum"
" Her zaman olmuyor Mina. Abin var "
Telefonu çaldı.
" Efendim"
". ...."
" Tamam geliyorum"
" Ben gidiyorum sen buradan ayrılma "
" Nereye?"
" Mina isim var. Seni korumak için yapıyorum"
" Tekrar kavga mı edeceksin birileriyle"
" Hayır. Belki tehdit olabilir"
" Peki. Buraya kimse giremez dimi?"
" Kapıyı kilitle. Kimse girmez. "
" Tamam. Seni seviyorum" dudaklarına uzandım.
" Sen uyu ben geleceğim"
" Tamam" dedim. O da odadan çıktı. Uyuyacaktım. Telefonuma tekrar mesaj geldi. Açmaya korkuyordum. Dayanamadım ve açtım.
"Ya birileri çoktan bardaysa?"
Ve en kötüsü de Arda telefonunu unutmuştu...